แฟนผมไม่ใช่ประธานนักเรียน 3

taiki.fanfic

หลังจากชมรมดนตรีไปชนะงานประกวดร้องเพลงที่วันเต่าหงอยมา ทุกอย่างก็ดูสงบสุขดีเพราะในเมื่อชมรมสามารถสร้างผลงานได้แล้ว ก็รอดตัวจากการถูกยุบจากผอ. จนกระทั่งวันหนึ่ง ขจร หนึ่งในสภานักเรียนถูกสั่งให้ไปขนเครื่องดนตรีของชมรมออกมาเพื่อเอาไปขายใช้หนี้ที่ชมรมดนตรีเคยสร้างเอาไว้ ทำให้กันต์มาโวยวายกับติณณ์จนเขาร้อนใจ

"ทำไงดีวะไอ้ทิว คราวนี้กูจะช่วยมันยังไงดี" ติณณ์บ่นกับทิวสน เพื่อนสนิทของเขาอย่างที่ทำเป็นประจำเพราะทิวสนมักจะให้คำแนะนำดีๆ กับเขาอยู่เสมอ

"ใจเย็นมึง เดี๋ยวเรื่องเครื่องดนตรีอย่างอื่น กูหาทางช่วยมันเอง แล้วกูจำได้ว่าพ่อมึงมีกีตาร์อยู่ใช่ปะ เดี๋ยวเอาไปให้ไอ้กันต์มันใช้ด้วย"

"มึงจะบ้าเปล่า ถ้าเอาไปให้มันก็แปลกๆ สิ" ติณณ์บอกก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วส่งเสียงครวญครางก่อนจะดีดตัวขึ้นมาตอนที่เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ เขามองหน้าทิวสนด้วยตาใสแป๋วก่อนจะพูดต่อ "งั้นมึงช่วยเอาไปให้มันหน่อย"

"เฮ้อ มึงนี่นะ ทำไมไม่เอาไปให้เองวะ" ทิวสนบ่นก่อนจะนึกถึงใบหน้ายิ้มแย้มของกันต์ถ้าอีกฝ่ายเห็นกีตาร์ตัวนั้นเลยเปลี่ยนใจรับอาสาไปแทน "เออๆ ก็ได้ เดี๋ยวกูเอาไปให้เอง"

"เย้ มึงนี่ดีที่สุดเลยเพื่อนรัก" ติณณ์พูดก่อนจะกระโดดกอดอีกฝ่ายอย่างแนบชิดจนทิวสนสัมผัสได้ถึงแท่งอวบๆ ที่แนบไปตามต้นขาของเขา เลยแอบใช้จังหวะนี้เอาขาถูจนมันเริ่มตื่นตัวเล็กน้อย แต่ทิวสนก็ชินแล้วเพราะเวลาเพื่อนรักของเขามักจะไม่ระวังตัวแบบนี้เป็นประจำ

พอตกลงกันได้แบบนั้น ทิวสนก็ไปเอากีตาร์ของติณณ์แล้วแวะไปที่ชมรมดนตรี เขาเปิดเข้าไปแล้วเจอเพียงแค่กันต์นั่งหงอยอยู่เพียงคนเดียว

"มึงเป็นอะไรไปวะไอ้กันต์" ทิวสนถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าอาการของคนตรงหน้าเกิดจากอะไร

"มึงไม่ต้องมาถามเลย ก็เป็นเพราะไอ้ประธาน เพื่อนสุดที่รักของมึงอะ" กันต์พูดด้วยความหงุดหงิด "ยึดเครื่องดนตรีชมรมกูไปหมด แบบนี้พวกกูจะเอาไรซ้อมวะ"

"เอาน่า กูมีวิธีช่วยให้มึงมีเครื่องดนตรีใช้นะ" ทิวสนบอก "แต่มึงต้องออกแรงหน่อย สนใจปะ"

กันต์ได้ยินแบบนั้นก็ตกลงรับฟังสิ่งที่ทิวสนบอก ซึ่งตอนแรกกันต์ก็ไม่อยากจะทำสักเท่าไหร่ แต่ในเมื่อมันจะช่วยให้ชมรมเขากลับมามีเครื่องดนตรีใช้อีกครั้ง เขาก็จำเป็นต้องทำ

อย่างแรกคือกันต์ต้องไปช่วยงานเป็นแบบวาดรูปให้ครูชาติ ครูสอนศิลปะที่กำลังหานายแบบอยู่ และกับคีย์บอร์ดที่แกมี แต่แน่นอนว่ามันไม่ใช่งานง่ายๆ แบบนั้น เพราะว่ากันต์จะต้องเปลือยทั้งตัวต่อหน้าเพื่อนนักเรียนชมรมศิลปะ ซึ่งกันต์ก็จำใจยอมทำอย่างเสียไม่ได้ แต่มันยิ่งน่าอายเพราะนอกจากจะมีทั้งครูและเพื่อนที่ไม่สนิทอยู่แล้ว ยังมีทิวสนคอยนั่งดูอยู่อีกต่างหาก

