อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2011-2-25
ล่าสุด2025-3-13
วันเกิด1988 ปี 4 เดือน 15 วัน
ส่วนสูง175
น้ำหนัก80
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 30
- พลังน้ำใจ
- 28533
- Zenny
- 3021
- ออนไลน์
- 5791 ชั่วโมง
|
เสียงลมหายใจหนักๆ ของ พี่เวหา กระทบข้างหูของ ต้นน้ำ ขณะที่ร่างสูงใหญ่แนบชิดกับเขาจนแทบไม่เหลือช่องว่าง กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย กลิ่นของผู้ชายที่ผ่านการซ้อมหนักมาตลอดทั้งวัน… มันเข้มข้นจนต้นน้ำแทบมึนเมา& v1 q1 Q( Q1 a1 _5 N2 @( E
) b& @2 R' C, Y0 v1 {พรายกระซิบข้างหูเขาเบาๆ "รู้สึกดีไหม?"
0 b2 \: T S5 p8 S
: F3 m" e( u0 _- P- X/ \2 r4 _" c"มาก…" ต้นน้ำตอบในใจ
, I3 r: j/ T; Y: H) j( B
; O4 W' q' C! E"งั้นสนุกต่อเลยดีไหม?"$ q6 {, u. n/ Y8 Z3 a' h
. m5 R$ u P1 ~ f1 R: Vพรายในร่างของเวหา ได้จูงมือของต้นน้ำ ไปยังห้องล็อกเกอร์ของนักกีฬา ซึ้งตอนนี้ไร้ซึ่งผู้คน
6 E0 I. {1 K: u( Q# D
j3 t4 J0 P6 ^3 L4 }. ?6 I) Z"เรามาเริ่มกันเลยดีไหม" พรายในร่างของพี่เวหากล่าว
- L: B) C/ B6 d8 U+ z% _! ~! F2 |) m9 |1 p- a
ก่อนที่ต้นน้ำจะได้ตอบอะไร พี่เวหาก็พลิกตัว ดันร่างของต้นน้ำให้ติดกับผนัง มือแกร่งของเขากดลงบนไหล่ของต้นน้ำ บดเบียดกลิ่นกายของตัวเองเข้ากับเขาอย่างจงใจ* s# k/ n8 u' e* L$ ~8 p v# k; O
) m% b; Q. s1 H4 F"ทำไมกูรู้สึก…" เวหาขมวดคิ้ว ดวงตาเหม่อลอยแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขาดึงต้นน้ำเข้ามาแนบอก ซุกหน้ากับลำคอของต้นน้ำราวกับถูกสะกด
+ B6 i7 v+ [5 C8 }% F5 X* Q$ c0 @- k$ w& N
"พี่เวหา…" ต้นน้ำครางเบาๆ ขณะที่ริมฝีปากของพี่เวหาเคลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอ ลมหายใจร้อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อของเขาแผ่กระจายไปทั่ว
$ t( V, C0 W5 h( W$ l& o1 y. \0 A a; S0 {! h; i6 C
พรายกำลังควบคุมทุกอย่าง มันไม่ได้แค่ให้พี่เวหามาหาต้นน้ำ แต่มันกำลังผลักดันให้ทุกอย่างเลยเถิดไปมากกว่านั้น
! @6 `0 D, s, ~+ I# T3 I6 X8 X& Q; z; |' Y
"พี่… ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ…" เวหาพึมพำข้างหู
1 w8 |2 V1 P g H
+ Z# z& n3 |9 i6 f! {ต้นน้ำยิ้มมุมปาก มือของเขาสัมผัสกับแผ่นอกที่ร้อนผ่าว เขารู้ว่าเวหากำลังสับสน แต่ก็รู้เช่นกันว่าอีกฝ่ายไม่อาจห้ามตัวเองได้2 X5 U5 o; B1 }- V# D
1 c, L3 _9 h) |& p1 E! y! ?เพราะพรายกำลังเล่นสนุกกับพวกเขาอยู่ K" P! _8 }" T: n# W4 L$ F" a
' Q F, d5 e1 n8 q8 E. E
"พี่ไม่ต้องเข้าใจหรอก…" ต้นน้ำกระซิบเบาๆ ก่อนจะเลื่อนมือขึ้น จับท้ายทอยของพี่เวหา… ดึงเขาเข้ามาใกล้กว่าเดิม ทั้งคู่ค่อยๆจูบปากกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของเวหาค่อยๆล้วงเข้าไปในปากของต้นน้ำ ก่อนจะผลักออกจากกัน
