ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 ตอนที่ 6

ิbababorbor

ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 "You can change my heart."(เครดิตชื่อภาคโดยคุณSA-RU)

------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่6: แผลเป็น.."ในใจ"

เรื่องราวฝั่งน้องออกัส..

หลังจากสำนึกรู้ตัวสุดท้ายดับลงเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่ทราบหลังจากนั้นสัมผัสแรกสุดที่ค่อยๆได้รับคือ  "เหมือนว่าเราจะอยู่บนเตียง"  "เจ็บจัง"  "เหนื่อยทั้งกายและใจ"  "จบแล้ว"  "เสียใจ"

"อยากตาย"


ออกัส: กระดิกมือเล็กน้อยและขยับส่วนต่างๆตามมา "อืออออ"
ริว :"รู้สึกตัวแล้วเหรอ?"
ออกัส: พี่ริว?(ยันตัวลึกขึ้นจากเตียง) "โอ๊ยยยย!" แขนผม? (ยกแขนซ้ายขึ้นมาดู)
ริว: "หัก" ล้มลงมาเอาตัวทับแขนไว้..เข้าเฝือกไม่นานหรอกเดี๋ยวก็ออกไปซ่าได้อีกเร็วๆนี้แหละ
ออกัส: (อมยิ้ม)
ริว: ทำไม?ไปเจออะไรมา?
ออกัส: ....เมย์....พี่ผม..อยากตายครับ..
ริว: ...."งั้นไปตายเลยไป'
ออกัส: (อึ้งกับคำตอบ)พี่..
ริว: เรื่องที่มันผ่านมาเรื่องที่มันยากลำบากทั้งหลายกว่าจะเดินได้พูดเป็นอ่านออกเขียนได้กี่สิบปี?พ่อ-แม่เลี้ยงมาเนี่ยตังค์อ่ะกี่แสน?ทั้งหมดนี้และอีกมากมายสิ้นสุดลงเพราะผู้หญิงที่อยุ่ด้วยกันมาแค่..1ปี?ถ้าเห็นว่ามันคุ้ม.."ก็ไปตายซะไป"
ออกัส: (น้ำตาปริ่ม) ฮืออออ..พี่...(เอียวตัวไปกอดริว) ผมเสียใจ!ทำไมอ่ะผมรักผมทุ่มเทให้เขาทุกอย่างอ่ะฮืออมันไม่พอใช่มั้ยอ่ะ?ผมไม่ดีใช่มั้ยอ่ะ?
ริว: ดีไม่ดีใครก็รู้แต่ตัวเรารู้ดีที่สุดผู้หญิงที่ไม่เห็นความสำคัญของเราแล้วไปเลือกเอารูปลักษณ์ถภายนอกนั่นน่ะใครอยากได้็ให้มันไปเถอะ..
ออกัส: ผมมันหน้าตาไม่ดีใช่มั้ยพี่เขาถึงไม่สนใจผมเบื่อผมอ่ะฮือออ....
ริว: (ลูบหัว)ออกัสฟังพี่นะ..ออกัสน่ะเป็นเด็กน่ารักใครเห็นใครก็ต้องมองเชื่อพี่ไหม?
ออกัส: (ปาดน้ำตา)จริงเหรอพี่?
ริว: จริงๆแต่ตอนนี้เช็ดน้ำตาซะร้องไห้เป็นเด็กป.1ไปได้..
ออกัส: อึ๊ก..ฟื~ดด..ฮะ..ฮะๆๆๆฟื~ด
ริว: (ยิ้ม)เอาเถอะยังไงวันนี้น่ะนะนอนพกไปก่อนแล้ววันหลังน่ะอย่าไปนอนเล่นกลางถนนอีกนะ..
ออกัส: ฮะฮะ..ครับ

------------------------------------------------------------------------------------


วันรุ่งขึ้นออกัสวิ่งมาหาริวด้วยอาการเหนื่อยหอบ

ออกัส: พี่ริวๆ!
ริว: ?
ออกัส: พี่ชัยโดนแทง!
ริว: อะไรนะ!
ออกัส: อยู่ในห้องไอซียูพี่!รีบไปเถอะ
ริว: เดี๋ยว!พี่ไปเอามอเตอร์ไซค์ก่อน

โรงพยาบาล

ต้น: ริว..ออกัส
ริว: ชัยล่ะ!?
ต้น: (ชี้ไปทางห้องICU)หมอพยายามยื้อชัยเอาไว้อยู่(น้ำตาอาบแก้มอีกครั้ง)เพราะเรา..เพราะเราแท้ๆ
ริว: โทษตัวเองไปก็ไมได้อะไรน่า
ออกัส: พี่มาดูนี่เร็ว(กวักมือเรียกทั้ง2จากหน้าห้องICU)

ต้น-ริววิ่งตามไปในทันทีเกาะที่ประตูห้องICU

ภายในนั้นชัยนอนอยู่กลางห้องหมอและพยาบาลมากมายพยายามยื้อชีวิตชัยเอาไว้..สายออกซิเย่นระโยงระยางไปทั่วที่มือของชัยนั้นกำลังยกขึ้นมาอย่างสั่นๆก่อนจะโบกไปมา2-3ครั้งมาทางที่ทั้ง3ยืนอยู่ก่อนจะตกลงสู่เตียงผ่าตัดอีกครั้ง..

"ตี๊ด"


หมอ: บ้าเอ๊ย!หนูตายไม่ไดนะอยู่กับหมอก่อน!หนู!ได้ยินมั้ย!?!บ้าเอ๊ย!พยาบาลเตรียมเครื่องปั๊มหัวใจ!
พยาบาล: ค่ะ!  3-2-1 เคลียล์! "เปรี๊ยะ!"
หมอ: ชพจรยังไม่กลับมาเพิ่มอีก!
พยาบาล: ค่ะ! 3-2-1 เคลียล์! "เปรี๊ยะ!"

"ตี๊ดดด"


ต้นริวและออกัสจับมือกันแน่นน้ำตานองน้ำ.."เพื่อนของพวกเขาคงจะจากพวกเขาไปแล้ว"

4_NAY

ชัย....อย่าจากต้นไปนะ

Nikezero

jackkrab

ขอบคุณครับ