โสด UID23297
ลงทะเบียน2011-7-29
ออนไลน์2470 ชั่วโมง
วันเกิด1967 ปี 11 เดือน 1 วัน
อายุพิจิก
ที่อยู่ปัจจุบันไทย ตราด
โสด
ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
|
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
: R" F. @0 H5 I4 E5 |ตอนที่ 71 เรื่องเศร้าข้าวกับเจ๋ง
6 i9 A# N) M7 z0 G0 f' H! x“อืม อ่า” ผมหายใจเข้าเต็มปอดหลังจากจูบอันยาวนาน0 C& O$ P2 L7 h
“โชว์ ไม่ไหวแล้วอ่า” ด้วยอารมณ์ตอนนี้ผมกระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว m( y+ _6 c1 m D
“อึ อืมมม” ยอดอกของผมถูกหยอกเย้าด้วยปลายลิ้นของโชว์2 W5 Z: [- G/ q* \
“เดี๋ยวผมจะตอบสนองระบำเปลื้องผ้า ให้ถึงใจตุลย์เลยนะครับ”" m) I6 C+ r3 o3 h0 D
“อึ อือ อืม ซีดดด”
/ v- n6 L0 B, C4 @" g“อ่ะ อืม ไม่ไหวแล้ว”
* q1 l% B# _! |" O“อืม โอ้วววว” เราทั้งสองคนเสร็จด้วยความปรารถนา
+ B. h- N3 o5 x. F“ไงตุลย์นั่งยิ้มคนเดียว บ้าป่าวเนี้ยะ” ข้าวทักผมในห้องเรียนวันนี้ผมมาเรียนแต่เช้า มาคนแรกของกลุ่มเลยครับ
, D( L2 e; ?( C1 m+ O' i“ป่าว ไม่มีไร แล้วไงวันนี้มาคนเดียวละ” ผมถามเพราะปกติ ถ้าเห็นข้าวก็ต้องมีไอ้เจ๋ง7 d6 M/ m" Y' q1 M' P: H# Q
“ทำไม มาคนเดียวไม่ได้รึไง” มันตอบทำหน้าเศร้า ทะเลาะกันแน่เลย4 K9 L- G0 c5 U3 O6 y$ S
“ข้าวเป็นไรรึป่าว เล่าให้เราฟังได้นะ” ผมถามมันอย่างเป็นห่วง0 Y& W* }! A' R, u) J$ F8 S5 M5 b
“ตุลย์ อึก” มันกอดผมแล้วปล่อยโฮเลยครับ มันร้องไห้ ทำไมนะ ผมดันมันออกเพราะคนหันมามอง แล้วรีบดึงมือพามันออกไปนอกห้อง ไปที่ที่ไม่ค่อยมีคน5 k \* X* G, c! t
“ข้าวเป็นไร ไอ้เจ๋งมันทำอะไร บอกมาเดี๋ยวเราจัดการให้” : ?- G0 i0 b; x5 o6 G" p
“ตุลย์ เราผิดด้วยเหรอที่เราเป็นแบบนี้ เราผิดใช่ไหมที่เราเป็นแบบนี้ ฮือๆๆๆ” มันร้องไห้ไม่หยุด ร้องอย่างกับเด็ก- A; Q* p: b, ]2 v9 ^0 m
“เอางี้ เงียบก่อนแล้วค่อยๆ เล่าให้เราฟังนะ” ผมพยายามทำให้มันหยุดร้องไห้
6 Q5 `" z6 V& r) s“เราเลิกกับเจ๋งแล้ว”
1 D/ y$ X5 d5 e" _1 N2 B“มันบอกเลิกข้าวหรอ ทำไม”4 j9 d. [, I7 N8 D' r
“ป่าว เราบอกเลิกมันเอง มันบอกว่าเราไม่เข้าใจมัน เราไม่ดูแลมัน เราไม่ดีเองแหละตุลย์ มันดูแลเรามาตลอด แต่เราไม่เคยใส่ใจมันเลย เราทำตัวปกติเหมือนเดิม แต่มันทำตัวดูแลเอาใจใส่เรามากขึ้น เราไม่คู่ควรกับมันหรอก” 1 n* T9 h7 R4 Y0 y" R
