แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tokkradoor เมื่อ 2024-11-6 23:43
หอพักวิปริต : 4 ผู้ต้องสงสัย
*แรงบันดาลใจจากเรื่องจริง มีแต่งเติมเสริมมาก-น้อย แล้วแต่แต่ละตอนครับ
ความเดิมตอนที่แล้ว
หอพักวิปริต : 1 ประสบกามของบิ๊ก https://www.g4guys.com/thread-182775-1-1.html
หอพักวิปริต : 2 ข้างห้อง https://www.g4guys.com/thread-182800-1-1.html
หอพักวิปริต : 3 เป้ากางเกงในของผม https://www.g4guys.com/thread-182824-1-1.html
ภารกิจสำหรับวันอาทิตย์ของสัปดาห์นี้ ผมจัดการเตรียมผ้าสีเข้มไปซักแต่เช้า คราบบนผ้าสีเข้มมองเห็นได้ไม่ชัดเจนนัก ผมเลยไม่รู้ว่าจะต้องป้ายคราบตรงไหนบ้าง แต่ที่แน่ๆ ถุงเท้าแบบบางเฉียบเหมือนถุงน่องของผมจะต้องแช่น้ำยาฆ่าเชื้อก่อนจะใส่ถุงถนอมผ้าและใส่รวมซักไปกับผ้าอื่นๆ ลานตากผ้าวันนี้ค่อนข้างแออัด เหลือพื้นที่ให้ผมใช้แค่ราวตากผ้าแบบ 4 ราวแค่หลังเดียว แถมยังโดนใช้ไปแล้ว 2 มองผ่านๆ ก็พอรู้ว่าเป็นของผู้ชาย เพราะนอกจากเสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแลคสีดำล้วน ก็ยังมีเสื้อกีฬาสีขาว-ดำพร้อมกางเกงบอลสีสด ขาว ดำ เขียว แดง เหลือง ปลิวสะบัดไปตามแรงลม
‘ยังกะไฟแดง’ ผมนึกขำในใจ แดดจ้าแถมลมแรงแบบนี้ ผ้าน่าจะแห้งจนหอมแดด ผมรีบตากผ้าเรียงรายก่อนที่แดดจะแรงไปกว่านี้ และที่ลืมไม่ได้คือกางเกงในบิกินีสีขาวหนึ่งเดียวที่โดนควยปริศนาสาดน้ำกามไปเต็มเป้าเมื่อวานนี้ ผมจัดการฆ่าเชื้อและซักมือเอาขึ้นมาตากเป็นลำดับสุดท้ายที่ราวด้านใน ใกล้ๆ กับกางเกงบอลสีเหลือง พลางนึกสงสัยว่าจะมีกางเกงในของคนอื่นโดนสาดน้ำควยเหมือนผมหรือเปล่า แต่นอกจากบ็อกเซอร์ขอบย้วยสองสามตัวกับผ้าอื่นๆ ที่ผมเห็นในตอนแรก ก็ไม่มีอะไรอื่นตากร่วมราวกับผมเลย ผมเดินดูราวอื่นๆก็แทบไม่ใครเอากางเกงในขึ้นมาตากบนนี้ ยกเว้นราวตากผ้าแบบราวเดี่ยวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับราวของผม ชุดเดรสสีหวานหลายชุดพลิ้วไปมา เผยให้เห็นเชือกสีน้ำเงินสดหลายเส้นปลิวอยู่ข้างหลัง ผมเข้าไปดูใกล้ๆ ยกทรงบิกินีสีน้ำเงินสดผ้านุ่มลื่นแขวนเต็มตัวอยู่กับไม้แขวน ขนาดเล็กจนผมคิดว่าน่าจะโอบได้เพียงครึ่งเต้าเท่านั้นแหละ ด้านนอกมีลูกไม้บางๆ ประดับ ส่วนที่เป็นสายรัดด้านหลังกับที่คล้องไหล่กลับเป็นเชือกเส้นเล็กๆ และไม้แขวนอีกอันที่อยู่หลังสุด มีกางเกงในประดับลูกไม้เข้าชุดกัน เป็นผ้าสามเหลี่ยมปิดด้านหน้าและด้านหลัง แต่ละด้านมีเชือกสีเดียวกับสำหรับผูกไม้ข้างเอวผู้สวมใส่