( n* ~3 _& p: u. N# Q: ^0 c \7 v: ]# T
ต้นน้ำกรีดนิ้วลงบนต้นคอของพี่เวหาอย่างเชื่องช้า แผ่วเบา แต่กลับปลุกเร้าให้ร่างสูงสะท้าน ดวงตาของเวหาวาววับราวกับถูกควบคุมด้วยแรงปรารถนาอันรุนแรงที่ไม่อาจต้านทานได้7 g6 D" m) e; @0 ^" b1 A9 o" X0 e
! Q2 @3 @4 J; E3 ?; i; L
"ต้นน้ำ..." เสียงของพี่เวหาแหบพร่า
2 f) q$ F6 f# m( K" W% k. i6 l% p2 K7 ~9 [+ F9 y1 G
ริมฝีปากของเขาแตะลงบนผิวเนื้อขาวเนียนของต้นน้ำ เบาๆ ในตอนแรก แล้วไล่ต่ำลงอย่างจงใจ รอยสัมผัสร้อนผ่าวจากลมหายใจของเขาทำให้ต้นน้ำเผลอกัดริมฝีปากตัวเอง มือแกร่งของพี่เวหากดแน่นลงบนสะโพกของเขา รั้งให้ร่างกายแนบสนิทกันมากขึ้น- h7 Q$ \. y4 s6 Y6 d) G, G5 b
, S! ~! k4 f# d0 p" H! B' O"พี่ไม่ควร..." เวหาพึมพำ แต่กลับไม่ยอมหยุด; e7 |. d' u3 o* b( ~0 D- l
0 P9 A& ^ Y1 w1 n( s1 aต้นน้ำยกมือขึ้น ลูบไล้แผ่นหลังที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่าย ปลายนิ้วลากผ่านกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง ลำคอของเวหากระตุกเมื่อเขาถูกจุดไฟด้วยสัมผัสนั้น
& A9 ^ g! q! ]; e7 ^
( o. M' q, j0 l9 r4 w" q"พี่ไม่ต้องคิดหรอก..." ต้นน้ำกระซิบเสียงแผ่ว ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากเข้าไปใกล้ ริมฝีปากของทั้งคู่แนบกันในที่สุด
0 m; ?$ O% p* U8 u1 l/ q5 j/ B/ D+ F
มันไม่ใช่จูบที่อ่อนหวาน แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา รุนแรงและหิวกระหาย พี่เวหากดริมฝีปากลงมาแนบแน่น รสสัมผัสลึกซึ้ง ร้อนแรง และไม่มีใครต้องการให้มันหยุด! s0 o4 a0 H& t5 B
# F* u) ]; S# y5 m4 \ I8 Cมือของเวหาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าของต้นน้ำ ร่างกายของพวกเขาบดเบียดเข้าหากัน จังหวะหายใจหนักหน่วง เสียงครางต่ำๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอของเวหา
* E {: Z4 S- C3 s- G+ U: t2 x* Z% @, Y2 }3 \* G$ E
พรายยังคงซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืด มันเพียงเฝ้ามองด้วยความพึงพอใจ เพราะคืนนี้… ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามที่มันต้องการ
' l- p+ j4 f0 B( ^9 t& A" \) e# t; ^
เวหากระชับอ้อมแขน ดึงต้นน้ำเข้ามาแนบชิดกว่าเดิม ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดซอกคอของต้นน้ำ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจัดจะเคลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ
9 D( f( j2 d$ S
3 q7 h& Y7 i# I. w) kต้นน้ำแอ่นกายเมื่อสัมผัสอุ่นชื้นลากผ่านผิวเนื้อ เปลวไฟแห่งราคะกำลังลุกโชนเมื่อพี่เวหาไล้ริมฝีปากไปตามแนวกระดูกไหปลาร้า แล้วจงใจจูบเบาๆ ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาหยุดอยู่ที่ใต้แขน& Z/ u. T/ O S
