ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 ตอนที่7

ิbababorbor

ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 "You can change my heart."(เครดิตชื่อภาคโดยคุณSA-RU)

------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่7: ปะติดปะต่อเรื่องราว..

"ตี๊ดดดดด"


....


"ตี๊ดดดดดด"


..พอเถอะ..


"ตี๊ดดดดด"


..พอแล้ว!..


"ตี๊ดดดดดด"


..พอซะทีททททท!..

เด็กชายลุกพรวดขึ้นจากเตียงตวาดลั่นกลางดึกเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อทั้งตัวเมื่อนิ่งไปซักพักน้ำตาก็รินอาบสองแก้มทันที..

"ชัยโดนแทงเป็นความผิดของเรา..ทำไมทำไมต้องทำถึงขนาดนั้นเพื่อเรา"


เช้าวันรุ่งขึ้นต้นรีบไปโรงพยาบาลแต่เช้า เมื่อวานนี้หมอฉีดยากระตุ้นหัวใจที่อยู่ในขั้นทดลองให้กับชัยในนาทีสุดท้ายหลังจากที่แม่ชัยอนุญาติถึงจะเป็นยาทดลองแต่นั่นก็เป็นทางเดียวที่จะรักษาชีวิตของชัยไว้..

ห้องพิเศษ 603

ต้น: "แม่ชัย"สวัสดีครับ..
แม่ชัย: ..ค่ะสวัสดีค่ะชัยพ้นขีดอันตรายแล้วแต่ยังไม่รู้สึกตัวเลยลูก..     แม่ชัยไม่ได้โทษต้นเลยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเธอเข้าใจนิสัยใจคอของลูกดีถึงจะโกรธแค่ไหนแต่ความเป็นห่วงลูกก็มีมากกว่า
ต้น: (เดินเข้าไปใกล้ๆเตียง)
แม่ชัย: วันนี้แม่ต้องไปช่วยแม่หนูจัดงานศพ.."ของคุณตาหนู"ด้วยยังไงถ้าหนูไม่ไปงานศพตอนนี้อย่างน้อยไปตอนเย็นๆก็ดีนะลูก..
ต้น: ครับ      ต้นผูกพันธ์กับคุณตามากแต่ถึงกระนั้นก็ไม่อยากไปงานศพเลยเขาคงทำใจไม่ได้ที่เห็นคุณตาอยู่ในโลงศพ..

แม่ชัยเดินลับตาไปแล้วต้นนั่งเฝ้าชัยอยู่นานบ่าย3โมงริวก็เดินเข้ามา

ริว: ไปงานศพหน่อยเถอะ...วันนี้เผาแล้วนะ
ต้น: เรา..ไม่อยาก
ริว: รักตาก็ไปหน่อยเถอะ..เราขอ
ต้น: ..แล้วชัยล่ะ?
ชัย: พยาบาลเขาเฝ้าได้ตานายน่ะจะเผาแล้วนะ..มาเถอะ
ต้น: ไม่มีคำตอบ..ได้แต่เดินตามไปโดยดี..

(เสียงพระสวด)
ต้นยืนเหม่ออยู่คนเดียวท่ามกลางงานศพที่ถูกจัดขึ้นนับแต่วันนั้น..2อาทิตย์แล้วเหรอ..
ริว: เอาน่า..เรายังอยู่ข้างนายนะคนตายไปแล้ว..ยังไงก็ไม่ฟื้นหรอก
ต้น: น้ำตาซึม
ริว: ร้องไปน่ะเดี๋ยวคนตายก็ไม่ไปสู่สุขติน่ะสิหยุดร้องเถอะ..
ต้น: (ปาดน้ำตา)
ริว: (อยุ่ต่อไปดีแน่)นี่ไปที่อื่นกันเถอะ
ต้น: แต่ง่างานศพ..
ริว: อยุ่ไปรังแต่จะเสียใจนะ..
ต้น: อืม...(เดินตามริวไปก่อนพ้นเขตุวัดก็ได้แต่หันมามองที่เมรุด้วยสายตาเศร้าสลด..)

4_NAY

เฮ้อ...ทำเอาตกใจ

Nikezero

ขอบคุนครับ

jackkrab

ขอบคุณครับ