ปิ้ง!! เสียงจานข้าวกระแทกกับโต๊ะอย่าแรงทำให้ชายหนุ่มร่างบางบนโต๊ะเงยหน้า ดันแว่นขึ้นเบาๆ ก่อนจะโฟกัสตาไปที่ต้นเหตุของเสียง
& x; L& O1 F8 p) }6 z9 f
"ไอ้แว่น หลบไป นี่ที่กู!" # _9 M$ I, g' R6 F
"ตะ...แต่นี่มันโต๊ะโรงเรียนนะครับ"
5 Z4 i- @4 ~' y
"ก็กูจะนั่ง!“
+ I4 @/ ]/ M6 o/ R
"ดะ...ได้ครับ" . O& H; O/ G, X/ |; c0 Y/ E3 [. R
ผู้ถูกรุกรานจำเป็นต้องยกจานข้าวของตัวเองที่กินไปไม่ถึงครึ่งจานเดินออกมาจากโรงอาหารของโรงเรียน ชายล้วนแห่งหนึ่งท่ามกลางสายตาของกึ่งสมเพสของคนบริเวณนั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์
5 e9 \! |3 u0 K4 n
เฮ้อตั้งแต่ติดอยู่ในห้องวิทย์กับหัวหน้าชมรมวิ่งสองต่อสอง จากนั้นก็ตามติดเขาแจ เด็กคนอื่นๆในโรงเรียนก็มองเขาเปลี่ยนไป คงคิดว่าไอ้แว่นอย่างเขาทำอะไรให้ผู้ชายสุดหล่อท็อป3 ของโรงเรียนอย่างนายหัวหน้าชมรมวิ่งมาเดิมตามก้นเขาต้อยๆ แต่ใครบ้างที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้วหัวหน้าชมรมวิ่งมาขอให้สอนเรื่องอาหารเพิ่มพลังงานสำหรับนักวิ่ง โครงงานของหัวหน้าชมรมวิ่งต่างหาก
! _2 B) ^" G C. i1 \
คิดแล้วก็ปลง…
; r: z# ~- E1 A# r
เด็กแว่นขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ใต้ถุนห้องสมุด บริเวณที่เงียบสงบจนแทบร้างของเขา เห้อ...กินคนเดียวก็ได้ ว่าแล้วก็ตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ; B5 |! u: _6 |8 J; W" ?: C4 x
“เห้ย กูเอาสองขาแล้วทำไมมึงแจกกูขาเดียวะ" "โอ้ยมึงจะเพิ่มขาสกัดทางกูทำไมเนี่ย กูกำลังเด้งเอาๆ" "พวกมึงเลิกเถียงกันเลย! รอบนี้กูป๊อกเก้าสามเด้งเว้ย จ่ายกูมาสะดีๆ" เหมือนดินแดนที่เงียบสงบของเขากำลังหายไป เด็กเนิร์ดค่อยๆเดินไปตามต้นเสียง "เห้ย มึง เบาๆก่อน มีคนมา" เสียงผีพนันตัวที่หนึ่ง "หรือจะเป็นครูวะ!" ผีพนันตัวที่สอง 0 L2 S( ^; Y b! F
”เผ่นเว้ยมึง" แล้วก็ได้ยินเสียงวิ่งออกไป เด็กแว่นเดินใกล้เข้าไปเรื่อยๆจนเจอกับบ่อนขนาดย่อมในโรงเรียน เด็กพวกนี้...กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาได้มันลำบากนะ เขาคิดในใจ 8 t: e. D8 D$ H/ N% ]9 N* l
หรี่บ!!!! ในขณะที่เด็กแว่นกำลังเดินสำรวจบ่อนอยู่ดีๆ จู่ๆก็มีมือนิรนามมากระชากเขา หลังกระแทกผนังปูนดังปั้ง
' ~+ l% ~+ C8 G
"มึง คือ ใคร ?" คำถามธรรมดาๆแต่น้ำเสียงที่ใช้ก็ทำให้เด็กแว่นผวาได้ไม่ยาก "..ระ...เรา..ชะ..ชื่อ..." "พูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหววะ!!! มึงชื่ออะไร!!!" ]# u# @6 J8 k9 p* J. [
”มะ… มีน“
6 m- s- d" v9 L0 l6 B
"พูดให้มันดังๆหน่อยมึงจะตายไหมวะ!!"
