โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 57-58 )

tanya

มาต่อกันเลยนะครับ 2 ตอน
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)   
ตอนที่ 57   การกระทำสำคัญกว่าสัญญา
; ^7 @$ p- I$ y: y# C1 h“ไม่เป็นไร กูไม่ได้ว่าอะไรมึงซะหน่อย แล้วแผลอย่าโดนน้ำละเดี๋ยวหายช้า แล้วไงถ้าเป็นไรมากค่อยไปหาหมอ”
1 ?4 @/ }0 p8 Z- ~6 f3 E“ขอบใจนะ”
8 e0 p$ V1 D) _3 \: S& `0 l“ไปรอบนห้องก่อนไป เดี๋ยวทำอะไรเสร็จแล้วเดี๋ยวตามขึ้นไป”
& {5 J& K6 s, y. Z+ D7 a“ไม่เป็นไรนั่งรอตรงนี้แหละ ขึ้นพร้อมกัน แล้วอาบน้ำให้ด้วย”ได้ทีเลยนะมึง
( [7 f2 Y: k  D$ i7 {“อาบเองเหอะ”
“จะอาบเองได้ไง เดี๋ยวแผลโดนน้ำ”
“เออ ๆ อาบให้ก็ได้ว่ะ” ทำไงได้ละครับก็คงต้องอาบให้มัน
5 U8 w0 {& k* J& ?9 P“ตุลย์ กูรักมึงนะ” มันพูดเสียงดัง
“เบาๆ ดิว่ะ เดี๋ยวแม่ได้ยิน”
9 f9 f- n" f% K; n( ?9 M7 [“ได้ยินก็ดีดิจะได้สู่ขอเลย ดีมั้ย” มันพูดยิ้มกวนๆน่ารักชะมัด
“ไม่ดีอ่ะ ใครอยากแต่งงานกับมึง” ผมก็พูดไปเล่นๆ
* o$ O0 u# v; Z. R: P“ใช่สิกูมันผู้ชายหนิ มึงไม่คิดจะจริงจังอะไรกะกูอยู่แล้ว” แต่มันน้อยใจจริง โชว์กูอยากให้ใครๆ ได้มามองเห็นมุมนี้ของมึงจังจากไอ้กร่างที่เคยเห็น ไม่ต่างอะไรจากเด็กน้อย ที่ขี้อ้อนและขี้น้อยใจ เฮออ(สรุปมึงเต็มป่าวว่ะ 55 กูได้คนบ้าเป็นแฟนโว้ยยยย)
0 J" q% Y& ]0 M- B4 [0 U# x“โชว์ ซีเรียสหรอมึง” ผมก็ยังพูดเล่นๆ ไปไม่อยากให้มันคิดมาก
“ตุลย์ มึงจะทิ้งกูไหม อนาคตมึงจะไปแต่งงานกับผู้หญิงใช่ไหม” โอ้ย เครียดเข้าไปใหญ่
) {; H  Z& V* X$ Z3 x, P: q“ไอ้โชว์ มึงฟัง มึงเป็นคนทำให้กูต้องมามีชีวิตแบบนี้ มีแฟนเป็นผู้ชายแบบนี้ แล้วก็ทำให้กูรักแบบนี้ กูจะทิ้งมึงได้อย่างไร เลิกคิดมากเหอะ หน้าแก่นะมึง” ผมคงรักมันไปอย่างนี้แหละครับ ไม่รู้จะทิ้งมันไปได้ไง เสือกรักผู้ชายแถมเป็นเมียมันอีกต่างหาก พูดแล้วเซ็ง ชีวิตชายชาตรีของกูย่อยยับเพราะความรักพิเรนๆของมึง
“กูสัญญากูจะดูแลมึงให้ดีที่สุด” มันพูดเสียงหนักแน่น
& [* S3 W4 j2 \: |, a7 Q! B“กูไม่ชอบคำสัญญาว่ะ แค่มึงทำให้ได้อย่างที่พูดละกัน” การกระทำย่อมสำคัญกว่าคำสัญญาครับ ผมคิดอย่างนี้จริงๆ
“เออ งั้นจะเสร็จได้ยัง จะได้ไปกระทำกัน” ก็กลายเป็นคนทะลึ่งคนเดิม วันๆไม่คิดเรื่องอื่น
  |- F* S" F+ }2 A  R“ เออ จะเสร็จแล้ว เดี๋ยววันนี้จะไปนอนกับแม่” ผมแกล้งมัน
! f8 B9 k7 w4 i( b7 N“ได้ไงล่ะ”
, O( h) \7 q2 |“ได้สิแม่กู กูคิดถึงแม่กูกูจะไปนอนกอดแม่กู”
“งั้นกูไปนอนกอดด้วย”
( g0 y- {4 z; R. s7 H7 d3 Y“ไม่ต้องเลย นอนคนเดียวในห้องกูไปเลยยกให้”
) S3 I2 v( x. X4 U) R“ตุลย์มึงจะทิ้งกูหรอ” มันทำหน้าเศร้า เสียงอ้อนๆ
“แค่จะไปนอนกับแม่นี่นะ”
“เออ จะไปนอนไหนก็ไป” มันลุกจะเดินหนี ผมคว้ามือมันไว้ เสียหลักล้มลงทั้งคู่เลยครับ ตอนนี้มันทับตัวผมอยู่ สองตาประสานกัน (คิดภาพในละครไทยตามนะครับ ตอนพระเอกกับนางเอกล้มทับกัน 55)
