6 ขยาดรัก

ตรี

ขยาดรัก...


              ฉันตั้งใจจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วเปิดร้านขายอุปกรณ์การเกษตร ปุ๋ยและเคมีภัณฑ์
เพราะเห็นใครๆเขาทำกิจการนี้ก็ไปได้ดีกันทั้งนั้น     แต่พอปรึกษากับพ่อแม่กลับไม่เห็นด้วยซะงั้น
อ้างว่า  มีคู่แข่งและความเสี่ยงสูง    กลับไล่ให้ฉันไปสอบบรรจุข้าราชการ(ความฝันของคนแก่ต่างจังหวัดที่อยากมีลูกเป็นเจ้าคนนายคนน่ะครับ)  ฉันจะทำอย่างไรได้เพราะต้องอาศัยเอาโฉนดเขาเข้าแบ้งค์นี่ครับถ้าจะเปิดร้านค้ากันจริงๆ   เอาก็เอาวะ   ฉันไปสมัครสอบบรรจุและมีเวลาอ่านหนังสือแค่สามสัปดาห์เท่านั้นเอง

               แต่ฉันมีสมาธิอย่างมาก  อ่านอะไรก็เข้าใจทะลุปรุโปร่งและจำได้แม่นยำมาก   ฉันทำข้อสอบได้แทบจะทุกข้อในทุกวิชา   ผลการสอบแข่งขันออกมา  ฉันติดอันดับต้นๆในการบรรจุ
ครั้งแรกแค่สิบคน       จากผู้เข้าสอบแข่งขันเกือบๆหนึ่งหมื่นคน
           “เก่งมากขนาดจบมากว่าสิบปีแล้ว  ยังสอบเอาชนะเด็กๆที่เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆได้”
พ่อแม่พี่น้อง  ต่างแสดงความยินดี   แต่ฉันรู้สึกแกนๆเพราะต้องไปบรรจุที่ต่างจังหวัด(ที่จริงอีกบัญชีที่สอบของ กทม.ฉันก็สอบติด  แต่พอมาคำนวณค่าใช้จ่ายเงินเดือนข้าราชการที่เพิ่งบรรจุใหม่เอาตัวไม่รอดแน่ๆครับ)   ฉันเลือกลงจังหวัดที่ติดกับกรุงเทพฯ     แต่โทษทีพอวันไปรายงานตัว  ไกลมากกันดารมาก  เป็นจังหวัดที่ติดกรุงเทพก็จริงแต่อำเภอที่ฉันต้องไปทำงานอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับกรุงเทพน่ะครับ

                “ผมเลือกลงที่นี่เพราะเห็นพี่เลือกนะครับ”เล็กแสดงตัวว่า  จะต้องไปทำงานที่เดียวกันกับฉัน   นั่นทำให้ฉันห่อเหี่ยวใจมาก  เล็กผอมโซยังกับขี้ยา   หน้าตาก็บอกยี่ห้อว่ามาจากที่ราบสูงๆๆๆเชียว        ฉันทำความรู้จักทักทายไปตามมารยาท










        
           ฉันเลือกบ้านพักชั้นเดียวที่เป็นบ้านร้างไม่มีคนอยู่มานานมากแล้ว   จึงต้องทำความสะอาดยกใหญ่และซ่อมแซมหลายๆอย่างกว่าจะเข้าที่เข้าทาง    เพราะว่าฉันต้องการความเป็นส่วนตัว
ส่วนเล็กเลือกจะไปอยู่บ้านอีกหลังอ้างว่า  จะได้อยู่กับคนบ้านเดียวกัน

