โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 27-28 )

tanya

ขออภัยนะครับ วันนี้มาต่อช้าไปหน่อย เน็ตช้ามาเลยครับเรามาต่อกันดีกว่าครับคราวนี้ 2 ตอนเลยครับ
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)          
ตอนที่   27 กูยอมเพราะมึงช่วยกู  
“เฮ้ย ปล่อยกู ไอ้สัสสเอ้ยย” ผมด่ามันโมโหมากกูไม่รู้จักมึงนะเว้ย แต่มันไม่หยุดครับ
“ผลัก ปั๊ง” เสียงประตูที่มีคนข้างนอกถีบเข้ามา
“ไอ้โชว์” ผมร้องดีใจครับ  กูขอบคุณที่มึงมาช่วยกูทัน
“ไอ้เชี่ย” ไอ้โชว์เข้ามาลากคอไอ้เชี่ยบอยออกไปข้างนอกผมก็ได้แต่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ไอโชว์รัวหมัดใส่ไอ้บอยไม่ยั้งไอ้บอยใช่ว่าจะยอมแต่มันสู้ไม่ได้
“มึงทำเชี่ยไรแฟนกู ไอ้สัสส” มันด่าไปด้วย
“ไอ้โชว์พอก่อนเดี๋ยวคนมาเห็น” มันหันขวับมามองผมแล้วละจากไอ้บอยเดินมาหาผม
“มึงชอบมันหรอ มึงห่วงมันมากเลยหรอ” มันพูดกำหมัดแน่นตอนนี้ไอ้บอยชิ่งหนีไปแล้วครับ
“ไม่ใช่กูไม่ได้ชอบมัน”
“มึงไม่ต้องพูดมึงห้ามกู” มันฉุดมือผมลากจะออกจากห้องน้ำ
“เฮ้ยย!!! พวกมึงจะไปไหน ทำเพื่อนกูแล้วคิดหนีหรอว่ะ” ไอ้บอยไปตามพวกมาครับ ประมาณสี่ห้า
“ไอ้สัสสเอ้ย” ไอ้โชว์สบถแล้วปรีเข้าชกหน้าไอ้เชี่ยนั้น ตอนนี้บรรยากาศตะลุมบอลเลยครับ ผมเห็นช่วงจังหวะนั้นหนีครับ ไม่ใช่ไปตามพวกด่วน สักพักผมก็พาพวกเพื่อนมาบรรยากาศในห้องน้ำตอนนี้เหมือนสงครามเลยครับ  
“ตำรวจมา” เสียงใครไม่รู้ตะโกนมาทำให้พวกผมต้องรีบเผ่นกันครับ ไอ้โชว์จับข้อมือผมผมจำต้องวิ่งตาม พอมาถึงหน้าผับทุกคนก็ต่างแยกย้าย
“แล้วไว้เจอกัน” ทุกคนบอกกันแล้วรีบเผ่นรถใครรถมัน มันหว่ะยังกับหนังสงคราม อิอิ พอผมขึ้นรถได้ไอ้โชว์ก็ออกรถเลย
“โชว์มึงเป็นไงบ้าง” มันไม่ตอบครับ แต่ผมสังเกตเห็นที่หัวคิ้วมันมีเลือดไหลผมหยิบทิชชู่ไปเช็ดให้มัน มันเอามือมาจับมือผมไว้
“มึงอย่าทำแบบนั้นอีกนะ มึงรู้ไหมกูเป็นห่วงมึงมากแค่ไหน” มันพูดออกมา
“แล้วกูทำอะไร กูไม่ได้ทำอะไรมันเลย มันทำกู” ผมแก้ตัวไป
“กูเห็นนะว่ามึงให้ท่ามัน คุยกับมัน แล้วก็เดินไปห้องน้ำมันก็เดินตาม”
“กูปวดเยี่ยว แล้วกูก็ไม่รู้ด้วยว่ามันตามกูไป แล้วก็อย่างที่เห็น”
“ก็ที่เห็นคือมึงในสภาพ เฮออ” มันไม่พูดต่อ แต่ถอนหายใจยาว
“แต่กูไม่ได้สมยอมนะเว้ย กุเมากูสู้แรงมันไม่ไหว”
“เออ เอาเป็นว่ากูเชื่อมึงละกัน” ไอ้สัสส คิดจะง่ายก็ง่าย มึงเป็นคนยังไงกันแน่ว่ะ
“อือ กูขอบคุณที่ช่วยกู และขอโทษที่ทำให้มึงเจ็บล่ะกัน” ยังไงมันก็ช่วยผม เจ็บเพราะผมคำขอบคุณและคำขอโทษคงไม่ได้ยากไปสำหรับผมหรอก
