สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด 03 cop

jor686868

[size=1.45em]วา นิตี้ซอยควยเป็นจังหวะสั้นๆ เพื่อให้ร่องรูของเจ้าหญิงคุ้นเคยกับลำควยอวบ...พอเห็นว่าเจ้าหญิงเริ่ม เสียวซ่านไปกับการเย็ด ร่องหลืบเริ่มมีน้ำเสียวไหลเยิ้มออกมาจนฉ่ำแฉะ...คนแคระควยใหญ่จึงค่อยๆ เร่งจังหวะจากช้าๆ สั้นๆ เป็น ยาวๆ แรงๆ ...ปั่บ.ๆ.ๆ.. เสียงโหนกเนื้อกระแทกกันเริ่มดังขึ้น จากเบาๆ ก็ค่อยๆ แรงขึ้น แรงขึ้น..ปั่บ.ๆ.ๆ...ป๊าบบบๆ.ๆ.ๆ.ๆ...[size=1.45em]
"เป็นไงบ้าง..ทูนหัว...เย็ดแบบนี้ดีไหม?..ซี๊ดดดด..เอ่อ...ดีไหม?..."
"ดี จ๊ะ...ดีเหลือเกิน...อูยยยย...เสียวววว...เสียวในรูหีเหลือเกิน...ซี้ ดดดด...ทั้งเสียวทั้งมันส์" เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ทรงตอบกลับมาอย่างกระท่อนกระแท่น...ในเวลานี้พระองค์มีแต่ ความเสียวสนุก พระองค์เพิ่งรู้ว่า การเย็ดกันนั้นมันสนุกสุดเสียวแบบนี้นี่เอง...อู๊ยยยยสส์...ถ้ารู้ว่ามัน เสียวสนุกอย่างนี้ ยอมให้มอนตี้เย็ดไปเสียตั้งแต่เมื่อวานไปแล้ว ไม่ต้องมานั่งตกระกำลำบากในป่าให้เหนื่อยยาก...

วานิตี้เห็นดังนั้น ก็ไม่ยอมรั้งรออีกต่อไป เขาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วเกร็งก้น เร่งเสียบควยทะลวงรูหีอันตีบคับอย่างหนักหน่วง..ปั่บๆ.ๆ.ๆๆๆๆ... ซอยรัวเร็วถี่ยิบแบบไม่ต้องนับ...ปั่บ.ๆ.ๆ.ๆๆๆ..เสียงโคนควยปะทะโหนกหีดัง ลั่นสะท้านห้อง...ป๊าบ.ๆ.ๆ.ๆๆๆ..
"โอววว์...ดี...ดีเหลือเกิน...วานิตี้ จ๋า...เธอเย็ดมันส์จริงๆ...อูยยยย...อูยยยยย...ซี้ดดดดด. ฉัน...เสียว...เสียวเหลือเกิน" เจ้าหญิงครางกระเส่า กระดกก้นส่ายร่อน รูหีขมิบมุบๆ มิบๆ ...น้ำเสียวหลั่งรินออกมาไม่ขาดสาย อาบโคกหีเนินสวรรค์จนชุ่มโชก...
"ข้าก็เสียวเหมือนกัน เจ้าหญิง...เอ่อ..รูหีของเจ้าหญิงตอดรัดควย..เอ่อ...ข้า....อู๊ยยยย..ข้าจะ กลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว....โอยยยย" วานิตี้เร่งตะบึงซอยควยโหมเย็ด..ร่างเตี้ยแคระกระดกกระเด้งยึกๆ ยักๆ อยู่บนร่างขาวๆ ของเจ้าหญิง.. ท่อนควยยาวใหญ่เปียกเยิ้มน้ำเงี่ยนเป็นมันวับ ผลุบเข้าผลุบออกในร่องรูสวาทอย่างไม่รู้เบื่อ...ซอกรูอันอบอุ่นบีบกระชับลำ ควยจนเสียววาบ น้ำกามเริ่มปริ่มจะแตก
"ฉันก็เหมือนกัน...ซี๊ดดดด...มัน เสียวอะไรอย่างนี้ เสียวมากๆ...อูยยยย...ใจมันหวิวไปหมด...วานิตี้จ๋า...เย็ดฉันแรงๆ เอาให้แรงกว่านี้...โอ๊ววววว" เจ้าหญิงสโนว์ไวท์เร่งร้อง บอกคนแคระให้เย็ดเธอแรงกว่านี้ รสชาติความหฤหรรษ์จากการเย็ดมันแผ่ซ่านเข้าไปลึกถึงอณูเนื้อ..ยิ่งเย็ดแรง เท่าไหร่ มันก็ยิ่งแฝงตัวแทรกลึกลงไปมากเท่านั้น

