|
เสียงจากปลายสายเล็ดลอดโทรศัพท์มายังอีกฝั่งเผยให้ผู้ที่ถือสายอีกด้านได้เข้าใจถึงสถานการณ์ร้อนแรงของอีกมินตรากับต้นกล้าด้วยความตั้งใจของมินตราเอง “หึ มินเป็นแม่ ก็แค่แม่เลี้ยง ไม่รู้หล่ะ!!!จะฐานะไหนต้นก็เป็นของมิน มินไม่สนใจแล้ว ถ้าต้นบอกมินเป็นแม่แม่ร่านๆอย่างมินก็จะเอาลูกทำผัวเดียวนี้แหละ” ดาหวันร้อนวูบกับประโยคนี้ของมินตราเพื่อนรักแสนเรียบร้อยขี้อายของเธอที่ตอนนี้กลายเป็นสาวร้อนร่านอย่างเต็มตัวดาหวันเริ่มสงสัยว่าตัวเองจะแกล้งมินตราหนักเกินไปหรือเปล่า แต่ช่างมันเถอะเพราะภารกิจการเป็นกามเทพของเธอนั้นก็ถือว่าลุล่วงเกินกว่าคาดหมาย1000%จากนี้ทั้งมินตราและต้นกล้าก็คงจะสมหวังลงเอยกันด้วยดีไม่มีอะไรให้ติดค้างใจกันอีก จริงๆดาหวันตั้งใจจะตัดสายทิ้งไปก็ได้แต่ไหนๆก็ไหนๆ ถ้าเธอจะขอรางวัลเป็นการแอบฟังบ้างอะไรบ้างก็อย่าว่ากันเลยนะยัยมินเสียงโทรศัพท์ดังขลุกขลักคล้ายว่าโทรศัพท์ได้หล่นจากมือตาต้นมันคงหล่นอยู่ไม่ไกลจากทั้งคู่มากนัก อาจจะอยู่บนเตียงเสียด้วยซ้ำเพราะเสียงของทั้งคู่นั้นดาหวันได้ยินชัดมากทุกถ้อยคำยันเสียงลมหายใจ “จับนมเมียดีกว่านะคะ ผัวขาาาาาา อย่างนั้นแหละอืมมมมม บีบนมเมียอีกสิคะ...ซี๊ดดดดด”เสียงมินตราดังชัดเจนทุกคำ คงตั้งใจให้ทางนี้ได้ยินนั้นแหละนี้ถ้าดาหวันเป็นแฟนสาวลับๆของตาต้นจริงๆ คงได้อกแตกตายน้ำลายฟูมปากไปแล้วเพราะแฟนกำลังไปเย็ดหีผู้หญิงคนอื่นอยู่ แถมผู้หญิงคนนั้นยังมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงซะอีกแน่ะ “หูยยยยย...ยัยมิน...แรงจัง...สงสัยคงหึงจนหน้ามืด...คิกคิก”ดาหวันคิดพยายามเงียบเสียงตั้งใจแอบฟังต่อ “อูยยยยย เมียจ๋า ขย่มแรงจัง โอ๊วววววว” “ซี๊ดดดดดด...นี้แน่ะ...นี้แน่ะ...เมียจะขย่มให้หักเลย...ดีไหมคะ...ซี๊ดดดดดด” “อูยยยยย...เมียจ๋า...นมสวยอะไรอย่างนี้นะ” แล้วเสียงตาต้นก็หายไปเหลือเพียงเสียงจ๊วบ จ๊าบ นึกภาพตามได้เลยว่า ตาต้นคงก้มไปดูดนมยัยมินอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่แน่ๆ จิตนาการของดาหวันเริ่มบรรเจิดสร้างภาพประกอบในหัวตามเสียงพลอดรักปลายสายภาพมินตราเปลือยกายนั่งโยกขย่มควยตาต้นอย่างเอาเป็นเอาตายโดยมีตาต้นซุกหน้าสูดดมหน้าอกอวบใหญ่โตมโหฬาร นับว่าดาหวันคิดถูกไปซะ95%จะผิดก็แค่มินตราไม่ได้เปลือยเปล่าเพียงแต่อยู่ในชุดชั้นในสุดยั่วตามที่ผัวของเธอชอบก็เท่านั้นดาหวันทิ้งตัวนอนหว่างขาเริ่มคันยิบๆ น้ำใสๆเริ่มปริ่มออกมาเธอถอดเสื้อผ้าเปลือยเปล่าจัดแจงวางมือถือเปิดลำโพงไว้ข้างๆนอนฟังสถานการณ์อีกฝั่ง ที่กำลังเย็ดกันอย่างถึงพริกถึงขิง ดาหวันหลับตาพริ้มนิ่งนึกว่าตัวเองไปอยู่ที่ตรงนั้นแทนมินตราแม้จะได้ยินเพียงเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังปั่บ ปั่บ เสียงครวญครางอื้ออร๊า เสียงจ๊อบแจ๊บ จ๊วบจ๊าบ อันเกิดจากการระเริงรักของชายหนึ่ง หญิงหนึ่งเพียงแค่นั้นดาหวันก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศในห้องอีกฝากฝั่งของโทรศัพท์ มันคงจะตลบอบอวลไปด้วยความรัญจวนเสน่ห์หาแห่งรักแน่ๆทั้งสองคนนั้น แอบรัก แอบมองกันมานานเหลือเกิน และเธอเองก็เหมือนกันเสียง ตรั่บตรั่บ ตรั่บ สอดคล้องเป็นจังหวะเดียวกับเสียงครางของมินตรา ดาหวันน้ำซึมหยิบตัวช่วยเป็นแก่นเทียมเข้ามาเสียบรูตัวเอง มืออีกข้างบีบนวดนมขาวอวบทะลักจินตนาการราวกับว่าที่ตรงนั้นเป็นเธอกับตาต้นเพียงแค่นั้นดาหวันก็ตัวสั่นระริกซอยขยี้บีบบี้เรือยร่างตัวเองอย่างเป็นสุขนึกกลับไปในวันที่ได้สอนเรื่องรักๆให้กับตาต้นก่อนที่ชายหนุ่มจะกลับบ้านไปหาแม่เลี้ยงของเค้า “อร่า...