ผมแอบชอบเพื่อนตัวเองง่ะ... (1)

lovebabe

ป.ล.ก่อนอ่านนะครับ นี่เป็นเรื่องผสมระหว่างความจริงและจินตนาการ เป็นบทความเขียนเล่าประสบการณ์เชิงนิยายก็ว่าได้ ผมแต่งตามความรู้สึกและตามอารมณ์ที่พุ่งพล่านจากสมองผ่านปลายนิ้ว ให้บรรเจิดเป็นความคิดบนหน้าจอนะคร๊าบ~
อย่ามองผมแบบในเรื่องนะคับ ผมว่าความจริงกับเรื่องแต่งต่างกันนา~ ผมอาจจะเขียนวกวนมากเกินไป แบบไร้แบบแผน หรืออารัมภบทยาวยืด ต่างๆนานา ติชมได้นะคับ อย่าหักคะแนนป๋มเลยนะคร๊าบบ~ ผมเขียนเพลินๆไหลไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะเป็นยังไงน้อ?

สวัสดีครับผมชื่อ เอ็ม  เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ผมยังอายุแค่สิบห้าเองครับ ผมรู้ตัวว่าตัวเองเป็นรับน่ะครับ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกจนประเจิดประเจ้อต่อหน้าเพื่อนๆและธารกำนัลมากนักหรอก ผมชอบเก็บตัวมากกว่าน่ะครับ แต่ก็ออกอาการหื่นๆอยู่นะ เพราะบางทีผมก็ออกหน้า เก็บอาการไม่ไหวเหมือนกัน ก็ไม่ได้คันหูหรอกน๊า แค่มีอารมณ์ “อยาก” ก็แค่นั้นเองง่ะ บางทีเพื่อนๆเขาก็สงสัย ผมก็ต้องพยายามหาทางกลบหน้าไว้ แต่ยังไงความลับมันไม่มีในโลกนี่นา ผมก็เลยเปิดเบื้องหลังไว้ปลดปล่อยอารมณ์สักนิดนึง
เพื่อนๆผมก็มีหลายๆรูปแบบนั่นแหละครับ มีทั้งป้ำๆเป๋อๆ เอ๋อ ประสาท อ่อนโลก ร่าเริง อมทุกข์อมโศก ไร้เดียงสา น่ารัก ขี้โรค ขี้ยา ซน ฯลฯ มากมาย ทั้งนิสัยดีและไม่ดีเคล้าไป เพื่อนบางคนผมก็เคยแอบชอบนะ แต่เหมือนยังไม่ใช่ซักที หลายคนแล้ว ดีนะที่ยังไม่แสดงออกให้แจ้งไป มะงั้นคงซวยแหงมๆ
ผมดูไม่ค่อยออกเท่าไรหรอกนะว่าใครเป็นยังไงๆ ตอนแรกๆที่เข้าโรงเรียนมา ทุกคนก็จะเก็บหน้า หลบหน้า ไม่ค่อยแสดงออกเท่าไร คงเพราะว่าลายยังไม่ออก แต่ก็นะ บางตัวมันก็แสดงท่าทางตั้งแต่วันแรกเลย คงเพราะเสแสร้งไม่เป็นล่ะมั้ง พอหลังจากนั้นไม่นาน สิ่งที่อัดอั้นมานาน จะค่อยๆปลดปล่อยเนื้อแท้ออกมา นั่นแหละเริ่มแล้ว ผู้ชายบางคนก็เริ่มแต๋วซะแล้ว ตอนแรกดูไม่ใช่นะ แต่มันกลับเป็นใช่ซะงั้นง่ะ บางคนที่เหมือนจะเรียนเก่ง ก็เริ่มเผยธาตุแท้ บางคนที่นิ่งๆ แต่ก็ยังซนเป็นลิงได้ โอ...โลกนี้ช่างกว้างใหญ่จริงๆ
