โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว (65-66 )

tanya

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
ตอนที่ 65 ไม่เคยลืม แต่มันไม่เหมือนเดิม
1 c5 G3 Q) ?" v; {, U! k
“จะเอาไงไอ้โชว์” ผมเลือกไม่ได้หันไปหาไอ้โชว์
“เร็วดิ หรือจะให้เลือกให้ว่ะ”
“เอ่อ..คือ กูเลือก”
“ทำ” ไอ้โชว์รีบตอบแทนผม
; F* U1 Z  ]; [, c' `$ O# U“อะไรอะเฮีย ไม่ใช่เฮียนะ ไอ้ตุลย์มันโดน” ไอ้เจ๋งรีบโวยวาย
* w( P0 P! e- B& ]“แล้วจะทำไมมึงมีปัญหาไรว่ามา”  ไอ้โชว์ทำกร่าง
% m  m# R% q4 s) i* L* l! f$ ~+ I9 {“อะ ก็ได้ จะทำไรอ่ะ”
“จูบกู” ไอ้โชว์บอก
“เฮ้ยย จะบ้ารึไง” ผมตกใจครับตอนนั้นผมไม่ได้เมาอะไรมากมายด้วย
“ทำไม ทำไม่ได้รึไง” ไอ้โชว์พูด ขำขำ
) O( t  t: q' l, {- o“นี่กูไม่มีสิทธิ์เลือกแล้วใช่ไหม” ผมถามอย่างยอมรับโชคชะตาไอ้โชว์รีบเอาหน้ายื่นมาหาผม
3 C+ H3 H- H. N3 ~3 l8 e* e“เอาก็เอาว่ะ”
“แหมไอ้สัสส ทำเหมือนมึงไม่เคยจูบกันเนอะ มากกว่านี้ก็เคยทำมาแล้วไม่ใช่หรอ” ไอ้คิวรีบแซว เขิลดิครับ ไม่ได้หน้าด้านเหมือนไอ้ตัวที่กำลังยื่นหน้ามาหาผมเนี้ยะ อีกอย่างผมยังไม่เคยจูบใครต่อหน้าใครเลย โดยเฉพาะผู้ชายด้วยกัน
“เอายัง รอนานแล้วนะ” ไอ้โชว์เร่ง ผมกลั้นใจ กลั้นความอายแล้วประกบปากผมไปที่ปากมัน
“อือ อือ” ผมร้องท้วงในลำคอ เพราะมันดันหัวผมไม่ให้ผละออก แล้วพยายามสอดลิ้นเข้ามา ลิ้นของมันไล้ไปตามไรฟันผม จนเผลอเปิดปากออก ลิ้นของมันก็เข้ามาอยากเย้ากับลิ้นของผม
3 j8 ]; v6 p% o" w1 S“อืม” ผมร้องออกมาอย่างรู้สึกดี จนลืมไปเลยว่ามีคนจ้องมองผมอยู่ สักพักมันก็ปล่อยปากผมเป็นอิสระ ทำให้ผมพบกับโลกแห่งความจริง คือทุกคนในวงตอนนี้อ้าปากค้างกันไปตามๆกัน
  ?& }' {% S' U; L0 r$ X# @0 ^9 L“เอา เป็นไรกัน ต่อดิว่ะ” ไอ้โชว์บอก
7 Y' f6 }" M, `0 R$ {8 G  A1 W“ไม่เล่นแล้วได้ป่ะ” ผมท้วง
“ไม่ได้ ทุกคนในที่นี้ต้องเล่น” ไอ้เจ๋งเริ่มหมุนขวดอีกครั้ง
$ @/ R7 t9 }! \6 U$ L; g" W* a4 F“โหไรว่ะ” ปากขวดหยุดหันไปทางไอ้พอส
3 g6 t4 f) E: T“เอาไง”
8 d3 F3 c0 q3 ^7 I“กูเลือกตอบละกัน”
8 h: n3 p- a3 R" e" M2 o9 |3 a4 z5 v“ทำไมมึงถึงเลิกกับพี่โชว์” ไอ้สัส มิกซ์มึงนี้เข้าใจคิดคำถามเนอะ ผมสะดุ้งเลย
“เอ่อๆ” มันหันไปมองหน้าไอ้โชว์
- M3 M5 ~# f: Z“ทำไมนะหรอ กูไม่รู้ กูไม่เคยบอกเลิกกันเลยด้วยซ้ำ แค่มันห่างๆกันไปเฉยๆ ยอมรับนะตอนแรกทำใจไม่ได้ คิดถึงจนไม่รู้จะทำยังไง”  เริ่มดราม่าแระ
“แต่ทำไงได้ โชว์ไม่ติดต่อมาหา กูก็ไม่กล้าติดต่อไปอีก เพราะโชว์บอกว่าเรียนหนัก กูก็เลย” ไอ้พอสเริ่มก้มหน้า
“พอแระๆ เดี๋ยวจะไปกันใหญ่เลิกเล่นดีกว่า” ไอ้เจ๋งรีบบอก หารู้ไม่ตอนนี้เหมือนวางระเบิดไว้กลางวง ไอ้พอสก็ไม่พูดอะไรต่อ ไอ้โชว์ก็นั่งนิ่ง ส่วนไอ้มิกซ์นี้ซิเหมือนจะมีอะไรจะพูดแต่ก็ไม่ยอมพูดออกมา พวกเราก็นั่งกินกันไปสักพัก ตอนนี้ทุกคนในวงเมากันได้ที่เลยละครับ
* x' x: s2 M% {2 x+ E“พอส” ไอ้มิกซ์เรียกไอ้พอส
“ฮึ”
“ตอนนี้มึงยังรักพี่โชว์อยู่ไหม” ตอนนี้ไอ้โชว์ ไม่อยู่ครับไปห้องน้ำ
% C+ c2 }2 X3 j( J" G4 W# ^4 O“ไม่หรอก มันนานแล้ว อีกอย่างโชว์มันก็มีแฟนใหม่แล้ว ใช่ไหมตุลย์” มันหันมาทางผม ท่าทางจะเมาจริงๆ
“อะ อือ”
“แล้วมึงคิดจะมีใครอีกรึป่าว”
“มีดิ ถามทำไมว่ะ”
“ขอให้คนคนนั้นเป็นกูได้ป่าววะ”  นี่สองคนกำลังสารภาพรักกันรึป่าวนะ
“มึงว่าไงนะ”
“อ่อ ป่ะป่าว กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” แล้วไอ้มิกซ์ก็เดินออกไป ไอ้พอสก็เดินตาม