กันต์ถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า โชว์ร่างเล็กที่มีกล้ามเนื้อพอประมาณนั้นให้คนทั้งชมรมเห็น เขาทั้งอายและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ยิ่งพอเห็นคนจ้องมาที่ร่างกายของเขา ก้ทำให้ท่อนควยของเขาเริ่มตื่นตัวขึ้นมาจนมีเสียงหัวเราะคิกคักจากเพื่อนๆ ทำให้ครูต้องมาปราม

"อย่าไปหัวเราะเพื่อน เรื่องแบบนี้มันเรื่องธรรมชาติ" ครูชาติบอกก่อนจะหันมาหากันต์ เขาหยิบผ้าผืนบางมาคลุมท่อนล่างของกันต์เอาไว้ก่อนจะออกคำสั่งที่ทำให้กันต์ต้องตกใจ "จัดการตัวเองซะ เอาให้มันลง ไม่งั้นวาดต่อไม่ได้"

กันต์ไม่อยากจะเชื่อว่าครูจะสั่งให้เขาช่วยตัวเองต่อหน้าเพื่อนๆ ถึงแม้จะมีผ้ากั้น แต่พวกนั้นก็เห็นท่าทางของเขาอยู่ดี เขาพยายามมองไปทางทิวสนเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ก็มีเพียงรอยยิ้มแห้งๆ ของทิวสนที่ช่วยเหลือเขาไม่ได้เท่านั้น กันต์เลยต้องจำใจหลับตาแล้วซุกมือเข้าไปใต้ผ้าบางๆ ผืนนั้นก่อนจะเริ่มรูดแท่งควยของตัวเองรัวๆ เขาพยายามกัดปากตัวเองไม่ให้มีเสียงร้องครางออกมา แต่ก็ยังมีหลุดมาบ้าง และนั่นยิ่งทำให้ทิวสนเกิดอารมณ์จนต้องพยายามหนีบเป้ากางเกงตัวเองเอาไว้ไม่ให้มันประเจิดประเจ้อ แต่พอมองไปทางเพื่อนคนอื่น ทิวสนก็เห็นว่าพวกนั้นก็มีอาการไม่ต่างกัน เลยเปลี่ยนใจกลับมานั่งสบายๆ เหมือนเดิมดีกว่า

จนในที่สุด กันต์ก็น้ำแตกพุ่งเลอะผ้าจนเป็นครอบที่สามารถมองเห็นได้จากด้านบน ครูชาติก็จัดการดึงผ้าผืนนั้นออกจากตัวทำให้กันต์กลับมาอยุ่ในสภาพเปลือยอีกรอบ โดยที่แท่งเนื้อยังกึ่งแข็งกึ่งอ่อนพร้อมส่วนหัวที่แดงก่ำเลอะคราบน้ำกามน้อยๆ นั้นอีกต่างหาก ทำเอาทิวสนเกือบจะน้ำแตกมาตรงนั้น

หลังจากผ่านช่วงเวลาน่าอายไปแล้ว กันต์ก็แต่งตัวแล้วเอาคีย์บอร์ดไปเก็บไว้ที่ห้องชมรมก่อนจะหันไปคุยกับทิวสนด้วยใบหน้าที่ยังแดงอยู่ไม่หาย

"แล้วกูต้องทำอะไรอีกวะ" กันต์ถาม

"คนต่อไปคือไอ้นิกกี้ ไอ้นี่บ้านรวย มีเบสให้ยืมใช้ได้ แต่มึงต้องช่วยมันก่อน" ทิวสนบอก

"ช่วยยังไงอีกวะ" กันต์ถามกลับ ได้แต่ก้มหน้ามองพื้นทำให้ทิวสนอดยิ้มออกมาไม่ได้ที่เห็นอีกฝ่ายกำลังอาย

"มันอยากจีบหญิง แต่ต้องการตัวช่วยไว้ฝึกซ้อม เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วไปบ้านมันกัน" ทิวสนบอกก่อนจะเดินออกจากห้องชมรมดนตรี ทิ้งให้กันต์อยู่กับความคิดของตัวเองอยู่คนเดียว

จนกระทั่งถึงเวลาเลิกเรียน ทิวสนก็มารับกันต์ออกไปบ้านของนิกกี้ ซึ่งพอกันต์เห็นก็รู้ทันทีว่าบ้านอีกฝ่ายนั้นรวยจริงๆ แค่ทางเข้าบ้านก็ยาวเป็นกิโลแล้ว และพอลงจากรถก็เจอกับนิกกี้มายืนรอต้อนรับอยู่พอดี

