เมียกลางเมือง3

iBloom

เวลาผ่านไปหลังจากงานแต่งงานของกันต์ รวิศเริ่มปรับตัวให้ชินกับสถานะใหม่ของตัวเอง แม้ว่าจะเจ็บปวดมากแค่ไหน เขาก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ในเงามืดแบบที่เคยทำมาเสมอ ในฐานะ "เมียกลางเมือง" ของกันต์ เขาไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์นี้ได้ แต่รวิศก็ยังคงเฝ้าดูแลทุกอย่างในชีวิตของกันต์อย่างเงียบๆ


พิมพ์พลอยเป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบในสายตาของสังคม เธอสวย เฉลียวฉลาด และมาจากตระกูลที่มีชื่อเสียงไม่แพ้กันต์ ทุกอย่างดูเหมือนลงตัวอย่างที่ใครๆ ก็ฝันถึง แต่รวิศรู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทั้งสองคน เขารับรู้ถึงความอึดอัดที่ซ่อนอยู่ระหว่างกันต์กับพิมพ์พลอย แม้ว่าพวกเขาจะพยายามทำตัวเป็นสามีภรรยาที่สมบูรณ์แบบกันในที่สาธารณะ


วันนี้เป็นวันหยุดของกันต์ และตามปกติ รวิศมักจะใช้เวลาในช่วงเช้าเพื่อมาดูแลเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ให้กันต์ก่อนที่เขาจะเริ่มทำงาน แต่วันนี้กลับต่างออกไปเมื่อพิมพ์พลอยเป็นฝ่ายเรียกเขาให้ไปพบที่ห้องนั่งเล่น รวิศรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็เดินตามคำขอนั้นโดยไม่ได้คิดอะไรมาก


เมื่อเขามาถึงที่ห้องนั่งเล่น พิมพ์พลอยนั่งอยู่บนโซฟา ดูสง่างามตามแบบที่เธอเป็นเสมอ รวิศยิ้มทักทายเธอ แม้ในใจจะรู้สึกกังวลเล็กน้อย


“รวิศ นั่งสิ ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วย” พิมพ์พลอยพูดเสียงเรียบ แต่ดวงตาของเธอฉายแววจริงจัง


รวิศนั่งลงตรงข้ามเธอ ใจของเขาเต้นแรง เขาพยายามรักษาท่าทางที่สงบแม้ว่าจะรู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ พิมพ์พลอยไม่ใช่คนที่จะมาคุยเล่นกับใครโดยไม่มีเหตุผล


เธอมองหน้าเขานิ่งอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพูดออกมา “รวิศ...ฉันรู้ความจริงระหว่างเธอกับกันต์แล้ว”


คำพูดของเธอเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจของรวิศ เขารู้สึกชาไปทั้งร่าง ใจของเขาเต้นเร็วขึ้นทันที แต่เขาก็พยายามสงบสติอารมณ์และถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบที่สุดที่เขาจะทำได้


“คุณหมายความว่ายังไง?”


พิมพ์พลอยถอนหายใจเบาๆ เธอไม่ได้แสดงความโกรธหรือไม่พอใจเหมือนที่รวิศกลัว แต่กลับมีแววของความเข้าใจและเศร้าในดวงตาของเธอ


“ฉันรู้ว่ากันต์รักเธอ...ฉันรู้ว่าฉันไม่ใช่คนที่กันต์ต้องการจริงๆ” น้ำเสียงของเธออ่อนโยนแต่หนักแน่น รวิศรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังหมุนวนอยู่ในหัว ความลับที่เขาพยายามเก็บมาตลอด กลับถูกเปิดเผยออกมาในแบบที่เขาไม่คาดคิด


รวิศนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี เขาไม่คิดว่าพิมพ์พลอยจะรู้เรื่องนี้ และที่สำคัญเธอไม่ได้โกรธหรือแสดงความไม่พอใจใดๆ