$ d: `* x, L: X, i- V“มีไรกันว่ะ” ไอ้โชว์ถามหลังจากกลับมาจากเข้าห้องน้ำ
“พลาดแล้วเฮีย” ไอ้เจ๋งรีบบอก
  A6 \3 L1 r$ m9 W5 o! e- y  y“พลาดไรว่ะ”
“ก็ฉากรักไง พราะเอกนางเอกเค้าสารภาพรักกัน” ไอ้โชว์เหมือนจะเข้าใจ เพราะไม่ได้ถามอะไรต่อ
4 \+ N! S2 C0 _1 `* b, H“กลับยัง” มันหันมาถามผม
“ขับรถไหวหรอ” เพราะมันก็กินไปไม่น้อย
“ไหวดิ แค่นี้เอง”
- n7 O% X8 u! D# `( ]( c! k“งั้นกลับก็ได้ เฮ้ยกูกลับแล้วนะเว้ย วันจันทร์เจอกัน”  ผมหันไปบอกเพื่อนๆ ของผม ไอ้พอสกับไอ้มิกซ์ก็เดินกลับมาแล้วเช่นกัน
“พวกมึงกูกลับแล้วนะ” ไอ้พอสบอกอย่างสีหน้าไม่สู้ดี
“มีไรรึป่าวว่ะ”
4 u) f2 |8 }- R5 h- e2 A“ไม่มีไร เดี๋ยวกลับแล้วนะโชว์” มันหันมาไอ้โชว์
“กลับไงล่ะ”
% k; m& s. I% a$ [- s“เดี๋ยวกลับแท็กซี่” ตั้งแต่กลับมาเห็นมิกซ์ไม่ยอมพูดอะไรเลย
“เอ่อ เดี๋ยวลงไปพร้อมกันเลย จะกลับเหมือนกัน”
“โหไรว่ะ กลับกันหมดแระ” ไอ้เจ๋งพูดแบบเซ็งๆ แต่ตอนนี้ไอ้ข้าวสลบไปแล้ว
“ไอ้คิวไอ้พจน์เอาไง กลับเลยป่าว”
“กูนอนนี่แหละ ขอนอนห้องมึงนะไอ้ข้าว” ไอ้พจน์บอก
“อืมๆๆ” ไอ้ข้าวตอบงึมงำ แล้วพวกผมทั้งสี่ก็เดินลงมา
“ไหวป่าวให้ไปส่งไหม” ไอ้โชว์ถามไอ้พอส ตั้งแต่กลับเข้ามาไอ้มิกซ์ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย
- P$ U, D1 Y" q5 n6 _“ไม่เป็นไรเดี่ยวกลับเอง” ไอ้พอสบอก
* a) ?  W2 M, I+ l“เอางั้นหรอ”
“กลับดีดีละ” ไอ้โชว์หันไปบอกไอ้พอส
3 D) P4 Q$ v, {7 m3 D* Y" U) ^) X“อืม”
“บายมิกซ์แล้วเจอกันนะ” ผมหันไปบอกมิกซ์
9 D* I3 U7 d0 z“อืม บายตุลย์ แล้วเจอกัน” มิกซ์ตอบยิ้มๆ แล้วก็แยกย้ายกันไป
4 a& n0 `3 d. t* I; G6 I. @“โชว์ แล้วมึงละลืมพอสได้รึยัง”  ผมถาม ตอนนี้เราอยู่บนรถ ยังไม่ได้ออกรถ
“ถามทำไม”
“แค่อยากรู้”
2 I' l: L' A/ o“ถ้าถามว่าลืมได้ยัง ตอบได้เลยว่ายัง”
“ว่าไงนะ” ผมถามกลับอย่างโมโห ไม่รู้ แบบนี้เรียกว่าหึงรึป่าวนะ
“เดี๋ยวฟังก่อนดิ อย่าเพิ่งโมโห หึงมากจนไม่ฟังเลยนะมึงอ่ะ”
“ใครหึง บ้า อะว่าไงต่อ” ผมรีบเร่งให้มันอธิบายต่อ
: b6 n* D- D! e) \6 Z4 y“คือกูมันลืมมันไม่ได้หรอก มันเป็นคนหนึ่งที่กูรักมาก” ผมเริ่มยิ้มไม่ออกแล้วครับ เพราะน้ำเสียงของมันนั้นจริงจัง
“จนกูมาเจอมึง ยอมรับตอนแรกกูลังเลใจ แต่สุดท้ายกูก็เลือกมึง อย่างงี้แหละอะไรที่ได้มายากมักสำคัญกว่าเสมอ ที่กูบอกว่าลืมมันไม่ได้ก็จริง ตอนนี้ก็ไม่ลืม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกต่างหาก ความรู้สึกของคำว่ารักที่แสดงออกแตกต่างไปจากเดิม จากเป็นคนที่เรารักแบบคนรัก กลายเป็นตอนนี้ก็เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่กูรักเหมือนกัน” มันอธิบายน้ำเสียงจริงจัง
“มึงไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอว่ะตุลย์” ผมพูดโพลงออกไป มันสีหน้าดูตกใจ
“ทำไม กูเห็นแก่ตัวตรงไหน” มันถามกลับมาอย่างสงสัย
5 g  C4 X, Y  ]“ความรู้สึกกูกับโป้งมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากความรู้สึกมึงที่มีให้พอสหรอก” ผมตอบไป ผมคิดอย่างนั้นจริง ผมรู้สึกน้อยใจนะ ผมยอม ผมเข้าใจมันทุกอย่าง แต่ทำไม มันไม่เคยเข้าใจอะไรผมเลย คิดแล้วก็รู้สึกสะเทือนใจ
8 Z4 d) h  p7 n3 p, x/ h“ตุลย์ มึงคิดอย่างนั้นหรอ” มันถามผม
9 M1 _0 g) `8 V7 i2 Y. h“มันจริงป่าวล่ะ” มันนิ่งไปสักพัก
3 Y- }5 O. g( o( r9 Y“งั้นเอางี้ กูยอมให้มึงติดต่อกับมันได้ แต่ต้องบอกให้กูรู้ จะไปไหน หรือมันมาหาก็บอกกูก่อน โอเคไหม”  เหอะๆๆ  นี่มึงยอมกูใช่ไหม ตีกรอบล้อมกูทุกด้าน