“มึงบอกกูดิว่ากูจะไม่เจ็บไปกว่านี้ใช่ไหม” มันพูดน้ำเสียงเครือๆ เหมือนจะร้องไห้ แล้วกูจะตอบมึงยังไงว่ะเนี้ยะ เอาเป็นว่ากูโกหกไปก่อนนะ ไม่อยากโกหกเลย นิสัยไม่ดี อิอิ
“เออ” ผมตอบไปสั้นๆ
“งั้นคืนนี้กูไปนอนห้องมึงนะ กูไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากให้ใครมาถามมาเซ้าซี้กู” มันบอกผม
“ตามใจ” ขอตามใจมันไปก่อน สักพักก็มาถึงห้องผม ก็ขึ้นห้องไป
“มานั่งนี้” ผมเรียกมันให้มันมานั่งบนเตียง  มันก็มานั่งตามคำสั่ง
“สัสส หน้าพังหมดเลยนะมึง” ผมว่ามัน แล้วลงมือทำแผลให้มัน กร่างดีนัก
“โอ้ยยย เบาๆๆดิ” มันร้อง เพราะผมแกล้งทำแรง เพราะมันทำหน้าตากวนตีนผม
“ก็นั่งดีๆสิว่ะ” ผมว่ามัน มันก็นั่งเฉยๆ จนผมทำแผลให้มันเสร็จ
“กูไปอาบน้ำก่อนนะ” ผมทำถ้าจะลุกแต่ก็ถูกมันรวบลงไปบนเตียงแล้วมันก็ขึ้นมาคร่อม
“เฮ้ยยย ทำไรมึงเนี้ยะ”
“มึงเป็นของกู มีงอย่าไปให้คนอื่นทำแบบนั้นกับมึงอีก” มันบอกผมจริงจัง แล้วประกบปากมันลงมากับปากผม จูบที่ต่างจากที่มันเคยจูบผม จูบที่นุ่มนวล จนผมต้องเปิดปากให้มันเอาลิ้นเข้ามา สักพักมันก็ละปากออก แล้วลุกหยิบผ้าเช็ดตัวของผมเข้าห้องน้ำไปเลย ผม งง มาก ทำตัวไม่ถูกนอนอึ้งอยู่กับที่สักพัก ตอนนี้เวลาก็ประมาณตีหนึ่งแระ โทรหาโป้งดีกว่า
“ไงไอ้ตุลย์ เมือบ่ายโดนไรมั้ย”
“ไม่โดนก็แผนมึงสูงหนิ”
“คิดถึงตุลย์ว่ะ อยากนอนกอด” มันพูด
“คิดถึงเหมือนกันอ่ะ”
“งั้นไปหานะ ตอนนี้เลย”
“ไม่ต้องดึกแล้ว ไว้ค่อยเจอกันดีกว่า” เป็นห่วงไม่อยากให้ขับรถดึกดื่น ไม่ใช่หรอกครับ อยากให้มันมาหามากแต่ไอ้เชี่ยกร่างมันอยู่นี่สิ
“เออ โป้งงั้นแค่นี้ก่อนนะ” ผมได้ยินเสียงฝักบัวในห้องน้ำเงียบแล้ว แสดงว่ามันอาบเสร็จแล้ว
“อืม รักนะครับ”
“รักเหมือนกันครับ” แล้วก็วางสายกันไป มันก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี ผมก็ลุกเข้าห้องน้ำไปอาบบ้าง อาบสักพักออกมาก็เห็นมันนอนหลับอยู่บนเตียงไปแล้ว ใบหน้าที่มีแผลอยู่แต่กลับยังดูดีไม่เปลี่ยน ไอ้โชว์เอ้ยหน้าตามึงก็หล่อนะ แต่ทำไมมึงถึงต้องมาเลือกกูว่ะ กูไม่ได้มีอะไรดีเลย คนดีดีกว่ากูมีเยอะแยะ ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ แล้วตัดสินใจนอนลงพื้นที่ว่างข้างๆมัน หันหลังให้มัน วันนี้เหนื่อยมากครับ สักพักก็มีมือมากอดผม ใช่ครับไอ้กร่างมันกอดผมมาจากด้านหลัง แต่ผมขี้เกียจแล้วครับ เหนื่อยมากอยากกอดก็กอดไป ก็หลับไปเลยครับ จนรู้สึกตัวเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์เข้ามา
“ฮัลโล ครับ” ผมรับสายงัวเงีย ไม่ได้ดูปลายสาย
“เฮ้ยไอ้ตุลย์ ทำไมมึงยังไม่มาเรียนอีกว่ะ” เสียงไอ้ข้าวครับ
“เฮ้ยย!! ตายห่า” ผมถึงกับตกใจเมื่อดูนาฬิกาที่หัวนอน
