ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 ตอนที่9

ิbababorbor

ชีวิตม.ต้นของเรา3คนภาค2 "You can change my heart."(เครดิตชื่อภาคโดยคุณSA-RU)

อื้ม..หายหัวไปตั้งนานขออภัยครับแต่หัวผมยังไม่หายไปไหนนะครับ มาต่อให้แล้วครับผม
------------------------------------------------------------------------------------------


ตอนที่9: อดีตของชัย..

ในเช้าวันเสาร์เด็กๆทั้ง5คนมารวมตัวกันที่บ้านของชัยแต่เช้า

ออกัส: น่าสงสารพี่ชัยจัง..(มองไปที่ชัยที่หันหน้าออกไปทางหน้าต่าง)
ริว: หมอบอกว่าการพาไปในที่ที่คุ้นเคย..จะช่วยได้นะ..
ต้น: เราต้องเอาความทรงจำของชัยกลับมาให้เร็วที่สุด..ขอร้องล่ะทุกคน..ช่วยทีเถอะ
วิน: ..ช่วยอยู่แล้ว..แต่เราคงทำอะไรไม่ได้มากนะเพราะเราน่ะมาทีหลังไม่รู้อะไรเรื่องชัยมากหรอก..
ต้น: เรื่องของชัย..จะว่าไปเราก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนี่นะ..ออกัสน้องอยู่ข้างบ้านชัยน้องพอจะบอกอะไรพี่ได้บ้างไหม?
ออกัส: ...เอ่อ..ครับผม..

พี่ชัย..สมัยก่อนแทบจะเป็นคนละคนกับตอนนี้เลยล่ะครับ

ต้น: ยังไง?

ออกัส: พี่ชัยสมัยก่อน..มีเรื่องต่อยตีกับพวกหัวงโจกไม่เว้นแต่ละวันเรียกได้ว่ามีแผลหรือเลือดออกกลับมาบ้านประจำจนพ่อ-แม่พี่เขาเริ่มละอา
ริว: ตอนนี้ก็เลย..ต่อยตีเก่งสินะ
ออกัส: ครับ..ผมเคยอยู่ด้วยกันกับพี่ชัยตอนมีเรื่องอยู่ครั้งนึง..ตอนนั้นผมอยู่ป.3พี่ชัยอยู่ป.5วันนั้นพี่ชัยพาผมไปเล่นที่สนามเด็กเล่นผมอยู่ที่ชิงช้าพี่ชัยคอยผลักให้อยู่ด้านหลังอยู่อยู่พี่ชัยก็หยุดผลักแล้วอุ้มผมลงจากชิงช้าตอนนั้น..มีคนเข้ามาในสนามเด็กเล่น5คนพี่ชัยบอกผมให้เข้าไปหลบในลูกกรงเหล็กเด็กเล่น..แต่ตอนนั้นผมยังเด็ก..อยากเล่นต่อเลยอิดออดเท่านัั้นแหละพี่ชัยก็หันหน้ากลับมาสบตาผม..(เริ่มตัวสั่นนิดๆ)แววตานั่น..ไม่ใช่ายตาปกติที่พี่ชัยมีตลอมัน..น่ากลัวมากผมไม่มีวันลืมมันเลยจนถึงทุกวันนี้..ตอนนั้นผมสะดุ้งและค่อยๆถอยห่างออกมาและวิ่งไปหลบตามที่พี่ชัยบอกในที่สุด..
หลังจากนั้นทั้ง5คนก็เข้ามาคุยอะไรกับพี่ชัยก็ไม่รู้..มันไกลเกินจนผมได้ยินไม่ค่อยชัดแล้วหัวโจกก็ผลักอกพี่ชัย..เท่านั้นแหละพี่ชัยก็สวนกลับทันทีผมจำได้ว่า..เขาสู้กันอยู่นานมากมีแต่เลือดและแผล..เวลาผ่านไปจนในที่สุดทั้ง5คนก็ถอยออกจากสนามไปพี่ชัยก็เดินโซเซมาที่ผมจูงมือผมกลับบ้าน..ตอนที่ออกจากสวนนั้นเองจังหวะนั้นที่คนหัวโจกกลับมา..และทุบหินลงที่หลังผมเต็มแรง..ผมเซถลาล้มลงไปข้างหน้าพอพี่ชัยตั้งตัวได้ก็กระทืบคนคนนั้นจนอ่วมแล้ววิ่งกลับมาดูผม..ผมจำได้ว่าตอนนั้นร้องไห้สะอึกสะอื้นพี่ชัยกอดและโอ๋ผมอยู่นานพอสมควรกว่าผมจะหยุดร้อง..เขาบอกว่า"พอกันที..ต่อไปนี้พี่จะไม่มีเรื่องกับใครอีก..จะต้องไม่มีใครเจ็บเพราะพี่อีกแล้ว..พี่ขอโทษน้องออกัส..พี่สัญญา.."

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา..พี่เขาก็เปลี่ยนนิสัยไปเลยและจะไม่ต่อยตีกับใครโดยที่ไม่จำเป็นอีกเลย..

ต้น: ..ชัยเคยเป็นแบบนั้นมาก่อนเหรอเนี่ย..
ริว: ..ไม่..ธรรมดาเลยนะ..
ออกัส: ครับ..ประมาณนั้น..
ต้น: ชัยนายทำอะไรอยู่น่ะ..นานแล้ว(ลุกเดินไปดู)....นะ

ชัยทำอะไรเอ่นเดาหน่อยๆ^^

4_NAY

ซ่าตั้งกะป.5

mrmax45

ขอบคุนคับ

napapadon1

สนุกๆๆ

Nikezero

ขอบคุนครับ

jackkrab

ขอบคุณครับ