คุณพ่อหุ่นล่ำหำใหญ่กับลูกชายหน้าไหม้เอ็นโต ตอนที่ 2 26 ตร.ม.

mrmanon

ตอนที่ 2 26 ตร.ม.
   15 สิงหาคม 2559
    คอนโดของแนนที่ซื้อเมื่อ 2ปี ก่อนนั้นเธอแน่ใจเป็นอย่างยิ่งในตอนซื้อว่าหล่อนมีโอกาสที่จะโสดขึ้นคานไปตลอกชีวิต จึงซื้อคอนโดที่เล็กที่สุดเพื่ออยู่อาศัยคนเดียว 2 ปีผ่านไป เธอมีผัว มีลูก หนึ่งที่ในอก หนึ่งในท้องเธอ น้องสาวของเธอก็ยังสอบมหาวิทยาลัยที่เธอได้อีก เป็นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดไว้ แถมด้วยสาวน้อยหน้าหวานคนนั้นที่ดูคล้ายๆกับน้องสาวของเธอเปี๊ยบ มี  6 ซีวิตด้วยกันที่ประชุมกันอยู่ในห้องเล็กๆนี้มันเลยคับแคบไปโดยปริยาย

         แนนผินมองไอ้กลุ่มกล้ามล่ำที่อยู่ในกางเกงบอลสีฟ้าของเจ้าพระยาเอฟซีกับเสื้อกล้ามสีขาว โก้ผัวรักจอมยิงประตูของเธอนั้นเอง นอกจากเก่งเรื่องทำประตูทั้งในทั้งนอกสนามใครจะไปนึกว่ามันยังเก่งเรื่องเครื่องบ้านเครื่องเรือน ในเมื่อห้องนี้จะเป็นที่พักอาศัยของ สองสาว ห้องเรียบๆของเธอจึงถูกประดับประดาด้วยวอลเปเปอร์สีชมพูอ่อนๆลายดอกไม้ เฟอร์นิเจอร์เตียงควีนไซส์แนววินเทจสีขาวแบบคิงส์ไซส์ และชั้นเล็กๆที่หย่อนไว่ตามจุดต่างๆของห้องดูน่ารัก และเพื่อเอาใจครอบครัวของเธอ โก้ยังทำครัวใหม่ให้กับน้องสาวของเธอที่ชอบทำอาหารและนุช ก็ต้องเรียกว่าหลานสะใภ้ของเธอกระมังที่ต้องมาอาศัยอยู่ด้วย

      "มีตู้อบขนมด้วยอ่ะพี่โก้"
       "อ้อที่ครัวนั้นอาจารย์ทำหน่ะ เห็นบอกว่าถ้านุชไม่อบขนมสักวันคงจะขาดใจตาย" ครัวนั้นทำมาเพื่อเอาใจสองสาวที่ชอบทำอาหารคาวหวานคนละแบบกัน น้องณัฐของเธอนั้นมีแววแม่ครัวมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ใช่อาหารเหนืออย่างแม่ของเธอ ณัฐสนใจอาหารฝรั่งมากกว่า

       "หรู...จังเลยค่ะ พี่โก้"
       "ก็พี่กับจารย์ช่วยกันทำหน่ะ ไหนน้องณัฐกับน้องนุชก็ต้องมาอยู่ที่นี่เนอะ" แนนนึกในใจ แง่งอนนิดๆครั้งก่อนไอ้โก้ไม่เห็นทำกับเธอแบบนี้บ้าง ยิงอะไรใส่ท้องเธอไม่รู้เต็มไปหมด แต่นั่นก็เรียกว่าโอเคหล่ะนะ เฟอร์นิเจอร์เดียที่ใช้ก็คือเตียง แนนจำได้ว่าไม่มีตารางนิ้วไหนในห้องนี้ที่โก้ไม่พามันไปเย่อรัก ไม่ว่าจะในห้องครัว ห้องน้ำ ระเบียง โซฟา หลังคอมเพลสเซอร์แอร์ก็ทำมาแล้ว หลังๆเตียงหักไปเพราะเล่นกันรุนแรงไปพังลงมา แต่นอนบนฟูกโดยขย่มผัวควยยาวเฟื้อย มันถนัดกว่าจริงๆนั่นแหละ

