เรื่องแปลกๆที่ทำให้เราเปลี่ยนไป

asdfg

   สวัสดีคับหลังจากที่ผมได้อ่านเรื่องราวของหลายคนแล้ว   วันนี้ผมว่างๆเลยมานั่งเขียนเรื่องของตัวเองบ้างละกันคับ
เรื่องที่ผมเขียนนี้เป็นเรื่องริงแต่ขอใช้ชื่อสมมุตินะคับ


ตอนที่ 1 เป็นอะไรไปวะเรา
              ผมชื่อเอนะคับเรื่องราวของผมก็ขึ้นเมื่อผมเข้าเรียนต่อชั้นมอสี่  ผมเปนคนขาว ตาโตและก็เป็นเด็กเรียนเก่งออกแขกอะขาวคับเพาะมีเชื้อสายแขก   ผมสอบติดโรงเรียนประจำจังหวัดคับเลยต้องเข้ามาอยู่ในตัวเมือง    ผมพักหอคับวันแรกผมไปโรงเรียนก็มีเพื่อนอยากรู้จักผมเยอะเพาะผมเป็นคนยิ้มเก่งและอีกอย่างในห้องผมมีผู้ชายน้อยคับ   แต่ตอนนนั้นผมก็ยังไม่ได้เป็นเกย์นะคับ  ผมก็คบกับผู้หญิงคนหนึ่งชื่อสาเธอน่ารักและก็สวยด้วย   เราก็คบกันดีกันรักดีแต่จุดเปลี่ยนเริ่มต้นคือมีเด็กคนหนึ่งเขาเป็นเด็กฝากเข้ามาเขาชื่อเอก  เอกเป็นคนขาวผิวอมชมพู  สูง180  จัดว่าหล่อเลยทีเดียวตี๋สาวๆเห็นแล้วกรี๊ดเลยละคับขอบอก  เขาเรียนจบจากประเทสอังกริดมาแล้ว  แต่ว่ามีความจำเป็นบางอย่างลยต้องมาต่อมอสี่  ผมก็มองเขาหลายครั้งจนเขาเริ่มรู้ตัวและก็ยิ้มให้ผม    ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน   เขาถามผมว่าชื่อไร  ผมบอ