% P/ l/ K# ?' |, p+ w) r“เออช่างมันเหอะ กูไม่ได้อยากให้มันมีปัญหา ยังไงก็แล้วแต่แค่มึงมีกูคนเดียวก็พอ” ผมตอบแล้วแอบหวานๆไป
“อยู่แล้ว กูจะมีมึงรักมึงแค่คนเดียว มึงก็ต้องทำเหมือนกูนะ”
“อืม” ผมยิ้มๆ แล้วไอ้โชว์ก็ออกรถตรงกลับหอ  ไม่นานก็ถึงหอ เพราะไม่ได้ไกลจากกันเลยสักนิด
2 u7 O8 o5 a' U! S; r' _“โชว์มึงว่าไอ้พอสกับไอ้มิกซ์จะเป็นไงว่ะ” ผมถาม ตอนนี้เราสองคนอาบน้ำเตรียมตัวนอนกันแล้ว
“ทำไมหรอ”
6 n0 Q$ \/ ?2 C& k& d- k“ก็ตอนมึงไม่อยู่ ไอ้มิกซ์มันบอกชอบไอ้พอส แล้วมันก็ออกไปคุยกันกลับมาก็เป็นแบบนั้นอ่ะ” ผมเล่าเรื่องคร่าวให้ให้ไอ้โชว์ฟัง นึกว่ารู้เรื่องแล้วซะอีก
“ไม่รู้สิอันนั้นมันเรื่องของเค้า มาทำเรื่องของเราดีกว่า”  มันกอดผมแน่น
“ไม่อ่ะ...อืม”  ยังไม่ทันได้ปฏิเสธก็โดนปิดปากซะแล้ว แล้วกิจกรรมรักก็ดำเนินต่อไปตามยถากรรมที่ผมได้รับอยู่เป็นนิจ ไม่เคยขาดสาย
“โชว์ตื่นได้แล้ว วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ” ผมปลุกมันก็แล้ว เขย่ามันก็แล้ว ทำไมปลุกยากปลุกเย็นขนาดนี้นะ นี้ผมก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วนะ
“อือ” มันร้องออกมาในลำคอ แต่ไม่ขยับตัวไปไหน ทำไมขี้เซาอย่างนี้นะ
“งั้นอยากนอนๆไปเลยนะ ไปคนเดียวก็ได้ว่ะ” ขี้เกียจรอ กว่าจะอาบน้ำ ทำอะไรอีก น่าเบื่อ ผมไม่ได้งอนนะ อิอิ เช้าวันแรกของการเปิดเทอมผมก็ต้องนั่งรถเมล์ไปมอคนเดียว ก็ดี ไม่ได้นั่งรถเมล์นานแระ
6 z3 E% V5 p% i' Q+ g* s; ^" u“ไอ้ข้าว อยู่ไหนออกมายัง หิวข้าวมาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยดิ” ผมมามอเร็วกว่า เลยโทรหาไอ้ข้าว
/ \5 V7 S4 s" R/ c# D“เออกำลังออกจากหอ รอไอ้ตัวอืดเนี้ยะ”
“นี้มึงย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วหรือว่ะ” ผมถามไปเพราะเห็นมันอยู่ด้วยกันตลอด
“ป่าว มันไม่ยอมไปอ่ะ ไล่แล้วนะ”
“เออ มาเร็วนะ รออยู่บาร์ใหม่ กินข้าวรอนะ”
% E* }  C; p$ Z/ f“เออๆ กินไปเลย จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ ไอ้เจ๋วเร็วดิว่ะ” ได้ยินเสียงมันเร่งไอ้เจ๋งแล้ววางสายไป  รอไม่นานไอ้สองตัวมันก็มาปลรากฎ
“เฮ้ยไอ้ตุลย์ ไหงวันนี้มาคนเดียวว่ะ”
3 }4 k8 M! F) |4 K  t“ไอ้เชี่ยโชว์ไม่ยอมตื่น ขี้เกียจปลุกรำคาญ”
“ไงเลยหนีออกมาคนเดียวว่างั้น”
% ~) \  j( I- l: l3 l/ O+ y“ป่าว แค่มาเรียนคนเดียวไม่เห็นแปลกอะไรเลย” ผมตอบพร้อมกินข้าวที่อยู่ตรงหน้าไปเรื่อยๆ
4 B# M, M8 J) l) J! W“ข้าวเดี๋ยวไปซื้อข้าวมาให้นะ นั่งอยู่เป็นเพื่อนไอ้ตุลย์นี่แหละ” ไอ้เจ๋งลูกไปกินข้าว
“ข้าวมึงรักมันป่าววะ” ผมถามตอนนี้มีแค่ผมกับมัน
“อืม” มันตอบแค่นี้หน้ามันก็แดงแระ สัส จะเขิลไปไหนเนี้ยะ
( |5 A1 a3 I: J& T“แล้วมึงได้รับความรักจากมันพอป่ะ”
$ k3 N/ j5 P- H  r, D“เกินไปด้วยซ้ำ”
* b2 J4 j! k  q3 s9 s. i“น่าอิจฉาเนอะ”
“ทำไมหรอ พี่โชว์เค้าทำไมหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอก” ทำไมยังไม่มานะ หรือจะนอนไม่ยอมตื่นเนี้ยะ
“มาแล้ว อ่ะผัดผักรวม”มันยืนข้าวแกงที่มีแต่ผักให้ไอ้ข้าว ไอ้ข้าวทำหน้าเอียนๆ
“กินให้หมดด้วย”
: ?$ B: o, w$ J0 X& [- s1 [3 xตอนที่ 66  ก็ผมรักคุณไงครับ
“ทำไมมีแต่ผักอ่ะ เยอะด้วย” ไอ้ข้าวเริ่มต่อรอง  เห็นคู่นี้ถึงมันจะกัดกันแต่มันก็น่ารักดีอ่ะ อิจฉา
9 {9 [4 n8 t% G* Q$ L6 o# j“กินไปหรือจะให้ป้อน”
“โอ้ยเลิกหวานกันสักทีเหอะ”
) ~  T0 {( \4 S3 ^8 c“ทำไมอิจฉาหรอมึง ถ้ามึงอยากหวานนู้น มาแระ” ผมมองไปทางที่ไอ้เจ๋งมอง เป็นไอ้โชว์ครับ ตื่นได้แล้วหรอมึง แมร่งคอยดูจะไม่พูดด้วยเลย มันเดินยิ้มแฉ่งเดินตรงมาหาพวกผม แล้วนั่งลงข้างๆผม
