เปลี่ยนแผนนิดหน่อยเนื่องจากพี่ครับพาร์ท 3 ยังไม่เสร็จ เลยจะเอานิยายของอีกนามปากกามาลงนะครับ
9 m5 |; X, C5 i: e' L' }5 I* O& w% W; T4 |# ^( H9 M
1 B4 k) M8 d5 Q% S7 _
__________
: k8 h S% ?8 h- {) u7 R! }. S2 r" U8 X8 ^/ d {& @) o
$ w! f9 V, |5 _' n
ผมเป็นโรคจิต 0 Q$ d% J$ o1 X ^, z
สวัสดีครับ ผมชื่อวิน เป็นคนปกติธรรมดาทั่วไป มีรัก มีโลภ มีโกรธ มีหลง และตอนนี้ ผมกำลังหลงคน ๆ หนึ่งอยู่ มันชื่อว่าอาร์ต เป็นนักกีฬา รูปหล่อ พ่อไม่รวย ส่วนกรวยนั้นใหญ่หรือเปล่าไม่ทราบ ผมกับอาร์ตเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาตั้งแต่ขึ้นมัธยมปลาย แต่เรายังไม่เคยคุยกันเลยสักครั้ง แม้แต่ประโยคเดียวก็ไม่เคย นั่นเป็นเพราะว่า ผมแอบชอบมันอยู่ "เห้ย พวกมึงหยุดเลย ทำไรเพื่อนกูวะ!" ในตอนที่ผมกำลังถูกพวกเด็กห้องโหล่รังแกอยู่ในดรงยิม ก็ได้อาร์ตนี่แหละที่ถือลูกบาสวิ่งเข้ามาช่วยเอาไว้ พอคนพวกนั้นไป มันหันมายักคิ้วโชว์หล่อให้ผมทีหนึ่งแล้ววิ่งกลับเข้าไปในสนาม ใบหน้าของมันที่หันมาส่งยิ้มให้ผม ยังคงตราตรึงในความทรงจำมาจนถึงทุกวันนี้ ฐานะทางการเงินที่บ้านของอาร์ตค่อนข้างขัดสน ทำให้อาร์ตเข้าเรียนระดับอุดมศึกษาด้วยดควต้านักกีฬา และผมก็สอบเข้ามาที่เดียวกันเพื่อหวังว่าสักวัน จะต้องสารภาพรักกับอาร์ตให้ได้! ไม่รู้ว่าผมโรคจิตหรือเปล่า ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นใบหน้าหล่อเปื้อนยิ้ม มันทำให้ผม…มีอารมณ์ ทุกครั้งที่พอนึกถึงหน้ามัน หรือมันหันมามองผมขณะกำลังเรียน ผมจะต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ "อืม อืม อืม อึก" ทันทีที่เข้าไปในห้องส้วม ไม่รอช้า ผมทำการปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด พร้อมจรดมือลงไปที่ส่วนอ่อนไหว จากนั้นก็ทำการสาวขึ้นลงตามสัญชาตญาณ นิ้วมือว่างจิกเข้าที่ยอดติ่งจนแข็งเป็นไต เม้มริมฝีปากเพื่อสะกดกลั้นเสียงครางไว้ในลำคอ "อืม อาร์ต อาร์ต อืม" ในหัวจินตนาการถึงใบหน้าหล่อเหล่า ตามมาด้วยช่วงลำคอกว้าง จากนั้นก็เป็นหัวไหล่ใหญ่ที่เปล่าเปลือย ลมหายใจเริ่มถี่รัวขึ้นเมื่อจินตนาการมาถึงหน้าอกป้านภายใต้ชุดนักเรียน "อึก อึก อึก อึก อาร์ต อืม" ผมกัดริมฝีปากแรงเพื่อไม่ให้เกิดเสียงลอดไรฟันออกไป ทว่าพยายามแค่ไหน ก็พ่ายต่อความกระสันที่พลุ่งพล่าน "ไม่ไหวแล้ว อาร์ต อาร์ต เสียว เราเสียว อาร์ต" เมื่อภาพในหัวเลื่อนลอยลงมาถึงหัวนมแข็งสีเนื้อ พร้อมไล่ระดับต่ำลงมาจนถึงลอนกล้ามหน้าท้อง เพียงเท่านั้น น้ำพุแห่งความสุขของผมก็พุ่งขึ้นสูงแล้วไหลตกลงต่ำตามวิธีแรงดึงดูด "แฮก แฮก แฮก อ่า" และนี่ก็คือสาเหตุ ว่าทำไมผมต้องถอดเสื้อผ้าจนหมด นั่นเป็นเพราะว่า ทุกครั้งที่ผมช่วยตัวเองแล้วนึกถึงอาร์ต มวลน้ำมหาศาลก็ทะลักออกมามากมายอย่างไม่มีสาเหตุ… & ?4 p7 N# F2 ^ G# ]
ทุกคนคงทราบดี ว่าผมนั้นเสียอาการขนาดไหนเมื่อเห็นหน้าของอาร์ต นั่นทำให้ ผมไม่สามารถมองหน้ามันตรง ๆ ได้ ผมก็เลยแก้ปัญหาด้วยสิ่งเดียวที่ผมมี…เงิน "ชัดมากเลยครับ ขอบคุณนะครับ" ผมพูดกับพี่ทีม รุ่นพี่ชมรมถ่ายภาพที่นำภาพของอาร์ตที่ถ่ายตอนทำกิจกรรมต่าง ๆ มาให้ผม "ขอบคงขอบคุณอะไร ไม่ต้องคิดมาก เอาไว้เดี๋ยวกูเคลียร์รายงานได้กูจะจัดให้อีก" พี่ทีมรับเงินในซองที่ผมใส่ไว้ให้แล้วเดินจากไป ไม่รอช้า ผมรีบกลับห้องตัวเอง จากนั้นก็หยิบเอารูปที่พี่ทีมถ่ายให้ขึ้นมาดู รูปอาร์ตที่กำลังสวมเสื้อบาสกระโดดชูตลูกกลม ตัวเคลือบไปด้วยเหงื่อใส กล้ามเนื้อเด่นชัดสะท้อนรับกับแสงไฟที่สาดส่องในสนาม "อูว ดีมาก ดีสุด ๆ เลย แพล็บ แพล็บ" ผมอดไม่ได้ที่จะแตะจมูกลงไปบนรูปตำแหน่งที่วางของขนรักแร้ดกดำ ก่อนที่จะแลบลิ้นเลียไปที่จุดนั้น มันมาแล้ว มาอีกแล้ว…ไม่รอช้า ผมรีบถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออก จากนั้นก็ทำการลูบไล้ลำตัวพร้อมจินตนาการถึงใบหน้าและรูปร่างของอารืตประกอบ "อูว ดีมากเลย หุ่นดีมากเลย ขอจูบได้ไหม" ผมทำท่าส่งจูบแล้วจุ๊บลงไปที่รูปนั้น ก่อนจะทำการคลี่กองภาพมองหาแผ่นที่กระตุ้นอารมณ์มากขึ้นไปอีก "อ่าส์ ดีสุด ๆ เลย ทำไมนายหล่อขนาดนี้ เราหลงนายไม่ไหวแล้วนะ" ผมยกรูปถ่ายของอาร์ตขณะกำลังยกขวดน้ำกระดกดื่ม แม้จะเป็นเพียงภาพนิ่ง แต่ในหัวผมจินตาการถึงของเหลวที่ไหลลงคอได้เป็นฉาก ๆ หยดน้ำที่ติดริมฝีปากวิบวับ พร้อมกับเสียงร้อง ‘อ่าซ์’ ตอนที่อาร์ตชื่นใจ กระตุ้นประสาทสัมผัสจนขนตามตัวลุกชัน "ไม่ได้การแล้ว ไม่ไหวแล้ว ไม่เอา มันเร็วไป!" เพียงแค่คิดถึงฉากเซ็กซี่ น้ำที่ปริ่มรออยู่ก็พร้อมที่จะหลั่งไหลออกมา แต่ผมยังไม่อยากเสร็จ มันเร็วเกินไป ผมยังไม่พร้อม เอารูปทั้งหมดที่มีเก็บใส่กล่องล็อคเอาไว้ จากนั้นนั่งสงบสติอารมณ์ของตัวเอง คิดถึงหน้าของเพื่อน คิดถึงหน้าของรุ่นพี่ หน้าพ่อค้าแม่ค้าเพื่อให้อารมณ์ที่มีเจือจางไป "ฟู่ว…" ในที่สุดผมก็ทำได้ ผมข่มอารมณ์ตัวเองไว้ได้ แม้น้องชายผมในตอนนี้จะเปียกแฉะจากน้ำหล่อลื่นเยิ้มหยดลงบนพื้นเป็นกองก็ตามที ผมขอสารภาพเลยว่า ตั้งแต่ผมรู้ตัวว่าชอบอาร์ต และจินตนาการถึงรูปของเขาอย่างคนโรคจิต แต่ผมไม่เคยจินตนาการไปถึงจุดนั้นของอาร์ตเสียที อย่างมากสุดก็แค่ขนดกดำที่อยู่ตรงช่วงหัวหน่าว เพียงจินตนาการถึงผิวเนื้อที่เป็นจุดอ่อนไหวก็ไม่สามารถทนต่อแรงสวาทนั้นได้ ทำให้ผมพยายามฝึกกลั้นอารมณ์ตัวเอง เพื่อซ้อมรับมือกับของจริงที่จะเจอในอนาคต เมื่อทุกอย่างสงบลงแล้ว ผมออกจากห้องมุ่งตรงไปยังร้านอาหารตามสั่งใต้หอ "ป้าครับ ผัดกะเพราไข่เยี่ยวม้าไม่เผ็ดหนึ่งจานครับ" "จ่ะ รอเดี๋ยวนะลูก" ปกติแล้วจะต้องเขียนเมนูใส่กระดาษ แต่ในตอนที่คนไม่เยอะก็มักจะสั่งปากเปล่ากันไปเลย ไม่รอให้เสียเวลา ผมทำการเดินไปสั่งนมสดปั่นกับร้านที่อยู่ติดกัน จากนั้นก็มานั่งรอที่โต๊ะหน้าร้าน "วิน!" ตอนที่กำลังก้มหน้าเล่นมือถืออยู่จู่ ๆ ก็มีคนร้องเรียกจากทางด้านหลัง น้ำเสียงทุ้มที่เรียกชื่อผมนั้นกังวาลอยู่ในหูซ้ำไปมา ผมรีบหันขวับ! ไปดูในทันที "อะ…อะ…อาร์ต!" ไม่จริงน่ะ คนตรงหน้าผมคืออาร์ต ผู้ชายที่ผมเพ้อฝันมาเกือบ 4 ปี ทำไมอาร์ตถึงมาที่นี่ได้ล่ะ!!! "เป็นอะไร ทำหน้าอย่างกับเจอผี" อาร์ตยิ้มกว้างหัวเราะด้วยความสดใส แต่ผมนี่สิ ไม่…ไม่…ไม่ใช่ตอนนี้ "ข..ขะ ขอตัวก่อนนะ!" ไม่รอช้า ผมรีบวิ่งขึ้นห้องของตัวเองในทันทีโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ ช่วงล่างของผม…มันกำลังกลายร่าง! ทันทีที่วิ่งเข้าห้อง ผมรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างไว ท่อนเนื้อช่วงล่างตอนนี้กำลังพองขยายเต็มที่ แถมผงกหงึก ๆ ถี่รัวแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "ไม่ไหวแล้ว อาร์ต ทนไม่ไหวแล้ว อึก!" ผมรีบหยิบกล่องที่เก็บรูปเอาไว้ มือควานหาลูกกุญแจปลดล็อคพัลวัน เพียงครู่เดียว รูปของอาร์ตทั้งหมดก็เผยต่อหน้า แค่สายตามองปราดผ่านแผ่นภาพเหล่านั้น น้ำคามมหาศาลก็พุ่งทะลักทะลายออกมาราวกับเขื่อนแตก "เชี่ย! อาร์ต โอ๊ย แตกแล้ว อาร์ต แฮก แฮก" ผมตัวโยนนั่งหอบหายใจที่พื้นถี่รัว ทว่าดันเผลอคิดถึงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่ดังขึ้น โสตประสาททำงานอีกครั้ง "ไม่ ไม่นะ" ท่อนลำค่อย ๆ ขยายตัวขึ้นอีกครั้ง เมื่อครู่นี้ นอกจากเห็นใบหน้าของอาร์ต ได้ฟังน้ำเสียงของอาร์ต ยังมีอีกอย่างที่สัมผัส….