asdfg

  ผมบอกว่าผมชื่อเอ  นายละชื่ออะไรขาบอกว่าชื่อเอกผมก็บอกว่ายินดีที่รู้จักนะคับเขายิ้มตอนนี้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย  แล้วเราก้ไม่ได้คุยกันเลยหลังจากนั้นผมกับสาก็ไปกินข้ากัน เวลาผ่านไปประมาณสองอาทิตย์ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพย์ดังขึ้น ผมก้ดูเบอเอะเบอแปลกๆๆเบอครกันผมก็รับ  สวัสดีคับ  มีเสียงตอบมาว่าเราเอกเองเอ  ออเอกมีไรหรือโทมา  ออพอดีเราอ่านภาษาไทยไม่ค่อยรู้เรื่องอะกะว่าจะให้นายติวให้หน่อยได้เปล่า  ออได้สิวันไหนอะ  พรุ่งนี้เอกตอบ  ออได้สิงั้นพรุ่งนี้เจอกันผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย( กูเป็นรไปวะ)  วันพรุ่งขึ้นเมื่อมาโรงเรียนผมก็เจอเอกแล้วก็บอกว่าตอนบ่ายคาบสุดท้ายแล้วกันพอดีไม่มีเรียนค่อยมาติวกันนะเขาบอกได้  พอคาบสุดท้ยผมก็มาห้องสมุดโดยที่สาก็ไม่อยู่ไปกะเพื่อน   พอเข้ามาที่ห้องสมุดเห็นเอกนั่งรอ  ผมก็ถามว่านายรอนายยังเขาบอกว่าสักพักแล้ว  เราก็ติวภาษาไทยให้เขาแต่ผมสังเกตุว่าเขามองหนาผมตลอดไม่ยอมดูหนังสือผมเขินมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หรือว่าเราอายมันวะไม่นะเราเป็นผู้ชายนะ  เอกบอกว่าหน้าเอหวานดีนะผมบอกว่าจริงปปะแล้วก็บอกว่าติวติวเถอะ   เย็นวันนั้นติวเสร็จเอกก็บอกว่าไปวันนี้เดี๋ยวเอกไปส่งนะผมบอกว่าไม่เป็นไรหอไกลนี้เองเขาบอกว่าไม่เอานายมาติวให้เรา  ผมบอกว่าโอเคได้ๆ  เขาบอกว่ารอแป๊บนะเขาไปเอารถมาลืมบอกไปว่าเอกรวยมาก  ผมขึ้นรถและเราก้ได้รู้จักกันมากข้นและเราก็ไปกินข้าวกัน  พอผมกลับมาที่หอผมก็คิดถึงเขาผมบ้าไแล้วคิดถึงผู้ชาย  ผมกับเอกเราสองคนก็สนิดกันมากขึ้นแต่ไม่ค่อยมีคนรู้เพาะผมเวลาอยู่ที่ห้องเรีนเราไม่ค่อยคุยกันสักเท่าไหร่อาสัยคุยโทรศัพกัน   
วันเวลาผ่าไปผมกับสาก็เลิกคบกันโดยปริญายเนื่องจากต่างไม่มีเวลาให้กันสาอยากเรียนหมอเขาเลยทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับการเรียนส่วนผมขอแค่เอ็นติด   ประมาณมอ6เทอมสองก็ถึงช่วงลอยกระทงกันเพื่อนในห้องก็พากันไปทำกระทงขายเอาเงินเข้าห้องผมก้ไปช้วย  ทุกคนต่างไม่เห็นเอกเพาะเอกต้องไปทำธุรกับที่บ้าน  เวาประมาณจะเที่ยงคืนแล้วเพื่อนผมทุกคนก็เลิกขายกระทงไปลอยกระทงกันอย่างสนุก  แต่ผมก็นั่งมองแม่น้ำคนเดียว  เสียงโทรศัพดังขึ้นเอกโทมาดีใจมากขอบอก  แต่เก็บอาการผมถามว่าว่าไงมึง มึนบอกว่า  มึงอยู่ไหนผมบอกว่าออยู่ที่งานมันถามผมว่าลอยกะทงยังผมบอกว่ายังมันบอกว่ารอกูแป็บนะเดี๋ยวกูไป  ออลืมบอกไปปเราเริ่มสนิดกันมากขึ้น  ประมารตีสามกว่าเพื่อนผมกลบหมดแล้วไม่ค่อยมีคน อากาศเริ่มหนามากๆๆผมนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงหนึ่งดงขึ้น  รอกูนานปะ  เจ้าของเสียงคือเอกผมมองหน้ามันและก็นิ่งมันบอกว่ามึงงอนทำยังกะเป็นผู้หยิงเลยนะผมเลยบอกมันไปว่าเลวละมึง  มันชวนผมไปลอยกะทง  ผมก็เลยถามมันว่าอาวแล้วแฟนมึงอะมันบอกว่า  ก็มึงไงผมงง  อะไรของมึงอีกละ  แล้วมันก้หัวเราะ แล้วผมกบมันก็นั่งคุยกันจนเกือบจะตีห้าแล้วคุยกันทุกเรื่องมันบอกผมว่ามันไปอยู่อังกริดตั้งแต่แปดขวบมันบอกว่าวลากูอยู่กับมึงแล้วรู้สึกดีจังวะทั้งๆที่ตอนนั้นมันก็คบผู้หญิงคนหนึ่งผมก็งงกับมันนะ  ผมบอกว่างั้นกุกลับหอแล้วนะมันบอกว่ามันจะไปส่งผมได้ดิพอมาถึงหอมันบอกว่าไม่อยากขับรถกลับเลยอะบ้านไกล  ง่วงมากผมก็เลยชวนเป็นมรรยาทมนอนหอกูก็ได้นะ  มันก็ยิ้มแล้วเดินนำหน้าผมเลย  ผมไห้มันไปอาบน้ำก่อนผมก็พยามหาเสื้อผ้าให้มันใส่พอมันออกมาผมก้ขาไปอาบน้ำ  ออกมาเห็นมันหลับแล้วผมผมก็นอนข้างมันผมยังไม่หลับดีผมรู้สึก่ามีมือหนึ่งมากอดผมไวแน่นเลยและก้หอมผม  ผมกลัวก็กลัวไม่เคยนิคับ  แล้วมันก้บอกว่าอยากให้เป็นแบบนี้นานๆๆๆๆ   พอตอนเช้าผมก็ตื่น่อนแต่ไม่เห็นเอกอาวมันไปไหนวะเนี๋ยออมันลงไปเอาชุดนักเรียนในรถมันขขึ้นมาแต่ตัวจะไปเรียนผมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปเรียน  เราสองคนก้ไปโงเรียนพร้อมกัน