“เฮียไปทำไรมัน หน้าบึ้งแต่เช้าแระ” ไอ้เจ๋งถาม
“ออกมาก่อนทำไม” มันไม่ได้ตอบไอ้เจ๋ง แต่หันมาถามผม ผมนั่งนิ่งไม่สนใจ กินข้าวที่เหลือในจานต่อไป
“เดี๋ยวมาไปซื้อข้าวก่อน อย่าไปไหนละ” มันบอก แล้วเดินไปซื้อข้าว
“ทำไมไม่คุยกันดีดีล่ะ” ไอ้ข้าวบอก
- v) Y" s/ ^7 Z0 O& r“ดูมันดิ รู้เรื่องเชี่ยไร ทำไม่รู้เรื่องอะไร”
“ไงก็คุยกันดีดีละกันล่ะ” ไอ้ข้าวบอก สักพักมันก็กลับมาพร้อมข้าวกับน้ำ ผมกินเสร็จพอดี จะลุกเอาจานไปเก็บ
“จะไปไหน” มันถามแล้วดันผมให้นั่งกลับลงไปที่เดิม ผมก็นั่งลงนิ่งไม่ได้พูดอะไรต่อ ไอ้ข้ากับไอ้เจ๋งคงเห็น มันสองคนเลยลุกเอาจานไปเก็บ แล้วบอกจะไปซื้อของแป็บนึง เหลือผมอยู่สองคนแล้วครับ
) S' a8 Y9 w( i/ s) A“เป็นอะไร”
“ป่าว”
“ก็เห็นๆ กันอยู่ ขอโทษละกันที่ไม่ตื่น แต่เดี๋ยวก็จะตื่นแล้ว รอแป็บนึงก็ไม่ได้” มันพูดในสิ่งที่ มันคงรู้ว่าผมงอนมันเรื่องอะไร
% p4 o& K* W: O“จะไปเรียนแระ”
“หายโกรธเถอะนะๆๆ เค้าขอโทษ” มันทำเสียงง้อออดอ้อน ซึ่งไม่ค่อยได้เห็นทำไหร่นัก  
; c6 x+ I2 z8 S4 r  R# U9 n“อุบาทว์” ผมด่าออกไป ไม่ได้จริงจังอะไร
5 }5 R; M: }- R% p4 c( n“ด่าเค้าทำไม หายงอนแล้วใช่ป่ะ”
" H2 Y% q0 y5 T) E4 ]“สำคัญตัวผิดไปแล้ว ใครเค้าไปโกรธไปงอนคุณ” ผมสนุกที่ได้แกล้งมัน จริงๆ ไม่ได้โกรธอะไรมากหรอกครับ
! q" b- k% b9 Q" M8 E“ตุลย์ คร้าบจะให้เค้าทำยังไงล่ะ ถึงจะยอมหายโกรธ”
“จะไปเรียนแล้ว ไอ้ข้าวมาพอดี” ไอ้ข้าวกับไอ้เจ๋งก็กลับมาพอดี ผมก็ลุกขึ้นเลยครับ
“ข้าว เจ๋ง ไปเรียนก่อนเถอะ เดี๋ยวไปส่งตุลย์เอง”
“เรื่องไรละ” ผมรีบตอบกลับ
“จะไปคุยดีดี หรือจะให้ป่าวประกาศตรงนี้ว่ามึงเป็นไรกับกู” อะไรว่ะ เมื่อกี้ยังพูดเพราะๆ อยู่เลย โหไม่มันเลย ความอดทนต่ำจริงนะมึง ผมจำต้องเดินตามมันไปที่รถ แล้วก็ขึ้นไปนั่งอยู่บนรถทั้งคู่
9 Q/ Y+ O/ G9 ?5 i5 }“จะหายงอนได้ยัง จะให้ทำไงว่ะ”
; Q# Y" ]3 f, }“โอ้ยรำคาญ น่าเบื่อโว้ย” ผมสบถออกไป
“เป็นเชี่ยไร แค่กูตื่นสาย มึงจะโกรธอะไรนักหนาว่ะ ทำตัวอย่างกับผู้หญิง” ผมชะงัก และอึ้งกับสิ่งที่มันพูด ผมยอมรับว่าเสียใจและโกรธมาก
“ใครๆ ทำให้กูเป็นแบบนี้ มึงไม่ใช่หรอ หากกูไม่มาเจออะไรแบบนี้ กูคงมีชีวิตที่ปกติสุขไปแล้ว ขอโทษที่กูวุ่นวายเกินไป ขอโทษที่กูขี้งอน ขอโทษทีเอาแต่ใจตัวเอง” ผมพยายามกลั้นความเสียใจ ไม่ให้น้ำตาไหลออกมา ผมนั่งนิ่งไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้น
“ตุลย์กูขอโทษ” มันพูดเสียงเรียบ
% [2 Y, _4 p" ?& \“แล้วไง ทำไม กูเป็นห่วงมึง กูรักมึง กูทำทุกอย่างเพื่อมึง แต่ทำไม” ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
“ตุลย์” มันเรียกชื่อแล้วจับมือผมไว้
“กูไปเรียนก่อนนะ” ผมสะบัดมือมันออก แล้วเปิดประตูจะลงจากรถ
6 `. x) ^) W+ V, l2 K) {! G1 z% e4 f“เดี๋ยว” ผมหยุดฟัง
2 Q5 ^$ K2 H" x6 v8 B“แล้วเลิกเรียนจะมารับนะ” ผมก็ปิดประตูแล้วเดินไปเรียน ผมเดินมาถึงห้อง ไอ้คิว ไอ้ข้าว ไอ้พจน์ ก็หันมาหาผม ไอ้เจ๋งคงไปเรียนแล้ว
6 H" p0 Y6 `, \! \( q# K4 a% ^* ~8 z“เป็นไงบ้างตุลย์” ไอ้ข้าวถาม คงเห็นสีหน้าผมไม่ดีขึ้น
“ไม่มีไรหรอก” ผมตอบยิ้มๆ มันก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไรผมอีก ผมก็ไม่เป็นอันนั่งเรียนหรอกครับ นั่งคิดไปเรียน ที่จริงผมก็ผิด ที่งอนไม่เข้าเรื่อง รู้ว่ามันขี้โมโหก็ไปแกล้งมัน แต่ผมไม่ชอบที่มันพูดเลย ทำไมต้องพูดแบบนั้น โอ้ยคิดมากปวดหัวโว้ย