       "ตรงนี้เป็นที่ทำงาน ไม่เอาทีวีเนอะ มีหนังสือของน้องนุช ที่วาดรูปของน้องณัฐ เป็นไง ถูกใจไหมครับคุณหนูทั้งสอง"
       "หืมมม หรู...พี่โก้ ชอบ...ค่ะ" ถึงอย่างไรก็ก็ไม่ชินกับสาวน้อยน้องเมียที่พูดน้ำเสียงราวกับหนังสยองขวัญแบบนี้ น้ำเสียงเย็นลากยาว ไม่ทราบอารมณ์จริงๆของเธอที่ว่าชอบนั้นจริงหรือเปล่า
       "โอ้โหยยยยยย จะนอนอ่านหนังสือทั้งวันเลย เนอะ ณัฐเนอะ" ต่างกับลูกสาวของอาจารย์ที่ไม่รู้แกดีดมาจากไหน โดดเด้งบนเตียงนุ่มราวกับได้ของเล่นใหม่
       "ค่ะ...นุช ค่..." แม้จะโดนเพื่อนใหม่กอดอยู่ณัฐก็ไม่ได้มีสีหน้ายินดีตื่นเต้นอะไร
...
       "เป็นงี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ณัฐไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น เพราะตอนแกเกิดก็ห่างกับแนนเกือบ 10 ปี แกชอบวาดรูปเล่นอ่ะโก้ วาดได้ทั้งวัน แต่มันก็มีที่แม่เล่าให้ฟังนะ" ทิวาเงี่ยหูฟังแนนเมียรักของลูกชายมันที่เล่าเรื่องเด็กสาวที่หน้าตาคล้ายลูกจากจอมดูดของเขาอย่างกะแกะ ก็ให้นึกถึงหญิงสาวที่มีชาตะกรรมคล้ายๆกัน จนอดหดหู่ไม่ได้ ยิ่งตอนที่แนนเล่าถึง ชุดสีจานของอาที่ณัฐรักและหวงแหนเสมอ ถูกเพื่อนผู้หญิงสมัยมัธยมต้น ทำลาย เพราะณัฐเธอดันไปเป็นดรัมเมเยอร์แทน ตั้งแต่นั้นณัฐก็ไม่เคยมีเพื่อนอีกเลย ทิวามองไปยังนุชที่ดูเหมือนจะสนิทกับณัฐได้ง่าย เพราะรุ่นราวคราวเดียวกัน ราวยิ้มของณัฐก็ยังเป็นรอยยิ้มแบบฝืนยิ้ม จนนุชก็แอบมองมายังทิวาเหมือนกัน ประมาณว่าหนูมาไกลได้แค่นี้อ่ะคะ

