เข็มทิศชีวิต (ฐิตินาถ ณ พัทลุง)

linlee_1234

คำนิยมเขียนโดยพระไพศาล วิสาโล

เย็นวันหนึ่งเมื่อกลางปีที่แล้ว ระหว่างที่ข้าพเจ้ากำลังเดินทางกลับวัด สารถีผู้เอื้อเฟื้อขับรถพาข้าพเจ้ามาส่ง ได้เปิดเทปการบรรยายธรรมของอุบาสิกาผู้หนึ่ง เธอได้เล่าถึงประสบการณ์ชีวิตอันลำเค็ญ ขณะที่ยังเป็นแม่ลูกอ่อนและกำลังเปิดบริษัทใหม่ได้ไม่ถึงเดือน สามีผู้เป็นหลักของครอบครัวก็ได้จากไป ทิ้งหนี้สินหลายสิบล้านบาทให้เธอแบกรับ ในวันขึ้นปีใหม่ ขณะที่ใครต่อใครสนุกสนานรื่นเริง แต่เธอต้องจัดงานศพให้สามีและต้องรับหน้าเจ้าหนีจากธนาคารต่างๆ ที่มาทวงเงินกลางงาน

ความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงที่มาพร้อมกับภาระอันหนักอึ้ง ทำให้เธอแทบสิ้นหวังกับชีวิตขณะที่สับสนและอับจนหนทาง เธอได้มีโอกาสไปฝึกทำสมาธิภาวนาจากการแนะนำของกัลยาณมิตรผู้หนึ่ง แม้จะไมมีประสบการณ์มาก่อนและแม้จะทุกข์กับการปฏิบัติ แต่เมื่อผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ เธอก็ได้ประจักษ์แก่ใจว่าทุกข์นั้นอยู่ที่ใจนั่นเอง เมื่อมีสติดูใจรู้ทันความยึดความอยากที่กำไว้อย่างลืมตัว ทางออกจากทุกข์ก็ปรากฏ

นับแต่วันนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป เธอได้นำเอาประสบการณ์ครั้งนั้นไปเป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิตและทำธุรกิจ ในเวลาเพียงแค่สามปีเธอก็ปลดเปลื้องหนี้สินได้ กิจการมีความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เธอไม่เคยละทิ้งการปฏิบัติธรรม นอกจากจะปลีกตัวไปปฏิบัติธรรมอย่างน้อยเดือนละหนึ่งอาทิตย์แล้ว ยังสนับสนุนให้พนักงานบริษัทของเธอไปฝึกทำสมาธิภาวนาด้วย ใช่แต่เท่านั้น เธอยังได้ช่วยให้คนที่ประสบความทุกข์อย่างเธอ กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างมีความหวังและความสุข