"ไอ้กันต์ใช่ปะ เดี๋ยวขึ้นไปห้องกูกัน" นิกกี้บอกทำให้กันต์ต้องมองมาทางทิวสนไม่เลิกจนนิกกี้ต้องพูดต่อ "มึงขึ้นมาด้วยก็ได้ไอ้ทิว ไอ้กันต์จะได้รู้สึกปลอดภัย"

พวกเขาทั้งสามเดินขึ้นห้องไป และทันทีที่ประตูห้องนอนปิดลง นิกกี้ก็ผลักให้กันต์ลงไปนอนบนเตียงก่อนจะเริ่มไซร้ซอกคอของกันต์แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายไปด้วย ทำเอากันต์ทั้งเสียวทั้งอายที่โดนเพื่อนมาทำแบบนี้ และยิ่งอยู่ต่อหน้าทิวสนอีก แต่เพื่อชมรม เขาเลยต้องทำให้ได้

กันต์ผ่อนคลายร่างกายพร้อมกับเสื้อนักเรียนที่ถูกถอดออก นิกกี้ก็ไล่ลงไปดูดเลียตามตามของกันต์จนเขาหลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียว ก่อนที่กางเกงพร้อมกับบ๊อกเซอร์จะถูดถอดออกลงไปกองกับพื้นแล้วนิกกี้ก็ไซร้ปลุกเร้าอารมณ์ของเขาไปทั่วร่าง แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นเพราะเขาแค่ฝึกไปใช้กับสาว ไม่ได้ต้องการทำอะไรกับผู้ชาย นิกกี้ให้กันต์หนีบขาเอาไว้ก่อนจะสอดควยลอดเข้ามาทางขาแล้วเริ่มโยกเอวขึ้นลงจนน้ำแตกกลางง่ามขาของกันต์แล้วถือเป็นอันจบข้อตกลง ปล่อยให้กันต์ต้องแต่งตัวกลับทั้งๆ ที่ยังอารมณ์ค้างอยู่แบบนั้นแล้วรับเอาเบสกลับขึ้นรถทิวสนไป

พวกเขาเดินถือเบสเอาไปเก็บไว้ในห้องชมรมดนตรีก่อนจะล้มตัวลงนั่งบนเตียงในห้องชมรมนั้น และพอเห็นหน้างอๆ ของกันต์แล้วก็ทำให้ทิวสนคิดถึงวันนั้นขึ้นมา วันที่เขาน้ำแตกใส่หน้ากันต์จนประกอบกับความเงี่ยนที่เห็นกันต์แก้ผ้าเปลือยและถูกซุกไซร้มานั้นทำให้ทิวสนตัดสินใจพูดออกไป "แต่ที่จริง กูก็มีกีตาร์ไม่ได้ใช้อยู่นะ"

"จริงเหรอ งั้นกูขอได้มั้ย" กันต์พูดด้วยความตื่นเต้นพร้อมมองมาด้วยตาใสๆ คู่นั้นทำให้ทิวสนยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิมจนเป้ากางเกงของเขามันตึงไปหมด แม้แต่กันต์ก็สังเกตเห็น

"จะได้มันก็ได้ แต่มึงช่วยอะไรกูก่อนได้ปะ" ทิวสนพูดก่อนจะจับมือของกันต์ให้มาวางตรงเป้ากางเกงของเขา ให้มือของกันต์ได้สัมผัสลงไปบนท่อนควยของเขาเต็มๆ

"มึงเล่นอะไรเนี่ยไอ้ทิว" กันต์โวยวายพร้อมดึงมือกลับ

"ถ้ามึงไม่ทำ ก็ไม่ต้องเอากีตาร์นะ ไปหาเอาเองก็แล้วกัน" ทิวสนพูดพลางลุกขึ้นยืน ทำให้เป้ากางเกงที่ตุงอยู่นั้นอยู่ระดับสายตาของกันต์พอดี ก่อนจะตั้งท่าเดินออกจากห้องชมรมไป แต่ก็จงใจขยับตัวช้าๆ เพื่อให้กันต์ได้ตัดสินใจก่อน จนกระทั่ง...

"เดี๋ยวก่อน" กันต์ตะโกนขึ้นมาทั้งที่อยุ่ห่างกันไม่ไกล "มีงอยากให้กูทำอะไร เดี๋ยวกูทำให้ ถ้าแลกกับกีตาร์ให้ชมรม"

พอได้ยินแบบนั้น ทิวสนก็หยุดเดินก่อนจะหันกลับไปหากันต์ เขาขยับเข้าไปยืนใกล้ๆ จนเป้ากางเกงของเขาแนบไปกับแก้มแดงๆ ของกันต์ กอนจะสั่งออกมา

"งั้นก็รู้นะว่าต้องทำไง" ทิวสนบอกก่อนที่มือของกันต์จะค่อยๆ เลื่อนมาจับซิปกางเกงนักเรียนรูดลงแล้วงัดเอาแท่งควยอวบของเขาออกมาอีกครั้ง เขารู้สึกได้ว่ามือของกันต์นั้นสั่นน้อยๆ แต่ก็ยอมจับแท่งควยเขารูดขึ้นลงเบาๆ แต่แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจทิวสน เขาเลยลองขออะไรอีกฝ่ายต่ออีก "อมให้กูด้วย"

ได้ยินแบบนั้นกันต์ก็ทำตัวไม่ถูก เขาไม่อยากเชื่อว่าทิวสนจะมาขอให้เขาทำอะไรแบบนี้ กันต์มองแท่งควยตรงหน้าสลับกับใบหน้าของทิวสนที่ไม่ได้ดูทีเล่นทีจริงเหมือนทุกที ก็ทำให้เขาตัดสินใจยอมทำตามที่อีกฝ่ายบอก กันต์อ้าปากครอบแท่งควยอวบของทิวสนเอาไว้ด้วยความประดักประเดิด แต่แค่ริมฝีปากนุ่มๆ ของกันต์มาอยู่บนควยของทิวสนนั้นก็ทำให้เขาเสียวจนแทบแตกแล้ว

กันต์ค่อยๆ ดันแท่งควยของทิวสนเข้าปากจนเขาสามารถอมลงไปเกือบสุดลำได้ และพอทิวสนเห็นแบบนั้น เขาก็จับหัวของกันต์เอาไว้แล้วโยกเอวกระแทกควยเข้าออกปากของกันต์จนอีกฝ่ายจุกไปหมด และในที่สุด ทิวสนก็พ่นน้ำว่าวเข้าปากของกันต์ซึ่งไม่สามารถกลืนได้ทันจนสำลัก เขาเลยถอนแท่งควยออกมาแล้วพ่นน้ำว่าวที่เหลือใส่หน้าของกันต์เต็มๆ ก่อนจะรีบแต่งตัวแล้วเดินออกไปหยิบกีตาร์ที่รถมาให้ และพอเขากลับมาถึง กันต์ก็เช็ดหน้าเช็ดตาเรียบร้อยแล้ว

"งั้นเหลือแค่กลองชุดนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที" ทิวสนบอกก่อนจะเดินมากอดกันต์เบาๆ "ไว้เจอกันนะ"

จากนั้นทิวสนก็ออกจากห้องชมรมไป ทิ้งให้กันต์นั่งอยู่ในห้องชมรมคนเดียวด้วยความสับสน



"มึงช่วยไอ้กันต์หาได้ทั้งเบสแล้วก็คีย์บอร์ดเลยเหรอวะ" ติณณ์พูดกับทิวสนด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเพื่อนสนิทตรงหน้า

"เออ กูเพื่อนมึงนะเว้ย อะไรที่ช่วยได้ก็ช่วยแหละ" ทิวสนพูดยิ้มๆ ก่อนจะถามต่อ "ว่าแต่มึงหากลองให้พวกไอ้กันต์ได้มั้ยวะ"

"ได้ละ แต่งานนี้น่าจะหนักหน่อยว่ะ คือกูมีรุ่นพี่ที่รู้จักเขาเปิดร้านเหล้าอยู่ แล้วจะปิดละ เลยอยากได้นักร้องไปร้องส่งท้าย" ติณณ์เล่าให้ฟัง "แต่กูไม่รู้ว่าพวกนั้นจะไหวเปล่า ร้องในร้านเหล้ามันยากนะมึง ไหนจะคนเมาอีก กูเป็นห่วงมันว่ะ"

ทิวสนได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่คิดในใจว่ากันต์มันโดนไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ติณณ์จะมาห่วงตอนนี้ก็คงไม่ทัน แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรนอกเหนือจากพูดให้อีกฝ่ายคลายกังวลลง

"มึงอย่าคิดมากไปเลย ไอ้กันต์มันเอาตัวรอดไอ้อยู่ละ ถ้ามึงเป็นห่วงเดี๋ยวเราก็แวะเข้าไปดูมันด้วยกันก็ได้" ทิวสนพูดพลางตบไหล่ติณณ์เบาๆ

"เออ คงต้องแบบนั้นแหละ เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เดี๋ยวกูจะไปบอกไอ้กันต์เอง" ติณณ์บอก แต่กลับโดนทิวสนห้ามเอาไว้

"เดี๋ยวก่อนมึง ถ้ามึงไปบอกเนี่ย กูว่าไอ้กันต์มันไม่ยอมหรอก ให้กูไปบอกเองดีกว่า"

"เออว่ะ งั้นฝากมึงด้วยนะเพื่อน"

