ปิ้ง!! เสียงจานข้าวกระแทกกับโต๊ะอย่าแรงทำให้ชายหนุ่มร่างบางบนโต๊ะเงยหน้า ดันแว่นขึ้นเบาๆ ก่อนจะโฟกัสตาไปที่ต้นเหตุของเสียง
& z4 V/ o- I/ d
"ไอ้แว่น หลบไป นี่ที่กู!"
' G# N4 t `; q% l* }
"ตะ...แต่นี่มันโต๊ะโรงเรียนนะครับ" , p3 K7 ]! ?9 i) `
"ก็กูจะนั่ง!“
0 O0 z I; w' i* [ t
"ดะ...ได้ครับ"
* P& s! U+ G4 T T
ผู้ถูกรุกรานจำเป็นต้องยกจานข้าวของตัวเองที่กินไปไม่ถึงครึ่งจานเดินออกมาจากโรงอาหารของโรงเรียน ชายล้วนแห่งหนึ่งท่ามกลางสายตาของกึ่งสมเพสของคนบริเวณนั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์
; a$ a% m8 D, p9 w
เฮ้อตั้งแต่ติดอยู่ในห้องวิทย์กับหัวหน้าชมรมวิ่งสองต่อสอง จากนั้นก็ตามติดเขาแจ เด็กคนอื่นๆในโรงเรียนก็มองเขาเปลี่ยนไป คงคิดว่าไอ้แว่นอย่างเขาทำอะไรให้ผู้ชายสุดหล่อท็อป3 ของโรงเรียนอย่างนายหัวหน้าชมรมวิ่งมาเดิมตามก้นเขาต้อยๆ แต่ใครบ้างที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้วหัวหน้าชมรมวิ่งมาขอให้สอนเรื่องอาหารเพิ่มพลังงานสำหรับนักวิ่ง โครงงานของหัวหน้าชมรมวิ่งต่างหาก * T$ A+ f1 W' e* f# [, w2 j
คิดแล้วก็ปลง…
8 A+ W4 {, a+ R; o
เด็กแว่นขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ใต้ถุนห้องสมุด บริเวณที่เงียบสงบจนแทบร้างของเขา เห้อ...กินคนเดียวก็ได้ ว่าแล้วก็ตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ & A( x& N" R" A& r! ]2 Z
“เห้ย กูเอาสองขาแล้วทำไมมึงแจกกูขาเดียวะ" "โอ้ยมึงจะเพิ่มขาสกัดทางกูทำไมเนี่ย กูกำลังเด้งเอาๆ" "พวกมึงเลิกเถียงกันเลย! รอบนี้กูป๊อกเก้าสามเด้งเว้ย จ่ายกูมาสะดีๆ" เหมือนดินแดนที่เงียบสงบของเขากำลังหายไป เด็กเนิร์ดค่อยๆเดินไปตามต้นเสียง "เห้ย มึง เบาๆก่อน มีคนมา" เสียงผีพนันตัวที่หนึ่ง "หรือจะเป็นครูวะ!" ผีพนันตัวที่สอง * \* U$ A" w" j h- f: D0 z
”เผ่นเว้ยมึง" แล้วก็ได้ยินเสียงวิ่งออกไป เด็กแว่นเดินใกล้เข้าไปเรื่อยๆจนเจอกับบ่อนขนาดย่อมในโรงเรียน เด็กพวกนี้...กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาได้มันลำบากนะ เขาคิดในใจ 9 y0 F2 Y/ M/ q: x
หรี่บ!!!! ในขณะที่เด็กแว่นกำลังเดินสำรวจบ่อนอยู่ดีๆ จู่ๆก็มีมือนิรนามมากระชากเขา หลังกระแทกผนังปูนดังปั้ง 2 C* `. V& O. r x4 `
"มึง คือ ใคร ?" คำถามธรรมดาๆแต่น้ำเสียงที่ใช้ก็ทำให้เด็กแว่นผวาได้ไม่ยาก "..ระ...เรา..ชะ..ชื่อ..." "พูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหววะ!!! มึงชื่ออะไร!!!"
# R+ \ ^, p/ G* t
”มะ… มีน“
2 A/ X+ w, U2 V* L
"พูดให้มันดังๆหน่อยมึงจะตายไหมวะ!!"