สองแรงแข็งขันต่าง ช่วยกันปรุงรสชาติการเย็ด..วานิตี้แอ่นเอวกระเด้าควยซอยพรวดๆ เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ก็ส่ายเอวร่อนก้นขึ้นรับ...อีกทั้งรอบตัวของเจ้าหญิงก็ราย ล้อมไปด้วยคนแคะอีกห้าตน ทุกตนก็ต่างช่วยกันปลุกเล้าอารมณ์ให้กับองค์หญิง ไม่ว่าจะเป็นเต้านม โคกหี หรือง่ามตูด ก็ไม่มีเว้น .. โดนเข้าไปแบบนี้ เจ้าหญิงผู้เลอโฉมก็ทนไม่ไหว..มันเสียวจนสุดจะทน...
"โอยยยยย...ฉันไม่ ไหวแล้ววว...โอยยยย...มันเสียววววววว...อาววววส์" เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ครางเสียงลั่น ร่างงามแอ่นเกร็ง รูหีตอดรัวขมิบรัดควยอย่างแรง ..
"เจ้าหญิง..อย่าเพิ่ง...รอข้าด้วย...อู ยยยย...ข้าก็จะถึงแล้ววว" วานิตี้รับรู้ถึงอาการน้ำใกล้แตกของเจ้าหญิง ด้วยท่อนควยของเขานั้นถูกรูหีของเจ้าหญิงดูดตอดบีบรัดแน่น เขาจึงเร่งซอยก้นรัวถี่ยิบ ด้วยหวังว่าจะส่งน้ำเชื้อของเขาเข้ามดลูกในจังหวะที่เจ้าหญิงน้ำแตกพอดี..
"โอย ยยย...ฉัน..ฉันถึงแล้ววววว...อ๊ายยยยยยสสสส์...ดีจริงๆ...เย็ดกันมัน สุขอย่างนี้นี่เอง....โอ๊ววววววว...ฉันมีความสุขเหลือเกิน..มีความสุขแทบตาย เลย"
ในที่สุด เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ก็ถึงจุดสุดยอด ร่างอันขาวผ่องของพระองค์เกร็งเขม็ง กระตุกยึกๆ ถี่ๆ หลายๆ ครั้ง..พระองค์หลั่งน้ำเสียวออกมาอย่างมากมาย ราดรดหัวควยจนชุ่มโชก ทะลักล้นออกมาเลอะง่ามง่าไหลย้อยลงไปถึงง่ามก้น
ในขณะเดียวกัน วานิตี้ซึ่งเร่งโหมกระเด้าซอยควยอย่างไม่คิดชีวิตอยู่นั้น ก็น้ำแตกตามเจ้าหญิงไปติดๆ..ร่างเตี้ยแคระกระตุกเร่าๆ กล้ามเนื้อก้นบีบหดแน่นเกร็ง ลำควยเบ่งพองจนคับรูหี..ปริ้ดๆ.ๆ.ๆ...น้ำเชื้ออันร้อนระอุถูกฉีดพ่นเข้าไปใน โพรงมดลูกของเจ้าหญิงเป็นระลอกๆ น้ำกามขาวขุ่นท่วมท้นอันแน่นเต็มรูหี

