แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย backroom เมื่อ 2024-12-27 11:18
อารมณ์ ตอนที่ 006 บทจบของเรื่องราว (ไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเซ็กส์)
จากเรื่องราวในตอนที่แล้ว.... หลายคนคงอยากจะเห็นบทร่วมรักของ “โต” กับ “หนูดาว” แบบเผ็ดร้อนแบบที่ “ดอม” เจอบ้าง หากแต่ในความเป็นจริงแล้ว มันกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น และไม่มีโอกาสเป็นแบบนั้นได้เลย
ด้วยนั่นก็เพราะว่า.... หลังจากที่ “ดอม” ยอมตกเป็นของ “โต” ในครั้งนั้นแล้ว “โต” กลับรู้สึกว่า .... เขามีความสุขกับการได้กอดเด็กหนุ่มคนนี้มากกว่า
แต่ถีงอย่างนั้น.... “โต” ก็ยังคงชอบ ที่จะพา “หนูดาว” เข้าสวนไปเย็ดหีอยู่ทุกวี่วัน หากแต่เพียงแค่หลังจากนั้นในทุกๆวัน..... “โต” มักจะไปเฝ้ารอการกลับมาของ “ดอม” ทุกที
และเมื่อ “ดอม” หายดีจากอาการฉีกขาดที่ถูก “โต” กระทำ “ดอม” ก็กลับมาหา “โต” เช่นเดียวกัน ก่อนที่ “โต” นั้น จะร่วมรักกับเขาอย่างเผ็ดร้อนเช่นเดิม ซึ่งนั่น มันทำให้ทั้ง “โต” และ “ดอม” ต่างติดใจในกันและกันเป็นอย่างมาก
แถม “ดอม” ยังมีนิสัยชอบเรียนรู้นั่นนี่อีก เลยทำให้ทั้งสองคน ได้ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน นอกเหนือจากการร่วมเสพสังวาสในร่างกาย และเพราะความสัมพันธ์ที่เดินหน้าไปในทางเดียวกันอย่างนี้นี่เอง
ทำให้เมื่อ “โต” รู้สึกตัวอีกที ก็เหมือนจะรักเด็กหนุ่มคนนี้เข้าให้เสียแล้ว จนถึงขนาดเอ่ยปากถาม “ดอม” ไปว่า .... ถ้า “โต” พาหนีไปอยู่ด้วย “ดอม” จะตามไปไหม ซึ่งคำตอบที่ได้ ทำให้ “โต” ยิ้มออกมาอย่างแสนจะยินดี
หากแต่นั่น เป็นคำพูดลองใจเฉยๆ เท่านั้น .... แต่เมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไปนานมากขึ้น จวบจนครบ 1 ปี ที่พวกเขาทั้งสองคนได้สนิทชิดเชื้อกัน “โต” ก็ตัดสินใจพา “ดอม” เดินทางออกจากบ้านไปจริงๆ
โดยเหตุผลที่ “โต” แจ้งให้ทุกคนทราบนั้นก็คือ .... เพื่อนรุ่นพี่ที่รู้จักอยู่ในกรุงเทพฯ รับงานก่อสร้างมางานหนึ่ง ซึ่งได้ค่าตอบแทนดีมากๆ เลยต้องการกำลังเสริมไปช่วยงานประมาณ6 เดือน .... “โต” จึงตกปากรับคำไป
ประกอบกับเห็นว่าครอบครัวของ “ดอม” กำลังลำบาก จน “ดอม” ไม่ได้เรียนหนังสือต่อ เลยชักชวนให้ไปทำงานด้วยกัน จะได้มีรายได้ส่งมาให้ครอบครัว นั่นคือเหตุผลที่ “โต” บอกให้ทุกคนรับทราบ ก่อนที่จะพา “ดอม” เดินทางออกจากหมู่บ้านไป
แต่พอถึงเวลาจริงๆ ทั้ง “ดอม” และ “โต” หาได้หวนกลับมาที่บ้านไม่ เพราะทั้งคู่นั้น ได้พากันออกไปใช้ชีวิตเสมือนคู่รักคู่นึงที่กรุงเทพฯ แล้ว โดย “โต” ได้ไปช่วยเพื่อนรุ่นพี่ของตนคุมคนงานก่อสร้างจริงๆ เพื่อหารายได้เข้าครอบครัว
