แล้วบี้บีบมันจนตึงเต่ง ทุกการกระทำไม่มีรีบเร่ง “หึ ๆ หมดแรงเลยเหรอวะมึง? ชอบให้กูเล่นหัวนมล่ะสิเห็นเสียวใหญ่เลย..” เจ้าของเสียงแหบถามอย่างใจเย็นแล้วค่อยเลื่อนมือขึ้นไปเล่นกับโพรงปากที่อ้าค้างเพื่อหอบเอาอากาศหายใจ นิ้วชุบคราบคาวคนวนควงอยู่กับเรียวลิ้นก่อนจะชักออกมาเช็ดกับใบหน้าที่แดงเถือกส่วนลำตัวก็นอนเกือกอยู่กับพื้นอย่างคนสิ้นท่า “อะ ทีนี้ก็เป็นทีของมึงบ้างแล้วที่จะช่วยกู”
สิ้นคำบอกกล่าวซิปกางเกงขายาวก็ถูกรูดลง แท่งชายลำตรงหัวถอกก็พลันปรากฏออกมา “ฮ่ะ ฮะ มองขนาดนี้ชอบล่ะสิมึง?” เสียงแหบถามมือก็พลางดึงศีรษะนั่นขึ้นมาให้เข้าหาตนเอง แม้เจ้าของมันจะไม่เปิดปากต้อนรับแต่ปลายบานมันขลับก็ยังคงเขี่ยแหย่ไปเรื่อยจนริมฝีปากหนานั่นเบิร์นยู่ “เร็ว ๆ สิวะ กูก็อยากแตกเหมือนมึงนั่นแหละวะ” ร่างลีนที่ยืนเข่าย้ำบอกมือหยาบก็พลางถอกลูกรักไปด้วย
ไม่นานก็มีมือสากหนามาช่วยขยับ ใบหน้าหล่อนั่นขะมักเขม้นจัดจนอยากจะถ่ายเก็บมันเอาไว้ “กูจะใช้ให้แค่มือ ถือว่าเจ๋ากัน” ไรเดอร์หนุ่มไม่ตอบอะไรกลับปล่อยให้ครูหนุ่มนั่นคิดไปเองว่าแค่นี้แล้วเขาจะพอใจ “ใส่ถุงยางให้ด้วย” คนตรงหน้าว่าต่อพร้อมกับยันแขนซ้ายไว้กับพื้น มือขวาก็รูดให้อย่างลื่นไหลแล้วมาใช้หัวแม่มือควงวนตรงหัวป้านซึ่งวาวมัน “อะไรกันวะ? แค่แป๊บเดียวก็จะแตกแล้วรึไง?”
กริชเงยมองเจ้าของแท่งร้อนในมือใบหน้ากวนจัดนั่นหงายเริดลำคอเชิดจนเห็นเส้นเลือดปูด “ฮือ.. เซียนว่ะ แม่ง! เสียวชิบหายเลยมือมึง” มือหยาบนั่นค่อย ๆ เลิกเสื้อขึ้นจนเห็นลอนท้องแน่นแขม่วเกร็ง “ซี้ด.. อย่าขี้โกงดิ่วะ แม่งเล่นแต่หัวกู เลื่อนลงไปเลยไป” ไรเดอร์หนุ่มว่าอย่างเซ็ง ๆ แล้วเลื่อนมือของครูหนุ่มให้ลงไปรูดรั้งที่ลำก้านก่อนที่จะสอบอัดพร้อมครางสะท้านสะเทือน “เย็ด อ้า! เย็ด ฮา! เย็ด เย็ด!”
“ครางเหี้ยอะไรของมึงวะ? ผู้หญิงได้ยินเขาคงขำมากกว่าเสียว” ร่างใหญ่ถามกลั้วหัวเราะ อารมณ์ที่ผ่อนคลายลงหลังจากสุขสมทำให้ใบหน้าเครียดจัดเริ่มยิ้มออก “รีบแตกได้แล้วกูหิวข้าว” ก่อนจะบอกพร้อมกับยันตัวขึ้นเพื่อใช้นิ้วอีกมือมารัดตรงขอบตัดหัวบานสีก่ำ เพียงเท่านั้นไรเดอร์หนุ่มก็เป็นตัวสั่นแล้วเอื้อมมาบีบหนักตรงโหนกคอหนา ก่อนที่จะทั่งท้นออกมาแบบไม่บอกกล่าวอะไร! “เห้ย! ไอ้เหี้ย!!”