“เจ็บมั้ย” มันถามผม
  `* M0 s, E) H4 J- w; ~, u“ไม่อ่ะ แต่หนักมากกว่า” ก็มันทับตัวผมอยู่นี่ครับ
“อุ๊บ” มันประกบปากผม เราสองคนจูบกัน สักพักผมก็ดันมันออก นึกขึ้นได้ว่าอยู่ในครัว มันก็ลุกแล้วดึงมือผมขึ้นมา
4 {, M0 c1 Q6 H, N# e0 Y( j+ i“เจ็บแผลป่าว”
“ไม่อ่า เจ็บใจที่เธอจะไปนอนกับคนอื่น” ไอ้โชว์มึงบ้าไปแล้ว
& s- ~8 K" Q) T4 U. G4 [; L4 f“คนอื่นที่ไหน แม่กูนะ”
“เอางี้ตัดปัญหา เพราะเถียงกันไปกันมาก็ไม่มีใครยอมใครหรอก” มันพูดขึ้น
“ยังไง” ผมสงสัยว่ามันจะเอายังไง
“ให้แม่มึงนอนไป แล้วมึงก็มานอนกับกูที่ห้อง ให้กูได้กอดมึงเหมือนทุกคืน แค่นี้จบปัญหาป่ะ”
7 O$ K/ V5 z: ~% I% k% l“เออ จบ เฮ้ย มึงจะบ้าหรอมันยุติธรรมตรงไหนว่ะ”
“เออเลิกพูดได้แล้ว ล้างเร็วๆ ง่วงนอนแล้ว อยากอาบน้ำด้วย ทำไรช้าตลอด” เอ๊ะมีบ่น เดี๋ยวกูตีหัวด้วยจาน
“เงียบปากแล้วอยู่เฉยๆ ไปป่ะ รำคาญ” ชักยั้วครับ มาเร่ง สาสส
“เมียจ๋า ผัวขอโทษ”
“ใครเมียมึง”
“หรือมึงจะให้พิสูจน์ในครัว” มันทำท่าลุกจะมาหาผม
“อย่าๆ ไม่เล่นแล้ว เลิกเล่นได้แล้ว เสร็จแล้ว”
  ?' v; |. G5 S; v% L( c- W) {“ป่ะ ขึ้นห้องกัน ไปทำอะไรประสาผัวเมีย”
“โชว์กูเกลียดคำว่าเมียจากปากของมึงว่ะ” มันทำให้ผมนึกย้อนถึงวันที่มันยัดเยียดคำว่าเมียให้กับผม
5 J% ~" ~0 c8 I. F7 d1 j5 ]7 e( ^“ตุลย์ กูขอโทษ” มันพูดเสียงสำนึกผิด มันคงรู้ว่าผมคิดยังไง
“ไม่เป็นไร”
" d# x& W9 @- F) G- b! v$ p4 d  z' }“ต่อไปจะไม่เรียกแล้วนะครับ ขอโทษ” มันพูดพร้อมจับมือผม จูงขึ้นข้างบน
: a3 D' }, l3 l! C“ขอบคุณนะ” ผมพูดออกไป ไม่รู้หรอกครับว่าขอบคุณเรื่องอะไร แต่มันอยากพูด อยากพูดกับคนๆ นี้ ตอนนี้
0 ]9 ]; k4 {: w% p! i“ตุลย์ รักมึง” มันแอบจุ๊บแก้งผมไปทีนึง เขิลๆๆๆ (ทำเป็นเขิน มากกว่าจุ๊บก็ทำมาแล้ว 55)
“รักเหมือนกัน จะอาบน้ำเลยป่ะ”
“อาบให้ด้วยนะ”
“อาบอย่างเดียวนะ”
“อืม สัญญา”
. |4 o2 |4 N( I1 N8 e+ J  U“กูบอกแล้ว การกระทำสำคัญกว่าสัญญา”
“อืม ไว้คอยมาทำกันในห้อง ห้องน้ำบ้านมึงเล็กจะตาย ไม่ถนัดด้วย แถมต้องระวังแผลเปียกอีกต่างหาก” ก็นิสัยทะลึงเหมือนเดิม กูก็หลงดีใจ (แค่ก็ดีบนเตียงสบายดี อิอิ)
/ e0 U" m' f! v9 k5 ^2 Q1 F“ป่ะ” อยู่ดีดีมันก็แก้ผ้าต่อหน้าผม แบบเปลือยเลยอะครับ
/ {6 c9 Y: I9 M) {“มึงอายเป็นป่าวว่ะ”
3 w6 T6 L' Z; X% B* {6 p% A% O“กับมึงกูจำเป็นต้องอายด้วยหรอ”
“ไม่อายกูก็อายผีบ้านผีเรือนกูบ้าง”
“เฮ้ย มีผีด้วยหรอ” มันรีบวิ่งมาเกาะผม คือมันกลัวผีมากครับ
“มีดิ”
. ^0 U" o$ l9 E& u“งั้นมึงอยู่กับกูตลอดเลย”
+ C& L) `' t1 |# ?! y6 p“ได้ แต่ช่วยเขยิบไอ้นั้นมึงออกไปจากตูดกูก่อน”  เพราะไอ้นั้นมันจิ้มตูดผมอยู่ นี้ขนาดมึงกลัวผีนะ