           แต่โดยส่วนใหญ่เล็กมักจะมาขลุกตัวอยู่กับฉัน     กิน  นอน   ดูทีวี   ฟังเพลง   ขับรถเที่ยว  เรามักจะไปด้วยกันเสมอๆ   ฉันเองก็ยินดีให้ความช่วยเหลือน้องเขาทุกๆอย่าง  ด้วยรู้อยู่แล้วว่า
ข้าราชการแรกบรรจุกว่าจะได้รับเงินเดือนก็หลายเดือนอยู่  
          “พี่ทีไปอาบน้ำก่อนซีครับจะได้สบายตัว” หลังจากเราทานอาหารเย็นกันเสร็จสักพักแล้ว
ฉันขอตัวไปอาบน้ำแล้วสวมใส่เสื้อกล้ามกางเกงบรอกเซอร์ (ชุดนอนฉันน่ะไม่ได้เจตนาจะยั่วใคร)
แล้วฉันก็มาเหยียดตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนดูทีวีข้างๆเล็ก
         “พี่ทีจะทำอะไรผมก็ได้นะครับ” นั่นไง ว่าแล้วเชียว  ฉันรู้ฉันดูออกถึงกริยาอาการทั้งหมดทั้งปวงของเล็ก   ก็หุ่นห้าหน้าตา ของฉันมันปราณีหัวจิตหัวใจใครที่ไหนกันหล่ะ ฉันจึงได้แต่ยิ้มให้เขาอย่างรู้ทัน   แต่ฉันตั้งใจแล้วว่า  จะขอทำงานนี้จนเกษียณและจะไม่ยอมให้ใคร หรืออะไรมาทำให้ฉันด่างพร้อยได้อีก  ฉันหันความสนใจไปที่รายการในทีวีโดยไม่ได้ใส่ใจเล็กอีก  ใจหนึ่งก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเล็กจู่โจมมาจะทำอย่างไร.............. แล้วฉันก็โล่งใจเมื่อเขาขอกลับบ้านพักไปแล้ว

          ฉันยังคงทำตัวเหมือนเดิม     เล็กก็ทำตัวเหมือนเดิม   
         “คืนนี้   ผมมานอนเป็นเพื่อนนะ”เอากะเขาสิ   
        เขาคะยั้นคะยอให้นอนด้วยกัน    แต่ฉันให้เขานอนบนเตียงคนเดียวเพราะเป็นเตียงเดี่ยว
ใจก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาลงมาจากเตียงจะทำอย่างไร..................
       ฉันมารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว    เล็กเองก็คงไม่กล้าทำอะไรเพราะ  ดูๆฉันจะไม่เล่นด้วยสักทางเดียว
เรายังคงวางตัวเป็นปกติ   สนิทสนมไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอๆ












         ผ่านไปสามเดือน  มีน้องมาบรรจุเพิ่มจากการเรียกตัวครั้งที่สอง   เข้าพักที่บ้านพักข้างๆฉันที่ยังมีห้องว่างอยู่หนึ่งห้อง    ซึ่งน้องคนนี้ตัวเตี้ยขาวท้วม  ฉันมองปราดเดียวก็รู้ว่า  เกย์สาวของแท้แน่นอน   แล้วเขาก็เข้ามาตีซี้ทำตัวสนิทชิดเชื้อ  มีธุระกับฉันตลอดไม่เว้นแม้แต่ที่บ้านพัก
         “พี่ทีๆ”แบนมายืนเรียกอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้าน  ฉันออกไปหาทั้งๆที่นุ่งผ้าขนหนูแค่ผืนเดียวเพราะว่ากำลังจะอาบน้ำ
         “หุ่นดีจังครับ”นั่นไงปากว่ามือลูบตั้งแต่หน้าอกจนถึงท้องเชียว   ฉันรีบถอยกรูด
         “ทั้งหน้าทั้งหุ่นเนี่ย................ถ้าไม่บอกไม่มีทางรู้เลยนะว่าอายุ สามสิบปลายๆแล้วน่ะ”
ยัง  ยังไม่หยุดเอากับมันดิ
         ปรื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เล็กขับมอเตอร์ไซผ่านมาพอดี  ไม่ทักทายสักคำทำหน้าบึ้งตึงหันค้อนขวับไปทางอื่นเชียว  ก็น่าอยู่หรอกตั้งแต่แบนมาอยู่ที่นี่  เกาะติดฉันยังกะตุ๊กแกจนฉันแทบไม่มีเวลาได้พุดคุยกับเล็กกันเลยทีเดียว  แถมยังมาเจอภาพทิ่มตาแทงใจเข้าให้อย่างจัง
     

