|
ชายหนุ่มวัยยี่สิบสี่ ยืนอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งมีนามว่า คฤหาสน์ วังเวศน์ เป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงอย่างยาวนานมาหลายร้อยปี 9 V! ]- K( v: p' }! ~
เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะเหรอ?
1 H" z3 Y/ H9 S* }- x. Cบริษัทจัดหางานส่งเขามานะสิ ตั้งแต่จบ ม.6 เขาก็ไม่ได้เรียนต่อ เพราะฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีนัก หลังจากนั้นได้งานที่โรงแรมแห่งหนึ่งและทำที่นั่นมาตลอด แต่เมื่อไม่กี่เดือนก่อนนั้นเขาตกงาน เงินก้อนสุดท้ายเหลือติดบัญชีก็มีอยู่แค่สามพันบาท ต้องอดทนกินมาม่าแทนข้าวมาเกือบเดือนจนผมแทบร่วง ในที่สุดชายหนุ่มเลยติดต่อบริษัทจัดหางานที่มีโฆษณาขึ้นมาในขณะที่เขากำลังไถโทรศัพท์ไปเรื่อย " X9 T& ^9 b3 [( c7 x+ R, f* e3 F
เพียงไม่นานก็มีการติดต่อกลับมา % L* a5 Y- z0 L* S: Y/ P
เขาตกใจมากเมื่อรู้ว่างานที่เขาได้คือดูแลลูกชายทั้งสามคนของตระกูล วังเวศน์ เขาถูกกำชับนักหนาว่าต้องเก็บเป็นความลับ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด แถมสิ่งที่ระบุถึงเนื้องานที่ต้องทำก็ฟังดูแปลก ๆ / S* Q7 d4 G; |8 r d$ x* {3 H+ y+ ]
“สนองความต้องการของคุณชายทั้งสาม และห้ามขัดคำสั่งและห้ามตั้งคำถาม ไม่ว่าจะกรณีใด ๆ ก็ตาม”
. t& d# z% G/ F( x$ a2 hถึงรายละเอียดมันจะกำกวมถึงเพียงนี้ แตชายหนุ่มก็ตอบกลงทันทีนั่นก็เพราะค่าตอบแทนที่สูงจนเขาเองยังตกใจ แต่ตอนนี้เริ่มชักจะไม่มั่นใจแล้ว เพราะทุกอย่างมันดูน่ากลัวตั้งแต่การเดินทางมาเลย ในตอนเช้านั้นมีรถหรูคันหนึ่งมารับเขาออกจากห้องพัก พาเขาเดินทางไกลออกนอกกรุงเทพมาจนถึงจังหวัดหนึ่ง เรียกได้ว่าเป็นเมืองในหุบเขาเสียมากกว่า เพราะเมืองนี้นั้นเต็มไปด้วยคนรวยที่รักธรรมชาติ จึงมีห้างสรรพสินค้า โรงพยาบาล และโรงเรียนอินเตอร์ผุดขึ้นมากมาย ของแต่ละอย่างที่นี่นั้นแพงหูฉีกจนคนจนไม่มีใครกล้ามาเยือน
# M$ B# Q8 s9 h5 p6 J( Vสภาพทางที่ไปคฤหาสน์นั้นตัดขาดจากความเจริญจนหมดสิ้น ด้านหลังนั้นเป็นป่าและภูเขา ล้อมรอบไปด้วยกำแพงสูง ใช้เวลาเกือบยี่สิบนาทีจากในตัวเมือง แถมตลอดทั้งทางคนขับรถก็ไม่ยอมคุยกับเขาเลย
" N/ o% I+ o$ G* R0 S# ~‘น่ากลัวชิบเป๋ง!’ 5 |4 F* P) U9 y0 A1 u
