เรื่องมันเริ่มจากความชั่วที่เกิดขึ้นจากตัวผม ไม่ค่อยอยากจะเล่าต้นสายปลายเหตุซักเท่าไหร่ เพราะกลัวว่า หากน้องหรือคุณพ่อของน้องเข้ามาเจอ น่าจะเป็นเรื่องใหญ่ เอาเป็นว่า พิมพ์ไว้ก่อนละกันไว้ถึงตอนนั้น ค่อยตัดสินใจอีกที่ว่าจะทำยังไง
ผมได้บอกกับเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นคนดีเอามากๆ และเพราะเขามาอยู่ใกล้ชิดผมมากเกินไป จึงทำให้ความชั่วของผมมันกระเด็นไปติดซึ่มเข้าไปในตัวเขา “แม้นางฟ้ายังลงสวรรค์มาเป็นนางมารได้” นั้นคือคำพูดที่ผมบอกเขา
มีอยู่วันหนึ่งเขาขี้เกียจทำงาน เพราะอยากไปทำกิจกรรมของที่ทำงาน แต่การจะออกไปทำนานๆก็จะโดนว่า ไม่ทำงานได้ จึงมาปรึกษาผมถึงแนวทางต่างๆ ซึ่งไอ่ผมมันก็เป็นคนดีที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่น จึงได้ให้คำแนะนำที่ดีๆไป แต่ไม่ว่า จะแนะนำยังไง เพื่อนคนนี้ก็ยังมีความกังวลอยู่ ผมจึงมอบบทเรียนสำคัญกับเขาไปว่า “คนชั่ว เขาไม่ได้คิดถึงผลของกระทบที่จะเกิดขึ้นหรอกนะ สิ่งที่เขาคิดมีแค่ว่า หากถูกจับได้เขาจะแก้ไขยังไง เพียงเท่านั้น เพราะการคิดถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจะทำให้เรากลัวและไม่กล้าที่จะลงมือทำมัน” เป็นยังไง คำแนะนำผมดีไหมล่ะครับ
กลับเข้าเรื่องดีกว่า หลายวันก่อนหน้านั้น ทางบริษัทผมมีการจัดงานเลี้ยงของบริษัท และผมได้เป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการ (ที่ไม่ทำอะไร) การประชุมทุกอย่างก็ผ่านไปเลื่อยๆ จนเข้ามาในช่วง สามสัปดาห์สุดท้ายก่อนงานเริ่ม ขณะที่เดิน - นอน เล่นอยู่นั้น ผมก็คิดอะไรบางอย่างที่ชั่วร้ายออกมาได้
(ไม่แน่ใจว่า เคยบอกไปหรือยังว่า ผมมีนิสัย เป็นนักสะสม ไม่ว่าจะเป็น ข้อมูลที่เป็นตัวหนังสือ รูปภาพหรืออะไรก็ตาม หากเป็นสิ่งที่ผมสนใจ หรือ คนที่ผมสนใจ ผมก็จะมีความต้องการได้อยากได้สิ่งนั้นมาสะสมไว้เสมอ ซึ่งเหตุก็เกิดเพราะความต้องการนี้เช่นกัน) [ กลับเข้าเรื่องต่อ !! ]
ในเมื่องานนี้เป็นงานบริษัทมีการแสดงดนตรี แถมยังเป็นธีมแนวชุดนักเรียนอีก ถ้าจะอ้างเพื่อให้เข้าธีม ผมก็สามารถเอานักร้องที่เป็นเด็กหรือนักเรียนมาได้สินะ (ผมพูดกับตัวเอง) ทันทีที่คิดแบบนั้นได้ แผนการ คำพูด ข้ออ้าง ข้อมูล และอื่นๆอีกมากมายผุดขึ้นมา และถูกจัดวางในหัวอย่างเสร็จสรรพ
เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือ ผมรีบหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่และเปลี่ยนมา หาข้อมูล รวมไปถึงนำแผนที่คิดได้ มาจัดเรียงใหม่พร้อมกับตรวจสอบซ้ำทันที
เอาเป็นว่า สรุปแผนที่ผมวางเอาไว้ก็ถูกนำไปใช้จริงกับน้อง แม้จะมีปัญหาหลายจุดแต่ก็สามารถผ่านมากได้ เพียงแต่ว่า สิ่งเดียวที่ไม่ได้คือ สิ่งที่ผมต้องการ 555 ทั้งการได้เจอตัวน้องจริงๆ รวมไปถึงการได้คุยหรือได้ข้อมูลอื่นๆ ด้วยเพราะคุณพ่อของน้องเองเป็นผู้จัดการส่วนตัวแถมยังมีประสบการณ์ด้านนี้มาอย่างยาวนาน จึงไม่พลาดหรือปล่อยอะไรที่เป็นของน้องออกมาเลย (ส่วนผมเองก็พึ่งทำครั้งแรกเช่นกันเลยมีหลายๆจุดที่พอลงสนามจริงทำพลาดและอาจจเป็นช่องทางทำเกิดความไม่ไว้ใจได้เช่นกัน)
ช่วงเวลาที่ผมใช้ในการติดต่องานของน้องประมาณ 1 สัปดาห์ คุยกับน้อง 3 วัน คุยกับคุณพ่ออีก 2 วัน ก่อนจะรู้ผลว่า บริษัทไม่อนุมัติให้น้องขึ้นแสดงด้วยในงานนี้ (ซึ่งเรื่องเหล่านี้ผมสร้างขึ้นมาเองทั้งนั้น) หลังจากทุกแจ้งว่า “ไม่ผ่านที่ประชุม ต้องขอโทษด้วย” ผมทั้งรู้สึกผิดและติดใจเหมือนกับผมทิ้งโอกาสบางอย่างไป ด้วยเพราะเหตุหลักๆ ผมได้คุยกับคุณพ่อมากกว่าตัวของน้อง หลายๆครั้งแม้ว่า คุณพ่อจะทักมาบอกว่า น้องฝากมาบอกก็ตาม ผมกลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย ถึงอย่างนั้นลึกๆผมก็แอบดีใจถ้ามันคือเรื่องจริง
หลังจากนั้น การคุยกันระหว่างผมกับคุณพ่อของน้องก็จบลง แต่ผมความรู้สึกผมมันกลับค้างคาอย่างบอกไม่ถูก เพราะคุณพ่อเล่นอ่านข้อความแล้วไม่ตอบ ไม่มีขอบคง ขอบคุณอะไรผมด้วย (ตัวน้องก็ด้วย) อุสาโอนเงินให้ค่าเสียเวลา (ที่จริงคุณพ่อจะให้น้องโอนคืนเพราะไม่คิดจะเอาแต่แรกอยู่แล้ว แต่ผมไม่เอาเท่านั้นเอง) ผมจึงได้ส่งข้อความไป ทิ้งประมาณว่า “สิ่งที่เสียดายที่สุดคงเป็นการที่ไม่ได้เจอน้องเท่านั้นครับ”
เมื่อเห็นแบบนั้น คุณพ่อแจ้งไว้ว่า น้องจะมีเปิดหมวกแถวๆที่ผมอยู่ สามารถไปหาได้ ซึ่งผมตอบเป็นกลางๆว่า ถ้ามีโอกาสจะแวะไป และการคุยของเราก็จบเพียงเท่านี้ เวลาผ่านไป ราวๆ 2 วัน
ก็มีข้อความเข้ามาอีกครั้ง “บอกน้องให้แล้วว่า จะไปหาครับ” [-.-]
คือ ไปหา ?? มาหา ?? ผมไปหา ?? พาน้องมาหา ?? เกิดคำถามเต็มไปหมด เพราะมีคำถามโผล่ขึ้นมาทันที
1. ถ้าคุณพ่อกับน้องมาแล้วผมจะทำยังไง ??
2. คุณพ่อรู้ความจริงแล้วหรือยัง ??
3. ปฏิเสธดีไหม ??