ทั้งสองคนคุยกันเสร็จ ทิวสนก็แยกตัวออกมาโดยปล่อบให้ติณณ์นั่งทำงานของสภาต่อ ส่วนเขาก็แวะไปที่ชมรมดนตรีก่อนจะกวักมือเรียกกันต์ให้ออกมาหาเขาด้านนอกจนเพื่อนในชมรมต่างสงสัยกันว่าพวกเขาไปสนิทกันตอนไหน

"มีไรวะไอ้ทิว" กันต์พูดโดยไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย

"กูหากลองให้มึงเจอละนะ" ทิวสนบอกทำให้กันต์รีบเงบหน้าขึ้นมามองเขาทันที

"จริงเหรอวะไอ้ทิว" กันต์พูดพร้อมกับรอยยิ้มที่เก็บเอาไว้ไม่อยู่

"แต่ว่ามันต้องมีข้อแลกเปลี่ยน" ทิวสนพูดก่อนจะก้มลงไปกระซิบข้างหูของกันต์ "เหมือนเมื่อวานที่แลกกับกีตาร์อะ"

"ไอ้ทิวววว" กันต์โวยวายขึ้นมาพร้อมทำหน้างอ แต่มันไม่ได้ดูน่ากลัวเลยเพราะมันกำลังแดงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ทิวสนหัวเราะออกมา

"ตามใจมึงนะ ไม่ทำก็ไม่ทำ" ทิวสนบอกก่อนจะทำท่าเดินออกไปเหมือนเดิม แต่ก็โดนกันต์จับข้อมือเอาไว้ก่อน

"เออ ยอมก็ได้" กันต์บอกก่อนจะดึงอีกฝ่ายให้ตามไปทางห้องน้ำ โดยไม่รู้เลยว่าบทสนทนาระหว่างพวกเขานั้นโดนพวกเพื่อนๆ ในชมรมแอบฟังอยู่ตลอด แถมพวกนั้นยังแอบตามไปห้องน้ำแล้วได้ยินเสียงทิวสนครางดังลอดออกมาทำให้พวกเขารู้ว่ากันต์ต้องทำถึงขนาดไหนเพื่อชมรม ซึ่งพวกเขาก็อึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน

หลังเลิกเรียน ชมรมดนตรีต่างแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะมาเจอกันที่บ้านของกันต์โดยมีทิวสนเป็นคนพาไปร้าน ซึ่งทุกคนต่างเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรหลังจากที่รู้เรื่องระหว่างกันต์กับทิวสน แม้แต่ตัวทิวสนเองก็รู้สึกแปลกๆ เช่นกัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปจนถึงร้าน ทิวสนก็เป็นคนพาพวกกันต์ไปเจอเจ้าของร้านก่อนจะเริ่มขึ้นร้องเพลงโดยที่ทิวสนก็ขึ้นไปนั่งตรงโซน VIP ที่ติณณ์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"ไงมึง กูพาสุดที่รักของมึงมาได้แล้วนะ" ทิวสนพูดแซวทั้งๆ ที่ในใจก็รู้สึกแปลกๆ ที่พูดออกไปแบบนั้น

"เออ ขอบใจมากมึง มานั่งก่อน" ติณณ์บอกให้ทิวสนมานั่งด้วยกันก่อนจะรินโค้กให้ทั้งๆ ที่พวกเขาอยู่ในร้านเหล้ากัน ซึ่งความจริงพวกเขาก็อายุไม่ถึง และติณณ์เองก็เป็นเด็กดีที่จะไม่กินเหล้าอยู่แล้ว ทิวสนเลยไม่แปลกใจเท่าไหร่

พวกเขานั่งดูกันต์กับชมรมร้องเพลงกันเพลินๆ และกว่าจะรู้ตัว เวลาก็ล่วงเลยไปถึงสี่ทุ่มแล้ว ซึ่งวงของกันต์ก็เลิกร้องกันพอดี แต่สิ่งที่ผิดไปจากแผนก็คือกันต์นั้นได้แยกตัวจากกลุ่มเพื่อนแล้วเดินตามผู้จัดการร้านหายลับไปทำให้ทั้งติณณ์และทิวสนมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ

ติณณ์ตัดสินใจโทรถามกับรุ่นพี่เจ้าของร้านด้วยความแปลกใจ จนได้ความว่ามีโต๊ะ VIP อีกโต๊ะขอกันต์ไปนั่งดริ้งค์ด้วย ซึ่งตอนแรกพี่เขาก็ไม่แนะนำ แต่กันต์เป็นคนตกลงไปเพื่อจะได้เงินมาซื้อแอมป์เพิ่มด้วยเพราะเป็นอุปกรณ์อย่างสุดท้ายที่ขาดสำหรับชมรม

"โธ่เอ่ยไอ้กันต์ ทำไมใจร้อนแบบนี้ เดี๋ยวยังไงกูก็ช่วยอยู่แล้ว" ติณณ์บ่นออกมาด้วยใบหน้าเครียด