เกม สวาทระหว่างเจ้าหญิงผู้เลอโฉมกับคนแคะหำใหญ่ก็ผ่านพ้นไปหนึ่งยก แต่เกมสวาทสำหรับค่ำคืนนี้ยังไม่จบ ยังเหลือเหล่าคนแคระอีกถึงหกคนที่กำลังรอคิวอยู่...พอวานิตี้ถอนตัวออกไป กรัทโทนี่ซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดก็เข้าสวมรอยต่อ แต่กระเด้าไม่กี่ที น้ำก็แตกราดรดรูหี..ตามด้วย เอ็นวี่กับราทตี้ซึ่งทนรอต่อไปไม่ไหว จึงเล่นแบบรุมสอง คนหนึ่งรูหน้า ส่วนอีกคนเสียบรูหลัง..คราวนี้ความมันส์ชักจะเลยเถิด หนึ่งรู สองรู เริ่มไม่ถึงใจ ดังนั้นการเย็ดตบท้าย จึงเป็นเอาสามรูพร้อมๆ กัน ..อวาไลซี่รีบจองรูหน้า ลัสตี้อาสาทะทวงประตูหลัง ส่วนสลอธตี้ซึ่งมัวแต่งัวเงียอยู่ก็เลยหันไปใช้ปากของเจ้าหญิงทดแทน
หลัง จากที่คนแคระทุกคนเสียน้ำกันไปคนละหนึ่งยก..เจ้าหญิงสโนว์ไวท์นึกว่าคงจะจบ เพียงแค่นี้ แต่ที่ไหนได้..พวกเขากลับพาพระองค์ไปนอกกระท่อม.. ไปเริงรัก เล่นเสียวหมู่ท่ามกลางแสงจันทร์อันสุกสว่าง...สรุปว่า คืนนั้นทั้งคืน ทุกรูของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์แทบจะไม่ได้พัก หรือว่างเว้นจากการถูกควยเย็ด...พวกคนแคระต่างผลัดกันเย็ดพระองค์จนถึงรุ่ง เช้า จึงจะยอมเลิกรา...
ในที่สุดเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ก็ได้ที่พักพิง และทรงอยู่ร่วมกับเหล่าคนแคระอย่างมีความสุข...กลางวันพระองค์ทรงทำงานบ้าน ส่วนกลางคืนพระองค์ก็ทรงทำหน้าเป็นเมีย คอยปรนนิบัติเหล่าคนแคระทั้งเจ็ดคนจนดึกดื่น ...

ย้อนเวลากลับไปก่อน หน้าที่เจ้าหญิงจะไปพบกระท่อมของคนแคระทั้งเจ็ด...เมื่อมอนตี้ฟื้นตื่นขึ้น มา ก็พบว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ได้หลบหนีไปเสียแล้ว ด้วยเกรงกลัวอาญา มอนตี้จึงฆ่าหมูป่า และควักหัวใจของมันไปมอบให้กับพระนางแอนนา โดยแจ้งว่า ตนนั้นได้ฆ่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ตามบัญชาแล้ว และนี่คือหัวใจของเจ้าหญิง
นาง แม่มดแอนนาหัวร่ออย่างยินดีที่สามารถกำจัดคู่แข่งความงามของตนไปได้ จึงตบรางวัลให้มอนตี้ อย่างงาม แล้วนำหัวใจหมูป่าที่นางคิดว่าเป็นหัวใจของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ไปต้ม แล้วนำมากินให้สมแค้น คืนนั้นพระนางแอนนาเข้านอนอย่างเป็นสุข แถมฝันดี...วันพรุ่งนี้นางคาดหวังไว้ว่า คำตอบของกระจกวิเศษนั้น จะบอกว่า ตัวเธอนั้น คือผู้ที่งามเลิศที่สุดในปฐพี