asdfg

ตอนที่2  รักที่ทรมาณทั้งสอง

PPk

ขอบคุณมากครับ

arzugima

สุดยอด ได้อารมณ์

asdfg

ตอนที่2  รักที่ทรมาณทั้งสอง

   หลังจากวันงานลอยกระทงความสมพันของเราทั้งสองคนเริ่มเป็นไปทางที่ดี   แต่ผมก้ไม่รู้ว่ามันคิด    อย่างไงกับผมในเมื่อทุกวันนี้เราก็เป็นเหมือนเพื่อนกันมาดดบตลอด    ผมก็จบมอหกมันก้จบมอหกเช่นกัน มันสอบติดมหาลัยแถวสยามส่วมผมก็สอบติดที่เดียวกับมันแต่คนละคณะมันเรียนคระวิทศวะคับ     เราก้เจอกันเกือบทุกเย็นไปวิ่งกันว่ายน้ำกัน  แล้วก้กินข้าวด้วยกัน  และมีวันหนึ่งมีเพื่อนเอกมาถามผมว่ามึงเป็นแฟนกะเอกรือเอผมบอกว่าเปล่า  ไอ้บ้าเป็นไปได้ไงกุผุ้ชานนะโวย  มันบอกผมว่าเห็นมึงสนิดกับมันเป็นพิเสดนิ  ผมก้เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้มันฟังเอกก้บอกว่าจะไปแคไร  ผมก็งงมันพุดต่อว่ากูไม่ได้เปนเกมึงก้ไม่ได้เปนจริงปะแล้วมันก้หัวเราะ55555555555555555   ผู้หยิงในคระเอกจีบมันเยอะทั้งหล่อและรวยนิใครละจะไม่อยากได้จริงปะ  แต่เอกก้ไม่ได้สนใจมีอยู่วันหนึึ่งผมกับเอกได้คุยกันทางโทรศัพเอกบอกผมว่าเอคืนนี้เรามีอะไรจะคุยด้วยนะ  ผมก็บอกได้ดิ  คืนน้นผมรู้สึกตื่นเต้นมากผมก้นั่งรอโทศัพท์มัน  ประมาณสี่ทุ่มก็มีเสียงโทศัพดัขึ้นเอที่เอกนะผมก็บอกว่าคับ  มีไรเอก เอกก็เงียบคือว่า  คือว่า  ผมก็ถามว่าคือว่าไรเอกก้บอกว่ากูชอบมึงวะ  ผมก้อึ่งดิคับผมตอบว่าเออ  แล้วไง มันก็บอกวากุชอบมึงตั้งแต่วันแรกที่กูเจอมึงละ  ผมแอบยิ้มดิคับแล้วมันามผมว่ามึงคิดยังไงกะกูผมตอบว่าก็  ก็ชอบวะมันบอกผมต่อว่าแต่ยังไงกูก็ต้องแต่งงานเพาะที่บ้านอยากมีหลายผมก็บอกมันว่าเราก้เป็นเพื่อนกันก้ได้มันเงียบแล้วมันก็เล่าว่าถ้าเป็นเพื่อนกันยังไงกูก็อดที่จะคิดถึงมึงไม่ได้หรอก  ผมเริ่มเงียบแล้วถามมันว่ามึงจะเอายังไงว่ามาเลยดีกว่า  มันบอกว่าเราควรที่จะห่างกันไม่คุยกันไม่ยุ่งกันผมก็เลยบอกว่าได้ถ้ามึงอยากได้แบบนั้น