ธารขุ่นพุ่งใส่แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ด้วยสัญชาตญาณกริชก็หลับตาหนีแม้ว่าจะใส่แว่นอยู่ก็ตาม และนั่นเป็นความผิดพลาดเพราะนอกจากคนที่ยืนอยู่จะฉีดพ่นน้ำคาวออกมาเขาก็ฉี่ต่อในทันที! “ซี้ด..อ้าห์.. โทษทีว่ะ กูกลั้นไม่ไหวแล้วจริง ๆ ทนมาทั้งวันแล้วด้วย ถือว่าล้างน้ำควยกูที่ติดอยู่บนตัวมึงก็แล้วกัน” เจ้าของเสียงแหบกระเส่าว่าแล้วก้มลงมาเพื่อใส่ถุงยางให้ครูหนุ่มที่นั่งอึ้งค้าง “ขยับหน่อย เดี๋ยวกูใส่ให้”
ใส่เสร็จก็ยิ้มเยาะให้ เมื่อเห็นร่างใหญ่นั่นยังคงช็อค มือหยาบเอื้อมออกไปตบเบาบนหัวที่เปียกชุ่มน้ำจากท่อส่งของตัวเอง “เอาหน่า อย่าคิดมาก ไปล้างตัวเดี๋ยวก็สะอาดแล้ว” ว่าพลางเก็บอาวุธประจำกาย ก่อนจะขึ้นคร่อมขี่มอเตอร์ไซค์ที่ติดเครื่องทิ้งเอาไว้แล้วขับออกไปด้วยใบหน้าประดับยิ้มระรื่นไปตลอดทาง เพราะนอกจากจะได้ภาพแล้ว วิดีโอที่อัดโดยกล้องมือถือรับงานนี่ก็คมชัดเสียเหลือเกิน!
กริชดูไฟท้ายที่ค่อย ๆ ห่างออกไป ถึงจะค่อยลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ตาคมจ้องมองถุงข้าวที่วางอยู่บนพื้นปูนด้วยความว่างเปล่า ขายาวเดินไปเปิดก็อกน้ำข้างกำแพง ก่อนจะล้างเนื้อล้างตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “อ่าว ครูไปทำอะไรตรงนั้นครับ!?” แต่เสียงเด็กหนุ่มที่ดังทักทำครูหนุ่มเครียดหนักอีกครั้ง “ไม่ต้องล้างตัวหรอกครับ ก็ครูชอบสภาพแบบนี้หนิ” พอสิ้นคำร่างใหญ่ก็ก้มไปปิดน้ำในทันที
ก่อนจะเดินกลับไปหิ้วถุงนั่นทั้งที่ตัวเปียกปอน “สนุกไหมครับครู? ถ้าชอบ เดี๋ยวครั้งหน้าเอาเป็นสอนใส่ถุงยางในห้องเป็นไง?” กริชส่ายหน้าหวือเป็นคำตอบก่อนจะได้รับเสียงหัวเราะจากคนที่ยืนอยู่บนบ้าน “งั้นก็เข้ามาได้แล้วครับ อยู่ข้างนอกนาน ๆ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” สิ้นคำก็ทำตาม ร่างใหญ่เดินเข้าในบ้านแล้วเริ่มจัดการอาหารหลายอย่างที่เด็กหนุ่มจัดการเทใสจานและเอามาวางลงตรงหน้าตน
- - -
โมสต์ก้มมองลูกรักตนเองอยู่หน้ากระจกด้วยความรู้สึกแปลกใจ ปีนี้เขาอายุเลยเลขสามมาหน่อยเดียวแล้วทำไมแท่งประจำกายแสนรักมันถึงได้เสื่อมสมรรถภาพอย่างนี้ “เชี่ยแล้วมึงไอ้โมสต์ จะถึงขั้นต้องไปหาหมอป่าววะ?” เสียงทุ้มถามขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเลิกกลุ้มใจแล้วเดินออกไปใส่เสื้อผ้าในห้องนอน ระหว่างนั้นก็ฮัมเพลงในลำคออย่างอารมณ์ดีไปด้วยเมื่อคิดถึงใบหน้าเด็กหนุ่มที่ตนกำลังจะไปหา