"โอ...กระจกวิเศษเอ๋ย บอกข้าเถิด ว่าใครงามเลิศในปฐพี"
"ใน ยามนี้ ข้าคือคนที่สวยที่สุดในปฐพีแล้ว ใช่หรือไม่?" นางแม่มดแอนนาถามกระจกวิเศษซ้ำอย่างลำพองใจ ..ถ้าไม่มีนังสโนว์ไวท์ซักคน จะมีใครงามเลิศเหนือไปกว่าข้าได้อีกเล่า
"ข้าแต่พระนาง...ท่ามกลางป่าดงพงไพรอันเขียวชอุ่ม ดอกไม้นานาพันธ์ ในกระท่อมกลางป่า รายล้อมด้วยเหล่าคนแคระทั้งเจ็ด เจ้าหญิงสโนไวท์ต่างหากที่งามเลิศในปฐพี"
"ไม่มมมมมมม...."
เมื่อ ได้ยินดังนั้น นางแม่มดแอนนาก็โกรธจัดจนควันแทบจะออกมาจากหูเสียให้ได้ ใบหน้าตลอดจนใบหูแดงก่ำ ผมเผ้าลุกชี้ชัน เมื่อรู้ว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์นั้นยังไม่ตาย และได้อาศัยอยู่กับพวกคนแคระเจ็ดคนในกระท่อมกลางป่า และหัวใจที่มอนตี้นำมาถวายนั้นเป็นเพียงหัวใจหมู หาใช่หัวใจของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ไม่

"ในเมื่อใช้ใครก็ไม่สำเร็จ เห็นที่ข้าจะต้องลงมือเองเสียแล้ว" นางแม่มดแอนนาคำรามก้องอย่างโกรธแค้นที่ถูกหลอก
นาง แม่มดใจร้ายเดินลงไปที่ห้องใต้ดิน และเริ่มร่ายมนต์ปรุงยาพิษร้ายแรงเพื่อใช้กำจัดเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ด้วยมือของ นางเอง ...พระนางแอนนาใช้เวลาปรุงยาพิษอยู่สามวันสามคืนก่อนจะจุ่มแอปเปิ้ลสีแดงสด ลงไป...แอปเบิ้ลเคลือบยาพิษสีแดงสวยสด ฉ่ำหวานน่ากินเป็นที่สุด...
"ฮิ..ฮิ.. ฮิ...ถ้านังสโนว์ไวท์กินแอปเบิ้ลลูกนี้เข้าไปเมื่อไหร่ นางก็จะหลับไม่ตื่นอีกเลยไปตลอดชีวิต..ฮ่า...ฮ่า..ฮ่า..." นางแม่มดแอนนาหัวร่ออย่างชอบใจ..เสียงของนางดังก้องอยู่ในห้องใต้ดิน ฟังแล้วชวนสยดสยองยิ่งนัก..
เมื่อได้เตรียมทุกอย่างจนพร้อมสรรพ นางแม่มดแอนนาก็ร่ายเวทย์แปลงร่างของตนเองเป็นหญิงชราหลังงุ้ม ท่าทางงกๆ เงิ่นๆ เดินถือตะกร้าแอปเบิ้ลอาบยาพิษ มุ่งตรงเข้าไปในป่า เป้าหมายคือกระท่อมของเหล่าคนแคระทั้งเจ็ดเพื่อฆ่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ให้ตาย สมแค้น