% R, [* J' R7 ?เวหายกแขนของต้นน้ำขึ้น เผยให้เห็นผิวเนื้ออ่อนบางที่ถูกซ่อนไว้ ลมหายใจของเขาหนักหน่วง ขณะที่ริมฝีปากแนบลงบนรักแร้ของต้นน้ำ สัมผัสนุ่มชื้นของปลายลิ้นลากผ่านผิวอย่างจงใจ รสสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยทำให้ต้นน้ำสะดุ้ง ร่างกายสั่นสะท้าน
4 W( ]7 K# C3 \2 |9 P/ Y3 z- z+ R- W h: j& ]
"พะ…พี่เวหา…" ต้นน้ำครางเสียงแผ่ว
" H0 F: g+ u+ B: t, I, w% _' B0 D: K2 X. _; r5 Q3 ]
แต่เวหาไม่ฟัง เขาใช้ลิ้นกวาดไล้ไปตามรอยบุ๋มของรักแร้ ไล้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นกายของต้นน้ำอย่างหลงใหล มือแกร่งลูบไล้ไปตามสีข้าง ปลายนิ้วไล้ผ่านซี่โครง ริมฝีปากขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดึงอย่างเร่าร้อน
! Z5 h" n( G1 S; ~
2 Q0 o0 z% t. N% Z$ X: Lต้นน้ำดิ้นเล็กน้อย แต่กลับไม่หนีไปไหน มีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้น ร่างกายร้อนวูบวาบไปหมด
/ p j- c4 G7 L) a: \: T* k
1 s k1 V+ `( c, W3 i P"พี่… อย่าหยุด…" ต้นน้ำหลุดเสียงคราง2 k) V) f) h5 V! `5 j ]! X
* G# N% q) z. B! k: r/ Xเวหาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปที่เดิมอีกครั้ง ใช้ลิ้นลากผ่านจุดอ่อนไหวที่ทำให้ต้นน้ำตัวสั่นสะท้าน กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย มันเร่งเร้าความต้องการของพวกเขาให้พุ่งทะยานสูงขึ้นไปอีก
( g F# H# ?6 u$ w- K" T0 b2 Q# B( t7 @8 @
คืนนี้… ไม่มีอะไรหยุดพวกเขาได้อีกแล้ว% u/ e5 b i' ~7 T; x
3 S. w+ c$ j0 M0 r+ nเสียงลมหายใจหนักหน่วง แรงปรารถนา และอำนาจของพรายที่ครอบงำ, R9 R5 O$ T, J
3 }5 h g7 m. e- _) b* e/ f& V3 r
เวหากระชากต้นน้ำเข้ามาแนบชิด ดวงตาของเขาเปลี่ยนไป—ลึกซึ้ง เย้ายวน และเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ดูไม่ใช่ของมนุษย์โดยสิ้นเชิง พรายเข้าสิงร่างของเวหาแล้ว… และตอนนี้ มันกำลังปลุกเร้าความต้องการในกายของต้นน้ำ
T: C t' B6 \
! X* o1 g( z; A2 _“ต้นน้ำ…” เสียงของเวหากระซิบข้างหู ทุ้มต่ำจนขนลุก0 @1 o& w+ W, X8 T6 ]
7 Q: T+ ^+ v+ {' Sริมฝีปากร้อนแนบลงที่ลำคอ ขบเม้มอย่างจงใจ ลมหายใจร้อนระอุเป่ารดผิวกายขณะที่มือแกร่งเริ่มลากไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังของต้นน้ำ; Z) D! l8 L1 m+ r
' h! c/ ], ]1 v. P, U/ l8 S. M. C
ต้นน้ำกัดริมฝีปาก ร่างกายสั่นสะท้าน แต่ไม่คิดจะถอยหนี พรายกำลังบงการทุกอย่าง และเขาก็เต็มใจถูกครอบงำ+ o: b7 V/ u- G! G$ q1 v. d$ l' p# z, i# U
' c+ A, I) C* S6 {! ~; {3 a
เวหาผลักต้นน้ำลงกับเตียง กายแข็งแกร่งแนบลงมา กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกายของเวหาห้อมล้อมทุกสัมผัส ทำให้ต้นน้ำมึนเมา
