(ภูมิ)ชีวิตที่ไม่เหมือนเดิม - EP 0

Mintar

***ย้ำก่อนอ่าน ทุกสิ่งที่ได้อ่านต่อไปนี้ล้วนเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น หากบางส่วนรู้สึกเหมือนจริงจนเกินไป ก็ให้ทุกคนรู้ว่า คิดไปเอง***

****************

"ย้ายหอไปอยู่ด้วยกันนะ" นี่เป็นประโยคเริ่มต้นเรื่องราวระหว่างเรา

           "ภูมิ" เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จับพลัดจับผลูได้มาเรียนไกลบ้าน เลยต้องเช่าหอพักในช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ชีวิตรักก็มา ๆ หาย ๆ เข้ามาดีบ้างร้ายบ้างตามประสาชีวิตมหาวิทยาลัย จนกระทั่งวันหนึ่ง ภูมิ ได้เจอกับ "เต้" คนที่ทำให้ ภูมิ ได้ค้นพบความต้องการบางอย่างที่เก็บซ่อนไว้ในใจ
           เรื่องราวเริ่มต้นที่การไปฉลองต่างจังหวัดของชมรม ซึ่งเต้ เป็นรุ่นพี่ในชมรม ส่วนภูมิ เป็นน้องใหม่ แต่การไปต่างจังหวัดด้วยกันในครั้งนี้ ทำให้้ทั้งสองคนรู้จักกัน และสนิทกันมากขึ้น เมื่อกลับจากต่างจังหวัด เต้จึงเอ่ยปากชวนภูมิ ย้ายไปอยู่หอเดียวกันเพื่อกระชับความสัมพันธ์ที่กำลังพัฒนาและประหยัดค่าใช้จ่าย
           ในทุก ๆ คืนที่นอนด้วยกัน หลายครั้งที่มีอะไรด้วยกัน แต่สิ่งที่แปลกสำหรับคู่นี้คือ เต้ จะไม่ยอมสอดใส่ และภายนอกกันเท่านั้น ซึ่งทุกอย่างต้องเกิดในบรรยากาศที่มืดสนิท ไม่มีแสงไฟเท่านั้น  ในช่วงแรก ภูมิ ก็เข้าใจ และยอมตามน้ำไป แต่เมื่อเวลาผ่านไป ภูมิ ก็ทนต่อความต้องการของตัวเองไม่ได้จึงวางแผนการบางอย่าง
        คืนหนึ่งที่ เต้ ออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ปล่อยให้ ภูมิ อยู่หอเพียงลำพัง ความต้องการของ ภูมิ ที่ปะทุขึ้น ทำให้ภูมิตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่เขาคุ้นเคยและทำเป็นประจำเมื่อต้องอยู่ลำพัง ในห้องที่มีเพียงแสงจันทร์สาดเข้ามาผ่านประตูกระจกตรงระเบียง ภูมิที่อยู่ในชุดนอนที่มีเพียงกางเกงขาสั้นบาง ๆ ลุกออกจากเตียงไปตรงระเบียงและปลดเครื่องแต่งกายเพียงชิ้นเดียวของเขาออก เผยให้เห็นท่อนลำที่ขณะนี้มีเลือดสูบฉีดทำให้ท่อนลำตั้งตรง มีเส้นเลือดปูดโปน และส่วนปลายมีน้ำใสเหนียว ๆ หยดออกมา
           "อาห์....สวัสดีทุกท่าน เจอกันอีกแล้ว และวันนี้มีอะไรมากทักทายทุกท่านด้วย" ภูมิพูดในใจขณะที่เดินออกไปที่ระเบียงเพื่อห่มลม อาบแสงจันทร์ยามค่ำคืน ท่ามกลางวิวหอพักใกล้เคียงและตึกสูงที่ส่วนใหญ่ปิดไฟแล้ว มีเพียงบางห้องเท่านั้นที่ยังเปิดไฟอยู่ เมื่อออกไปที่ระเบียง ภูมิก็ยืนในจุดที่คุ้นเคย มือหนึ่งรูดท่อนลำที่ออกมารับลม อีกมือหนึ่งเขี่ยยอดอกที่ตอนนี้เริ่มชูชันเพราะปะทะกับอากาศเย็น "อือ..ฮืม...อ่ะห์....ถ้ามีคนมองอยู่จะเป็นยังไงวะ จะมีคนแอบถ่ายรูปกูไปประจานมั้ยวะ อ่าห์....ทุกคนจะต้องเรียกกูว่าไอ้โรคจิตชอบโชว์แน่ ๆ" พอใกล้แตก ภูมิก็หยุดแตะต้องตัวเอง ขณะที่จะก้าวเข้าไปในห้อง สายตาของภูมิก็เหลือบไปเห็นตะกร้าผ้าใส่แล้วของเต้ ที่อยู่ตรงระเบียง จึงนึกไอเดียบางอย่างได้ "โทษฐานที่กลับห้องช้า กางเกงในหายไปซักตัวคงไม่รู้ตัวหรอกมั้ง" ภูมิจึงเดินไปที่ตะกร้า ล้วงไปที่ก้นตะกร้าแล้วหยิบกางเกงในของเต้ขึ้นมา จากนั้นเดินไปนั่งที่ปลายเตียง "ซู้ดดด...