“เออ กูขอตัวกลับก่อนนะเว้ย” ผมหันไปบอกพวกนั้น หลังจากเลิกเรียน
“เออ ดีดีละมึง อย่าคิดมาก คุยกันดีดี” ไอ้คิวเข้ามาตบไหล่ผมแล้วพูด
$ |7 d2 j2 C' b“คุยกันดีดีนะตุลย์” ไอ้ข้าวบอก ผมปวดหัวรีบนั่งรถแท็กซี่กลับมาที่ห้อง กินยาแล้วนอนเลย ไม่ได้ป่วยอะไรหรอกครับ แค่ปวดหัวนิดหน่อย กินยาก็หลับไปเลยครับ ตื่นมาก็มืดแล้ว สองทุ่มได้ ผมเดินออกไปนอกห้อง เห็นไอ้โชว์นอนหลับอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ ผมมองดูมันอยู่สักพัก มันคงรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา แล้วมายืนหน้าผม
“บอกว่าจะไปรับไง” มันถามเสียงเรียบ
“ปวดหัวเลยกลับมาก่อน”
“เป็นไรมากป่าว กินยายัง หิวมั้ย” มันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
. j$ E% k$ g# J, h% i6 }“ไม่เป็นไร นอนพักแล้ว ดีขึ้นแล้ว”
“กูขอโทษ”
1 Z& M7 P! j- r/ Y, H% S0 t6 H; b" ~“กูไม่ชอบ กูเหมือนผู้หญิงหรอ” ผมตอบเสียงประชด
# B$ Q( `8 n/ J“กูขอโทษ กูแค่อารมณ์ร้อนเลยพูดอะไรไม่คิด กูชอบที่มึงเป็นแบบนี้ เป็นห่วงกู รักกู กูมีความสุข กูขอโทษนะตุลย์” มันพูดพร้อมจับมือผมไว้
  y' }5 F* N" ]& n: d$ V“อืม อย่าพูดอีกนะ” ผมไม่รู้จะโกรธ จะทะเลาะกันไปอีกเพื่ออะไร
) f: Z% w9 Q% o" n8 M0 M“ไปหาไรกินกัน”  มันพูดดูยิ้มแย้มแล้วจับมือผม
' ~- Z; I7 _1 N# f“ขอไปล้างหน้าก่อนได้ป่ะ”
“ไม่ต้องล้างก็น่ารักจนอดใจไม่ได้แล้ว หรือจะกินอย่างอื่นก่อนไปกินข้าวดี กินตับม่ะ” เชี่ยทะลึงไม่เคยเปลี่ยนแปลง
“สัส ปล่อยเลย จะไปล้างหน้า หิวโว้ย” ผมเดินไปเข้าห้องน้ำครับ
“หิวตับเหรอ” มันพูดไล่หลัง
0 Q4 M; ~, S: Z( @' Y( i“กูไม่ชอบกินตับโว้ย กินแล้วจะอ้วก” ผมพูดไปตามความจริง ล้างหน้าล้างตาเสร็จมันก็พาผมมากินข้าว
“กินเต็มที่เลยนะ เค้าเลี้ยงเอง” มันบอกผม พร้อมสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ
: _9 H: q9 P1 t: e- `! U; h“เลิกพูดงี้เหอะ เดี๋ยวกูกินไม่ลง”
“คนอะไรพูดเพราะๆ ด้วยก็ไม่ชอบ”
“ไอ้ชอบอะมันชอบ แต่มันไม่ใช่กับมึง มันไม่เข้ากันหรอก” ก็จริงอ่ะ ปากอย่างไอ้โชว์ พูดเพราะมันแปลกๆ หรือกูชินว่ะ ชอบให้มันด่า มันพูดหยาบๆ
“เหรอครับคุณตุลย์ ไม่ชอบให้ผมพูดเพราะหรอครับ” มันเลยแกล้งผมใหญ่เลยครับ
“ครับคุณเชี่ยโชว์ จะพูดเพราะทำจวยอะไรหรอครับ”
$ {. M" ~) }, b9 e/ h8 P. c' r“ก็ผมรักคุณไงครับ” มันพูดสีหน้าจริงจัง พร้อมเอาดอกกุหลาบที่เค้าประดับโต๊ะยื่ยให้ผมหนึ่งดอก ผมก็เขิลดิครับ ก็ยิ้มๆ แล้วรับดอกไม้มา
“แล้วคุณรักผมไหม”
- \- _4 r( ^7 E6 B! G# l  D“เอ่อออ” ยังไม่ทันจะตอบพนักงานก็มาเสิร์ฟอาหารพอดี
. t# _2 c8 D" p. h$ Z4 n. r“กินๆๆๆๆ” ผมเร่งมัน หิวครับ อาหารมาถึงผมก็ตักกินเลยครับ มันก็ตักให้ผม
  U2 |+ ?& ?& G5 G- w5 A" n“ยังไม่ตอบเลย”
6 o9 Y5 d3 V$ G“รักเหมือนกันคร้าบบบ”
# M2 \* J8 O3 [3 T“อะไรไม่จริงใจเลย” มันต่อว่ากลับมา
, @, d! _% o; d8 [) F+ i; Q“การกระทำยังไม่พออีกหรอ ยังแสดงออกไม่พอใช่ไหม” ผมถามมันกลับ
“ครับๆๆ รู้แล้วครับว่ารักจริง”
“กินนี้ไปเลยไป” ผมตักกับข้าวให้มัน
“ขอบคุณครับ”
“โอเค จะเลิกพูดแบบนี้ได้ยังเนี้ยะ ปวดหู” ผมพูดขำขำ มันพูดเพราะๆ ก็น่ารักไปอีกแบบครับ
“เออเลิกแล้วๆ พอใจไม๊”
5 M2 Z7 I8 f* S6 I. z6 O/ h“งี้สิถึงเรียกว่านายโชว์” มันก็ยิ้มๆ กินเสร็จก็กลับห้องกันครับ
1 |$ g3 X0 h% [“ไปอาบน้ำเลย รีบนอนเดี๋ยวปลุกก็ไม่ยอมตื่นอีก” ผมบอกมันตอนนี้มันกอดผมจากด้านหลัง
0 e' N8 y. \& X' i) E, c4 t# |“โห อาบพร้อมกันดิ”
