จุดวาบไฟบนถ่านไฟเก่า2

iBloom

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบในเช้าวันใหม่ เต้ที่กำลังนั่งทำงานออกแบบในห้องพักเล็ก ๆ ของเขา ยกสายขึ้นรับด้วยความเหนื่อยล้า เสียงปลายสายที่คุ้นเคยทำให้เขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ



"เต้ใช่ไหม?" เสียงนั้นทุ้มลึกและชัดเจน


เต้เงียบไปสักพัก เขาจำเสียงนั้นได้ดี แม้ว่ามันจะผ่านไปหลายปีแล้วก็ตาม มันเป็นเสียงของคนที่เขาเคยมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนมาก่อน คนที่เคยเป็น "friend with benefit" กับเขา...ภาคิน


"อืม ฉันเอง" เต้ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง พยายามซ่อนความรู้สึกที่พุ่งขึ้นมาในใจ "มีอะไร?"


"ฉันอยากให้นายมาที่โรงแรมของฉัน มีเรื่องสำคัญอยากคุยด้วย" ภาคินตอบตรงไปตรงมา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและความเด็ดขาด


เต้กลืนน้ำลายด้วยความตื่นเต้นที่เขาพยายามเก็บซ่อนอยู่ในใจ เขารู้ดีว่าภาคินเป็นใครในวันนี้ ชายหนุ่มที่เติบโตขึ้นมาเป็นเจ้าของโรงแรมหรูชื่อดัง ที่ในสายตาของใครหลายคนเป็นคนสำเร็จและมีเสน่ห์อย่างล้นเหลือ การที่เขาถูกเรียกให้ไปพบคนอย่างภาคินอีกครั้งหลังจากหลายปีที่ผ่านมา ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจและสงสัยในจุดประสงค์


"ฉันไม่คิดว่ามันจะมีอะไรที่เราต้องคุยกันแล้วนะภาคิน" เต้พูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะสงบ แต่กลับรู้สึกได้ถึงความหวั่นไหวภายใน


"แต่มันมี" ภาคินตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว "นายจะมาไหม?"


เต้เงียบไปชั่วครู่ สมองของเขากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อคิดหาคำตอบ เขาควรจะปฏิเสธ แต่ลึก ๆ เขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถเพิกเฉยต่อความรู้สึกนี้ได้ การเจอกับภาคินอีกครั้งอาจเป็นสิ่งที่เขาหลีกเลี่ยงมาตลอด แต่การที่ภาคินเปิดโอกาสให้เขาอีกครั้งก็ทำให้เขารู้สึกสับสน


"โอเค ฉันจะไป" เต้ตอบสั้น ๆ ก่อนจะวางสาย




---


เต้ยืนอยู่หน้าประตูโรงแรมหรูที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า แสงไฟสีอ่อน ๆ ที่ประดับประดาอยู่รอบโรงแรมสะท้อนให้เห็นถึงความหรูหราที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับเจ้าของ เต้มองขึ้นไปที่ชื่อโรงแรมที่ประดับอยู่เหนือประตู “Kinn Luxor” โรงแรมที่ภาคินเป็นเจ้าของ เต้ไม่คิดมาก่อนว่าภาคินจะกลายมาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในวงการธุรกิจโรงแรมได้ขนาดนี้


ในขณะที่เขากำลังเดินเข้าไปในล็อบบี้ หัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้นทุกที ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความลังเลใจ เขายังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับภาคินอีกครั้ง แต่เขารู้ว่าไม่มีทางหนีจากการเจอกันครั้งนี้ได้


ภายในล็อบบี้อันโอ่อ่า เสียงพูดคุยเบา ๆ ของพนักงานและแขกที่เข้ามาเช็กอินทำให้บรรยากาศดูเป็นกันเอง แต่เต้กลับรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ท่ามกลางความไม่แน่นอน พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเต้ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น


“คุณเต้ใช่ไหมคะ? คุณภาคินรออยู่ที่ห้องประชุมด้านในค่ะ” เธอกล่าวพร้อมกับผายมือให้เต้เดินตามไป


เต้พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินตามเธอไปอย่างช้า ๆ ระหว่างทางเขารู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไป ทุกย่างก้าวที่เขาเดินเข้าไปใกล้ภาคินยิ่งทำให้หัวใจของเขาหนักขึ้น และเมื่อเขาหยุดลงหน้าประตูห้องประชุม ประตูที่เป็นเหมือนทางผ่านเข้าสู่ความสัมพันธ์ที่เขาเคยพยายามทิ้งไว้ในอดีต