        “ที....เล็กมันว่าเธอมีอะไรๆกับแบนน่ะ”พี่สุ  แม่ม่ายที่พักอยู่บ้านที่ติดกับฉันอีกด้านหนึ่งมาบอกให้ฉันรู้ตัว  
      “เขาว่าเธอน่ะ.............................” เฮ้ยมากไปๆ  ฉันเริ่มหวั่นไหว
      “เขายังบอกอีกว่า........................”
     “ผมจะไปชกปากมันเดี๋ยวนี้แหละ.........”ฉันสุดจะทนกับการถูกใส่ร้ายโดยไร้ซึ่งความเป็นจริง
      “เดี๋ยวก่อนที............”พี่สุฉุดดึงฉันไว้เต็มที่  
    “ปล่อย..ผมจะไปคุยกับมัน”คราวนี้พี่สุกอดฉันไว้แน่น
   “พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วนะถ้าใครๆรู้ว่านำเรื่องนี้มาบอกทีคนอื่นเขาจะมองพี่ว่าอย่างไร” ที่แท้ก็ห่วงตัวเอง  พูดไปก็กอดฉันไปตั้งนานสองนานกว่าสิบยี่สิบนาทีได้   มือไม้ก็ลูบไปตามแผ่นอกฉัน...........แล้วยังเอาหน้าอกหน้าใจคุณเธอถูไถไปตามต้นแขนฉันซะจน...............ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนไปหมด
      “ครับๆไม่ไปไม่พูดก็ได้ครับ.........”นั่นแหละคุณเธอถึงยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระ  เอ๊ะ...ชักจะยังไงๆอยู่นะ  ฉันยังงงๆกับเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป








          ฉันนั่งทบทวนเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น   ถึงพฤติกรรมของทั้งสามคน
        “ไม่น่าไว้วางใจทั้งหมด”ฉันบอกกับตัวเอง   และพยายามอยู่ห่างพวกกระหายหิวโซที่จ้องจะงาบฉันทั้งสามนั่น  
         ฉันเก็บตัว  ปิดใจไม่กล้าคบหาใครอีก   กลัวตัว กลัวใจ  กลัวปาก  พวกกระสือหิว...................
ฉันยอมรับว่า  เหงามาก  ว้าเหว่มาก  .....................  ครืนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆ
ฝนตกหนักมากไม่ยอมลืมหูลืมนานตาหลายชั่วโมง         
        “เหมียวๆๆๆ................”ฉันเดินรอบบ้านตามหาต้นเสียงนั้น    แมวตัวอ้วนขดตัวอยู่ซอกมุมหน้าบ้าน  ตัวเปียกปอน  ร้องเรียกตัวหนาวสั่น   ฉันสงสารจึงอุ้มมาเช็ดเนื้อตัวและหาผ้าเก่าๆมาห่มให้   หลังจากนั้นฉันก็มียัยเหมียวที่คอยอยู่เป็นเพื่อนพอคลายเหงาได้บ้าง   
          ผ่านไปแค่สองเดือน   เพื่อนตัวเล็กของคงกลัวฉันเหงามั้ง   ตกลูกมาอีกห้าตัว.........อีกหนึ่งเดือนถัดมามันก็หนีหายไปเลย.............ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร  ทิ้งลูกๆทั้งห้าให้ฉันเลี้ยงดูซะงั้น
          วันทั้งวันเดือนทั้งเดือนฉันจึงวุ่นวายอยู่กับเจ้าตัวเล็กทั้งห้าที่นับวันยิ่งน่ารักและทวีความซุกซนขึ้นเรื่อยๆ   แล้วไม่นานก็เหลือสี่  สาม  สอง  หนึ่ง    จนในที่สุดไม่เหลือเลยแม้แต่ตัวเดียว
มีคนขอไปเลี้ยงบ้าง    กลายเป็นของเล่นของเจ้าตูบจนตายบ้าง  หนีหายไปบ้าง   ชีวิตฉันจึงวนเวียนกลับมาที่ความเหงา  ว้าเหว่ดุจเดิม
         “พี่ทีๆ............” เด็กในตลาดนั่นเอง   มายืนเรียกฉันที่หน้าบ้านเนื้อตัวเปียกปอน  มอมแมม
คงวิ่งเล่นน้ำฝนตามประสา
        “ไปอาบน้ำอาบท่าเดี๋ยวไม่สบาย   ฟ้าร้องฟ้าแลบอย่างนี้ไปวิ่งเล่นกลางแจ้งได้อย่างไรกัน”
ฉันยื่นผ้าขนหนูให้  และบ่นไปด้วยความเป็นห่วง  ที่จริงเด็กนัทจะแวะเวียนมาหาฉันทุกวันเสาร์  อาทิตย์  มาช่วยเลี้ยงดูแมวมาดูทีวีบางทีอยู่ทั้งวันอาหารมื้อเที่ยง-เย็น กินอยู่กับฉันเสร็จสรรพ
     “พ่อแม่ไม่ว่าเอาหรือหายมาทั้งวันอย่างนี้”
    “ไม่ครับ.........ผมอยู่กับยาย  ยายบอกว่าดีแล้วที่ไม่ได้ไปเล่นซุกซนที่ไหนให้เป็นห่วงน่ะ”
    เมื่ออาบน้ำเสร็จนัทก็สวมเสื้อคอกลมกางเกงขาสั้น  แล้วมานอนดูทีวีข้างๆฉันด้วยความคุ้นเคย
ตรงกลางเป้าตุงเด่เชียว.............ต้องคิดอะไรกับฉันแน่ๆเลย  ฉันมองหน้ายิ้มๆ  นัทกลับส่งยิ้มทำตาหวานตอบมาซะงั้น