       เพื่อนเล่นเดียวของณัฐ คืออาพลที่เป็นน้องชายของพ่อ อาพลแกป่วยตั้งนานจึงมาพักอาศัยพักฟื้นที่บ้านของแนนแกเคยเป็นศิลปินมือดีแต่ว่าเมื่อก่อนแกเคยร่ำรวยมากเพราะรับจ้างเขียนโปสเตอร์หนังและป้ายมืออันดับต้นๆของภาคเหนือ แต่พอเทคโนโลยีเปลี่ยน อาพลแกไม่เปลี่ยนตาม แกยังดูถูกการปริ้นท์จากเครื่องคอมพิวเตอร์ว่ามันไม่ใช่งานศิลปะ แต่ท้ายที่สุดมันก็ฝืนกระแสโลกไม่ได้ งานที่เคยเข้ามาก็ย้ายไปที่เครื่องปรินท์ไวนิลทั้งหมด เมื่องานหมดเงินก็ไม่มี อาพลแกเป็นคนทิฐิสูง จึงหาทางออกความเครียดไปที่เหล้า นานวันเข้าก็กลายเป็นติดเหล้าจนมือสั่นใช้การไม่ได้ บั้นปลายของชีวิตแกเหมือนคนสิ้นเนื้อประดาตัว ลูกก็ทิ้ง เมียก็หนี แต่ยังนับว่ามีความสุขที่ได้ณัฐกับจานสีคู่นั้นช่วยกันประคองความสุขของอาพลไปจนสิ้นชีวิต
        ทิวาเกิดสะเทือนใจขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ น้ำตาแทบจะริ้นขึ้นมา มันคือความพยายามธรรมดาของผู้ชายคนหนึ่งที่ถูกกระแสโลกกลืนกิน ไม่มีใครผิดพลาดหรือเป็นคนชั่วทั้งนั้น มีแต่เปลี่ยนไป เสียดายที่มาเลี้ยงฉลองน้องนุชกับน้องณัฐเปิดเทอมวันแรก ทิวาไม่ควรจะทำให้เสียบรรยากาศ ทั้งนี้ทิวายังนึกไปถึงอีกคนหนึ่ง คุณหนูน้อยคนนั้นที่มีความเศร้าอย่างลึกซึ้งในดวงตา
        ก่อนที่ความคิดจะทำให้ทิวาเศร้าไปมากว่านี้ ทิวาก็สังเกตเห็นณัฐที่ใช้กระดาษทิชู่กำลังวาดเขียนอะไรสักอย่างขณะที่ลูกสาวของเขากำลังจัดมุมถ่ายรูปขนมอย่างบ้าคลั่ง ก็เป็นภาพวิวด้านหลังของเขาที่เป็นวิวแม่น้ำกับบ้านเรือนที่แม้เป็นลายเส้นหยาบยังดูสวยงามจนน่าตื่นตะลึง
       "วาดวิวหรอ น้องณัฐ"
       "ค่ะ ... คะ?"
       "วิวแม่น้ำด้านหลังอา สวยมากเลย"
       "สวยหรอ..คะ"
       "ไหนๆ ดูซิณัฐ โหยยยยย นี่ขนาดวาดบนทิชชูนะเนี่ย" ไม่รู้นุชมันแว้บมาตอนไหน
       "สวยกว่าลูกสาวอาวาดเยอะเลย เจ้านี่หน่ะนะ ไม่ได้เรื่องเลย"
       "ฮึ ไม่มีหลักฐาน" ไอ้นุชมันยังเบ้ปากราวกับว่าถือไพ่เหนือกว่า เป็นเรื่องปกติของมันหล่ะ
   "มีซิ นี่ไง"
   "อย่า ป๊า มะอาวววววว"
   "นี่ๆแนนดูซิ ลูกสาวอาวาด"
   "ไหนๆ ฮึ นี่นุช วาดตอนกี่ขวบเนี่ย"
   "7 ขวบมั้ง เดี๋ยวนี้มันก็ยังวาดได้แค่นี้อยู่" ภาพชิ้นเล็กๆที่เป็นขนาดโปสการ์ดที่ทิวาดึงออกมาจากกระเป๋าสตางค์ถูกส่งต่อไปทั่วโต๊ะท่ามกลางสีหน้าแง่งอนของไอ้นุชมัน เรียกรอยยิ้มของทุกคนในโต๊ะได้คราหนึ่ง