ร่างสูงเดินออกจากบ้านด้วยความมั่นใจ วันนี้เขาจะไปเซอร์ไพร์สด้วยลุคใหม่ที่ตัดผมสั้นลงและโกนหนวดจนเกลี้ยงเกลา แจ็คเก็ตหนังถูกดึงมาข้างหน้าให้กระชับ ก่อนจะหันหัวรถให้เห็นกระจกมองข้างเพื่อตรวจเช็คสภาพที่สุดแสนจะเท่ของตนเอง? หลังจากนั้นเสียงท่อใหญ่จึงดังขึ้นแล้วบิ๊กไบค์ราคาหลักล้านก็ขับออกไปจากบ้านสองชั้นที่อยู่แถบชานเมือง โมสต์ลัดเลาะไปตามตรอกซอยเพื่อให้มันใกล้ที่สุด
และก็มาหยุดจอดอยู่ตรงฟุตพาธที่มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งเดินออกมาจากร้านข้าว “กินร้านนี้อีกละ ไม่เบื่อบ้างรึไง?” เป็นเสียงทุ้มที่ทักขึ้นพร้อมแจกยิ้มกระชากใจให้คนที่มองมาอย่างไม่เชื่อสายตา “พี่เองครับ.. ขึ้นมาเร็ว เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน” ตาสีน้ำตาลพราวประกายระยิบระยับในเวลานี้ เพราะเมื่อสิ้นคำบอกเจ้าของใบหน้าหล่อใสก็ยิ้มกว้างให้แล้วก็วิ่งดุ้กดิ้ก? มาหาในทันที “ฮื้ม.. หอมจัง ข้าวผัดเหรอ?”
“ใช่ครับ พี่อ่ะกินอะไรมายัง?” แค่คนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังถามสารทุกข์สุกดิบ ไอ้โมสต์คนนี้ก็แทบจะดิ้นตาย มันดีใจอย่างบอกไม่ถูกทำได้เพียงยิ้มเหมือนคนบ้าพลางส่ายหน้าเป็นคำตอบ “พี่กิน(กับ)ผมก็ได้นะครับ ผมซื้อมาเผื่อไว้อีกกล่องนึงพอดี” ก่อนจะถูกเสียงว่าอย่างมีน้ำใจเรียกความกระหายให้กลับมา โมสต์เกร็งตัวขึ้นและก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเมื่อกี้เขาฟังผิดหรือเด็กหนุ่มพูดออกมาอย่างนั้นจริง ๆ
“หึม!? เราว่าอะไรนะ?” ชายหนุ่มหันไปถามก่อนจะได้การส่ายหน้ากลับมา เขาจึงคว้าท่อนแขนอีกฝ่ายมากอดเอวไว้แทน “กอดแน่น ๆ นะครับน้อง” โมสต์ยักคิ้วใส่และว่าไปนั่น พอมีเด็กหนุ่มซ้อนหลังเขาแทบจะไม่บิดคันเร่งเพราะอยากจะยื้อเวลาเอาไว้ให้นาน ๆ “อึก!” แต่แล้วความต้องการเขาก็พุ่งขึ้นจนลำชายที่คิดว่ามันเสื่อมไปแล้วชูชันดึงดันอย่างน่าประหลาด ใบหน้าคมขมวดนิ่วเพราะต้องทนกับความเจ็บ
ขายาวยกขึ้นและตั้งลงใหม่เพื่อให้อะไร ๆ ที่พาดไว้ได้จัดทรงด้วยตัวมันเอง แต่ก็เป็นเรื่องยากอยู่ดีเพราะยีนส์ที่ใส่อยู่มันช่างรัดแน่น และทุกอย่างก็แย่ลงกว่าเดิมเมื่อมือของเด็กหนุ่มได้ตกลงและพาดไปบนลำชาย โมสต์มองกระจกข้างก็เห็นว่าอีกฝ่ายก้มเล่นโทรศัพท์อยู่ ใบหน้าปวดหนักและความรู้สึกอดสูจึงเกิดขึ้น “โอ่ยย์..” เสียงครางจากลำคอจึงค่อย ๆ ปรากฏ ชายหนุ่มโคตรอยากจะจอดรถในเวลานี้!