เมื่อไปถึงกระท่อมของเหล่าคนแคระทั้งเจ็ด นางแม่มดแอนนาก็เฝ้ารอหาจังหวะ จนเห็นว่าพวกคนแคระออกจากบ้านไปทำงานในเหมือง และทิ้งให้เจ้าหญิงสโนว์ไวท์อยู่บ้านตามลำพัง..นางแม่มดแอนนาในคราบหญิงชรา ก็ตรงรี่ไปเคาะประตูบ้าน
"มีใครอยู่หรือปล่าวจ๊ะ..."
"มีอะไรหรือจ๊ะ ยาย"
"เปิดประตูให้ยายหน่อยซิจ๊ะ...ยายมีผลแอปเปิ้ลมาขายจ๊ะ"
"ไม่ ซื้อหรอกจ๊ะยาย..ยายไปขายให้คนอื่นเถอะ" เจ้าหญิงสโนไวท์ตอบปฏิเสธ ไม่ยอมเปิดประตูต้อนรับ เพราะเหล่าคนแคระทั้งเจ็ดได้สั่งกำชับเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ไว้ว่า ในช่วงที่พวกเขาไม่อยู่บ้าน ห้ามเปิดประตูรับใครเป็นอันขาด
"หนู จ๊ะ...ไม่ซื้อก็ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้นขอให้ยายเข้าไปนั่งพักให้หายเหนื่อยซักหน่อย...ขอดื่มน้ำแก้คอ แห้งซักนิด...สงสารยายเถอะ วันนี้อากาศร้อนเหลือเกิน" นางแม่มดแอนนาอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร
"งั้นรอเดี๋ยวนะจ๊ะยาย...ฉันจะเปิด ประตูให้ยายเข้ามาพักซักครู่..." เจ้าหญิงสโนไวท์รู้สึกสงสาร จึงต้องกลหลงในมารยาของนางแม่มดใจร้าย...พระองค์ลืมคำสั่งห้ามของเหล่าคน แคระไปเสียสนิท เจ้าหญิงทรงเปิดประตูต้อนรับหญิงชราผู้น่าสงสารให้เข้ามาในบ้าน พร้อมกับนำน้ำมาให้เธอดื่มเพื่อดับกระหาย
"ขอบใจแม่หนูมากนะจ๊ะ...นี่จ๊ะ ..ยายให้แอปเบิ้ลกับหนูเป็นการตอบแทน" นางแม่มดแอนนาหยิบแอปเบิ้ลจากตะกร้าแล้วยื่นให้กับเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ..แอปเบิ้ลอาบยาพิษที่เพียงแค่กัด พิษก็จะแล่นเข้าหัวใจทำให้ตายในฉับพลัน
"ไม่เป็นไรจ๊ะ...ยายเก็บเอาไว้ขายเถอะ.."
"หนู รับเอาไว้เถอะ แค่ลูกเดียวเท่านั้น ..อย่าให้ยายเสียน้ำใจเลยนะจ๊ะแม่หนู...แอปเปิ้ลของยายอร่อยหอมหวาน หนูลองทานดูซิจ๊ะ" นางแม่มดแอนนาในคราบหญิงชราผู้อารีพยายามคะยั้นคะยอให้เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ เสวยผลแอปเบิ้ล
ด้วยความเกรงใจ เจ้าหญิงสโนว์ไวท์จึงรับผลแอปเบิ้ลจากมือของหญิงชรา แล้วกัดเข้าไป ..เพียงคำเล็กๆ คำเดียวเท่านั้น พิษอันร้ายแรงที่เคลือบอยู่ที่ผิวแอปเบิ้ลก็แล่นเข้าจู่โจมหัวใจของเจ้าหญิง สโนว์ไวท์ในทันที แต่ด้วยฤทธิ์น้ำควยของเหล่าคนแคระทั้งเจ็ดที่พระองค์ได้ทรงดื่มกินทุกคืนทำ ให้เจ้าหญิงสโนว์ไวท์ไม่ถึงตาย เพียงแต่ทำให้พระองค์ล้มลงนอนสลบไสลไม่ได้สติอยู่บนพื้นแทน...
"ฮิ...ฮิ ...ฮิ...เพียงเท่านี้..ก็จะไม่มีใครงามเลิศไปกว่าข้า ราชินีแอนนาอีกต่อไปแล้ว...ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า..." นางแม่มดแอนนาหัวเราะลั่นห้องอย่างคนดีใจสุดขีด