5 B( k, u! C1 f( I0 Q8 s6 }“อิอิ ป่ะไปอาบน้ำกัน” มันขำๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูมาพันเอว ผมก็ไปอาบน้ำให้มันครับ อ้อนนู้นอ้อนนี้ ขนาดแค่เป็นแผลเล็กๆที่เท้านะ ถ้าแผลใหญ่กูจะเป็นไงเนี้ยะ เดี๋ยวถูตรงนั้น เดี๋ยวล้างตรงนี้ โอ้ยเอาเป็นว่าสะอาดทุกซอกทุกมุมอ่ะ สรุปเท้าเจ็บ หรอแขนขาดว่ะ
“อ่ะเสร็จแล้ว ออกไปรอกูก่อน กูจะอาบของกู”
- U7 w0 A. E; e8 \) o) ^4 ~* a“ไม่เอา มึงก็อาบไปดิกูรอ”
“สัส กูจะได้รีบๆ จะได้ไม่ต้องมาระวังน้ำกระเด็นโดนแผลมึง”
“ไม่เอา กลัวผี”
3 d# B* [* Y1 `- u' l+ p8 ~“ผีเผอที่ไหนเล่า กูอยู่มาจะยี่สิบปี ไม่เจอสักตัว”
8 ]3 Y# V/ B9 r2 ?& g“อาบไปเถอหน่า รอนี่แหละ”
# O- V$ P( z# K9 @1 g2 ]“เออ ตามใจมึง” ผมก็อาบไป ต้องมาคอยระวังน้ำโดนแผลมันอีก วุ่นวายจริงๆ ไอ้เด็กโข่ง นี้กูมีแฟนหรือกูมีลูกน้อยว่ะ แป็บเดียวก็เสร็จ ผมขี้เกียจอาบน้ำ เพราะมันจ้องเหลือเกิน มันเขิลๆ อิอิ
9 s2 }) {% S. W0 M" D# ?  I“เสร็จละ” ก็มาแต่งตัวที่ห้องครับ
“ตุลย์ไม่ต้องใส่หรอกขี้เกียจถอด นอนเลยดีกว่า” มันเดินไปลงกลอน พร้อมปิดไฟแล้ว ผลักผมลงบนที่นอนแล้วคร่อมผมไว้
! p2 A3 v# H( ?“โชว์เล่นไรของมึงเนี้ยะ”
“ไม่ได้เล่น ตุลย์กูรักมึงนะ” มันประกบปากผม มือก็ลูบคล้ำผมไปทั้งตัว มันบี้ที่หัวนมผมให้มันชูชันขึ้นมา ไม่ต่างอะไรกับเบื้องล่างของผมและมันที่เสียดสีกันอย่างร้อนผ่าว ลิ้นสองลิ้นสอดประสานกันเกลียวกลม เป็นหนึ่งเดียว (อยากใช้ภาษาสละสลวยบ้าง 55)
1 c, k; w" {4 C“ตุลย์มึงรักกูแค่ไหน” ปากผมเป็นอิสระจากปลายลิ้นที่มันพันธนาการ
! @7 K7 y0 X% Z; @+ s! V& H“มากทั้งตัว มึงจะทำอะไรกับกูก็เชิญ” คำพูดอันเชื้อเชิญออกจากปากผม เหมือนยิ่งจุดเชื้อไฟอันร้อนรุ่มให้ทั้งผมและมัน
$ L  J" ~/ r9 L2 a5 z“งั้นกูจะกินมึงทั้งตัว” ปลายลิ้นอันเร้าร้อนลากผ่านที่ซอกคอผม ยอดอก เล็กไล้ไปทั่งร่างกายผม ร่างกายผมตอบสนองได้เป็นอย่างดี มือใหญ่ลูบเบื้องล่างของผม ความสุขพร้อมความเสียวพลุ่งพล่านไปทั่วตัวผม ปากหนาบรรจงครอบลงบนเล็กๆที่พองขยายรับเต็มที่ ปลายลิ้นฉกไปในรูแห่งความเสียว นิ้วน้อยบรรจงสอดเข้าไปจากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม จากความเจ็บเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่   
/ Y) _. Z( h1 V  S& y“โชว์ ไม่ไหวแล้ว เอาเข้ามาสักทีเหอะ” เหมือนราดน้ำมันไปในกองไฟ แก่นกายอันร้อนผ่าวถูกสอดเข้ามาในร่างกายผม
“ซีดดด” เสียงเล็กรอดออกมาด้วยความเสียวสาน สองเสียงสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว เพลงรักดำเนินไปในคำคืนอันแสนสุข
“โชว์กูไม่ไหวแล้ว”
“พร้อมกันนะ” ของเหลวขุ่นไหลพุ่งในร่างกายผม พร้อมกับของผมที่เปะไปทั่วหน้าท้องผมและมัน
# z8 K1 r  w$ K) {“อ่า รักมึงนะ” มันก้มกระซิบที่หูผม
“รักมึงเหมือนกัน” ผมตอบไปจากจิตใต้สำนึก (เป็นไงภาษาพอใช้ได้ม่ะ 555) สรุปผมก็ต้องไปอาบน้ำอีกรอบ