และหลังจากต้องทนทุกข์แทบจะนั่งไม่ติดที่อยู่นานในที่สุดบ้านที่ชายหนุ่มไม่อยากให้ขับมาถึงในวันอื่น ๆ ก็ตั้งอยู่ตรงหน้า เหงื่อที่ไหลท่วมลงมาแม้อากาศไม่ร้อนทำให้โมสต์เข้าใจว่าตอนลูกชายแสนรักทรยศมันรู้สึกอย่างไร “เข้ามาจอดไว้ด้านในดีกว่าครับ” เด็กหนุ่มลงมาจากรถแล้วบอกกับเขาก่อนจะเดินไปปลดล็อกที่แขวนไว้แล้วใช้สมาร์ทโฟนสั่งให้มันเปิดออก สภาพด้านในที่ร่างสูงเห็นผ่านซี่เหล็ก
มาโดยตลอดก็ปรากฏชัดในวันนี้ เสียงท่อดังกระหึ่มขึ้นอีกครั้งหลังจากทำเพียงติดเครื่องรอ บิ๊กไบค์คันใหญ่จึงค่อย ๆ เคลื่อนเข้าจอดไปในเขตรั้ว “บ้านน่าอยู่จัง” ร่างสูงว่าหลังวาดขายาวลงจากรถแล้วเจอกับเจ้าของบ้านที่ถือกระเป๋ารออยู่ เด็กหนุ่มยิ้มภูมิใจให้ก่อนจะเดินเข้ามาหาโมสต์ที่ยืนล้วงกระเป๋าหลังจากที่ใส่กุญแจรถลงไป ท่อนแขนขาวอ้ากว้างแล้วสวมกอดก่อนใบหน้าใสจะเงยขึ้นมามองหน้า
ชายหนุ่มที่ยังงงว่าเกิดอะไรขึ้นก็เป็นอันยืนนิ่งเป็นหินก่อนจะได้ยินคำพูดจากคนที่อยู่ในชุดนักเรียน “นิ่ง! ควยแข็งมาตลอดทางเลยนะครับ คงจะเงี่ยนน่าดู ไหนผมขอเช็กชัด ๆ หน่อยซิว่าเป็นยังไง?” เด็กหนุ่มว่าแล้วก็คว้าหมับเข้าให้ที่เป้าตุง รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นให้กับตาสีน้ำตาลที่หม่นแสง ลิ้นเล็กแดงนั่นแลบเลียออกมา “แข็งขนาดนี้คงทรมานน่าดูเลยนะครับ งั้นผมจะเป็นเด็กดีช่วยพี่โมสต์เองนะครับ”
ว่าเสร็จก็รูดซิปกางเกงยีนส์ขาเดฟสีเข้มที่ร่างสูงใส่อยู่ลง “จับเลิกขึ้นให้เห็นหัวนม” ก่อนจะบอกให้อีกฝ่ายจับและยกชายเสื้อยืดสีดำตัวในที่มาเกะกะเพราะยัดไว้ในกางเกง พอมือขาวได้ทีก็ละเลงท่อนลำที่แข็งจัดซึ่งนอนพาดยาวไปทางซ้ายและยังคงถูกกักขังไว้โดยชั้นในทรงทรั้งค์ยี่ห้อดังที่พวกแอคเค่อเขาชอบใส่โชว์ “ดูสิครับ เปียกเป็นดวงเลยนะเนี่ย กี่วันแล้วนะครับที่พี่ไม่ได้เอาน้ำออกเลย?..”