มันคือกลิ่น เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ผมได้กลิ่นตัวของอาร์ต "อือ ไม่ไหวแล้ว ปวด ปวดไม่ไหวแล้ว อึก" ผมร้องด้วยความทรมานเนื่องจากแก่นกายนั้นมันแข็งจนปวดหนึบไปหมด แม้จะใช้มือแตะเพื่อสาวชัก แต่ก็ยังไม่ทันใจ ในตอนนั้นเอง ผมหยิบรูปของอาร์ตขึ้นมาดูอีกครั้ง สายตากวาดมองด้วยความรวดเร็ว ภาพของอาร์ตในอริยาบถต่าง ๆ ถูกฉายผ่านดวงตาที่จ้องเขม็ง "อูว อาร์ต อาร์ต เราชอบนาย เราชอบนายมาก เอากับเราได้ไหม เราอยากโดนนายเอา นะ อาร์ต ขอร้อง ฮึก เราขอร้อง!!" ปรี๊ดดดด "อ๊าาาส์" "วิน" "อาร์ต!!!" ตอนที่น้ำผมกำลังพวยพุ่งอยู่นั้นเอง ได้มีแสงสว่างฉายขึ้นมาที่ข้างหน้า ผมตัวชาทำอะไรไม่ถูก เมื่อเห็นชัดว่าคนที่กำลังเอ่ยชื่อผมนั้นคือใคร ไม่รู้ว่าอาร์ตมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่สิ่งที่ผมเห็น คืออาร์ตกำลังช็อคตาค้างยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตู ไอ้วิน ไอ้บ้า ทำไมถึงรีบจนลืมปิดประตูกันวะ "อาร์ต ฮือ ออกไป ออกไป ไม่เอาแบบนี้ อือ" ไม่ใช่แค่อาร์ตที่ช็อค ผมเองก็ช็อคทำอะไรไม่ถูก ในตอนนี้ขอแค่ให้ทั้งหมดมันคือความฝัน ทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่มันทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือจัดการเฉพาะหน้า ผลัก! ผมดันร่างของอาร์ตออกจากเขตห้องแล้วรีบดึงประตูปิดกลับ หมับ! มือหนาของอาร์ตบับจับประตูแน่น พร้อมกับดึงมันเปิดอ้าออกตามเดิม "วิน…" "ปล่อย!" "ไม่วิน เดี๋ยวก่อน" "ปล่อย" ผลัก! "โอ้ย!!!" ด้วยความวิตก ผมรีบผลักอาร์ตจนล้มลงแล้วดึงประตูปิดล็อคกลอน "มันจบแล้ว..มันจบแล้วสินะ ความหวังที่จะได้สารภาพรักมันจบแล้ว" ผมทิ้งตัวนั่งลงสะอื้นอยู่ที่ประตู ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงคำพูดลอยผ่านเข้ามา "วิน เปิดประตูให้อาร์ตก่อน นะครับ เปิดประตูให้อาร์ตหน่อย" ตึง ตึง ตึง! อาร์ตพูดสลับเคาะประตูขอร้อง "ไม่ นายกลับไปเถอะ" "วิน โอ๊ยเจ็บ วิน" ครืด!! ทันทีที่ได้ยินว่าอาร์ตเจ็บ ร่างกายของผมรีบดึงประตูเปิดอัตโนมัติ "อาร์!" ผมเผลอร้องอุทานออกมาเมื่อเห็นว่ามีของเหลวสีแดงอยู่บนหางคิ้ว "วิน…" อาร์ตไม่รอช้ารีบแทรกตัวเข้ามาจนผมได้สติ อยากจะดันอาร์ตออกไปแต่กลัวว่าจะทำแรงเกินไป เลยสู้แรงอาร์ตไม่ได้ที่ฝ่าเข้าเบียดเข้าห้อง "อ๊ะ ไม่นะ ไม่!!" ตอนที่ร่างกายของเราบดเบียดกัน อยู่ ๆ ก็มีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น "แจ้บ แจ้บ" อาร์ตใช้ลิ้นเลียริมฝีปากกลืนสิ่งแปลกปลอมเข้าไป ผมอายจนทำตัวไม่ถูก กลัวอาร์ตจะรังเกียจ เพราะสิ่งที่อาร์ตกำลังเลียนั้น มันคือน้ำกามที่พุ่งออกมาเมื่อกี้ "อาร์ต เราขอโทษ ฮือ เราขอโทษ" "วิน…ไๆม่เป็นไร" ผมเดินหนีอาร์ต แต่อีกฝ่ายยังเดินตามพร้อมใช้มือโอบร่างของผมเอาไว้ สัมผัสที่ต้องการประกอบภาพเลียริมฝีปากของอาร์ต ทำให้ผมตื่นตัวขึ้นอีกครั้ง "วิน…" "อือ..." "วินชอบเรางั้นหรอ?" ผมเงียบนิ่งไม่กล้าพูด กลัวว่าถ้าตอบไปแล้วอาร์ตไม่ชอบทุกอย่างจะพัง แค่นี้ก็เครียดพออยู่แล้ว แถมน้องชายยังสั่นหงึก ๆ ไม่หยุดอีก "วิน…อาร์ตถาม ว่าวินชอบอาร์ตหรอ?" "ทำไม…ทำไมต้องเรียกชื่อแทนตัวเองแบบนี้ มันทำ มันทำให้ โอ๊ยยย อึก อึก" อยู่ ๆ อาร์ตก็ใช้นิ้วดีดเข้ามาที่น้องชายผมจนมันเจ็บ แต่กลับกระตุกสั่นกว่าเดิม "อาร์ตถาม ว่าวินชอบอาร์ตหรอ ถ้าไม่ตอบ จะดีดอีกนะ" "งือ อย่าแกล้งสิ" "งั้นก็ตอบมา วินชอบอาร์ตหรือเปล่า" ถ้าโดนดีดอีกครั้งผมคงเสร็จแน่ เลยจนใจพยักหน้าตอบรับไป "ครับ เราชอบนาย ขอโทษนะ" พัง…ทุกอย่างพังหมดแล้ว ทุกอย่างที่ทำมา น้ำตาผมไหลพรากอาบแก้มทั้งสองข้าง ตอนนั้นเอง มีมืออุ่น ๆ ยื่นมาปาดน้ำตา พร้อมกับใบหน้าหล่อเลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ จุ๊บ! ริมฝีปากหนาที่ผมเฝ้าใฝ่ฝัน กำลังละเลียดจูบเข้าที่เปลือกตาอุ่นของผม สัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน "อะ…อาร์ต! ทำแบบนี้ทำไม" "อาร์ตเองก็ชอบวินนะ" "อ๊ะ อ๊ะ อย่า อืม…" ไม่ทันที่ผมจะถามต่อ กลับร้องด้วยความทรมานเมื่อมือหนากำลังกอบกุมเข้าที่ส่วนอ่อนไหว เป็นครั้งแรกที่มันถูกสัมผัสจากชายอื่น แถมยังเป็นมือของคนที่ผมแอบชอบอีกด้วย "ไม่ได้นะ มันเสียว" "เสียวหรอครับ" "อื้อ อึก วินเสียว" "ถ้าเสียวก็ครางออกมาสิครับ" "อื้อ ไม่เอา เดี๋ยวข้างห้องได้ยิน" "ไม่ต้องกลัว ไม่มีคนอยู่หรอก" "อื้อ อึก ไม่เอา อึก" มือหนาที่ชักอยู่หยุดชะงัก พร้อมกับบีบกำแน่นเข้าที่ท่อนเนื้อแข็ง "อ๊ะ เจ็บ อย่าบีบ" "อาร์ตบอกว่าไงครับ!" "อะ…อะ อาร์ตบอกให้คราง" อาร์ตพยักหน้ายืนยัน ผมเม้มริมฝีปากหนักเพราะกลัวว่าจะครางดังเกินไป ตอนนั้นเอง อาร์ตก้มหน้าลงมาหาผมแล้วบดปากบี้เข้ามาจนผมต้องเผยอปากออก ขณะนัวเนีย ลิ้นร้อนแทรกสอดเข้ามาในปากของผม มันคับแน่นจนจุก ผมหายใจแทบไม่ออก "แฮก แฮก อึก อ่า แพล็บ ม๊วฟ อึก อ่าส์" "ยอมหรือยังครับ" "แฮก แฮก ยอมแล้วครับ อาร์ตจูบเก่ง แฮก แฮก ใครสอนมา" อาร์ตไม่ตอบ หัวเราะในลำคอ จากนั้นก็ทำในสิ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน "อึก อ๊าส์ อย่าอาร์ต มันสกปรก อย่า คายออกมา" อาร์ตก้มหัวลงไปดูดเลียท่อนเนื้อของผม ผมกำลังจะแตกแต่อดกลั้นเอาไว้ พร้อมใช้มือดันหัวของอาร์ตออก "อ๊ะ อย่านะ วิน วินเสียว จะเสร็จแล้ว คายออกมา" อาร์ตไม่มีทีท่าจะสนใจ แถมยังออกแรงดูดเน้นเข้าที่ส่วนหัว จนผมไม่สามารถสะกดอารมณ์ไว้ได้อีกต่อไป "อ๊ะ อ๊าาาาาส์" ปรี๊ด อึก อ๊อก อ๊อก อ๊ก "แค่ก แค่ก" "อาร์ต วิน วินขอโทษ วินขอโทษ" ผมรีบดึงหน้าอาร์ตขึ้นมาแล้วกล่าวขอโทษ ทว่าอาร์ตกลับยิ้มชอบใจ เป็นรอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหรมาก่อน "อร่อยดีนะ จุ๊บ" ว่าจบอาร์ตก็เข้ามาจูบปากของผม กลิ่นคาวน้ำกามของผมในปากอาร์ตที่เจือจางเนื่องจากส่วนที่เหลืออาร์ตกลืนมันลงคอไปหมดแล้ว "น่าทึ่งมากเลยนะ วินเสร็จไปสี่รอบแล้วในเวลาแค่ไม่กี่นาที" "บะ บ้า อาร์ตพูดอะไร" ผมหน้าแดงเขินอาย เรื่องแบบนี้ไม่เคยมีใครพูดชมกันหรอก "อาร์ตพูดจริง ๆ นะ" อาร์ตยังคงสนใจ จ้องมองดูน้องชายผมด้วยความจริงจัง ก่อนจะยันตัวเองลุกขึ้นไปมองดูกล่องที่เก็บรูปที่ตกกระจายกลางพื้น พอผมนึกได้ว่ามันคืออะไรก้ต้องรีบร้องห้าม "ไม่ได้นะ อย่าดู ไม่ได้นะ!!!" อาร์ตนั่งยอง ๆ มองดูรูปภาพตัวเองที่มันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำกาม พร้อมหัวเราะหึหึในลำคอ ตอนนั้นเองที่ผมทำอะไรไม่ถูก หัวใจวูบไหวไปกับสิ่งที่เห็น อาร์ตบอกว่าชอบผม แต่ถ้าเห็นแบบนั้นแล้วยังจะชอบผมอยู่หรือเปล่า ถ้าอาร์ตมองว่าผมโรคจิต ก็จะต้องรังเกียจผมแน่ ผมได้แต่นิ่งจ้องมองดูปฏิกริยาของอาร์ตที่กำลังจะแสดงออกมาอย่างใจจดใจจ่อ ตอนนั้นเองที่อาร์ตหันกลับมามองผมด้วยใบหน้าที่นิ่งเรียบพร้อมยกรูปภาพใบหนึ่งขึ้นมา มันเป็นภาพอาร์ตเลิกเสื้อบาสขึ้นซับเหงื่อที่ใบหน้าเห็นซิกแพ็คชัดเจน "วิน….." ผมกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ราวกับว่ามันเป็นของแข็งมวลมากจนยากจะกระเดือกลง เฝ้ารอคำพูดของอาร์ตจนตัวเกร็งก็ไม่ยอมพูดเสียที "อาร์ต รีบพูดสิ วินรออยู่" ผมโมโหที่อาร์ตไม่ยอมปริปากเลยต้องเค้นอีกรอบ เห็นอาร์ตหลับตาเก๊กหน้า ก่อนที่จะ…. "อาร์ตมีเด็ดกว่านี้อีก อยากดูป่ะ" "อาร์ต!! มะ หมายความว่ายังไง" ผมตกใจกับคำพูด นึกว่าอาร์ตจะโกรธหรือเกลียดผมเสียแล้ว "ทำไม คิดว่าอาร์ตจะโกรธแล้วรังเกียจวินหรือไง" พูดอย่างกับอ่านใจได้แหนะ อาร์ตทำหน้าไม่พอใจจ้องเขม็งมาที่ผม "ทำไมวินถึงคิดแบบนั้นล่ะ คิดว่าอาร์ตใจแคบขนาดนั้นเลยหรอ" "ปะ เปล่า ไม่ใช่ คือ…" ผมอธิบายไม่ถูก อาร์ตค่อย ๆ เดินเข้ามาหาผม พร้อมกับสีหน้าที่ดีขึ้น แล้วจับมือของผมเอาไปกุมแน่น "เราจะทำแบบนั้นกับคนที่ชอบเราขนาดนั้นได้ยังไง" "อะ …อาร์ตรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?" "รู้ตั้งนานแล้ว ใคร ๆ ก็ดูออกทั้งนั้นว่าวินชอบอาร์ต" "จะ…จริงหรอ" ผมว่าผมแอบชอบเนียนแล้วนะ ทำไมถึงดูออกกันล่ะ "ถ้าอย่างนั้น อาร์ตรู้แล้วทำไมถึงทำตัวเหมือนไม่รู้" "ก็สนุกดีนี่นา เห็นเวลาวินมองอาร์ตแล้วหลบตา ตลกดีออก" "อาร์ตอะ มันไม่ใช่แบบนั้นเสียหน่อย" "แล้วมันยังไงหรอ?" ผมสูดอากาศเข้าปอดลึก ก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจ แล้วก้มมองดูน้องชายตัวเองที่มันกำลังตั้งเค้า "โห แข็งอีกแล้ว ไม่คิดว่าวินจะ…ถึกขนาดนี้" อาร์ตที่มองตามสายตาไปเห็นถึงกับอุทาน "ไม่ใช่เสียหน่อย เป็นเพราะอาร์ตนั่นแหละ" "ห๊ะ? เป็นเพราะอาร์ตหรอ?" อาร์ตทำสีหน้าไม่เชื่อ ผมเลยอธิบายให้ฟัง ว่าตั้งแต่ตอนเรียน ที่ผมเห็นหน้าอาร์ตแล้วอยู่ ๆ ก็มีอารมณ์ แถมทุกครั้งยังมีอสุจิมากอีกด้วย "ขอโทษนะ ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้" "ไม่ใช่ความผิดอาร์ตเสียหน่อย" "งั้น…ให้อาร์ตช่วยไหม?" อาร์ตทำหน้าหื่น ๆ จ้องมองลงต่ำ จนผมหลับตาส่ายหัว เพราะเพลียเกินไปแล้ว "งั้น…ถ้าวินไม่อยากแล้ว ช่วยอาร์ตหน่อยนะ อาร์ตยังอยากอยู่เลย" "ห๊ะ อะ …อะไรนะ" ผมตกใจทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าอาร์ตจะพูดแบบนี้ออกมา และสิ้นประโยคปุ๊บ เป้ากางเกงที่อัดแน่นด้วยห่อหมกก็เลื่อนขึ้นสูงระดับสายตา "ดะ…เดี๋ยวสิอาร์ต แบบนี้จะดีหรอ" "วินเสร็จหลายครั้งแล้ว แต่อาร์ตยังไม่เสร็จเลย มันทรมานนะ วินอยากให้อาร์ตทรมานหรอ" "ไม่ใช่แบบนั้น" อาร์ตดันเป้ากางเกงตัวเองมาชนกับริมฝีปากของผม สติสัมปชัญยะเลือนลาง ตอนนี้ผมไม่สามารถครองสติได้ มีเพียงสัญชาตญาณเท่านั้นที่นำทาง จมูกสูดเอากลิ่นกายเข้าปอดเต็มที่ อูยยย กลิ่นตัวของอาร์ตที่หมกมาทั้งวัน มันช่างหอมรัญจวนอะไรเช่นนี้ มันเป็นกลิ่นตัวผสมโรออน กับน้ำหอมจาง ๆ ช่างเย้ายวนเกินจะทานทน ผมไม่รอช้าดึงกางเกงบาสขาสั้นลงไปกอง แล้วทำการจ้องมองเป้ากางเกงซับในสีขาวซึ่งมีคราบน้ำซึมแฉะอยู่ใจกลาง พร้อมกับของแข็งที่ดันจนเป็นลอยนูน ผมเงยหน้ามองอาร์ตที่อยู่เหนือกว่าขออนุญาต "เอาเลยครับ ทำในสิ่งที่วินต้องการได้เต็มที่เลย" สิ้นประโยคนั้น ไม่รอช้า ผมซุกหน้าเข้าไปดมเป้าที่ใกล้ชิดกว่าเดิม พร้อมกับแลบลิ้นเลียดุนจนกางเกงในสีขาวชุ่มแฉะไปด้วยน้ำลาย จนเนื้อผ้าเริ่มมองทะลุผ่านเข้าไปเห็นทรงเว้าโค้ง "วิน เอาเลย อมเลย อาร์ตทนไม่ไหวแล้ว" "งั้น…วินขอเลยนะ" สิ่งที่ผมต้องการมาตลอด ตอนนี้อยู่ตรงหน้าผมแล้ว ร่างกายกำยำในจินตนาการ บัดนี้กองอยู่ตรงหน้าสามารถจับจูบลูบคลำ สัมผัสได้ทุกสัดส่วน ในเมื่อรอมานาน รออีกหน่อยจะเป็นอะไรไป ผมละหน้าออกมาจากเป้ากางเกงจนอาร์ตที่หลับตาพริ้มอยู่สงสัยลืมตามาดู ผมไม่พูดอะไร ผลักร่างของอาร์ตลงไปนอนกองที่พื้น พร้อมขึ้นคร่อมร่างด้วยตัวที่เปลือยเปล่า เอนกายลงทับกายจนใบหน้าของเราห่างกันแค่คืบ "เจ็บหรือเปล่า…" ผมหันไปจ้องรอยแผลเล็กที่หางคิ้ว อาร์ตส่ายหน้าเบา ๆ ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ จากนั้นก็แลบลิ้นเลียดูดกลืนของเหลวสีแดงทำความสะอาดบาดแผลให้อาร์ต กลิ่นคาวคลุ้งอยู่ในปาก "อืม…." อาร์ตครางกระเส่าเบา ๆ ผมเลยทำการเลื่อนหน้าขึ้นมาอยู่เหนือหน้าอารืต มองดูดวงตาวาวประกายใส ขนคิ้วโค้งสวย สันจมูกตั้งสูงเด่น พร้อมกับริมฝีปากแดงอมชมพู มันน่าขย้ำยิ่งกว่าที่เคยจินตนาการเอาไว้เสียอีก "จุ๊บ จ๊วฟ ม๊วๆ" ผมก้มลงประกบปากอย่างละเมียดตั้งแต่ซ้ายไปขวาทั้งบนและล่าง ก่อนที่จะ… "อ๊ะ โอ๊ย กัดทำไมเนี่ย เลือดออกเลย" ผมชอบใจกับการกระทำนี้ เคลื่อนหน้าลงไปไซร้ซอกคอหนาช้า ๆ จนคนตัวโตที่นอนใต้ร่างจักจี้ และแล้วก็ถึงสิ่งที่รอคอยมานาน มาทำการยกมือของอาร์ตขึ้นเหนือหัว เห็นผิวใต้วงแขนเนียนสวย "โกนขนหรอ?" เห็นในรูปยังดกดำอยู่เลย แต่ตอนนี้มันกลับเกลี้ยงเกลา "เปล่า…แว๊กซ์" อาร์ตตอบจบ ผมทำการซุกหน้าลงไปสูดดมกลิ่นกายจากจุดกำเนิด แล้วใช้ลิ้นสากแลบเลียไล่ระดับจนอาร์ตขนลุก ลิ้นร้อนไหลวนก่อนจะเคลื่อนต่อมายังราวนม จากนั้นก็ใช้ฟันขบงัดเบา ๆ ที่เม็ดแข็งบนยอดอก "อ่าส์ ซี๊ดดด" "อาร์ตชอบหรอ" "อืม…เสียวหัวนม" "งั้นขอกัดได้ไหม" "เอาเลยวิน แต่อย่าแรงมากนะ" งับ! "อูยยย ซี๊ด" ข้างนึงขบงับ อีกข้างใช้นิ้วเขี่ยวน ท่อนเนื้อใต้ชั้นในเริ่มผงาดขึ้นอีกครั้ง ผมสัมผัสได้ทันที เลยรีบลงไปเล่นกับมัดกล้ามที่หน้าท้อง ค่อย ๆ เลียกล้ามเนื้อทีละมัดก้อนด้วยความบรรจง สุดท้ายก็มาถึงไฮไลท์ สิ่งที่ผมกำลังจะทำ คือการก้าวข้ามผ่านความกังวล เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไน แค่จินตนาการถึงดุ้นเนื้อที่อยู่ภายใน ก็มักจะเสร็จทุกครั้ง แต่คราวนี้ ผมกลับไม่รู้สึกแบบที่เคย ไม่รู้ว่าเพราะเสร็จมาแล้วถึง 5 ครั้ง หรือเพราะอะไร แต่ตอนนี้ผมกลับไม่มีความรู้สึกที่ตื่นตัวจนเกินเหตุแบบที่เคยเป็นมาก่อน "เอาเลยนะ" "เอาเลยครับ อาร์ตทนไม่ไหวแล้ว" ผมสูดหายใจเข้าลึก เตรียมตัว จากนั้นค่อย ๆ ทำการดึงกางเกงชั้นในออกช้า ๆ โดยมีอาร์ตคอยยกก้นกระดกช่วยเหลือ ในที่สุด ท่อนเนื้อร้อนก็ดีดผึงขึ้นมาตรงหน้า เผยให้เห็นหัวบานใหญ่สีแดงอมชมพูเด่นต่อหน้าต่อตา สีสันของมันชวนหลงไหล