o6 i8 A' ^+ W
เด็กแว่นคาดว่าถ้าอยู่อย่างนี้อีกสักห้านาทีเขาคงฉี่แตกเป็นแน่แท้ "ชั่งหัวแมร่งเหอะ" คนตัวโตกว่าว่าพร้อมกับหยิบมือถือของเขาขึ้นมา เด็กแว่นมองอย่างสงสัย
7 D5 m" {9 t. [7 H+ Z+ N6 x5 x
0.0 ? 9 F, }6 a0 d8 O+ r9 A! M
แชะ.... "กูมีรูปมึงแล้วนะ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูครูเมื่อไหร่..." คนตัวโตพูดพร้อมกับทำท่าปาดคอ เด็กแว่นถึงกับกลืน น้ำลายลงคอด้วยความผวา
, @! w! f' q' k/ ^# n+ K& W' O( e
คาบฟิสิกส์....... "อ่าว นักเรียน นั่งที่ให้เรียบร้อยเร็ว วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำ เข้ามาเลยลูก"
4 B* C' f8 G$ Z' m& {7 f _
"สวัสดีครับ ผมชื่อภพ"
4 V0 I: ]# G+ q, R6 \0 H" R
เด็กแว่นนามว่ามีนเงยหน้าขึ้นมาจากโจทย์ฟิสิกส์ที่เขาทำอยู่ ฮะ....เฮ่ย นี่มัน ไอ้หัวหน้าบ่อนเมื่อกลางวันหนิ....แย่แล้วเรา
$ Y( f& J9 q3 G: L: c
เด็กแว่นรีบหลบสายตาหัวหน้าบ่อนที่มองมา แล้วทำเป็นก้มหน้าก้มตาทำโจทย์ฟิสิกส์ต่อ $ j. v& S j7 X; j
"ภพ เธอมีอะไรอยากจะบอกเพื่อนๆอีกไหมครับ?" "ผมเป็นเทควันโดสายดำครับ" : k* j2 ] {7 O/ _8 ~
ทันใดนั้นทั้งห้องเงียบกริบ..... ตัวต้นเหตุกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ เมื่อเห็นเด็กแว่นก้มหน้าลงมากกว่าเดิมจนแทบจะชิดโต๊ะเรียนอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้ครูพูดอะไรต่อ ภพเดินเข้านั่งที่หลังห้องริมหน้าต่าง อื้อหืออออ...อย่างกับพระเอกเกาหลีเสียงชุบซิบเกี่ยวกับเด็กใหม่หน้าหล่อดังไปทั่ว
: O) a) w6 Q6 ?; \" Z
"งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาเรียนกันต่อดีกว่า คราวที่แล้วครูพูดถึงไหนแล้ว" * W+ r* Y' y' R) s @/ n
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
8 z ~$ ]: n5 s$ A; z3 `) l
"อะ..เอ่อ ถึงการแทรกสอดของคลื่นแล้วครับ" "เก่งมากจะมีน งั้นวันนี้เรามาต่อกันที่ การแทรกสอดของคลื่นที่มีเฟสตรงข้ามกันนะ .." ถึงเด็กแว่นจะกลัวเด็กใหม่ขนาดไหนแต่ตอนนี้ขอเรียนก่อน เพราะเขาหน่ะ ชอบเรียนเป็นที่สุด ) V. V/ y, |: ]( E
ส่วนเด็กใหม่ที่มาหนังหลังห้องริมหน้าต่างตรงที่ใครๆก็เรียกว่ามุมขยะเหม่อออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็มีความคิดว่า เย็นนี้ไปที่ไหนดี?.....