“เออๆ เดี๋ยวกูไป” ผมลุกพรวดหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปเลย อาบเสร็จออกมาก็ยังเห็นไอ้โชว์นอนหลับยังไม่ลุกเลย ผมเลยไปเขย่าตัวปลุกมัน สาสส ตัวร้อนจี๋เลย ไม่สบายหรอว่ะ สงสัยแผลอักเสบ กูจะเอาไงว่ะเนี้ยะ ผมจำต้องอยู่ดูแลมันไม่ไปเรียน สัสสภาระกูจริง
“ฮัลโลไอ้ข้าวหรอ วันนี้กูไม่ไปเรียนะ” ผมโทรบอกไอ้ข้าว
“ทำไมอ่า”
“ไอ้เชี่ยโชว์ไม่สบาย กูต้องดูมันเนี้ยะ ลำบากกูชิบ”
“เออ มีไรไว้คุยกัน จารย์มา” มันตัดสายไป
“ถ้าลำบากใจก้ไม่ต้องทำ กูดูแลตัวเองได้” เสียงไอ้โชว์ดังมาจากข้างหลัง
“เออๆๆ คือๆๆ” ผมพูดไม่ออกติดๆ ขัดๆ มันตกใจครับ
“เดี๋ยวกูกลับบ้านกูละกัน แล้วมึงก็ไปเรียน” มันพูดแล้วมันก็ลุกขึ้น แล้วมันก็เซๆๆ ผมจึงต้องไปประคองไว้ สงสัยลุกเร็วหน้ามืด
“ไม่ต้อง ไม่เป็นไรกูดูแลมึงได้ นอนลงเหอะ” ผมบอกมัน
“แต่มึงลำบากใจหนิ”
“ไม่ๆๆ กูเป็นต้นเหตุให้มึงเป็นแบบนี้นะ กูต้องดูแลมึง” มันนอนลง แล้วหลับตาลงไม่ได้พูดออะไรอีก ผมเดินออกไปข้างนอกไปหยิบกระละมังเล็กใส่น้ำผมสบู่อ่อนๆ พร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กมาเพื่อเช็ดตัวให้มัน
“มากูเช็ดตัวให้” มันก็ลุกขึ้นเอาหลังพิงหัวเตียง แล้วก็ถอดเสื้อออก ทำไมหุ่นมึงดีจังว่ะ ผมก็เช็ดตัวให้มันเริ่มตั้งแต่ใบหน้า คอ แขน ลำตัว แล้วลงไปที่ขา
“อะเสร็จแล้ว” ผมบอกมัน แล้วส่งเสื้อของผมที่คิดว่ามันใส่ได้ให้มันใส่
“เสร็จอะไร ตรงนี้ยังไม่ได้เช็ดเลย” มันมองสายตาลงไปที่ไอ้นั้นของมัน
“มึงก็เช็ดเองดิ” ผมวางกระละมังไว้โต๊ะหัวเตียงแล้วเดินออกมาเลย ลงไปซื้อข้าวมาให้มัน จะได้กินยา เฮอ กรรมเวรอะไรของกูว่ะเนี้ยะ
“ป้าพิศเอาสุกี้แห้งสองถุงครับ” ผมสั่งสุกี้แห้งไปสองถุง เสร็จก็โทรหาโป้ง
“เออว่าไงตุลย์ โป้งเรียนอยู่”
“อืมๆ ขอโทษไม่มีไรแค่นี้แหละ” ผมก็กดตัดสายไปเลย  รอสักพัก
“อะได้แล้ว 60 บาทจ๊ะ” ผมจ่ายตังส์ก็เดินขึ้นห้องเอาสุกี้ใสชามยกไปให้มัน
“เฮ้ยยย!!!” ชีเปลือยครับ ทำไมมันนอนไม่ใส่อะไรเลย
“ร้องเชี่ยไรว่ะ เอากางเกงมาให้กูหน่อยดิ กางเกงในด้วย”
“ของกูเหรอ กางเกงได้แต่กางเกงในเออ..”
“เอามาเหอะน่า กูหนาวเร็วๆดิ” มันเร่งผม ผมจำต้องออกไปหยิบกางเกงกับกางเกงในผมให้มัน เอาตัวที่ดูดีที่สุดแหละครับ
“อะ รีบๆๆใส่ แล้วก็รีบๆๆแดกเดี๋ยวเย็น” มันใส่เสื้อผ้าเสร็จก็นั่งเฉย
“ป้อนกูหน่อยดิ”
“มือมีก็แดกเองดิ” ผมก็เดินออกไปข้างนอก ไปกินของตัวเองสบายใจเฉิบเลย อิอิกินเสร็จก็เดินเอาชามไปเก็บ แล้วเอาน้ำเอายาไปให้มัน แต่ภาพที่เห็น คือชามตั้งเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มันก็นอนหันหลัง เฮออกูละเหนื่อยใจยิ่งกว่าเลี้ยงเด็กอ่อนอีก
“โชว์ๆๆ ทำไมมึงไม่กิน เป็นไรว่ะ” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
“มากูป้อนก็ได้” ตัดสินใจตามใจมันหน่อย มันก็ยังนิ่ง
“โชว์” ผมจับตัวมันพลิกกลับมา ตัวร้อนมาก มันหลับ พร้อมมีรอยน้ำตาไหล มันเป็นอะไรกันแน่
“ออกไปๆๆ อย่าทำกู อย่ามายุ่งกับกู” เฮ้ยมึงเป็นไรว่ะ คงฝันร้าย ผมตัดสินใจกอดมันแล้วเขย่ามันเรียกชื่อ
“โชว์ๆๆๆ นี่กูเอง มึงตื่นก่อน” ผมเรียกมันกันก็ลืมตาขึ้นมาแล้วกอดผมแน่นเลยครับ
“มึงอย่าไปไหนนะ มึงอย่าทิ้งกูนะ” มันพูดในขณะที่มันกอดผม ผมค่อยๆดันมันออก
“กินข้าวก่อนนะ จะได้กินยาเดี๋ยวกูป้อนเอง” มันก็ลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตา
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูกินเอง”
“เออๆ ตามใจ กินเสร็จก็กินยานะ นี้ยา” ผมวางไว้ที่หัวเตียง ผมก็นั่งดูมันกินไป จนมันกินเสร็จก็เดินเอาชามไปเก็บ
ตอนที่   28  ยังรักกันอยู่ใช่มั้ย
“ก๊อกๆๆๆๆ”
ใครมาเคาะประตูตอนนี้ว่ะ  ผมเปิดประตูออกไป
“อ้าวพี่กายมาได้ไงอ่า”  พี่กายมาครับ แล้วเค้ารู้จักห้องกูได้ยังไงว่ะเนี้ยะ
พี่ขอเข้าไปข้างในหน่อยได้มั้ย”
“อ่อเข้ามาเลยครับ” ผมเบี่ยงตัวให้พี่กายเข้ามา
“ไอ้โชว์อ่ะ เป็นไง”
“นอนอยู่ข้างในอ่าครับ ตามสบาย” ผมชี้เข้าไปในห้องนอนผม พี่กายก็เดินเข้าไป ผมเดินตามหลังพี่กายไป
“เป็นไงไอ้โชว์ตายห่ายัง เดี้ยงเลยนะมึง ทีเมื่อคืนทำซ่า หน้าบวมเชียวไปฉีดคอลาเจนมาหรอว่ะ” ไอ้พี่กายมึงจะพูดดีดีกับเพื่อนมึงไม่ได้หรอว่ะ ปากหรอนั้น
“เออ คอลลาเจนมึงจะลองดูสักเข็มไหม” ไอ้โชว์ยกตีนเตรียมฉีดคอลลาเจนให้ ไอ้พี่กายถอยออกมาชนผมเลย
“เออโทษตุลย์ กูไม่ฉีดเว้ย หน้ากูหล่ออยู่แล้ว ตึงเปี๊ยะ” ก็หล่อจริงอย่างที่พี่เค้าว่าแหละ เดี๋ยวนี้กูเป็นห่าไรว่ะเห็นผู้ชายเป็นหล่อไปหมด หรือกูจะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆว่ะ ไม่จริงๆๆ กูยังชอบผู้หญิง แค่กูมีแฟนเป็นผู้ชายเอง อิอิ
“เออสาส ตึงตูดกูยังเนียนกว่าหน้ามึงเลย” สองคนนี้ก็ช่างเล่นกันจริง
“ไหนกูดูดิ” ไอ้พี่กายเข้าไปเปิดผ้าเล่นอะไรกันก็ไม่รู้ สองคนนี้ แต่ก็น่ารักดีครับดูสนิทกันดี
“เมียกูดูแลดีเว้ย กูไม่เป็นไรหรอก” อ้าวไหงเล่นกูซะงั้น พี่กายหันมามอง ไมอยู่แล้วครับไปข้างนอกดีกว่า
“ตามสบายกันนะ” ผมเดินออกไปข้างนอกเลย ได้ยินเสียงหัวเราะสองคนนั้นไล่ตามท้าย ไม่สนใจแล้วโว้ย เดินออกมาข้างนอกห้องสายเรียกเข้าโทรศัพท์จากโป้งเข้ามาพอดี
“หวัดดีท่านชายโป้ง เลิกเรียนแล้วหรอ กำลังคิดถึงเลย” ผมรับสายปลายสายอย่างอารมณ์ดี