อร่า...ซี๊ดดดดด ซี๊ดดดดด ซี๊ดดดดดอู๊ยยยยยย อะ...อึ้ย...เมียจะถึง...อู้ยยยยย...เสียวนม...ดูดแรงจัง......เลยคร๊ะ...ผัวขา...อร๊าาาาา.....ไม่ไหวแล้ว.....เมียจะเสร็จ...อร๊า...น้ำแตกแล้วคร๊า...ผัวขา”สิ้นเสียงพร่ำเพ้อของมินตราเสียงขย่มตอก็หยุดไปพร้อมๆกัน “ซี๊ดดดดด...ซี๊ดดดดด...อร๊าาา...เสียว...เมียเสียวหีเหลือเกินค่ะ...ผัวขาาาา...อร๊าาาาา.." “อู๊ววว...เมียจ๋าก็ทำผัวเสียวควยเหมือนกัน...ขย่มได้มันส์ควยผัวเหลือเกิน" เสียงเกมสังวาสเร่าร้อนจากฝั่งนั้นรุมเร้าให้ดาหวันเร่งขยี้ตัวเองตามไปจนถึงขีดสุด ก่อนร่างอวบอัดจะหวีดร้องสุดเสียงพร้อมแอ่นสะโพกขึ้นสูงสู้กับมือตัวเองที่กดแก่นเทียมเข้าอัดคารู กระตุกเฮือกๆพ่นน้ำฟุ้งกระจายเป็นละออง ขึ้นสวรรค์ตามไปติดๆผ่านไปเกือบสามชม.ที่นอนของดาหวันก็เปียกชุ่มโชกเหมือนกับสาดน้ำลงไปเป็นขันๆดาหวันเองนั้นแหละที่เป็นคนหลั่งกระฉูดน้ำพวกนั้นออกมา ทั้งดุ้นปลอม ทั้งไข่สั่นสารพัดตัวช่วยที่เธอจะยกหยิบออกมาจี่หอย สำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองเพื่อบรรเทาความเงี่ยนอยากที่คับคั่งอยู่ในอก “อ่ะ...อ่ะ...ไม่ไหว........จะเสร็จอีกแล้ว...”ดาหวันพูดกับตัวในขณะที่กำลังจะช่วยตัวเองเสร็จเป็นรอบที่ห้า ไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอจะอารมณ์กระเจิดกระเจิงขนาดจะอยากแตกน้ำสามน้ำสี่ น้ำห้า ชนิดที่ว่าทำติดๆกันมาก่อนเลย แต่ครั้งนี้มันต่างออกไปเพราะเสียงจากปลายสายโทรศัพท์นั้นมันช่างกระตุกจิตกระชากใจเร้าหรือให้เธอมีอารมณ์จนต้องดำเนินกิจกามเสียวคลอตามกันไปพร้อมๆกับอีกฝั่ง ที่ดูเหมือนว่าจะเย็ดกันไม่มีที่สิ้นสุดเสร็จครั้งนี้เล่นเอาดาหวันตัวเบาหวิวหมดแรงนอนรวยรินแม้แต่แรงจะดึงแก่นเทียมออกจากรูยังไม่มีต้องปล่อยมันเสียบคาไว้อย่างนั้น ก่อนจะหลับดาหวันยังได้ยินเสียงมินตราครางเสียงอ่อนอยู่ในลำคอเบาๆฟังไม่รู้ความจากทางฝั่งนั่น นั้นแสดงว่าตาต้นยังกระเด้ามินตราอยู่เลย “อูยยยยย...ยัยมินจะไหวไหมนะ” “จ้า จ้าอย่าลืมมาเลี้ยงข้าวน้าหล่ะพ่อตัวดี ” “ได้เลยครับน้าดา” “แล้วนี้จะอยู่กันอีกกี่วันจ๊ะ” “เราคงจะอยู่ที่นี้กันอีกซัก 2-3 สัปดาร์ครับ” “แหม นี้จะไม่ไปไหนกันเลยหรือจ้ะ เพลาๆหน่อยก็ดีนะเดียวเพื่อนน้าจะตายซะก่อน” “แหะๆ ขอบคุณน้าดามากๆเลยนะครับ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง” “จ้า จ้า รู้แล้ว รู้แล้ว วางสายได้แล้วเดียวยัยมินมาได้ยินจะหึงอีก ไม่ต้องแกล้งเพื่อนน้าแล้วฮันนีมูนต่อให้มีความสุขนะจ้ะ บ๊ายบาย” ดาหวันวางสายจากต้นกล้าถอนหายใจทอดสายตามองเหม่ออยู่ริมระเบียงคอนโดหรูภารกิจส่งคนที่เธอรักให้ลงเอยกับเพื่อนรักของเธอพึ่งจะสำเร็จเสร็จสมบูรณ์ไปหมาดๆดาหวันดีใจที่คนที่เธอรักทั้งสองคนมีความสุข ดาหวันรักต้นกล้ามากเท่าที่ผู้หญิงจะรักผู้ชายคนนึง แต่เธอก็รักมินตรามากเหมือนกันเสียงถอนหายใจของดาหวันดังขึ้นมาอีกครั้งพลางนึกย้อนไปนึกย้อนไปก่อนหน้านี้ซักเล็กหน่อย ============================== ในค่ำคืนหนึ่งประมาณตีหนึ่งกว่าๆดาหวันโดนไอ้โม่งที่ไหนไม่รู้มาดักฉุดเธออยู่ที่ลานจอดรถคอนโดเธอทั้งถีบทั้งกัดที่ข้อมือ แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงโจรชั่วได้เพียงแค่หนึ่งหมัดหนักๆของไอ้โม่งพุ่งตรงเข้าที่ท้องเท่านั้น ดาหวันก็จุกตัวงอจนไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืนแม้แต่เสียงจะร้องขอความช่วยเหลือก็เหือดหายไปในลำคอ ทำได้แค่นอนรอให้มันปูยี่ปูยำวินาทีที่โจรชั่วกำลังปลดซิบกางเกงยีนต์ออกดาหวันร้องไห้คิดในใจว่าวันนี้คงไม่อาจรอดพ้นเงื้อมมือของโจรชั่วไปได้ในห้วงเวลาแห่งความสิ้นหวังนี้ เป็นต้นกล้าที่เข้ามาช่วยเธอไว้ได้ทันพอดี “มึงทำอะไรน้าดาว่ะไอ้สัส!!!” เสียงต้นกล้าลอยมาแต่ไกลกระโดดถีบข้งหลังโจรจนกลิ้งหลุนๆโจรชั่วนั้นค่อนข้างจะแข็งแรง แต่พออยู่ในลักษณะที่กำลังถอดกางเกงคาอยู่ที่เข่าจึงไม่พร้อมนักที่จะทำการต่อสู้ จึงโดนต้นกล้าตามไปกระทืบซ้ำอีกหนึ่งทีเวรกรรมที่ต้นกล้าก็ไม่ได้พร้อมอะไรนักเพราะอยู่ในสภาพเมาเหล้ามาเต็มที่ แค่จะยืนให้ตรงก็ยังลำบากจึงหวดเท้าเข้าที่โจรโดนบ้างไม่โดนบ้าง เจ้าโจรชั่วตั้งหลักได้ก็จับขาต้นกล้าเหวี่ยงจนเซถลาล้มลงเป็นภาพการต่อสู้ที่ดูจะเก้ ๆ กัง ๆ ระหว่างคนเมากับคนกำลังถอดกางเกงแน่นอนว่าถ้าโจรร้ายมันดึงกางเกงกลับขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อยได้คงเป็นต้นกล้าที่จะโดนโจรชั่วยำใหญ่กลับมาดาหวันได้ต้นกล้าซื้อเวลาให้หน่อยจึงพอมีเรี่ยวแรงกลับมาได้บ้างเธอรีบฝืนพยุงร่างตัวเองไปเปิดรถแล้วบีบแตรถี่ๆ จนเสียงดังสนั่นไปทั่ว โจรชั่วเห็นท่าไม่ดีก็รีบวิ่งหนีออกไปก่อนนับว่าเป็นโชคดีของดาหวันที่วันนั้นต้นกล้ามาช่วยได้ทันเวลาต้นกล้านั้นมักจะแอบมาขอหลบที่คอนโดของน้าดาบ้างเป็นบางเวลาที่เค้าแอบไปกินเหล้ากับเพื่อนๆตามเทศกาลต่างๆเพราะมินตรานั้นห้ามเรื่องเหล้าเบียร์ไว้อย่างเด็ดขาด แต่ดาหวันพอจะเข้าใจหัวอกวัยรุ่นอยู่บ้างเธอจึงบอกให้ต้นมาหลบที่คอนโดได้เวลาเมาซึ่งดาหวันคิดว่าคงจะดีกว่าปล่อยไปนอนที่ไหนก็ไม่รู้ไม่บ่อยนักที่จะเห็นต้นกล้าเมาขนาดนี้คงไม่พ้นคิดมากเรื่องมินตรามีหนุ่มใหญ่เข้ามาจีบอีกแน่ๆ ถึงไม่บอกตรงๆต้นกล้าก็เริ่มที่จะดื่มถี่ ดื่มหนักขึ้นทุกวัน จนดาหวันก็อดเป็นห่วงไม่ได้คิดว่าต้องทำอะไรซักอย่างก่อนต้นกล้าจะเสียผู้เสียคนจนกู่ไม่กลับแต่กระนั้นหลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายเมื่อซักครู่ แม้จะมีโอกาสน้อยนิด แต่ดาหวันก็อยากจะขอลองใช้โอกาสนั้นดูซักครั้งก่อนเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง เช้าวันต่อมา “ขอบใจต้นมากๆเลยนะ เมื่อคืนไม่ได้ต้น น้าคงแย่”ดาหวันทักทายต้นกล้าที่งัวเงียมาที่โต๊ะกินข้าวโดยทุกครั้งเวลาเมามาหา น้าดาจะเตรียมข้าวต้มกุ้งร้อนๆไว้ให้ในตอนเช้าแก้แฮงค์ต้นนั่งลงกินอย่างอร่อยเหมือนทุกที “น้าดาไม่เป็นไรนะครับ แล้วตำรวจเค้าว่ายังไงบ้าง” “น้าไม่เป็นไรจ๊ะส่วนเรื่องอื่นก็ปล่อยให้ตำรวจเค้าจัดการไปเถอะ น้าไม่เป็นไรแล้ว” “น้าดาน่าจะหาใครซักคนมาอยู่เป็นเพื่อนนะครับสาวสวยอย่างน้าอยู่คนเดียวมันอันตราย” ต้นกล้าพูดไปใจก็ไม่ได้คิดอะไรนั่งกินข้าวต้มร้อนๆไปเรื่อยๆ ( อืม แต่เอาจริงๆต้นกล้าก็แอบคิดกับน้าดานิดๆน่ะแหละ ก็น้าดาสวยเซ็กเอ็กซ์แตกซะขนาดนี้ ) “นั้นสินะ...”