หลังตากผ้า ผมลงมาอาบน้ำแต่งตัวออกไปซื้อของใช้ที่จำเป็น ‘ที่จำเป็นเหรอ?’ จำเป็นที่สุดตอนนี้ก็คงเป็นพวงตากกางเกงในนั่นแหละ เรื่องเมื่อคืนยังกรุ่นๆ ในใจ ถึงแม้ผมจะทำอะไรวิปริตวิตถารไว้เยอะ แต่ผมก็เหมือนคนส่วนใหญ่พอโดนเองบ้างก็ไม่ชอบใจอยู่ดี เมื่อได้ของใช้ในบ้านจนครบ รวมถึงพวงสแตนแลสพร้อมไม้หนีบสำหรับตากกางเกงในนั่น ขาดไม่ได้ก็คือราวที่จะแขวนไอ้พวงนี่ เห็นห้องอื่นๆแขวนกันแล้วก็ดูล่อตาล่อใจนักสอยอยู่ ไม่ว่าจะสอยไปเพื่อการใด แต่ถ้ากางเกงในผมหายไปสักตัวก็คงเสียดายราคาของมันมาก
แวะดูราวตากผ้าเล็กๆ ที่ขายในดีพาร์ทเมนสโตร์ก็ไม่ถูกใจ นึกถึงชั้นตากกางเกงในของสาวข้างห้อง ก็กะว่าจะหาอะไรที่คล้ายกันสักหน่อย อย่างน้อยก็จะได้พรางตา แถมกันฝนสาดได้ด้วย ผมเลยตัดสินใจรอไว้ก่อนจนกว่าจะหาตู้หรือชั้นที่ถูกใจได้ ระหว่างนี้คงต้องรีบตากรีบเก็บ กว่าผมจะกินข้าวเสร็จแล้วกลับถึงห้องก็บ่ายแก่เต็มที เจอสาวข้างห้องกำลังล็อกประตูเธอส่งยิ้มจางๆ ให้ผม หน้าตาไม่จัดว่าเป็นคนสวย แต่สะอาดสะอ้านน่ามอง หน้าอกที่เหมือนแม่จะให้มามากพอตัวถูกพรางไว้ใต้ชุดพยาบาลสีขาว
ผมกลับเข้าห้องและค่อยๆ เก็บของใช้แยกไว้ตามที่ที่มันควรอยู่ ก่อนจะเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงบอลกับเสื้อแขนกุด ล้างมือ ขึ้นลิฟต์ เดินขึ้นบันไดอีกทอดเพื่อไปเก็บผ้า แสงสีส้มหม่นๆ ส่องเข้ามาทางช่องประตูออกไปดาดฟ้า จากประตูนี้ถ้าเลี้ยวขวาก็จะไปถึงลานตากผ้า แต่ถ้าเลี้ยวซ้ายก็จะเจอลานกว้างเท่าๆ กับลานตากผ้า มีแทงก์น้ำสีฟ้าวางเรียงเป็นแผงตามความยาวค่อนไปทางหลังตึก และก่อนที่ผมจะก้าวขึ้นบันไดขั้นสุดท้าย ชายในชุด รปภ. สีกรมท่าก็ผ่านเข้าประตูมาจากทางซ้ายมือ เขาสูงราวๆ 170 เซนติเมตร ผิวค่อนข้างคล้ำ ทำหน้าเหมือนตกใจที่เจอผม แต่สิ่งที่โดดเด่นที่สุดบนตัวของพี่ รปภ. คือสีเขียวสดที่อูมแลบออกมาจากเป้ากางเกง “พี่ๆ พี่ลืมรูดซิป” เขาก้มลงมองเป้าตัวเองก่อนจัดระเบียบร่างกายและรูดซิปกางเกง เอ่ยขอบคุณเบาๆ และเดินลงบันไดไป สีหน้ายังดูคล้ายตกใจเหมือนเดิม ผมมองตามและเห็นเชือกสีน้ำเงินสด 2 เส้น ห้อยตกลงมาจากกระเป๋าที่ตูดแน่นๆ ของพี่ รปภ.
กลางวันแดดจัดจนผ้าแห้งสนิท เสื้อผ้าที่อยู่ราวด้านนอกยังมีความอุ่นจากแดดเมืองไทยฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว แต่หลายคนยังไม่มาเก็บผ้า รวมถึงคนแปลกหน้าที่ผมมาอาศัยราวตากผ้าหลังเดียวกับเขาด้วย ผมรูดไม้แขวนมาไว้ชิดริมราวจะได้รวบเก็บแล้วอุ้มไปทีเดียว ลมพัดกางเกงบอลสีเหลืองมากระทบกับแขนผมพร้อมกับความเหนียวเหนอะ ‘เชี่ยไรเนี่ย’ ผมยกแขนขึ้นมาดูใกล้ๆ เหนือข้อศอกผมมีรอยน้ำใสๆแต่กลิ่นที่พุ่งขึ้นมาปะทะจมูก ทำให้ต้องรีบคว้ากางเกงบอลสีเหลืองแบรนด์ไทยตัวนั้นมาดูชัดๆ