       “ดูทีวีไปนะ   พี่ไปตลาดแป๊บเดียว..................”ฉันกลัวเหตุการณ์จะลุกลามบานปลายไปกว่านั้น   เลยขอตัวไปซื้อของ
       ที่จริงนัทเป็นเด็กวัยรุ่นที่จัดว่า  หล่อเหลาทีเดียว   แต่เพิ่งอยู่ ม.2 ไอ้ฉันก็ไม่ชอบบริโภคเด็กซะด้วยซี   ที่สำคัญกลัวปัญหาที่จะตามมา  ยิ่งเป็นข้าราชการที่อยู่ตามต่างจังหวัดด้วยแล้วโดนหนักแน่     
     “เด็กบ้าเอ๊ย..........ช่างกล้าเสียจริงเชียว”ฉันสบถกับตัวเอง    หลังจากนั้นฉันบอกนัทว่า  ก่อนมาหาฉันให้โทรหาก่อนจะได้ไม่เสียเวลาถ้าฉันไม่อยู่................ แล้วฉันก็ไม่เคยรับนัดและอยู่กันกับนัทสองต่อสองอีกเลย
         ถึงฉันจะระวังตัวซะขนาดนั้น  ก็ไม่ได้พ้นจากคำครหาไปได้
        “พี่ทีน่ะ.........เขาชอบขบเคี้ยวกระดูกอ่อนๆกร๊อบๆๆๆน่ะครับ”เล็กแซวในงานเลี้ยง พี่สุและเพื่อนร่วมงานส่งเสียงหัวเราะครื้นเครงเหมือนกับว่า  รู้เห็นเรื่องนี้กันดีแล้วทุกๆคน     นั่นทำให้ฉันฉุนมากถึงขั้นไม่ยอมพูดกับเล็กอีกเลย  ก็ปากมันทำให้ฉันเสื่อมเสียได้ซะขนาดนั้นทั้งๆที่ไม่ได้เป็นความจริงสักนิดเดียว   
     ฉันพูดคุยกับนัทตามตรง  เขาเข้าใจดีและเรายังรู้สึกดีๆต่อกัน  แต่ระวังตัวกันมากขึ้นไม่แม้กระทั่งจะยืนคุยกันสองต่อสองในทุกที่     ฉันเองก็พยายามตีตัวออกห่างจากเพื่อนร่วมงานที่
ปากร้ายใจต่ำพวกนั้น   ฉันกลายเป็นคนสันโดษ................ ไปไหนมาไหนอย่างเปลี่ยวดายอย่างช่วยไม่ได้