   "แกล้งหนู จำไว้"
   "ไหนๆณัฐดูหน่อย ฮึ อิอิ"เป็นครั้งแรกที่ทิวาเห็นรอยยิ้มเต็มๆของณัฐ
   "ก็เค้าวาดรูปไม่เก่งนี่" แม้จะอายุ 18 แล้ว นุชมันก็รู้จักวาดแค่ภูเขา 2 ลูก พระอาทิตย์กลมๆระหว่างนั้น อีกา 3 ตัว บ้านทรงแปลกๆ กับทุ่งนา ทั้งๆที่บ้านของเขาเป็นทาวน์เฮาส์ แน่นอนว่าที่นุชผ่านวิชาวาดเขียนมาได้ก็เพราะยกสมุดช่วยอาจารย์ แต่คนอีก 5 คนที่จูงมือกันอยู่นี่เขียนชัดๆเลยว่าเขาเป็นอย่างไรในสายตาของลูกสาวตอนนั้น
   ป๊า แม่นุ่น แม่นวล แม่ตาล หนู .... โชคดีไปที่ไม่มีใครตั้งคำถามว่าป๊าคนเดียวทำไมมี 3 แม่ มีแต่สายตากะลิ้มกะเหลี่ยของไอ้โก้เท่านั้น
   "งั้นแทนที่จะถ่ายรูปกัน อาว่าณัฐเขียนรูปพวกอาในคืนนี้หน่อยสิ อารู้ว่าณัฐทำได้"
   "ค่ะ.."
   "ป๊างี้ณัฐก็ไม่อยู่ในรูปสิ"
   "เชื่อป๊าเหอะน่า" ในจินตนาการสิ่งต่างๆย่อมเป็นไปได้ แม้ทุกคนจะถูกว่าด้วยลายเส้นของณัฐอย่างเที่ยงตรงก็ตรม เขากอดนุชอยู่ ไอ้นุชมันก็โพสเป็นอยู่ท่าเดียวคือชู 2 นิ้ว กับทำปากจู๋ โก้อุ้มลูกโดยมีแนนซบไหล่ข้างๆ ที่ตรงกลางของรูปเป็นณัฐที่ยิ้มกว้าง ยิ้มกว้างกว่ารอยยิ้มใดที่ทิวาได้เห็นมา
   "เดี๋ยวณัฐจะวาดมาให้ใหม่นะคะ เป็นรูปจริง"
   "โอเค กอดๆณัฐจ๋า"
   "กอดๆ" ดูลูกสาวของเขาจะสนิทกับณัฐง่ายจริงๆ บรรยากาศของณัฐดูผ่อนคลายขึ้นกว่าเดิมมาก
   "งั้นวันเสาร์ อาทิตย์นี้โก้ไปบ้านสวนปทุมกับอาจารย์หรอ"
   "อื้อ อาจารย์จะให้ไปช่วยทำบ้านหน่อย"
   "ดูแลโก้ด้วยนะคะ โค้ช"
   "เดี๋ยวๆคุยอะไรกันหน่ะ"
   "ก็วัอาทิตย์นี้ป๊าจะไปบ้านสวนไงลูก"
   "ไม่ได้! หนูจะกลับบ้านป๊าก็ต้องอยู่"
   "เอ้า ก็นึกว่าหนูจะอยู่คอนโด"
   "จะกลับบ้านไม่คิดถึงหนูหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งอาทิตย์ ไม่คิดถึงหนูหรอ" เอาแล้วแม่งเริ่มแบะแล้ว
   "จารย์ผมว่าไปอาทิตย์หน้าก็ได้"
   "อาทิตย์หน้าก็ไม่ได้ ป๊าบ้านหนู ไหนหนูต้องไปซักผ้าให้ป๊า ป๊าซักผ้าไม่สะอาด ถูบ้านก็ไม่เป็น ชอบวางของรก" แนนเริ่มคล้อยตามเหตุผลของนุชเพราะรู้ถึงความซกมกของผัวเธอที่จะว่าไปผู้ชายมันก็ซกมกทุกคนนั่นหล่ะ
   "แล้วมีพี่โก้มาอีกคนหนูไม่อยากคิดเลย ถ้าไม่กลับบ้านทุกอาทิตย์แล้วจะเป็นไง"
   "อืมม จริง"
   "พี่โก้ก็ซักผ้าไม่สะอาด..." ณัฐที่นานจะออกความเห็นที เสริมให้ผู้ชาย 2 คนที่ยังเหวอแดกกับจิตวิญญาณแม่บ้านของ 3 สาว กลายเป็นไอ้ตัวซกมกไปโดยปริยาย ซึ่ง...แน่นอนว่าจริง
   "งั้นวันอาทิตย์พี่โก้เอาผ้ามาให้หนูซักก็ได้"
   "อ่า"
   "เอ่อ..."
   "งั้นวันเสาร์อาทิตย์ โก้กลับมาอยู่คอนโดแล้วกัน"แนนกล่าวอย่างทอดถอนใจ โดยไม่เคยได้คิดถึงเรื่องชู้สาวที่จะตามมาของพี่เขย น้องเมียที่กำลังจะเกิดขึ้นเลย
   ...
   "ไม่กลัวโก้มันจะกินน้องแกหรอวะ"
   "ไอ้บ้า โก้เนี่ยนะ ไม่หรอก"
   "เฮ่ย ไว้ใจได้ทีไหน ผู้ชายมันก็ไม่พ้นเรื่องพวกนี้ทั้งนั้น" คำกระชุ่นจากเพื่อนสาวของเธอทำเอาแนนกังวลอยู่นิดนึง แต่ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าโก้ที่ว่าจริงๆผู้หญิงก็มองมันเยอะ แต่มันดูจะเหมือนใสซื่อไม่สังเกตเห็นเท่าไหร่ จนแนนคิดว่าถ้าคิดว่าโก้จะหื่นกามปล้ำใครแนนยังนึกไม่ออกเลย ถ้าโก้จะได้ผู้หญิงสักคนแนนคิดว่าผู้หญิงคนนั้นต้องเดินเข้าไปขย่มตอใหญ่เองแนนยังคิดว่ามีเหตุผลกว่า
   ไม่นับว่าในห้องของเธอมีกล้องวงจรปิด เธอไม่ได้บอกใครเพราะเธอติดนานแล้วตอนคิดว่าเป็นผู้หญิงคนเดียว ก็คงอันตราย ที่พักของผัวเธอในตอนสุดสัปดาห์ก็คือที่โซฟา มันนอนได้ทั้งวัน แนนรู้ วันเสาร์มันจะมีซ้อม กลับมาก็นอน ณัฐเองก็ดูไม่ได้จะสนใจอะไรนักกับผัวเธอ กลับคอนโดก็เข้านอน ไม่ก็เอาที่วาดรูปไปคลุกอยู่ในห้องได้ทั้งวัน เรียกว่าเท่าที่ผ่านมาวันเสาร์อาทิตย์การดูกล้องวงจรปิดเฝ้าผัวเป็นเรื่องที่น่าเบื่อสิ้นดี จะแนนคร้านจะดูแล้ว