“มึงไม่ต้องเดี๋ยวกูเอาผ้ามาเช็ดให้ ลำบาก” ขี้เกียจระวังแผลเปียกน้ำครับ ผมก็ออกไปอาบน้ำ แล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดให้มัน
! A- |5 t" V0 {& a“ขอบใจนะ”
“ไม่เป็นไร”
“รักมากนะรู้ป่าว” มันบอก
" K4 D3 h/ J% Q) v6 Q: z“ไม่รู้”
“เมื่อกี้ยังไม่พอหรอ”
2 Z' s( A2 `. J. O/ f“รู้ครับพี่โชว์”
“ดีมากอยากให้เรียกแบบนี้ทุกวันจัง”
“ฝัน” ผมโยนกางเกงไปให้มันใส่แล้วผมก็ใส่เสื้อผ้า กว่าจะได้นอน เกือบตีหนึ่ง มันก็นอนกอดผมเหมือนทุกคืน
! z) a+ _" w+ {3 p$ l/ l; `“ตื่นแล้วหรอลูก” ผมลงมาช่วยแม่ตั้งร้าน ไม่ได้ปลุกไอ้โชว์หรอกครับ ให้มันนอนไปเหอะ
“แม่พระมายังอ่ะ ตุลย์อยากใสบาตร” ผมถามแม่ รู้สึกอยากทำบุญกับแม่
“ยังเลย ตักข้าวสิ เดี๋ยวแม่ตักแกงให้” ผมก็เอาขันมาตักข้าว
“แม่ทำบุญด้วยกันนะ”
ช้าวันนั้นผมก็ทำบุญ แล้วก็ช่วยแม่ตั้งร้านครับ นานแล้วที่ผมไม่ได้ตื่นเช้ามาช่วยแม่แบบนี้ มีความสุขจัง รักแม่มากนะครับ
3 L; N7 _3 I- ~) ]5 z4 Xตอนที่ 58  ที่แห่งความทรงจำ
% ^$ B# O- l+ h7 A4 S+ P“อ้าวโชว์ ตื่นแล้วหรอลูก” แม่ผมทัก มันเดินหน้ามุ้ยมาหาผม
“ทำไมไม่ปลุกอ่ะ”
& {3 b# w8 q. d3 y% F: ?) v“ก็เห็นนอนสบาย เลยไม่อยากปลุก หิวยัง” ผมถามมันแล้วมองที่แผลมัน
2 V; Q( }& }6 F“เฮ้ย!! โชว์ แผลมึง” ผมร้องออกมาอย่างตกใจ
4 d; C% T* [( D: T1 J5 u: l+ C“โชว์ ไปโดนอะไรมาลูก” แม่ผมก็ตกใจ เท้ามันบวมเป่ง มีเลือดซึมๆ ออกมา
' @  ]1 h( d8 G/ y) e  F“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ เมื่อคืนโดนแก้วบาด ไม่เจ็บหรอกตุลย์” มันยังทำปากเก่งเหมือนเดิม
! z  I; c+ K8 W4 _5 B* T“ตุลย์ทำไมไม่พาโชว์ไปหาหมอล่ะ” แม่ดุผม
“โชว์ไปหาหมอกันเถอะ” ผมเลยชวนมันไปหาหมอ เพื่อไปให้ดูแผล
“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวมึงล้างแผลให้กูพอ” เก่งนะมึงไอ้กร่าง อย่ามาทำสำออยกับกูละกัน
2 d+ {: M5 m4 z“ไปเหอะ ขับรถไหวใช่ป่ะ” มันคงยังพอขับได้เพราะมันเป็นแผลเท้าซ้าย
“อืมไปก็ได้” กว่าจะไปได้นะมึง
7 M* n6 m! m0 l1 I. t' `* ^“แม่เดี๋ยวตุลย์พาโชว์ไปหาหมอก่อนนะ”
5 c# \' _9 O( v“อืมจ๊ะ ขับรถดีดีนะลูก”
“ครับแม่” โชว์บอกแม่ผม
“ใครทำแผลให้ก็ไม่รู้” มันว่าผมหลังจากขับรถออกมา
“นี่มึงกำลังจะว่ากูใช่ไหม”
“ป่าว อย่าร้อนตัวดิ”
“แล้วมึงพูดทำไมว่าใครทำแผลให้ก็ไม่รู้”
“อยากพูด”
  U  a( _& K9 \5 T* O8 d“สัสส” ผมชักโมโหครับ ขี้เกียจเถียงเลยนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึง
. J/ a9 N" F9 ?* X5 d“ลงดิ” มันบอกเพราะผมนิ่ง
“ลงไปเหอะ เดี๋ยวรอตรงนี้แหละ”
“จะลงไม่ลง มึงเป็นคนทำให้กูเป็นแบบนี้นะ” จี๊ดสิครับ โมโหมากครับ เปิดประตูลงแล้วปิดเสียงดัง แล้วเดินนำเข้าไปในคลินิก ไม่รอคนเจ็บหรอกครับ ขอให้แมร่งโดนตัดขา
“ตุลย์” มันเรียกผมแต่ผมไม่สนใจ ผมเดินจะออกไปหาอะไรกิน ขี้เกียจอยู่กับมัน