ดาหวันนิ่งไปซักครู่ก่อนจะเอ่ยคำถามที่ทำเอาต้นกล้าถึงกับสำลักข้าวต้มพุ่งออกทางปาก “ต้นมาเป็นผัวน้าดาไหมล่ะ?” ============================== ส่วนทางฝั่งของมินตราต้นกล้าก็ได้สารภาพเรื่องราวที่ดาหวันเป็นคนที่คอยช่วยวางแผนให้มินตรากับต้นกล้านั้นได้เข้าใจกันและกันจนได้มาสมรสสมรักกันอย่างมี่ใจทั้งสองปรารถณามินตรานึกอยู่แล้วว่าเรื่องของเธอกับตาต้นในช่วงที่ผ่านมาอะไรๆมันดูจะราบรื่นแปลกๆ ทำไมทุกอย่างมันดูง่ายดูลงตัวไปซะหมดโดยเฉพาะคอร์สฮันนีมูนที่บังเอิญซะเหลือเกินก็คงไม่พ้นยัยดาฝากผู้จัดการเป็นธุระให้ตาต้นบอกมินว่าตอนนี้เค้ากับเธอก็เป็นผัวเป็นเมียกันแล้วตาต้นเค้าก็เลยไม่อยากที่จะปิดบังอะไรมินอีก ( แหม...ตอนเป็นแม่ลูกกันปิดได้ใช่ไหมมันน่าตีนักเชียวตาต้นเนี่ย )ก่อนหน้านั้นดาหวันได้ลองสารภาพรักกับต้นกล้าไปทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางจะสำเร็จเพราะดาหวันนั้นดูออกมานานแล้วว่าสองแม่ลูกมินตรากับต้นกล้านั้นไม่ได้รักกันแบบนั้นแม้จะรู้ว่าไม่สำเร็จแต่ดาหวันก็ขอลองให้ถึงที่สุดก่อนดีกว่าแน่นอนว่านายต้นนั้นปฎิเสธเธอ แต่ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ชอบดาหวันนะเค้าแค่มีคนที่ชอบมากกว่าจริงๆก็เท่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนก็มินตรานั้นแหละซึ่งต้นกล้าก็บอกกับดาหวันไปตรงๆ ว่าเค้านั้นชอบมินตรามากขนาดไหนดาหวันเองก็ใจนักเลงพอที่จะรับคำตอบได้สาเหตุส่วนนึงก็เพราะรู้คำตอบอยู่แล้วเลยได้เวลาทำใจมานานมากแล้วนั้นแหละต้นกล้าได้โอกาสจึงเปิดเผยระบายความในใจที่มีต่อมินตราให้ดาหวันได้รับรู้เลยขอคำปรึกษาไปด้วยเลย เพราะตัวเค้าไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ จะจีบก็ไม่กล้ากลัวว่ามินตราจะรับไม่ได้ ดาหวันยิ้มให้อย่างเข้าใจเพราะทางฝั่งมินตราเองก็รู้สึกไม่ต่างกันดาหวันเลยแอบวางแผนให้ตาต้น มาอยู่ที่บ้านของเธอซักพักแล้วให้ตาต้นทำทีว่าคบกันใครซักคนอยู่จนมินตราออกอาการหึงกระฟัดกระเฟียดมาทะเลาะกับเค้านี้แหละแผนการก็ไม่ได้ยุ่งยากเพราะดาหวันที่รับรู้ความในใจทั้งสองฝ่ายอยู่แล้ว ก็แค่หาเรื่องชงหาเรื่องสร้างสถานการณ์ให้ทั้งคู่รับรู้ความรู้สึกของกันและกันยุทั้งสองให้กล้าเผยตัวกันซักหน่อย ที่เหลือก็แค่ปล่อยให้มหัศจรรย์แห่งความรักนั้นมันพัดพาให้ทั้งคู่เดินทางไปสู่จุดหมายด้วยตัวของมันเอง “งั้นที่ต้นหายไปเที่ยวทะเลกับผู้หญิงเป็นสัปดาร์...ก็คือไปกับยัยดา” “ครับ” “งั้นต้นก็รู้หมดตั้งแต่แรกเลยเหรอคะ...ที่เค้าแอบรัก...ตัวเองน่ะ” “แหะ แหะ ตอนแรกต้นก็ไม่เชื่อน้าดาหรอกครับว่ามินเองก็แอบคิดกับต้นเหมือนกัน น้าดาเลยท้าให้ลองทำตามแผนดู ถ้าน้าดาคิดผิดน้าดาบอกว่าจะยอมเป็นเมียต้นเลย” “แหมยัยดา จ้องกินลูกชั้นอยู่เหรอเนี่ยโอ้ยร้ายจริงๆเพื่อนชั้นเอ๊ะ!!!...แล้วที่มินตั้งใจแต่งตัวโป๊ๆมาแอบยั่วตัวเองหล่ะทั้งหมดนี้ก็รู้อยู่แล้วเหรอ” มินตราเขินอายหน้าแดงกล่ำ นึกถึงวันที่แต่งตัวยั่วแกล้งก้มหาของส่ายตูดส่ายนม แกล้งเป็นลมแอ่นอกให้ตาต้นมาพยุง โอ้ย ตายแล้ว!!!!!! “คิกคิก ต้นกลั้นขำแทบแย่แนะครับบางชุดต้นก็เป็นคนแอบเลือกแล้วฝากผ่านน้าดาไปให้ด้วยนะไม่คิดเลยว่ามินจะกล้าใส่มายั่วต้นจริงๆ” “โอ้ย...ชุดไหนนะ...โอ้ยคนบ้า...รู้แล้วก็ไม่บอกมินนะ...ปล่อยให้มินแอบเงี่ยนได้เป็นเดือนๆ” “โธ่...ต้นไม่แย่กว่าเหรอ...เพราะถึงจะรู้ขนาดนั้นแต่ต้นก็ยังไม่กล้า...