หากเปรียบก็เหมือนดอกไม้สีสันฉูดฉานที่หลอกล่อแมลงให้ไปติดกับ "อย่าเอาแต่มองสิครับวิน อาร์ตไม่ไหวแล้วนะ" ผมไม่สามารถละสายตาจากมันไปได้ ที่บนปากรูขนาดเล็กมีของเหลวสีใสเยิ้มนองอยู่ พอเอามือแตะมันก็ไหลยืดติดนิ้วมาด้วย ไม่ปล่อยให้เสียของ ผมรีบดูดเลียกลืนมันลงคอจนหมด "ซี๊ดดด โอ๊ยยย เบาครับ ดูดเบา ๆ" "อ๊ะ ขอโทษ วินลืมตัว" ผมอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะพลาดโอกาสนี้ ถอนปากออกมาจ้องมองความสดใสสวยงามของมันอีกครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ ละเลงลิ้นแตะลงไปที่จุดกึ่งกลางอันเป็นที่เส้นสองลึงเชื่อมอยู่ เพียงตวัดลิ้นเขี่ยซ้ายขวา ก็ทำให้อาร์ตครางเสียวออกมาดังลั่นห้อง คราวนี้ค่อย ๆ เอาลิ้นไล่แตะไปตามเงี่ยงช้า ๆ ลิ้นสากเสียดสีกับส่วนอ่อนไหว จนอาร์ตน้อยปล่อยน้ำกามสีใสใากระตุ้นอีกรอบ ผมละเลงตวัดลิ้นเลียไปมาจนพอใจ จากนั้นจึงทำการครอบปากอมดุ้นไว้ในปากทั้งหมด ตาย ผมตายได้เลยนะแต่ยังไม่ตาย นี่ความฝันที่เฝ้ารอมานานเกิดขึ้นจริงแล้ว ผมกำลังอมหัวบานของอาร์ต ผู้ชายที่แอบชอบมาเกือบ 4 ปีไว้ในปาก "อ๊อก ครืด อ๊อก ครืด" "อูยยย" ผมพยายามกดคอเข้าลึก เพื่อดูดมันจนสุดโคน แม้จะไม่เคยทำกับของจริง แต่ผมจะพยายามจนถึงที่สุด จนสุดท้าย ผมก็สามารถทำได้ "อ๊อก อ๊อก อ๊อก" ผมกดปากตัวเองดูดลึกจนสุดโคน พอมิดด้ามจมูกก็ไปตกอยู่ที่พงขนกลุ่มน้อย จึงสูดเอากลิ่นเข้าไป สัมผัสจากทางร่างกายปลุกประสาทรู้สึกผมทั่วทั้งร่าง "อึก แคก แคก แคก" ผมสำลักอย่างแรงรีบถอนปากออกมา ก็จู่ ๆ อาร์ตเกิดบ้าอะไรไม่รู้ใช้มือกดหัวผมโยกจนหายใจไม่ทัน "แค่ก แค่ก อย่าแกล้งกันสิ" ผมบ่นเพราะน้ำตาไหลออกมาจากการสำลักเมื่อครู่ อาร์ตมีสีหน้ารู้สึกผิด "ขอโทษ พอดีเมื่อกี้เสียวไปหน่อย" "ถ้าเมื่อกี้ว่าเสียวแล้ว วินทำให้เสียวได้มากกว่านี้อีกนะ…" "จัดมาเลยครับ" เมื่ออาร์ตร้องขอ ผมไม่รอช้าที่จะตอบสนอง จากการช่วยตัวเองผ่านการมองดูรูปภาพพร้อมกับของเล่นที่เป็นตัวแทนของอาร์ต ผมทำการหยิบซองถุงยางแบบขรุขระในลิ้นชักข้างหัวเตียงขึ้นมาฉีก จากนั้นก็สวมมันเข้าไปอาร์ตร้องครางเมื่อถูกปุ่มใสครูดกับท่อนลำเขื่อง กระทั่งมันเข้าไปจนหมด ผมเดินเกมต่อด้วยการบีบเจลแบบอุ่นจนทำให้อาร์ตสั่นหงึก ๆ มองมาที่ผมด้วยความแปลกใจ "ไม่คิดว่าวินจะชอบแบบนี้" "แล้ว…อาร์ตไม่ชอบหรอ" อาร์ตยกยิ้มมุมปาก ทำให้ผมสบายใจ ก่อนจะหน้าร้อนผ่าวหลังจากได้ฟังประโยคต่อมา "จะชอบกว่านี้…ถ้ามันเข้าไปอยู่ในตัวของวิน!" "บ้า พูดอะไรก็ไม่รู้" อาร์ตเองที่ทนไม่ไหว ทำการเอนกายลงแล้วใช้ศอกถองยันพื้น ทำให้เห็นลอนมัดกล้ามหน้าท้องเป็นลูกชัดเจนเคลือบไปด้วยเหงื่อชุ่มสะท้อนกับแสงไฟในห้อง ได้เห็นของจริงแบบนี้มันเสียวยิ่งกว่ามองดูรูปถ่ายเป็นไหน ๆ แถมยังมีหอกปลายทู่ตั้งตระหง่านท้าสายตา ทำเอาผมน้ำลายไหลยืดออกมาแบบไม่ทันตั้งตัว "อาร์ต…วินขอนะครับ" อาร์ตพยักหน้าตอบรับคำขอ ไม่รอช้า ผมขึ้นคร่อมจ่อน้องชายอาร์ตให้ตรงกับตัวเอง จากนั้นกำที่โคนแน่น อีกมือทำตำแหน่งระบุจุดลองจอด แก่นกายแข็งค่อย ๆ ชำแรกเข้าตัวผมเนิบ ๆ ที่ปากหูรูดรู้สึกถึงความเจ็บและจุกเล็กน้อย เจลที่ชโลมไว้เริ่มทำงาน รู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่รอบปากรู คันยุบยิบในช่องทางด้านหลัง "อ่าส์ อูย" ผมเผลอร้องครางออกมา อาร์ตมีสีหน้าเหยเกเต็มไปด้วยความอึดอัด ผมเห็นแล้วชอบใจมากเลยกดตัวลงนั่งเต็มกำลังแม้จะยากเย็นไปเสียหน่อย ปุ่มใสของถุงยางครูดผนังลำใส้ มันทำผมกระสันไปทั่วร่างกายราวกับถูกจักจี้ทุกส่วนประกอบ "โอ๊ย จุก ของอาร์ต อึก มันแน่นมากเลยครับ" "อูยย เหมือนกันครับ ของวินตอดแน่นมาก อาร์ตเสียวสุด ๆ ไปเลย" เมื่อผมดูดกลืนแท่งหรรษาจนมิดลำ ก็ทำการนั่งแช่พักหายใจเพราะมันแน่นเกินไป ไม่คิดว่าของอาร์ตจะใหญ่โตขนาดนี้ ผมที่เคยทดลองใช้ของเล่นขนาดใหญ่มาแล้ว พอเจอของจริงยังแทบรับไม่ไหว แถมอุณหภูมิที่ส่งออกมาจากแก่นกายอุ่น ผสมกับเจลร้อนทำให้ภายในผมขยายตัวตอดขมิบจนไม่สามารถควบคุมปากหูรูดได้เลย "ไม่ไหว…วินไม่ไหว" "งั้นเอาออกก่อนไหม อาร์ตไม่อยากทำให้วินทรมาน" อาร์ตใช้มือรองฐานก้นของผมขึ้น รู้สึกได้ถึงความสาก น้องชายผมถึงกับกระดก "อ๊ะ ไม่เอา วินไม่อยากเอาออก" "อาร์ตไม่อยากให้วินทรมาน" "มะ..ไม่ ที่บอกว่าไม่ไหว คือวินขยับตัวไม่ไหว มันเสียว" อาร์ตที่ฟังคำพูดของผมก็ยิ้มชอบใจ แล้วดันก้นผมยกขึ้นสูงประมาณ 5 เซนติเมตร "งั้น อาร์ตทำให้เอง เอาไหมครับ" "อือ เอาเลย" "ถ้าวินเจ็บ บอกอาร์ตนะ" ให้ตายก็ไม่พูดหรอก ผมพยักหน้ารับปากแต่ในใจพยายามข่มเอาไว้ ไม่นาน อาร์ตก็ทำการเอนตัวลงนอนโดยที่มือทั้งสองข้างยกก้นผมขึ้นลอยเหนือพื้นอยู่ ผมคันยุบยิบภายใน รอลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ เพียงไม่นาน ก็รู้สึกถึงของแข็งที่สอดแทรกเข้ามาภายในลำตัว "อูยยยยย" อาร์ตยกสะโพกของตัวเองดันขึ้นจนหัวหน่าวมาติดกับแก้มก้นผม จากนั้นก็ถอนแท่งสวรรค์ออกแล้วทำการชำแรกดันมันเข้ามาอีกครั้ง ผมตกใจในพละกำลังของอาร์ตที่ทำแบบนี้ แม้จะมองไม่เห็น แต่เดาได้ว่ากล้ามเนื้อคงทำงานทุกสัดส่วนอยู่เป็นแน่ "อ่า อ่ะ อ่าซ์ ไม่ไหว เสียว ไม่ไหว อ่าส์ อ่า ซี๊ด" "เป็นไงครับ ชอบไหม" "อือ ชอบครับ วินชอบ" "เจ็บไหมครับ ถ้าเจ็บบอกอาร์ตนะ" ไม่เจบเลย อาร์ตทำมันได้นุ่มนวลมาก ความรู้สึกของการมีเซ็กกับคนที่ชอบ มันฟินแบบนี้เองสินะ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าผมจะได้มาอยู่ในท่านี้กับอาร์ต "อาร์ต" "ครับ?" "...วินอยากลองท่าอื่น" อาร์ตหยุดขยับแก่นกายแล้วนิ่งไปชั่วขณะ ผมกำลังรอลุ้นอยู่ว่าอาร์ตจะตอบรับคำขอหรือไม่ ไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า ร่างกายของผมค่อย ๆ ขยับเขยื้อนตามแรง อาร์ตกำลังขยับตัวนั่งยอง ๆ โดยมีผมนั่งทับตัวของอาร์ตหันหน้าออกไปข้างหน้า แขนแกร่งและมวลกล้ามเนื้อของอาร์ตกำลังกอดรัดร่างของผมเอาไว้ ผมรู้สึกปอดภัยเมื่ออยู่ใต้ร่างแข็งแรง "วินอยากทำท่าไหน บอกอาร์ตหน่อยสิครับ" "อือ…ท่าไหนก็ได้ เอาให้หมดทุกท่าเลย" "หึหึ ทำไมวิน แรด แบบนี้ล่ะครับ" อึก…ตอนที่อาร์ตพูดคำว่าแรดอยู่ ๆ ผมก็เกิดตัวเกร็งขึ้นมาจนควบคุมไม่ได้ "อูย ซี๊ด อย่าพึ่งขมิบสิครับวิน" "กะ ก็อาร์ตแหละ พูดอะไรก็ไม่รู้" ผมเถียงไปด้วยความอาย เหมือนอาร์ตจะรู้เลยทำการทดลอง "แรดกับผัวแค่คนเดียวนะจ๊ะ…เมีย" ใบหน้าอาร์ตขยับมาพูดที่ข้างหู พร้อมกับงับติ่งหูของผม ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ร่างกายของผมควบคุมไม่อยู่ มันเกร็งตัวอัตโนมัติจนน้องชายผมกระดกถี่ "อ๊ะ ไม่นะ จะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊าาส์" "อูย เสียว อ๊ากก" เพียงเวลาแค่เสี้ยววินาที น้ำเสียงทุ้มกับประโยคนั้นเล่นซ้ำในหูผม ทำให้ผมอดใจไม่ไหวพ่นสายธารสวาทออกมาจากร่าง ตอนนั้นเอง ผมก็รู้สึกอุ่น ๆ ที่ด้านหลังเช่นกัน มันทั้งอุ่นทั้งร้อน แถมยังเปียกแฉะ และสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างกำลังเต้นอยู่ข้างใน เหมือนหัวใจที่สูบฉีดเลือด "อะ..