“โอ้ย” เสียงมันร้องผมเลยหันไปดู แล้วรีบวิ่งไปประคองมัน เพราะมันไปสะดุดขาเก้าอี้ปูนที่หน้าคลินิก
“โชว์ เป็นไร จะตามมาทำไม ไปหาหมอเลย”
4 K2 y8 g* }- Z7 G+ v3 V“ก็มึงจะหนีกูไปไหนละ พากูมาแล้วจะทิ้งกูนี่นะ” มันทำเสียงเศร้า เจือความเจ็บที่แผล เห็นน้ำตามันซึมๆ เล็กน้อย คงเจ็บแผล
“งั้นเข้าไป เดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อน” รู้สึกผิดเล็กๆ ทำให้มันเจ็บอีกรอบ เข้าไปหมอก็บอกว่าแผลอักเสบ ก็ให้ยามาแล้ว สั่งว่าอย่าเดินมาก แล้วก็อย่าให้แผลโดนน้ำ
“ตุลย์เค้าเดินไม่ได้อ่ะ” อ้อนครับ มันอ้อน ตัวโตเป็นควายชอบทำตัวเด็ก
“เค้าไม่ได้บอกไม่ให้เดิน เค้าบอกอย่าเดินมาก”
; q& Z1 Q& ^* \  @! U/ s0 N“ตุลย์เค้าเจ็บอ่ะ”
“แล้วไงล่ะ กูช่วยอะไรได้ แล้วนี้จะขับรถไหวป่ะ” มาร้องเจ็บๆๆ อยู่นั้นแหละ
“อืม ก็พอได้อ่ะ”
8 j3 d: y' n5 D% U  [: h& A“ป่ะงั้นกลับบ้าน กูจะไปช่วยแม่ขายของ” แล้วผมกับมันก็กลับบ้านครับ
“ตุลย์พาโชว์ไปในบ้านไป เดี๋ยวร้านแม่ดูเองพี่เค้าก็ช่วย” แม่ให้ผมพาโชว์ไปในบ้าน
! C: C, {0 f6 U9 _“อืม เดี๋ยวตุลย์ออกมาช่วยนะ”
. @) q+ g3 U& o9 M. y/ m2 D3 i: u9 B“ไม่เป็นไร ดูแลโชว์เหอะ เค้ามาบ้านเรา”
: y. k/ o/ l4 \9 T“อืมแม่” ผมจำต้องทำตามคำสั่งแม่  ไอ้กร่างก็ยิ้มสิครับ ทำสำออย ต้องประคองมันเข้าบ้าน
“โชว์ กูว่ามันจะมากไปแล้วนะ แผลแค่นี้ทำเหมือนจะตาย” ผมพูดกับมันตอนนี้นั่งบนโซฟา อ้อนมากๆ ก็ไม่ไหวครับ
+ @# G, l/ y* e. B“ก็กูเจ็บมึงจะให้กูทำไง มึงไม่เต็มใจก็อย่าทำ กูอยู่คนเดียวได้” สัสเอ้ย กูผิด กูทำไรผิดไปหมด
: V7 i" n; l" e- x. X, s“เออ มึงอยากทำไรก็ทำไป กูไปแระ” เบื่อที่จะง้อ เซ็งโว้ย ออกไปช่วยแม่ดีกว่า ผมรู้ว่ามันเป็นคนอารมณ์ร้อน ใครพูดอะไรไม่เข้าหูไม่ได้ ส่วนผมก็ร้อนเหมือนกัน ควรต่างคนต่างอยู่สักพักมันจะดีขึ้นเอง
# F& }$ `6 E. t" o) y“อ้าวตุลย์ แล้วนี้กินข้าวกันยัง” แม่ถาม
9 h$ a/ y5 V6 ~% m: E6 g0 ~6 Y“ยังเลยแม่ ออกมากินนี้ไง”
# i+ ?4 o4 m9 |# X) ~“อ้าวแล้วโชว์ล่ะ”
“ไม่รู้มัน”
“อ่ะงั้นเดี๋ยวเอาข้าวไปให้เพื่อนนะลูก จะได้กินยา” แม่ผมพึ่งหนีมันมา เฮออ ผมก็ต้องเอาข้าวไปให้มัน
“อ่ะข้าวกินซะจะได้กินยา แม่ให้เอามาให้” ผมย้ำว่าผมไม่ได้เป็นคนเอามาให้เอง ผมวางไว้แล้วเดินออกไป
“เดี๋ยว” ผมหันกลับไปมองมัน
“ตุลย์ กูขอโทษ ที่เอาแต่ใจไปหน่อย อยู่กับกูเถอะนะ” อ้าวง้อเป็นด้วยหรอ ขอเล่นตัวดีกว่า อิอิ
“ไม่อ่ะจะไปช่วยแม่” ผมหันหลังอีกครั้ง คราวนี้มันมาสวมกอดด้านหลังแล้งครับ ทำให้ผมสามารถก้าวเดินไปได้
) g, _( ~3 O. U: R8 m" K“โชว์ปล่อยก่อน อยู่ก็ได้ เดี๋ยวแม่มาเห็น” มันก็ปล่อย ผมจึงหันไปหามัน
8 D9 ^6 L& M2 w; B9 }“นะอยู่เป็นเพื่อนกูนะ”
$ F3 d- {7 g' A/ F# y/ e7 T“อืม อย่าใส่อารมณ์อีกนะ ไม่ชอบว่ะ”
“ขอโทษ” จบเรื่อง ทะเลาะวันละนิดจิตแจ่มใส
