แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tokkradoor เมื่อ 2024-11-6 23:48
หอพักวิปริต : 3 เป้ากางเกงในของผม *แรงบันดาลใจจากเรื่องจริง มีแต่งเติมเสริมมาก-น้อย แล้วแต่แต่ละตอนครับ
เช้าวันเสาร์ที่แสนสดใส หลังจากยุ่งๆจนไม่ได้จัดการเก็บข้าวของอะไรให้เข้าที่ทั้งๆ ที่ย้ายเข้ามาอยู่ได้เกือบสองสัปดาห์ แต่ภาระงานรัดตัวจนแทบไม่ทำอะไรอย่างอื่นนอกจากอาบน้ำแล้วหลับไปวันนี้เลยถึงเวลารื้อของออกจากลังและจัดให้เหมาะสมจะเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์ได้ โดยเฉพาะเสื้อผ้ากองโตที่ยังไม่ซักตั้งแต่ยังพักที่หอเก่าจนย้ายมาที่นี่ รวมๆก็ครึ่งเดือนเข้าไปแล้ว
ผมรื้อเสื้อผ้าออกมาแยกสีแยกประเภทตามที่ได้รับการอบรมมาจากครอบครัวฐานะปานกลางการแยกผ้าและขจัดคราบก่อนซักช่วยถนอมเสื้อผ้าให้ทนทานและทำความสะอาดง่าย เสื้อนักเรียนเสื้อนิสิตที่ผมเคยใส่จึงไม่เคยหมองแม้จะใส่นานหลายปีจะได้เปลี่ยนก็ต่อเมื่อมันคับจนใส่ไม่ได้แล้วนั่นแหละ พอมาเริ่มชีวิตใหม่ผมเลยเน้นซื้อเสื้อสีขาวเป็นส่วนมากต่อให้มีรอยเปื้อนมากก็แค่แช่น้ำยาซักผ้าขาวก็ช่วยเบาแรงไปได้เยอะแล้ว หลังจากการแยกสีผ้าก็เป็นการป้ายน้ำยากำจัดคราบพวกผ้าสีเข้มอย่างกางเกงทำงานก็มองไม่เห็นอะไรมากนัก แต่ผ้าขาวนี่มีจำนวนเยอะที่สุดที่สิผมบรรจงป้ายน้ำยาบางๆ ที่คอเสื้อ ใต้วงแขน และปลายข้อมือเสื้อเชิ้ต ซึ่งเป็นส่วนที่โดนเหงื่อไคลมากที่สุดบีบขวดน้ำยาออกมาให้มากขึ้นเพื่อเน้นตรงเป้ากางเกงในทรงบิกินีสีขาวผ้าลื่นและบาง ถึงเนื้อผ้าจะลื่นและยืดหยุ่นกว่าแต่กลับไม่บางเท่ากางเกงในผู้หญิงที่ผมได้ลองเย็ดเมื่อวันก่อนโน้นแบบนี้สินะที่เหมาะกับสรีระผู้ชาย ทั้งการตัดเย็บให้เป้าเป็นทรงกระเปาะสำหรับเก็บควยใช้ผ้ายืดหยุ่นเหมาะกับกิจกรรมของผู้ชาย ผ้าลื่นๆ นั่นทำให้รู้สึกสบายเมื่อสวมใส่แนบไปกับหัวควยและก้นของผมแต่ที่มันหนาไม่เท่ากางเกงในผู้หญิงอาจเพราะเอาไว้ซับเหงื่อและเยี่ยวที่ยังตกค้างหลังการสะบัดจนเห็นเป็นรอยสีเหลืองที่ด้านในเป้ากางเกงในเกือบทุกตัว บางตัวยังมีคราบขาวเป็นเงาจางๆ ของน้ำเงี่ยนที่ออกมาระหว่างวันด้วย และเหตุผลทั้งหมดนี้ก็แลกมาด้วยราคาที่ค่อนข้างสูงเกือบครึ่งราคาของเสื้อเชิ้ตทั้งๆ ที่ก็ไม่จำเป็นต้องเอาไปโชว์ใคร
เครื่องซักผ้าของที่นี่อยู่ชั้นบนสุดและมีประตูออกไปดาดฟ้าได้นั่นหมายความว่าผมจะต้องแบกตะกร้าผ้าขึ้นลิฟต์ไปชั้น 8 แล้วเดินขึ้นบันไดไปอีกทอดทันทีที่ผมก้าวออกจากประตูลิฟต์ก็ได้พบกับบรรยากาศที่ไม่เหมือนกับชั้นของผม ชั้น 8แม้จะดูสะอาดสะอ้านดี แต่ทางเดินกลับโล่ง ไม่เหมือนกับชั้น 5 ที่ผมอยู่ดูคล้ายเหมือนไม่มีใครพักอยู่บนชั้นนี้เลย เมื่อเดินขึ้นบันไดไปอีกชั้น ก็เจอกับชานพักเล็กๆมีราวแขวนผ้าแบบราวเดี่ยววางไว้ข้างประตูออกไปดาดฟ้า ตรงข้ามกับราวมีเครื่องซักผ้า 3เครื่องวางเรียงกัน เครื่องที่ใหญ่ที่สุดยังว่างอยู่ ถ้าเป็นวันอื่นผมคงจะรอเครื่องเล็กเพราะราคามันต่างกันตั้ง 20 บาท แต่วันนี้มันตรงกับความต้องการของผมพอดี ผมใส่เสื้อและกางเกงสีขาวทั้งหมดลงไปปริมาณมันก็มากจนเกือบครึ่งถังซัก ถ้าใส่มากกว่านี้ก็คงไม่สะอาดเท่าไร แล้วค่อยๆ เอากางเกงในใส่ถุงซักผ้าทีละตัวๆ แค่ครึ่งเดือนแต่ใส่กางเกงในไปเกือบสองโหลเพราะบางวันที่ออกกำลังกายหรือไปธุระหลายที่ผมก็ใส่มากกว่า 1