“คิดดีแล้วหรอข้าว เรื่องแค่นี้เลิกกันเลยหรอ” ผมคิดว่าคงแค่ทะเลาะกัน ไม่ถึงกับเลิกหรอก
7 s9 X# ]) n) y$ B' V+ @0 {“เราคิดดีแล้วแหละ ชีวิตเรามันเดินทางผิดมาพอแล้ว เราควรจะไปทางที่ถูกสักที” มันพูดพร้อมรอยน้ำตาที่ยังหลงเหลือ
5 K# l: k) y m/ q“ถ้าข้าวแน่ใจ เราก็ขอให้ข้าวเข้มแข็งแล้วผ่านมันไปให้ได้ และจำไว้เราคนนี้จะอยู่ข้างๆ ข้าวนะ มีไรบอกเรา”
5 e# M( K. r7 \) H“อืม ขอบใจนะตุลย์” มันบอกยิ้มๆ5 | b. C) X6 w; A0 {; j8 D
“ไม่เป็นไร ไปเรียนกันเถอะ” แล้วผมกับมันก็พากันกลับมาที่ห้องเรียน
7 [& s8 n/ g1 h0 `0 U* F0 y“ไปทำมาว่ะไอ้ข้าว ตาแดงเชียว ร้องไห้หรอ” ไอ้คิวถาม คงเห็นคราบน้ำตาที่ยังหลงเหลือของไอ้ข้าว9 i4 y3 U! V; i, M6 y+ b0 y- |
“อืมเป็นไรหรอข้าว” ไอ้พจน์ก็คงเห็นเช่นกัน
* s6 _' K' R1 K* Y“ไม่มีไรหรอก แค่เลิกกับไอ้เจ๋งแล้ว” ไอ้ข้าวพูดยิ้มๆ ทำท่าเข้มแข็ง แต่ผมรู้ในใจมันอ่อนแอแค่ไหน
8 b9 n( N7 Q* O2 x“ฮะ!!! อะไรนะ” ไอ้คิวกับไอ้พจน์พูดขึ้นพร้อมกัน1 j3 P S/ m0 |0 O s
“อะไรว่ะรักกันขนาดนั้น กูไม่เชื่อหรอกว่ามึงจะเลิกกันจริงไอ้ข้าว” ไอ้คิวพูด ความจริงผมก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน# h# E; V! R7 C; p& Z
“ข้าวมึงเป็นไรเนี้ยะ มันทำไรมึง” ไอ้พจน์ถาม
5 y& h3 K3 j2 ~. b) ~' K0 k“คือพวกมึงอย่าถามมากดิว่ะ คนยิ่งพยายามทำใจอยู่” ผมรีบขัด( ?1 e' X) n. o4 u
“กูบอกเลิกมันเองแหละ กูเบื่อจบป่ะ” ไอ้ข้าวพูดออกมา; H; P3 I" H3 s, R C2 w
“สาสส เบื่อพูดมาได้ อย่าให้กูเห็นเดินด้วยกันนะมึง กูจะเตะให้” ไอ้คิวพูด* J0 A8 W6 w0 M) j# Z
“เออๆๆ ถ้ามึงเห็นกูเลี้ยงข้าวมึงเลย”
# o! B' q0 F* d" _7 @4 {“ได้ หนึ่งสัปดาห์ถ้ามึงยังโสดอยู่กูจะเลี้ยงข้าวมึงเหมือนกัน ไอ้ตุลย์ ไอ้พจน์เอาด้วยป่าววะ” ตายแระกลายเป็นเรื่องพนันไปแระ
4 N5 {8 l/ G7 H& _/ L. |+ O“เออกูเอาด้วย” ไอ้พจน์บอก! R3 q2 b* }, w" |
“เหอะๆๆ กูไม่เอาด้วยหรอก กูมีคนเลี้ยงกูแล้ว”
- j' O" }* i$ M6 \; F“แหมไอ้สาสส กูจะคอยดูคู่มึงจะไปได้สักกี่น้ำ” ไอ้พจน์ว่า
! x7 L7 X; E* k6 M“แต่กูว่าทีละหลายๆ น้ำเลยว่ะ” ไอ้คิวสมทบ ขำกันทั้งหมดเลยครับ เฮออ อย่างน้อยก็ทำให้ไอ้ข้าวหยุดคิดเรื่องเศร้าๆ
$ c( W# `. u1 A: N5 w“รู้ได้ไง มึงเคยลองรึไง เอามั้ยเดี๋ยวกูบอกเค้าให้” ผมบอกแต่จริงๆ แล้วใครจะให้ อิอิ
