เมียกลางเมือง1

iBloom

เสียงเพลงบรรเลงในห้องจัดเลี้ยงที่หรูหรา ทุกอย่างรอบตัวดูสมบูรณ์แบบ ตั้งแต่ดอกไม้ที่จัดเรียงสวยงามไปจนถึงแสงไฟระยิบระยับ รวิศยืนอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง สายตาเขามองไปยังเวทีที่ กันต์ ยืนเคียงข้าง พิมพ์พลอย เจ้าสาวของเขา ทั้งสองคนกำลังยืนรับคำอวยพรจากแขกเหรื่อมากมาย ทุกสายตาจับจ้องไปที่คู่บ่าวสาว ทั้งคู่ดูงดงามเหมือนภาพฝันที่ใครๆ ก็ต้องการ


แต่สำหรับรวิศ ภาพที่เห็นมันไม่ใช่ความฝัน มันคือความจริงที่เขาต้องทนรับ


รวิศถอนหายใจเบาๆ มือของเขากำแก้วไวน์ที่ถืออยู่แน่น พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอแสดงความรู้สึกที่เก็บกดออกมา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยืนมองคนที่ตัวเองรักแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น แต่เขาไม่มีทางเลือก นี่คือโชคชะตาของเขา ชะตาที่เขายอมรับตั้งแต่ต้น


กันต์ค่อยๆ ยกมือขึ้นจับมือพิมพ์พลอย ทั้งคู่ยิ้มให้กัน รอยยิ้มที่ดูสมบูรณ์แบบสำหรับคนที่มองจากภายนอก แต่รวิศรู้ดีว่ารอยยิ้มนั้นมันเต็มไปด้วยความฝืน พิมพ์พลอยอาจไม่รู้ แต่รวิศรับรู้ถึงความทุกข์ของกันต์ที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มนั้น


“มันควรเป็นฉัน… ฉันควรเป็นคนที่อยู่ข้างกันต์ในวันนี้” รวิศคิดในใจ ความเจ็บปวดนั้นทิ่มแทงเขาเหมือนหนามแหลม แม้ว่าเขาจะรู้ว่านี่คือทางเดียวที่กันต์จะสามารถรักษาทุกสิ่งไว้ได้ ทั้งธุรกิจ ทั้งชื่อเสียงของตระกูล แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกในใจของเขาดีขึ้นเลย


รวิศและกันต์รู้จักกันมานาน ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พวกเขาใกล้ชิดกันมากจนความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาไปสู่ความรักที่เกินกว่าเพื่อน แต่โชคร้ายที่สังคมรอบข้างไม่ยอมรับ และโดยเฉพาะตระกูลของกันต์ที่มีความคาดหวังสูงลิบลิ่วต่อทายาทเพียงคนเดียวอย่างเขา การแต่งงานกับผู้หญิงที่เหมาะสมจึงกลายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้


รวิศรู้ดีตั้งแต่ต้นว่าความรักของเขากับกันต์จะต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับ และเขายอมทำทุกอย่างเพื่อให้กันต์ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ แม้จะต้องทนอยู่ในเงามืดก็ตาม แต่การได้ยืนดูงานแต่งงานครั้งนี้ มันหนักหนาเกินกว่าที่เขาคิด


“ทำไมคุณถึงต้องฝืนแบบนี้?” รวิศคิด แต่คำตอบนั้นก็ชัดเจนอยู่ในใจเขาเสมอ กันต์ไม่ได้ฝืนเพื่อตัวเอง แต่ฝืนเพื่อตระกูล เพื่อความมั่นคงทางธุรกิจที่ทุกคนคาดหวังจากเขา


เสียงหัวเราะและคำอวยพรของแขกเหรื่อยังคงดังต่อเนื่อง แต่รวิศกลับรู้สึกเหมือนเสียงเหล่านั้นห่างไกลออกไปเรื่อย ๆ ในหัวเขาเต็มไปด้วยความคิดสับสน “ทำไมฉันถึงต้องอยู่ที่นี่? ทำไมฉันต้องเป็นคนที่อยู่ข้างหลัง?”


ทันใดนั้น กันต์หันมาสบตากับรวิศ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจและคำขอโทษ แม้จะอยู่ห่างกันไกล รวิศก็รับรู้ได้ทันทีถึงความรู้สึกของกันต์ พวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรก็เข้าใจซึ่งกันและกัน มันเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งและซับซ้อนเกินกว่าคำพูด


รวิศรีบหลบสายตา ก่อนที่น้ำตาของเขาจะไหลออกมา เขาต้องเข้มแข็ง ไม่อาจแสดงความอ่อนแอออกมาได้ ไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่ในงานแต่งงานของกันต์ รวิศยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด หวังว่าแอลกอฮอล์จะช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้น แต่หัวใจของเขาก็ยังคงเจ็บปวด


เขาคิดถึงวันที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน วันที่ความรักของพวกเขายังไม่ได้ถูกบังคับให้ซ่อนอยู่ในเงามืด วันนั้นกันต์เป็นของเขาเต็มตัว แต่วันนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว


รวิศหันหลังให้เวทีและเดินออกจากห้องจัดเลี้ยง เขาไม่สามารถยืนมองต่อไปได้อีกแล้ว ทุกย่างก้าวที่เดินออกไป หัวใจของเขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนแตกสลายมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เขารู้ดีว่าตัวเองจะต้องทน และจะต้องอยู่ตรงนี้ต่อไป เพื่อกันต์


แม้ว่าเขาจะเป็นได้เพียง "เมียกลางเมือง" คนที่อยู่ในเงามืดก็ตาม

Mard254021

รออ่านตอนต่อไปครับผม

lekthai

เศร้าเลย​ ขอบคุณ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Siwit

รอติดตามครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

tajarak3

ขอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณครับ

Nukinho

รอติดตามต่อครับ

Apollo3416

ยังไงต่อ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณครับ

grimmybear

ขอบคุณครับ รออ่านตอนต่อๆไปนะครับ

หอกหัก

ขอบคุณคับ

wiput

ขอบคุณครับผม

pipi1

ขอบคุณครับ

BB5599