เด็กหนุ่มว่าพลางลูบไล้ไปตามความยาวแล้วหยุดตรงส่วนที่เปียกชุ่มเป็นดวง ก่อนจะใช้ปลายเล็บเขี่ยวนจนคนที่ยืนอยู่นั้นเริดหน้าเหยเกอย่างกับจะร้องไห้ ร่างเล็กเห็นอย่างนั้นก็ล้วงมือลงไปแล้วควักแท่งตรงแข็งจัดที่ผงกหัวหงึก ๆ ทักทายออกมา “หึ ๆ พรีคัมไหลออกมาขนาดนี้ กำลังเงี่ยนได้ที่เลยใช่ไหมครับพี่โมสต์?” ว่าจบก็ใช้มือชักควงที่ตรงหัวบานฉ่ำ ส่วนใบหน้านั้นก็ไปแนบกับหน้าท้องแน่น
แล้วใช้ลิ้นสีสดแลบเลียไปตามลอนที่สะท้านสู้ “ถ้าผมโม้กควยให้จะทำยังไงครับ?” ตาเฉี่ยวคมช้อนขึ้นมองดูก่อนจะสั่งต่อเมื่อรู้สึกว่าชายหนุ่มนั้นแข็งทื่อตามคำสั่งจนเกินไป ตอนนี้ร่างสูงผูกพันกับเขาพอที่จะให้ทำอะไรก็ได้ดังใจนึก สั่งให้หยุดคือหยุดจริง ๆ ไม่เหมือนกับกริชที่เพิ่งจะมีความสัมพันธ์กับเขา สิ้นเสียงก็มีมือมาจับตรงหัวแล้วรั้งให้ไปหา เด็กหนุ่มก็อ้าปากกว้างเก็บฟันโก่งคอให้ตามที่ต้องการ
“อือห์..” ใบหน้าหล่อที่เริดอยู่เริ่มส่งเสียงครางเครือมือก็พลางเถือสาวสางเส้นผมนิ่ม เอวคอยก็ทิ่มใส่แบบซ้ายทีขวาที “ต่อสิ” ชายหนุ่มว่า เมื่อศีรษะที่จับอยู่ฝืนออกแล้วหยุดตวัดเลียวนรอบหัวก่ำ ปลายลิ้นไล้ระบำไปตามร่องของขอบตัด “ออห์.. เสียวครับ..” แล้วเสร็จก็มาไล่ดูดหนักไปตามลำก้านเพื่อลงมาระรานในส่วนของฐานพวง มือขาวคนควงตรงถุงใหญ่ซึ่งเก็บน้ำไว้มาสองวัน “ออย.. จะแตก..”
“จำสิว่าพี่บังคับขืนใจผมและแตกใส่หน้าแบบสุดตัว ผมขัดขืนพี่ก็ขู่ทำร้ายจะฆ่าให้ตายถ้าไม่ยอมอมให้ พี่จะรู้สึกตัวและเอาควยถูบนหน้าผมอย่างมีความสุข พี่จะมองผมร้องไห้ด้วยความสะใจ” คนที่ยืนเข่าสั่งขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นโมสต์ตัวสั่นจนยืนแทบไม่ติดที่ “ฮรือ.. อ่อก! แอ่ก” เอวเป็นอันสอบเร็วรี่เมื่อมือหนารั้งให้เข้าหาตัว ตาสีน้ำตาข้นมัวเกินกว่าจะรู้ว่าอะไรผิดถูก ชายหนุ่มเพียงสูดปากคราง
สะท้านอย่างไม่สนจิตใจเด็กหนุ่มที่แหลกลานด้วยมือของตนเอง และแล้วความครื้นเครงก็เป็นอันถึงจุดจบ เมื่อชายหนุ่มตัวสั่นงันงงแล้วพุ่งปลดน้ำขุ่นข้นออกมา มันกระตุกครั้งแล้วครั้งเล่าราดรดบนใบหน้าใสที่แดงจัดและเคล้าน้ำตา “ฮาห์.. ฮาห์..” โมสต์วางค้ำหัวบานไว้บนโหนกแก้มเนียนนั่นเพื่อพักหอบ ก่อนลอบเขี่ยมันไปมาด้วยความรู้สึกสะใจ “ซี้ด.. ยิ่งมึงร้องไห้แบบนี้มึงรู้รึป่าวว่ามันยิ่งทำกูเงี่ยน? อือห์..”