! Y- D, q* ~7 ?“เอาดิมึงกล้าให้กูก็กล้าลอง ว่าแต่มึงเหอะ หวงอย่างกะงูจงอาง จะกล้าให้กูหร๊อ” มันกลับตอบมาอย่างหน้าตาเฉย เอาไงดีว่ะ, h) u' C) j: j! K* p ~5 O
“พวกมึงอาจารย์มาแล้ว” เสียงระฆังช่วยชีวิต จากไอ้พจน์มาพอดี เฮอออ 9 v5 Z" o: F/ D7 E# L7 U/ B
“มึงกินข้าวไหนดีว่ะ” ไอ้พจน์ถาม: O% K) o6 A6 B
“ไปกินบาร์วิศวะป่าวข้าว” ไอ้คิว คนกำลังทำใจ เชี่ยจริงๆเลย
W6 S; c5 A# g. i; r" Z' p0 G8 ]“ไปดิ กินที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละที่มีพวกมึง” ไอ้ข้าวก็ตอบยิ้มๆ
( p6 m% k! a2 f' S“เอองั้นไปเลย” พวกเราก็มานั่งกินข้าวที่บาร์วิศวะกันครับ ผมเลยโทรหาไอ้โชว์ แบบว่าขอคิดถึงนิดนึง อิอิ1 P( F9 A7 ]) x5 M2 C) {* w% K
“หวัดดีพี่โชว์”
5 Y8 }0 W0 X/ D$ t$ Q$ v7 @“แหมไอ้ตุลย์ กูถึงว่าไม่มีคัดค้าน” ไอ้คิวว่า4 b6 V* P) |3 @9 S: t
“ก็คนเค้ารักกันหนิเนอะ” ไอ้โชว์พูดพร้อมนั่งลงข้างผมแล้วโอบไหล่ผม
' a; j% z @) ^: n, ^“อย่าดิ” ผมรีบแกะมือมันออก อายครับ คนเยอะแยะ6 K6 M9 O7 f0 r
“รักกันจริ๊งงงงงง” ไอ้คิวแซวผม แต่ผมสังเกตเห็นไอ้ข้าวหน้าเศร้า
- R/ R4 l I; d3 W {$ S+ b: T“อ้าวว ข้าวไอ้เจ๋งไม่มาด้วยหรอ” ไอ้โชว์เอ้ย ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลย ข้าวก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ8 Y( B ?" W: n9 t0 ]2 A' P
“เอ่อๆ โชว์” ผมรีบพูดจะบอกไอ้โชว์3 `9 h8 r+ e4 ], l6 O
“ไม่เป็นไรหรอกตุลย์” ข้าวรีบบอก
* ?$ T: w" b' V' Q: r“มีอะไรกันหรอ”0 e$ Z% Y% A7 `$ d7 t
“คือผมกับเจ๋งเลิกกันแล้วครับ” ไอ้ข้าวบอก, Q+ v8 t) s3 k2 k
“เฮ้ยย!! จริงดิถึงว่าเมื่อเช้าไอ้เจ๋งหน้าอย่างกะตูด ไม่พูดไม่จา พูดกันดีดี ปรับความเข้าใจกันรึยัง”
' V ]+ g( \* X h$ e; m9 K8 x2 p“เอ่อ ยังเลยครับ ผมกับมันยังไม่ได้เจอกันเลย”5 t1 C5 K; `5 e; L4 R L
“พี่ว่านะคุยกันก่อนมั้ยว่าจะเอาดยังไง อย่าเพิ่งบอกว่าเลิกกันเลย คิดดีดีนะว่าสองคนเคยทำอะไรกันมาบ้างกว่าจะมีวันนี้” โหไอ้โชว์พูดดีดีกับเค้าก็เป็นด้วย7 S9 c( t* P U# J3 L
“อืมจริงด้วย ยังไม่ได้คุยกันเลย ทำไมไม่ลองคุยกันก่อนล่ะ” ผมเห็นด้วยกับไอ้โชว์$ x' @$ r+ a8 d" i
“เฮ้ย!! พูดถึงก็เดินมาโน้นแระ” ไอ้คิวพูด ผมเลยหันไปมอง ไอ้ข้าวนั่งก้มหน้าไม่พูดไม่จาเลยครับ