- P9 H" K, ?( d7 K
เด็กแว่นคาดว่าถ้าอยู่อย่างนี้อีกสักห้านาทีเขาคงฉี่แตกเป็นแน่แท้ "ชั่งหัวแมร่งเหอะ" คนตัวโตกว่าว่าพร้อมกับหยิบมือถือของเขาขึ้นมา เด็กแว่นมองอย่างสงสัย
9 M) W. o8 |- W! X* \
0.0 ? & |2 i- K4 [& B
แชะ.... "กูมีรูปมึงแล้วนะ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูครูเมื่อไหร่..." คนตัวโตพูดพร้อมกับทำท่าปาดคอ เด็กแว่นถึงกับกลืน น้ำลายลงคอด้วยความผวา 3 r7 F0 b- D, I
คาบฟิสิกส์....... "อ่าว นักเรียน นั่งที่ให้เรียบร้อยเร็ว วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำ เข้ามาเลยลูก" ! ]# \" r& [" P% s0 G ~
"สวัสดีครับ ผมชื่อภพ" ( Z2 S. _, u9 k \& x6 ~" u
เด็กแว่นนามว่ามีนเงยหน้าขึ้นมาจากโจทย์ฟิสิกส์ที่เขาทำอยู่ ฮะ....เฮ่ย นี่มัน ไอ้หัวหน้าบ่อนเมื่อกลางวันหนิ....แย่แล้วเรา ; e4 K Q( J8 G; e( u1 ?( m+ F
เด็กแว่นรีบหลบสายตาหัวหน้าบ่อนที่มองมา แล้วทำเป็นก้มหน้าก้มตาทำโจทย์ฟิสิกส์ต่อ G b0 }4 M! U! h2 l4 N1 }
"ภพ เธอมีอะไรอยากจะบอกเพื่อนๆอีกไหมครับ?" "ผมเป็นเทควันโดสายดำครับ"
) ] U& o \9 U/ I5 i; @
ทันใดนั้นทั้งห้องเงียบกริบ..... ตัวต้นเหตุกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ เมื่อเห็นเด็กแว่นก้มหน้าลงมากกว่าเดิมจนแทบจะชิดโต๊ะเรียนอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้ครูพูดอะไรต่อ ภพเดินเข้านั่งที่หลังห้องริมหน้าต่าง อื้อหืออออ...อย่างกับพระเอกเกาหลีเสียงชุบซิบเกี่ยวกับเด็กใหม่หน้าหล่อดังไปทั่ว
, s5 \: L2 I$ h* u6 S
"งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาเรียนกันต่อดีกว่า คราวที่แล้วครูพูดถึงไหนแล้ว" # @; k' `7 f0 y, E( I
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง 4 ?- I% h. @$ m
"อะ..เอ่อ ถึงการแทรกสอดของคลื่นแล้วครับ" "เก่งมากจะมีน งั้นวันนี้เรามาต่อกันที่ การแทรกสอดของคลื่นที่มีเฟสตรงข้ามกันนะ .." ถึงเด็กแว่นจะกลัวเด็กใหม่ขนาดไหนแต่ตอนนี้ขอเรียนก่อน เพราะเขาหน่ะ ชอบเรียนเป็นที่สุด
3 x) |5 ^; |9 _( {
ส่วนเด็กใหม่ที่มาหนังหลังห้องริมหน้าต่างตรงที่ใครๆก็เรียกว่ามุมขยะเหม่อออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็มีความคิดว่า เย็นนี้ไปที่ไหนดี?.....