อารัมภบทคจะเยิ่นเย้อยาวไปแล้วมั้ง เอาละ เข้าเรื่องดีก่าคับ ...
ผมเคยชอบเพื่อนๆหลายคนเหมือนกันครับ แต่เพิ่งจะเริ่มรู้สึกตอนจะก้าวเข้าสู่มอปลาย ตอนนั้นเป็นช่วงมอสาม ผู้ชายคนแรกชื่อ เบ๊บ ครับ เป็นเด็กแว่นนักกีฬาฟุตบอลครับ หน้าตาก็โอเคนะครับ นิสัยก็ดีเลยแหละ ออกจะเป็นคนที่ออกอาการสักเล็กน้อย แต่ก็ไม่น่าจะใช่หรอกมั้ง คนแรกเนี่ยแหละที่ผมว่าแปลกดีนัก
ผมไม่รู้นะว่าชอบเขาได้ยังไง แต่ที่ว่าพิเศษเนี่ย ผมว่าไม่ใช่เพียงหน้าตา แต่เป็น “กลิ่น” มากกว่า
แปลกนะครับ ผมคงจะจมูกดีรึเปล่านะ กลิ่นเหงื่อเพื่อนแทบทุกคนผมได้กลิ่นทั้งนั้น จำกลิ่นได้ค่อนข้างแม่นอยู่นะ กลิ่นของแต่ละคนต่างกันทั้งนั้น ถึงขนาดที่ว่าหันหลังอยู่ มีเพื่อนเดินมาไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า หรือได้ยินเสียง พอได้กลิ่นผมก็รู้แล้วว่าใคร โอ๊ะ อย่าว่าผมหื่นละกัน อย่าคิดกันนะว่าผมเป็นไอ้โรคจิต ไปไล่สูดกลิ่นของเพื่อน โอ...ไม่ๆ ไม่ใช่เลยครับ ผมคุ้นเคยกับเพื่อนบ่อยๆมากกว่าครับ และผมก็ไม่รู้ว่าทำไม สงสัยเคยเป็นหมามาก่อนแหงมๆ = = (ง่า~ พูดอะไรออกมาเนี่ย!!)
โอ๊ะ! ออกเรื่องอีกแล้ว เอาต่อเลยละกันนะครับ ที่แปลกนั้นคือกลิ่นนั่นแหละครับ เท่าที่ผมได้กลิ่นมา ส่วนใหญ่เป็นกลิ่นที่เหม็นอับ ฉุนแสบจมูก หรือกลิ่นที่ทำให้หายใจไม่สะดวก บางคนเข้าขั้นกลิ่นอับรองเท้า กลิ่นขยะ หรือแม้กระทั่งกลิ่นเหมือนแป้งเด็กโรยขยะสด!! โอ๊ะ!! สัมผัสด้านนี้ทำให้ผมรู้สึกเป็นทุกข์หนักเหมือนกันนะครับ
แต่มีร้ายก็ต้องมีดี มีกลิ่นเหม็นเหลือร้าย ก็ต้องมีกลิ่นที่ดีๆมั่ง กลิ่นนั้นคือกลิ่นของใครหรือครับ? ก็กลิ่นของ เบ๊บ เพื่อนผมไงครับ ตรงนี้แหละที่พิเศษ ผมรู้สึกแปลกๆเมื่อได้กลิ่น มันเป็นกลิ่นที่หอมแบบแปลกๆ ไม่เชิงน้ำหอม หรือ โคโลญจน์ ไม่ใช่กลิ่นช็อกโกแลตหรือกลิ่นดอกลีลาวดี หรือกลิ่นอะไรเลย ผมบรรยายไม่ถูกจริงๆเลย ไอตรงกลิ่นนี้แหละ ผมได้กลิ่นแล้วรู้สึกผ่อนคลายมากๆ เป็นกลิ่นที่เหมือนมีพลังบำบัดอะไรซักอย่าง เหมือนแฝงด้วยความอบอุ่นของเจ้าของกลิ่นจริงๆ นี่คงเป็นเหตุผลนึงนั่นแหละ ที่ทำให้ผมอยากอยู่ใกล้เขาบ่อยๆ และคงเป็นเหตุผลนึง ที่ทำให้ผมเริ่มชอบเขา...
