“ครูทีอยากให้ผมกลับแล้วหรือครับ” ก้องไพรแสดงอาการอิดออดยังไม่อยากกลับ
“มันดึกแล้วน่ะพรุ่งนี้วันจันทร์ต้องไปเรียน” นทีพูดย้ำไปอีก
“ไม่ดึกหรอกครับพวกเพื่อนๆเขายังไม่นอนเลย เขาเล่นโทรศัพท์กัน” ก้องไพรยังไม่อยากกลับหาข้ออ้างไปเรื่อย
“อ่าวแล้วเราทำไมไม่ไปเล่นกับเขาหล่ะ” นทีถามแบบไม่ได้คิดอะไร
“ผมไม่มีโทรศัพท์ครับครู เขาก็ไม่ได้แบ่งให้ผมเล่นด้วย” นทีตอบเสียงเบาๆ คล้ายอารมณ์จะเปลี่ยน
สีหน้าแววตาดูเศร้าลง จนนทีต้องเปลี่ยนเรื่องคุย จึงถามไปว่า ข้าวเหนียวหมูทอดอร่อยมาก ใครเป็นคนทำ
“ครูใหญ่ครับ ทำกับข้าวเลี้ยงนักเรียนมาตลอด” ก้องไพรตอบแบบไม่ต้องคิดเหมือนเดิม
แต่นทีกลับครุ่นคิด ครูใหญ่ก็ดีนะ ดูรักนักเรียนดี ขามาก็รับเรามาด้วย ยังทำกับข้าวให้เด็กด้วย
และดูเด็กๆก็รักครูใหญ่กันทุกคนนะ แต่….ภาพที่ครูใหญ่กำลังเย็ดเด็กผุดขึ้นมาในหัว
“ครูใหญ่ใจดีมั้ยก้องไพร” นทีเริ่มหาข้อมูลครูใหญ่ล่ะ เอาไว้เผื่อทำใจพรุ่งนี้ตอนไปรายงานตัว
“ใจดีมากกกกกกก ครับ ครูใหญ่ใจดีที่สุด” ก้องไพรตอบพร้อมแสดงสีหน้าว่าพูดความจริง
จนนทีมีคำถามในหัวมากมายที่อยากจะถาม เกี่ยวกับครูใหญ่กับเด็กๆผูชาย แต่ไม่รู้จะเริ่มจากคำถามใหนก่อน
เพื่อจะได้ไม่เป็นการจู่โจมอยากรู้เรื่องจนเกินไป ยังไม่ทันถามอะไร ก้องไพรก็ถามดังๆขึ้นมาก่อน
“ครูครับคืนนี้ผมนอนกับครูได้มั้ยครับ ได้มั้ยๆๆ"
ก้องไพรสบตา จ้องหน้านที แล้วทำสีหน้าจริงจังว่าอยากนอนกับครูจริงๆนะคืนนี้
แต่นทีกลับงง อิหยังวะรู้จักกันยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงขอนอนกับเราซะงั้น หน้าตาเราเป็นคนจิตใจดี
ดูเป็นคนรักเด็กขนาดนั้นเลยหรือ จึงแกล้งถามไปว่า ทำไมอยากนอนกับครู เพราะอะไรว่ามา
ก้องไพรตอบแบบไม่ต้องคิอ “ครูทีใจดีครับ ใจดีเหมือนครูใหญ่เลยครับ” เป็นคำตอบที่จริงมาก
แต่สะดุดตรงที่ว่าเราเหมือนครูใหญ่นี่หล่ะ เดี๋ยวเถอะไอ้นี่เดี๋ยวก็จัดซักดอกเหมือนครูใหญ่ซะหรอก
นทีเริ่มไม่ไหวแล้ว ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับไอ้ไข่ห้อยนี้แล้ว และเห็นว่ามันดึกมากแล้วจริงๆ
จึงพยายามตัดบทให้เจ้านี่ไปนอนได้แล้ว น้ำเสียงกึ่งๆคำสั่ง
“ไป ไป ไปนอนได้แล้ว เด็กไม่นอนที่หอเดี๋ยวครูเวรเขาด่าเอา”
ก้องไพรตอบทันควัน “ไม่มีครูเวรครับครู ตอนนี้มีแค่ครูกับครูใหญ่ครับทั้งโรงเรียน”