เจ้าของเสียงทุ้มว่าระหว่างนั้นก็กลายร่างเป็นจิตรกรเอกที่บรรจงเสกภาพอันสร้างสรรโดยใช้พู่กันหัวป้านซึ่งทั้งบานและก่ำ โมสต์เกลี่ยบ้างกระทุ้งบ้างไปบนใบหน้านั่นด้วยความรู้สึกชอบใจ พอเห็นมันนาน ๆ ก็อยากจะเก็บภาพขั้นตอนการสร้างมันไว้กับตัว “กินมันเข้าไป! รู้มั้ยมันเป็นของดี? มึงอย่าทำให้มันเสียของเชียว” สิ้นคำท่อนลำก็กระทุ้งใส่ปากกระจับที่แดงเจ่อ ก่อนชายหนุ่มจะเผลอไผลไปอีกครั้ง
กับความฉ่ำแฉะและห่อรัดของโพรงปากนิ่ม “อืมห์.. ปากหีจริง ๆ มึง” โมสต์ว่าแล้วก็เริ่มสอบอัดต่อ ครั้งนี้เขาไม่มีรีรอให้เด็กหนุ่มตรงหน้าได้ปรับตัว ชายหนุ่มก็รัวใส่ยับอย่างกับจะไปให้ถึงฝั่งฝันอีกรอบหนึ่ง! “อือห์.. ปากมึงเด็ดกว่าที่กูคิดไว้อีก ซื้ด..” ตาสีน้ำตาลมองใบหน้าใสที่ขมวดจนยับย่น ก่อนจะผ่อนความเร็วลงเพื่อเปลี่ยนเป็นสอบกระแทกแบบสุดความยาว! ท่อนเนื้อคาววาววับตอนนี้อัดหนักเป็นที ๆ
“อือ.. ออยห์..” โมสต์เริดหน้าตาปรือปรอยแต่บั้นท้ายยังคงสอยหนัก สองมือก็คอยจับชักโขลกสับศีรษะตรงหน้าให้เป็นไปดั่งใจนึก มือขาวที่ดันหน้าขาแกร่งและเล็บที่จิกเกร็งเป็นสิ่งยืนยันได้อย่างดีถึงความทุกข์ทรมาน “อีกนิด.. อือ.. อีกนิดเดียว จะแตกแล้ว.. อือ..” ร่างสูงก้มลงไปบอกก่อนจะทึ้งเส้นผมนิ่มแน่น เป็นอีกครั้งที่ลูปนรกได้เกิดขึ้นเมื่อลอนท้องงามขมวดเกร็งเพื่อกระทุ้งแทงอย่างเร็วรัว!!
หลังจบพายุรัก? ที่ทำด้วยความหน้ามืดตามัว เด็กหนุ่มก็รีบสำลักออกมา “อัวะ! แหวะ! แค่ก แคก” เป็นมือหนาที่คอยลูบหัวปลอบด้วยความรู้สึกผิด ยิ่งเห็นตาเฉี่ยวที่ก่ำแดงชายหนุ่มก็ยิ่งไปต่อไม่ถูก โมสต์ชอบอีกฝ่ายเรื่องนั้นเขาจะไม่ปฏิเสธ แต่นี่เขาทำเกินกว่าเหตุไปมากแล้ว ตอนนี้จึงต้องยืดอกเพื่อรับผิดชอบในผลของการกระทำ ปากได้รูปจึงกดลงไปยังกลีบประจับเพื่อแตะสัมผัสมันแผ่วเบา
“เป็นแฟนพี่นะครับคนดี” เสียงทุ้มถูกกล่าวออกมาให้นุ่มนวลเท่าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ระหว่างนั้นมือหนาก็คอยลูบหัวลูบท้ายเด็กหนุ่มที่ยังคงสั่นเทาด้วยความกลัว “พี่จะทำทุกอย่างให้มันถูกต้องเอง” ว่าแล้วก็ดึงร่างเล็กเข้ามาสวมกอดแม้ว่ากำลังจะร้องไห้หนักอยู่ก็ตาม “ไม่ร้องครับ พี่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อชดเชยความผิดครั้งนี้ จะเป็นคนที่ดีขึ้นกว่านี้ให้เหมาะสมกับเรา” โมสต์ร่ายยาวก่อนจูบลงที่ข้างขมับ