อาร์ต วินเสร็จแล้ว วินขอโทษ" "ซี๊ดดด ไม่เป็นไร อาร์ตก็เสร็จเหมือนกัน อ๊ะ! วิน อาร์ตขอโทษ" น้ำเสียงของอาร์ตทำผมตกใจ ในหัวคิดว่าคงบาดเจ็บแน่เลย รีบยกตัวถดขึ้นหนี แต่ไม่ทันได้ยืนตรง ร่างกลับระเนล้มพับ โชคดีที่อาร์ตใช้แขนแกร่งรับเอาไว้ "อย่าพึ่งลุกสิ" "มันเกิดอะไรขึ้น?" ผมถามด้วยความสงสัย อาร์ตเลยทำการยกถุงยางขึ้นมาให้ดู สิ่งที่เห็นทำผมเข้าใจ เพราะถุงยางสีชมพูจืดนั้นมันฉีกขาดไม่มีชิ้นดี "ทำไมมันถึงแตกได้ล่ะ อาร์ตไม่ได้ทำแรงเลย ขอโทษนะ" "มะ..หมายความว่า ตอนนี้ในตัววิน…มีน้ำของอาร์ตอยู่งั้นหรอ อ๊ะ อ๊าาาส์" ปรี๊ดดด แค่คิดว่าของสารคัดหลั่งของอาร์ตกำลังเจิ่งนองอยู่ในตัวของผม แล้วถามออกไป ยังไม่ทันได้คำตอบ ผมก็เสร็จอีกหนึ่งน้ำในทันที ผมพยามยามลุกขึ้นยืน จนอาร์ตต้องเข้ามาช่วยพยุงเพราะกลัวว่าผมจะล้มลงไปอีกครั้ง "วินจะไปไหน" ผมไม่ตอบอาร์ต แต่เดินต้วมเตี้ยมไปยังหน้ากระจก มองดูภาพสะท้อนเห็นร่างกายล่ำสันของอาร์ตยืนซ้อนหลังช่วยประคอง ก็เสียวขึ้นมาอีกครั้ง แต่ที่ผมต้องการเห็นมากที่สุดในตอนนี้ คือสิ่งที่ตกค้างภายใน ผมนั่งลงบนพื้นช้า ๆ ที่หน้ากระจก จากนั้นก็เอนตัวลงแล้วกระเถิบให้ช่วงล่างยกสูงขึ้น เห็นปากรูสวาทบานกลวง แม้จะพยายามขมิบก้นแล้วก็ตาม ด้านขอบมีน้ำกามสีขาวขุ่นเปราะอยู่ ช่างน่าดึงดูดเสียเหลือเกิน ผมส่งนิ้วเรียวไปแตะ จากนั้นก็ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้อีกต่อไป น้ำสีข้นไหลนองออกมาจากปากช่องรักจนลงไปกองกับพื้น สีหน้าของผมแดงแจ๋จนอาร์ตต้องร้องทัก "วิน! ทำไมหน้าแดงขนาดนั้น" ผมมองใบหน้าตัวเองในกระจก นอกจากหน้าแล้ว ตามตัวของผมมีรอยแดงช้ำจากการบีบเค้นของอาร์ต "ก็ใครกันล่ะ" "อาร์ตหรอ?" "ใช่น่ะสิ" . . หลังทุกอย่างสงบลง อาร์ตอุ้มผมเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็ทำความสะอาดร่างกายให้ เราใช้เวลาจัดการอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง เพราะอาร์ตช่วยล้างคราบน้ำกามที่ตกค้างอยู่ในตัว แม้ผมจะห้ามก็ตาม ก็ของดี จะล้างให้เสียของทำไม "จริงสิ ลืมไปเลย" "ลืมอะไรหรอ?" ผมมองตามอาร์ตที่เดินพันผ้าขนหนูช่วงล่างเปิดประตูห้องออกไป จากนั้นก็เข้ามาพร้อมกับกล่องข้าวในมือ "อะไรน่ะ" "ก็วินน่ะสิ สั่งข้าวเอาไว้แล้ววิ่งขึ้นห้องมา อาร์ตเลยอาสาเอาขึ้นมาให้" จริงสิ ลืมไปเสียสนิทเลย เรื่องนี้ผมพอเข้าใจได้ "ว่าแต่ว่า ทำไมอาร์ตถึงรู้ล่ะ ว่าวินอยู่ชั้นไหน…ห้องไหน" ผมหันไปหาคนที่แอบชอบ ซึ่งกำลังทำท่าทางอึกอักไม่พูดไม่จา ผมเองยิ่งรู้สึกแปลกขึ้นไปใหญ่ จึงเดินเข้าไปใกล้ขึ้นแล้วถามซ้ำอีกครั้ง "อาร์ตรู้ได้ไง ว่าวินอยู่ห้องนี้?!" ผมจับจ้องสายตาสอบเค้น อาร์ตมีพิรุธบ่ายเบี่ยงไม่ยอมพูด ผมรู้ดีว่าหากอาร์ตไม่อยากตอบผมก็ทำอะไรไม่ได้ เพียงแต่คาดคั้นไปพอเป็นพิธี "วิน…ถ้าวินรู้ วินอย่าโกรธอาร์ตนะ" อยู่ ๆ อาร์ตก็พูดขึ้นมานิ่ง ๆ สีหน้าดูไม่สู้ดี ผมตกใจไม่คิดว่าจะทำให้อาร์ตเครียดแบบนี้ เลยจะบอกไปตรง ๆ ว่าไม่เป็นไร แต่ไม่ทันเสียแล้ว อาร์ตถอนหายใจแล้วสารภาพออกมาแทน "คือว่า ไม่ต้อง….." "วินจำวันนั้นได้ไหม ที่วินวิ่งออกจากห้องเรียนไปเข้าห้องน้ำ" ผมชะงักปากแล้วนึกตามอาร์ต ก่อนจะพยักหน้าให้ "อาร์ตเป็นห่วงว่าวินจะเป็นอะไรหรือเปล่า เลยวิ่งตามไป แล้วอาร์ตก็ได้ยิน…." "ห๊ะ อาร์ต…แล้วทำไมถึง…." ผมตกใจหนักกว่าเดิม เพราะอาร์ตบอกว่ารู้เรื่องนี้ตั้งแต่วันนั้น "อาร์ตบอกแล้วไง ว่าอาร์ตชอบวิน" ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไม "ยังไง…ทำไมอาร์ตถึง" "ไม่รู้ว่าวินจำได้ไหม แต่ว่าเราเคยเจอกันมาก่อนแล้ว" "อาร์ตพูดอะไร วินไม่เข้าใจ" "ตอนที่รับสมัครนักเรียนมอปลาย วันนั้นอาร์ตเดินหลงกับพ่อ อาร์ตกลัวมากเลย แล้วก็มีคนเข้ามาหา มาจับมือของอาร์ตเอาไว้ บอกกับอาร์ตว่าไม่ต้องร้องนะ แล้วก็เดินจูงมืออาร์ตตามหาพ่อ" พอฟังอาร์ตพูด ผมก็นึกขึ้นมาได้พอดี ไม่คิดว่าคนที่ผมช่วยเหลือตอนนั้นจะเป็นอาร์ต "เป็นอาร์ตเองหรอ" "ตั้งแต่วันนั้น อาร์ตก็รู้สึกดีกับวินมาก อาร์ตแอบมองดูวินทุกวันตอนที่เผลอ คอยมองวินอยู่ตลอด "แล้วทำไม…อาร์ตถึงไม่บอกวินล่ะ" "ตอนแรกอาร์ตจะสารภาพกับวิน แต่ว่าดันได้ยินวิน…ตอนเข้าห้องน้ำ" ผมหน้านื้นขึ้นสีเมื่อเข้าใจสถานการณ์ "ตอนนั้นอาร์ตตกใจมาก แต่ก็มีความสุข หลังจากวันนั้น อาร์ตคอยแอบตามวินเข้าห้องน้ำทุกครั้ง แล้วช่วยตัวเองไปพร้อมกับเสียงครางของวิน" นะ..นี่อาร์ตกำลังจะบอกผมว่า อาร์ตเองก็ช่วยตัวเองเพราะเสียงของผมอย่างงั้นหรอ? "ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงของวินร้อง อาร์ตก็คุมตัวเองไม่อยู่พร้อมที่จะปลดปล่อย จนรู้ว่าวินมาเช่าหอพักที่นี่ อาร์ตก็เลย…" อาร์ตหยุดพูดแล้วหันไปมองผนังห้องทางขวา "อย่าบอกนะว่า!!!" ผมกลืนน้ำลายอึกตกใจกับสิ่งที่ได้ฟัง ไม่คิดว่าคนที่ผมแอบชอบมานานก็มีใจให้ผมเหมือนกัน ผมทำอะไรไม่ถูกไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป "เราสองคนชอบกันขนาดนี้ งั้นต่อไปนี้ เราเป็นแฟนกันนะ" หูผมไม่ได้ฝาดไปใช่ไหม อาร์ตกำลังขอผมเป็นแฟนอย่างงั้นหรอ? บ้าไปแล้ว ผมกำลังจะเป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ "อะ..อาร์ต พูดจริงหรอ แต่ว่าวิน… วินโรคจิตนะ อาร์ตดูสิ ดูสิ่งที่วินเป็นสิ" ผมหน้าถอดสีก้มมองดูน้องชายที่มันกำลังก่อตัวขึ้นอีกครั้ง อาร์ตก้มหน้ามองตามแต่ไม่สนใจ เดินเข้ามากอดผมเอาไว้แน่น "ไม่เป็นไร อาร์ตไม่สน ขอแค่เป็นวินก็พอ" "อาร์ต…" อยู่ ๆ ผมก็รู้สึกจุกที่หน้าอก ไม่รู้เพราะตื้นตันหรือเพราะอะไร แต่การกระทำของอาร์ตทำให้ผมพูดไม่ออก "วินไม่ได้โรคจิตหรอก หรือถ้าวินโรคจิตจริง อาร์ตก็ไม่สน ขอแค่วินเป็นกับอาร์ตคนเดียวก็พอ" "ใช่ เป็นกับอาร์ตคนเดียว ไม่เป็นกับคนอื่น" ผมรีบอธิบายกลัวว่าอาร์ตจะเข้าใจผิด "งั้นก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย สรุปว่า…เราเป็นแฟนกันแล้วนะ" "อาร์ตคิดดีแล้วหรอ?" "ครับ อาร์ตคิดดีแล้ว" "อืม…" "งั้น…วินเป็นแฟนอาร์ตแล้วนะ" . . หลังจากตกลงปลงใจกัน ผมกับอาร์ต เราสองคนก็ทำการย้ายกลับมาอยู่ด้วยกัน ในตอนแรก พวกเราทำกันบ่อยมากหลังจากย้ายห้องมา หลัง ๆ ก็เป็นวันเว้นวัน อาการของผมค่อย ๆ หายเป็นปกติ ผมสามารถควบคุมตัวเองได้ในสถานการณ์ปกติ ยกเว้นตอนที่เห็นอาร์ตเดินแก้ผ้าออกจากห้องน้ำ อันนี้ผมไม่สามารถแก้ไขมันได้เลยจริง ๆ นอกจากนี้ ผมอดไม่ได้ที่คิดว่าตัวเองยังป่วยเป็นดรคจิตอยู่ อาร์ตเลยพาผมไปพบกับจิตแพทย์ "คุณไม่ได้ป่วยครับ เป็นสภาวะ อืม…เรียกว่าคลั่งดีกว่า" "คลั่งหรอครับหมอ?" "มันเป็นอาการที่คนเราสนใจอะไรมาก มากแบบมาก ๆ ในกรณีของคุณหมอคิดว่า คุณสนใจในตัวของแฟนมาก เลยทำให้เกิดอาการแบบนี้ จากที่คุณเล่ามา ตอนที่คุณได้มีอะไรกันจริง ๆ อาการก็ดีขึ้นเพราะว่าคุณสมหวังกับแฟนคุณแล้ว" ผมกับอาร์ตนั่งกุมมือกันฟังคำวินิจฉัย รู้สึกสบายใจขึ้นมาเยอะเลย เพราะคิดว่าผมจะป่วยเป็นโรคจิตไปเสียแล้ว "แล้วถ้า…ผมไปต่างจังหวัด หรือว่าต้องห่างกัน แบบนี้อาการของแฟนผมจะกำเริบไหมครับ?" อาร์ตเป็นฝ่ายถามหมอบ้าง ผมรีบหันขวับไปจ้องหน้าอาร์ตทันที "ขึ้นอยู่กับว่า แฟนของคุณ ถ้าแฟนของคุณปรารถนาคุณมาก ๆ ก็อาจจะเป็นไปได้" พอออกจากห้องตรวจ ผมถามอาร์ตในทันที "อาร์ตจะไปไหน?" "ห๊ะ? ไปไหน อะไรหรอ" แม้จะไม่บอก แต่ท่าทางและน้ำเสียงนั้นผมรับรู้ได้ในทันที "อาร์ต…" ผมแค่พูดขึ้นมาเสียงนิ่ง ๆ สุดท้ายอาร์ตเลยยอมสารภาพ "อาทิตย์หน้า อาร์ตต้องไปค่ายอาสา" "แล้วทำไมไม่บอกวิน" "อาร์ตเป็นห่วง กลัววินเหงา" "หมอบอกแล้วว่าวินไม่เป็นอะไร" "แน่นะ…" "แน่สิ ทำหน้าเป็นตูดเลย หรือว่าเอาเข้าจริงเป็นอาร์ตที่กลัวจะเหงา" "หึ…รู้ทันอะ" "เข้าค่ายอาทิตย์หน้าใช่ไหม?" "ใช่" "งั้น…เรามาทำกันทุกวันจนกว่าจะถึงวันไปค่ายกันไหม ทำเผื่อ ทำชดเชยไปเลย" "วิน…พูดเองนะ" ผมคิดหนักเลยเมื่อเห็นแววตาของนักล่าเตรียมพร้อมจะขย้ำเหยื่อจากอาร์ต "เอ่อ…วินว่า เอาวันละหน่อยก็พอเนอะ เดี๋ยวจะเพลียไปเปล่า ๆ" "หึหึ ไม่ทันแล้วครับ เมีย ผัวพร้อมแล้ว" อาร์ตใช้จุดอ่อนเล่นงานผมเข้าแล้ว การอยู่ด้วยกันทำให้ผมรู้ว่า นอกจากร่างกายของอาร์ตแล้ว ก็มีคำพูดชวนสยิวนี่แหละ ที่ปลุกสัญชาตญาณความอยากของผมได้ "อาร์ต อย่าแกล้งวินสิ" อาร์ตหัวเราะในลำคอ มองดูผมที่กำลังย่อตัวเนื่องจากต้องปกปิดเป้ากางเกงที่พองนูนพร้อมน้ำใสไหลแฉะเยิ้มหัวเชื่อม "งั้น กลับห้องกันดีกว่า" "อืม" ตอนพิเศษ พาร์ทของอาร์ต สวัสดีครับ ผมอาร์ตเอง ตอนนี้เป็นตอนพิเศษของผมเองนะครับ อิอิ หลังจากที่อ่านเรื่องของวินไปแล้ว อาจมีข้อสงสัยหรือข้อข้องใจกันอยู่ ผมจะมาเล่าในส่วนของผม อาจจะตอบคำถามนั้นของทุกคนได้นะครับ ผมขอสารภาพเลยว่าแอบชอบวินมานานมาก ตั้งแต่วันรับสมัครนักเรียน ผมรู้มาว่าวินมันเป็นคนเรียนเก่งมาก เลยตั้งใจทำแบบทดสอบเพื่อที่จะได้ถูกจัดให้ไปอยู่ห้องเดียวกัน ในที่สุดมันก็สำเร็จ ผมได้อยู่ห้องเดียวกับวินจนได้ แต่ว่าวินมันเป็นคนเงียบ ๆ เลยไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย ในที่สุด ผมก็เห็นช่องทาง ตอนที่กำลังซ้อมบาสหลังเลิกเรียน วินถูกพวกเด็กห้องหนึ่งรังแก ไม่รอช้า ผมรีบเข้าไปทำการช่วยเหลือ และมีโอกาสพูดกับวิน แต่หลังจากนั้น ทุกอย่างก็กลับเป็นปกติ แต่มีบางอย่างแตกต่างไป ผมสัมผัสได้ว่าวินแอบมองผม ผมเลยคิดว่ามีโอกาสและจะทำการสารภาพรักกับวิน ทว่าในช่วงบ่ายโมง ผมที่ทำใจดีสู้เสือกำลังจะเดินเข้าไปนัดวินเพื่อสารภาพความในใจ แต่พอวินเห็นหน้าผมกลับหน้าเสียแล้ววิ่งหนีออกจากห้องไป ด้วยความเป็นห่วงเลยวิ่งตามวินจนถึงห้องน้ำ ตอนนั้นเอง ที่ผมได้รับรู้ความจริง ว่าแท้จริงแล้ว วินเองก็ชอบผมเหมือนกัน เสียงครางเย้ายวนจากด้านในห้องน้ำห้องหนึ่ง ผมไม่รอช้าทำการปิดประตูห้องน้ำหลักกั้นเอาไว้กันคนเข้ามา น้ำเสียงกระเส่าเย้ายวนชวนสยิวของวิน ทำให้ผมเกิดอาการอยู่ไม่สุข ชุดที่สวมอยู่ทำเอาคับแน่นที่เป้ากางเกงจนต้องรีบปลดปล่อยมันออกมา ทว่าก็ต้องทำเบา ๆ เนื่องจากกลัววินจะได้ยิน ที่กล้าทำแบบนั้นเพราะล็อกประตูห้องน้ำแล้ว เลยไม่ต้องกลัวใครเข้ามาเห็น ไม่รอช้า หลับตานึกภาพใบหน้าเนียนที่กำลังร้องครางจากอีกฟากประตู ตามด้วยการจรดมือหนานิ้วด้านทั้งห้าลากครูดไปกับเอ็นเนื้อที่แข็งร้อน ผมได้แต่กัดฟันเพื่อสะกดกลั้นเสียงไม่ให้เล็ดลอดออกมา มืออีกข้างไม่อยู่เฉย ยกขึ้นบีบคลึงที่อกแกร่งของตัวเอง น้ำเสียงของวินช่างทรมานผมเหลือเกิน ไม่รู้ว่าคนในห้องน้ำจะรู้หรือเปล่า ว่าน้ำเสียงใสที่เอื้อนเอ่ยร้องเรียกชื่อผมนั้นทำหัวใจผมสั่นกระตุกวูบ เนื้อเต้นจนตัวสั่นไปหมด อยากที่จะกระชากประตูออกแล้วเดินเข้าไปหา พร้อมทำในสิ่งที่วินร้องขออยู่เสียตอนนั้น เพียงเวลาไม่นานนัก ผมก็สำเร็จโทษตัวเองจนสำเร็จ แล้วทำการสวมเสื้อผ้าจนเสร็จ แต่ผมยังไม่ได้ออกไปไหน ยืนคุมเชิงอยู่ที่ประตูห้องน้ำฟังเสียงร้องครางของวินจนมันเริ่มเบาลง เพียงสิ้นเสียงทรมาน ผมรีบเปิดประตูห้องน้ำออก จากนั้นก็ยืนคุมอยู่อีกพักนึง กระทั่งวินเปิดประตูห้องน้ำออกมา ผมจึงวิ่งกลับเข้าห้องเรียนด้วยความรวดเร็ว และด้วยเป็นนักกีฬาอยู่แล้ว จึงไม่ได้มีอาการเหนื่อยหอบอะไรให้ใครได้จับผิด ตั้งแต่วันนั้น ผมได้แต่แอบมองวิน พอตกกลางคืนเวลาที่เปลี่ยวเหงา ก็มักจะนึกถึงน้ำเสียงแหบแห้งที่วินร้องออกมาด้วยความทรมานเพื่อสำเร็จความใคร่ ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงหลงแต่เสียงของวิน รู้ตัวอีกที ก็เสพติดเสียงกระเส่านั้นไปเสียแล้ว หากครั้งไหนที่ไม่ได้ยินเสียง ผมก็ไม่สามารถปลดปล่อยมันออกมาได้ ถึงขั้นที่ผมตามสืบหาข้อมูล และด้วยความบังเอิญวินสอบติดที่เดียวกับผม ไม่รอช้าที่ผมจะเช่าหออยู่ห้องติดกัน ทุกคืนที่ผมได้ยินเสียงร้องโหยหวน อันเป็นวันที่ผมต้องปลดปล่อย ไม่ว่าจะเรียนหนักแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหน แต่หากได้ยินเสียงครางของวินแล้ว ไม่มีเลยที่ผมจะสามารถปล่อยผ่านมันไปได้ "อ๊ะ วินครับ ดูดเลย ดูดแรง ๆ อ่าส์ ดูดของอาร์ตเข้าไปลึก ๆ อูยย ซี๊ด" ผมกัดริมฝีปากใช้มือข้างหนึ่งถอกหนังหนังหุ้มท่อนลำลงจนสุด จากนั้นก็ทำการใช้อีกมือกำของเล่นที่เป็นรูปปากกดเข้ามาที่แท่งเนื้อกลางหว่างขา พร้อมจินตนาการว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คือปากนุ่ม ๆ ของวิน ลิ้นร้อนและริมฝีปากอมชมพูที่ผมเห็นกำลังถูกยัดภาพแทนที่เข้ามา เมื่อมันสมจริงมากขึ้น ผมทำการขยับเข้าออกเร็วและแรงขึ้นเป้นเท่าตัว "ผมจะเสร็จแล้ววิน กินน้ำผมนะ วิน ซี๊ดดดด" "อ๊ะ…ยังไม่อยากให้เสร็จหรอ ก็ได้ครับ อูยยย" เพราะไม่ได้ยินเสียง ชักอย่างไรก็ไม่เสร็จ ผมทำการลุกขึ้นนำของเล่นไปล้างพรางอาบน้ำไปด้วย พอเช็ดตัวเสร็จกำลังจะสวมเสื้อผ้า ผมได้ยินเสียงบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในห้องของวิน ไม่รอช้าที่จะแนบหูไปยังผนังห้อง ได้ยินเสียงคนกำลังคุยกันอยู่ ผมหงุดหงิดมากไม่รู้ว่าใครที่มันเข้ามาในห้องของวิน แต่ไม่นานมันก็ออกไป เสียงทุกอย่างเงียบนิ่งไปครู่เดียว จากนั้นก็ได้ยินเสียงอิ๊อ๊ะดังแว่วเข้ามา น้องชายผมที่นอนสงบในกางเกงค่อย ๆ ขยายตัวพองขึ้น ผมผ่อนลมหายใจเพื่อที่จะควบคุมอารม์ของตัวเอง แม้จะรู้ว่าทำไมสำเร็จก็ตาม ผมปลดผ้าเช็ดตัวที่พันเอวออก จากนั้นก็หยิบของเล่นที่พึ่งล้างหมาด ๆ ขึ้นมาพรมจูบ ลิ้นสอดใส่เข้าไปเลียแทรกตามช่องว่าจินตนาการราวกับว่ามันมีชีวิตและเป็นตัวแทนริมฝีปากของคนที่อยู่ห่างกันเพียงผนังห้องกั้น "แพล็บ แพล็บ อืม อ่าส์ วินจูบเก่งมากเลยครับ อ่าส์" ผมละลิ้นออกมา แล้วเปลี่ยนตำแหน่งนำปากเทียมไปจ่อที่ยอดอก มืออีกข้างก็บิดหัวนมไปด้วยพร้อมเสียงครางผสานระหว่างผมกับวิน "วินครับ อูย ปากของของดูดดีมากเลย อาร์ตเสียวนมจัง" ผมทนไม่ไหวละมือจากหัวนมข้างหนึ่งลงไปชักที่แท่งหรรษาของตัวเอง จากนั้นก็ใช้มืออีกข้างจับปากเทียมไปจ่อที่ไข่แฝดทั้งสองใบ แล้วดันยัดลูกอัณฑะเข้าไปคลึงเล่น "ซี๊ด อาร์ตจะไม่ไหวแล้ววิน ลิ้นวินโคตรดีเลย ซี๊ด เสียว" น้ำอสุจิค่อย ๆ เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ท่อปล่อยกระสวยเต็มทน ผมเปลี่ยนท่าลุกขึ้นยืนหันหน้าไปยังผนังห้อง คิดจินตนาการว่าวินกำลังทำอะไรอยู่ที่ตรงไหน จากนั้นก็เอาแท่งแห่งความเป็นชายนาบไปที่ผนังห้องแล้วทำการเสียดสีขึ้นลง ตอนนั้นเองที่เสียงของสองเราร้องกระเส่าเป็นจังหวะพร้อมกันราวกับว่าพวกเราทำไปด้วยกัน ตอนนั้นเองที่น้ำรักกลิ่นคาวของผมก็พุ่งทะลักออกมาจนเลอะเต็มผนังห้องไปหมด ผมนอนแผ่หลาหอบหายใจพักนึง พอมีแรงฟื้นจึงลุกไปล้างตัวอีกรอบ แต่ไม่นาน เสียงที่เงียบไปจากห้องของวินก็ร้องดังขึ้นมาอีกครั้ง ผมจึงเลือกที่จะทำไปพร้อมกันอีกยกหนึ่ง ทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้น เรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมาก เมื่อวันหนึ่งผมได้เจอกับวินเข้าที่ร้านอาหารใต้หอ เป็นครั้งแรกที่ผมทำใจเดินเข้าไปทัก น้ำเสียงนุ่มที่ตอบกลับมาทำหัวใจผมสั่นไหวไปหมด แต่ยังไม่ทันจะได้คุยอะไรกันต่อจู่ ๆ วินก็วิ่งหนีผมขึ้นห้อง แม่ครัวที่ทำกับข้าวเสร็จพอดีตกใจร้องเรียกพร้อมยื่นกล่องข้าวให้กับวิน ผมเลยใช้โอกาสนี้ที่จะเข้าไปชวนคุย แต่แล้วก็ต้องหยุดขาเมื่อยืนอยู่ที่หน้าห้องของวิน ประตูห้องเผยอออกมานิดหน่อย ทำให้ผมอยากรู้อยากเห็นแอบมองเข้าไป ภาพที่เห็นช่างยั่วยวน ร่างเพรียวกำลังช่วยตัวเองด้วยการก้มมองอะไรบางอย่างในมือ พร้อมทั้งร้องและกัดฟัน "อืม อ่าส์ ซี๊ด" เสียงครางจากปากเล็กทำตัวของผมชา ไม่รู้ว่ายืนมองอยู่แบบนั้นนานขนาดไหน รู้ตัวอีกที ก็เห็นวินเดินเข้ามาใกล้ หน้าของผมร้อนไปหมด จนถูกวินผลักลงจนล้ม พอได้สติ เห็นวินกำลังจะปิดประตู ผมรีบเข้าไปขัดเอาไว้แล้วแทรกตัวเข้าไปหา ตอนนั้นผมเค้นความกล้าทั้งหมดที่มีแล้วดันตัววินเข้าไป ไม่ลืมที่จะล็อกประตู แล้วเรื่องทั้งหมด ก็เป็นไปอย่างที่รู้กัน สิ่งที่ผมหนักใจในตอนนี้ คืออาทิตย์หน้าผมต้องไปทำค่ายอาสากับคณะถึง 7 วันไม่รู้ว่าวินจะทำยังไงในวันที่ผมไม่อยู่ ถ้าเป็นเมื่อก่อน วินคงใกล้ชิดผมจากรูปถ่ายที่ถูกรุ่นพี่ผมแอบถ่ายเอาไปขายให้ "อ๊ะ ใช่ รูปถ่าย!" ผมนึกอะไรดี ๆ ออกแล้วล่ะ ทันทีที่คิดได้ไม่รอช้า ผมรีบไปยังหอพักที่อยู่ไม่ไกลกันนัก ก๊อก ก๊อก ก๊อก แกร๊ก! "อ้าวไอ้อาร์ต มีอะไรวะ!!" "พี่ทีม ผมรู้แล้วนะว่าพี่แอบถ่ายรูปผมไปขายให้วินอะ ผมมีเรื่องให้ช่วย!!!" . . ก๊อก ก๊อก ก๊อก แกร๊ก! "อ้าวไอ้อาร์ต มีอะไรวะ!!" "พี่ทีม ผมรู้แล้วนะว่าพี่แอบถ่ายรูปผมไปขายให้วินอะ ผมมีเรื่องให้ช่วย!!!" พี่ทีมจดจ้องสายตามาที่ผมอย่างตกใจ ปากหนักขยับสั่นมีเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่บนใบหน้า "ม มึงรู้….?" "วินเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว" ผมจ้องเขม็งไปที่พี่ทีมราวกับไม่พอใจ เห็นอีกฝ่ายตัวสั่นกลัวผมละแทบกลั้นขำไว้ไม่อยู่ แต่ยังเก๊กหน้านิ่วตามเดิม "ก..กะ กูขอโทษว่ะ พอดีตอนนั้นกูร้อนเงิน" "ผมไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย" "ห๊ะ?" จากที่ตกใจ พี่ทีมเปลี่ยนเป็นเอียงคอ มองด้วยความสับสน "ที่ผมมา ไม่ได้จะว่าพี่ แต่มาขอร้องให้พี่ช่วย" ผมเลิกเก๊กหน้าดุแล้วพูดกับพี่ทีมดี ๆ อีกฝ่ายยังคงทำหน้างุนงงเหมือนเดิม ผมเลยอธิบายให้ฟังไปแก้ความสงสัย "อาทิตย์หน้าคณะเรามีเข้าค่าย ผมกลัววินมันเหงาเลยอยากให้พี่ช่วยอะไรหน่อย" "ให้กูช่วยไรวะ" "พี่ช่วย…ถ่ายรูปให้ผมหน่อยดิ" กล่าวจบ พี่ทีมนิ่งเงียบขมวดคิ้วจนมันชนกันราวกับไม่เชื่อใจ ผมเลยพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังย้ำไปอีกรอบ "พี่ทีมช่วยถ่ายรูปมผมแบบที่พี่เคยถ่ายให้ แล้วส่งให้วินวันละชุดจนครบอาทิตย์" พี่ทีมชั่งใจนึกอยู่ครู่เดียว ในที่สุดก็ถอนหายใจออกมาแล้วยอมรับข้อเสนอ "เออ เดี๋ยวกูถ่ายให้" "เรื่องเงินเดี๋ยวผมทยอยให้นะครับ" "เห้ย ไม่ต้อง กูได้จากวินมาเยอะแล้ว ถือว่าครั้งนี้ตอบแทนพวกมึงทั้งคู่แล้วกัน" ผมยิ้มรับขอบคุณน้ำใจ จากนั้นก็ทำการนัดวัน เวลาและสถานที่ ซึ่งสถานที่ก็ไม่ใช่ที่ไหนแต่เป็นสนามบาสของมหาวิทยาลัย "เอาชุดนี้เลยหรอวะ?" พี่ทีมเอ่ยถามเมื่อเห็นชุดที่ผมใส่ มันก็เป็นชุดบาสธรรมดาทั่วไป ที่เป็นเสื้อกล้ามเว้าแขนลึกกับกางเกงขาสั้น แต่ที่พี่ทำถามเพราะผมไม่ได้สวมใส่กางเกงในมาด้วยทำให้เป้ามันตุง ๆ "ผมอยากได้แบบเซ็กซี่น่ะครับ" ผมอยากให้วินได้เห็นภาพนี้แล้วคลั่งผมมาก ๆ "มึงจะใช้รูปถ่ายปลอบใจที่ไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์ หรือจะยั่ววินกันแน่วะ" ผมหัวเราะเมื่อได้ยินคำถามจากพี่ทีม ตอนนั้นเป็นช่วงหลังเลิกเรียนแล้ว ด้วยเป็นวันก่อนวันหยุดสุดสัปดาห์คนส่วนใหญ่เลยเดินทางกลับบ้าน ทำให้สนามกีฬาไม่ค่อยมีคน พี่ทีมบอกให้ผมเล่นบาสตามปกติเลย จะลองกล้องก่อน ผมก็ถือลูกบาสวิ่งเล่นในสนามคนเดียว จนพี่ทีมจับแสงจับมุมได้ตามต้องการ เลยเดินเข้ามาบอกให้ผมโพสท่าตาม "ดีมาก ยกแขนทำท่าชู้ตหน่อย เออ ดี แบบนั้นแหละ ค้างไว้" ผมโพาท่าตามคำบอกไปเรื่อย ๆ จากนั้นก็เดินกลับไปดูรูป พอได้เห็นเท่านั้นแหละ เข้าใจวินเลยว่าทำไมถึงคลั่ง เพราะผมในรูปดูเท่สุด ๆ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะขึ้นกล้องขนาดนี้ "รูปนี้โคตรดี แสงดีเงาดี กล้ามสวยฉิบหาย" พี่ทีมชมภาพที่ผมกำลังยกเสื้อขึ้นเช็ดเหงื่อที่หน้า ในรูปจะเห็นซิกแพ็คเป็นลอนชัดรับกับแสงที่เริ่มอ่อนลง "พอหรือยังพี่" พรุ่งนี้ผมจะต้องไปเข้าค่ายแล้ว เลยวานพี่ทีมให้ถ่ายแล้วแบ่งส่งให้วิน "ก็ดีนะ แต่กูอยากได้แบบเซ็กซี่กว่านี้หน่อย มึงว่าไง" ผมได้ยินแบบนั้นก็คิดตาม ซึ่งตรงกับใจผมเลย เพราะรูปที่ผมวิ่งเล่นในสนามแล้วน้องชายแกว่งไปมา เวลาถ่ายจริงมันไม่ดูนูนเด่นเซ็กซี่เหมือนที่คิดเอาไว้ พวกผมตัดสินใจกลับห้องพี่ทีม เพราะพี่ทีมบอกว่าในห้องมีอุปกรณ์ เมื่อมาถึงก็นั่งมองพี่ทีมจัดแสงเซทอุปกรณ์ ไม่นานพี่ทีมก็เรียกผมเข้าไป "ไหนมึงลองมาเข้าฉากดิ" ผมเดินเข้าไปยืนอยู่กลางฉากเขียวโดยสองฝั่งมีอุปกรณ์กับไฟสาดส่องเข้ามา "มึงลองโพสท่าดิ" ผมทำการยกแขนขึ้นอวดขนรักแร้ที่ขึ้นเป็นตอเล็กน้อยจากนั้นก็มีเสียงแช๊ะดังขึ้น พี่ทีมตั้งค่ากล้องต่ออีกครู่นึง