- M. ~& P+ @" M/ \" F1 \
5 B5 i1 d+ m1 e! t' s I9 `$ K
ออดดดดดดดด......ถึงเวลากลับบ้าน . e9 w4 b4 @6 M- z
"น้องมีนนนน" มาอีกแล้ว หัวหน้าชมรมวิ่งยังไม่ทันเดินออกจากห้องดีมันก็รีบเข้ามาเกาะแขนเด็กแว่น "เอ่อ....พี ..ปะ..ปล่อยแขนเราก่อนได้ไหม" / e6 L. |5 a" [& z1 o0 T
"วันนี้เราเลี้ยงไอติมเอง ไปกันเถอะ แต่มีนต้องบอกทำวิจัยโครงงานกับเรานะ" "อะ..เอ่อ..วันนี้การบ้านเราเยอะหน่ะพี เป็นวันอื่นได้ไหม" "ปะ..งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวคนเยอะแล้วต้องรอนาน" 5 M% q. v- m/ Q' P2 Y, P/ `
ฟังกูบ้างไหมเนี่ยยยยย เด็กแว่นถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะปล่อยให้หัวหน้าชมรมลากไป เด็กใหม่เดินผ่านสองคนที่กำลังลากกันไปกินไอติม ดูภายนอกเหมือนเด็กแว่นเต็มใจ แต่ใครจะรู้ข้างในนี่เแทบร้องไห้ . y; j* z' i+ A4 o' x( ~. `
"หึ" ไอ้เด็กใหม่มันหึอะไร มันไม่ใช่อย่างที่คิดน้าาาาาT.T~
; K$ L) n' `& o& ^. Z2 G
________________________________________
: W: W3 F) z; E$ T" W: J1 Z
วันถัดมา ) d+ e7 \% z; x/ t# u7 e
เด็กแว่นเดินแบกประเป๋าเป้โรงเรียนใบตุงเดินเข้าโรงเรียนด้วยอารมณ์บูดบึ้ง ไม่น่าเลย เมื่อคืนไม่น่าหลวมตัวไปกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งเลย เมื่อคืนเด็กเเว่นเลยนอนไม่ครบแปดชั่วโมงดั่งเช่นทุกคืน แถมการบ้านเลขก็ยังไม่เสร็จอีก
( i0 W* a( {' k; e4 a9 e
เฮ้อออ
6 G2 R# [4 S7 q2 g- Q. |# c( { n4 t
เด็กแว่นเดินเข้าห้องเรียนนั่งประจำที่นั่นก็คือแถวหน้าของห้อง วางกระเป๋าลงแล้วไปหยิบแปรงลบกระดานมาเคาะ ฝุ่นฟุ้งกระจายติดเต็มแว่นตาเขาหมดเลย-.- ) N4 C+ e* v% H1 w
" C. ]( E# q! l; l# G
"นายสหภพ นายพิสิทธิ์ นายนพณัฐ ไปพบครูที่ห้องด้วย!" เสียงสังหารของครูฝ่ายบอกครองลอยมากระทบโสตประสาตทุกคนในห้องเล่นเอา ทุกคนผวา ตามด้วยเสียงคนสามคนเดินออกจากห้องไป ส่วนเด็กแว่นเคาะแปรงลบกระดานต่อไป จะได้ไป เตรียมตัวเรียน
; j& n! z* ~( r n4 y4 R
เข้าแถวเสร็จเด็กทุกคนพร้อมเริ่มเรียนคาบแรก เด็กแว่นเอาสมุด หนังสือ ปากกกา ยางลบ ดินสอ ไฮไลท์ มายด์คัลเลอร์ ขึ้นมาอย่างพร้อมเรียนวิชาเต็ม ที่ แต่สามคนที่โดนเรียกออกไปตอนเช้าเพิ่งเดินกลับเข้ามา
@7 l3 P0 Y# H
เด็กแว่นรีบก้มหน้า ไม่รู้สิรู้สึกกลัว กลัวเด็กมาใหม่ แปลกๆ… ชิ้งงงง!!! ชิ้งงงส์! ชิ้งงงส์!!! เด็กแว่นสัมผัสได้ถึงเเรงสังหารจากสามคน จึงขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นนายพิสิทธิ์กำลังจะเดินเข้ามาหาเด็กแว่นแต่เด็กใหม่รั้งไว้ก่อน มันต้องมีอะไรแน่ๆ.... หรือจะเป็นเรื่อง.....
+ Q* d& Q3 s$ }8 c
เรื่องการบ้านเลขที่เด็กแว่นลืมทำมา! คิด ได้ดังนั้นเด็กแว่นจึงรีบเอาการบ้านเลขขึ้นมาทำต่อให้เสร็จ หวังว่าสามคนนั้นคงจะหายโกรธเค้าเงยหน้าขึ้น ไปมองอีกครั้ง… 3 N& R) ]1 I% B: F4 ?, s- b
กลัวจนน้ำตาแทบจะไหล!!
