เดกอะไรวะ..น่ารักเปนบ้า 12

freesex

ผมตื่นมาก็พบว่าสายมากแล้ว แต่คนตรงหน้าผมก้ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ผมไม่ปลุกมันเพราะอยากมองหน้ามันแบบนี้ไปนานๆ
อยากเก็บความรู้สึกที่เกิดขึ้นทีนี้ทั้งหมดไว้ ก่อนที่ผมจะสูญเสียมันไป

ผมก็เหมือนคนใกล้ตาย….ที่รู้เวลาตาย

มันเจ็บปวดที่ต้องทำใจ

แต่ก็ยังดีที่ยังรู้ว่าในห้วงเวลาสุดท้าย

เราจะพอทำอะไรได้บ้าง

ก่อนจะจากกันไป

ก่อนจะเป็นคนอื่นต่อกัน

ก่อนจะกลับไปที่เดิม ของแต่ละคน

ผมก็จะขอเก็บเอาความทรงจำที่สวยงามที่สุดไว้



พี่บอมก้ขยับตัวเหมือนจะตื่นพร้อมกับลืมตา เราสบตากันสักพัก แล้วพี่บอมก็หลับตาไปเฉยเลย

“ตื่นแล้วไม่ใช่หรอ”ทำอะไรของเค้า

“ยังไม่ตื่นสักหน่อย”พี่บอมพูดทั้งๆที่หลับตาอยู่

“ก็เมื่อกี้ก็ตื่นแล้วนี่…..พี่บอม”ผมพูดพร้อมเขย่าแขน

“ไม่เอา ไม่อยากตื่น”

“อ้าววววว ไหงงั้นง่ะ”

“ตื่นมาแล้วก็ต้องกลับ ไม่อยากกลับเลย อยากอยู่อย่างนี้ตลอดไป”ความรู้สึกนี้ไม่ต่างกันเลยกับผม

“กูก็เหมือนกัน”ผมพูด พี่บอมลืมตาขึ้นอีก เราสบตากัน

“พี่บอม”

“ครับ”

“รับปากอะไรอย่างได้ไหม”

“อะไร”

“ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าเราจะเป็นยังไงก็ตาม……อย่าเกลียดกันนะ”

“ทำไมพุดแบบนั้นล่ะ”

“รับปากมาก่อน”

“ไม่เกลียด ไม่ทางที่จะเกลียดได้หรอก”

“มึงเป็นคนที่กูแคร์มาก ถึงวันพรุ่งนี้มึงจะไม่รักกูแล้วกูก็ไม่ว่าอะไรแต่ว่าไม่ว่ากูจะทำผิดหรือเปลี่ยนไปแค่ไหนก้อไม่อยากจะ

ถูกมึงเกลียดเพราะกูคงทนไม่ได้  ให้รู้ไว้นะว่ากูรักมึงเสมอไม่ว่ายังไงก้ตาม จำที่กูพุดไว้นะ ”

“เกี้ยง มีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงพูดแปลกๆ พี่ใจไม่ดีเลยนะ”ผมยิ้ม

“ไม่มีอะไร แค่อยากบอกให้รุ้ไว้”พี่บอมจับมือผมมากุมไว้

“เกี้ยงก็เป็นคนที่พี่แคร์มาก ห่วงมาก รักมากที่สุดเหมือนกันนะครับ”แล้วเราก็สวมกอดกันสำหรับบอมอาจเป็นกอดที่ไม่ได้

ต่างไปจากทุกครั้งแต่สำหรับผมมันเป็นกอดที่ผมไม่อยากให้มันถูกคลายออก อยากรั้งเอาไว้ในนานที่สุด เพราะอ้อมกอด

อุ่นๆนี้อาจเป็นกอดครั้งสุดท้ายระหว่างเรา



ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าฝน แต่ฝนก็ตกลงมา ตอนที่เรานั่งรถกลับ

ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง บรรยากาศเหมือนวันที่เราไปเที่ยวน้ำตกด้วยกันเลย
“หน้าหนาวแท้ๆ อยู่ๆก็ฝนตก แปลกเนอะ”พี่บอมพูดขึ้น

“บางสิ่งบางอย่างก็อยู่ผิดที่ผิดเวลา แต่มันจะอยู่ได้นานสักเท่าไรกัน หน้าหนาวมันก็ต้องหนาว หน้าฝนฝนก็ต้องตก อะไรที่
เคยเป็นอยู่มันก็ต้องเป็นไปอย่างเดิมนั่นแหละ”บอมมันหันมองด้วยความสงสัยที่ผมพูดอะไรแปลกๆ เพราะผมไม่รู้
จะพูดความอึดอัดในใจออกไปยังไง เลยได้แต่พูดอะไรเพ้อๆออกไปแบบนั้น

“พี่บอม”

“หื้อ”

“เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี้เกี้ยงจะไม่ลืมเลย แล้วก็อยากให้พี่ช่วยเก็บมันไว้เหมือนกันด้วยนะ”

“ไม่มีใครลืมความทรงจำที่ดีที่สุดของตัวเองได้หรอกครับ สัญญา…จะเก็บมันไว้อย่างดีนะครับ”

ผมยิ้มที่ได้ยินคำตอบแบบนั้น

ฝนตก….

ตอนเด็กๆจำได้ว่าผมเคยนั่งมองแล้วรู้สึกว่าสวยดี

จนถึงวันที่ออกไปเล่นน้ำฝน

ถึงรู้ว่ามันเฉอะแฉะ แต่ผมว่ามันก็สนุกดี

ผมถูกแม่ดุและห้ามไม่ให้เล่นฝนอีก

แต่ก็ไม่เคยลืมว่ามันสนุกแค่ไหน

ถ้าเจอฝนตกอีก

ผมต้องคิดถึงมันอีกแน่ๆ

แต่ก้ไม่รู้เหมือนกันว่า

ผมจะรู้สึกดีหรือรู้สึกทรมานมากกว่ากัน

blackart

กำลังมันส์

KJL

เศร้า จิง ๆ ไม่น่าเ ลย

JJBoss

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุนคราฟ

toochi001

ขอบคุณ ชอบมากๆครับ

4_NAY

เตรียมร้องไห้ไว้ก่อนนะ

nutnakrobh

เศร้าอีกแร้วครับ

aumking

ขอบคุนน่ะ