นทีถอนหายใจว่าจะเอาไอ้นี่ไม่ลงจริงๆใช่มั้ย จึงเริ่มคำถามที่ถามเป็นการหยังเชิง
เผื่อได้คำตอบให้สงสัย
“ก้อง นักเรียนมานอนกับครูได้ด้วยหรือ” จริงๆคำถามคือมีนักเรียนมานอนกับครูใหญ่มั้ยวันนี้
“ได้สิครับครูวันนี้ไอ้ชนกับไอ้นาจยังมานอนกับครูใหญ่เลย” ก้องไพรตอบแบบธรรมดา ไม่มีอะไร
แต่นทีมีอะไรมากๆอีกแล้ว มันผุดขึ้นมาในหัวจนฟุ้งไปว่า ครูใหญ่ทำอะไรกับเด็กสองคน
โหวววขนาดเห็นแค่ทำกับคนเดียวยังฟินขนาดนี้ถ้าสองคนจะ "อูยยยย ไม่เอาไม่คิด"
แต่หนึ่งในนั้นคือน้องคนที่ลืมรูดซิปแน่ๆ จึงถามหยังเชิงต่อไปอีกว่า
“ก้อง…ไอ้ชนกับไอ้นาจนี่คือน้องที่มาจากในเมืองวันนี้ใช่มั้ย” นทีถามแววตาสงสัย
“ใช่ครับครู คนตัวโตๆชื่อไอ้อำนาจ คนตัวเล็กชื่อไอ้ชนแดนครับ”
“แล้วครูถามทำไมครับ” ก้องไพรเริ่มถามกลับอย่างสงสัย
แต่ตอนนี้นทีล่องลอยไปถึงใหนแล้วไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนเพ้อเห็นลำควยน้อยๆเนียนๆขาวจั๊วน่าเจี๊ยะ
ของน้องที่ลืมรูดซิปแล้ว แถมยังได้รู้จักชื่ออีก ชื่อน้องชนแดน ชื่อเพราะมาก ภาพน้อกำลังแสดงหนังสด
กับครูใหญ่ก็ฉายวนซ้ำในมสองอีก สงสัยเป็นบุพเพแน่ๆเลย ฟุ้งจนลืมไปว่ากำลังคุยอยู่กับไอ้เจ้าก้องไพรอยู่
นทีเคลิ้มละเมอจนจำไม่ได้ล่ะว่าคุยถึงใหนกันละ เลยพูดตัดบทไปว่า “จะนอนกับครูให้ได้จริงๆใช่มั้ย”
“ใช่ครับครูที” ก้องไพรตอบแล้ว ยิ้มแป้นทำหน้าดีใจไว้รอแล้ว แต่นทียังถามต่อไปอีกว่า
“แล้วครูใหญ่จะไม่ว่าเหรอที่มานอนกับครูที” ที่นทีถามแบบนี้ก็เพราะว่ากลัวเจ้าก้องไพรเป็นเด็กของครูใหญ่อีกคน
ถ้าเกิดไปทับเส้นกันมันจะไม่ดี แค่ไปเห็นครูใหญ่ทำอะไรก็หัวจะหลุดจากบ่าแล้ว
ยังมีหน้าเอาเด็กเขามานอนด้วยอีก เกรงว่าจะฉิบหายกันใหญ่
แต่ก้องไพรกลับยิ้มแป้นอย่างผู้ชนะแล้วตอบครูนทีไปว่า
“ผมขอครูใหญ่แล้วครับ ครูใหญ่ยังพูดว่าดีๆ ไปนอนเป็นเพื่อนครู”
“ครูจะได้ไม่ต้องกลัวผี โรงเรียนเราผียิ่งเยอะอยู่”
ก้องไพรได้ทีจี้เรื่องผีใส่จุดอ่อนเลย แล้วมันก็ได้ผล เพราะลูกคุณหนูอยู่กรุงเทพฯอย่างนที
อยู่เมืองใหญ่ เมืองที่ไม่เคยหลับไหล สว่างไสวทั้งคืน พอมาเจอบรรยากาศมืดๆบนดอย
ก็ทำเอาซะขนพองสยองเกล้าอยู่นะ (นทีเป็นคนกลัวผีมาก)
"โอเค…นอนก็นอนครูยอมแพ้แล้ว" จู่ๆอีกคำถามนึงก็ผุดขึ้นมาในหัวของนทีอีกข้อ