"ใจเย็นๆ ก่อนมึง ห้อง VIP ที่นี่ก็มีแค่ห้องเรากับห้องข้างๆ นี่เอง เดี๋ยวเราก็คอยดูไว้ แล้วจะได้ดูแลไอ้กันต์ด้วย" ทิวสนพูดแม้ว่าในใจจะเป็นห่วงอีกฝ่ายไม่ต่างกัน

ทั้งติณณ์และทิวสนต่างนั่งมองไปที่ประตูห้อง VIP อีกห้องว่ากันต์จะออกมาเมื่อไหร่ แต่พวกเขารออยู่เกือบชั่วโมงก็ยังไม่มีวี่แววว่ากันต์จะออกมาเสียที ทำให้ทั้งสองคนตัดสินใจไปยืนเงี่ยหูฟังอยู่หน้าประตูเลยได้ยินเสียงกันต์ลอดออกมาเบาๆ

"ผมไม่ไหวแล้วค้าบ จะอ้วก" เสียงยานๆ ของกันต์ลอดออกมาให้ได้ยินด้านนอกก่อนจะตามด้วยเสียงคราง "อ้ะ... ทำอะไรคับ"

ได้ยินแบบนั้น ติณณ์ก็สติขาดผึง เขาเปิดประตูห้องนั้นออกด้ววความรุนแรงจนมันกระแทกกับกำแพงเสียงดังก่อนจะเห็นสภาพของกันต์ที่ตอนนี้เมาปลิ้น ใบหน้าแดงก่ำพร้อมรอยยิ้มจนตาหยีแม้ว่าจะถูกอีกฝ่ายกำลังสอดมือเข้าไปในต้นขาก็ตาม

"พวกพี่ทำอะไรเพื่อนผม หยุดเดี๋ยวนี้นะ เพื่อนผมไม่ไหวแล้ว ผมจะพาเพื่อนผมกลับ" ติณณ์บอกเสียงเข้ม แต่พอมองอีกฝั่งที่มีถึง 5 คนก็เริ่มจะกลัวขึ้นมาหน่อยๆ

"แล้วจะทำไมวะ ก็พวกกูจ้างน้องเขามาแล้ว" หนึ่งในนั้นตอบ "ยังไงก็ต้องอยู่กับพวกกูต่อ ไม่งั้นพวกกูถล่มร้านนี้แน่"

"เฮ้ยพี่ ใจเย็นๆ ก่อน" ทิวสนพยายามไกล่เกลี่ยก่อนจะหันไปกระซิบกับติณณ์ "เอาไงดีวะมึง พวกนี้ไม่ให้ไอ้กันต์ไปง่ายๆ แน่"

"เออ เดี๋ยวกูดีลเอง" ติณณ์บอกทิวสนก่อนจะหันกลับไปพูดกับอีกฝ่าย "งั้นเดี๋ยวผมขอนั่งแทนมันเอง ให้เพื่อนผมกลับไปก่อน เดี๋ยวผมอยู่ต่อ"

พอได้ยินแบบนั้น พวกแกงค์ 5 คนก็มองหน้ากันก่อนที่คนเดิมจะหันมาบอกต่อ "งั้นก็ได้ เอาตัวไอ้นี่ไปแล้วมึงมานั่งกับพวกกู แต่ว่ามึงถอดเสื้อกับกางเกงทิ้งไว้หน้าห้องนะ"

ได้ยินแบบนั้น ติณณ์ก็ลังเลเล็กน้อย แต่พอเห็นสภาพของกันต์ที่แทบจะทนไม่ไหวนั้นเขาก็ตกลงทันที เลยจัดการฝากทิวสนให้พากันต์กลับไปก่อน จากนั้นติณณ์ก็เริ่มถอดเสื้อกับกางเกงตามที่อีกฝ่ายต้องการจนเหลือเพียงแค่กางเกงในสีขาวตัวเดียว โชว์ร่างขาวเนียนพร้อมกล้ามแน่นให้พวกนั้นเห็นจนผิวปากแซวกันไม่หยุด

ติณณ์เดินไปนั่งกับพวกนั้นที่โต๊ะปุ๊ป แก้วเหล้าก็ถูกส่งมาให้เขาทันที ซึ่งติณณ์ก็รับมาแล้วดื่มเข้าคอรวมเดียวหมดจนสุดท้ายต้องสำลักออกมาพราะไม่คุ้นชินกับรสชาติมาก่อน ใบหน้าของติณณ์เริ่มแดงขึ้นมาแม้จะดื่มไปเพียงแค่แก้วเดียว แต่แก้วเหล้าก็ถูกส่งมาแก้วแล้วแก้วเล่าจนสติขิงติณณ์เริ่มจะเลือนลางจนไม่ได้สนใจเลยว่า มือของคนพวกนั้นกำลังลูบคลำไปตามตัวของเขาอยู่