ยืนรอได้ไม่นาน หนุ่มร่างบางผู้น่าจะอายุไม่ต่างกันกับเขาเท่าไหร่นักก็เดินออกมา หน้าตาน่ารัก แต่ดูซื่อ ๆ เขายิ้มตามมารยาท / P+ ]2 V. P& }: F
“เท็น ใช่ไหม” “เอ่อ ครับ” “เราชื่อ ซนซนนะ อายุ 24 เท่ากัน” เขาแนะนำตัว เท็นแทบจะหัวเราะก๊ากออกมา คนบ้าอะไรชื่อ ‘ซนซน’ อยากเห็นหน้าคนตั้งให้ “เดี๋ยวเดินตามเข้ามาก่อน จะพาไปที่ห้องพัก”
+ F* s5 I/ d4 Eเท็นรีบยกกระเป๋าอย่างพะรุงพะรังก่อนจะเดินตามอีกฝ่ายเข้าไปในคฤหาสน์ ภายในนั้นโอ่งโถงมาก จะว่ายังไงดีละ…ต่อให้มันจะใหญ่ก็จริงแต่มันก็ดูลึกลับ วังเวง แอบน่ากลัวอยู่เหมือนกัน อย่างตรงทางขึ้นบันไดนั้นก็มีรูปปั้นของพญานาค….ไม่สิ มังกรสามหัวชูคอหันมาทางประตู ถ้าเดินมาเจอตอนดึก ๆ ต้องมีสะดุ้งแน่ แถมของทุกอย่างในบ้านนั้นก็ดูวินเทจเหลือเกิน เดาว่าคฤหาสน์นี้น่าจะถูกสร้างมาหลายร้อยปีแล้ว . {3 @/ U; v/ @( t
ซนวฯพเท็นเดินเข้าซอกนั้น ออกซอกนี้ จนมาถึงห้องส่วนริมของปีกฝั่งซ้าย เมื่อเปิดประตูเข้ามาทำเอาเท็นแทบอยากจะเอามือทาบปากและร้องออกมาว่า “โอ้ แม่เจ้า”
) R m; e% g( h8 H; oห้องคนงานของที่นี่ราวกับได้พักอยู่โรงแรมหรูก็มิปาน ทั้งเตียงนอน ทั้งห้องอาบน้ำส่วนตัว ไหนจะวิวของสวนหลังบ้านนี้อีก เท็นฉีกยิ้มจนหุบแทบไม่อยู่ คนบ้านฐานะไม่ดีแบบเขาที่ลำบากมาทั้งชีวิตได้มาอยู่อะไรแบบนี้แล้วรู้สึกดีเหลือเกิน
# R* k$ n& a6 w3 m5 e7 A“งานที่เราต้องทำก็ไม่มีอะไรมาก แค่ทำตามที่คุณชายทั้งสามสั่ง แค่นั้นเอง” “หมายถึง….ทำความสะอาด อะไรเทือกนั้นเหรอ” “เรื่องพวกนั้นเดี๋ยวจะมีแม่บ้านเข้ามาดูแล มาเช้าเย็นกลับ อาหารก็มีเชฟมาทำตลอด หน้าที่ของพวกเรามีแค่เสิร์ฟ และทำตามที่คุณชายสั่ง” ซนซนว่าอย่างเรียบง่าย แต่เท็นก็ยังไม่เข้าใจที่เขาพูดอยู่ดี “หมายความว่า ที่นี่….ไม่มีใครคนอื่นอยู่เลยเหรอ” “อื้อ นอกจากคุณชายทั้งสามคนแล้ว ก็มีเรา แล้วก็เท็น รวมห้าคน” “ทำไมอะ” “ไม่รู้สิ คุณชายทั้งสามคนน่าจะชอบความเป็นส่วนตัวมั๊ง” ซนซนทำท่าครุ่นคิด
5 W/ l, d4 X6 X7 t! S3 tจะว่าไปก็ท่าจะจริงอย่างที่เขาว่า พอเท็นรู้ว่าจะได้มาดูแลใคร เขาก็รีบเข้าไปเสริ์ชหาข้อมูลเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ต ถึงแม้เขาจะได้ยินชื่อจอวตระกูลนี้มานานแล้ว เพราะทั้งเก่าแก่ ทั้งร่ำรวย เป็นเจ้าของกิจการหลายอย่างในประเทศไทย แต่ข่าวคราวเกี่ยวกับลูกชายรุ่นล่าสุดนั้นน้อยมากเพราะทั้งสามคนไม่ค่อยได้ออกงานสังคม เท็นรู้แต่ว่าทุกคนนั้นมีพ่อคนเดียวกัน แต่คนละแม่ เนื่องจากเขามีภรรยาเยอะ