อ่าห์....ผ่านมาหลายวันยังกลิ่นหอมอยู่เลย ถ้าหายไปบ่อย ๆ แบบนี้ กูจะหยิบไปให้หมด ไม่ต้องใส่อะไรไปเรียนแม่งเลย" ภูมิสูดดมสิ่งที่หยิบมาได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู นั่นแปลว่าเต้กลับมาแล้ว ภูมิเลยรีบเอาของที่หยิบจากตะกร้าใส่ไว้ที่ลิ้นชักโต๊ะอ่านหนังสือของตัวเอง รีบใส่กางเกงแล้ววิ่งไปที่เตียงแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
           "ถึงห้องมึงละ เจอกันพรุ่งนี้ไอ้เต้ อาบน้ำด้วยนะมึง ดื่มหรืออาบวะ เหม็นทั้งตัวเลย" พอเสียงพูดคุยเงียบไป เต้ก็เดินมาถึงเตียง และด้วยความเมา เต้จึงนอนไปทั้งอย่างนั้นแล้วหลับไป ภูมิที่รู้สึกตัวอยู่จึงแกล้งสะลึมสะลือ ตื่นมาไล่เต้ไปอาบน้ำ "จะนอนก็ไปอาบน้ำก่อน เหม็นเหล้าโว้ย" ภูมิพูดพร้อมพลิกร่างเต้ที่นอนคว่ำให้หงายขึ้น แล้วเขย่าตัวเต้เพื่อให้ตื่น "ตื่นๆ ถ้าไม่ตื่นจะเช็ดตัวให้นะ จะไปอาบน้ำอุ่น ๆ หรือจะให้เอาผ้าเย็น ๆ มาถูตัว" ไร้การตอบกลับจากอีกฝ่าย ภูมิจึงตัดสินใจเดินไปเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ หมายจะเช็ดตัวให้เต้ที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง "อ่ะ กูต้องแก้ผ้าให้ใช่มั้ยน่ะ แม่งเอ้ย" ภูมิสบถอยู่ในใจ แต่ก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้ "ทีนี้แหละ เสร็จกูแน่" ภูมิวางผ้าหมาด ๆ ไว้ข้างเตียง เดินไปเปิดโคมไฟโต๊ะอ่านหนังสือ ให้มีแสงสลัว ๆ เพราะกลัวว่าแสงสว่างไป เต้จะตื่น เมื่อจัดแจงสภาพแวดล้อมเสร็จ ภูมิจึงเริ่มแผนการของตัวเองด้วยการเปลดกระดุมเสื้อของเต้ออก เผยให้เห็นร่างขาวตามฉบับของคนดูแลผิว และร่องรอยของกล้ามเนื้อเล็กน้อยของหนุ่มวัยยี่สิบต้น ๆ "หุ่นก็ดีนี่หว่า ทำไมตอนทำแม่งชอบปิดไฟวะ" พอปลดกระดุมเสื้อเสร็จ ก็ถึงจุดสำคัญของแผนการ ภูมิค่อย ๆ แกะหัวเข็มขัด ปลดตะขอกางเกง แล้วดึงขอบกางเกงลงช้า ๆ โดยที่ไม่เอะใจเลยว่า สะโพกของเต้ ยกขึ้นเล็กน้อยทำให้สามารถถอดกางเกงได้ง่าย "เอาล่ะ ทีนี้ กูได้เห็นเต็มตาละ แต่ว่ากูขอเก็บเป็นที่ระลึกหน่อยเหอะว่ะ เผื่อมีอะไรจะได้ตกลงกันง่ายหน่อย" พูดเสร็จภูมิหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมา ถ่ายทั้งภาพนิ่ง วีดิโอ ที่เห็นทุกสัดส่วนเรือนร่างของเต้ และเน้นไปที่ท่อนลำที่สงบนิ่งของเจ้าของ "เอาล่ะ ถึงจะมีกลิ่นเหล้านิดหน่อย แต่กูไม่ไหวแล้วว่ะ" ภูมินั่งคร่อมร่างของเต้แล้วเลียท่อนลำที่สงบนิ่งและพวงที่ห้อยลงมาอย่างหื่นกระหาย เพียงไม่นาน ท่อลำที่สงบนิ่งก็พองตัวด้วยความเสียงที่ถูกกระตุ้น "นี่ขนาดมึงเมาหลับแต่ก็ยังมีอารมณ์ได้นะ" หลังจากโลมเลียได้ไม่นาน ภูมิก็เริ่มการตอบสนองความต้องการของตนเองโดยการนั่งคร่อมไปที่แท่งชูชันของเต้ แล้วกดลงไป พยายามอยู่สักพักแท่งอุ่นของเต้ก็อยู่ในรูสวรรค์ของภูมิจนมิดด้าม จากนั้นภูมิจึ่งเริ่มขย่มเบา ๆไม่ให้ท่อนหลุดออกมา "อ่าห์ๆๆ....