“หัวใจเสริมใยเหล็ก”( 1 )

tanya

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)


ตอน: มึงมาเป็นเมียกูได้ป่าววะ!?
ผมก็แค่เด็กเรียนคนหนึ่งไม่ได้มีอะไรมากมาย(แค่ร้ายลึกๆ) หน้าตาตี๋ขาว สูง 175 หุ่นดีเพราะตัวเองก็เป็นนักกีฬายิมนาสติกอยู่ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.3ณ.โรงเรียนรัฐบาลธรรมดา ๆวันนั้นผมไปแข่งยิมนาสติกที่โรงเรียนคู่อริ(ศัตรูเยอะมากส์)แบบว่ามันมีการแข่งขันต่าง ๆรวมอยู่ในโรงยิมโรงเดียวกันหมดทั้งเทควันโด ยิมนาสติก บาสเก็ตบอล เวอเล่ย์บอล ตระกร้อฯลฯ
แต่ตอนนั้นยังไม่ถึงเวลาแข่งสนามยังไม่พร้อมเพราะยังติดการแข่งขันของเทควันโดอยู่ผมเลยวอร์มๆไปแล้วก็ดูการแข่งขันไปด้วยแล้วก็ไปสะดุดตาเข้ากับนักแข่งคนหนึ่งอ่า....เพื่อนเก่าสมัยประถมของผมเองนี่หว่าอ่าว ๆ มันเดินมาทางนี้แล้วโหยย...เดิมเรามีเรื่องกับมันมาก่อนนี้หว่า แย่และมันจาหาเรื่องไรเราป่าวเนี่ย....
ไอ้เหล็กตอนนี้ตัวมันสูงกว่าผมมาก สูงสัก 195 ได้เลยมั่งเนี่ยตัวใหญ่ไหลกว้างหน้าตาคมเข้มแม้จะมีหมวกนิรภัยของเทควันโดสวมอยู่ก็ตาม
ตาคมจมูกโด่งเป็นสัน ผมไม่อยากเชื่อว่ามันทำไมถึงได้หล่อขึ้นขนาดนี้ซึ่งในขณะที่ผมเองก็ยังเป็นได้แค่ตี๋เด็กเรียนหน้าจืดอยู่อย่างนี้“ไอ้เต๋าใช่ไหม? มึงจำกูได้ป่าววะ?”
“ได้ดิ! มึงไอ้เหล็กใช่ไหมละ?”
“เออ...มึงมาทำไรที่นี่วะ?”
“กุใส่ชุดนี้มาเดินเล่นมั่งไอ้นี่....กุมาแข่งยิมฯ”
“เออ...มึงใส่ชุดนี้แล้วค_ยมึงโคตรตูมเลยวะ!”ก็ชุดที่ผมใส่อยู่มันรัดรูปอ่านะ 555+
“ไอ้ลามก...อย่ามองน้องกุนะ” ผมเอามือปิดเป้าตัวเอง
“ห่วงนักเหรอ..?”
--หมับ!!!---
เร็วกว่าฟ้าผ่า...ไอ้เหล็กบ้ามันคว้าหมับเข้าที่กลางเป้าผม!!!!!
ตายๆ คนรอบๆ หันขวับมามองกันเป็นตาเดียว...
ผมรีบเบี่ยงตัวหนีแล้วผลักมันออกไป แต่แรงไอ้บ้านี้แมร่งโคตรเยอะเลย
ผมละระท้วยไปกะมือมัน ฮ้า!
“เฮ้ย!!! มึงทำเชี้ยไรเนี่ย!!!?”
“ก็จับค_ยมึงไง เมื่อกี้กุชกมึงมั่ง?”
“ชกกูยังดีกว่....” ผมประชดมันแต่ก็หยุดกลางคำพูด
ตอนที่มันชกเข้าที่ท้องผมแบบเล่น ๆ แต่จุกจริง
--ผลัก!—
“โอ๊ยยย เชี้ยมึงเป็นไรเนีย บ้าเปล่า?” ผมต่อว่ามันพร้อมกับเอามือกุมท้องด้วยความจุก
“อ้าว...ก็มึงบอกกุเองว่าให้กุชกยังดีกว่าอีก” ดูมันทำหน้า กวนบาทาซะไม่มี โอยยไอ้บ้าเอ้ย!
“ไอ้เหล็กเอ็งไปทำอะไรเค้า...” นั้น ๆโค้ชไอ้เหล็กเดินมาแล้ว 555 เป็นเรื่องๆ!!!!“กลับไปที่ลานได้แล้ว จะถึงตาเอ็งลงแข่งแล้ว”
โค้ชไอ้เหล็กพูดเสร็จก็คว้าคอเสื้อมันไปซึ่งโค้ชเขาตัวใหญ่กว่ามันอยู่แล้ว ไม่ยากที่จะดึงลากมันไปได้555 แต่แค่นั้นผมยังไม่หายแค้นมันหรอกต้องเอาคืน (เจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆเรา)
“เฮ้ยไอ้เต๋า มึงต้องอยู่เชียร์กูนะมึง ไม่งั้นมึงโด๊นนนนน”
มันยังพูดได้ในตอนที่โดนลากอย่างนั้นนะ
“สาวๆ ของมึงก็ยืนรุมร้อมเชียร์มึงตั้งเยอะแล้วโน้นไง”
ผมเชิดหน้าสูงไปอีกฟากของสนามแข่ง
“กูไม่สนใจ ถ้ามึงไม่อยู่เชียร์กูมึงเจอดีแน่”
มันพูดแล้วก็ชี้หน้าผมพร้อมทำหน้าน่ากลัวใส่
“คิดว่ากูกลัวมึงเหรอไง?” แต่ผมก็หวาดๆ อยู่ในใจอ่านะ
สุดท้ายผมก็ไม่ได้ไปไหนอยู่ดี เพราะยังไงผมก็ต้องรอสนามแข่งนี้อยู่แล้วไหน ๆ ก็ต้องอยู่ ก็อยู่เชียร์มันด้วยละกัน เฮ๊อะ! อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยไอ้เหล็ก
คิดว่ากูอยากดูมึงแข่งนักเหรอ
การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือดไอ้เหล็กมันดูเร็วกว่าไวกว่าคู่ต่อสู้แต่ละคู่ที่ผ่าน ๆ ไปอยู่เยอะจนมันเข้ารอบสุดท้ายมันก็ได้เจอกับคู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่กว่า
ผมยังรู้สึกกลัวแทนมันเลย แต่มันก็ล้มไอ้ยักษ์นั้นได้ระหว่างที่มันแข่งในบางจังหวะที่มันสบตาผมมันมักจะยิ้มแบบกวนบาทามาให้ผมผมก็จะตีหน้าบึ้งใส่มัน เวลามันโดนเอาคืนผมก็จะยิ้มเยาะชอบใจแต่ยังไงตอนนี้มันได้เหรียญทองไปครองแล้วเฮ๊อะ อวดเก่งจริงๆ เลย
ดูก็รู้ออกหน้าออกตาขนาดนั้น...จากนั้นพวกที่แข่งเทควันโดก็เริ่มทยอยกันออกจากโรงยิมเมื่อรับเหรียญเสร็จระหว่างนั้นก็เป็นการแข่งขันยิมนาสติกของผมแล้วผมแข่งประเภททีมชาย ผมเล่น Floor Exercise ให้กับทีมเพราะว่าผมถนัดการเต้น ๆ ตีลังกา โดด ๆ อยู่แล้ว
ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรจนตอนนี้ผมกำลังก้าวเข้าสนามแข่งผมเหลือบไปเห็นไอ้เหล็กมันอยู่ข้างสนามแล้วโบกไม้โบกมือทำท่าน่าถีบให้หลังแอ่นส่งให้ผม เฮ้อ...ผมเหม่อเล็กน้อยซึ่งนั้นเป็นสัญญาณเตือนที่ไม่ดีแล้วโค้ชของผมตบมือเสียงดังแล้วตะโกนมาที่ผม...