เป็นคำถามที่หยั่งเชิงลึกมาก และอยากรู้มากๆว่าเจ้าก้องไพรจะตอบว่าอย่างไร
จึงถามออกไปว่า
“ก้อง…มานอนกับครูไม่กลัวครูทำแบบครูใหญ่หรือ”
“ไม่กลัวครับ” ก้องไพรตอบแบบสีหน้าเฉยๆ งง งง ว่าครูถามเรื่องอะไรนี่
แต่นที ค ว ย คิด วิเคราะห์ แยกแยะ แล้วว่า ก้องไพรเคยไปนอนกับครูใหญ่
และคงเคยโดนเย็ดแบบชนแดนแน่ๆเลย โหววววว .... ครูใหญ่
ดึกมากจริงๆแล้วทั้งคู่ก็ชวนกันเข้านอน แต่ยังไม่ทันหลับ ก้องไพรนอนพลิกกตัว กระสับกระส่ายไปมา เดี๋ยวก็พลิกตัวมาตัว
เดี๋ยวก็มาโดนตัวอีละ 1 2 3 อยู่แบบนั้น เหมือนตั้งใจมากะกิด เลยคิดถึงขุนเขาแฟนหนุ่มที่ไปฝึกสอนทางปักษ์ใต้
ว่าอาการแบบนี้ คืออยากโดนเย็ด เหมือนอ้อนวอนว่าช่วยเย็ดฉันที นทีจิตใจฟุ้งซ่านอีกล่ะ ยิ่งอยู่ห่างๆจากแฟนอยู่
แถมยังโดนกระตุ้นจากหนังสดครูใหญ่อีก จะอดทนใหวมั้ยเนี๊ยะ เจ้าก้องไพรจะรอดมั้ญเนี๊ยะ
คิดจะชักว่าวลดความเงี่ยนหน่อน ไอ้เจ้านี่ก็เสือกมาขอนอนด้วย แถมมันยังไม่หลับอีก แล้วจู่ๆ
มือน้อยๆ นุ่มๆก็มาจับที่แขนแล้วบอกว่า … ไม่ ….ไม่นะ นทีลุ้นคำพูดว่าก้องไพรจะพูดออะไรออกมา
“ครูครับผมขอดูมือถือหน่อยได้มั้ยครับ” 555555 หมดกันอุตส่าห์ลุ้น
ที่มันอยากนอนกับเราเพราะมือถือ ปัดโธ่ ทำให้เราคิดมากกกก
หรือว่าเราคิดไปเอง 5555 นทีฟุ้งซ่านกับตัวเองอีกครั้ง
นทีถอนหายใจทีนึง แล้วยัดมือถือให้ก้องไพร พร้อมกับบอกว่าห้ามดึก ให้ดูได้ไม่เกิน 1 ชั่วโมง
ถ้าไม่เชื่อฟังจะไม่ให้ดูอีกเลย ก้องไพรยิ้มแป้น ครับๆๆ อย่างไว แล้วนทีก็หลับเป็นตาย
ไม่รู้ว่าหลับไปตอนใหน เป็นคืนที่วุ่นวายคืนแรกที่บนดอย....รู้สึกตัวอีกทีก็เช้าละ
เอ้กอี่เอ้กเอ้ก ..... สภาพควยโด่รับอรุณทั้งคู่ นทีพลิกตัวไปมองก้องไพรที่กำลังนอนยิ้มควยโด่อยู่ตอนเช้า
ตอนที่มันนอนหลับ ปากสงบๆมันก็น่ารักน่าชังอยู่นะ ยิ่งความฉลาดและความทะเล้นของมัน
ยิ่งทำให้มันน่ารักน่าเอ็นดูยิ่งขึ้น นทีถลกขากางเกงมันขึ้น ดมที่ควยโด่ของมัน กลิ่นสาบควยปนกลับกลิ่นเยี่ยวนิด
มันหอมฟินเหมื่อกลิ่มม็อคโคน่าตอนเช้า นทีอมแล้วก็ดูดเบาๆที่ลำควย มันพลิกตัวหนีแบบหลับต่อ
นทีจังปลุกก้องไพรให้กลับไปที่หอนอน อาบน้ำแต่งตัวกินข้าว เตรียมตัวไปเรียน พร้อมกับดึงตัวเองลุกขึ้น
เตรียมตัวไปรายงานตัวที่ห้องเชือด ห้องพักครูใหญ่ ซึ่งไม่รู้จะโดนเชือดยังไง อะไรบ้าง เฮ้อ!!!