+ G8 v, W( t+ F" d, j% f% }“อืม ขอโทษเหมือนกัน เดี๋ยวออกไปเอาข้าวมากินด้วย รอแป็บ” มันก็ปล่อยให้ผมไปเอาข้าวมากินกับมัน
3 Y7 u/ m$ _2 d! `# f“อร่อยม่ะ”
  h; ]' G8 x7 O; B“อร่อยมากเลยอ่า ทุกอย่างอร่อยถ้ามื้อนั้นมีมึงนั่งกินด้วย” จะอ้วก
“กินเสร็จแล้วกินยาด้วย เจ็บมากป่าว” ผมถามอย่างเป็นห่วง
“ค่อยยังชั่วแล้วแหละ” กินเสร็จผมก็เอาจานไปล้าง แล้วก็นั่งดูทีวีเป็นเพื่อนมัน มันนอนหนุนตักผม
“ไอ้หัวโตหนักชะมัด” ผมแกล้งแซวมัน
“หัวไหนที่โตละ” มึงจะทะลึ่งใช่ไหม
/ \. h9 g. v7 ]! }“หัวที่มึงหนุนกูอยู่เนี้ยะ”
“พอดีคนมันฉลาดอะสมองเลยใหญ่” จ้าพ่อคนเก่ง ผมก็นั่งลูบหัวมันไป ไล้ผมที่นิ้วและพลิ้วสวย ไม่นานมันก็หลับไป เป็นเพราะง่วง หรือฤทธิ์ยาไม่ทราบ ผมเอาหมอนให้มันหนุนแทน เพราะผมเมื่อย  โชว์กูรักมึงไปได้ไงว่ะ มึงมันคนเอาแต่ใจ มึงมันเป็นคนอารมณ์ร้อน มึงเคยทำร้ายกู แล้วทำไมทำไมกูถึงต้องรักมึงด้วย มึงมันเลว มาทำให้กูรักคนเลวๆอย่างมึง
“ตื่นได้แล้ว ไหนบอกวันนี้จะให้พาเที่ยวไง” ผมปลุกมันหลังจากที่ปล่อยให้มันนอนยาว ตอนนี้แปดโมงกว่าแล้วครับ เมื่อคืนมันบอกให้ผมพาไปเที่ยว ผมก็ตกลง  แต่นี่มันยังดันไม่ตื่น
  Y! Y- a. v) l% a“อืมอีกนิดนึงได้ป่ะ”
' x# ^7 R# Y6 V0 r$ }, W“โชว์ มึงตัวร้อน” ผมสัผัสที่หน้าผากมัน มันไม่สบายครับ
“ไม่ต้องไปเที่ยวแล้ว ไว้วันหลังค่อยไป วันนี้มึงนอนพักผ่อนไปก่อน” ผมบอกมันอย่างเป็นห่วงอยากให้มันพักผ่อนเยอะๆ
* _) ~. l% z+ m3 H/ ~+ R$ }( [“ไม่เป็นไรกูไหว มึงรอกูแป็บกูอาบน้ำแต่งตัวแป็บเดียว”
“ไม่ต้องไปแล้ววันอื่นดีกว่า มึงยังไม่ได้กลับไม่ใช่หรอ”
“ตุลย์คือกูต้องกลับพรุ่งนี้แล้วอ่ะ” ใจผมนี้แป้วเลยครับ
* b1 Y( T! p! M0 I* L4 g# x0 y3 U2 s) e“ไหนบอกมึงจะอยู่ยาวไง”
5 d2 ~; [/ }2 y" {- y! K- i: Q“กูต้องไปช่วยงานที่บ้าน เค้าโทรตาม”
“งั้นหรอ ก็ได้ เดี๋ยวกูรอ แล้วเดี๋ยวพามึงไปเที่ยว” ผมต้องตามใจมัน เพราะพรุ่งนี้มันต้องกลับแล้ว คิดแล้วใจหาย
) ~/ j3 ]& w" S. Z; c! W4 I“เสร็จแระไปเหอะ จะพาไปเที่ยวไหน” มันถาม อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย
“ไหวแน่นะมึง กูยังไม่รู้เลยว่ากูจะพามึงไปไหน”
" N. }. B- s9 `( l% t! ^“ไหวดิ สบายมาก แค่มีมึงก็พอโอเคงั้นเดี๋ยวกูพาไปเอง” อ้าวไหนบอกให้กูพาเที่ยวไงว่ะ
" S: t: O3 \' r; ~2 }( `& C“ไปไหนอ่า”
( t3 L" y( S8 B% V' I; {“ไปไหนเดี๋ยวก็รู้เองแหละ”
“อืม จะกินข้าวร้านแม่หรือจะออกไปหากินข้างนอก” ผมถามมัน
! t8 }7 ?. w2 t4 y5 _& y“กินไปเลยก็ได้ขี้เกียจแวะ เดี๋ยวช้าไม่ได้เที่ยว” ผมกับมันก็กินข้าวกันไปเรียบร้อย
“แม่เดี๋ยวตุลย์มานะ” ผมลาแม่เรียบร้อย
7 G" K# `9 e" |6 R& \7 Y“ขับรถดีดีกันล่ะลูก”
“แม่มึงใจดีเนอะ” มันบอกผม ตอนนี้เราขับรถออกมาได้สักพัก ทางที่มันไปคือทางออกมานอกเมือง แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่ามันจะพาผมไปที่ไหน