ในที่สุด กูก็ได้ทำแบบนี้ซักที แต่คราวหน้าตอนมึงตื่น กูจะเอารูปที่กูถ่ายนี่แหละ ทำให้มึงต้องยอมกู" แต่แล้วไม่นานภูมิก็เริ่มเมื่อย จึงหยุดขย่มแล้วเริ่มรูดท่อนลำของตัวเอง "อืมมม อ่ะห์ๆ...นี่หรอความรู้สึกเวลาโดนเย็แล้วชักคว*" สุดท้ายภูมิก็พ่นน้ำรักออกมาเลอะหน้าท้องและหน้าอกของเต้ บางส่วนกระเด็นโดนใบหน้าเล็กน้อย "เสร็จละ แต่กูไม่เช็ดให้มึงนะ ตื่นมาจะได้รู้ตัวว่าโดนทำอะไรไป" พูดเสร็จภูมิก็เดินไปเช็ดคราบน้ำที่ติดอยู่กับตัว แล้วล้มตัวลงนอนข้างเต้ที่ร่างเปรอะเปื้อนน้ำคาว แต่เมื่อภูมิล้มตัวลงนอนไม่นาน เต้ก็ลุกขึ้นมาเดินไปล้างตัว แล้วเดินกลับมาในสภาพเปลือยเปล่า แล้วทำในสิ่งที่ภูมิคาดไม่ถึง
           เต้นั่งคร่อมร่างของภูมิที่นอนอยู่บนเตียง ทำให้ภูมิสะดุ้งตื่นขึ้นมา "ถ่ายรูปกูไปลงที่ไหนล่ะ ส่งให้ใครไป" เต้พูดด้่วยความโมโห ทำให้ภูมิตกใจกลัวเลยโกหกออกไป "ไม่ได้ถ่ายอะไรทั้งนั้น ไม่ได้ทำอะไรเลย" เต้ได้ยินแบบนั้นเลยโมโหกว่าเดิม "ได้ เมื่อกี้มึงทำอะไรไว้ ตอนนี้มึงต้องโดนเอาคืน" เต้เลิกเสื้อของภูมิขึ้นและดึงกางเกงของภูมิลง เผยให้เห็นท่อนลำที่สงบหลังจากพ่นน้ำออกไปเมื่อครู่ เต้ก้มลงไซร้คอภูมิ และคลึงท่อนลำของภูมิเรื่อย ๆ จนมันตั้งชันขึ้นมาอีกรอบ "พี่เต้ ภูมิขอโทษ ภูมิยอมแล้ว อย่าทำเลย เดี๋ยวลบรูปให้ ลบหมดเลย ยอมแล้วๆ" ภูมิสารภาพเผื่ออีกฝ่ายจะใจเย็นลง แต่ผลดันตรงกันข้าม เต้เอื้อมมือไปปิดปากภูมิ อีกมือหนึ่งบีบเค้นท่อนลำที่พึ่งตื่นแล้วรูดขึ้นสุดลงสุด "อื๊อๆ....อ๊ะห์ๆๆ...พี่เต้ ภูมิยอมแล้ว ภูมิยอมแล้ว หยะ..อ๊ากกก..เจ็บ..อ๊ะๆ..."จนในที่สุดภูมิก็ปล่อยน้ำรอบที่สองของคืนนี้ "มึงส่งให้ใครบ้าง บอกกูมา" เต้ยังเค้นข้อมูลจากภูมิอยู่ "ไม่มี ไม่ได้ส่งให้ใคร เอาไปดูได้เลย" ภูมิเปิดรูปทั้งหมดในคลังแล้วกดลบให้เต้ดู จากนั้นจึงส่งให้เต้เช็คอีกรอบ "กูไม่สน มึงแม่ง....กูนอนละ" เต้เข้านอนโดยปล่อยให้ภูมิสับสนว่าหลังจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป
           หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ เต้ไม่ยอมคุยกับภูมิเลยไม่ว่าจะต่อหน้าหรือทางข้อความ แล้วจู่ ๆ เต้ก็ส่งข้อความบอกภูมิว่าย้ายของออกหอแล้ว ภูมิตอบข้อความไป อีกฝ่ายก็ไม่อ่านข้อความ เมื่อภูมิกลับมาถึงห้อง ก็พบว่าข้าวของของเต้หายไปแล้วจริง ๆ นับตั้งแต่นั้นมาภูมิก็จมอยู่กับความรู้สึกผิดและดทษตัวเองที่ตัดสินใจผิดพลาด จนกระทั่งทั้งคู่เรียนจบไปซักพัก เมื่อถึงวันเกิดของเต้ ภูมิจึงตัดสินใจส่งข้อความหาเต้อีกครั้ง "ตอนนี้ยังโกรธกันอยู่ไหม ผมขอโทษ ให้ผมทำอะไรก็ได้ถ้ามันจะทำให้พี่เต้หายโกรธหรือสบายใจมากขึ้น" ภูมิกดส่งไปโดยที่ไม่หวังว่าเต้จะอ่าน แต่แล้วก็มีข้อความจากเต้ส่งมา "มึงแน่ใจนะว่าจะยอมกู งั้นมึงมาที่ XXX วันที่ XXX ถ้าไม่มา ถือว่ามึงกับกูไม่รู้จักกันอีกต่อไป"