จนน้าดามาว่าต้น ว่าไม่เห็นกล้าเหมือนชื่อเลยวันนั้นที่มินบุกมายั่วต้นถึงห้อง ก็เลยตัดสินใจจะ..รวบหัวรวบหางซะเลย...แต่มินก็เหมือนจะปฎิเสธ” “อืม” มินตราตั้งใจฟังลำดับเหตุการณ์ไปพร้อมๆกับรับคำเป็นช่วงๆ “แล้ววันนั้นมินอยู่หน้าประตูห้องต้นใช่ไหมครับหลักฐานสาดกระจายเต็มหน้าห้องเลย เปียกไปหมด” “รู้แล้วยังจะมาถามอีก แล้วตอนที่มาสารภาพรักกับแม่บนรถก็ดาหวันอีกหล่ะสิที่บอกว่าแม่ยังไม่มั่นใจเรื่องอะไร” “ใช่ครับตอนนั้นต้นเริ่มกลัวและไม่แน่ใจแล้วว่ามินจะคิดยังไง ใจเสียน่าดูเลยแต่ยังดีนะครับ ที่มีน้าดาเป็นสายให้ว่ามินต้องการให้ต้นสารภาพรัก” “นั่นสินะ ถ้าไม่มีดาหวันเราสองคนก็คงไม่ได้ลงเอยกันแบบนี้หรอก”มินตราแอบคิดถึงดาหวัน เพื่อนรักของเธอจะต้อบเจ็บปวดหัวใจขนาดไหนกันนะที่ต้องมาแอบเป็นแม่สื่อให้กับคนที่ตัวเองรัก ลำพังแค่ตัวของมินเองถ้าไม่ได้ดาหวันก็คงไม่ได้ลงเอยกับตาต้นหรอกมินตรานิ่งคิดถึงเรื่องของเธอกับดาหวันเกิดก็วันเดียวกัน โรงพยาบาลก็โรงพยาบาลเดียวกัน บ้านก็อยู่ติดกัน อนุบาล ประถมมัธยม อยู่หอตอนมหาลัยก็แทบจะอยู่ที่เดียวกันห้องเดียวกันมาตลอดถ้ามินกับยัยดาจะมีผัวคนเดียวกันอีกสักอย่างก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง พอคิดได้ยังงี้มินก็คงต้องแอบเอาคืนดาหวันสักหน่อยแล้วมั้ง “ไป...ตาต้นลุกไปอาบน้ำได้แล้ว” “เช้าขนาดนี้จะไปไหนหรือครับ?” “กลับไปรับยัยดากัน” ============================== ตัดกลับมาทางดาหวันในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีดำที่พึ่งจะออกไปซื้อของเพื่อผ่อนคลายอารมณ์เหงาก็เดินทางกลับมายังคอนโดหรูของเธอ “เวลาเครียดๆ มันก็ต้องออกมาช้อปปิ้งนี้แหละนะแต่...อืมมมม...นี้ชั้นซื้อเยอะเกินไปหรือเปล่าเนี่ย” ดาหวันพูดกับตัวเองตอนเปิดท้ายรถดูข้าวของที่เธอซื้อมามากมายก่อยกองตั้งแต่เช้าจนเย็นพยายามหิ้วขึ้นห้องทั้งหมดอย่างพะรุงพะรัง “ผมช่วยครับคุณดา” ลุงเชิดหัวหน้าซิเคียวริตี้ประจำคอนโดถลาเข้ามาช่วยได้ทันก่อนที่ข้าวของจะเทกระจาด “มาได้จังหวะพอดีเลยค่ะลุงเชิดมาช่วยดาถือของหน่อยเร็ว ไม่ไหวแร้ว” “มาครับ มาครับ” ลุงเชิดเข้ามาช่วยถือของอย่างขยันขันแข็งหิ้วขึ้นลิฟต์ไปส่งดาหวันที่ห้อง “โอ้ย...ต้องขอบคุณลุงเชิดจริงๆเลยคะไม่ได้ลุงนี้สงสัยแบกขึ้นมาหลังหักแน่ๆ” “ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรแล้ววันนี้แฟนไม่มาช่วยหิ้วเหรอครับ” ดาหวันยิ้มๆดีใจเล็กๆเวลาเดินคู่กันกับต้นกล้าทั้งสองก็ดูเหมือนเป็นแฟนกันจริงๆนั้นแหละ เธอชอบเรียกตาต้นมาช่วยพาไปซื้อของอยู่เป็นประจำซื้อเองก็เป็นแหละแต่ได้ตาต้นมาช่วยซื้อของมันรู้สึกได้ฟีลแฟนให้หัวใจกระชุ่มกระชวยดีเหมือนกัน “เค้าไปเที่ยวต่างจังหวัดกับแม่คะลุง”ดาหวันเล่นไปตามน้ำซะเลย เธอไม่ได้โกหกด้วยนะ รู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย “ถึงแล้ว ขอบคุณมากเลยคร๊า ลุงเชิดไม่ได้ลุงดาแย่แน่ๆ” “นี้ครับ นี้ครับ” ลุงเชิดยื่นข้าวของให้ดาหวันรับจังหวะรับของจากมือลุงเชิด เสื้อรปภ. แขนยาวของลุงเชิดก็ร่นขึ้นมานิดหน่อยดาหวันเหลือบไปเห็นรอยกัดที่ข้อมือของลุงเชิดเข้า ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ใช้แล้วตอนที่โจรดักฉุดเธอตรงลานจอดรถเธอได้กัดที่ข้อมือมันไปหนึ่งทีเธอจำได้แม่น “ขอบคุณคะลุงเชิด” ดาหวันเก็บทรงตั้งใจจะรีบเข้าห้อง