ก๊อกๆๆๆ…..เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องครูใหญ่
นทีว่าที่ครูคนใหม่ นักศึกษาหนุ่มใหญ่วัยไกล้รับปริญญา ที่กำลังลุ้นว่าจะได้ฝึกสอนที่นี่มั้ย
และกำลังปั้นหน้าอย่างทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าจะมองหน้าครูใหญ่ยังไงดี
และแล้วเสียง “เชิญครับเข้ามาได้” ก็ดังขึ้น ตุ๊บๆๆเสียงหัวใจเต้นก็ตามมา
นทียืนต่อหน้าโต๊ะทำงานของครูใหญ่ทีนั่งยิ้มทำสีหน้าปกติ เหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมาไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย
ดูรอยยิ้มเป็นมิตรจริงใจไม่แสแสร้ง ท่าทางดูน่านับถือกว่าวันแรกที่เจอ สีหน้าเป็นกันเอง ลึกๆรู้สึกอบอุ่นใจเมื่ออยู่ไกล้ๆ
หลังจากที่ครูใหญ่เชิญให้นั่ง นทีก็นั่งลงแล้วยื่นเอกสารให้ ครูใหญ่หยิบมาอ่านดูแล้วก็เซ็นต์เอกสารรับทราบ
เกี่ยวกับการขอมาฝึกสอนที่นี่แล้วกล่าวต้อนรับครูนทีอย่างเป็นทางการ (... อ่าวแค่นี้หรือครูนทีงง)
“ยินดีต้อนรับครับครูนที ขอบคุณมากๆที่ช่วยเลือกที่นี่เป็นที่ฝึกสอน”
“เพราะที่นี่ ตอนนี้ขาดครูแบบวิกฤติ ปกติมีครูอยู่ 3 อัตรา”
นทีอุทานในใจ “มีครูอยู่ 3 คน” แต่ใหนหล่ะยังไม่เห็นซักคน แล้วก็ฟังครูใหญ่พูดต่อ
“ครูคนนึงเพิ่งมีคำสั่งย้ายกลับภูมิลำเนา และตอนนี้รอตำแหน่งทดแทนอยู่”
“อีกคนนึงประสบอุบัติเหตุรถตกเขา น่าจะรักษาตัวยาวๆ เห็นทางสำนักงานจะหาครูมาช่วยเสริม แต่ยังไม่เห็นมีมา”
ครูใหญ่พูดสีหน้าจริงจัง นทีก็เริ่มรู้สึกสงสารที่นี่และเด็กๆ จึงตั้งใจฟังต่อไปว่า
“ผมอยู่คนเดียวมาเทอมกว่าละ ยังดีใจนะที่ได้ครูทีมาอยู่ด้วยจะช่วยแบ่งเบา”
ครูใหญ่พูดน้ำเสียงดูจริงจังและจริงใจ
นทีเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อยรู้สึกดีขึ้น คิดว่าน่าจะยังได้ฝึกสอนที่นี่อยู่ แล้วคิดกับตัวเองว่า
แสดงว่า ทั้งกับข้าว ทั้งซื้อของ ทั้งสอน ทั้งดูแลเด็กหอและอื่นๆ คือครูใหญ่คนเดียวใช่มั้ย
เขาเริ่มรู้สึกเห็นใจครูใหญ่มากกว่าเรื่องไร้สาระในสมองของตัวเอง เริ่มรู้สึกดีที่เด็กๆยังมีครูใหญ่
แต่ความรู้สึกนั้นยังไม่พีค มีพีคกว่านั้นอีก ฟังๆๆ ฟังครูใหญ่พูดต่อ
“เด็กๆที่ครูนทีเห็นจริงๆเป็นนักเรียนเราไม่ถึงครึ่งนะ”
“ที่เหลือเป็นเด็กฝั่งโน้น พ่อแม่เขาข้ามมาทำงานก็เลยเอามาฝากเรียนที่นี่”
“จริงใช้คำว่าเอามาฝากเลี้ยงจะถูกว่า ก็เลี้ยงดูกันไปมนุษย์โลก”
ครูใหญ่พูดแบบปลงๆ คิดอะไรมากไปก็ปวดหัว
นทีทนไม่ได้สงสัยแล้วงบประมาณล่ะ เรื่องนี้ต้องถามเลยแทรกคำถามขึ้นมาว่า
“แล้วงบประมาณละครับครูใหญ่ ที่ใช้เลี้ยงเด็กๆที่ไม่ใช่คนไทย”
เจอคำถามนี้ครูใหญ่ดูหน้าเศร้าลง ถอนหายใจแรง...แล้วตอบว่า
“งบผมบ้าง ผมหาเองบ้าง บางทีก็มีพวกเพื่อนๆช่วยมาบ้าง ตอบแบบไม่โลกสวยนะครูนที
"งบราชการไม่พอหรอกรู้ๆกันอยู่ แค่น้ำมันที่ผมวี่งไปกลับระหว่างบ้านกับที่นี่ เงินเดือนก็แทบไม่เหลืออะไรล่ะ"