“แม่กูเค้าก็เป็นงี้แหละ”
& X. d/ `$ a6 b  J- J“ไม่เหมือนแม่กู คิดถึงกูก็ต่อเมื่อจะมีงานให้กูทำนั้นแหละ” มันพูดเสียงเนื่อยๆ
“ไม่หรอกน่า แม่มึงเค้าก็รักมึงเหมือนกันแหละ ไม่งั้นมึงไม่มีมาถึงทุกวันนี้หรอก” ผมให้กำลังใจมันไป มันก็เงียบแล้วขับรถต่อไป
$ u) n0 I- V4 i/ a" b! O+ V“ไปไหนอ่า” ผมชักสงสัยว่ามันจะพาผมไปไหน
“อืม เดี๋ยวถึงก็รู้ ไม่พาไปฆ่าหรอกน่า”
$ G" h( N) _+ G- w7 j/ s' B- z“อืม งั้นนอนนะ ง่วงอ่ะ เมื่อเช้าตื่นแต่เช้า”
2 n4 n: W6 D6 \8 d' \8 M“อืมนอนไปเลย เดี๋ยวถึงแล้วปลุก” มันบอกผม พร้อมเอามือมาขยี้หัวผม กูไม่ใช่หมานะเว้ย แล้วผมก็ลงสู่หวงนิทรา
* q( E* h, }+ ^“ตุลย์ ตื่นๆๆ ถึงแล้ว” มันเขย่าปลุกผม
“อืม” ผมค่อยๆ ลืมตา แล้วผมก็ต้องผวา ภาพในความทรงจำย้อนมาอีกครั้ง ความทรงจำอันโหดร้าย ที่มันทำกับผม ที่นี้บ้านที่มันเคยพาผมมา แล้วทำในสิ่งที่เลวร้ายกับผม ผมนิ่งเงียบ
“ตุลย์ เป็นไร ลงรถสิ” ผมยังนิ่งเงียบ ภาพความเจ็บปวดพรั่งพรู เข้ามาในความคิดผม น้ำตาผมเออล้นออกมา ปริ่มที่ขอบตา
: N: y0 T+ ]! g& j$ S“ตุลย์มึงเป็นไร มึงร้องไห้ทำไม” มันเรียกสติผมกลับมาอีกครั้ง ผมรีบปาดน้ำตาแล้วเปิดประตูลงจากรถ
“มึงพากูมาที่นี่ทำไม” ผมถามมันอย่างสงสัย พยายามไม่นึกถึงภาพวันวาน
“กูอยากอยู่กับมึงที่นี้ ที่ที่มีเราแค่สองคน”
9 P/ t! L( K) U2 p“แต่ทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วย” ผมถามมัน ทำไมภาพเก่าๆ เข้ามาตอกย้ำในความคิดผมอยู่เรื่อย เคยมั้ยกับการที่เราฝั่งใจกับที่ที่นึก จนไม่อยากกลับมา มันน่ากลัวขนาดไหน
“เพราะมันคือบ้านของเรา มันคือบ้านของมึงกับกูไงตุลย์” แล้วมันก็ชี้ไปที่ป้ายหน้าบ้านป้ายเขียนว่า
( z3 U: f% D# ]  H6 c“บ้านตุลากรณ์” มันคือชื่อของผม
“โชว์ ขอบคุณ” น้ำตาผมไหล แล้วโผเข้ากอดมัน ไม่มีภาพวันวานอันเลวร้ายอีกแล้ว มีแต่ภาพวันนี้วันที่ผมกับมันมีความสุขด้วยกัน
0 o2 P& F. H3 ~; R3 ?. l  p/ s  B“ตุลย์ กูรักมึงนะ”
“กูก็รักมึง”
9 d, U1 ?; `( C  a% N* D' J“ต่อไปนี้เราจะอยู่ด้วยกันนะ” มันพูดแล้วหอมที่หน้าผากผมอย่างอบอุ่น
1 V2 r; P: P2 A5 h“โชว์ กูขอบคุณมึงมากนะ”
+ x" Q$ x9 b+ r) ^; `9 W“ป่ะเข้าบ้านของเรากัน” มันจูงมือผมเข้าบ้าน บ้านที่ความคิดผมเปลี่ยนไป จากบ้านที่จะไม่มีเหยียบอีก กลายเป็นบ้านที่ผมอยู่กับมันแล้วจะมีความสุข
( h" q7 q! E. |+ |" p4 X“คืนนี้ค้างที่นี่นะ”
! F* P' B' V& Y“ไม่ได้บอกแม่อ่า”
+ E4 m* ~0 t' o- A3 c“บอกให้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าก็เอามาให้แล้วอยู่ท้ายรถ”  เสร็จสรรพเชียวนะ
" e, T7 N4 v+ |' O“จอมวางแผนนะมึง แล้วเดี๋ยวไงกูโทรบอกแม่อีกที”
“คืนนี้ก็ขึ้นบ้านใหม่ไง”
9 c1 o5 t) L0 Y: Z3 R“ทะลึ่ง”
“หมายถึงปาร์ตี้ที่มีแต่เราสองคนไง ใครกันแน่ที่คิดทะลึ่ง”  มันพูดยิ้มๆๆ
“เออ ให้มันจริงเหอะ อย่ามาสะกิดกูละกัน”