แต่อาการเลิ่กลั่กมันออกมาค่อนข้างชัดเจน “เห็นแล้วสินะครับ” ลุงเชิดดันประตูเข้ามา ดาหวันร้องกรี๊ดไม่ทันกับที่ลุงเชิดถลันตัวเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูห้องในทันทีเสียงกรี๊ดของดาหวันจึงไม่เล็ดลอดออกไปข้างนอกซึ่งห้องระดับพรีเมี่ยมนั้นค่อนข้างจะเก็บเสียงได้เป็นอย่างดีถ้าได้เข้าประตูมาแล้วหล่ะก็มันก็เหมือนกับว่าตัดขาดจากโลกภายนอกเลยยังไงยังงั้นดาหวันคว้าสิ่งของใหล้มือเท่าที่จะหยิบได้เขวี้ยวใส่ไอ้ลุงเชิดแล้วหันหลังกลับจะหนีเข้าไปหลบในห้องนอน แต่ลุงเชิดไม่ปล่อยให้อะไรช้าเกินการวิ่งถลันไปคว้าเอวคอดของดาหวันดึงเข้ามาแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำยาบางอย่างที่เตรียมไว้อยู่แล้วโป๊ะหน้าดาหวันหญิงสาวตาลุกโพล่งรู้ว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆจึงพยายามกลั้นหายใจดีดดิ้น แต่ก็ไม่อาจสู้แรงลุงเชิดได้แถมเมื่อสักครู่ทั้งหิ้วของ ทั้งวิ่ง ทั้งตกใจกลัว หัวใจจึงเต้นแรงระรัวหอบเหนื่อยจึงกลั้นหายใจได้ไม่นานก็สูดน้ำยาจากผ้าของลุงเชิดเข้าไปเต็มรักสักพักอาการดีดดิ้นของเธอก็อ่อนแรงลงเมื่อ รปภ.หื่นเห็นเหยื่อสาวแขนตกแลดูอ่อนแรงลงใบหน้างามหวานซ่อนเปรี้ยวของดาหวันเริ่มฝาดแดงระเรื่อ การหายใจเริ่มถี่รัวมันก็ปล่อยดาหวันเป็นอิสระจากการโป๊ะยาแล้วมองร่างงามอวบอัดเดินโซซัดโซเซดิ้นรนพยายามจะหนี แต่มันก็ยากแล้วดาหวันตั้งแต่ไอ้ลุงเชิดฉุดล้มเหลวครั้งก่อน มันก็มองหาโอกาสมาซักพักแล้ว แต่ติดว่าแฟนของอีหนูดาหวันของมันนั้นช่วงหลังมานี้มาหาดาหวันเกือบทุกวัน มันจึงยังไม่สบโอกาสแต่ช่วงนี้ไอ้หนุ่มนั้นหายหน้าไปนาน แล้วเห็นประจวบเหมาะก็เลยทำทีเป็นมาช่วยขนของต่อเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว โจรหื่นก็มีเวลาได้อยู่กับดาหวัน2ต่อ2ได้จนกว่าเค้าจะพอใจเลยดาหวันพยายามถอยหนีไปให้ห่าง ร่างกายเริ่มร้อนวูบวาบเหงื่อไหลซึมคันยุบยิบตามจุดอ่อนไหวไม่ต้องเดาก็รู้ได้แหละว่าอาการเหล่านี้มาจากอะไรไม่รู้ที่ลุงเชิดเอาให้รมให้เธอสูดดมเข้าไป “นั้นแค่ออร์เดิฟนะหนูดา ของจริงอยู่นี้” ลุงเชิดหยิบขวดเล็กๆขึ้นมาชูให้ดาหวันดูด้วยสีหน้าโรคจิตบันเทิงขั้นสุดที่ให้สูดไปนั้นแค่เบื้องต้น แต่ถ้าดื่มเจ้านี้เข้าไปหล่ะก็....... ดาหวันตาเบิกกว้างอาการเงี่ยนง่านไม่เป็นปกติที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้ก็เรียกว่าไม่ปกติแบบสุดๆอยู่แล้วยังจะมีของเหลวอะไรไม่รู้ในขวดนั้นอีก “ไม่เอา ชั้นไม่กิน” ดาหวันส่ายหน้าปฎิเสธแน่นอนว่าไม่ได้ผล เพราะไอ้เชิดไม่ได้ขอให้เธอดื่มอยู่แล้ว มันบังคับ!!! สุดที่ดาหวันจะขัดขืนไอ้ลุงเชิดเอายาสวาทจับกรอกปากบังคับให้เธอกลืนลงไปได้ไม่ยากที่เหลือก็แค่นั่งชิวๆรอดูอาการยาออกฤทธิ์ ดาหวันหัวหมุนคว้างเอามือกุมหัวสะบัดหน้าไปมาอย่างมึนงง ก่อนจะเซถลาทิ้งตัวนอนตรงโซฟาหอบหายใจอ่อนระโหยคันคะเย่อไปทั่วร่างราวกับมีมดนับล้านมาไต่ตัวเธออยู่ “จุ๊ จุ๊ จุ๊ หนูนี้สวยเหลือเกิน หนูดา”ไอ้เชิดมองร่างงามเบียดขาแนบชิดบิดส่ายไปมาเข้าใจได้ว่าพยายามระงับอาการไม่ให้รู้สึกอะไรแต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่เรื่องของการหักห้ามจิตใจ มันเป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์สารสกัดที่เข้าไปในร่างกายดาหวันไม่ได้รู้ว่าอะไรดีหรือชั่วมันแค่ทำหน้าที่ของมันคือกระตุ้นความอยากให้กับดาหวันซึ่งไอ้เชิดก็รู้ดีถึงสรรพคุณตัวยา