ตายแล้ว...ไปไหน?????

Micconn

ตายแล้ว...ไปไหน?????
เหตุการณ์ต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง……..ผู้เล่ากล่าวว่าคนที่เล่าเรื่องตายแล้ว ไปไหนให้ฟังเป็นเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งเขาเล่าว่าเหตุเกิดขึ้นท่ามกลาง บรรยากาศวังเวงในบริษัทเก่าแก่แห่งหนึ่ง…..ตั้งอยู่บนที่ดินซึ่งร่ำลือกัน ว่าเมื่อครั้งอดีตเคยเป็นป่าช้ามาก่อนมีประวัติโจษจันเล่นขานกันมากมายที่ เดียวเกี่ยวกับ เจ้านายดุและผีหลอกเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม ไม่ปรากฏปีนางสาวกิ่งแก้ว(นามสมมติ) พนักงานพิมพ์ดีดวัยเบญจเพสมีภารกิจการงานต้องสะสางมากมายวุ่นวายเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นการทำงานวันสุดท้ายในรอบปีรวมทั้งรุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะย่างเข้า สู่ช่วงของลองวีคเอนด์ตลอดวันนั้นจึงเกือบๆ จะมีสภาพเป็นวันโลกาวินาศสำหรับกิ่งแก้วโดยแท้เธอต้องเคร่งเครียดหมกมุ่น อยู่กับงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย(และไม่มีเวลาว่างกินข้าวมื้อกลางวัน) กระทั่งเคลื่อนคล้อยกลายเป็นค่ำ…..เพื่อนร่วมงานหลายคนค่อยๆ ทยอยแยกย้ายกันกลับบ้านทำไปทำมาท้ายที่สุดทั้งบริษัทก็เหลือเธออยู่เพียงคน เดียวตอนนี้ล่ะ บรรยากาศในตึกเก่าๆ ทึมๆ แสงไฟสลัวจนแลดูแล้วชวนสยองรวมทั้งเสียงแกรกกรากของกระดาษกระพัดกระพือและ อะไรต่อมีอะไรก็เริ่มแสดงบทบาทหน้าที่ของตนเองออกมาชัดเจนและค่อยๆ ทบทวีความวังเวงมากขึ้นเรื่อยๆขณะที่กิ่งแก้วทำงานของเธอเสร็จสรรพ และเตรียมตัวเก็บข้าวของเพื่อจะกลับบ้าน เธอเหลือบชำเลืองมองไปยังผนังกำแพงด้านใกล้ๆ โต๊ะทำงานพลันก็ต้องตกใจสุดขีด ส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น……..สีหน้าซีดเผือดราวกับเลือดในกายเหือดแห้งหมด ร่างสิ่งที่กิ่งแก้วเจอนั้น...ทำให้เธอเป็นเช่นนี้...สิ่งนั้น คือ...........................ใช่แล้ว...สิ่งที่กิ่งแก้วเจอนั้น...ทำให้ เธอเป็นเช่นนี้...สิ่งนั้นคือ......................ใช่แล้ว...สิ่งที่กิ่ง แก้วพบคือ...ปฏิทินนี่เอง!!!!!!!!!!!!!!!...และสาเหตุที่ทำให้กิ่งแก้วตกใจ เจ้าปฏิทิน ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะตกใจเลย……..เธอต้องพบเห็นกับวันหยุดต่อเนื่องยาวนายหลาย วันทำให้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตระเตรียมวางแผนจะไปเที่ยวไหนในช่วงวัน หยุด…เหล่านี้เอง เป็นเหตุให้กิ่งแก้วต้องอุทานออกมาว่า..............ตายแล้ว....จะไปไหนดี !!!
ปล….. เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าหักโหม ทำงานมากเกินไป จนลืมวันลืมคืนนะจ๊ะ…..รักษาสุขภาพนะ ทุกๆคน

bolero

ขอบคุนมากกคับบ