“มีสติๆ!!!!” โค้ชตะโกนมาทางผม พร้อมกับเพื่อน ๆ ที่ยืนให้กำลังใจผมอยู่
ผมสะดุ้งเล็กน้อยกับเสียงตะโกนของโค้ช ผมพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วรอสัญญาณดัง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะว๊อกแว๊กเหลือบหันไปมองไอ้เหล็กมัน
ระหว่างที่ผมกำลังโชว์เสต็บอยู่นั้นผมรู้สึกว่าตัวเองประหม่าเล็กน้อยยิ้มไม่ค่อยออกเลย หน้าเลยดูเครียดๆ เสียการทรงตัวอยู่บ่อยๆท่าที่ฝึกฝนมาก็เลยดูไม่ค่อยสวยเท่าที่ควรฮึ่ม! จะเพราะใครล่ะ...ไอ้เหล็กบ้านั้น
หลังจบการแข่งขันทีมของผมได้ที่ 4 จาก 5 ทีมที่ลงแข่งซึ่งคะแนนที่ฉุดทีมให้แย่ก็ไม่พ้นที่จะเป็นคะแนนของ Floor Exercise ที่ผมเล่นให้นั้นเอง
โค้ชกับทีมของผมรู้สึกแย่มาก ถามสาเหตุผมว่าทำไมครั้งนี้ดูแย่จังเลยผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงก็รู้สึกเสียใจอะ จะร้องด้วย เพราะไม่เคยเล่นแย่แบบนี้
“เป็น’ไรไปวะไอ้เต๋า ทำไมทำหน้าเศร้าอย่างนั้นละ?”
เสียงห้าวทุ้มลึกของไอ้เหล็กอยู่ที่ข้างตัวผม
“...” ผมไม่รู้จะตอบอะไรไป
“แค่นี้ไม่เป็นไรหรอกวะ จะเศร้าอะไรหนักหน้า ยังไม่ตายก็แข่งใหม่ได้”
แล้วมันก็ขยี้หัวผมแรงๆ
“เหนื่อยวะ...กุขอตัว” ผมไม่รู้จะพูดอะไรกับมันดี รู้สึกอยากร้องไห้นิด ๆ และ
“เฮ้ย อย่าเพิ่งไปดิวะไอ้นี่ คุยกันยังไม่รู้เรื่องเลย มานี่ ๆ แลกเบอร์กับกุก่อน”
“ไม่ต้องหรอก ยังไม่ตายกุก็ต้องมาแข่งอีกเดี๋ยวก็เจอมึงเองแหละ” ผมย้อนมันบ้าง
“งั๊นเหร๊ออออ!!!!” มันแค่นเสียงสูงใส่ผมแล้วมันก็จัดการล้วงกระเป๋ากางเกงผม
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์มันลงไปแล้วโทรออก
“ไอ้มารยาททราม โรงเรียนไม่สอนบ้างเหรอมารยาทเนี่ย?”
“เอ้า คืนนี้กูจะโทรหา มึงไม่รับเดี๋ยวมีเรื่องแน่!”
“มึงจะทำไรกูได้” ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆ จากนั้นมันก็ไม่พูดพร้ำทำเพลงอะไรอีกมันจับมือผมลากไปตรงมุมอับตาคนแล้วกระชากตัวผมลอยขึ้นเหนือพื้นให้ไปอยู่ในระดับเดียวกับหน้ามัน โห่ โคตรสูงเลย คนหรือเปรตเนีย???
“ปล่อ ย...กะ....” ยังพูดไม่จบปากผมก็เบียดชิดสนิทกับปากไอ้เหล็ก