มันจึงไม่ได้เร่งรีบอะไรเดินไปเปิดสำรวจตู้เย็นหาเหล้าหาเบียร์กินสบายใจเฉิบ ต่อให้ดาหวันมีแรงลุกไปขังตัวเองในห้องนอนอีกประเดี๋ยวเดียวก็ต้องเปิดออกมาหามันอยู่ดีอย่ากระนั้นเลยไอ้เชิดรีบกระดกเบียร์หมดกระป๋องกะเวลามองดูอาการของดาหวันว่าคุกกรุ่นกำลังได้ที่พอให้เธอมีสติอยากขัดขืนอยู่บ้างไม่งั้นโจรชั่วอย่างมันคงจะหมดอารมณ์แย่ว่าแล้วไอ้เชิดจึงเข้าไปรวบแขนมัดมือมัดเท้าเธอเอาไว้แล้วก้มลงไประดมจูบซุกไซร์ซอกคอขาว ใจของดาหวันนั้นยังแข็งขืนต่อต้านแต่ร่างกายกับกระตุกเพริดระริกสนองตอบต่อทุกสัมผัสที่โดนแตะตัวอย่างสุดที่จะห้ามได้ทำให้ดาหวันเอียงคอขาวงามระหงส์รับการไซร์ดูดดมจากไอ้หื่นเชิดอย่างลืมตัว “อร๊าาาาา...ซี๊ดดดดด...ต้นขาาาาา” ดาหวันตาลอยหัวสมองเบลอไปด้วยความหลอนฤทธิ์ยาผนวกกับกลไกการป้องกันความเสียใจของตัวเอง จึงสร้างภาพไอ้เชิดเป็นต้นกล้าโจรชั่วไม่แปลกใจอะไรกับผลข้างเคียงของยาที่มีอาการแบบนี้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันทำกับลูกบ้านผู้โชคร้าย มันย้ายหลบคดีไปมาหลายที่แต่ครั้งล่าสุดมันเล่นแรงไปหน่อยจนต้องหลบมากบดานไม่แสดงตัวอยู่2ปี 2ปีที่ต้องทนเห็นดาหวันแต่งตัวมายั่วมันโดยมันทำอะไรไม่ได้ ( คิดไปเองตามประสาโจร )ยังไม่นับเพื่อนของดาหวันที่มาบ่อยๆอีก อีนี้ยิ่งสวยเข้าไปกันใหญ่ไอ้เชิดยิ้มกริ่มอย่างสะใจมันชอบที่สุดเวลาผู้หญิงมีอาการหลอนแบบที่ดาหวันเป็นเพราะเหยื่อจะอยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างสมยอมกับขัดขืน ซึ่งมันไม่ปล่อยให้เสียเวลาปล่าวรีบถลกเดรสสั้นสีดำของดาหวันไปกองอยู่ที่หน้าท้องโดยที่หญิงสาวก็ยิ้มระรื่นขยับส่ายก้นไปมาให้มันถลกขึ้นได้อย่างว่าง่าย “อูยยยยต้นขา...จะทำอะไรน้าดาคะ...” ดาหวันตกอยู่ในภาพหลอนของตัวเองหลีกหนีความจริงอันแสนหดหู่ “อูยยย...อีหนูเอ้ย...โหนกสวยนิ่มมืออะไรขนาดนี้”ไอ้เชิดจับสองขาที่ถูกมัดไว้ยกขึ้น แล้วตะปบเนินเนื้อนิ่มกรีดนิ้วลากไปตามรอยประกบของร่องหลืบนอกกางเกงใน ที่กำลังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่เอ่อล้นออกมาความเสียวแล่นปรี๊ดกระตุกสามัญสำนึกของดาหวันกลับมาเล็กน้อย “เดียวนะ...อึ้ย...นี้ใครน่ะ...”ดาหวันมึนหัวสับสนตาต้นไปเที่ยวกับยัยมินอยู่นี้น่า ดาหวันได้สติกลับมานิดหน่อย พยายามขยับตัวถอยหนี“อย่านะ...ไอ้บ้านี้” มือไม้อ่อนปวกเปียกสะบัดทุบตีไอ้เชิดกด้วยแรงเท่าที่มีแต่ว่ายุงกัดยังจะเจ็บซะกว่า “บร๊ะ อีหนูดา นี้หนูขยับสะโพกให้ข้าถกกระโปงขึ้นง่ายๆเองเลยนะฮ่า ฮ่า ฮ่า ”ไอ้เชิดหัวเราะร่ากับอาการสับสนของหญิงสาว ดาหวันเปรียบเสมือนคนเป็นตะคริวกำลังจะจมน้ำแห่งมโนสติมีบ้างที่กระเสือกกระสนโผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมาหายใจหายคอได้นั้นก็คือตอนนี้ที่เธอกลับมามีสติขัดขืนอยู่ตอนนี้ แต่ยังไงๆเดียวเธอก็ต้องจมลงสู่ก้นบึ้งแห่งราคะอยู่ดี “ไม่ไม่...ไม่จริง...อร๊า...อย่า...อย่านะ...อย่าทำชั้น” ไอ้ลุงเชิดไม่สนใจคว้าเสื้อเกาะอกของดาหวันพร้อมๆกับยกทรงดึงกระชากลงมาปล่อยสองเต้าใหญ่ไหลทะลักล้นออกมาให้โดนปากของมันอ้าอมเม็ดปลายปทุมถันงามงอนกระตุกปั่นอารมณ์ร่านจนสติของดาหวันที่เพิ่งจะกลับมาเล็กน้อยโดนกระตุ้นให้เสียวซาบซ่านอีกครั้ง “ซะ...