ผิดกับเจ้าของใบหน้าใสที่ร้องไห้แต่ในใจนั้นเป็นอันลิงโลด เพราะเพิ่งสำเร็จในการเพิ่มระดับความผูกพันจนเต็ม ตอนนี้เด็กหนุ่มสามารถสั่งให้ร่างสูงทำได้ทุกอย่างแม้ว่าจะให้จบชีวิตลงก็ตาม “พี่จะตามใจผมทุกอย่างเลยใช่ไหมครับ? งั้น.. จูบผมแบบที่พี่ต้องการ” มือขาวจับที่กรอบหน้าคม ตาทั้งสองสบมองกันนิ่งก่อนจูบดูดลิ้นจะเกิดขึ้น ต่างฝ่ายต่างเร่งเข้าหาอย่างตะกละตะกลามมูมมามราวกับหิวโหย
ฟอนฟัดกันนัวจนน้ำใสไหลกระฉ่อน ทุกความรุ่มร้อนถูกถ่ายทอดผ่านจังหวะเกี่ยวรัด เด็กหนุ่มรับเมื่อร่างสูงเข้ามาพันตู ก่อนจะเป็นฝ่ายฮึดสู้เมื่อคนตรงหน้านั้นถอนออกไป ทั้งสองจูบเอา ๆ อย่างมัวเมาในตัณหา นานเข้าจึงค่อยผละออกมามองหน้ากันอย่างเหนื่อยหอบ มีเพียงรอยยิ้มที่ส่งมอบให้แก่กัน “อุ้มผมเข้าไปล้างตัวหน่อยสิครับ” เป็นเสียงนุ่มที่เอ่ยบอก พลันตัวเด็กหนุ่มก็ลอยหวือเมื่อมีมือหนามาช้อนขึ้น
TO BE CONTINUED ..
----------------------------------------------------
พูดคุยหลังอ่านจบ
----------------------------------------------------
สวีดัดสวัสดีพบกันอีกครั้งแล้วนะคะ กับมหากาพความยุ่งเหยิงในทุกด้าน มันอ้อยห่างหายไปหลายวันกับการปั่นตอนที่สี่นี้ จริง ๆ แล้วมันเสร็จไปตั้งนานแล้วแหละค่ะ แต่ไม่ได้อัพลงเพราะหารูปไรเดอร์ที่ถูกใจไม่ได้ > < เหมือนพนักงานที่แซบ ๆ จะหายไปหมดแล้วหลังจากโควิดผ่านไป นี่ยังจำได้เลยว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งที่ใคร ๆ ก็ใส่เสื้อไรเดอร์อัพรูปลงโซเชียลกัน ตัดภาพมาตอนนี้สิหายากยิ่งกว่าอะไรดี (เขี่ยดิน)
มาที่เนื้อหาตอนนี้กันดีกว่า จริง ๆ แล้วอยากให้มัน BDSM กว่านี้แต่ก็เขียนไม่ออก นึกอะไรไม่ได้เลย (แซ้ดอ่ะ) ตอนนี้ก็เลยเป็นอีกตอนที่ไม่ค่อยเสวอีกแล้ว แหะ ๆ ใจเย็นเน้อ เดี๋ยวขอดำเนินเรื่องราวสักนิดหนึ่งก่อนนะ รับรองว่าเมื่อถึงเวลาสุกงอม ฉันก็พร้อมเบ่งพลังแล้วเขียนให้สุดความสามารถไปเลย อ้อ! แล้วที่บอกว่าเสร็จหลายวันแล้วนั้นคือเรื่องจริงพร้อมกับการเปิดตัวละครใหม่ แต่เพราะฉันหารูปมาประกอบนานจนเกินไปก็เลยตัดสินใจแก้เนื้อเรื่องมันใหม่เสียอีกรอบ สุดท้ายกว่าจะเสร็จและได้ลงก็ใช้เวลาเพิ่มไปอีกสองวัน
ย่อหน้าสุดท้ายละ ใครมีอะไรแนะนำอยากให้ปรับปรุงแก้ไขตรงไหนก็บอกกันได้เลย มันอ้อยยินดีที่จะรับฟังและนำไปใช้อย่างแน่นอน :']
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-11-30 23:20:38
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 2024-12-12 14:32:24
โพสต์ 2024-12-6 02:21:18
โพสต์ 2024-12-1 07:27:37