       ฉันรังเกียจเล็กถึงขนาดที่ว่า  เขาอยู่ที่ไหนฉันจะไม่ย่างกรายเข้าไปใกล้เลย  แม้กระทั่งเห็นเขาเดินมาแต่ไกลฉันจะไม่ยอมเดินสวนทางเข้าไปใกล้แต่เลือกที่จะเดินเลี่ยงไปอีกทาง   เมื่อเขารู้แล้วว่า
ฉันไม่เล่นด้วยแน่แล้ว  จึงแสดงสิ่งที่ปิดบังอำพรางออกมาให้เห็น  เช่น ใส่นาฬิกาหรู   หิ้วกระเป่าหนังยี่ห้อดัง   สวมเสื้อสูทราคาแพง  แต่นั่นแค่ชั่วครั้งชั่วคราวเหมือนว่าไปยืมเกย์ที่ไหนมา  ซึ่งฉันดูออกอยู่แล้วเพราะไซส์ไม่พอดีตัว  ของเหล่านั้นดูดีมีรสนิยมมากกว่าของส่วนตัวที่เล็กใช้ๆอยู่และคนอย่างเล็กไม่มีปัญญาซื้อของแพงๆพวกนี้ได้อยู่แล้ว  เงินที่จะกินจะใช้แทบจะไม่ชนเดือนดูได้จากเมื่อก่อนยืมฉันได้ตลอด    แต่ตอนนี้มีเงินใช้ไม่ขาดมือ  ฉันตีความได้อย่างเดียวว่า  ที่เข้ากรุงเทพทุกเย็นวันศุกร์แล้วกลับมาเช้าวันจันทร์น่ะ  ไปขายตัวมาแน่นอน  เพราะลำพังเงินเดือนข้าราชการบรรจุใหม่ไม่มีปัญญาใช้ชีวิตได้ฟุ้งเฟ้อได้ขนาดนั้น






      
      เท่านั้นยังไม่พอ  ยังพาคู่ขาน้องมหาลัย  มานอนค้างด้วยทีละหลายๆวัน  ซึ่งก็ดูออกได้ง่ายนิดเดียว   คุณเธอจะซักผ้ารีดผ้าให้เล็ก  ปัดกวาดเช็ดถูบ้าน  ซึ่งปกติเห็นเล็กมันทำแค่ที่ซุกหัวนอนเท่านั้น   ล้างกระบอก-กรอกน้ำ  สารพัดงานที่ภรรยาควรทำให้สามีน่ะเรียบร้อยดีออกครับ
ฉันไม่ได้สะเออะสารแนอะไรด้วยเผอิญบ้านหลังที่เล็กอยู่น่ะ  อยู่เยื้องๆไปทางหลังบ้านฉันน่ะเอง  เห็นทุกรายละเอียดโดยไม่ตั้งใจครับ............... นั่นมันยิ่งทำให้ฉันไม่ชอบเล็กมากขึ้นไปอีก


         ฉันทำงานอยู่ที่นี่ครบหนึ่งปี  ก็มีน้องร่วมงานที่รียกบรรจุรอบที่เท่าไหร่ไม่แน่ใจ.....(ในการสอบบรรจุแต่ละครั้งจะใช้บัญชีเดิมเรียกบรรจุแทนตำแหน่งว่างไปจนครบสองปีน่ะครับ)
        คราวนี้น้องใหม่ ไปอาศัยอยู่บ้านหลังเดียวกันกับเล็ก   ด้วยบ้านหลังอื่นเต็มทุกห้อง
จึงต้องเก็บข้าวของที่ห้องเก็บของออกไปแล้วทำเป็นห้องพักได้อีกหนึ่งห้อง    ฉันรู้สึกตะหงิดๆว่า
คราวนี้ไอ้เล็กต้องชดใช้กรรมที่ทำไว้กับฉันเป็นแน่แท้   จากการสังเกตอาการเดินตูดบิดตูดเบี้ยวของปอนน้องใหม่หนุ่มนั้น(ใช้คำว่าสาวน่าจะเหมาะกว่าน่ะตัว......)

          ปอนหน้าตาหุ่นเหิ่นใช้ได้แต่ออกสาวมากหน่อย  ที่สำคัญยัยนี่จอมตื้อทนทายาท  นี่ขนาดฉันเห็นแค่นอกบ้านนะเดินตามเล็ก   มีธุระกับเล็กตลอด  จนฉันชักจะไม่แน่ใจว่า  มันเอาเวลาไหนไปทำงานน่ะ     แล้วยิ่งพักบ้านหลังเดียวกันด้วยแล้ว   หลังจากปิดประตูหน้าต่างจะตื้อกันมากขนาดไหนกันน่ะ