. _- |: S2 R8 V% O& N
# T0 u: n% p% L" A“หอม…” ต้นน้ำกระซิบ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับแขนของเวหา แล้วซุกหน้าลงใต้รักแร้ สูดลมหายใจลึก กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย มันเข้มข้นจนร้อนวูบวาบไปทั่วกาย! a; o5 r x G2 @- Z
. h/ _, ^- Y- X8 h+ ]8 J
เวหาหัวเราะเสียงแหบพร่า “ติดกลิ่นกูแล้วเหรอ?”# }( v0 \0 f# q. X0 o/ T
! N5 P; v. v ]4 Qต้นน้ำไม่ตอบ แต่จมูกของเขายังคงซุกอยู่กับรักแร้ของเวหา ลิ้นแตะสัมผัสเนื้ออ่อนนุ่มเบาๆ ก่อนจะกวาดไล้ช้าๆ ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่างของทั้งคู่ เวหาครางต่ำ มือของเขารั้งท้ายทอยของต้นน้ำ กดให้ซุกลึกขึ้น: t7 J1 o1 C3 v/ K
/ V% l8 b9 X' r
“อย่าหยุด…” เวหาสั่งเสียงพร่า9 I2 G* z: |' Y- t V; S) G
1 j: U5 B! A7 _3 x
ร่างกายของทั้งคู่แนบสนิท ผิวกายเสียดสีกัน ลมหายใจร้อนจัดพันเกี่ยว ความต้องการพุ่งทะยานสูงขึ้นทุกขณะ มือแกร่งของเวหาเริ่มเคลื่อนไหว ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของต้นน้ำ ก่อนจะผลักให้ร่างของเขาแนบลงกับเตียง/ I. A& P# z! u. \
1 @4 k+ w @% x& }5 O
"คืนนี้… มึงเป็นของกู"3 j' @3 h! q3 S0 @
2 ^6 s! X0 }5 ~" aเสียงกระซิบสุดท้าย ก่อนทุกอย่างจะดำดิ่งสู่ห้วงปรารถนาแห่งพรายที่ไร้ซึ่งการควบคุม…
0 \. d" H5 M/ _! F' w+ b: @+ S1 z3 B* D0 B' O2 H; u
* Q* p z3 L$ I6 ^/ s5 ]) K
9 ^* I {" O& A—6 X0 x$ |, q& s5 }7 X$ Y1 J( ~
$ N/ R' _) q, q. z9 R7 x
หลังจากคืนนั้น พี่เวหาก็เริ่มเปลี่ยนไป…- m5 W; U j$ P9 x k8 O- X7 b7 h1 A* d9 b
, w, K/ j4 s; H$ a2 ~. \- O# L, A0 q
เขากลายเป็นคนที่มักจะเผลอเดินเข้ามาหาต้นน้ำโดยไม่รู้ตัว บางครั้งก็นั่งข้างๆ แล้ว ยกแขนขึ้นพาดไหล่ต้นน้ำ ปล่อยให้กลิ่นเหงื่อของตัวเองแตะจมูกของเด็กปีสองอย่างจงใจ0 W$ N1 D! E7 B1 [7 u; j( b% w" u/ J, V
; r6 \7 k9 \, L! }/ z8 }* Q. oต้นน้ำรู้ว่ามันไม่ใช่เพราะพี่เวหารู้สึกแบบนี้กับเขาจริงๆ แต่มันเป็นเพราะพรายยังฝังบางสิ่งไว้ในจิตใจของอีกฝ่าย
( G5 @3 p8 ~. N4 d9 Y$ P
; Y9 z4 a, I3 i6 l6 i# R* ^+ {"สนุกไหม?" พรายกระซิบในหัวต้นน้ำ
% s8 I6 F9 Y! ^% }+ M0 h& |$ M1 J
"มาก…" ต้นน้ำยิ้ม พลางมองไปรอบๆ
1 y! c! q) V, w" a5 o$ ?) q2 C9 P& L/ p" o/ l# ^* n! `# @ j E
คืนนี้เขาคงต้องหาคนใหม่ให้พรายเล่นด้วยอีกแล้ว…
" n6 e5 `6 M' W2 K+ `3 V$ x0 ^& {
/ y B/ @& y; o& }; [, P% X—
0 F/ u t+ s. E; N; l& D+ k, p( c/ f' [( K4 ?
คืนนี้ยังอีกยาวไกล…
; ?5 M) ^7 P$ ~8 e/ N D t, [7 g% ?5 @- t( i) z
ปล.ช่วยคิดตอนต่อไปหน่อยคิดไม่ออก |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|