Faraway : รักหรือไม่ ถามใจน่าจะรู้ 1

faraway

Faraway
ครั้งแรกของการเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าให้คนอื่นฟัง ซึ่งเรื่องทั้งหมดที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ อาจไม่ถูกใจใครหลายๆคนนะเพราะว่าเรื่องทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นจริง ไม่มีการแต่งเติมใดๆทั้งสิ้น ชีวิตที่ไม่ได้หวือหวา มีเรื่องราวมากมายหลากหลายสถานที่เหมือนกับนิยายที่ถูกแต่งขึ้น แน่นอนว่า เรื่องจริง มันก็ต้องเป็นเรื่องจริง เราบังคับมันไม่ได้ ที่ทำได้ก็เพียงแต่เล่าให้ฟังเท่านั้น และสำหรับผู้ที่คาดหวังกะฉากอย่างว่ามากเกินไป ก็ต้องผิดหวังมากถึงมาที่สุดเลยเพราะแทบจะไม่มีเลย ถึงมีก็ไม่ได้หวือหวาอลังการเหมือนหนังโป๊ที่มีขายตามท้องตลาดหรอกนะครับ เอาเป็นว่า พร่ามมาก็นานเหมือนกัน ขอเริ่มเรื่องเลยละกัน…
ผมชื่อ เวย์ ตอนนี้อายุ 18 เป็นเด็กใต้คนนึงที่ไม่ได้เกิดที่ใต้ และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับภาคใต้เลย แต่มาเรียนที่นี่ก็เท่านั้น ในจังหวัดที่โด่งดังเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง ผมมาเรียนที่นี่คนเดียว ตามประสาของเด็กวัยรุ่นที่ถูกเลี้ยงโดยครอบครัวฝรั่ง พ่อผมเป็นคนเหนือ ส่วนแม่เป็นคนสิงคโปร์ ผมได้ฝั่งแม่มาเยอะกว่าพ่อมาก จะได้พ่อก็ตรงสีผมกับความสูง 188 นี่แหละ ส่วนสีผิว สีตา ได้จากแม่ ผมอยู่ที่สิงคโปร์ตั้งแต่จำความได้ ทำให้ภาษาผมค่อยข้างดี แต่กลับกลายเป็นว่าผมพูดไทยไม่ชัด แต่อ่านออกเขียนได้บ้างชีวิตที่สิงคโปร์ก็เรื่อยๆครับเรียนโรงเรียนนานาชาติ ที่เมืองเล็กๆที่มีดอกไม้สวยๆเมืองหนึ่ง ชีวิตวัยเด็กไม่ได้มีอะไรน่าจดจำเท่าไหร่นักเพราะเด็กที่นั้นส่วนมากก็เป็นเด็กจากต่างประเทศน้อยมากที่จะเป็นเด็กสิงคโปร์ เด็กไทยนั้นไม่มีเลย พวกมีอันจะกินที่หยิ่งแบบหาไม่ได้เลยที่เมืองไทย มีให้เห็นเกลื่อนตา จนหาคำว่า เพื่อนแท้ ที่โรงเรียนแห่งนั้นไม่ได้เลย ชีวิตประถมของผมที่สิงคโปร์จบลงตอน ปอห้า เพราะคุณพ่อของผมเสียชีวิต ด้วยอุบัติเหตุ ผมและพี่ชายของผมเลยต้องมาดูแลกิจการของพ่อที่ภาคใต้นี้ เป็นธุรกิจ 7-11 ร้านอาหาร และร้านคอมพิวเตอร์ ผมน่ะหรอจะทำอะไรเป็นล่ะ เด็กปอห้า พี่ชายผมที่กำลังเรียนวิศวะอยู่ก็รับดูแลร้านเกมส์ไป ส่วนร้านอาหารและเซเว่น ก็จ้างคนแถวนั้น แต่ร้านอาหารมีลูกศิษฐ์ของพ่อที่ใว้ใจได้คอยช่วยจึงเปิดต่อไปได้ผมเข้าเรียนต่อปอห้า หลังจากเสียเวลาฟรีๆไปหนึ่งภาคเรียน ผมเลยเป็นเด็กที่แก่ไปปีนึง ในโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งในจังหวัดนี้ โรงเรียนนั้นก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร จริงๆเข้าขั้นหรูหราเลยแหละก็คุ้มกับค่าเทอมเกือบแสน แหละแต่ก็นะ เด็กๆไม่ได้รู้เรื่องพวกนี้หรอกครับ สนแค่ว่ามีของเล่นอะไร มีขนมกินไหม๊ เชื่อไหม ขนาดพ่อผมเสียผมยังนั่งเล่น PSP อยู่เลย ไม่ได้สนใจอะไรเลย ที่น่าเศร้าคือผมไม่รู้เลยว่าคนที่เค้ากำลังจะฝังนั้นน่ะ พ่อผม? (คริสเตียนเค้าฝังอะนะ)
เอาละ จะไม่ขอเล่าอดีตที่ไม่สวยหรูแล้วหละ พูดไปก็รู้สึกว่าตัวเองเลวเปล่าๆ เด๋วจะโดนด่ามาเข้าเรื่องเลยละกัน
เข้าเรียนวันแรก ผมได้อยู่ ปอห้าห้องหก เด็กในนั้นก็มีแต่เด็กต่างชาติสะส่วนมาก ในห้องมี นร โหลนึง (สิบสองคน) หญิงหก ชายห้ารวมผมเป็นหก จริงๆแล้วเท่าที่ดูๆมีชายสามคนนะ รวมผมเป็นสี่ เพราะอีกสองคนกลายพันธุ์เป็นสาวไปแล้ว กระเทยฝรั่งน่ะ ดูดีนะ เพราะมันสูงแถมยังขาวอีก แต่ไม่ได้เอ่อ แบบแสดงออกชัดเจนจนน่าหมั่นไส้เหมือนกระเทยไทยบ้างกลุ่ม ห้าๆ
อย่าคิดไปนะว่าเรื่องมันจะเริ่มตอนนี้ อย่าลืมสิ ตอนนั้นผมอยู่ปอห้านะ ขนเพิ่งจะงอกเอง = =

faraway

ย้ายไปอีกกระทู้นะ

faraway

ย้ายไปแล้วนะ

Ice-Cold

แงะ เอามาต่อเร็วๆๆนะ  ตลกดี ชอบๆๆ5555

faraway

ย้ายไปอีกกระทู้แล้ว

Ice-Cold

โอ๊ย เวย์  จะสุ่มซามเกินไปป่าว อิอิ

ภูตะวัน

ขอบคุนมากมายครับ

kangped

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณมากๆ นะครับ

pearl9845

ขอบคุนมากนะคับ