"อือออ พี่จะทำอะไรอะ" ติณณ์พูดเหมือนละเมอออกมาเมื่อมือข้างหนึ่งเริ่มรุกล้ำเข้าไปถึงเป้ากางเกงของเขาแล้วจับตรงแท่งควยพร้อมกับกระตุกเบาๆ จนมันตื่นตัว

"เชี่ย ใหญ่เกินเด็กด้ยว่ะ" คนที่จับพูดบอกเพื่อนๆ ทำให้คนอื่นหันมาสนใจบ้าง

กางเกงในสีขาวของติณณ์ถูกรูดลงมาช้าๆ ทำให้แท่งควยอวบของติณณ์โผล่ออกมาให้ทุกคนเห็น ซึ่งก็มีคนเข้ามาเขี่ยเล่นตรงปลายทันทีจนน้ำเงี่ยนเริ่มไหลย้อยออกมา

"อา..." ติณณ์ครางออกมาทำให้พวกนั้นหัวเราะกันยกใหญ่ เลยยิ่งใช้จังหวะนี้รุมปลุกเร้าอารมณ์ของติณณ์ไปทั่วทั้งตัวจนผิวกายของติณณ์แทบจะไม่มีที่ว่างสัมผัสอากาศเลย

ติณณ์ถูกผลักให้ลงไปนอนบนโซฟาพร้อมด้วยอีกห้าคนที่กำลังลวนลามร่างกายเขาอยู่ ร่างกายของเขาอ่อนแรงจนไม่สามารถต่อต้านอะไรได้ ส่วนสติของเขาก็ไม่อยู่กับตัวอีกแล้ว เลยได้แต่นอนนิ่งๆ ให้กลุ่มคนพวกนั้นทำอะไรกับร่างกายของเขาตามที่อยาก จากตอนแรกแค่ใช้มือลูบก็เริ่มเปลี่ยนเป็นใช้ปากลงไปดูดเลีย หัวนมทั้งสองข้าง แท่งควย พวงไข่ของติณณ์ต่างถูกกระตุ้นด้วยคนกลุ่มนั้นซึ่งติณณ์ก็ได้แต่นอนหลับตาพร้อมส่งเสียงครางออกมาโดยที่ป้องกันตัวเองไม่ได้เลย

และเมื่อเห็นว่าติณณ์นั้นไม่ต่อต้านอะไรแล้วจริงๆ แถมยังมีอารมณ์ร่วมอีกต่างหาก พวกนั้นก็เริ่มพลิกตัวของติณณ์ให้ลงไปนอน โชว์ให้เห็นตูดขาวเนียนของอีกฝ่ายแล้วเริ่มแหวกตูดโชว์ให้เห็นรูที่ยังไม่เคยใช้ได้งานของติณณ์ที่มันออกสีขาวอมชมพูไม่ต่างจากตัว ทำให้พวกนั้นเริ่มสอดลิ้นเข้าไปขยายรูของติณณ์ แต่เพียงแค่นั้นมันก็ทำให้ท่อนควยของติณณ์กระตุกพ่นน้ำกามสีขาวออกมาเลอะเต็มโซฟาส่งกลิ่นคาวคลุ้งไปทั่วห้อง

หนึ่งในนั้นได้โอกาสก็ปาดน้ำว่าวของติณณ์มาชะโลมที่แท่งควยตัวเองก่อนจะเริ่มสอดมันเข้าไปในรูของติณณ์ที่นอนไม่ได้สติแล้วเริ่มกระแทกเอวเบาๆ จนมันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ติณณ์ร้องครางไม่หยุดพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากันแม้จะยังหลับอยู่ก็ตาม จนในที่สุดคนนั้นก็แตกคารูของติณณ์ไปก่อนจะเปลี่ยนให้เพื่อนคนอื่นมาหาความสุขจากร่างกายของติณณ์บ้าง

ขณะเดียวกัน ทิวสนก็ประคองร่างของกันต์มาขึ้นรถของเขา ซึ่งเขาก็เปิดประตูหลังรถแล้วพากันต์ขึ้นไปนั่งพักแล้วนั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะปิดประตูรถแล้วก็นั่งรอติณณ์อยู่แบบนั้น

เวลาผ่านไปสักพัก ทิวสนเริ่มรู้สึกถึงร่างของกันต์ที่เอวตัวลงมาซบที่ไหล่ของเขาทำให้ทิวสนรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมา แต่เขาก็สะบัดความคิดนั้นออกก่อนจะดันให้กันต์ลงไปนอนหนุนตักเขาแทน แต่พอมาอยู่ในสภาพนี้ก็ทำให้ความรู้สักอื่นของทิวสนนั้นตื่นขึ้นมา แท่งควยของเขาตื่นตัวขึ้นมาดันหัวของกันต์ที่กำลังนอนทับมันอยู่พอดิบพอดี และยิ่งเขาได้มองหน้าของกันต์ใกล้ๆ แบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าอีกฝ่ายน่ารักเหมือนที่เพื่อนสนิทเขาเคยบอกจริงๆ