ตัวเลขบนเครื่องซักผ้าบอกเวลารอเกือบชั่วโมง เช้านี้แดดจ้าแต่ยังไม่แรงมากนักผมเลยถือโอกาสออกไปสำรวจดาดฟ้า มีคนเอาผ้ามาตากบ้างแล้ว ส่วนมากเป็นเครื่องนอนกับเสื้อผ้าชุดทำงาน ราวตากผ้าที่นี่มีทั้งแบบสี่ราว และแบบราวเดี่ยว อย่างละสี่ชุดคำนวณก็ไม่ค่อยเพียงพอกับจำนวนคนที่พักในตึกนี้อย่างน้อยก็ 50 ห้อง เมื่อหักชั้น 1ซึ่งเป็นลานจอดรถ และ ชั้น 8 ที่เหมือนจะไม่มีคนอยู่ โชคดีที่วันนี้ราวตากผ้าอันใหญ่ยังว่างอยู่ ผมลงไปที่ห้องพัก รอระยะเวลาให้เครื่องซักผ้าทำงานเสร็จก่อนจะกลับขึ้นไปบนดาดฟ้าพร้อมกับไม้แขวนหอบใหญ่ ตากเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเรียงรายมองไกลๆแล้วราวตากผ้าผมเลยดูโดดเด่นที่สุดบนดาดฟ้า เพราะเป็นสีขาวทั้งหมด ยิ่งกางเกงในตัวจิ๋วเกือบสองโหลที่ใส่ไม้แขวนตากเรียงกันในราวทำให้ผมเริ่มจะกลัวมันหายขึ้นมา หอเก่าที่ผมเคยอยู่มีระเบียงหลังห้องพร้อมราวตากผ้ายาวตลอดระเบียง ไม่เคยต้องมาตากปะปนกับคนอื่น คนอื่นๆที่พักที่นี่ก็คงรู้สึกคล้ายกันอีกอย่างมันเป็นของส่วนตัวที่ไม่น่ามาตากเปิดเผยแบบนี้ ยังไงผมก็คงต้องไปหาพวงตากกางเกงในมาใช้ตากที่หน้าห้องบ้างแล้ว
วันนั้น ผมหลับไปจนค่ำ ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงฟ้าร้อง มองไปนอกหน้าต่างเห็นฟ้ามืดดำลมกระโชกเข้ามาทางประตูที่ผมเปิดค้างไว้ พัดของจุกจิกบนโต๊ะลงกับพื้น ผมนึกถึงผ้าขาวที่ตากไว้บนดาดฟ้าจึงรีบขึ้นไปเก็บบนนั้นเหลือผ้าของผมตากไว้แค่ราวเดียว คนอื่นๆ มาเก็บผ้าไปหมดแล้ว ผมรวบกางเกงในรวดเดียวแล้วเอามาแขวนพักที่ราวหน้าเครื่องซักผ้าก่อนวิ่งกลับไปไล่เก็บเสื้อผ้าที่เหลือที่ยังปลิวสะบัดตามแรงลม กว่าจะเก็บได้หมดก็วิ่งกลับไปมาถึงสามรอบผมพักเหนื่อยจากการเก็บผ้าขาวกองโต เสียงฟ้าร้องดังอยู่ไกลๆ ผมคิดถึงบรรยากาศแบบนี้ที่เคยทำตอนพักที่หอในของมหาวิทยาลัย
ผมล้วงควยออกมาจากกางเกงบอล เอาตูดพิงเครื่องซักผ้า มือขวาชักเข้าออกมือซ้ายเขี่ยหัวนม ตอนนี้คงไม่มีใครขึ้นมาบนนนี้แล้วล่ะ ผมรัวมือเร็วขึ้น เดินช้าๆลงไปจนถึงชั้น 8 แต่ไม่ออกไปพ้นแนวบันได ไม่มั่นใจว่าชั้นนี้จะไม่มีคนอยู่อย่างที่คิดความเงี่ยนนี่มันทำให้คนเราทำอะไรวิปริตแบบนี้ได้จริงๆ ผมพิงผนังบันไดชักว่าวอยู่ครู่หนึ่งก่อนเดินขึ้นไปไดไปจนเกือบถึงส่วนซักผ้าถกเสื้อกีฬาแขนกุดขึ้นไปคล้องไว้หลังคอ ปลดกางเกงบอลลงมาไว้ที่ข้อเท้า แอ่นควยรัวมือขวาไม่พักมือซ้ายลูบใต้ถุงกระโปก พร้อมส่งเสียงครางดังเท่ากับพูดปกติ แต่มันก้องไปทั่วบันไดชั้นนั้น
อา..... ผมชื่อบิ๊กครับ ผมมาอยู่ที่นี่ได้สองอาทิตย์แล้วครับ ผมเงี่ยนครับ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ผมแตกไปครั้งเดียวเองครับ ผมเงี่ยนครับ ผมชอบโชว์กระดอครับ ผมเสียวครับ
ผมกำลังชักว่าว
ผมกำลังถอกกระดออยู่ที่ห้องซักผ้าครับ .