, q: z3 Y6 ]0 s" M/ a/ L7 ~( ?“ไอ้เจ๋งมานี้ดิ” ไอ้โชว์เรียกไอ้เจ๋งมาแล้วครับ เอาไงละทีนี้
. L d" ~% A8 o7 N- z. Z5 ~“หวัดดีเฮีย” แล้วมันก็ชะงักเมื่อเห็นพวกผม รวมถึงไอ้ข้าวที่นั่งก้มหน้าอยู่ เกิดภาวะเงียบกันไปสักพัก" G5 L- c! y6 j, d/ G% H
“นั่งลงก่อนดิ” ไอ้โชว์บอก
1 X3 k9 J0 s& Y0 @0 z“เอ่อ ไม่เป็นไรเฮียผมกำลังจะไปห้องสมุดอ่า” ไอ้เจ๋งรีบพูด แล้วเดินไปเลย ให้มันไปอย่างนี้สิ ทั้งคู่เลย/ X$ d; e7 E5 S. N- ]/ X1 Q' |
“เฮอออ” พวกแทบจะถอนหายใจมาพร้อมๆ กันแทบทั้งโต๊ะ ไอ้ข้าวยังคงเงียบ1 z# h* @, C% k# h; u
“ข้าวคิดดีดีละกัน เรื่องความรักเป็นเรื่องของคนสองคน” ไอ้โชว์พูด
& {" b% w0 K t3 `“ข้าวพวกกูยังอยู่ข้างมึงนะเว้ย” ไอ้พจน์พูด ทุกคนต่างก็เป็นกำลังใจให้ไอ้ข้าว ไม่คงไม่แย่ไปอย่างที่คิดหรอกครับ/ h, X0 T3 v) Y" A" I
“ขอบคุณนะครับพี่โชว์ ขอบใจพวกมึงทุกคนด้วยนะ” ไอ้ข้าวพูดยิ้มๆ
& R5 O# V5 r( f, p: w- P“ข้าวเย็นนี้ไปเศร้ากันดีกว่า” ไอ้คิวออกความเห็น เรื่องแบบนี้ต้องเศร้ากันสักหน่อย
2 v2 A3 C& M5 e8 e. T6 D$ k% {' T“อืมเอาดิ ไปกันทุกคนเลยนะ ไปให้หายเศร้ากันไปเลย”
& r1 n4 U1 H6 W& N“เอ้า ชนนน” เรื่องเศร้าวันนี้สำหรับไอ้ข้าวครับ
; R7 k6 Y- {, y6 p# B7 }8 W“ขอบคุณพวกมึงด้วยนะเว้ยที่อยู่ข้างๆ เรา” มันพูดพร้อมกระดกหมดแก้ว แก้วแล้วแก้วเล่า วันนี้ไอ้โชว์ไม่ได้มาด้วย มันบอกอยากให้เพื่อนๆ ได้คุยกันมากกว่า8 F- }2 g0 _1 M' `" q, J
“หายเศร้าๆๆ นะมึงวันนี้เต็มที่”
7 S- O1 S. c" B“เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อทางเดินที่ถูกต้อง ไอ้เชี่ยเจ๋งไปตายที่ไหนก็ไป เอ้าชนนน” ไอ้ข้าวพูด สงสัยจะเมาพูดซะลั่นร้านเลยดีนะเพลงมันดัง : U- u! p3 @0 s7 S! a
“ไอ้ข้าวไหวนะมึง” ไอ้คิวพูด+ K1 e0 E+ p% q" N: G% ^
“แหมกลัวไรมีพวกมึงอยู่ หรือพวกมึงจะทิ้งกู” เมาแล้วแหละพูดแบบเนี้ยะ
4 X2 ? q w3 U( z“ตุลย์มึงอยากให้มันคืนดีกันป่าววะ” ไอ้คิวกระซิบถามผม& \0 b2 s1 j3 Q; A& `0 x0 q# W
“อืม อยากดิ พูดจริงๆ กูไม่ชอบไอ้ข้าวเป็นแบบนี้เลยว่ะ”
: V3 R# |) J/ m6 d“มึงโทรตามไอ้เจ๋งมาดิ” ไอ้คิวบอก ผมเลยเดินออกไปโทรหาไปเจ๋ง แต่มันบอกจะไม่มา กว่าผมจะคะยั้นคะยอให้มันมาก็นานอ่า กลับมาไอ้ข้าวก็ยังกระดกไม่เลิก เฮออ นานๆที่จะเห็นมันแบบนี้ สักพักไอ้เจ๋งก็มาครับ; a/ J# }# V2 z& t8 j