แต่นอกเหนือจากความน่ารักแล้ว อีกฝ่ายก็ทำให้เขาเกิดความเงี่ยนด้วย เขานึกถึงริมฝีปากของกันต์ที่อมควยให้เขาถึงสองครั้งนั้นก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านจนเขาอดไม่ได้ที่จะใช้มือถกชายเสื้อของกันต์ขึ้นมาให้เห็นกล้ามท้องก่อนจะเลื่อนมือไปสัมผัสเล่นเบาๆ แต่พอได้สัมผัสแล้วมันก็เหมือนกันการเสพติด เขาเลยถกเสื้อของกันต์ให้ขึ้นสูงอีกจนเห็นหัวนมก่อนจะไปเขี่ยเล่นบ้าง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้ เลยเริ่มถอดเสื้อของกันต์ออกแล้วดันตัวอีกฝ่ายให้พิงกับเบาะก่อนจะเริ่มเลียไปตามร่างกายของกันต์ ส่วนมือก็เริ่มปลดกางเกงพร้อมกางเกงในของอีกฝ่ายลงไปกองที่ข้อเท้า อวดให้เห็นแท่งเนื้อที่กำลังแข็งโด่เรียกร้องความสนใจทำให้ทิวสนต้องรีบก้มหน้าลงไปแล้วอ้าปากครอบมันทันที

ทิวสนใช้ลิ้นตวัดเลียแท่งเนื้อของกันต์จนคนที่หลับอยู่นั้นส่งเสียงครางออกมาในลำคอ แต่ทิวสนก็ไม่ได้สนใจอะไร เขาเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้างจนทั้งเขาและกันต์ต่างเปลือยเปล่าทั้งคู่ ก่อนจะดึงตัวของกันต์ให้ขึ้นมานั่งบนตักของเขาแทน พลางพยายามสอดแท่งควยอวบใหญ่ของเขาเข้าไปในรูของกันต์ช้าๆ แต่เพราะความใหญ่นั้นทำให้กันต์เริ่มได้สติขึ้นมา

"อึก... ไอ้ทิว มึงทำอะไรเนี่ย" กันต์พูดเสียงสั่นๆ แต่ก็ไมมีเรี่ยวแรงพอจะห้ามได้ ยิ่งทิวสนเลื่อนมือมากุมแท่งควยของเขาไว้แล้วรูดขึ้นลงรัวๆ ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาเตลิด "อา... ไอ้ทิว กูเสียว"

ทิวสนได้ยินเสียงสั่นๆ ของกันต์แบบนั้นก็ยิ่งทนไม่ไหว ทำให้เขาจับตัวของกันต์แล้วทำให้อีกฝ่ายขย่มขึ้นลงบนร่างกายของเขารัวๆ ซึ่งทิวสนก็พร้อมกระแทกสวนรัวๆ ยิ่งทำให้ทั้งสองคนเงี่ยนหนักกว่าเดิม จนในที่สุดน้ำกามของกันต์ก็พุ่งกระฉูดขึ้นไปติดเพดานรถ ส่วนทิวสนเองก็ปล่อยน้ำว่าวเข้าไปในตัวของกันต์หลายระลอกเลยทีเดียว แต่ทิวสนก็ไม่หยุด เขายังคงกระแทกต่อจนอารมณ์ของทั้งคู่กลับขึ้นมาอีกครั้ง และครั้งนี้กันต์ก็เป็นฝ่ายนั่งขย่มบนแท่งเนื้อของทิวสนด้วยตัวเอง ส่วนทิวสนจับหน้าของกันต์ให้หันมาทางเขาแล้วบดริมฝีปากลงไปก่อนที่จะปล่อยให้อารมณ์ไปต่อจนน้ำแตกออกมาอีกรอบ กันต์ก็หมดแรงแล้วนอนหลับไปโดยมีทิวสนคอยจัดการแต่งตัวให้พร้อมทำความสะอาดภายในรถก่อนจะนั่งรอติณณ์กลับออกมาจนผล็อยหลับไปอีกคน

TBC.

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

อ่านเพลิน​ขอบคุณ

noom26

อ่านเรื่องนี้แล้วเสียวมากครับ

guide01

ขอบคุณมากๆครับ

Yang0098

I like that

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

kkkggg

สนุกมากครับ

Bhirawut

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

noom26

ทั้งตินน์ทั้งกันต์หนักเลย

noom26

กลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังเสียว

StarLig

สนุกมากครับ

Pisu

ขอบคุณครับ

nutt'Za

สุดยอด คือได้ของเด็ดของดีซิงสดๆจองประธานนักเรียนสุดหล่อ
ส่วนกันต์ก็ทำเพื่อชมรมของแทร่