“ผม...ขอโทษครับ ผมไม่เคยต้องการให้คุณเจ็บปวด” รวิศพูดออกไปในที่สุด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสำนึกผิด


พิมพ์พลอยส่ายหัวเบาๆ “ฉันไม่โทษเธอรวิศ ฉันรู้ว่าความรักมันเป็นเรื่องที่ควบคุมไม่ได้...ฉันรู้ว่ากันต์รักเธอ และฉันก็เห็นว่าเธอเป็นคนที่คอยอยู่เคียงข้างเขามาตลอด เธอทำให้ทุกอย่างในชีวิตของกันต์ดีขึ้น แม้ว่าจะต้องอยู่ในเงามืด”


รวิศรู้สึกจุกในอก เขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากพิมพ์พลอย เขาคาดหวังว่าจะต้องเผชิญหน้ากับความโกรธ ความเกลียดชัง แต่สิ่งที่เขาได้ยินกลับเป็นความเข้าใจและการยอมรับ


“ฉันคิดอยู่พักใหญ่...” พิมพ์พลอยพูดต่อ “และฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันต้องการให้เธออยู่ต่อ...ในฐานะอีกคนหนึ่งในครอบครัวของเรา”


คำพูดของพิมพ์พลอยทำให้รวิศรู้สึกสะเทือนใจ เขาไม่คิดว่าจะได้รับการยอมรับเช่นนี้ ความรู้สึกซับซ้อนในใจของเขาผสมผสานระหว่างความสับสนและความตื้นตัน


“แต่คุณ...” รวิศพยายามพูด แต่พิมพ์พลอยยกมือขึ้นเพื่อหยุดเขา


“ไม่ต้องห่วงเรื่องของฉัน รวิศ...ฉันไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องของการแย่งชิง เธอทำให้กันต์มีความสุข และฉันก็ต้องการให้เขามีความสุข ฉันแค่ขอให้เราทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้”


รวิศรู้สึกถึงน้ำตาที่เริ่มไหลซึมออกมาจากดวงตาของเขา ความกดดันและความรู้สึกที่สะสมมาตลอดเวลาหลายเดือนถูกปลดปล่อยออกมาอย่างช้าๆ เขาไม่รู้จะพูดอะไรต่อ นอกจากรู้สึกซาบซึ้งในความเข้าใจและความเมตตาของพิมพ์พลอย


“ขอบคุณครับ...” รวิศพูดเบาๆ สุดท้ายแล้วเขาก็ยอมรับในสิ่งที่พิมพ์พลอยเสนอ เขายอมรับในสถานะของตัวเอง แม้ว่ามันจะยังคงเป็นสถานะในเงามืด แต่การที่พิมพ์พลอยยอมรับเขาในวันนี้ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนได้รับแสงสว่างเล็กๆ ในชีวิต


พิมพ์พลอยยิ้มบางๆ และพยักหน้าให้รวิศ “ขอแค่ให้เราอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข...เท่านั้นก็พอแล้ว”


แม้รวิศจะรู้ว่าความสัมพันธ์นี้จะไม่มีวันเป็นที่เปิดเผย แต่ในตอนนี้ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียวในเงามืดอีกต่อไป

nuangnut1996

น่าติดตามต่อ

แมลง

สุดยอด

lekthai

ดีร้่ายนะพลอย​รออ่านต่อ​ขอบคุณ

ดอกม่วง

เจ็บนะ “สถานะในเงามืด”

Nukinho

เรื่องราวเหมือนจะดี แต่แอบกังวลว่าจะมีเบื้องหลังอะไรหรือเปล่า รอติดตามครับ

maipana

สนุก

bbsbbs

ชอบครับ

คำปุ้ย

เหมือนอะไรจะดี
แต่ใช่ว่าจะดี ทะแม่งๆป่าวคับ

maipana

ขอบคุณ

424940

ขอบคุณครับ

toochi001

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