“อ่อดีค่ะเราไม่ใช่โป้งหรอก เราชื่อขวัญ” แต่ปลายสายกลับเป็นผู้หญิง
“อ่อๆ ครับ มีอะไรรึป่าวครับ”  ผมก้มดูเบอร์บนหน้าจอมือถืออีกครั้ง ก็เบอร์โป้งนี่หน่า แล้วนี่ใครอ่า ขวัญไหน
“คือเราเป็นแฟนโป้งอ่า เธอเลิกยุ่งกะโป้งได้ป่ะ โป้งเป็นผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงอย่างเรา เราขอเถอะนะ” คำพูดจากขวัญเหมือนมีคนเอามีดมาปักกลางหลัง รู้สึกเจ็บแล้วก็ชาในเวลาเดียวกัน ขวัญเป็นใคร แล้วไปเป็นแฟนกับดป้งตั้งแต่ตอนไหน โป้งกับเราเป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ
“ครับ” ผมตอบไปแค่นั้น ก็กดตัดสายไปเลย มันจุก และสับสนไปหมด มันเกิดอะไรขึ้นกับเราเนี้ยะ ทำไมโป้งต้องทำกับเราอย่างนี้ด้วย
“อ้าวตุลย์มายืนทำอะไรคนเดียวตรงนี้” เสียงพี่กายทำให้ความคิดของผมหยุดไปชั่วขณะ
“อ่อ เรื่อยเปื่อยอ่ะครับ คิดอะไรนิดหน่อย” ผมโกหกออกไป
“เป็นไรมากป่าวหน้าเสียๆ” นี่ก็ช่างสังเกตจริง
“ป่าวนี่ครับ” ผมยิ้มๆ แล้วตอบกลับไป
“อืมไม่เป็นไรก็ดีแล้ว พี่กลับก่อนนะ ฝากดูแลไอ้โชว์มันด้วย มันชอบสำออย” แหมรู้กันจริงสองคนนี้มีไรกันป่าวเนี้ยะ
“อืมครับ ขับรถดีๆ นะพี่” ผมเดินเข้าห้องพร้อมความคิดในสมองตีกันไปหมด แล้วที่มึงบอกกูจะช่วยกูเรื่องไอ้โชว์ล่ะ แล้วที่มึงบอกรักกูคนเดียวล่ะ ทุกอย่างมันคืออะไร ผมพยายามทำใจพยายามไม่เชื่อว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง ผมต้องเชื่อใจโป้งได้ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ผมเลือกที่จะไม่เชื่ออะไรจนกว่าจะได้พิสูจน์ จึงทำให้ความสับสนลดลงกึ่งหนึ่ง เพราะจำเลยยอมรับผิดศาลเลยสั่งลดโทษลงกึ่งหนึ่ง เกี่ยวกันไหมเนี้ยะ
“ทำหน้าเป็นตูดเป็นอะไรว่ะ” มันถามผมหลังจากผมเดินเข้ามาในห้อง
“กูเบื่อขี้หน้ามึงอ่ะ เมื่อไหร่จะไปให้พ้นๆ” ผมรำคาญด่ามัน
“เออๆ ถ้าเบื่อกูไปก็ได้” แล้วมันก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ผมไม่ได้ทักท้วง หรือร้องห้ามอะไร ไปก็ดี แค่นี้ผมก็มีเรื่องให้คิดเยอะแล้ว ไปให้ที่บ้านมึงดูแลมึงเหอะ  ผมตัดสินใจโทรหาโป้งอีกครั้ง
“ว่าไงครับนายตุลย์ มีอะไรรึป่าว”  มีอะไรรึป่าวหรอ เดี๋ยวนี้ถ้ากูไม่มีอะไรโทรไปไม่ได้ใช่ไหม ตอนนี้อะไรที่จับผิดได้ผมจับผิดหมด
“ป่าวไม่มีไร เย็นนี้มาหาที่ห้องหน่อยดิ” ผมจะเรียกมาคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย ไม่อยากถามทางโทรศัพท์
“อือๆ เดี๋ยวโป้งเข้าไปสักสามทุ่มนะ” มาซะมืดเลยนะมึง เลิกเรียนตั้งนานไปไหนของมึงว่ะ ชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงของการจับผิด ต้องจ้างสายสืบมาตามสืบแล้วมั้งเนี้ยะ
“อืมๆ”