ผมคิด 3 เหตุการณ์หลักขึ้นมาอย่างทันที
1.1 ถ้ามาแล้วผมสามารถเชิญให้คุณพ่อกับน้องมาร่วมงานของบริษัทดีไหม แม้ผมจะทำการสำรองที่นั่งไว้ให้อยู่แล้วก็ตาม เพียงแต่ว่า คุณพ่อจะพูดเรื่องนี้กับคนอื่นไหม ถ้าพูดแล้วเกิด แปลกใจอะไรขึ้นมาละจะทำยังดี ซึ่งในส่วนนี้เราไม่สามารถครบคุมได้เลย
1.2 ให้มาหาแล้วออกไปเจอ แต่ไม่ชวนมาร่วมงาน แต่มันจะดูเสียมารยาทไปไหม ถ้าทำแบบนั้นจริงก็จะเสียดายที่ไม่ได้คุยกับน้องอย่างจริงจังอีก
2. ถ้าคุณพ่อรู้ความจริงแล้ว คงไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านมาขนาดนั้น หรือไม่ก็ควรจะโทรมาตรวจสอบที่บริษัทไปแล้ว ขอนี้จึงติดทั้งไป
3. ก็อยากทำนะ แต่ !!! ผมก็เกิดจะมาเสียใจภายหลังที่ปฏิเสธไป เพราะใจจริงยังไงก็อยากเจอน้องอยู่ดี
สรุปท้ายผมจึงทำได้เพียง “ได้ครับ ยังไงถ้ามาก็ต่อติดผมมานะครับ” แต่พอเวลาผ่านไปผมจึงกลับไปทบทวนคำพูดที่ได้คุยกับคุณพ่อ ซึ่งดูเหมือนผมจะเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องไปเจอน้อง จากที่ตอนแรกที่คิดไว้คือ จะนั่งดูน้องร้องเพลงอยู่ห่างๆ ก่อนจะปิดด้วยกัน แวะเข้าไป ทักทายแบบไม่บอก และออกมาบอกคุณพ่อน้องว่า แวะไปหาแล้วนะ อะไรแบบนี้
แต่ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ ก็คงต่อไปเจอ และเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ 3 อย่างที่คิดไว้ ผมต้องเป็นคนไปเจอน้องด้วยตนเองในวันที่น้องแสดงเปิดหมวก
ผมตัดสินใจ แจ้งกับคุณพ่อของน้องว่า “ในเมื่อยังไงน้องต้องไปเปิดหมวกวันถัดมาอยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้น เราไปเจอกันที่งานเลยน่าจะดีกว่า ตัวน้องเองหลังจากอัดเสียงแล้ว จะได้พักผ่อนด้วย” ตัวผมเองจะได้ ไม่ต้องกังวลว่าความจะแตกด้วย 55 (ผมคิดแบบนั้น) ทางคุณพ่อดูเมือนจะไม่ติดอะไร และตกลงตามนั้น
ก่อนถึงวันจัดงานเลี้ยง 1 สัปดาห์
“คณพ่อครับ น้องจะมาเปิดหมวกวันที่ 29 แค่วันเดียวหรือว่า 29 - 30 ครับ”
“ตอนนี้ยังไม่แน่ใจเลยครับ น้องมีนัดอัดเสียงวันที่ 29 - 30 จึงเป็นไปได้ว่า อาจจะไปเปิดหมวกวันที่ 28 - 29 - 30 ครับ ถ้าชัดเจนยังไงจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ”
“คือว่า วันที่ 29 ผมต้องเดินทางไปต่างจังหวัด กลับมาอีกทีวันที่ 30 ช่วงบ่ายเลยครับ”
“เพื่อจะไม่กระทบตารางงานของน้อง เอาเป็นว่า ปล่อยให้เป็นเรื่องโชคละกันครับ จะได้ไม่ลำบากทั้งตัวน้องละคุณพ่อด้วยครับ”
“ขอบคุณนะครับ”
“ได้ครับ ถ้าน้องเปิดหมวกวันไหน เดียวจะแจ้งไปนะครับ”
“ขอบคุณครับ”
อันที่จริงอย่างจะพิมพ์ว่า “หวังว่าจะได้เจอกันครับ” แต่กลับว่า คุณพ่อจะเปลี่ยนใจพอน้องมาที่บริษัทผม เดียวจะมีเรื่องให้ต้องแก้อีก ถึงแม้มาคิดตอนนี้ว่า มันอาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่มีโอกาสได้เจอน้องแล้วก็ตาม เพราะจังหวะหลายๆอย่างของผมกับน้องคาดกันเสมอ ถึงแม้จะเริ่มต้นด้วยแผนชั่วของผมก็ตาม
หลายครั้งผมก็คิดนะว่า บางทีการที่น้องไม่ต้องรู้จักผมมันอาจะดีเสียกว่า เพียงแต่ว่า หลายครั้งนั้น ตัวผมมักจะกลัวเสียดายภายหลัง ที่ไม่ได้ทำมัน เพราะมันเด็กหลายคนมากที่ผมมีโอกาสที่จะเข้าไปรู้จักกับเขา (ก่อนจะดัง) แต่ผมก็ทิ้งโอกาสนั้นไป (ตัดเพ้อเฉย !!! )
ขอน้ำใจ
+ เงิน 
เล็กๆน้อยๆ ด้วยนะครับขอบคุณครับ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-1-28 00:05:23
(ลืมไปไม่มีแล้ว T_T)
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-1-28 00:38:50
โพสต์ 2025-1-28 07:31:39
เรื่องดูน่าสนใจแต่ช่วงแรกๆงงนิดนึง
โพสต์ 2025-1-31 17:03:25