. b. c5 S0 W. g“ไม่เอาอึดอัด ห้องน้ำไม่ได้ใหญ่โตอะไร” ผมบอกพร้องแกะมือตุ๊กแกมันออกจากเอว
. ?, F* Y& A" ]- o6 \“วันนี้อิ่มเลยเนอะ”
“อืม มากอ่ะ” ผมตอบมัน
“กลับเลยมั้ย” มันหันมาถามผม
“ยังไม่อยากกลับเลย พาไปขับรถเล่นหน่อยได้มั้ย”
$ d! |. T- _4 _0 f1 l' k. F“ไปสิ”  มันพาผมขับรถเล่นแถวชานเมือง ก็ขับไปเรื่อยๆแหละครับ
“ตุลย์ มึงคิดว่ากูจะเป็นคนสุดท้ายของมึงมั้ย” อยู่ๆ มันก็ถามผมขึ้นมา
“เอ่ออ ไม่รู้สิ” ผมตอบไป เพราะยังไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
“สำหรับกูนะ มึงคือคนที่กูอยากอยู่ด้วยไปจนตาย”
+ w. |, `+ F6 h$ o* W; L8 z; g$ ~“โชว์ มึงอย่าพูดอย่างงี้เลย เราไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นอย่างไร ถึงวันนั้นเราอาจจะไม่ได้เป็นอย่างวันนี้ก็ได้”
- U# A# w. z: b“ตุลย์ มึงก็อย่างพูดอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะกูรักมึง รักมาก”
) d8 @. D/ q7 c6 e: [( [“อืม ให้อนาคตเป็นตัวตัดสินแล้วกัน วันนี้เราทำให้ดีที่สุดก็พอ” ผมบอกมัน
+ S: q* r2 n* I; O# z1 d“อืม กูจะไม่มีวันทิ้งมึงตุลย์” มันพูดพร้อมกับเอามือมากุมมือผมไว้ ผมรับรู้ได้ถึงใจที่มันส่งมาให้ผม
“อืม กูจะรอดู” ผมบีบมือมันตอบกลับไป
4 p: E. C; U/ s/ K! w“โชว์ มึงอยู่ไหน”  ผมโทรศัพท์หามัน วันนี้มันมาส่งผมที่มหา’ลัย แล้วมันก็หายไปเลย
  @( a0 Y& ~: c$ Y$ x& h( z“อ่อ มาช่วยงานที่บ้านอ่ะ วันนี้คงไม่ได้กลับนะ กลับเองได้ไหมตุลย์”
, _  s4 g9 M! G  |9 I9 \“งั้นหรอ ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูกลับเอง”
“อืม อย่าลืมกินข้าวนะ”
* `0 D+ s& D8 g  U4 W. ^5 x0 `“อืม มึงด้วย” แล้วก็วางสายกันไป ผมเลยกลับพร้อมไอ้ข้าวกับไอ้เจ๋ง ว่าจะไปขึ้นมอเตอร์ไซด์หน้ามอ
, E/ l1 x+ U0 v1 y“อืมเดี๋ยวกูกลับพร้อมมึงนะข้าว”
“มีไรป่าว แล้วเฮียไม่มารับหรอ”
“อ่อ มันมีธุระอ่ะ เดี๋ยวกลับเอง” แล้วพวกเราก็นั่งรถไอ้คิวซึ่งมาส่งที่หน้ามอครับ
. e. K0 ^- ?4 q! b0 f4 e6 F& a“ไปกินข้าวกันป่าว” ไอ้เจ๋งถาม หลังจากลงจากรถมาแล้ว
“ตุลย์ไปกินข้าวก่อนนะกูหิว” ไอ้ข้าวบอก พร้อมทำท่าเอามือกุมท้อง
“อือๆ ไปกินกินไรที่ไหนอ่า”
“ไปกินสเต๊กดีกว่าอยากกิน” ไอ้เจ๋งบอก แล้วออกเดิน ไม่ฟังความเห็นใคร แต่ผมกินอะไรก็ได้ครับ ผมเดินผ่านร้านกาแฟ ทำให้ผมนึกเรื่องหนึ่งที่ผมลืมไป เรื่องน้องซันที่ผมบอกว่าจะช่วย เอาไว้กินข้าวเสร็จค่อยโทรหาน้องละกัน
% Z3 I$ }$ \  L/ ]“เออ แล้วเฮียไปไหนว่ะ” ไอ้เจ๋งถาม
“ไปทำงานที่บ้านอ่า”
1 c5 H& L5 ?( `: L  W* l& ]5 D“เฮ้ย หรือไปติดสาวที่ไหนว่ะ” ไอ้ข้าวรีบตีแขนไอ้เจ๋งเชิงปรามเลยครับ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน เพราะปากแมร่งก็เป็นงี้แหละ
“ไม่รู้สิ” ผมตอบได้แค่นั้น สักพักมันก็ส่งข้อความมา
. l! @3 v  b3 f$ E0 c“กินข้าวยัง อย่าลืมกินนะ” ผมเลยพิมพ์ตอบกลับไป
4 |! {6 f. H: y“กำลังกิน มึงก็อย่าลืมกินละ ตั้งใจทำงานนะ”
“ยิ้มเชี่ยไรว่ะ บ้า” ไอ้เจ๋งว่าผม
  y+ d+ G6 h0 K! a* I, I# |9 i3 o“เรื่องของกู สัสส”
“แล้วนี้มึงจะไปไหนต่อ” ไอ้เจ๋งถาม
  g: K/ z0 F9 s" i6 b“เดี๋ยวกู ซื้อของนิดหน่อย แล้งก็กลับอ่ะ”
  `1 w# j+ d1 i* K8 l( ^6 b1 w“เออๆๆ” แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับ ผมเลยโทรหาน้องซัน
# o, c+ z$ E- U" T“หวัดดี นี่พี่เองนะ”
“ครับพี่ตุลย์”
9 V+ }0 N7 O6 Q. l) v“เป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหม”
% e8 Y1 Y8 X2 k' x“ครับ” น้องซันตอบเสียงไม่สู้ดี