“ว่าแต่ตุลย์มีอะไรรึป่าว” มึงถามแบบนี้อีกแล้วนะไอ้โป้ง
“ก็คนมันคิดถึงนี่หน่า” ส่วนหนึ่งก็คิดถึงมันจริงๆด้วยแหละ แต่อยากถามให้รู้เรื่องมากกว่า
“ครับ เดี๋ยวเข้าไปหานะ โป้งก็คิดถึงเหมือนกัน” แล้วก็วางสายกันไป เฮออ โป้งขออย่าให้เป็นอย่างที่เค้าว่าเลยนะ ทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยว่ะ แต่ยังไงผมก็คิดว่ายังเชื่อใจโป้งได้อยู่ ต้องคุยให้รู้เรื่องก่อน ไม่อยากคิดอะไรฟุ้งซ่าน โทรหาไอ้ข้าวดีกว่า
“ฮัลโล ว่าไงไอ้ตัวสร้างเรื่อง” เสียงไอ้เชี่ยเจ๋งครับ จำได้เลย
“ขอสายเมียมึงหน่อยดิ”  ขอแซวให้อารมณ์ดีหน่อยละกัน
“อาบน้ำอยู่ว่ะ คงเหนื่อยมาก มีไรป่าววะ”  สาสส สองคนนี้เอาอักแล้ว ทำไรกันว่ะ
“ไม่มีไรหรอก แค่จะถามว่าวันนี้เรียนไรมีงานอะไรป่าว”
“เท่าที่ไปเรียนด้วยก็ไม่มีนะครับ”
“ไอ้เชี่ยเจ๋ง มึงไม่คิดจะไปเรียนของมึงบ้างหรอว่ะ เดี๋ยวก็ตกหรอกไอ้สัสส”
“ไม่หรอกครับคุณตุลย์วิชาพื้นฐานก็เรียนคล้ายๆกัน ความรู้มันประยุกต์ใช้กันได้”
“เออ มึงเก่ง”  มันก็เก่งจริงๆแหละครับ เห็นมันบ้าๆอย่างนี้ระดับท็อปๆของโรงเรียนเลยนะครับ
“ขอบคุณที่ชมครับคุณตุลย์ เอ่อๆ ไอ้ข้าวออกมาพอดีคุยมั้ย”
“ก็ดี”
“ใครว่ะ” เสียงไอ้ข้าวปลายสาย
“เพื่อนมึงไงจำไม่ได้หรอ”
“อ๋อไอตัวสร้างเรื่อง” ไอ้สัสส ของผัวเมียคู่นี้นัดกันมาหรอว่ะ
“ไงเอากันจนเหนื่อยเลยหรอว่ะ”
“จวย”
“วันนี้มีไรป่าววะ”
“ไม่อะวันนี้เรื่อยๆ”
“เรื่อยๆหรอ มันไม่เล่นท่าบ้างหรอว่ะ” ขอแซวนิด
“ไอ้เชี่ยตุลย์ ไอ้สัสส มึงเอาไว้เล่นกับพี่โชว์เหอะ” สาสโดนตอกกลับ ไม่เอาไม่เล่นแล้ว ประเด็นนี้ปล่อยผ่าน 55
“จวย” ด่ามันไปหนึ่งดอก
“เอ่อ แล้วพี่โชว์เป็นไงบ้างว่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก กลับบ้านมันไปแล้ว”
“เออ ไม่เป็นไรก็ดีพรุ่งนี้มาเรียนด้วยนะเว้ย”
“เออ กูไม่อยากขาดหรอก”
“อืมแล้วเจอกัน”
“เออ” ก็วางสายกันไป  พอวางสายความเหงา ความสับสนก็เข้ามาครอบงำอีกครั้ง ผมนอนคิดอยู่อย่างนั้นจนผล็อยหลับไป
“ก็อกๆๆๆๆๆๆ”
เสียงเคาะประตูด้านนอกดังขึ้น ผมก็ลุกไปเปิด
“อ้าวโป้งมาแล้วหรอ เข้ามาดิ” ผมเปิดประตูให้โป้งเข้ามา เหลือบไปดูนาฬิกาอ้าว ห้าทุ่มแล้วอ่า ทำไมพึ่งมาแต่ไม่ได้ถามอะไร
“ขอกอดหน่อยดิ” โป้งบอกผม ผมก็เดินไปให้มันกอด
“คิดถึงนะ” มันบอกผมที่อยู่ในอ้อมกอด อ้อมกอดนี้ผมคิดถึงมาก มันอบอุ่นมาก
“คิดถึงเหมือนกัน”
“ไงมีไรที่เรียกมานี้คิดถึงอย่างเดียวหรอ” มันถามผม
“ไหนบอกจะมาสามทุ่มไง” ตัดสินใจถามไปอย่างน้อยใจ
“ติดธุระกะเพื่อนนิดหน่อยอ่า”
“เพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชายอ่า”
“ก็ปนๆกันอ่า”
“ตุลย์มึงมีไรป่าววะ”