6 {6 |5 _7 H' `7 W
) z( x1 z f) X. ?6 G5 m8 \1 x0 r
ออดดดดดดดด......ถึงเวลากลับบ้าน
( `3 V% T$ a' T9 @
"น้องมีนนนน" มาอีกแล้ว หัวหน้าชมรมวิ่งยังไม่ทันเดินออกจากห้องดีมันก็รีบเข้ามาเกาะแขนเด็กแว่น "เอ่อ....พี ..ปะ..ปล่อยแขนเราก่อนได้ไหม"
9 A" L" { F2 q- k
"วันนี้เราเลี้ยงไอติมเอง ไปกันเถอะ แต่มีนต้องบอกทำวิจัยโครงงานกับเรานะ" "อะ..เอ่อ..วันนี้การบ้านเราเยอะหน่ะพี เป็นวันอื่นได้ไหม" "ปะ..งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวคนเยอะแล้วต้องรอนาน"
. `8 w- y: p, V3 W$ V
ฟังกูบ้างไหมเนี่ยยยยย เด็กแว่นถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะปล่อยให้หัวหน้าชมรมลากไป เด็กใหม่เดินผ่านสองคนที่กำลังลากกันไปกินไอติม ดูภายนอกเหมือนเด็กแว่นเต็มใจ แต่ใครจะรู้ข้างในนี่เแทบร้องไห้ ; U9 k' P4 K" @0 Z
"หึ" ไอ้เด็กใหม่มันหึอะไร มันไม่ใช่อย่างที่คิดน้าาาาาT.T~ / @/ b! g. i6 y$ p- V# V0 S! B$ `
________________________________________
5 B0 ~" ^2 x% d H. L
วันถัดมา
3 Y% J! I* Y# X; P9 u8 v" V& [
เด็กแว่นเดินแบกประเป๋าเป้โรงเรียนใบตุงเดินเข้าโรงเรียนด้วยอารมณ์บูดบึ้ง ไม่น่าเลย เมื่อคืนไม่น่าหลวมตัวไปกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งเลย เมื่อคืนเด็กเเว่นเลยนอนไม่ครบแปดชั่วโมงดั่งเช่นทุกคืน แถมการบ้านเลขก็ยังไม่เสร็จอีก
) C' G' k! U; f* J
เฮ้อออ 4 e. O3 ]3 r- g k% m) n5 P
เด็กแว่นเดินเข้าห้องเรียนนั่งประจำที่นั่นก็คือแถวหน้าของห้อง วางกระเป๋าลงแล้วไปหยิบแปรงลบกระดานมาเคาะ ฝุ่นฟุ้งกระจายติดเต็มแว่นตาเขาหมดเลย-.- ' h: N" |" G, Q, d8 R
( B* B) q5 P7 p; b4 O6 o* G
"นายสหภพ นายพิสิทธิ์ นายนพณัฐ ไปพบครูที่ห้องด้วย!" เสียงสังหารของครูฝ่ายบอกครองลอยมากระทบโสตประสาตทุกคนในห้องเล่นเอา ทุกคนผวา ตามด้วยเสียงคนสามคนเดินออกจากห้องไป ส่วนเด็กแว่นเคาะแปรงลบกระดานต่อไป จะได้ไป เตรียมตัวเรียน
; \. C# G: F! i: A2 B
เข้าแถวเสร็จเด็กทุกคนพร้อมเริ่มเรียนคาบแรก เด็กแว่นเอาสมุด หนังสือ ปากกกา ยางลบ ดินสอ ไฮไลท์ มายด์คัลเลอร์ ขึ้นมาอย่างพร้อมเรียนวิชาเต็ม ที่ แต่สามคนที่โดนเรียกออกไปตอนเช้าเพิ่งเดินกลับเข้ามา
$ I7 _3 r0 g4 O% O( B8 v! C! W
เด็กแว่นรีบก้มหน้า ไม่รู้สิรู้สึกกลัว กลัวเด็กมาใหม่ แปลกๆ… ชิ้งงงง!!! ชิ้งงงส์! ชิ้งงงส์!!! เด็กแว่นสัมผัสได้ถึงเเรงสังหารจากสามคน จึงขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นนายพิสิทธิ์กำลังจะเดินเข้ามาหาเด็กแว่นแต่เด็กใหม่รั้งไว้ก่อน มันต้องมีอะไรแน่ๆ.... หรือจะเป็นเรื่อง.....
/ L( `6 ~; \+ U; y8 z( X- k
เรื่องการบ้านเลขที่เด็กแว่นลืมทำมา! คิด ได้ดังนั้นเด็กแว่นจึงรีบเอาการบ้านเลขขึ้นมาทำต่อให้เสร็จ หวังว่าสามคนนั้นคงจะหายโกรธเค้าเงยหน้าขึ้น ไปมองอีกครั้ง…
$ r* d; u: d4 c; b5 `5 D) e
กลัวจนน้ำตาแทบจะไหล!!