; u' e( g! C2 Xดังนั้นเขาจึงตัดสินใจถามซนซน ' a2 }$ \( T0 e
“คุณชายใหญ่ชื่อคุณชายภัทร เป็นหมอโรคหัวใจที่โรงพยาบาลในเมืองนี่เอง บุคลิกก็ค่อนข้างจะ….สุขุม เป็นผู้ใหญ่….แล้วก็ใจดีมากด้วยนะ ไม่เคยดุเลย ชอบซื้อกับข้าวอร่อย ๆ มาฝากเราบ่อย ๆ ด้วย” “ส่วนคุณชายภีม เอ่อ” ซนซนหน้าแดงเมื่อพูดถึงคนนี้ “หล่อ เท่ แล้วก็ค่อนข้างเจ้าชู้ ถึงจะค่อนข้างดูโมโหร้ายและชอบเก็บตัว แต่จริงๆแล้วบางมุมคุณชายก็ใจดีนะ” “ส่วนคุณชายภู พึ่งจะเรียนจบปีสี่เอง บุคลิกก็เหมาะเป็นน้องเล็ก ดูดื้อ ดูซน ยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลาเลย ใจดีเหมือนกัน…..ที่สำคัญทุกคนหล่อมากเลย แถมยัง…..เอ่อ…เราหมายถึงว่า เท็นอยู่ที่นี่เท็นไม่ต้องกลัวนะ เพราะคุณชายทั้งสามคนใจดีมาก เดี๋ยวเย็นนี้ก็ได้เจอแล้วตอนอาหารค่ำ” เท็นได้แต่พยักหน้าหงึก ๆ ในใจก็แอบตื่นเต้นที่จะได้เจอคุณชายทั้งสามคนที่เคยได้ยินแต่ชื่อ . j3 f/ c* [" q4 V- x! T
+ O4 z2 n+ E5 C- R
6 V' m6 i: Y* e1 D# Aและแล้วช่วงเวลาอันสำคัญก็มาถึง เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน คุณชายทั้งสามคนก็กลับมาถึงที่บ้าน เท็นช่วยซนซนจัดอาหารที่พ่อครัวมาทำเอาไว้ ก่อนจะนำมันมาเสิร์ฟบนโต๊ะ . Q$ Q$ i4 k, A4 A6 I& I1 L
ครั้งแรกที่เท็นเห็นพวกเขาทั้งสามคนใจของเซ็นนั้นเต้นแรงและสั่นรัวราวกับสำรับในมือจะหล่นลงพื้นให้ได้ ใบหน้าของทั้งสามคนนั้นหล่อเหลาราวกับถูกปั้นโดยเทพเจ้า ไอ้ที่ทุกคนอวยกันในอินเตอร์เน็ตนั้นไม่เกินจริงเลย แต่ละคนนั้นบุคลิกการนั่งทำให้รู้เลยว่านี่คือมาจากตระกูลผู้ดี เดาว่าน่าจะถูกฝึกมาอย่างหนักตั้งแต่เด็ก อกผาย ไหล่ผึ่ง ดูสง่าราวกับราชสีห์ เท็นทำงานโรงแรมมานาน เจอดารามาก็มาก แต่ไม่เคยเจอใครหล่อได้เท่าคุณชายทั้งสามเลย
1 J) h! r8 T: c/ R$ E Q7 u3 T