1 Y8 J- g$ B- n, K  l" f# d) _2 I“อยู่ไหนเนี้ยะ”
“ห้องครับ”
“ออกมาเจอพี่ไหม”
3 _4 ~& o# E! E' ^8 z“ที่ไหนครับ”
9 v; ^0 i7 j) _“ร้านเดิม”
“ครับ ออกไปแล้วครับ” ผมเข้าไปนั่งรอ สักพักน้องซันก็มา ยังอยู่ในชุดนักเรียนอยู่เลย เห็นแล้วคิดถึงชีวิตสมัยมอปลาย
5 z/ C( A$ V& [; q8 V4 Q  x“สวัสดีครับ พี่ตุลย์”
' a1 X, |) h  L0 s“หวัดดี สั่งอะไรก่อนสิเดี๋ยวพี่จ่ายเอง” น้องซันก็เดินไปสั่งแล้วลงมานั่งฝั่งตรงข้ามผม
“เป็นไงบ้าง กับโป้งเป็นไง”
“ก็เรื่อยๆครับ เหมือนเดิม”
“เหรอ พี่ถามจริงๆ ซันมีความสุขมั้ย กับการคบกับโป้ง”
“มีความสุขสิครับ สำหรับพี่โป้งคือคนที่ผมรักมาก แค่ผมได้อยู่กับพี่เค้าผมก็มีความสุขแล้ว” น้องซันตอบมาด้วยเสียงเรียบๆ แต่แฝงด้วยอารมณ์เศร้า
$ z; R( z& g2 k0 D4 G“พี่ไม่รู้นะ ตอนที่ซันกับโป้งอยู่ด้วยกันเป็นอย่างไร แต่พี่เชื่อว่าความรักของซัน ต้องทำให้มันลืมเรื่องเก่าๆ ได้ ซัลต้องรักมันให้มากๆ นะ”
( F/ u( Q. k+ i“ครับ ผมสัญญา”
“อืม พี่เป็นกำลังใจให้เสมอนะ มีอะไรใหช่วยบอกพี่ได้เลยนะ พี่เต็มใจช่วย ถือว่าพี่เป็นพี่ชายอีกคนละกัน”
“ของคุณพี่ตุลย์มากเลยนะครับ ผมจะรักพี่โป้ง แล้วทำให้พี่โป้งลืมเรื่องเก่าๆ ให้ได้”
0 o+ b5 x! p, ?! Q; Z, L6 }, G$ S' q- r7 n“พี่เชื่อว่าซันทำได้” ผมเอามือน้องซันมากุมให้กำลังใจ
“แล้วนี่กินข้าวยัง”
3 v0 M) d: C8 d. s: E“ยังเลยครับ พี่โป้งบอกว่าเดี๋ยวจะมารับไปกิน แต่ยังไม่มาเลย” นั่งคุยกันไปสักพัก ไอ้โป้งก็โทรมาหาน้องซัน ผมเลยจ่ายเงินแล้วเดินออกมาส่งน้องซันที่ปากซอย
3 J7 }7 U! @0 [; B“ส่งแค่นี้พอครับ เดี๋ยวผมรอพี่โป้งตรงนี้แหละ” ไม่ทันขาดคำ รถไอ้โป้งเลี้ยวเข้ามาพอดี
“ตุลย์” มันเปิดกระจกแล้วรีบเรียกผมที่กำลังจะเดินกลับ ผมเลยจำต้องเดินกลับมา
“อืมว่าไง” มันมองผมกับน้องซันสลับกัน ประมาณว่ารู้จักกันหรอ
. `) e( u2 i( r“เอ่ออๆ คือเป็นรุ่นน้องของเพื่อนอ่า” ผมจำต้องโกหกไป ไม่อยากให้น้องซันไม่สบายใจ
1 R! ~! j9 p8 e5 g) }“อืมๆ ใช่ครับ” น้องซันรีบพยักหน้าเห็นด้วย
“ขึ้นรถมาก่อนเร็ว รถติด” ไอ้น้องซันก็เปิดประตูขึ้นไป
“มึงด้วยตุลย์” มันบอกผมที่ยังไม่ขึ้นรถ
; K6 e" M5 `2 x& |3 b9 T“คือกูจะกลับแล้ว”
' j0 _8 w) E" @“ขึ้นมาก่อนเร็ว” ผมก็เลยต้องขึ้นไป
9 _# J- R- f, e/ v. k“แล้วนี่ไปไหนกันมา”
! Q# C2 k5 X: E- m“ก็เจอน้องเค้าที่ปากซอยนี่แหละ จำได้เลยทัก” ผมกลายเป็นคนขี้โกหกไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ยะ
; a# {5 F3 A) g& u8 ^“แล้วนี่จะไปไหน เดี๋ยวกูต้องกลับแล้ว” ตอนนี้ผมนั่งหลังครับ แล้วน้องซันนั่งข้างคนขับ
“ไปกินข้าวด้วยกันก่อนสิ”
“เอ่อ กูกินมาแล้ว”
“ทำไมตุลย์ แค่นี้ต้องปฏิเสธทุกอย่าง ไม่อยากอยู่กับกูขนาดนั้นเลยหรอว่ะ” มันพูดเสียงประชดประชัน
/ g+ {# h' d% \7 e( X9 ~
“ไม่ใช่อย่างนั้น แต่กูไม่ว่างจริงๆ”จะว่าไปผมก็คงหนีการเผชิญระหว่างเราสามคนมากกว่าน้องซันก็นั่งเงียบไม่พูดอะไร
" @$ g0 b4 J! L0 s& m# P; L( i: I* J4 _“ตุลย์”
1 D$ ~/ W1 i- Q! |, ~. o0 D4 ?“หึ” มันเงียบไปสักพัก
“กูรักมึงนะ” ผมอึ้งไปสักพัก
“เออ กูก็รักมึง เป็นเพื่อนกันไม่รักกันได้ไงว่ะ” ผมรีบตอบแก้ไขสถานการณ์ไป ในขณะที่รถจอดติดไฟแดงพอดี
“เออ งั้นเดี๋ยวกูกลับเลยละกันนะ พี่กลับก่อนนะซัน”
$ a, g+ G# x; [3 q! e“ครับ ขอบคุณครับพี่ตุลย์” ผมรีบเปิดประตูลงมาโดยที่ไม่ได้ฟังคำทักท้วงของไอ้โป้งทำไมมึงต้องเลือกที่จะพูดคำนั้นออกมาด้วยว่ะ มึงไม่คิดว่าคนที่นั่งข้างๆมึงจะเสียใจหรอว่ะ