, G' K3 f3 `- E* t) ]
ไอ้เด็กใหม่มันชี้หน้าก่อนจะเดินกับเข้าที่นั่งของมันเพราะครูเข้าห้อง
+ w: T2 W% A* |8 w
เด็กแว่นคิดในใจ วันหลังต้องทำการบ้านให้เสร็จให้หมดซะแล้ว *~*
/ N. K' [, Q' l$ X; D5 _
พักกลางวัน "แมร่งเอ้ยเหนื่อยชิบหาย ไหนมึงบอกว่ามึงปิดปากไอ้เด็กแว่นแล้วไงไอ้ภพ?" พิสิทธิ์หรือคิมถามเพื่อนตัวเองในขณะที่เขาและแก๊งส์ผีพนันกำลังทำ ความสะอาดห้องเกษตร "สงสัยแมร่งอยากลองของกูมั้ง แม่ง!" "เออ! แม่งคงคิดว่าเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั้นแล้วพวกเราจะกลัวมันรึไง" "มันได้เสียกันแล้วจริงหรอวะ" เด็กใหม่ที่ไม่เคยรู้เรื่องราวของเด็กแว่นมาก่อน ถามด้วยความสงสัย 2 s. u I& ?0 ^
"เออดิ! ติดอยู่ในห้องทดลองด้วยกันตั้งหลายชั่วโมง แถมออกมานะ ไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งมันตามติดไอ้แว่นเเจเลย ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนา"อันนี้นพณัฐ หรือ นพ เล่าให้ภพฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "เออ มึงนึกดูดิ ผู้ชายอย่างเราแม่งก็มีอยู่รูเดียว ถ้าไม่ใช่ทางนั้นแล้วมันจะทางไหนวะ อึ่ยย~" "หรือไอ้แว่นมันเป็นผู้หญิงวะ จับแต่งหญิงหน่อย หน้านี่ก็ได้อยู่นะเว้ย ดูเผินๆนึกว่าทอม" T3 Z! ^+ f; X; F7 L' o! c. w
“พวกมึงเลิกสงสัยแล้วมาช่วยกันทำให้เสร็จดีกว่า ไหมครับ?" ภพเก็บข้อมูลอยู่นาน เห็นที่ว่าถ้าบ่นต่อ ไปคงไม่เสร็จแน่ "ไอ้แว่นน้าาา! อย่าให้กูเจอมึงนะ แว่นไม่แตกไม่ต้องมาเรียกกูว่านพเลย!" ยังไม่วายเลิกบ่น
6 m! _' l! g! e; j8 b3 |
ฟู่วววว ภพถอนหายใจด้วยความเหนื่อย ยากหลังจากจัดของทำความสะอาดห้องเกษตรเรียบร้อยแล้ว เหนื่อยชะมัดยากกมองรอดหน้าต่างผ่านไป เห้ยยย นี่มันไอ้แว่นนี่หว่าเดินผ่านมาทางนี่พอดี "พวกมึงไปกินข้าวก่อนไป เดี๋ยวกูตามไป ฝากซื้อข้าวให้กูด้วย" "เออๆ" สองสหายที่เหลือตอบแล้วเดินออกจากห้อง ไป
1 z7 }, v1 l8 E+ ^: P
ส่วนแว่นน้อยผู้ไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง เดินถือ ถาดข้าวมาด้วยจิตใจห่อเหี่ยว.... วันนี้โดนแย่งโต๊ะ อีกแล้ว จะไปห้องสมุดก็ไม่กล้าเพราะเดี๋ยวเจอพวกผีพนันอีกเลยเลือกมาห้องเกษตร หารู้ไม่ว่า....หายนะอันใหญ่หลวงรอเขาอยู่ ฟรี่บบบ!!!แคร้งงงงงง!!