/ ]& ]1 M" m* c6 X. Sเมื่อเสิร์ฟข้าวให้กับทุกคน คุณภัทร คุณชายใหญ่ของบ้านนั้นก็พูดขึ้น “เธอชื่อ….” “เอ่อ…..เท็นครับ” คุณชายภัทรนั้นสมกับเป็นหมอ น้ำเสียงของเขานั้น นุ่ม สุภาพ น่าฟังมาก แถมยังใส่แว่นอีกด้วย สมกับเป็นคุณหมอ “เป็นเด็กใหม่ใช่ไหม เดินมาใกล้ๆฉันนี่” “ค…ครับ” “ฉันชื่อภัทร ส่วนนี้ภีม นี่ภู” สายตาของเขาที่มองมาที่เท็นนั้นช่างอ่อนโยน หัวใจของเท็นสั่นไหวอย่างช่วยไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อมือของเขาแตะและลูบที่บริเวณด้านหลังเท็นเบา ๆ มันทำเอาขาของเท็นทั้งสองข้างแทบอ่อนแรง “ครับ” “ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่คนดูแลคนใหม่ ผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ” คุณชายภูว่าพร้อมกับยิ้มแย้มด้วยความสดใส เขาเป็นเหมือนวัยรุ่นยุคนี้ หล่อ ใส สะอาด ดูน่ารัก แถมผิวยังขาวเนียนละเอียด น่าจะเขาที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งสามคน “นายจะไม่ทักทายหน่อยเหรอ มองใกล้ๆแบบนี้แล้วหน้าตาเหมือน คีน ใช่ไหมละ พี่เลือกเองเลยนะ” ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่า แต่เท็นรู้สึกว่าตั้งแต่เขาเดินเข้ามาในห้อง คุณชายภีมนั้นชอบหันมามองเขาด้วยสายตาที่เขาเองก็ไม่เข้าใจ มันทำให้ผมรู้สึกกลัวและไม่ปลอดภัย ยิ่งโดยเฉพาะใบหน้าของเขาที่ดูร้ายเป็นทุนเดิม ถึงจะหล่อ แต่ก็เป็นความหล่อแบบพวกผู้ชายแบดบอย แถมยังไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย “ผมบอกแล้วไงว่าไม่อยากได้คนดูแลเพิ่ม ซนซนคนเดียวก็น่ารำคาญจะแย่ละ จะไปเอามาเพิ่มอีกทำไม” “ภีม พูดจาอะไรระวังด้วย ดูสิ เท็นตกใจหมดแล้วเห็นไหม” “หึ น่ารำคาญ” เขาว่าก่อนจะลุกออกไปทันที ส่วนคุณชายภัทรก็ได้แต่ส่ายหัว “เอ่อ พี่คนใหม่ครับ อย่าถือโกรธพี่ภีมเลยครับ รายนั้นเขาคาดเดาอารมณ์ไม่ค่อยได้ ตอนเด็กๆแม่เขาไม่ค่อย…..” “ภู! พี่บอกแล้วไงว่าอย่าพูดอะไรแบบนี้” คุณชายภัทรดุน้องชายของตัวเองทันที ส่วนภูนั้นก็ได้แต่ทำหน้ากวน ๆ กลับไป “เอ่อ ไม่เลยครับ ผมไม่กล้าหรอกครับ” เท็นว่าพร้อมกับโค้งคำนับ สรุปคืนวันแรกนั้นผ่านไปได้ด้วยดี เท็นกลับมาอาบน้ำนอนก่อนสี่ทุ่ม ในใจก็ได้แต่คิดว่างานไม่ได้หนักอะไรเลยจริงๆ เงินเดือนก็เยอะ เดือนนี้จะมีเงินส่งกลับไปให้ที่บ้านตามที่สัญญาไว้แล้ว 3 @9 n: m0 g3 }# s# O* v
! y3 p' f% b! J
หนึ่งอาทิตย์ถัดมานั้นเรียกได้ว่าชีวิตของเท็นยิ่งกว่านั่งๆนอนๆ คุณภัทรก็ติดงานที่โรงพยาบาลจนต้องนอนที่โรงแรม ส่วนคุณชายภีมกับคุณชายภูก็กลับไปบ้านใหญ่ที่กรุงเทพเพราะกเรียกตัว ดังนั้นทั้งบ้านจึงมีแค่เท็นกับซนซนอยู่ด้วยกันแค่สองคน ทำให้พวกเขาได้พูดคุยกันมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับรู้สึกว่าไม่ได้รู้เรื่องอะไรของซนซนมากขึ้นนัก เขาดูรักความเป็นส่วนตัวระดับหนึ่ง