ของเหลวสีขาวขุ่นข้นคล้ายแป้งเปียกเกาะอยู่บนเป้ากางเกงสีเหลืองสด ผมยกขึ้นดมกลิ่นเพื่อให้มั่นใจ ‘แม่งโดนละไง ยังไม่มืดเลย มีคนขึ้นมาว่าวแล้วเหรอวะ โคตรเหี้ย’ ผมหันไปมองรอบลานตากผ้า ถึงหลายคนจะยังไม่มาเก็บผ้าแต่ลานนี้ไม่มีมุมอับแม้แต่จุดเดียว นอกจากผมแล้วก็ไม่มีใครอีก ผมเลยถือกางเกงตัวนั้นเดินไปอีกด้านฝั่งที่เป็นแทงก์น้ำ เดินเลี้ยวไปด้านหลังแทงก์ สำรวจจนรอบ แต่นอกจากแทงก์น้ำกับราวตากผ้าเช็ดตัวเล็กๆ สนิมเขรอะก็ไม่เจออะไรอีก หัวควยที่เสียดในกางเกงบอลระหว่างเดินเริ่มทำให้ผมเงี่ยน มันแข็งตัวดันกางเกงบอลสีดำที่ผมใส่จนเห็นเป็นลำพุ่งตรงไปข้างหน้า ในหัวผมเกิดความคิดวิปริตขึ้นมา ถอดกางเกงบอลที่ตัวเองใส่อยู่ ถอดเสื้อพาดไว้ที่ราวขึ้นสนิม และสวมกางเกงบอลสีเหลืองของเพื่อนบ้านร่วมตึกเข้าไปแทน
ผมยืนอยู่กลางลาน มีแทงก์น้ำสีฟ้าเป็นฉากหลังในสภาพใส่กางเกงบอลสีเหลืองตัวเดียว ตรงเป้ามีน้ำควยขุ่นข้นของคนแปลกหน้าที่เริ่มละลายตัวและซึมเป็นวงกว้าง ผมเขี่ยหัวนมทั้งสองข้าง ก่อนจะลดมือหนึ่งลงขยำควยจากนอกกางเกงบอล เนื้อผ้าลื่นเสียดสีกับหัวควยน้ำกามนั่นเริ่มเคลือบคลุมไปทั่วลำควย ผมเปลี่ยนจากการเขี่ยนมไปถอกควยใต้กางเกงบอล อีกมือยังทำหน้าที่เค้นขยำให้น้ำขาวขุ่นนั่นซึมผ่านผ้าลงไปสัมผัสกับหัวถอกแดงของผม มันเพิ่มความลื่นให้ผ้าขยับผ่านอวัยวะบอบบางง่ายขึ้น ผมเสียวจนต้องครางออกมา แต่ในเวลาแบบนี้แค่อยู่กลางลานก็เสี่ยงมากเกินไปแล้ว ยังมีหลายคนที่ยังไม่มาเก็บผ้า ผมไม่กล้าเสียงดังไปกว่านี้
อะอาหหหหห... เสียวสัตว์ ไอเหี้ย กูกำลังใส่กางเกงบอลคนอื่นชักว่าว กูกำลังเย็ดซ้ำน้ำควยไอ้โรคจิต ไอ้ รปภ.โรคจิต กูรู้ว่าเป็นมึง น้ำควยมึง น้ำควยมึงแม่งโคตรลื่น โคตรหอม กูจะแตกใส่ซ้ำรอยมึง ไอ้สัตว์ แม่งงงเอ๊ยยยยย แตก แตก กูจะแตกแล้ว อา.......
ผมปลดปล่อยน้ำกามที่คั่งค้างออกมาจนหมด มันมากมายจนทะลุผ่านผ้าสีเหลืองนั้นขึ้นมา สิ้นสุดแรงกระตุกครั้งที่ 6 ของควยในกางเกงบอล สติผมเริ่มกลับคืนมาอีกครั้งถอดกางเกงบอลสีเหลืองใส่คืนไม้แขวน รีบสวมเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วเอากางเกงบอลนั่นไปคืนที่เดิม แสงสุดท้ายลางๆ ให้เห็นเงาตะคุ่มกลางลาน บอกให้รู้ว่ายังไม่มีใครขึ้นมาเก็บผ้าที่เหลือ ผู้ต้องสงสัย เจ้าของน้ำกามบนกางเกงบอลตัวนี้จะเป็นใครไม่ได้นอกจากพี่ รปภ. ที่ผมเจอ รปภ. ที่ผมเห็นแกทำหน้าตาตื่นตอนเดินขึ้นมา ผมรวบผ้าที่กองอยู่มาหอบไว้ก่อนก้าวเท้าไปเหยียบอะไรแข็งๆ ผมก้มมองดูเป็นไม้แขวนยกทรงสีน้ำเงินที่ผมเห็นเมื่อเช้า ผมหยิบมันกลับไปแขวนที่เดิม ท้ายสุดของราวหลังเสื้อผ้าของผู้หญิงคนนั้น ข้างๆ กางเกงในที่เข้าชุดกัน แต่ตอนนี้มันเหลือแค่ไม้แขวนเปล่าๆ กางเกงในตัวนั้นหายไปแล้ว....
หมายเหตุ : แปะรูปบิ๊กตอนซักผ้าและตากผ้าไว้ให้แล้วครับ (หันหน้าหากล้องนะครับ) --------------------------------------------------------- ตอนต่อไป หอพักวิปริต : 5 ห้องสุดทางเดิน https://www.g4guys.com/thread-182920-1-1.html
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์