ก็ทำการถ่ายจริง "อาร์ต มึงถอดเสื้อเลย" ไม่รอช้า ผมเหวี่ยงมันออกจากฉากแล้วโพสท่าต่อ แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ "ทาน้ำมันหน่อยไหม หุ่นจะได้ชัด" แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ รูปแล้วรูปเล่าที่ถ่ายไปประมาณ 50 รูปได้ "มึงลองถอดกางเกงออกดิ" "เห้ย! พี่ทีม ถอดเลยหรอ" "เออ ทำไม มึงอายหรอวะ" ผมที่เป็นนักกีฬา การเห็นอวัยวะเพศเดียวกันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่ถ้ามาให้ถ่ายไว้แบบนี้ผมกลัวอย่างอื่นมากกว่าน่ะสิ "มึงไม่ต้องกลัว กูไม่เซฟเก็บหรอก ให้วินเสร็จกูก็ทิ้งเลย" "จะดีหรอวะพี่" "กูแอบถ่ายรูปมึงตั้งเยอะ มีหลุดบ้างไหมล่ะ" จะว่าไปก็จริงอย่างที่พี่มันว่า ผมเลยขยับมือจับขอบกางเกงแล้วดึงล่นมันลงไปกองที่ข้อเท้า จากนั้นก็เกิดเขินกล้องขึ้นมาเลยเอามือกุมเป้าไว้ "อะนี่!" หมับ! อยู่ ๆ พี่ทีมก็โยนลูกบาสมาให้ ผมรับไว้แบบงง ๆ "เอาปิดน้องมึงไว้ถ้าอายอะ" พอผมเอาลูกบาสมาปิดเป้า พี่ทีมก็ให้ผมเริ่มโพสท่าใหม่ พอถ่ายไประยะหนึ่งผมก็เดินไปดูรูป ปรากฏว่าภาพมันสวยมากเลย ไม่ได้ดูโป๊แต่ดูเป็นศิลปะ จะว่าไปก็เคยเห็นแบบนี้ผ่านตามาบ้างแล้วในทวิตเตอร์ "สวยป่ะ" "โคตรอะพี่" "กูบอกแล้ว มึงลองนึกดูนะ ว่าภาพพวกนี้ถ้าวินเห็นจะเป็นยังไง มึงลองมองว่ากล้องคือวิน มึงอยากให้วินเห็นภาพอะไรมึงก็โพสเลย" หลังจากที่ฟังแบบนั้น ผมเดินกลับเข้าไปในฉาก หลุบตาจ้องมองลูกบาสในมือ ตอนนั้นเองที่ตัดสินใจได้ ตึง ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง….. ผมปล่อยลูกบาสลงพื้นให้มันเด้งหายออกจากฉากไป จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นสบตากับพี่ทีมแล้วจ้องเข้าไปในกล้องที่กำลังจับมาที่ผม เอ็นที่หว่างขาของผมค่อย ๆ ขยายพองขึ้นจนแข็งเป็นลำเมื่อนึกภาพว่าวินกำลังจ้องมองอยู่ มือข้างหนึ่งจับโคนค้างเผยให้เห็นหัวแดงสวย มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นบดบี้ไปที่ยอดอก "ซี๊ด อ่าส์" แค่จินตนาการ น้ำใสก็ไหลเยิ้มเชื่อมหัว ผมกัดริมฝีปาก จากนั้นจึงทำการยกแขนขึ้นเอียงคอไปด้านเดียวกัน จากนั้นจึงแลบลิ้นออกมา "ดี สวย" พอได้ยินคำชม ผมเปลี่ยนท่า ในหัวมีแต่ภาพท่าที่เห็นในอินเตอร์เน็ต ผมเลยขยับจัดใหม่เป็นท่าต่าง ๆ ตามที่เคยเห็น "ซี๊ด โคตรดี เสียวสัส ดี ดีมาก" ผมเริ่มเอะใจมองผ่านกล้องไป พบว่าพี่ทีมตอนนี้ถ่ายไปมือนึงก็กุมเป้าตัวเองไปด้วย "เชี่ยพี่!" "ไม่ต้องสนใจกู โพสไปเรื่อย ๆ เลย" จะไม่ให้ผมสนได้ไงวะ ก็มีรุ่นพี่มาดแมนกำลังยืนกุมเป้ามองดูผมแก้ผ้าอยู่ "เห้ยพี่ทีม" ผมหยุดโพสแล้วยืนตรงมองดูพี่ทีมด้วยความไม่สบายใจ "มึงติดไรวะ?" "ก็ติดเป้าพี่อะดิ" พี่ทีมเดินออกมาจากกล้องมองดูผมด้วยความสงสัย "ติดไมวะ?" ไม่พูดเปล่า พี่ทีมก้มมองดูกางเกงตัวเองก่อนจะถอดกางเกงแล้วควักแก่นกายแข็งออกมาพลิกซ้ายพลิกขวา แถมยังขยับตัวเข้ามาใกล้ผมเรื่อย ๆ อีก "ทำไมวะ ของกูก็ปกติหนิ" "ไม่ใช่แบบนั้นเว้ยพี่ เห้ย พี่จะทำไรเนี่ย!" ไม่ทันได้พูดจบ แท่งเนื้อร้อนก็ขยับมาชนกับเอ็นของผม แถมพี่ทีมยังรวบมือเข้ากับของพวกเราทั้งคู่แล้วชักเบา ๆ มืออีกข้างที่ว่างใช้นิ้วเรียวแตะลงที่หัวเชื่อม ดึงเอาน้ำใสยืดเยิ้มไปทาที่ของตัวเอง ใบหน้าของผมแดงร้อนด้วยความเขินอาย ตกใจกับการกระทำของรุ่นพี่ตรงหน้า ปกติเคยช่วยตัวเองหมู่กับเพื่อน แต่ไม่เคยรู้สึกอะไรปบบนี้มาก่อน ตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก พี่ทีมเอาหน้าเกยหัวไหล่ผม แล้วกระซิบเบา ๆ จนเสียงแหบแห้งทำขนลุกซู่สั่นไปทั้งตัว "ก็หุ่นมึงแม่งโคตรเอ็ก ทำกูหงี่เลยสัส มึงต้องรับผิดชอบ" ไม่ใช่แล้ว แบบนี้มันไม่ใช่แล้ว พี่ทีมเดินอ้อมมายืนซ้อนหลังผม โดยที่ขาผมยังแข็งก้าวไปไหนไม่ได้ มือไม้เลื้อยค่อย ๆ เลื่อนมาจับที่ราวนม จากนั้นก็บิดหมุนจนผมซี๊ดเสียว "อ่าส์ อย่าครับพี่ทีม" ไม่ฟังคำขอแถมยังซุกซนกว่าเก่า มือข้างหนึ่งจับเข้าที่แท่งทวนสลับชักและบิดขยี้หัวนมของผม โดยที่มีท่อเหล็กชนิดพิเศษมันชูชันชนแก้มก้นผม "พี่ทีม อย่าครับ…" พูดไม่ทันจบประโยคดี ก็กัดริมฝีปากครางซี๊ดเมื่อถูกซุกไซร้เข้าที่ลำคอ ตอหนวดของพี่ทีมเคลื่อนผ่านจนรู้สึกจักจี้ "มองไปที่กล้องสิ นึกว่าวินกำลังมองอยู่ วินมองดูมึงแก้ผ้าโดนกูทำให้แบบนี้ เป็นไง ทันทีที่น้ำเสียงสั่นพูดลอยเข้าหู หัวผมก็พลันจินตนาการตามจนเห็นภาพของวินยืนอยู่เบื้องหน้าจริง ๆ ตัวของผมกลับตื่นเต้นขึ้นไปอีก เมื่อคิดตามคำพูดนั้น "วิน อ่าส์ วิน อาร์ตเสียว วินครับ อาร์ตเสียว ซี๊ดดดด" "ชอบไหม หึ มึงชอบไหม" พี่ทีมไม่พูดเปล่า ละมือที่บี้ยอดอกไปจับน้องชายตัวเองที่ชนหลังผมเขี่ยแทรกเข้ามาที่ช่องว่างแก้มก้น จากนั้นก็ปาดไปปาดมา ความรู้สึกของผมกำลังตกใจกลัว แต่ก็ตื่นเต้นและเสียวไปในเวลาเดียวกัน "ไม่เอาพี่ทีม เอาออกไป" "ทำไม ไม่ชอบหรอ?" "..." "มึงไม่ปฏิเสธ มึงชอบสินะ" "อย่าพี่ ซี๊ดด อย่าครับ จะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊ะส์ อู้ววว ซี๊ดดด" ปรี๊ดดดดด ไม่ทันได้ทำอะไรต่อ น้ำพุแห่งความเสียวของผมก็ปะทุขึ้น ด้วยอารมณ์ที่มากล้นทำให้มันพุ่งไปไกลจนมีบางส่วนไปโดนเลนส์กล้องที่ตั้งไว้อยู่ "เชี่ย!! ไอ้อาร์ต" พี่ทีมที่เห็นแบบนั้นรีบผละจากตัวผมไปดูกล้องสุดหวงของตัวเองด้วยท่าทีตกใจ ผมเองที่เสร็จแล้วไม่ได้สนใจอะไรทรุดตัวนั่งลงบนฉากอย่างเพลีย ๆ "ผมขอโทษพี่" หลังจากได้สติก็สำนึกผิดรีบเข้าไปขอโทษ พี่ทีมเองตอนนี้น้องชายหดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมยังมีสีหน้าสลดอีก เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว "เห้ย!! มึงทำไรเนี่ย" "แทนคำขอโทษที่ผมทำกล้องพี่เลอะไง" พี่ทีมร้องตกใจเมื่ออยู่ ๆ ผมคลานเข้าไปเอามือจับของพี่ทีมชัก "เชี่ยอาร์ต ทำไรของมึงเนี่ย ซี๊ดดด" แม้จะพูดขับไล่ แต่น้องชายกลับตอบสนองเป็นอย่างดี ผมเลยจับมันชักเข้าออกจนพี่ทีมทนไม่ไหวและปล่อยน้ำแตกออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว น้ำที่แตกไปก็ไม่ใช่ที่ไหน มันพุ่งใส่หน้าผมเต็ม ๆ "เชี่ย ซี๊ดดด อ่าาาาส์" . . ผมตกลงกับพี่ทีมว่าจะเอารูปที่ถ่ายให้กับวิน แต่เรื่องที่ทำหลังจากนั้นจะเป็นความลับของผมกับพี่ทีม โดยหารู้ไม่ว่า ทั้งหมดนั้นเป็นแผนที่วินวางไว้ โดยหลังจากที่ผมขอร้องพี่ทีม พี่ทีมเอาเรื่องไปบอกวิน วินเลยวางแผนทั้งหมดโดยมีของตอบแทนเป็นกล้องโปรตัวใหม่ที่ใช้ถ่ายในวันก่อนไปค่าย เมียผมนี่ โรคจิตชมัดเลย! แต่ผมดันชอบด้วยนี่สิ!!
7 y* i/ h- ?) L( @( H7 y+ w8 S8 \% C6 W- \) I# f# v
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-2-17 02:03:54
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 2025-2-21 12:39:30
โพสต์ 2025-2-18 23:26:57