   แต่ในวันธรรมดากลับไม่เป็นอย่างนั้น แนนรู้สึกดีมาที่เห็นน้องสาวของเธอกับนุชสนิทกันมาก แม้ว่าบางทีจะเกินเลยไปหน่อย แต่เอาหน่ะผู้หญิงจูบกันไม่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าเสียหายไม่ใช่หรอ ดูน่ารักด้วยซ้ำสำหรับแนน น้องณัฐดูมีชีวิตชีวามากเมื่ออยู่กับนุช มีเล่นกัน อ่านหนังสือด้วยกัน ป้อนข้าวให้กัน ชีวิตของนุชกับณัฐเหมือนหนังเลสเบี้ยนดีๆสักเรื่องที่บางทีแนนดูยังเกิดอารมณ์ ก็สองสาวเล่นใส่ชุดซับในกับกางเกงในบางๆ กอดเล่นกันที่โซฟา บางที่ก็จูบกัน คลึงหน้าอกของกันและกัน เหมือนยิ่งวันจะยิ่งหนักข้อและวาบหวามขึ้นเรื่อยๆ กล้องวงจรปิดของแนนให้เห็นแค่ช่วงห้องนั่งเล่นกันห้องครัวเท่านั้น เมื่อสองสาวเข้าห้อง แนนก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว คงวาบหวามยิ่งกว่า แต่แนนเองก็เคยมีประสบการณ์การเล่นเพื่อนกับฟ้า มันก็โอเคดี บางทีมันดีกว่าทำกับแฟนเก่าของเธอด้วยซ้ำไป แต่เทียบไม่ได้กับโก้ที่เหมือนเอาของหวานมาเทียบกับพริกเม็ดใหญ่ที่เผ็ดร้อนไปถึงจิตวิญญาณ ของหวานมันก็แค่อร่อยลิ้น เสียดายว่าเธอไม่มีโอกาสได้กินเพราะท้องอยู่

