ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 ตอนที่3

ิbababorbor

ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 "You can change my heart."(เครดิตชื่อภาคโดยคุณSA-RU)

ขอโทษที่หาหัวไปนานครับงานเยอะมากกกกนิยายช่วงนี้คงไม่สนุกเท่าำไหร่ขออภัยด้วยนะครับT-T

------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่4:รักแท้หรือแค่เหงา..

เที่ยงกว่าแล้วเด็กชาย3คนนั่งล้อมวงอยู่กลางบ้าน2คนนั่งก้มหน้านิ่งอีกคนหนึ่งมอง2คนนี้สลับไปมาช้าๆ

ชัย: (เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ..)นี่เลิกเขิลได้แล้วน่าแซ็ค..ไม่เห็นต้องอายขนาดนั้นเลยนี่?
แซ็ค: (ความอายปะทุขึ้นอีกครา)จะบ้าเหรอโดนเห็นขนาดนั้นเป็นใครใครเขาก็อาย!
ชัย: เห็นแล้วไงเล่า!ตายไหม?กลับกันสิถ้าเราไม่ปลุกปล่อยนายนอนอยู่อย่างงั้นจะตกต้นไม้ลงมาเป็นอะไรไปยังไงใครจะรู้หา?
แซ็ค: อึก..เจริงของนาย..เราขอโทษ(ก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิด)แต่เราอายนี่นานายรู้ไหมพ่อ-แม่เราเรายังไม่ยอมให้เห็นเลยตั้งนานแล้วด้วย..
ชัย: ....เอาเถอะแล้วก็แล้วไปช่างมัน....ว่าแต่นายเถอะต้นเป็นอะไรรึเปล่า?
ต้น: (สะดุ้งโหยง)ปละ..เปล่านะไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..
ชัย: งั้นทำไมต้องคอยหลบตาเราล่ะ?
ต้น: (อึก)(ถามมาแทงใจดำอีก)เปล่านี่..ไม่มีอะไร..ซักหน่อย...
ชัย: เอาเถอะ..อึดอัดจริงถ้ามันอึดอัดเพราะเราเราไปก็ได้(เดินออกจากบ้านไป)
ต้น: (วิ่งตามมา)เดี๋ยวชัยรอเดี๋ยว!อุ๊ป(ปะทะเข้ากับร่างๆหนึ่งเข้าอย่างจังหลังจากวิ่งออกมาจากรั้วบ้านแซ็ค)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ทางด้านสนามเด็กเล่นก่อนหน้านั้น….

ออกัส: เมย์..ทำไมเดี๋ยวนี้เมย์ไม่ค่อยสนใจเราเลยเราทำอะไรผิดเหรอ?
เมย์: เปล่าหรอกมันไม่ใช่ความผิดของกัสหรอก..เมย์ว่า..
ออกัส: ว่า?
เมย์: เราเลิกกันเถอะ..
ออกัส: ชั่วขณะเหมือนโลกหยุดหมุนหัวใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม..บัดนี้เรี่ยวแรงทั้งหมดมันไม่มีเหลือแล้วเด็กชายได้แต่อ้าปากค้าง..
เมย์: เมย์ไปก่อนนะ..มีเรียนพิเศษขอให้กัสเจอคนดีดีนะ..ลาก่อนเปิดทันที  >>>  http://www.youtube.com/watch?v=JpsRTrTQcCY

เมื่อเด็กสาวเดินจากไปเด็กชายก็เดินโซเซไปอย่างไร้จุดหมายก่อนนั่งลงทั่ชิงช้ามือกำที่เกาะแน่นนั่งก้มหน้าและร้องไห้อย่างน่าสงสารบัดนี้รักอันสวยงามได้ทำลายหัวใจของเด็กชายไปแล้วใจทั้งดวงแหลกสลายกลายเป็นฝุ่นผง

“จบลงแล้วรักที่สวยงามพังลงแล้วโลกอันสดใสไม่มีเหลือแล้วซึ่งจิตใจเมื่อเธอเดินจากไปไม่กลับมา..”


น้ำตาเป็นสายไหลรินาบแก้มไหลออกมากับเศษใจที่เป็นผุยผงจากนี้ไปไม่มีเธออีกแล้ว..ชีวิตฉันหมดความหมายแล้วเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้เด็กชายรู้ตัสฃวอีกทีก็น่าจะเที่ยงกว่าแล้วอยู่นี่ไปคงไม่ได้อะไรขึ้นมา..
คิดได้ดังนั้นจึงเดินออกจากที่นั่นเดินไปอย่างเลื่อนลอยจนไม่ทันได้ระวังรถมอร์เตอร์ไซค์ที่ออกมาจากซอยผลคือออกัสโดนเฉี่ยว

“เด็กบ้า! ไม่ดูตาม้าตาเรือ”


คนขับคำรามก่อนตะบึงรถออกไป..เด็กชายนอนนิ่ง..อยู่ที่ริมทางเจ็บทั้งกายและใจตอนนี้ถ้าจะตายก็ช่างมันแล้วตายๆไปซะดีกว่า..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ทางด้านแซ็คเมื่อต้นออกไปแล้วแซ็คก็เลยคิดจะตามออกไปบ้างจึงวิ่งไปที่หลังบ้านแล้วสต๊าทรถScooterตามออกไปในทันที

แซ็ค:อะไรกันหว่าเนี่ย..ทะเลาะกันซะแล้วไม่น่าเล้ยเรา..
ขณะกำลังจะพ้นโค้งหน้าปากซอยนั้นสายตาของแซ็คก็สะดุดกับอะไรบางอย่าง..

"คนนี่นา..นั่นมัน?น้องออกัส!ตาย-่าแล้วเป็นอะไรไปเนี่ย?"


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(สั้นอีกแล้วๆขอโทษด้วยครับช่วงนี้อะไรอะไรก็ไม่เป็นอย่างที่คิดท้อ..ตอนต่อไปอยากถามว่าอยากฟังเรื่องราวของใครก่อนครับต้น-ชัยหรือแซ็ค-น้องออกัส)

แซ็ค.jpg


แซ็ค

4_NAY

แซ็คมาพอดี

Nikezero

สนุกดีครับ