"คุณภาคินรออยู่ข้างในค่ะ" พนักงานพูดพร้อมกับเปิดประตูให้


เต้สูดหายใจลึกก่อนจะเดินเข้าไปในห้องประชุม ภาคินนั่งอยู่ที่โต๊ะกลางห้อง ท่ามกลางความเงียบสงบที่แผ่ขยายออกมา ภาคินหันมามองเต้ แววตาของเขาแน่วแน่และเต็มไปด้วยความหมาย เต้รู้สึกถึงความหนักใจที่ไม่อาจปฏิเสธได้


"เต้" ภาคินพูดเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ เขายิ้มเล็กน้อยแต่ก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่แปลกไปจากความทรงจำของเต้


เต้พยักหน้ารับ "สวัสดีภาคิน"


ความเงียบงันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบาย ทั้งสองคนยืนเผชิญหน้ากัน ท่ามกลางความรู้สึกที่เคยถูกเก็บซ่อนไว้ในอดีตและกำลังถูกเปิดเผยออกมาทีละน้อย


"นายเป็นยังไงบ้าง?" ภาคินถามอย่างเป็นห่วง


เต้มองภาคินด้วยสายตาที่พยายามซ่อนความรู้สึก "ก็...เรื่อย ๆ"


"นายดูไม่ค่อยเปลี่ยนไปเลยนะ" ภาคินพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ "แต่นายอาจจะไม่คิดแบบนั้นกับฉัน"


เต้ไม่สามารถปฏิเสธได้ ภาคินเปลี่ยนไปมาก จากชายหนุ่มที่เคยเป็นแค่เพื่อนรักสนุกและไม่ยึดติดกับความสัมพันธ์ กลายมาเป็นคนที่เต็มไปด้วยความรับผิดชอบและความสำเร็จ เขาดูมั่นคงและสง่างามกว่าที่เต้เคยจำได้


"นายเปลี่ยนไปมาก" เต้ยอมรับตามตรง


ภาคินยิ้ม "ฉันต้องเปลี่ยน ฉันไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว"


เต้พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น "แล้วนายเรียกฉันมาทำไม? มีเรื่องสำคัญอะไร?"


ภาคินหันมามองเต้ด้วยแววตาที่จริงจัง เขานิ่งไปสักพักก่อนจะพูดออกมา "ฉันคิดถึงนาย เต้"


คำพูดนั้นทำให้หัวใจของเต้หยุดเต้นชั่วขณะ เขาไม่คิดว่าภาคินจะพูดออกมาตรง ๆ แบบนี้ เขาพยายามคาดเดาเหตุผลอื่น ๆ ที่อาจจะทำให้ภาคินต้องการเจอเขา แต่ไม่เคยคิดว่าภาคินจะยังมีความรู้สึกอะไรกับเขาอยู่


"นายพูดว่าอะไรนะ?" เต้ถามเพื่อความแน่ใจ


"ฉันคิดถึงนาย ฉันไม่เคยลืมนายได้เลย" ภาคินพูดอย่างมั่นใจ "และฉันอยากให้นายกลับมา...ในชีวิตฉัน"


เต้นิ่งไปครู่หนึ่ง หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่อาจควบคุมได้ เขาไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไร ความรู้สึกที่เคยถูกเก็บไว้ในอดีตกำลังพุ่งกลับเข้ามาในความทรงจำ เขารู้ว่าเขายังไม่พร้อมจะตอบรับสิ่งที่ภาคินเสนอมา แต่เขาก็รู้ว่าหัวใจของเขายังไม่เคยปิดกั้นความรู้สึกต่อภาคินอย่างสมบูรณ์




---


การกลับมาพบกันของเต้และภาคินไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเผชิญหน้ากับอดีตที่เคยพยายามหลีกเลี่ยง ทั้งสองคนต่างรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่คำถามที่ยังค้างคาอยู่คือ พวกเขาจะสามารถก้าวผ่านสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในอดีตได้หรือไม่

nuangnut1996

สนุกมากครับ

คำปุ้ย

น่าติดตามคับ

JakeJJ

งื้อออน่าติดตามอ่า

lekthai

ขอบคุณครับ

kkkggg

สนุก

eg1

ขอบคุณครับ

kuminum

ขอบคุณมากครับ

Nukinho

สนุกครับ เรื่องราวเริ่มตื่นเต้นขึ้นแล้ว

peonydemon

ขอบคุณครับ