แด่ลูกที่บางเวลาลองมองไปข้างหลังดูบ้างนะ

vera

เอ่อ เอ้อ เออ เอ่อ เออ เอย  เสียงหนึ่งเคยกล่อมให้หลับฝัน  เสียงนั้นที่คอยห่วงและโหยหา
หลับหรือตื่นร้องเรียกทุกเพลา        จะอุษาราตรีก็คอยเคียง
เฝ้าถนอมฟูมฟักให้เติบใหญ่         ไปให้ไกลกว่ามือนี้ที่ป้อนเลี้ยง
ให้เจ้าเป็นคนดีไม่ลำเอียง              ให้เจ้าเพียงแลมองย้อนกลับมา
จะเหนื่อยยากลำเค็ญไม่ย่อท้อ      จะเฝ้าขอแก้วแหวนจากจันทรา
ลิ้นไม่ไต่ไรไม่ตอมขอสุขมา          ให้แก้วตาของแม่ชื่นชีวัน
พอลูกรักเติบใหญ่พรากจากอก          ดังนรกสุมในใจรอเจ้าหัน
รอเพียงแต่ลูกรักคอยนับวัน            เฝ้ามองจันทร์ที่แลลับผ่านนที
วันเป็นเดือนเคลื่อนเป็นปีที่ลาลับ   ลูกไม่กลับแม่ก็แก่โรยไปอีกปี
อยู่ไหนหนอลูกจ๋าเจ้าคนดี         แม่คนนี้รอคอยทุกคืนวัน
จะร้อนหนาวอยู่อย่างไรช่วยส่งข่าว   อกแม่ร้าวจวนตรอมใจลาแล้วนั่น
นอนกอดหมอนของลูกแล้วใจสั่น       คืนแลวันไม่คอยท่าเจ้ายาใจ
อยู่แห่งไหนหวนมาจะได้ไหม        แม้อยู่ไกลแค่บอกแม่ทุกข์หรือไม่
แม่คนนี้นับวันยิ่งตรอมใจ             มองซ้ายไร้เงาลูกเหมือนสิ้นตา
แค่วันหนึ่งวันใดแม่จะจาก        แม่จำพรากลูกยาไกลแสนแม่โหยหา
ฝากเสียงแม่ผ่านลมไปให้แก้วตา   ช่วยเอ่ยลาลูกรักให้ข้าที
ลูกหนอลูกอยู่แห่งไหนแม่คนนี้     ชนนีของเจ้าได้จากไกล
เสียงนั้นที่ร้องหาเจ้าลูกรัก      กว่าจะจักษ์แจ้งแก่ใจสายใช่ไหม
จะเค้นเนื้อเฉือนหนังทำเช่นไร    แม่จากไปไม่หวนกลับคืนย้อนมา
เสียงหนึ่งนั้นที่เคยร้องเรียกลูกจ๋า       กาลเวลาพรากไกลลับขอบฟ้า
เสียงที่กล่อมร้องให้นอนทุกเพลา     เพียงน้ำตาจะทดแทนได้เล่าบุญคุณ
จะก้มกราบเถ้ากระดูกจะรู้ไหม     ถึงร้องไห้หลั่งเป็นเลือดกรีดเนื้ออุ่น
เจ้ารู้ไหมว่าไม่มีแล้วเสียงละมุน     น้ำนมอุ่นที่ดื่มกินไม่ได้เตือน
เจ้าอย่าเอ่ยว่าสุดแสนช้ำใจเหลือ     ถึงเอาเกลือสาดใส่หนังยังไม่เลือน
ต่อให้วันเป็นปีที่ลอยเคลื่อน      ไม่ลบเลือนจากใจมารดาคุณ
เสียงนั้นเสียงหนึ่งลาลับไกล     จะหาฟังที่ไหนถึงเล่าจะอุ่น
เสียงนั้นที่ห่วงหาเอื้อการุน        กลายเป็นคนเนรคุณเจ้าลูกยา
กินเนื้อหนังมังสาวิเศษณ์เหลือ    เคยเอื้อเฟื้อคิดถึงแม่ที่เฝ้าหา
เคยบ้างไหมตอนสุขแม่ทุกอุรา   คิดบ้างหนาก่อนจะสายจนเกินไป
เราเป็นสุขแม่ก็สุขเพียงเท่านี้      เจ้าคนดีแค่อยู่สุขก็ชื่นใจ
ไม่ได้หวังจะเกาะแขนบารมีไซร้    แค่เจ้าเติบใหญ่เป็นคนดีของสังคม
ก้มกราบลงเถ้าอัฐิร้าวรานใจ     ดังอุทัยโดนบีบแล้วโปรยลม
ให้ปวดร้าวรานใจทุกข์ระทม     ต่อให้ก้มขอจากใครแม่ไม่คืน
อนิจจาวาสนาแสนมีน้อย      แม่เฝ้าคอยลูกหลงไหลในสิ่งอื่น
แม่เฝ้านับเร่งวันและรอคืน     แม่ไม่ฟื้นแล้วไซร้เจ้าแก้วยา
ตอนแม่อยู่เรารักท่านมากแล้วหรือ    รักแล้วฤๅรักมากน้อยอย่าคอยท่า
แม่ไม่อยู่จะเจ็บช้ำยอกอุรา      แค่กราบหน้าตักแม่ทุกคืนวัน
แม่ไม่ขอสิ่งใดจากลูกรัก     แค่เจ้ารักในความดีซื่อสัตย์มั่น
คงรักษาเอาไว้ทุกคืนวัน      ได้แค่นั้นแม่ตาหลับแล้วลูกเอย

jwat

ขอบคุณครับ อ่านแล้วน้ำตาจะไหลเพราะคิดถึงแม่ ขอบคุณมากๆๆเลย

shunza

อ่านแล้วน้ำตาไหลทันทีเลยครับ คิดถึงแม่อย่างที่ไม่คิดถึงมาก่อนเลย

ธรรม

ขอบคุณมากนะครับ

vera

ต้นฉบับโพสต์โดย chaiya333 เมื่อ 2012-1-7 14:09
ขอบคุณมากนะครับ

ด้วยความยินดีคับ

warsexual

ซึ้งดีคับผม ชอบมาก ขอบคุณครับ

Botano

คล้องจอง สัมผัสกันดีมากครับ