แล้วผมก็ตัดสายทิ้งพอว่างสายเสร็จผมร้องไห้เลยคับไม่รู่าน้ำตามันออกมาจากไหน   วันรุ่งขึ้นผมไปเรียนเรียนแบบไม่มีสติเลยคับคิดถึงแต่เรื่องมันจนเพื่อนถามว่าเอมงเป็ไรวะผมบอกว่าเปล่ากุไม่ได้เป็ไรกินข้าวก็กินไม่ได้เลลยอะคับมันจุกที่อกอะคับ   เจอหน้าเอกจากคนที่เคยสนิทกันยิ้มให้กันวันนี้แม้แต่หน้าเราทั้งสองคนก้ไม่มองกันเลยคับผมอึดอัดมาก  แต่ทุกวันที่เป็นแบบนี้ผมค่อยถามเพื่อนเอกว่าเอกเป็นไงบ้างวะมันก้บอกว่าไม่รู้ไปอกกหักจากไหนมาไม่แดกข้าว นั่งเมอเวลาเรียน ผมคิดว่าไม่ใช่เราคนเดียวนะที่เป็นเอกก้เป็น  สามวันผ่านไปก็มีข้อความเข้าเรื่องผมออปกติเอกกะผมจะส่งข้อความหากันทุกคืน  ข้อความปรากดว่า  เอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้หรือเปล่า  ผมก้อึ้งๆคับตอบกลับไปว่านายว่าไงอะที่เป็นอยู่แบบนี้นายสบายใจหรือเปล่าละแ้วมันก้ร้องไห้ผมบอกว่าอย่างร้องไห้ดิเดี๋ยวกูร้งนะ  แล้วมันก้บอกกว่ากูไปหามึงได้ะผมก็บอกว่าได้  มันก็ขับรถมาที่หอของผมคับ  พอมาถึงมันไม่พูดอะไรเอาแต่กอดผมแ้วก็ร้องไห้(ปกติมันถึกจะตายคับ)  แล้วก้บอกผมว่าที่มันพูดแบบบนี้มันอยากตัดใจจากผม  เพาะที่บ้านจะให้มันไปเรีนที่อังกริดคับไม่ไม่อยากทำให้ผมเสียใจ  ผมก็บอกว่าชางมันเถอะเราทำเวลาที่เหลือให้มันดีที่สุดแล้วกัน

ก่อนที่มันจะบินไปเรียนต่อนนั้นมีเรื่องอีกมากมายที่เกิดขึ้นคับยังไงก็ช่วยติดตามด้วยะคับเพื่อนจะีคนเข้ามาในชีวิตพวกเราอีกหลายคนคับ...

impkung

ขอบคุณครับ

impkung

ขอบคุณครับ

chaismall

แล้วมาต่อนะครับจะคอยติดตามครับ ขอบคุณครับ

SunDay345

ขอบคุณครับ

pa-tue

ขอบคุณมากครับ

benzjirawat

ขอบคุณครับ

poloman

ขอบคุณครับ

zakimi

ชอบบบบมากเลยค่ะ

pk1

ก่มี สิ่งดีๆอยู่

Bosslaaa

ชอบ

dekmax69

รอติดตามอยู่ครับ

pron

มาเขียนต่ออีกนะครับ

Forman2019

รอตอนต่อไปนะครับ