"ผมว่าเราไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่าเนาะพูดแล้วกำลังใจมันหด”
ครูใหญ่ตัดบทเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะคุยเรื่องงบประมาณแล้วมันหัวจะปวด แต่..นทีกลับเปลี่ยนเรื่องในหัวยังไม่ได้
ความรู้สึกเห็นใจครูใหญ่มันพุ่งปรี๊ดขึ้นสมอง “ครูใหญ่ใจดีปานนี้ เสียสละปานนี้ แล้วกูยังไปคิดแบบนั้นอคติกับเขาอีก
แล้วมึงดีสู้เขาได้ซักครึ่งมั้ยไอ้นที” นทีฟุ้งซ่านอีกแล้ว จนมีเสียงครูใหญ่ดึงสติให้กลับมา
“แล้วมีอีกเรื่องที่ผมอยากจะขอโทษครูนที…เรื่องเมื่อคืนที่ผมพลาดเอง”
พอได้ยินคำว่า “เรื่องเมื่อคืน” หัวใจนทีก็เต้นตุ๊บๆ หนักกว่าตอนที่ยืนหน้าห้องครูใหญ่อีก
“ถ้าผมไม่ลืมปิดหน้าต่างครูนทีก็คงไม่เห็นอะไรที่ทำให้รู้สึกแย่แบบนั้น”
“ผมยอมรับนะครับว่ารสนิยมผมเป็นแบบนั้น ผมรักเด็กผู้ชายครับ”
ครูใหญ่เลือกที่จะพูดตรงๆไม่อ้อมค้อม มันกลับทำให้นทีเป๋ทำตัวไม่ถูกจนไม่รู้ว่าจะพูด จะถามอะไรต่อ
จึงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วยกมือไหว้ขอโทษครูใหญ่ด้วยเหมือนกัน
“ครูใหญ่ครับผมก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกันที่ไปยืนแอบดูแบบนั้น”
“มันน่าละอายใจมากและผมก็เข้าใจครูใหญ่นะครับแฟนผมก็เป็นผู้ชาย”
“อีกอย่างผมอยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวไม่ก้าวก่ายกันดีกว่านะครับ”
“ครูใหญ่ชอบอะไรก็ให้เป็นเรื่องส่วนบุคล ผมขอให้เป็นแบบนี้นะครับ”
ครูใหญ่ยิ้มสีหน้าดูผ่อนคลาย นทีเองก็เหมือนกัน หลังจากที่กดดันมาทั้งคืนกับเรื่องที่ตัวเองคิดมากไปเอง
พอได้เปิดใจกับครูใหญ่จริงๆ เขาเป็นคนใจดีจริงๆ เหมือนที่ไอ้เจ้าก้องไพรว่าไว้เลย
จากนั้นครูใหญ่ก็เอาตารางสอน และแผนงานในการฝึกสอน รวมทั้งกิจกรรมต่างที่จะต้องช่วยกัน
เพราะมีกันอยู่แค่ 2 คน เมื่อคุยงานกันเข้าใจแล้ว ครูใหญ่ก็มีอีกเรื่องที่อยากบอกนที
เมื่อคืนก้องไพรไปนอนกับครูทีมั้ย มันขอผมไปหาครูตั้งแต่ช่วยขนกระเป๋าเสร็จ แต่ผมบอกว่าให้ครูเขานอนพักผ่อน
เขาเหนื่อยจากเดินทางไกล มันจึงเดินวนเวียนหน้าบ้านพักครูทีทั้งวัน ดูท่ามันจะรักครูทีแล้วหล่ะนะ
อยากให้ครูทีเอ็นดูมันหน่อยน่ะ มันเป็นคนฝั่งโน้น พ่อแม่เอามาฝากไว้ตั้งแต่ ป.1 จนป่านนี้
หลายปีแล้วยังไม่ได้มารับกลับ ผมก็เลี้ยงดูกันไปตามมีตามเกิดนี่หล่ะสงสารมัน พ่อแม่ก็ไม่รู้เป็นยังไง
ยิ่งมีข่าวรบๆกันด้วยทางฝั่งนั้น ครูใหญ่ถอนหายใจอย่างเป็นกังวลแต่ทำอะไรไม่ได้มาก
นทีรู้สึกจุกๆที่ท้องแน่นดันขึ้นมาที่คอจนพูดอะไรไม่ออก เมื่อได้ยินเรื่องราวของก้องไพร เด็กน้อยวัยใสแต่ไข่เฮงซวยคนนั้น
เสียงใสๆที่ทัชใจเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง “ผมเป็นห่วงครูนะครับ” "ทำไมไม่เปิดไฟ"
ทำให้ความรู้สึกเอ็นดูเริ่มจะกลายเป็นรักเจ้าเด็กน้อยคนนี้ขึ้นมาทันที รากของความรักจริงๆแล้วส่วนหนึ่ง
ก็เกิดมาจากความสงสาร