เมื่อสมมุ่งมาด ปรารถนาแล้ว นางแม่มดแอนนาก็ร่ายเวทย์กลับคืนสู่ร่างเดิม จากร่างของหญิงชราหลังงองุ้มค่อยๆ กลับกลายเป็นหญิงสาวหน้าตาสวยแต่จิตใจชั่วร้ายแทน..ด้วยความดีใจบวกกับความ เกรงกลัวว่าเหล่าคนแคระจะกลับมา นางจึงเร่งรีบกลับพระราชวังในทันที โดยไม่ได้เหลือบแยแสร่างของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นแม้แต่ น้อย..นางแม่มดใจร้ายไม่รู้เลยว่า ยาพิษที่นางสู้อุตส่าห์ปรุงถึงสามวันสามคืนนั้น หาได้สัมฤทธิ์ผลตามที่ต้องการไม่ ผลของมันทำให้เจ้าหญิงสโนว์ไวท์เพียงหลับไม่รู้ตื่นไปเท่านั้นเอง
ครั้น เมื่อนางแม่มดแอนนากลับไปถึงวัง นางก็ตรงเข้าไปสอบถามกระจกวิเศษอีกครั้ง..คราวนี้กระจกวิเศษก็บอกว่า นางคือคนที่งามเลิศในปฐพี ทำให้พระนางแอนนาดีใจเป็นที่สุด..ในที่สุดนางก็กลับมาเป็นคนที่สวยงามเลิศใน ปฐพีอีกครั้ง...และคืนนั้นนางแม่มดแอนนาก็ลอบปลงพระชนม์พระราชาจอร์จ แล้วสถาปนาตนเองขึ้นเป็นพระราชินี

ส่วนทางด้านคนแคระทั้งเจ็ดนั้น เมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้านก็พบว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์นั้นได้สิ้นพระชนม์นอนแน่ นิ่ง โดยมีลูกแอปเปิ้ลพิษที่มีรอยกัดหล่นอยู่ข้างพระวรกาย...เหล่าคนแคระต่าง เศร้าโศกเสียใจอย่างเป็นที่สุด พวกเขาพากันโอดครวญ โอ้..นับแต่นี้เป็นต้นไป จะมีใครคอยทำอาหาร คอยทำความสะอาดบ้าน คอยจุมพิตพวกเขาอีกเล่า...
เหล่า บรรดาคนแคระไม่อาจตัดใจฝังร่างของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ได้ เพราะใบหน้าอันสวยงามของพระองค์นั้นยังคงผุดผาดดูเหมือนพระองค์กำลังนอนหลับ ใหล... ริมฝีปากยังคงอวบอิ่มแดงสดดุจกลีบกุหลาบ ผิวกายที่ขาวดั่งหิมะยังคงสะท้อนแสงเป็นประกายเรืองรอง..พวกเขาจึงนำร่างของ เจ้าหญิงสโนว์ไวท์บรรจุไว้ในโลงแก้ว พร้อมทั้งจารึกนามของพระองค์เอาไว้
คน แคระทั้งเจ็ดได้นำโลงแก้วซึ่งบรรจุร่างของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ไปวางไว้ในป่า ที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาพันธ์ และพากันมาเยี่ยมพระองค์ทุกวัน ด้วยความหวังว่า สักวันหนึ่งเจ้าหญิงสโนว์ไวท์จะฟื้นตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับใหลอันยาวนาน

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ช่างคิด

Ejnn0226

ขอบคุณครับ

tidchoo2

อ่านแล้วเพลิดเพลินมากครับ

watkrub

ขอบคุณครับ

guwin001

ขอบคุณครับ

Pisu

ขอบคุณ​ครับ​

Killua

ขอบคุณมากจ้า ชอบมากจ้า

theera

ขอบคุณ​ครับ​

dkh3ad

สนุกมากครับ ขอบคุณครับ