โดยรายได้ส่วนหนึ่ง “โต” ได้ใช้ส่งเสียให้ “ดอม” ได้เรียนหนังสือต่อจนจบมหาลัย ส่วน “ดอม” นั้น ก็ขยันขันแข็ง ....นอกจากจะทำหน้าที่ปรนเปรอความสุขให้กับ “โต” แล้ว เขายังดูแลงานบ้านทุกอย่าง พร้อมกับไปรับจ้างซ่อมรถมอไซต์ให้กับอู่รถไม่ไกลจากที่พัก
โดยรายได้ที่ได้มา หลังจากหักค่ากินอยู่แล้ว พวกเขาก็แบ่งส่งไปให้ครอบครัวตามที่บอกเอาไว้ หากแต่แค่ไม่ได้พากันกลับไปก็เพียงเท่านั้น.... จวบจนกระทั่ง “โต” เริ่มเดินทางเข้าสู่วัยชรามากขึ้น จนเริ่มรู้ตัวแล้วว่าหลังจากนี้อาจจะไม่ไหว
“โต” ก็ได้เอ่ยปากถามกับ “ดอม” ว่า เขาอยากมีใครคนอื่นเข้ามาในชีวิตไหม แต่พอเอ่ยปากพูดทีไร.... ก็จะถูกจับกดลงบนฟูกนอน แล้วโดนขึ้นขย่มควยจนน้ำแตกเสียทุกที เพื่อเป็นการตอกย้ำให้ “โต” รู้ว่า .... “ดอม” ไม่ได้ต้องการมีใครอื่น นอกจาก “โต” เท่านั้น
หากแต่ถ้าจะมีใครเพิ่มเข้ามาในชีวิต.... ก็อาจจะลองหาทางรับบุตรบุญธรรมดู เพื่อจะได้มีเขาเข้ามาอยู่เป็นกำลังใจให้กับ “โต” ในยามแก่เฒ่า แต่ทว่า.... พอพูดไปพูดมา และดูความเป็นไปได้แล้ว ก็เหมือนจะยาก และมีโอกาสอันน้อยนิด
เรื่องลูกบุญธรรม เลยห่างหายไปจากการสนทนาอยู่พักนึง จนกระทั่งวันนึง.... “ดอม” ก็ได้เข้ามาพูดจา บอกกับ “โต” อย่างมั่นใจว่า เขาหาวิธีได้แล้ว ซึ่งวิธีที่ “ดอม” หามาได้ก็คือ .....
“ดอม” ได้ตกลงว่าจ้างพม่าสาววัยกลางคนที่ดูแข็งแรงคนนึง มาตั้งท้องให้กับลูกของพวกตน โดยเงื่อนไขในการแลกเปลี่ยนนั้น เพียงแค่ให้เงินพม่าสาวคนนั้นตามที่เธอร้องขอก้อนเดียวเท่านั้น เพื่อแลกกับเด็กที่เกิดมา โดยที่พม่าสาวคนนั้น จะไม่มายุ่งกับเด็กเลย และจะหายหน้าไป
ซึ่งเอาจริง พอ “โต” ได้ยิน ก็แอบไม่ค่อยอยากตกลงเท่าไหร่ แต่ก็ทนแรงตื๊อของ “ดอม” ไม่ไหว เลยต้องตกลงเอาตามนั้น ก่อนที่จะสอบถามหาวันไปพบหมอ เพราะ “โต” คิดว่า .... ต้องฝากน้ำเชื้อ ต้องทำขั้นตอนตามที่กฎหมายบอก
แต่ทว่า.... “ดอม” ไม่ได้คิดแบบนั้น เพราะวิธีนั้นมันยุ่งยากเกินไป.... และ “ดอม” ไม่มั่นใจว่าจะทำมันได้ ดังนั้น.... “ดอม” จึงใช้วิธีของตนเอง โดยการชักชวนสาวพม่าคนนั้นมาค้างคืนที่ห้องพักของตน
แล้วให้ “โต” ลงดุ้นควยชำแรกเย่อเย็ดฝากน้ำไว้ในโพรงหีของพม่าสาวแทบทุกคืน จวบจนเวลาล่วงเลยผ่านไป3 เดือนกว่าๆ และผลออกมาว่า พม่าสาวกำลังตั้งครรภ์ให้กับ “โต” แล้ว ทุกอย่างถึงจบลง.... โดยที่ “โต” ไม่ได้หวนนึกถึงสาวพม่าคนนั้นอีกเลย