“ขอกอดถามหน่อยได้ป่ะ”
“อืม ว่ามาดิ”
“มึงยังรักกูอยู่รึป่าววะ” ผมถามไปอยากรู้จริงๆ
“มึงถามงั้นทำไมตุลย์ โป้งรักตุลย์อยู่แล้ว รักมากด้วย”
“จริงหรอ แน่นะ กูก็รักมึงนะเว้ย”
“จริงดิ ตุลย์ถามงี้มีอะไรรึป่าว หมายความว่าไง”
“แล้วเมื่อไหร่จะช่วยเราเรื่องไอ้โชว์อ่า เราอึดอัดอ่า”
“โป้งก็หาทางอยู่นี้ไง โป้งช่วยตุลย์ได้อยู่แล้วแหละ”
“อืม ขอบใจนะ”
“โป้ง โป้งมีเพื่อนชื่อขวัญป่ะ” มันชะงักไปนิดนึง
“มีทำไมหรอ” มันตอบกลับมาอย่างเร็ว
“อ่อ ป่าวเพื่อนเรามันรู้จักอ่า” กูจะถามไงดีว่ะ จะถามดีไหม หรือควรจะเชื่อใจคนที่เรารัก
“โป้งกูรักมึงนะ” ผมเอาปากผมประกบปากมัน เป็นครั้งแรกที่ผมเริ่มก่อน โป้งกอดผมเอาไว้ อุ้มผมขึ้นไปวางบนเตียง แล้วก้มลงจูบผมอีกครั้ง มือโป้งลูบไล้ไปทั่วร่างกายผม ตอนนี้ร่างกายเราทั้งคู่เปลือยเปล่า ไร้เสื้อผ้าปกปิด ตอนนี้อารมณ์ผมขึ้นไปหมด โป้งใช้มือเล่นกับไอ้นั้นของผม มันก็รับสัมผัสมือโป้งอย่างเมามัน เสียวมาก น้ำแห่งความสุขไหลออกมาเบาๆ ในขณะที่ปากของโป้งก็ซุกไซร้ไปตามร่างกายของผม
“ซีดด อ่า” โป้งไล้ปากต่ำลงไปเรื่อย แล้วใช่ลิ้นเลียไปทั่วหัวเห็ดของผม ผมเสียวจนต้องยกก้นขึ้น โป้งใช้ปากครอบลงไปแล้วใช้ปากเล่นกับมันอย่างเมามัน
“อ่าส์ ซีดด อู้วว” ผมร้องออกมาด้วยความเสียว โป้งเปลี่ยนท่าโดยคร่อมตัวมาทางผมแล้วส่งไอ้นั้นของมันเข้าปากผม ตอนนี้เราอยู่กันในทาง 69 เสียวมากครับ โป้งค่อยๆใช่นิ้วสอดเข้ามาในร่างกายของผมทีละนิ้วจนผมผ่อนคลาย
“ตุลย์ขอนะ”
“อืมเอาเหอะกูไม่ไหวแล้ว” ผมเร่งมันอารมณ์กระเจิดกระเจิงไปหมด โป้งค่อยๆ ดันส่วนนั้นเข้ามาในร่างกายของผม อย่างช้าๆ
“ซีดดด” เสียวครับร่างกายผมเริ่มปรับเข้ากับส่วนนั้นของโป้งได้แล้ว โป้งค่อยๆขยับเข้าออกจากร่างกายของผมอย่างช้าๆ
“โป้งเร็วๆเหอะกูไม่ไหวแล้ว” อิอิวันนี้เป็นไรว่ะอารมณ์พลุ้งพล้านไปหมด
“อยากเร็วหรอ” ผมโป้งนอนลงแล้วส่งผมขึ้นไปออนท็อปด้านบน
“อยากได้เร็วทำไหร่เร่งได้ตามสบาย” ไอ้เชี่ยโป้งเล่นงี้เลยหรอได้กูจะเอาให้มึงลืมครั้งนี้ไม่ลงเลย ผมเร่งจังหวะอย่างรวดเร็วจนโป้งต้องเด้งสวนรับ
“ซีดด อ่า โอ้ว” โป้งเอามือลูบไปทั่วตัวผมแล้ววนมาชักส่วนนั้นให้กับผม เพลงรักดำเนินต่อไปไม่หยุดหย่อน
“ตุลย์โป้งไม่ไหวแล้ว ซีดด พร้อมกันนะ” มันบอกผมแล้วเร่งจังหวะชักส่วนนั้นให้ผม
“ซีดด โป้งกูไม่ไหวแล้ว อ่า” เราสองคนเสร็จสมอารมณ์หมายกันทั้งคู่พร้ออมกัน เราสองคนเหนื่อยหอบนอนกอดกัน
“โป้งกูรักมึงนะ รักมากด้วย มึงอย่าทำให้กูเสียใจนะ”
“อืมโป้งก็รักตุลย์ รักคนเดียวด้วย”
“เอ่อ โป้ง ขวัญกับโป้งไม่มีไรกันแน่นะ” ผมโพล้งถามออกไป