         ฉันไม่ได้สนใจอะไร  เหงาๆฉันก็โทรศัพท์หาเพื่อนๆ................... แต่พักนี้คู้ซี้ฉันอกหัก  โทรหาฉันเช้า  สาย บ่ายเย็น และคุยครั้งละนานๆ  แล้วคนที่สนิทกันมากๆคุยกันน่ะ  ไม่รู้ว่าคนนอกจะตีความอย่างไร  แต่ที่แน่ๆ  เล็กมองฉันด้วยสายตา  ตัดพ้อ  น้อยใจ   และดูเขาไม่พอใจที่มีเสียงเรียกดังขึ้นที่เครื่องฉัน…………….ก็น่าอยู่หรอกเพราะฉันกับเพื่อนรักน่ะ  เรียกกันว่า  ที่รัก........แล้วยังพูดกันจ๋า......... จ๊ะทุกคำน่ะครับ









        ฉันยอมรับว่า  ปอนมัน โค-ตะ-ระ บรรพบุรุษตื้อจริงๆ    ขนาดเล็กเดินหนีมันยังเดินตาม    เขาทำท่าทางหงุดหงิดมันยังสู้ๆๆ..................เล็กมองมาที่ฉันทุกครั้งที่ปอเข้าใกล้     แต่ฉันทำท่าไม่ยี่หร่ะ ไม่สนใจ   พอเล่าให้เพื่อนฟัง................ เพื่อนขำกลิ้ง   แล้วเรายิ่งคุยกันบ่อยครั้งขึ้น  หวานแหววมากขึ้นไปอีกครับ
       
       และแล้วสิ่งที่ทำให้ฉันมั่นใจได้ว่าทั้งคู่ตกเป็นของกันและกันแล้วคือ    ปอนมาหาเล็กแทบจะทุกชั่งโมง        ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด   ปอนดูแลเรื่องอาหารการกินให้   เวลาเล็กไปไหนมาไหนปอนกระสับกระส่ายชะเง้อชะแง้แลทางกลับมา  พอเล็กมาถึง  วิ่งเชียว.......วิ่งครับรีบวิ่งไปรับกันถึงที่   หนักๆเข้ามีการงอนง้อกันจนออกหน้าออกตา  ประมาณว่า  แสดงความเป็นสามี ภรรยากันเต็มที่..................แต่รู้สึกว่า  เล็กจะอายๆฉันทุกครั้งที่เห็น   ก็น่าอยู่หรอกเพราะเล็กมันออกลายเดิมๆแมงดาดีๆนี่เอง   ปอนน่ะแม่มันเพิ่งตาย  ได้รับเงินเงินฌาปนกิจและเงินประกันชีวิตมาเป็นล้านเชียว   ออกรถป้ายแดงมีเงินให้เล็กใช้สบายมือ  มันเองก็คงสบายรู.........ไปเลยเหมือนกัน  สำหรับฉันมันน่าสมเพชทั้งคู่เลยว่ะ    ตัวนึงก็ร่านมากวิ่งตามเขาทั้งวัน  อีกตัวก็ทำทุกอย่างได้เพื่อเงิน.....................

          ผ่านไปประมาณครึ่งปี   เล็กออกมาประกาศว่า  จะแต่งงานกับแฟนผู้หญิงและพยายามทำตัวเหินห่างๆนังร่านปอ น  คงเบื่อ  คงโกยเงินมากพอแล้ว  หรือนังแต๋วจ่ายให้ไม่ถึงใจก็ยากจะคาดเดา
แต่ดูทั้งคู่จะมีปัญหากันจริงๆ  นังร่านไม่ทำตัวไฮเปอร์วิ่งหาเล็กทุกชั่วโมงให้ชาวบ้านปวดหัว
ไม่ไปไหนมาไหนด้วยกัน  ออกจะมึนตึงต่อกันด้วยซ้ำ  มันก็เป็นไปได้แค่นั้นแหละฉันบอกกับตัวเองอย่างสมเพชใจ

        แต่แทนที่เรื่องราวมันจะจบๆเงียบๆกันไป................... เปล่าเลยไอ้แมงดาตัวดีกลับเปลี่ยนเป้าหมายกลับมาหาฉันเสียนี่    เริ่มจากการส่งสายตาหวานมากระลิ้มกระเหลี่ยฉัน........เวลามีงานเลี้ยงมันเลือกที่จะร้องเพลงคาราโอเกะเนื้อหาโดนๆมาจีบฉันเพลงแล้วเพลงเล่าคอยส่งสายตาเว้าวอนอยู่นั่นทุกครั้งทุกๆงาน.............. โดยไม่รู้สึกกระดากอาย  แล้วเพื่อนร่วมงานต่างช่วยมันร้องซะงั้นเหมือนประหนึ่งว่า  เป็นอันรู้ๆกัน        ฉันต่างหากที่ต้องอายเดินหนีด้วยความกระอักกระอ่วนใจทุกที