คิดถึงก้องไพรและเด็กๆที่นี่แล้ว นทีคิดในใจว่าจะคุยกับเพื่อนที่เป็นเน็ตไอดอล เผื่อมีทางแบ่งเบาช่วยครูใหญ่
และเด็กๆได้บ้างไม่มากก็น้อย นทีเห็นครูใหญ่เงียบนึกว่าจบเรื่องคุยล่ะ จู่ๆก็พูดขึ้นมาอีกว่า
“เออนที…ผมมีอะไรจะเซอร์ไพรส์นะ เพื่อเป็นของขวัญต้อนรับครูคนใหม่”
ครูใหญ่ยิ้มกรุ้มกริ่มทำสีหน้าพอใจที่ได้นำเสนอสิ่งต่อไปนี้ พร้อมกับชี้ไปที่ห้อง ซึ่งกั้นแบ่งจากห้องของครูใหญ่เป็นอีกห้อง
เป็นห้องที่ประตูมีแค่ผ้าพริ้วๆสีฟ้าอ่อนกั้นบังเอาไว้ ที่ด้านบนมีตัวหนังสือ ติดป้ายไว้ว่าห้องพยาบาล
ครูใหญ่บอกให้นทีเข้าไปดูสิ นทีเดินเข้าไปส่องดู “เซอร์ไพรส์” เซอร์ไพรส์จริงๆ จนนทีเก็บอารมณ์ไม่อยู่ทำตาลุกวาว
หันหน้ามาส่งคำถาม ถามครูใหญ่ด้วยสีหน้าว่า “จริงหรือครับครูใหญ่ได้หรือ” ครูใหญ่ยิ้มผงกหัวยืนยัน
กางเกงสแล็คสีดำของนที ที่เป้าเริ่งตุงตุง โปนนูนตั้งเด่นขึ้นมาปานว่าของแข็งที่อยู่ข้างใน
จะทะลุดันผ้าออกมาจากให้ได้ ใหญ่ยิ้มเพราะดูออกว่านทีก็มีรสนิยมรักเด็กชายเหมือนกัน
สังเกตจากตอนที่ไปรับเห็นจ้องเป้าของอำนาจและชนแดนแบบตาไม่กระพริบ ตอนเด็กๆนอนหลับถ่างขา
อยู่ที่เบาะหลังก็เห็นนทีหันไปมองอยู่บ่อยๆ มองแล้วก็กลืนน้ำลายแบบนั้น ผีเลยเห็นผี ครูใหญ่เลยจัดให้เบาๆ
ชนแดนนั่งยิ้มหวาน ส่งสายตาดีใจเมื่อเห็นหน้าของนทีโผล่เข้ามาส่องดู เขาชอบนทีตั้งแต่ที่นทีบอกให้เขารูดซิปแล้ว
บอกแบบไม่ทำให้เขาอายเหมือนแคร์ความรู้สึก คำพูดของนทีก็มีแต่คำเพราะๆ ฟังแล้วอยากจะนั่งฟังทั้งวัน
เสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์ อีกอย่างนทีเป็นคนสะอาดตัวหอมมากๆ กลิ่นหอมจากน้ำหอมบนตัวของนที ใครได้กลิ่นเป็นหลงทุกราย
น้องชนแดนเองก็ไม่พ้น ตอนนั้นที่ลืมรูดซิปโชว์ควย ตอนยืนอยู่ไกล้มันหอมชื่นใจที่สึดเลย
ตอนที่นทีอ้วก ชนแดนก็กำลังจะเอาน้ำไปให้ แต่ก้องไพรเอาไปให้ก่อน แอบเสียใจนิดๆและยิ่งตอนที่ได้รู้ว่าเมื่อคืน
ก้องไพรไปนอนกับครูที ก็รู้สึกเสียใจยิ่งกว่าที่ตนเองไม่เป็นคนแรกของครู..ทีนี่บนดอย
นทีได้สติ (หลุดบ่อยนะครูที) โหววววแค่คิดจะทำดีผลของความดีมันมาเร็วขนาดนี้เลยหรือ เมื่อคืนแค่คิดเล่นๆอยากเย็ดกับน้องชนแดน
นทียิ้มกับความคิดตัวเองและเข้าใจทันทีว่าเซอร์ไพรส์ของครูใหญ่หมายความว่าอย่างไร แต่นทีก็ไม่สะดวกอะนะที่จะจัดที่นี่
เลยอ้อมแอ้มบอกครูใหญ่ว่า ขอตัวน้องไปช่วยจัด...ข้าวของที่บ้านพักหมายเลข 2 ได้มั้ย ครูใหญ่อนุญาติ
นทีเดินเข้าไปในห้องพยาบาลนั่งลงหอมที่แก้มของน้องชนแดน แล้วจูบที่ปากเบาๆนิดนึง ด้วยความอยาก
ที่เก็บสะสมมาจากเห็นควยน้องตอนลืมรูดซิปแล้ว รวมกับความอยากที่เห็นตอนน้องตอนรับแรงกระแทกจากครูใหญ่แล้ว
ความเงี่ยนของนทีพุ่งปรี๊ดดดด จนจะทนไม่ใหวแล้ว จึงกระซิบกับน้องชนแดนว่า “ไปช่วยครูจัดของที่บ้านพักนะครับ”
แล้วมองไปที่หน้าของชนแดน เพื่อรอคำตอบ แต่เด็กน้อยกลับยิ้มๆแล้วลุกขึ้น วิ่งพรวดออกจากห้อง