เขาเป็นคนที่ร่าเริง  มองโลกในแง่ดี แต่เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดเท่าไร แต่เพื่อนๆของผมก็ยังชอบเขานะ เขาชอบเล่นฟุตบอลและกีตาร์ ผมก็แอบๆมองเขาแบบพยายามหลบสายตาบ้าง เหมือนเขาจะไม่รู้ตัวนะครับ ก็ยังดีนะ ฮูว์!...
เอ.. แต่เบ๊บเขาก็ดูเป็นผู้ชายดีนะ บางทีเขาก็ชอบทำอะไรแปลกๆบ้าง ทำให้ผมนึกสงสัยเหมือนกันว่า เขาคิดอะๆรอยู่รึเปล่า? บางทีก็ชอบจับมือเพื่อนแบบไม่มีสาเหตุ บางทีก็ชอบแอบมากอดจากด้านหลัง บางทีก็ชอบโอบไหล่ บางทีก็แอบจับก้นเพื่อนเหมือน หรือแม้กะทั่งจับตรงนั้นของเพื่อนบ่อยๆ!! *_* ไม่รู้ว่าเขาซนแบบผู้ชายหรืออะไร แต่ตอนเค้ามาทำกะเราบ่อยๆ เราก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ว่า “เราชอบนายว่ะ!!”
ก็นะ พอจะจบมอสามแล้ว เขาบอกเพื่อนว่าจะย้ายโรงเรียน เราก็ใจหายใจคว่ำเสียดายชะมัดเลย ตอนนั้นเขาจะมีให้แลกรูปนักเรียนกันกับเพื่อน ผมก็แอบไปแลกเขามารูปนึงเหมือนกันแหละ หยิบมาดูจนรูปยับ ขอบรูปย่นหมดเลย แอบหวังเล็กๆนะว่าถ้าเป็นไปได้ “อยากให้เค้ากลับมาจังเลย... คิดถึงนะ...”
และแล้วไม่ทราบว่าปาฏิหาริย์รึเปล่า เค้ามาบอกเพื่อนทีหลังว่า เค้าอะล้อเล่น เราก็ดีใจมากๆ แต่พยายามเก็บอาการไว้เดี๋ยวเค้ารู้หมด (ชู่ว์..!)
ในช่วงที่ปิดเทอมไปผมก็ยังคิดถึงเขามากขึ้น และดูเหมือนจะทวีคูณขึ้นซะด้วย แต่บางทีก็ลืม เพราะสนใจเรียนพิเศษมากกว่า เอ...ยังไงนะ ผมชอบจริงหรือเปล่าเนี่ย?
ระหว่างปิดเทอมเนี่ยแหละ ที่ผมรุ้สึกกับเขามากกว่าเพื่อนนะ เมื่อคืนนึง ผมฝันเห็นเขา...
ครั้งนึงผมกำลังยืนอยู่ในห้องเรียนหลังเลิกเรียนเพียงคนเดียว ผมมองวิว ทอดสายตาไปยาวไกลจากหน้าต่างห้องเรียน ผมกำลังนึกเคลิ้ม เห็นนกหลายตัวบินผ่านไป สายลมพัดเอื่อยๆให้ปอยผมของผมลู่ลมพริ้วไหว จู่ๆผมก็ได้กลิ่นหอนหวานที่ผมคุ้นเคยมาจากด้านหลัง ยังไม่ทันได้หันหลังไปเลย “เขาคนนั้น”ก็โผมากอดจากด้านหลัง ผมไม่รู้สึกแปลกใจเลย เพราะเขาทำอย่างนี้กับเพื่อนๆออกจะบ่อย แต่จะยอมให้กอดไปนานๆจะกระไรอยู่ เดี๋ยวจะเป็นพิรุธไป ผมจึงออกปากถามเขา..
ผม : “ม..มีอะไรเหรอ เบ๊บ?” ผมถามพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว
เบ๊บ : “ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากกอดเฉยๆ” เขาตอบมาแบบหน้าตาเฉย