ซี๊ดดดดด...อร๊า...สะ..เสียว...ซี๊ดดดดดด...ไม่นะ...ทำไม....โอ้ยยเสียวจัง...อย่า...อย่านะ” โจรใจทรามสะใจแกะเชือกที่มัดขาดาหวันออกแล้วจัดแจงถอดกางเกงในของดาหวันเธอพยายามขัดขืนแต่ไร้เรี่ยวแรงจะปัดป้อง ทำได้เพียงพยายามหุบขาหนีบเอาไว้แต่ก็เท่านั้นเมื่อเจอไอ้ลุงเชิดจับขาแหกออกก้มหน้าลงไปมุดเลียติ่งแตดอย่างหื่นกระหายดาหวันก็เสียมโนสติอีกครั้งไปในทันที “อร๊ายยยยยย...เสียว...โอ้ยยยยย...ต้นขา...เลียหีน้าดาทำไม...อร๊าาาาา”ไอ้ลุงเชิดหัวเราะร่าอย่างสะใจ “เมื่อกี้ยังถอยหนีอยู่เลยตอนนี้แอ่นใส่เชียวนะอีคุณหนู คุณนาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”ดาหวันเสียงเขาหูแต่ไม่รับรู้อะไรแล้วยิ้มยั่วให้ไอ้ลุงเชิดพร้อมร่อนเอวเข้าหา ให้ไอ้เชิดก้มลงไปลากลิ้นสากโลมเลียหีของเธอต่อดาหวันกระสันซ่านแบะขาตัวเองออกกว้างพร้อมร่อนกระดกหีเชิญให้ไอ้เชิดเข้ามาลิ้มความหอมหวาน ดับความคันคะเย่อของร่องหลืบอย่างสุดที่จะต้านทานความซ่านเสียวจนกระทั่งความเสียวสุดขีดจากปลายลิ้นมาถึง ดาหวันแอ่นร่างอวบขึ้นราวกับสะพานโค้งใช้สองมือกดหัวไอ้เชิดแนบแน่นสองกลีบกระตุกแตกคาปากน้ำสาดกระจายเต็มหน้าไอ้เชิดอย่างสะใจในอารณ์ของโจรชั่ว “อร๊างงงงงงงง ต้นขา.......น้าดาเสียววววว....โอ้ยยยย...ไอ้เชิด...อย่านะไอ้เชิด”ดาหวันตาเหลือกหลอนไปหมดมโนสติสัมปชัญญะประกอบกันได้ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน เดียวก็เห็นเป็นตาต้นเดียวก็เห็นเป็นไอ้เชิด อยากจะห้ามก็อยากจะห้ามแต่ความเสียวมันก็พล่านขึ้นมาแทบทุกอณูรูขุมขน ปลุกความรู้สึกรัญจวนสวาทเสียจนไม่อาจจะทนไหว “อร๊า...ต้นขา...ช่วยน้าดาด้วย...ช่วยน้าดาที...อร๊า...”ดาหวันพูดอย่างสับสนในคำพูดของตัวเองในความหมายเบื้องหน้าที่ไอ้เชิดได้ยินนั้นคือเธอทนไม่ไหวจนอยากจะโดนเย็ดเต็มแก่แล้วแต่เบื้องหลังในคำพูดนั่นมีอีกความหมายหนึ่งซ่อนอยู่นั้นคือจิตใต้สำนึกของดาหวันก็ยังคงแอบหวังให้เกิดปาฏิหารย์ที่ต้นกล้าจะมาช่วยเหลือเธอได้ทันเวลาแต่เธอก็รู้ดีว่าความเป็นจริงแล้วต้นกล้ากำลังมีความสุขสมหวังอยู่กับคนรักของเค้าห่างออกจากตรงนี้ไปเกือบ500 กิโลเป็นเช่นนั้นดาหวันจึงยอมจำนนต่อโชคชะตา ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับรสชาติของความเสียวซ่านรัญจวนใจหนีความจริงเข้าไปอยู่ภายใต้กลไกป้องกันตัวเองของสมองที่พยายามสร้างภาพมโนหลอนด้วยฤทธิ์ยาสวาทให้เธอเองได้มีความสุขอยู่ในวิมานของเธอบ้างแม้ซักเล็กน้อยก็ยังดี “อร๊า...ต้นขา...น้าดายอมแล้ว......อูยยยยย...ขอ...น้าที...”ดาหวันตาลอยเหม่อมองเพดานไม่รู้ทิศทางรู้สึกล่องลอยเสมือนกับอยู่ในความฝันความรู้สึกร้อนรุ่มเริ่มรุมเร้าตรงกลางหว่างขามากขึ้นเสียจนต้องใช้สองมือแบะต้นขาออกกว้าง ร่อนคว้างเชื้อเชิญต้นกล้าในจิตนาการของเธอหรือก็คือไอ้เชิด ให้เค้ามาจักการเธอเสียที “ถึงกับร้องหาเลยเหรอว่ะ ฮ่าฮ่าเดียวลุงจะสงเคราะห์หนูดาเดียวนี้แหละ” ไอ้ลุงเชิดหัวเราะลั่นผิวปากถอดกางเกงอย่างสบายอารมณ์เอาควยมาจ่อหีดาหวัน ก่อนที่ภาพทุกอย่างของดาหวันจะดับลง ============================
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-12-8 14:46:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-8 14:54:51
โพสต์ 2024-12-11 14:56:54