โดยไม่มองแม้แต่ครูใหญ่เลย วิ่งตรงดิ่งไปทางบ้านพักของครูทีแบบรอไม่ใหวเหมือนกัน
ครูทีขอตัวรีบเดินจากครูใหญ่กลับบ้านพักเพื่อเก็บข้าวของก่อน(จริงหรือนทีอิอิ)
เพราะยังไม่ได้จัดเก็บอะไรเลย เพราะเผื่อว่า ถ้าวันนี้โดนไล่ตะเพิดก็จะได้เก็บของกลับทันที
จึงแทบจะยังไม่ได้แตะต้องอะไรเลยนอกจากกล่องมาม่าและกล่องเสื้อผ้าให้ไอ้เจ้าก้องไพร
นทีเดินจ้ำอ้าวอยากให้ไปถึงบ้านพักไวไว ………. พอถึงก็ยัดตัวเองเข้าไปในบ้าน ปิดประตูหน้าดัง "ปั๊งงง"
เพราะกลัวพลาดเหมือนครูใหญ่...ไม่ได้เดี๋ยวมีคนจัญไรชอบมาแอบดู แอ๊ะเรากำลังว่าตัวเองอยู่ใช่มั้ย
การเคลื่อนใหวของนที อยู่ในสายตาของใครอีกหลายคู่ ทุกคู่กำลังจ้องมองอย่างอิจฉา
"โหวว...ไอ้ชนแดนเด็กเส้นครูใหญ่ได้ฟาดครูนทีก่อนใครเลยหว่ะ”
“เห็นหน้ามันมั้ย ยิ้มระรื่นวิ่งไปรอเย็ดกับครูนทีถึงบนบ้านพักเลย”
“ไอ้นี่รูตูดมันโคตรโชคดีเลยวะ แล้วเมื่อใหร่โชคดีจะเป็นของเราบ้างนะ”
สามหนุ่มน้อยคุยกันด้วยความอิจฉาเพราะอยากดูดซิกกาแรตของนทีเหมือนกัน
หุ่นผอมๆขายาวๆผิวขาวๆเนื้อแน่นๆแบบนี้ซิกกาแรตคงจะหวานหอมชื่นใจ
พูดกันแล้วก็พากันหัวเราะ แต่อีกสายตาคู่นึงที่กำลังแอบมองเหมือนกัน
แอบอยู่คนเดียวเงียบๆ กลับดูเศร้าลงตอนเห็นชนแดนวิ่งเข้าบ้านพักแล้วนทีตามเข้าไป…ปิดประตู
ทันทีที่ประตูถูกปิดลง ชนแดนที่ยืนรออยู่แล้ว กระโดดหมับขึ้นกอดคอให้นทีอุ้มในท่าอุ้มแตงโม แล้วยืดหน้าขึ้นหอมแก้มนที
ทั้งสองข้างอย่างดีใจและรอคอย หอมซ้ายหอมขวาสลับไปมาอยู่แบบนั้นจนรู้สึกว่า มีแท่งแข็งๆกำลังดุนที่ก้นเขาอยู่
ชนแดนกระเด้งตูดหมับๆเพื่อยั่วเจ้าแท่งนั้นอย่างสะใจ นทีกระเด้าหยอกเอาคืนที่เห็นชนแดนทำแบบนั้น
มีเพียงแค่ผ้าบางๆที่รอการปลดเปลื้งเท่านั้นที่ยังเป็นอุปสรรคกั้นสองดุ้นนั้นไม่ให้เจอกัน
นทีอุ้มชนแแดนขึ้นห้อง เหมือนกำลังอุ้มแตงโมลูกโตๆรสหวานๆ มือนึงก็ทั้งขยำบีบเคล้น ทั้งโอบที่ตูดของชนแดน
ออกแรงรั้งไว้ไม่ให้ร่วง อีกมือนึงก็จัดการกับรองเท้าถุงเท้าสีน้ำตาลให้หลุดออกจากเท้าเรียวเล็กนั้น
ให้ไปกองที่ชั้นวางรองเท้า พร้อมกับจัดการของตัวเองอย่างไม่ให้เสียเวลา เดินไปจัดการไป
บนปากก็ไม่ว่างกำลังถูกบดขยี้จากริมฝีปากน้อยๆแต่เร่าร้อนเหลือเกิน ชนแดนตัวไม่หนักมากเพราะเขากอดที่คอรั้งตัวเองไว้
เพื่อจะได้ดูดดื่มน้ำลายรักของของนทีให้เต็มอิ่มอย่างไม่รังเกียจ แต่กลับอร่อยถูกใจ
สภาพของนทีเมื่อมาเข้าถึงห้องพักยืนชิดติดขอบเตียง ท่อนบนอุ้มชนแดนเหมือนคุณแม่กำลังอุ้มลูกขนาบเอวไว้ทางด้านหน้า
แต่ลูกกลับไม่ได้กำลังดูดดื่มกินน้ำนมแต่กำลังดูดปากเหมือนอยากกินน้ำลายมากกว่าน้ำนม
ส่วนท่อนล่างกางเกงสแล็คสีดำได้หลุดไปพร้อมกับถุงเท้าสีดำและรองเท้าหนังดำมันวาว ตั้งแต่ก่อนที่จะขึ้นบันใดมาบนชั้นสองแล้ว
กางเกงบ๊อกเซอร์เนื้อบางสีเทาถูกดันจนตุงออกมาด้านหน้าเหมือนเสากระโดงเรือติดผ้าใบ ที่กำลังดันค้ำตูดให้ชนแดนไว้