*******************************************

ภูมิยอมขนาดนี้แล้ว ถ้าพวกคุณเป็นเต้ พวกคุณจะให้ภูมิทำอะไร

ร่วมแลกเปลี่ยนไอเดียและคำดูถูกเหยียดหยามได้ตามสะดวก ม๊วฟๆ

ป.ล. สารภาพว่าเรื่องเดิมตัน ๆ กลัวแต่งต่อแล้วแป้ก เลยเอาจังหวะและพลังที่มีเริ่มเรื่องใหม่ หวังว่าจะเบื่อกันไปซะก่อนนะ

nuangnut1996

รอติดตามครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

uuuukrubb

เยี่ยมครับ

ดอกม่วง

เต้คงไม่จับภูมิเป็นทาสเสียวหรอกนะ แต่ถ้าจริงภูมิน่าจะยอม

Siwit

รอติดตามครับ

Dreamy

รออ่านตอนต่อไปครับ

Darkbluelock

ขอบึุณครับ

ghotcity

ดีนะ

takeshi

ขอบคุณครับ

shinecaff

อืมมมมม..เป็นผมคงไม่สน ในเมื่อเราไม่สำคัญ ก็แยกย้าย

lekthai

ขอขอบคุณครับ

hellsboy

ขอบคุณครับ รอติดตามนะครับ

nutt'Za

ความฟินเป็นเหตุ แต่อย่างน้อยได้เชยชมดูดกินควยพี่เต้สุดหล่อขย่มควยสดๆจับทำผัวได้ แต่จะบุญหรือกรรม รอตอนต่อไป

Aquarius_Camu

ขอบคุณครับ

Supakonmano

ขอบคุณ​ครับ

reawreaw

ขอบคุณ​ครับ