& y! {8 n/ T! ]7 z: H$ `4 O3 N$ |7 Rกลางดึกวันหนึ่ง เท็นนอนไม่หลับจึงออกมาเดิน และจะไปหาอะไรกินในครัว # r: |( o/ h' k! j1 N4 {4 x0 R |3 g9 ^
เขาอดนึกถึงคุณภัทรไม่ได้ สายตาของคุณชายภัทรที่มองเขาวันนั้นมันทำให้เขารู้สึกอ่อนยวบยาบไปทั้งตัว แถมยังสัมผัสอันเบาบางนั้นที่บั้นท้ายของเขาอีก
, y z) p" X, T7 S/ uทำไมเขาถึงต้องมองเราแบบนั้นด้วย ป่านนี้เขาจะทำอะไรอยู่นะ 1 c0 | @/ Q- }" S2 j* @9 d
“เท็น” เท็นตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกจากด้านหลัง “ฉันทำเธอตกใจเหรอ” เมื่อเท็นหันกลับมามองก็พบว่าเป็นคุณชายภัทรที่ยืนยิ้มให้เขาอยู่ เท็นไม่รู้ว่าเขากลับมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนตอนนี้เขายังอยู่ในชุดกาวน์อยู่เลย “เปล่าครับคุณชาย” “ดึกขนาดนี้แล้วทำไมยังไม่นอน” “เอ่อ พอดีผมคิดถึงที่บ้านนะครับ” “มาอยู่ได้อาทิตย์เดียวก็อยากกลับแล้วเหรอเรา” “เอ่อ ไม่ใช่นะครับ! ผมชอบอยู่ที่นี่มากครับคุณชาย!” เท็นรีบตอบกลับเสียงดังเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะไปเป็นอื่น จนคุณชายภัทรขำออกมา “เธอนี่ตลกดีจริงๆนะ” สีหน้าของคุณภัทรตอนยิ้มนั้นดูน่ารักมาก หัวใจของเท็นเต้นแรงขึ้นอีก “จริงสิ วันนั้นคุณชายภัทรบอกว่าผมหน้าเหมือนคนชื่อ คีน ใครเหรอครับ” ไม่รู้ว่าเขาไม่ได้ยินหรือแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แต่คุณชายภัทรนั้นได้ชวนเขาคุยเรื่องอื่น “ไหนๆเธอก็ยังไม่นอน ตามขึ้นมาช่วยฉันที่ห้องหน่อยสิ” “ได้ครับ” เท็นเดินดุ่มๆตามคุณชายภัทรขึ้นไปที่ห้องนอนบนชั้นสอง ห้องของคุณภัทรนั้นอยู่ริมสุดเช่นกัน “จะให้ผมรับใช้อะไรเหรอครับคุณชาย ผมทำได้ทุกอย่างเลย” “มาช่วยฉันอาบน้ำหน่อยสิ” ทันใดนั้นเองที่คุณชายภัทรค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียว สิ่งอยู่ภายในกางเกงในนั้นอวบอ้วน ตุงโด่งออกมาอย่างชัดเจนจนแทบปิดไม่มิด
! ] Q/ S7 n' @2 ^/ C. _/ z8 mเท็น กลืนน้ำลายทันที
$ z3 A# H4 D) l- c T | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์