หลังจากที่ชนแดนถูกนทีวางลงให้นั่งอยู่บนเตียงแล้ว ระดับสายตาของเขาก็อยู่ตรงกันกับเป้าตุงๆที่ซ่อนท่อนเนื้อแข็งๆอยู่ข้างใน
เขาใช้มือน้อยๆจับที่สีข้างของนที ค่อยๆรูดลงมาด้านล่าง โดยให้ขอบยางยืดของบ๊อกเซอร์รูดติดมือลงมาด้วย
ค่อยรูดลงมาจนยางยืดงัดกับลำควยที่แข็งโด่ติดลงมาด้วย จังหวะที่ลำควยหลุดออกจากยางยืด
มันดีดตัวดึ๋งกลับขึ้นไปตีกับท้องน้อยของนที แล้วเด้งดึ๋งๆกระดกอยู่แบบนั้น ชนแดนยิ้มชอบใจ
พร้อมกับปล่อยให้บ๊อกเซอร์ร่วงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า
ปากน้อยๆอวบอิ่มริมฝีปากอมชมพูแบบไม่ได้แต้มลิปติก ค่อยๆครอบ อมที่หัวควยเนื้อแดงอ่อนๆ อมได้แค่หัว
ก็เต็มลิ้นจุกปากแล้ว แต่สัมผัสของลิ้นน้อยๆอุ่นนุ่มที่กำลังตวัดเลียปลายควยคล้ายกับว่ากำลังชิมน้ำเงี่ยนของนที
ว่ามีรสหอมหวานขนาดใหน สร้างความเสียวซ่านให้นทีถึงกับสยิวกิ้วขนลุกขนชัน
นทียืนเกร็งตัว รูตูดขมิบถี่ๆ กำลังก้มมองดูเด็กน้อยตัวเล็กๆที่กำลังกินไอติมของเขาอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่เคยคิด
มาก่อนว่าเด็กตัวเท่านี้จะทำรักได้เก่งขนาดนี้ จนนึกเลยไปถึงว่าคนที่สอนลีลาให้เขาจะเก่งได้ขนาดนี้ คนสอนจะขนาดใหน
ขนาดลูกศิษย์ยังทำเอานทีขมิบเกร็งรูตูดแทบไม่ได้คลาย คิดแล้วก็หากมีโอกาสได้ลองกับคนสอนคงเป็นบุญควยไม่น้อย
เมื่อรู้สึกว่าลำควยค่อยๆถูกดึงออกจากปากจนน้ำลายยืดเป็นเส้นไหลย้อยลงที่ปลายควยจนหยดลงที่พื้น
ชนแดนเงยหน้าขึ้นมองนทีพร้อมกับกลืนน้ำลายที่เหลือในปากลงไปในคอ กำลังว่าจะเอ่ยปากถาม แต่ริมฝีปากน้อยๆ
กลับถูกประกบด้วยริมฝีปากอันใหญ่หนานุ่ม ลมหายใจอุ่นๆถูกพ่นเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับเนื้อลิ้นก้อนใหญ่ๆ
ที่กำลังยัดเยียดเข้าไปควานหาสัมผัสรักในโพรงปากอย่างหิวกระหาย ชนแดนดูดกลับที่ลิ้นที่ถูกยัดเข้ามา
“อืมมมม” เสียงครางเบาของนทีดังขึ้นทั้งที่ลิ้นยังยัดอยู่ในปากของชนแดน
การจูบกันกับครูนทีครั้งนี้ ทำไมความรู้สึกรักมันถึงเปี่ยมล้นหัวใจของชนแดน มันแตกต่างจากรสรักของคนอื่นๆ
ที่ครูใหญ่พาไป มันรู้สึกอบอุ่นไม่มีกำแพง รู้สึกปลอดภัยยิ่งกว่า เป็นความรู้สึกดีแบบที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
แม้แต่กับ ครูใหญ่ ภารโรง ลุงตำรวจ เพื่อนครูใหญ่ คุณหมอและอีกหลายคนที่ไม่รู้จัก หรือแม้แต่หลวงพ่อในวัดเอง
ก็ยังไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย ชนแดนกำลังถามและทบทวนความรู้สึกของตัวเอง
ตอนที่แล้ว.......................................................................................
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-10-6 08:51:57
กระเทยเฒ่าเล่าเรื่อง
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-6 10:37:44
โพสต์ 2024-10-6 15:01:11
โพสต์ 2024-10-6 16:04:59