“เฮ้ยย!! ทำไมถามงั้นอ่า” มันพูดกับผมอย่างตกใจ



merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★
Krabbbbbb\\(^^)//                ★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚˛ •
                                             •。★And ★ 。* 。
                                             ° 。° ˚* _Π_____*。*˚
                                             ˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
                                             ˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
                                                                                                   happy★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚˛ •
                                                                                                   •。★Newyear ★ 。* 。
                                                                                                   ° 。° ˚* _Π_____*。*˚
                                                                                                   ˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
                                                                                                   ˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
                                                                                                   Krabbbbb \\(^^)//  

jun2010

ขอบคุณครับ

kenji2511

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

พี่โชว์สู้ๆ ทำให้ตุลรักให้ได้นะ

asdfg

ขอบคุณมากมากคับผม

piyanate

ขอบคุณครับ

mario401

ขอบคุณครับที่แบ่งปัน

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

LekKab

เห็นไหมพี่โชว์จะต้องเอาชนะใจพี่ตุลได้ดีใจจังเลย

1712

ขอบคุณครับ

conan555

ขอบคุนครับ

nott3230

อ่านยังไงก้ไม่เบื่อ สุดยอดดดดดด

Ice-Cold

ขอบคุณนะคับ

snowy69

นางเอกเจ้าชู้มากกว่า

mmrotic

ขอบคุณมากครับ

boommy

ขอบคุณนะครับ น่าหนุกๆ

Banklovebank

ขอบคุณคร้าบ

ริว

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมาก

takuza121

ขอบคุณครับผม

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')