- s$ d7 _! D* N
ไอ้เด็กใหม่มันชี้หน้าก่อนจะเดินกับเข้าที่นั่งของมันเพราะครูเข้าห้อง
% ?, S' [& I1 q; v9 ~
เด็กแว่นคิดในใจ วันหลังต้องทำการบ้านให้เสร็จให้หมดซะแล้ว *~*
& i# Y, e+ @' |: { J6 O5 h
พักกลางวัน "แมร่งเอ้ยเหนื่อยชิบหาย ไหนมึงบอกว่ามึงปิดปากไอ้เด็กแว่นแล้วไงไอ้ภพ?" พิสิทธิ์หรือคิมถามเพื่อนตัวเองในขณะที่เขาและแก๊งส์ผีพนันกำลังทำ ความสะอาดห้องเกษตร "สงสัยแมร่งอยากลองของกูมั้ง แม่ง!" "เออ! แม่งคงคิดว่าเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั้นแล้วพวกเราจะกลัวมันรึไง" "มันได้เสียกันแล้วจริงหรอวะ" เด็กใหม่ที่ไม่เคยรู้เรื่องราวของเด็กแว่นมาก่อน ถามด้วยความสงสัย 4 W# _# T. T7 a( `0 ~$ S( Q; r5 y! }
"เออดิ! ติดอยู่ในห้องทดลองด้วยกันตั้งหลายชั่วโมง แถมออกมานะ ไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งมันตามติดไอ้แว่นเเจเลย ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนา"อันนี้นพณัฐ หรือ นพ เล่าให้ภพฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "เออ มึงนึกดูดิ ผู้ชายอย่างเราแม่งก็มีอยู่รูเดียว ถ้าไม่ใช่ทางนั้นแล้วมันจะทางไหนวะ อึ่ยย~" "หรือไอ้แว่นมันเป็นผู้หญิงวะ จับแต่งหญิงหน่อย หน้านี่ก็ได้อยู่นะเว้ย ดูเผินๆนึกว่าทอม" 5 _: V" e0 E( C) ^
“พวกมึงเลิกสงสัยแล้วมาช่วยกันทำให้เสร็จดีกว่า ไหมครับ?" ภพเก็บข้อมูลอยู่นาน เห็นที่ว่าถ้าบ่นต่อ ไปคงไม่เสร็จแน่ "ไอ้แว่นน้าาา! อย่าให้กูเจอมึงนะ แว่นไม่แตกไม่ต้องมาเรียกกูว่านพเลย!" ยังไม่วายเลิกบ่น ' e0 v" B( t. E# K& w% o5 f. f
ฟู่วววว ภพถอนหายใจด้วยความเหนื่อย ยากหลังจากจัดของทำความสะอาดห้องเกษตรเรียบร้อยแล้ว เหนื่อยชะมัดยากกมองรอดหน้าต่างผ่านไป เห้ยยย นี่มันไอ้แว่นนี่หว่าเดินผ่านมาทางนี่พอดี "พวกมึงไปกินข้าวก่อนไป เดี๋ยวกูตามไป ฝากซื้อข้าวให้กูด้วย" "เออๆ" สองสหายที่เหลือตอบแล้วเดินออกจากห้อง ไป ( Z! \8 U8 B- ^+ G! K! a* I9 s
ส่วนแว่นน้อยผู้ไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง เดินถือ ถาดข้าวมาด้วยจิตใจห่อเหี่ยว.... วันนี้โดนแย่งโต๊ะ อีกแล้ว จะไปห้องสมุดก็ไม่กล้าเพราะเดี๋ยวเจอพวกผีพนันอีกเลยเลือกมาห้องเกษตร หารู้ไม่ว่า....หายนะอันใหญ่หลวงรอเขาอยู่ ฟรี่บบบ!!!แคร้งงงงงง!!