ผม : “เอ่อ...ปล่อยก่อนได้มะ?” ผมจำใจบอกไป เพราะถ้ายอมเกินไปกลัวเขาจะสงสัยน่ะซี่..
เบ๊บ : “ไม่ปล่อยอะ ขอกอดต่ออีกหน่อยน่า!” เบ๊บเหมือนจะบังคับผม
ผม : “O_o !!!”
ผมก็ปล่อยให้เขากอดยังงั้นสักสามนาที แต่สำหรับผมมันเหมือนแค่ชั่วพริบตาเดียวเองนะ จากนั้นเขาก็เริ่มเอ่ยปากถามผม..
เบ๊บ : “เอ็ม..เคยชอบใครบ้างมั้ยอะ?”
“โอ๊ะ! O_o แบบนี้มันเข้าข่ายละครน้ำเน่าแล้วนะเฮียเบ๊บ เหมือนโดนบอกรักเลยง่ะ.. อ๊า~เราจะทำยังไงดีอ่า?!” ผมคิดอยู่ในใจคนเดียว
ผม : “อ่า..ยังไม่เคยอะ”
ผม : “เบ๊บ..ถามทำไมเหรอ?”
เบ๊บ : “ก..ก็แค่อยากรู้อะ!!”
ผมเริ่มรู้สึกว่าอกซ้ายของเขาที่แนบแผ่นหลังผม สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นมันเต้นเป็นจังหวะ พร้อมด้วยแก้มร้อนๆและลมหายใจอุ่นถี่ๆที่หายใจรดต้นคอผม ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยอะ เหมือนเขากำลังเขินอยู่เลย อูย..น่ารักจริง จริ๊ง เพื่อนรัก...
ผมเริ่มออกอารมณ์หื่นแล้วสิ ผมก็เลยถามเขาต่อไป
ผม : “แล้วเบ๊บอ่า เคยชอบใครบ้างมั้ย?”
เบ๊บ : “ก็เคยนะ แต่ยังไม่ใช่อะ”
ผม : “แล้วชอบผู้ชายหรือผู้หญิงอะ?” (แอบขำในใจ)
เบ๊บ : “ก..ก็ต้องผู้หญิงซี่!!”
อา~ เฮียเบ๊บเริ่มหายใจถี่ขึ้นๆแล้ว ผมรู้รึกร้อนคอไปหมดเลย ตอนนี้เขากอดผมมานานจนผมรู้สึกร้อนๆแล้ว เหงื่อผมเริ่มออก เหงื่อเขาก็เริ่มไหลเหมือนกัน แต่ยิ่งไหลกลิ่นยิ่งเตะจมูกผมรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แหะๆ ทำไงดีอ่า?? ผมก็เขินเหมือนกันน๊า
เบ๊บ : “อ่า...แล้วเอ็มอ่า ชอบแบบไหนกันแน่?”
ผม : “ถ..ถามอารายเนี่ย เบ๊บ!”
เบ๊บ : “แหนะๆ บอกมาสิ ว่าชอบแบบไหน”
ผม : “ก็..ก็ ต้องผู้หญิงสิ!”
เบ๊บ : “จริงเหรอ...”
คราวนี้ผมรู้สึกถึงลมหายใจเฮือกใหญ่ กระทบคอผมแฮะ เขาถอนหายใจเหรอ? ผิดหวังอารายอ่า? O_O?
เบ๊บ : “เรามากอดนายยังงี้ นายคงไม่ชอบใช่มะ?”
ผม : O_o
ผม : “ก็มะได้คิดอะไรหรอกนะ เราเป็นเพื่อนกันน่า ใช่มะ?”
เบ๊บ : “อือ...”
เบ๊บปลดแขนออกจากตัวผม แล้วเดินมาที่หน้าต่าง ยืนอยู่ข้างขวาของผม เบ๊บหันหน้ามาหาผม
เบ๊บ : “เราขอโทษนะ ถ้าทำให้นายไม่พอใจอะ”
เบ๊บ : “ขอบคุณนะ ที่เป็นเพื่อนกะเราอะ”
ผม  : “พ..พูดอะไรยังงั้นเล่า เราเป็นเพื่อนกันเสมอแหละ”