   เช่นเดียวกันนุชก็รู้ว่าที่ทำกับณัฐมันก็แค่ของหวาน ของจริงอยู่ที่ตอนสุดสัปดาห์ที่เธออาศัยอยู่กับป๊าต่างหาก ที่เธออ้างไปกับแนนและพี่โก้เป็นข้ออ้าง ป๊าซักผ้าสะอาด ถูบ้านก็เก่ง ทำกับข้าวก็อร่อย มันจะมีรกบ้างตอนที่นุชกลับบ้านแต่ก็อย่างว่าผู้ชาย 2 คนอยู่ด้วยกันมันก็รกบ้างเป็นธรรมดา นุชไม่ได้เก็บกวาดอะไรเท่าไหร่หรอก แต่ด้วยสัญชาติญานเธอแค่เช็คกลิ่นผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาในบ้านเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าไม่มี จะเอาอะไรกับผู้ชายที่ฟันดาบเล่นกันทุกเช้า

   ปกติวันเสาร์นั้นนุชกลับมาต้องอยู่คนเดียวเพราะป๊าแกต้องไปซ้อมก่อนลงแข่ง บางทีก็เป็นวันอาทิตย์แต่น้อยครั้งมาก นุชส่วนใหญ่จะใช้เวลาไปกับการคุยโทรศัพท์กับณัฐทั้งวันตั้งแต่เช้า โดยเธอก็จะเก็บของซักผ้าไปเรื่อย ตกบ่ายโดยที่ยังไม่วางหูโทรศัพท์เธอจะใช้เวลาไปกับการอาบน้ำ ทำผมแต่งหน้า ผิวขาวผ่องของเธอที่ได้รับมาจากแม่ยิ่งเติบใหญ่เป็นสาวก็ยิ่งขาวเนียนเปล่งประกายด้วยฮอร์โมนเพศ ที่คอนโดนั้นณัฐกับนุชอาบน้ำอ่างน้ำนมทุกวันเป็นเวลานานๆเพราะพี่โก้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ ที่เต่งตึงยิ่งสะท้อนประกายอ่อนและเต่งตึงไปทุกส่วน เธอเป็นคนผมสวยยาวขำขลับโดยธรรมชาติ เธอภูมิใจกับผมของเธอมามันยาวละเอียดเปล่งประกายเสมอ ป๊าของเธอก็ชมว่าเธอมีผมที่หอมเหมือนแม่ ป๊าชอบดมมันและเธอก็ชอบให้ป๊าลูบหอมศรีษะเล่นเสมอ