' p! i( I3 R3 h% z/ n1 {% [“คร้าบ ไม่จริงหรอก อิอิ จะสะกิดทั้งคืนเลย” มันยิ้มอ้อนๆๆ
2 M& i4 k0 t/ P, S2 }+ W' }“ฝันไปเหอะ”
' c8 b! T7 J! W/ w% |; |9 _“หิวยัง กูให้ป้าแม่บ้านเค้าเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว” มาในป่าขนาดนี้ยังมีแม่บ้านอีกหรอว่ะ
' G1 [. J8 i% K" o* C“หิวแล้ว ว่าแต่มีแม่บ้านด้วยเหรอว่ะ” นี้มันบ่ายโมงกว่าแล้วนะ
“ก็ชาวบ้านแถวนี้แหละ เค้ามาคอยดูแลบ้านให้ จ้างเค้านะ นี้ก็โทรมาบอกเค้าให้เตรียมอาหารไว้ให้” เป็นคนรวยมันก็ดีงี้อะนะ มีคนทำให้ทุกอย่าง
“ป่ะไปกินข้าว จะได้ไปเที่ยวน้ำตกกัน” มันจะพาผมไปน้ำตกครับ ไม่ได้ไปเที่ยวนาน นี้ใครเป็นคนราชบุรีกันแน่เนี้ยะ กูต้องพามึงเที่ยวไม่ใช่หรอ
6 t# a% n( Z* j  t4 ?" x8 F“อยากเล่นน้ำตกอ่า” ผมบอกมัน
6 N4 Y" ^5 e- F( f) _9 W  h# P“อืม ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวพาไป” เราก็กินข้าวกันครับ ก็อร่อยดี อาหารบ้านๆ
“ตุลย์ รู้ทางป่ะ” มันถามผม
“ไม่อ่า ไม่ได้มานานมากแล้ว” ผมบอกมัน
6 q! E! Z, b' |; l  }' F$ f7 d( w“เดี๋ยวถามๆ ไปละกัน”
8 ~  U- N. s2 m“อ้าวนี่มึงไม่รู้ทางหรอ”
, J  l0 ?  u" r* T  t
7 a$ f/ K+ T% l, e; g1 x+ Z3 k“เออดิ”
“แล้วมึงขับมาแล้วตั้งไกลนี่นะ ถ้าหลงจะทำไง”
“ไม่หลงหรอกน่า เดี๋ยวถามทางเค้าเอา” ยังปากเก่งอยู่ผมเริ่มนั่งไม่ติด
“แล้วจะเก่งพามาทำไมเนี้ยะ อยู่บ้านอะดีแล้ว” ผมเริ่มเซ็งครับหมดสนุกแล้ว เพราะรู้ว่ากำลังหลงทาง
“กลัวหรอ มีกูมึงกลัวอะไร แล้วที่กูพามาเนี้ยะหมาตัวไหนบอกอยากเล่นน้ำตก”
% L! G8 I5 F2 n# a! c7 C+ m# d( n“มึงว่ากูเป็นหมาหรอ” ฉุนครับ
+ |7 e$ z) I: t* P“ตุลย์อย่าอารมณ์เสียได้ไหม ยังไงกูก็พามึงไปได้แน่นอน” พักนี้มันมันใจเย็นกว่าผม ทำให้เราทะเลาะกันน้อยลง  แล้วมันก็พาผมมาถึงน้ำตกจนได้ ด้วยความยากลำบาก
“บอกแล้วว่าลำบากไงกูก็ทำเพื่อคนที่กูรักได้” ทำซึ้งอีกแระ
5 E* c/ B$ E! ~$ ^! h“อืม ขอบคุณนะ ขอโทษที่อารมณ์ร้อนใส่ด้วย” ผมรู้สึกผิดนิดๆๆ
1 s0 O3 H" X/ b# x. Q" K
( ]0 H) e; ]# w: ]3 d# Z
: ^2 R2 f1 E9 z( L/ X' q( P3 y' n
, s" U' V4 O2 Z

Ifoot-ballZ

จะหวานกันใหญ่แระนะ อิจฉาอ่ะ

taboy

ขอบคูณมากมาย

1712

ขอบคูณมากมาย

no2000

ชอบตอนนี้มาก

snowy69

สยุกมากเลยคราฟ

mmrotic

ขอบคุณมากครับ

psuu

ขอบคุณครับ

asoda123

ขอบคุณมากครับผม

boommy

สนุกครับ ชอบมาก

Banklovebank

ขอบคุณครับ

takuza121

ขอบคุณครับผม

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

pansuwan

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุฯมากๆครับ

Nattasakko

ติดตามทุกตอนเลยนะครับ

tamia

ขอบคุณมากนะครับ

mind19mindPSU

ขออ่านต่อนะครับ

red

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ
1 z/ \+ H( X0 C4 x