รู้สึกว่ามันร้อนแล้วลื่นไหล ลิ้นมันกระหวัดวนอยู่โดยรอบ มันจับหน้าผมแน่นจนเจ็บผมสะบัดหน้าหนีไม่ได้ มันก็รุกเร้าโหมกระหน่ำดูดปากผมอย่างโหยหาและเร้าร้อนผมละลายไปกับมือของมันแล้ว สงสัยคงจะเหนื่อยด้วย
“แฮก...ปล่ อยยย~” เสียงผมเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงกระเส้า ผมหายใจไม่ออกหน้ามืดตาลายสมองด้านชาไปหมด ผมทรงตัวอยู่กับพื้นแทบไม่ไหว
จากนั้นมันก็หยุดแล้วมองหน้าผม มันยิ้มแบบกวนๆแล้วประกบปากจูบผมแบบเมื่อกี้แต่ครั้งนี้ให้ความรู้สึกอ่อนโยนเนิบนาบ
“พอแล้ววว~ อย่า...อ๊ะ” เสียงผมแทบไม่เป็นผู้เป็นคน
เสียงแตกพร่ากระเส้าเหมือนคนถูกเอา 555นึกแล้วขำตัวเองตอนนั้นชะมัด
ไอ้เจ้าเหล็กบ้ามันก็กดผมไว้กับกำแพงแล้วเบียดชิดจนค_ยของเราสองคนถูไถกัน ผมรู้สึกได้ว่ามันร้อนมากแล้วก็แข็งมากด้วย ผมทนไม่ไหวเพราะกลัวใครมาเห็นเข้าก็เลยพยายามฝืนอย่างไร้กำลังแต่มันก็รู้ว่าผมอยากให้ปล่อย มันก็เลยคลายจูบแล้วถอยห่างจากตัวผมเพียงนิ้วสองนิ้ว
เสียงหอบหายใจของผมช่างน่าอายยิ่งนัก ลมหายใจของมันยังรดหน้าผมอยู่
“ทำไมถึงทำแบบนี้วะ?” ผมถามไปแบบโง่ๆ
“...” มันยิ้มแต่ไม่ตอบ
ผมรวบรวมกำลังแล้วรีบวิ่งออกจากโรงยิมมันยังงงๆ อยู่แต่มันก็วิ่งตามมาวิ่งเร็วมากจนน่ากลัว แต่โชคดีที่ผมวิ่งนำออกมาก่อนไม่งั้นมันคงจะจับตัวผมได้ทันก่อนที่จะก้าวออกจากตรงนั้นเป็นแน่ ผมวิ่งไปขึ้นรถนักกีฬาที่เขาสตาร์ทรออยู่แล้ว...
“เฮ้ย...จะไปไหน ยังคุยกันไม่เสร็จเลย” มันตะโกนแล้วทุบกระจกรถตู้ของผม
“ไม่มีเรื่องไรจะคุย เออ...มากันครบทุกคนแล้วใช่ไหม ไปได้เลยครับ” ผมพูดอย่างรวดเร็ว
“นั่นเพื่อนเอ็งใช่ไหม...ไม่คุยกันให้เสร็จก่อนละ” โค้ชหันมาบอกผมจากเบาะหน้า
ผมเปิดกระจกรถได้ยังไม่สุดไอ้เหล็กมันก็ดันให้มันกว้างออกแล้วลากตัวผมออกไปหามัน ตัวของผมหลุดออกจากรถไปตั้งครึ่ง
“เฮ้ยมึงเล่นอะไรเนี่ย อันตรายนะมึง!” ผมตะโกนโหวกเหวก
“มึงมาเป็นเมียกูได้ป่าววะ?”
“ห๊ะ!!!” ผมถลึงหน้าถลึงตาใส่มัน
“มึง มา เป็น เมีย กู ได้ ป่ะ ?” มันพูดทีละคำชัด ๆ ช้า ๆ
“ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ” ผมขยับตัวจะกลับเข้าไปในรถแต่ไอ้เหล็กมันแรงเยอะมันก็ฉุดผมเอาไว้ได้
“มาด่ากูทำไม ตอบให้ตรงคำถามดิวะ!”
“ไม่!” ผมตะโกนกลับใส่หน้ามัน แต่มันกลับกระชากหน้าผมไปดูดปาก