“เออ มึงมาแล้วก็ดี อยู่ข้างในอ่าเมาเป็นเมาแล้ว” ผมบอกมัน8 X# C1 c f7 o3 Z( {( E
“ตุลย์ มึงยังไม่รู้หรอว่ากูกับมันเลิกกันแล้ว แล้วมึงจะให้กูมาทำไม กูเลิกกันแล้วเข้าใจมั้ย” ไอ้เจ๋งพูด ผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้เหมือนกัน
2 {2 T( g- i1 J& `- ]- D8 v“เจ๋งมึงกับมันกว่าจะมีวันนี้ได้ผ่านอะไรกันมาบ้างมึงจำไม่ได้เลยหรอ เอางี้มึงรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวกูมา” ผมบอกมันแล้วเดินกลับเข้าไปในร้านไปลากตัวไอ้ข้าวออกมา
" z7 d" X- a+ k! Q7 u/ T; [“อ่ะมึงคุยกันเลย คุยกันให้รู้เรื่อง” ผมบอกมันสองคน8 K1 o7 @ J5 I% Y& P6 J2 t
“ตุลย์พาเราออกมา เพราะอยากให้เราเจอกับมันเนี้ยะนะ ตุลย์ไม่เข้าใจหรอว่าเราเลิกกันแล้ว” ไอ้ข้าวพูดพร้อมจะเดินกลับเข้าไปในร้าน S7 T8 n/ _) Q1 W* e; S
“ตุลย์กูฝากดูแลมันด้วยละกัน กูว่ากูกับมันห่างๆกันสักพักดีกว่า” ไอ้เจ๋งพูดพร้อมเดินจากไปปล่อยให้ผมยืนอยู่กับไอ้ข้าวที่เริ่มสะอื้น ร้องไห้/ L, F. x( G( |! [4 B
“ฮือๆๆ เห็นมั้ยตุลย์ ตุลย์เห็นแล้วใช่ไหม ว่ามันไม่รักเราแล้ว แล้วตุลย์ยังจะทำยังงี้อีกทำไม” ไอ้ข้าวพูดไปร้องไห้ไป" [% f9 Y- D/ n! ?4 c& a
“เอ่อข้าว เราขอโทษ เราแค่อยากให้ข้าวคืนดีกัน”
* `4 W) O$ k+ Q M1 m“ฮือๆๆ มันเป็นไปไม่ได้แล้ว”
0 |" u- w$ L/ y9 l% k; P“เอางี้หยุดร้องไห้ก่อนนะ แล้วเข้าไปข้างในกัน” ผมก็พามันเข้ามาข้างใน มันก็กระดกใหญ่เลยครับ ไอ้คิวกับไอ้พจน์ก็หันหน้ามาเชิงถาม ผมก้ได้แต่ส่ายหน้า8 |; O+ b% V0 W, ?+ [, |" ]
“เฮ้ย ข้าวพอได้แล้ว เดี๋ยวก็เมาตายหรอก” ไอ้พจน์ห้ามไอ้ข้าวที่กระดกไม่เลิก
- B! Z; S1 k8 k“ไม่กูจะกินๆๆๆ ให้ลืมๆๆ ชีวิตกูก็มีแค่นี้แหละ กูไม่มีค่าอะไรหรอก” ไอ้ข้าวทั้งกระดกทั้งร้องไห้ เฮออ ให้มันได้อย่างนี้สิ 7 j! M0 I% s7 {+ O
ติดๆๆ ข้อความเข้า% h9 U7 _: {+ G* m
“จะกลับยังจะไปรับ” ผมเลยออกไปนอกร้าน โทรกลับหาเจ้าของข้อความ% U' d) d& L) x- G+ }3 ]0 `
“เอ่อ โชว์ไอ้ข้าวเมามากเลยอ่า ต้องดูแลมัน มันยังไม่ยอมกลับด้วยทำไงดีมาช่วยหน่อยดิ” ผมบอกไอ้โชว์% u" B' C, h% N+ T
“เอ่อ เอางี้เดี๋ยวรีบไปนะรอก่อน”! T: q, U5 X1 @
“อืมๆ มาถึงแล้วเดินเข้ามาโต๊ะในสุดนะ” ผมวางสายไป: J5 P' i, T& V$ |! b5 Z
“ฝันดีนะครับ พี่ชายที่รักของผม” ข้อความจากน้องชายผมเอง ที่ส่งมาให้ผมทุกคืน ผมก็ตอบกลับไปทุกคืนเช่นกัน# u; c+ U: m5 I: J# K/ ?' y! }% x