2 q# n6 K5 E- K& g6 v9 d
เสียงฉุดกระชากแขนอันน้อยนิดของเด็กแว่นตามมาด้วยเสียงจานข้าวตกกระทบพื้น เม็ดข้าวกระจายกันไปคนละทิศละทาง "ไอ้แว่น!....ไหนมึงบอกจะไม่บอกใครแล้วนี่มันอะ ไร?" เด็กแว่นที่โดนแหว่งไปที่กลางห้องระบมไปแทบ ทั้งตัว แถมแว่นยังหลุดอีก เดี๋ยวตอบนะขอคลำหาแว่นก่อน คลำหาแว่นด้วยความไวแสงเสร็จก็หันมาเจอกับยักษ์หน้าหล่อ
! n+ i) [" S% _: a
"ระ....เรา ปะ ป่าว นะ" "หึ!มาทำเป็นพูดดี ถ้ามึงไม่พูดแล้วหมาตัวไหน มันจะพูด?!!!"
& k& S( P9 r9 r D$ V
"อะ...เอ่อ มะ....หมามันพูดไม่ได้ไม่ใช่หรอ?" เด็กเเว่นถามกลับด้วยความสงสัย "นี่มึงกวนตีนกูหรอไว้แว่นนนนนน!!!!" นะ ..น่ากลัวกว่าสอบปลายภาคอีก เด็กแว่นคิดในใจ "ปะ...ป่าว กะ.ก็ มะ...หมา." "พูดให้มันรู้เรื่องดิ้!!!!!" "ก็หมามันพูดไม่ได้จริงๆนี่" ตอนนี้พูดเร็วกว่าโจอี้ บอยตอนแร๊ปอีก "มึงคิดว่ามึงเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งแล้วก็จะ ไม่กล้าทำอะไรหรอ?!!!!" "มะ..เมีย?" "หึ มาทำเป็นไร้เดียงสา เสร็จมันไปกี่ครั้งแล้วหล่ะ ตามตูดขนาดนี้“ : A1 F: t5 |( g, |6 Z
อ๋อ........หมายถึงสูตรอาหารเพิ่มพลังงานหน่ะหรอ "กะ..ก็หลายครั้งแล้วนะ ตะ...แต่ไม่เคยชิมว่าอร่อยรึป่าว" "ไอ้แว่นนนนนนนน!!!" เด็กใหม่เกือบจะทนไม่ไหวง้างมือจะออกมาต่อยเด็กแว่นที่โดนเหวี่ยงไปกลางห้องเกษตร
" u, O; x' v, H5 k$ I$ K
"ตะ...แต่ระะ..เราไม่..ดะ....ได้บอกคะ..ใครจริงๆนะเชื่อเราเหอะ" อีกนิดนึงน้ำตาคงจะไหลเป็นทาง "มึงบอกมึงยังไม่ได้ชิมของไอ้หัวหน้าชมรมใช่ไหม?" "คะ...ครับ เพราะ ทะ..ทำเสร็จเราก็กลับบ้าน เลยตลอด" เด็กใหม่ค่อยๆย่างก้าวเข้าไปหาเด็กแว่นที่นั่งตัวสั่น อยู่ที่พื้น "ลองชิมของกูดูบ้างมั้ยหล่ะ! ดูสิ คราวนี้มึงยังจะกล้าหือกับกูอีกรีป่าว?!!!!!" เด็กใหม่จัดการผลักเด็กแว่นที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนพื้นให้นอนไปบนพื้นห้องที่เขาเพิ่งจะถูใหม่ๆก่อนจะเข้า ไปนั่งคร่อมเด็กแว่นเอาไว้ "นะ...นายจะทำอะไร?" "ก็ทำเหมือนที่นายทำกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั่นไง!" เท่าที่เด็กแว่นจำได้รู้สึกจะต้องยืนทำในห้องครัวไม่ใช่หรอ แล้วนี่ห้องเกษตรนะ แถมยังนอนอยู่อีกด้วย "ตะ...แต่เราไม่ได้ทำท่านี้นะ" !!!!!
" {9 d$ T& ^3 T( Q4 q0 G
"พวกมึงจะเล่นกันกี่ท่ากูไม่อยากรู้โว้ย! แต่กูจะเอา ท่านี้" "ตะ...แต่ อะ...อื้อออ!!" * E1 c" q% g! t) g
# r6 L, \5 Z4 L+ a: C( T7 [; V D( ^
>>>>>>>>>>>>>> ต่อ EP2นะค้าบ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
4 ^8 o8 A R2 C0 q |