ผี อยากฉลาด มาติวเข้มที่บ้านเรา

Micconn

ผี อยากฉลาด มาติวเข้มที่บ้านเรา
สวัสดีจะ เราอยากจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับพี่ให้ฟังกันนะ
ไม่รู้จะน่ากลัวเหมือนคนอื่นรึเปล่า แต่เราก็เจอ จังๆ มาแล้ว
เราเป็นคนประเภทกลัวครึ่งไม่กลัวครึ่ง กลัวขนานไหน ก็จะเก็บไว้ในใจไม่ให้ใครรู้
กลัวคนอื่นเขาจะมาแกล้ง เพราะเรายิ่งแสดงอาการกลัวเท่าไร เราก็จะยิ่งกลัว และยิ่งโดนแกล้ง จริงรึเปล่าคะ
เรื่องที่ 1 ผีอ่านหนังสือ
ในตอนเย็นวันนั้น เป็นวันที่แสนธรรมดา ในช่วงฤดูฝน ที่เรามัก
จะชอบไปนั่งเล่นกับพ่อกับแม่ข้างนอกบ้าน อากาศเย็น ลมแรงๆ ก่อนฝนตก
มันช่างสบายจริงๆเลย หลังจากนั่งรับลมจึงเย็น ประมาณ 2 ทุ่มก็เข้าบ้าน
มานั่งดู ทีวี ซักพัก ก็อาบน้ำให้สบายตัวซักหน่อย
ในใจก็คิดว่า วันนี้เป็นวันที่น่านอนเสียจริงๆ อากาศดีมากๆ
ซึ่งตัวเรานั้นแทบจะไม่สะกิดใจเลยว่าจะมีใครที่แปลกหน้า มาเยี่ยมเราในคืนนี้
หลังจากอาบน้ำเสร็จเราก็มานั่งดูทีวี จนซักประมาณ 5 ทุ่มจึงเข้านอน
ก่อนนอนเราก็ได้ปิดบานเกล็ด ตามที่แม่สั่ง เพราะว่าในคืนนี้ฝนอาจจะตกก็ได้
ฝนอาจจะซาด เข้ามาในช่วงที่เราหลับก็เป็นได้
ตัวเราได้เอนตัวนอนหลับบนเตียงนุ่ม นอนฟังเสียงที่เราคุ้นเคยทุกวัน
ทุกวัน..... ทุกวัน.......
เสียงเข็มนาฬิกาที่หมุนเป็นจังหวะ
ต๊อก...........ต๊อก..........
จังหวะที่ได้ยินทุกๆวิ.... ทุกๆวิ...............
มันไม่รู้จักเหนื่อยรึไง...........
มันไม่........รู้...จักเหนื่อย............รึไง.......
เหนื่อยรึ............ไง..............
และเราก็หลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้
มารู้สึกอีกที่ ก็ตอนที่เรารู้สึกว่าได้ยินเสียงลม
และเสียงกิ่งไม้ที่ตีกันอยู่นอกหน้าต่าง
และลมที่พัดมาใต้ช่องหลังคา หลังคาที่ไม่ได้ติด ฝา แม้แต่แผ่นเดียว
จึงไม่แปลกที่จะมีลมเฉื่อย พัดเข้ามา
เมื่อเราลืมตาขึ้น ก็สัมผัสถึง แสงที่สว่าง
แสงเหลืองนวลของดวงจันทร์
ภายในใจก็ได้แต่คิดว่า ทำไม
ทำไม.........ทำไม..........
เราต้องตื่นขึ้นมา ทั้งที่อากาศก็ดี และก็ไม่ได้ปวดฉี่ด้วย
และเมื่อรู้สึกว่าตาปรับแสง และมองเห็นได้ชัดขึ้น
จึงได้ฉำเลือง มองดูชั้นวางหนังสือ
ที่อยูปลายเท้า
และแล้วสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น
บุคคลที่เราไม่รู้จัก ได้นั่งอยู่หน้าชั้นหนังสือเรา
ร่างกายท่วม และดูเป็นคนที่อ้วนเลยที่เดียว
มองเห็นแต่ข้างหลังเขาเป็นเงาดำ ตะคูม ๆ
เสียงหนังสือ ที่ค่อยๆเปิดที่ละหน้า
มันส่งผ่านมายังหู และส่งถึงสมอง
มันแปลผลออกมาและสั่งการมายังเราว่า คนนั้น กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่
และเขาก็เป็นใครไม่รู้ ที่เราไม่รู้จัก
ไม่รู้จัก แล้วมานั่งในห้องเราได้ไง เล่า! งั้นมันก็ผีนะสิ !
สมองเราค่อยๆสั่งให้เราหลับตา
เหงื่อที่มือเริ่มออก ได้แต่สวดมนต์ไว้ในใจ
เราได้แต่หลับตาปี้ แต่หูนะสิ ก็ยังได้ยินเสียงเปิดหนังสือ
พรึบ.....พรึบ........พรึบ..........
จนหลับไปนานเท่าไรไม่รู้
จะรู้สึกตัวอีกที่ก็เช้าแล้ว..........
ก็เลยรีบตื่นอาบน้ำไปโรงเรียน
หลังจากกลับมา ก็คิดอยู่หลายรอบ
ว่าจะเล่าให้พ่อกับแม่ฟังดีไหม
สุดท้ายกห็ตัดสินใจเล่า เขาหาว่าเรานะเหลวไหล
แต่เราก็รู้นะ ผู้ใหญ่ไม่อยากให้เรากลัว
ก็คงจะเป็นเพราะ บ้านหลังนี้ที่เราอยู่นะ เป็นเขตเผ่านั่งยางเก่านะ
ก็เป็นเขตเดียวกับที่จะจัดกีฬาซีเกมส์ ปลายปีนี้และ
ที่โคราชนะ ถ้าใครได้ไปที่สนามนี้นะก็จะเห็น บ่อน้ำ
ที่อยู่หน้าสนามนะ บ่อนี้และเขาชอบฆ่ากันแล้วมายัดกระสอบโยนทิ้ง เป็นร้อยศพจะ
เขตนี้นะ กว้างขวางถึง ม.เทคโนโลยีสุรนารี สุรนารี ซึ่งได้ขึ้นชื่อว่าแรงมากๆ เพราะตอนเราเรียน รด.ปี 1
พวกผู้ชายก็เจอดี เป็นหลายร้อยคน ออกข่าวหนังสือพิมพ์ไทยรัฐมาแล้วเอาไว้เป็นคราวหน้านะ จะมาเล่าให้ฟังต่อรับรองสนุก 100% จะ

Pinkrose

ขนลุกเลยครับ