   ในตอนเย็นป๊าจะมารับเธอไปดูเกมส์ที่สนามในห้องพิเศษ เธอเองไม่เข้าใจว่าเกมส์ฟุตบอลสนุกอย่างไร รู้แต่ว่าป๊าดูเองจริงเอาจังและมีเสนห์ นั่นทำให้หลายๆครั้งนุชมองไปที่ป๊ามากกว่าเกมส์ฟุตบอลเสียอีก ผู้จัดการสาวสวยที่นั่งถัดจากป๊าไม่ไกลนั่นคือพี่ฟ้า ป๊ายอมรับอย่างตรงๆว่านั่นเป็นคู่สวาทของป๊า นั่นทำให้นุชไม่เข้าใจว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นที่โดนป๊าทำสิ่งนั้นทุกวันจะเก็บอาการไม่มองป๊าอย่างชื่นชมได้อย่างไร ตลอดเกมส์คุณฟ้า มองไปที่โทรศัพท์บ้าง มองเกมส์บ้าง ทักทายแฟนบอลในฐานะผ้จัดการทีมสุดสวยบ้าง แต่ไม่เคยมองป๊าเลย ป๊าเองก็ไม่มองเธอ หรือนี่คือความสัมพันธ์แบบผู้หญิงที่เธอไม่เข้าใจ มีครั้งหนึ่งที่เธอเบื่อจะนั่งรอในห้องรับรองพิเศษออกไปตามหาป๊าก็พบป๊ากำลังจูบกับคุณฟ้าอย่างเร่าร้อน นุชดูก็รู้ว่าสายตาของคุณฟ้าเป็นคนละเรื่องเลย ที่คุณฟ้าจ้องป๊าตอนนั้นมันมีความหมายลึกซึ้ง นุชคิดว่าคุณฟ้ารักป๊า
แต่ไม่มากเท่าเธอหรอก

   นุชกับคุณฟ้าไม่สนิทกันมาก แต่ก็ไม่ได้เขม่นกัน นุชรู้ดีว่าถ้าพูดเรื่องความสวยสง่านุชสู้คุณฟ้าไม่ได้เลย ร่างที่สูงระหง หุ่นอ้อนแอ้นที่รับกับสะโพกผายเต่งตึง หน้าตาที่ดูคล้ายนางเองหนังเกาหลีสักเรื่อง แต่หลังจากเรื่องเมื่อสงกรานต์ ป๊าบอกกับคุณฟ้าว่านุชตกเป็นของป๊าแล้ว เอาจริงๆนุชไม่ทราบว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นแต่เป็นคืนที่เธอวาบหวามกับป๊าอย่างถึงที่สุด และป๊าเองก็รับผิดชอบมันด้วยการบอกคุณฟ้า แล้วยังบอกด้วยว่าถึงอย่างไรป๊าก็คงเลือกนุชในท้ายที่สุด นุชได้ยินอย่างนั้นชัดเจน ทีแรกคุณฟ้าโกรธ โกรธแทนตัวเธอที่คุณฟ้าเข้าใจว่าโดนป๊าขืนใจ น้ำตาเธอถึงกับหลั่งรินออกมา แต่เมื่อปรับความเข้าใจกันดีแล้ว กลายเป็นว่าคุณฟ้ายังยืนยันที่จะคงความสัมพันธ์กับป๊าอยู่ อีก 3 ปี เธอว่า เธอตั้งใจว่าจะมีลูก 2 คน ก่อน อายุ 30 และในตอนนี้เธอท้องอ่อนๆแล้ว

   สังคมรู้กันว่าคุณฟ้าเธอเป็นโสดมานาน และเธอเลือกวิธีการผสมเทียม ตั้งใจเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว นับเป็นความกล้าหาญของผู้หญิงคนนึงที่ด้วยสถานะสังคมของเธอก็ต้องเรียกได้ว่าหากไม่มีแฟนก็คงไม่เป็นไร พ่อของคุณฟ้าก็เห็นด้วย อย่างไรธุรกิจห้างสรรพสินค้าก็ต้องมีทายาท เพียงแค่ซุบซิบกันไม่ถึง 2 สัปดาห์ ข่าวนั้นก็ไม่เป็นกระเสแล้ว
   

ขอลงก่อนเพื่อไม่ให้วินัยตัวเองเสียไป จะเพิ่มเติมทีหลังครับ

lekthai

ขอขอบคุณ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

dkh3ad

สนุกมากครับ ขอบคุณครับ