     ฉันไม่ได้คิดว่ามันหลงรักฉันหรอก   มันยังไม่ได้แอ้มฉันต่างหากหล่ะ  มันต้องการเอาชนะฉันก็แค่นั้น  ฉันเฝ้าบอกกับตัวเอง   ฝึบ...................ขณะที่ฉันคิดอะไรเพลินๆไม่รู้เล็กมาจากไหนดึงตัวฉันเข้าไปกอดซะงั้น    ตั้งแต่ได้สมสู่กับนังร่านนั่นช่างใจกล้าหน้าหนาขึ้นมากโข
      “ปล่อยฉัน.....อย่าเอาตัว  เอามือที่น่าขยะแขยงของแกมาแตะต้องตัวฉัน  จับของใครต่อใครมากี่รายแล้วนั่น” ฉันต่อว่าและพยายามดิ้นรน  
    “ขยะแขยงเหรอ....ลองดูก่อนเถอะน่า.........”แทนที่จะหยุดเล็กลับกอดฉันแน่นขึ้นยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่และทำท่าจะจูบฉันซะงั้น
      “ไม่เอา...........ยี้.............. ผั๊วะ.........”ฉันดิ้นรนผลักไส ด้วยความรังเกียจ  มือไม้ปกป้องสุดฤทธิ์  จนฝ่ามือโดนหน้าเล็กเข้าอย่างจัง
       คราวนี้เล็กยอมปล่อยแต่แสยะยิ้มมาที่ฉันอย่างสะใจ    ฉันรีบวิ่งกลับบ้านโดยไม่มองกลับไปที่เล็กอีกเลย......................   ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  ฉันระวังตัวแจ  บ้านช่องแทบจะไม่เปิด    ไม่อยู่ตามลำพังใกล้กับเล็ก   แล้วคำพูดฮิตติดปากของคนทั้งที่ทำงานคือคำว่า  “น่าขยะแขยง”  ดูดู้ดูมันทำ  คนที่ต้องอายก็ยังคงเป็นฉันอยู่ดี

     ฉันเบื่อมาก  จึงเขียนย้ายในเดือนถัดมา   เล็กรู้แน่แล้วว่าฉันไม่เล่นด้วย    จึงหันไปเล่นกับเกย์เฒ่า
แต่ก็ไม่ได้นานนักเพราะเกย์เฒ่ามีเด็กเลี้ยงไว้ในฮาเร็มถึงสองคน   รายต่อมาเล็กก็ไปเล่นกับผัวเก่าของเกย์เฒ่านั่นเอง    ทีนี้ทำตัวออกสาวจ๋าเชียวซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์เขาไปไหนๆ  แถมสะพายแล่งกระเป๋าใบเล็ก ...............สาวซะ....................ฉันรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจได้ถูกต้องที่สุดที่ไม่ยอมมีอะไรลึกซึ้งกับเล็ก   พญาเกย์เทครัวตนนั้น   ...............
                 “ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย .......น่าขยะแขยงที่สุดดดดดดดดดดดด”

llsjAr

ขำครับดีแล้วที่ไม่ยอมมีไรด้วย  กระล่อนแรดดีจริวคนๆนี้

bubblebeer

ขอบคุณครับ

MiU

ขอบคุณครับ

cakedong

ขอบคุณมากครับ

4_NAY

หาตัวจริงไม่เจอ

sugarxxx

ทำไมชีวิตคุณถึงมีเรื่องวุ่นวายเสียจริง  แล้วจะมีความสุขไหมเนี่ย

napapadon1

ขอบคุณครับ

mooman

ขอบคุณมากๆครับ

theerapatpp

สุดยอดครับผม

meanspy

สุดยอดครับผม

maravann

ขอบคุนคับ

theerapatpp

ขอบคุนนะคับ

watkrub

ขอบคุณมากครับ

keanudon

ขอบคุณครับ

ttar

ขอบคุณมากๆครับ

ball-kpp

สนุกมากครับ

arm8659

สนุกมากคับ

view99

สาวๆตีกัน

wiput

ขอบคุณครับ