เบ๊บ  : “จริงนะ”
ผม : “จริงซี่!”
เบ๊บ : “ขออะไรหน่อยสิ นะๆ”
ผม : “ขออารายเหรอ??”
เบ๊บ : “ก...ก็.. ก็.. ก็...”
ผม : “ขออารายอ่ะ?”
เบ๊บ : “ขอหอมแก้มนายหน่อยนะ!!!” เบ๊บพยายามพูดออกมาจนสำเร็จ
ผม : O_O !!!
ผมอึ้งอยู่พักนึงนะ เอาไงดีล่ะทีนี้ คนที่ชอบอุตส่าห์มาขอยังงี้ทั้งที มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนะ ผมอยากจะปฏิเสธเพื่อไม่ให้เขาสงสัยนะ แต่ใจมันบังคับให้พูดออกไปว่า...
ผม : “อ...อือ... ก..ก็ได้...”
ใจผมเต้นสั่นระรัว ผมมือสั่น ปากสั่น หน้าชาไปหมด ผมตื่นเต้นมากจริงๆ เบ๊บค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ๆผม จมูกและริมฝีปากแผ่ไอร้อนอุ่นๆจากใบหน้าและเรือนร่างของเขา กระทบที่แก้มของผม มันค่อยๆใกล้เข้ามาๆ จนชิดกัน
“ฟอด!!”
เขารีบถอยตัวห่างออก ผมยังค้างอยู่ท่าเดิมนั่น เขาแทบจะไม่มองสายตาผมเลย เหมือนเขาจะเขินอายสุดขีด
เบ๊บ : “อ..เอ็ม ร..เรากลับก่อนนะ โชคดีนะเพื่อน!”
ก่อนกลับเขายังรีบยื่นมือของเขามาจับก้นผมทีนึง แล้วรีบถลาตัววิ่งออกจากห้องไป
ผม : “ด...เดี๋ยวก่อน!”
กริ๊งงงงงงง~!!!!
เสียงกริ่งบอกเวลาดังขึ้น ผมสะดุ้งโหยง และพบว่าตัวเองตื่นขึ้นบนหมอนกลิ่นตัวเอง มองเห็นฝ้าเพดานที่คุ้นเคย ผมรู้สึกตัวแล้ว ผมตื่นขึ้นจากเตียง ลุกขึ้นนั่ง มองไปทางนาฬิกาปลุกที่กำลังดังกังวานเสียงน่าหนวกหู ผมรีบเอื้อมมือคว้ามันและปิดเสียง ผมกำลังงัวเงีย และเมาขี้ตาอยู่...
ผม : “บ้าชะมัด! ฝันไปหรอกเหรอเนี่ย!? ว้า~”
ผมรู้สึกเสียดายเล็กๆอยู่นั่นแหละ ขณะนั้นผมรู้สึกตุงๆที่เป้า ผมจึงเปิดผ้าห่มดู
ผม : “อ๊ะ! แข็งค้างซะงั้นเหรอ? งือ...ทำไงดี...”
ผมมองเห็นนาฬิกาแสดงเวลา ผมจึงรู้สึกตัวได้ว่าผมต้องไปเรียนพิเศษ จึงรีบเปลื้องผ้าไปอาบน้ำเตรียมตัว...
“อยากเจอเขาจังเลย... คิดถึงจัง อยาก...กับเขาอ่า~” ผมคิด
“อะ... คิดอะไรของเราเนี่ย... อา ดีลีธๆ ลบความคิดไปก่อน เด๋วเรียนมะรู้เรื่อง งือๆ”

***(อ่านต่อตอนหน้านะคับ)***
ตอนแรกเอาเบาะๆไปก่อนนะค๊าบ~

thephat

ชอบๆคับ
อ่านแล้วเสียว
ขอบคุนนะคับที่แบ่งปัน

thephat

ขอบคุนที่แบ่งปัน
เสียวๆๆคับ

biology56

ขอบคุณมากมาก

aikawait

ขอบคุณครับ

papa123

ขอบคุณครับ