หากแต่เลือกที่จะกลับมาชดเชยให้กับ “ดอม” แทบทุกคืนแทน จวบจนกระทั่งเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านมาจนพม่าสาวกำลังจะคลอด..... “โต” ก็ล้มป่วยลงแบบกระทันหัน และในช่วงเวลาห่างกันไม่ถึง2 นาที หลังจากที่ “โต” หัวใจหยุดเต้นลงและจากโลกใบนี้ไป
ทารกแรกเกิดคนใหม่ ก็ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกใบนี้ และถูกเซ็นรับรองความเป็นพ่อ ด้วยชื่อของ “ดอม” แทนที่จะเป็น “โต” ซึ่งนั่น ทำให้ “ดอม” เสียใจมากๆ ที่เด็กคนนี้ ไม่สามารถเกิดมาทันให้ “โต” ได้พบหน้า
“ดอม” เลยได้แต่สัญญาว่า .... จะดูแลเด็กคนนี้ให้ดี พร้อมกับจัดแจงเรื่องของเด็กจนเรียบร้อย ไม่ให้มีพันธะกับแม่ชาวพม่าของตน ก่อนที่ “ดอม” จะพาทารกน้อยของตนเอง เดินทางกลับไปยังบ้านที่ต่างจังหวัด
โดยในทันทีที่กลับมาถึงบ้านแล้วนั้น.... “ดอม” ก็ได้เดินทางไปหาครอบครัวของ “โต” อันประกอบไปด้วย “เมีย และหนูดาว” เพื่อแจ้งข่าวร้ายให้พวกเธอทั้งสองคนรับทราบ ก่อนที่จะบอกเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกคนได้รู้
พร้อมกันนั้น.... “ดอม” ก็ได้ส่งจดหมายฉบับนึงให้เมียของ “โต” ได้เปิดอ่าน ซึ่งข้อความในนั้น ระบุเรื่องพินัยกรรมแบ่งสมบัติเอาไว้ว่า ....
เงินฝากในธนาคารทั้งหมดยกให้ “ดอม” โดยไม่มีข้อแม้ ทองคำแท่ง10 บาท ให้แบ่งคนละครึ่งระหว่าง “ดอม กับเมีย” ส่วนที่ดินจำนวน250 ไร่ ที่เป็นส่วนของ “โต” แต่แรกนั้น ให้เมียแบ่งกับหนูดาวคนละครึ่ง
ส่วนที่ดินของ “ยายจันทร์” จำนวน 300 ไร่ ที่ “ยายจันทร์” ยกให้ “โต” ก่อนที่แกจะตายไปนั้น ให้ยกให้เด็กที่อยู่ในความดูแลของ “ดอม” เพียงคนเดียว .... ซึ่งพินัยกรรม ได้ถูกระบุเอาไว้แบบนั้น และเมียของ “โต” ก็ยุติธรรมที่จะทำตาม
โดยที่มีข้อแม้เพียงอย่างเดียวว่า..... เธอขอไปเยี่ยมเยียนหาลูกชายของ “โต” ได้ เมื่อเธอต้องการที่จะไป ซึ่ง “ดอม” นั้น ก็ยินดีให้อย่างไม่เกี่ยงงอน ก่อนที่จะพากันไปทำเรื่องราวทุกอย่างตามพินัยกรรม
แล้วหลังจากนั้น.... “ดอม” ก็ใช้เงินเก็บในส่วนของตนเองบางส่วน เพื่อลงทุนจ้างคนมาสร้างบ้านหลังเล็กๆให้กับตน และ “ดอม” ก็ใช้บ้านหลังนั้น เลี้ยงดูทารกน้อยที่มีนามว่า “โต” ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับพ่อของเขาเรื่อยมา
จวบจนกระทั่งเด็กน้อยเติบใหญ่มาได้ประมาณ10 ขวบปีกว่าๆ เขา ก็ได้บอกกับ “ดอม” ว่า ....เขาฝันเห็นพ่อของตนเอง และพ่อของเขาได้ฝากบอกกับ “ดอม” ว่า ... อยากให้ “ดอม” เริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครสักคน เพื่อที่เขาจะได้หมดห่วงเสียที
นั่น คือคำพูดของ “โต” ที่บอกกล่าวกับ “ดอม” ให้ได้รู้ ว่า “โต ผู้เป็นพ่อ” ได้ฝากบอกมา
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
|