.
.
ผมชักว่าวจนเกร็งไปทั้งตัว
ปลายเท้าจิกเกร็ง
.
.
.
ซี้ดดดดด เสียวควยครับ ผมชอบส..ส....เสียวควย ใครก็ได้ช่วยผมด้วยครับ ผมเงี่ยนควย ผมอยากโดนเลียหัวควย ผมอยากให้มีคนมาเจอครับ มาดูผมถอกกระดอ มาดูหัวถอกผมกันเยอะๆ เลยครับ
อาหหหหหห
ผมเสียวหัวกระดอมากเลยครับ แม่งเอ๊ยยยยยยยยย! ผมตะโกนเสียงดัง ก่อนดึงเสื้อและกางเกงออกจากตัว โยนขึ้นไปกองอยู่บนราวแขวนผ้าทับบนผ้าขาวที่เพิ่งเก็บมา ก่อนจะเดินชักว่าวลงไปที่ชั้น 8 และกลับขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับแหกปากครางแข่งกับเสียงฝนและเสียงฟ้าร้องที่ดังไม่หยุด . . ไอสัตว์ เงี่ยนฉิบหาย มาดูกูดิ มาดูกูถอกควย หัวควยกูแดงปะละ มาดูดหัวควยกูเลย ดูดกระโปกกูให้ยานเลย
เสียวสัตว์ๆ ดูดแรงๆเลยอีกะหรี่ อาหหหหหหหหหหห กูจะแตกแล้ว กูจะแตกแล้ว น้ำควยกูจะออกแล้ว พวกมึงแม่งมาแดกไปให้หมด
ผมหันหน้าเข้ามุมบันได พ่นน้ำควยขาวข้นที่เก็บมาสิบกว่าวันออกเปรอะเต็มผนัง เชี่ยยยยย แตกแล้ว น้ำควยกูแตกแล้ว อ๊ากกกกกกกก
น้ำควยไอ้บิ๊กแตกแล้ว น้ำกระดอกูแตกเต็มหน้าพวกมึงเลย
สะใจกูฉิบหาย อีพวกลูกกะหรี่
เม็ดฝนเย็นๆ สาดเข้ามาทางประตูดาดฟ้า เรียกสติผมกลับคืน จะเช็ดผนังตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว ผมไม่รู้มีใครได้ยินเสียงผมหรือเปล่า ไม่ใช่แค่เสียงคราง แต่เป็นคำแนะนำตัวพร้อมประกาศความวิปริตของผม
ผมก้มลงเก็บรองเท้า วิ่งไปปิดประตูดาดฟ้า สวมเสื้อผ้าที่โยนทิ้งไว้แล้วรีบรวบผ้าที่เก็บมา ค่อยๆเดินลงบันไดไปจนถึงห้อง ไม่กล้าที่จะลงลิฟต์ก่อนจะวางผ้ากองลงบนที่นอน และสังเกตเห็นรอยชื้นแฉะที่แน่ใจว่าไม่ใช่รอยจากฝนตก เพราะผมเก็บกางเกงในเข้ามาแขวนไว้ด้านในสุดที่ฝนไม่มีทางสาดถึง ร่องรอยสีเหลืองออกน้ำตาลบนเป้ากางเกงในตัวที่อยู่ด้านบนสุดของกองผ้าคราบเหลืองที่ผมคุ้นเคยดี มันไม่ใช่คราบเยี่ยวที่ผมป้ายน้ำยาไว้ก่อนเอาไปซัก ผมดึงมันออกมาจากไม้แขวนและดมกลิ่นให้แน่ใจ....
มีคนชักว่าวจนน้ำแตกใส่กางเกงในของผม... --------------------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ
1. ภาพประกอบเป็นภาพที่ผมถ่ายเอง แต่ผู้สร้างร่องรอยไม่ใช่ผม 2. รูปบิ๊กตอนทำกิจกรรมที่บันไดเป็นไฟล์แนบนะครับ (เห็นแค่ด้านหลังครับ)
---------------------------
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
เสียวตามเลย
โพสต์ 
โพสต์ 