ผมแทบจะร่วงจากกระจกรถตู้ ผมฝืนสุดกำลัง แต่หัวมันมึนไปหมด
“มึงเสียจูบแรกให้กูแล้ว มึงเป็นของกู กูจะรับผิดชอบมึงเอง โอเค๊!?”
“ไอ้บ้า มึงรู้ได้ไงว่านี่เป็นจูบแรกของกู” (แต่ก็จริงอยู่อ่านะ)
“จริงป่ะล่ะ? นอกจากผู้หญิงแล้วผู้ชายคนไหนเคยจูบมึงมั่ง?”
“ไม่มี”
“นั่นไง จูบแรกของมึงกับกู มึง เป็น ของ กู แล้ว!”ผมกระชากตัวกลับเข้ารถอย่างแรงแล้วปิดกระจก ทุกคนจ้องผมจนผมอายไอ้เหล็กมันก็ไม่ทำอะไรยืนยิ้มอยู่นอกกระจกจากนั้นรถออกวิ่ง ผมนั่งลงถอนหายใจ“แมร่ง โคตรโรแมนติกเลยวะ 555+” เพื่อนของผมหัวเราะ
“เขาเป็นใครวะ” เพื่อนอีกคนหนึ่งถาม
“ไม่ใช่กงการธุระอะไรของพวกเอ็ง” ผมตอบ
“เอ๋อ...ว่าที่สามีมึงอะดิ 555 มาขอมึงเป็นภรรยาถึงขนาดนี้555555” เสียงหัวเราะดังระงม
แม้แต่โค้ชของผมเอง
“เป็นอะไรวะพวกเองหนิ ก็แค่เพื่อนเก่าสมัยเล็ก ๆเรียนด้วยกันมาก่อนแค่นั้นเอง
ไอ้นี้มันบ้าบอคอแตกแบบนี้มาตั้งแต่เล็กแล้ว พวกเอ็งจะไปรู้อะไร”
ผมพูดให้พวกเพื่อนผมฟังพวกมันมองหน้ากันแล้วก็หันมามองที่เป้าผมเป็นตาเดียวกันผมก้มลงมองที่เป้าของตัวเองแล้วก็ตกใจที่น้องน้อยของผมมันแข็งเป็นลำจนหน้าอายผมรีบหาอะไรมาปิดแล้วนึกฉุนที่ “จูบ” ของไอ้เหล็กในโรงยิมมันทำพิษกับน้องน้อยของผมฮึ่ม!ระวังตัวไว้สักวันจะเอาคืนให้สาสม....ผลสุดท้ายหลงเชื่อไปบ้านมัน (รึเพราะอยากไปอยู่แล้วโอยใจเราต้องการอะไรกันแน่เนี่ย)และก็โดนมันจับมัด! แน่นอน มันคงจะ......
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

somkaite

สุดยอดเพือนได้เพือนครับผม

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

badin

ขอบคุณมากมายครับ

abcdefghij

ขอเข้าร่วมด้วยคนนะ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

grantnun

ขอบคุณมากครับ

GunGuy

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณมากมายครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ัะ อิอิ

cawee

ขอบคุนคราฟ

mammal007

ขอบคุณค๊าบ

teezajung1

bvbvbvbvbvbvbvbvbvbvbvbvbvbvbbv

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบ

toochi001

ขอบคุณ ชอบมากๆครับ

hju1111

ขอบคุณคับ

issue9955

ขอบคุณครับ

natthaphat.sam

ขอบคุนคราบ