+ \( K& k2 `2 d3 i3 \4 v/ |
เสียงฉุดกระชากแขนอันน้อยนิดของเด็กแว่นตามมาด้วยเสียงจานข้าวตกกระทบพื้น เม็ดข้าวกระจายกันไปคนละทิศละทาง "ไอ้แว่น!....ไหนมึงบอกจะไม่บอกใครแล้วนี่มันอะ ไร?" เด็กแว่นที่โดนแหว่งไปที่กลางห้องระบมไปแทบ ทั้งตัว แถมแว่นยังหลุดอีก เดี๋ยวตอบนะขอคลำหาแว่นก่อน คลำหาแว่นด้วยความไวแสงเสร็จก็หันมาเจอกับยักษ์หน้าหล่อ 0 h4 S1 t$ K* m+ ?# O4 M
"ระ....เรา ปะ ป่าว นะ" "หึ!มาทำเป็นพูดดี ถ้ามึงไม่พูดแล้วหมาตัวไหน มันจะพูด?!!!" @$ _* O9 g) x4 q
"อะ...เอ่อ มะ....หมามันพูดไม่ได้ไม่ใช่หรอ?" เด็กเเว่นถามกลับด้วยความสงสัย "นี่มึงกวนตีนกูหรอไว้แว่นนนนนน!!!!" นะ ..น่ากลัวกว่าสอบปลายภาคอีก เด็กแว่นคิดในใจ "ปะ...ป่าว กะ.ก็ มะ...หมา." "พูดให้มันรู้เรื่องดิ้!!!!!" "ก็หมามันพูดไม่ได้จริงๆนี่" ตอนนี้พูดเร็วกว่าโจอี้ บอยตอนแร๊ปอีก "มึงคิดว่ามึงเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งแล้วก็จะ ไม่กล้าทำอะไรหรอ?!!!!" "มะ..เมีย?" "หึ มาทำเป็นไร้เดียงสา เสร็จมันไปกี่ครั้งแล้วหล่ะ ตามตูดขนาดนี้“ 2 h: A; X8 N/ D) U: r8 |
อ๋อ........หมายถึงสูตรอาหารเพิ่มพลังงานหน่ะหรอ "กะ..ก็หลายครั้งแล้วนะ ตะ...แต่ไม่เคยชิมว่าอร่อยรึป่าว" "ไอ้แว่นนนนนนนน!!!" เด็กใหม่เกือบจะทนไม่ไหวง้างมือจะออกมาต่อยเด็กแว่นที่โดนเหวี่ยงไปกลางห้องเกษตร
5 L S/ B; o' Q% j0 P' B' w
"ตะ...แต่ระะ..เราไม่..ดะ....ได้บอกคะ..ใครจริงๆนะเชื่อเราเหอะ" อีกนิดนึงน้ำตาคงจะไหลเป็นทาง "มึงบอกมึงยังไม่ได้ชิมของไอ้หัวหน้าชมรมใช่ไหม?" "คะ...ครับ เพราะ ทะ..ทำเสร็จเราก็กลับบ้าน เลยตลอด" เด็กใหม่ค่อยๆย่างก้าวเข้าไปหาเด็กแว่นที่นั่งตัวสั่น อยู่ที่พื้น "ลองชิมของกูดูบ้างมั้ยหล่ะ! ดูสิ คราวนี้มึงยังจะกล้าหือกับกูอีกรีป่าว?!!!!!" เด็กใหม่จัดการผลักเด็กแว่นที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนพื้นให้นอนไปบนพื้นห้องที่เขาเพิ่งจะถูใหม่ๆก่อนจะเข้า ไปนั่งคร่อมเด็กแว่นเอาไว้ "นะ...นายจะทำอะไร?" "ก็ทำเหมือนที่นายทำกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั่นไง!" เท่าที่เด็กแว่นจำได้รู้สึกจะต้องยืนทำในห้องครัวไม่ใช่หรอ แล้วนี่ห้องเกษตรนะ แถมยังนอนอยู่อีกด้วย "ตะ...แต่เราไม่ได้ทำท่านี้นะ" !!!!! - N4 s, U/ ~9 D4 V
"พวกมึงจะเล่นกันกี่ท่ากูไม่อยากรู้โว้ย! แต่กูจะเอา ท่านี้" "ตะ...แต่ อะ...อื้อออ!!" ' S/ W. Y, X# w: H8 A% O
6 \/ b$ `. ?6 S) |( F
>>>>>>>>>>>>>> ต่อ EP2นะค้าบ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
* q8 ^6 w0 G5 i; o2 y% U: [1 d |