+ Y) O8 X; `& c* S8 O' |

, J$ r, J# T# X& F- {/ e
* T3 J% H* y3 T( g
2 d- Z2 X4 Q: F1 ^0 w

Ifoot-ballZ

อ่ะจูบเลย จูบเลย จูบเลย 55+เชี่ยสุดฤทธิ์ อิอิ...

1712

อ่ะจูบเลย จูบเลย จูบเลย

Nuthz123

ขออ่าต่อนะคับ

snowy69

อ่านตอนนี้จะไปทำงานเลวนายว่าแร้ววว

boommy

ขออ่าต่อนะคับ

cherry-p

ชอบมากๆเลยครับบบ

Banklovebank

ขอบคุณครับ

takuza121

ขอบคุณครับผม

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

imanaji

ขอบคุณมากๆๆครับ

tamia

ขอบคุณนะคร๊าบบบ

loveza123

น่ารักคับ เยสๆ *

mind19mindPSU

วันนี้ขอมาอ่านต่ออีกนะครับ

red

ขอบคุณครับ

pkclub2146

วินคือคัย เริ่มมีมารหัวใจมาอีกแล้วใช่มั้ยนิ??

lookkybb1234

ความคิดดีอะ จะเอาไปทำในวงเหล้า

comsite777

ขออ่าต่อนะคับ

yiluvu

ขอบคุณมากๆเลยครับ