“โชว์ทางนี้” ผมโบกมือให้มัน
7 J1 _9 @' ]" _ Y“ดูดิ ดูไม่ได้เลย” ผมบอกให้ดูไอ้ข้าวที่สลบไปแล้ว
& W* ]3 j7 w2 y“เดี๋ยวกูพาไปส่งเอง” ไอ้โชว์เข้าไปประคองไอ้ข้าวมาครับ แล้วพวกเราก็แยกย้ายกัน
. R: P: g8 b) c" ^: K“อือ กูไม่ไปปล่อยกู” ไอ้ข้าวพูดไม่ลืมตา ไอ้โชว์วางไอ้ข้าวไปที่เบาะรถ ผมก็ขึ้นตามไป- \9 K2 `' L1 L; D2 t
“เอ่อเดี๋ยวเอาไปส่งหอไอ้เจ๋งละกัน ” มันบอกผม3 l4 d: Q$ v& h' D1 @: l% t
“แล้วมันจะยอมหรอ เมื่อกี้มันก็มาแล้วมัยังกลับไปเลย”7 x9 F# S* n& Q/ i
“เดี๋ยวก็รู้ ถ้าไม่ยอมเดี๋ยวได้เห็นดีกัน” ไอ้โชว์ขับรถมาส่งไอ้ข้าวที่หอไอ้เจ๋ง แล้วโทรหาไอ้เจ๋งให้ลงมา5 z, C: {+ p `4 H0 l
“มันมาแล้ว” ผมบอกมัน เห็นมันหน้าเวียดลงมา- n. o% i7 H9 e4 f3 D! t3 B
“สัส ไอ้เชี่ยเจ๋งกูเอาของมาคืน ดูแลเลยมึง” ไอ้โชว์พูดพร้อมแบกไอ้ข้าวลงมาส่งให้ไอ้เจ๋ง
' b. C9 e. H% M" U: M/ y“อ้าว แล้วพี่ทำไมไม่ไปส่งมันที่หอล่ะ” ไอ้เจ๋งพูดแต่ก็ยังประคองไอ้ข้าวไม่ให้ล้ม
4 B' }5 T& s3 ?5 K9 p0 g( j“กูไปล่ะ ดูแลกันเองละกัน” พูดแค่นั้นไอ้โชว์ก็เรียกผมให้ขึ้นรถ
: \5 L9 [; N4 u8 R7 w, A“เฮ้ยยเฮียยยไหงงี้อ่า” เสียงมันไล่ตามหลังแต่ไอ้โชว์ไม่ได้สนใจแล้ว/ V6 e* H& E9 g& |5 P
“มันจะเป็นไงกันเนี้ยะ” ผมว่า0 k, E! F. D" p: h+ j2 d
“คนอย่างไอ้เจ๋งมันคงไม่ทิ้งไอ้ข้าวไว้ตรงนั้นหรอก ดูสายตายมันก็รู้ว่ามันเป็นห่วงไอ้ข้าวขนาดไหน” อืมผมก็เห็นแบบนั้น ไอ้ปากแข็งเอ้ยย
) w1 F2 V; b6 K- Z6 ?2 Zตอนพิเศษ ข้าว+เจ๋ง ขอโทษ8 Z/ z( r: X0 c8 g# u
ผมชื่อเจ๋ง ครับผมเป็นเพื่อนห้องเดียวและจบมาจากโรงเรียนเดียวกับไอ้ตุลย์มาตั้งแต่ ม.ปลาย ครับ แต่ผมกับมันอยู่คนละกลุ่มกันครับ ผมก็เพิ่งรู้ว่าผมกับมันสอบติดที่มหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ ถ้าไม่ได้เจอกันโดยบังเอิญก็คงไม่รู้หรอก จากนั้นผมกับมันก็เลยสนิทกัน แต่ที่สำคัญเพื่อนมันคนนึงน่ารักมาก พบชอบเพื่อนมันตั้งแต่แรกเห็น เชื่อในรักแรกพบกันมั้ยล่ะ 55 อืม ผมชอบผู้ชายนะครับ ไม่ผิดใช่ไหมละ เพื่อนของมันน่ารักมากครับ ผิวขาวน่าตาอย่างกับเด็กผู้หญิง สเป็กเลยครับพูดได้เลยว่าโดนใจ ผมเลยต้องสนิทกับกลุ่มมันไปโดยปริยาย 55 ตอนแรกก็กะแค่เป็นสะพานแหละครับ 55 แต่เรื่องมันไม่แค่นั้นสิ เพราะไอ้ตุลย์มันดันมาเป็นศัตรูพี่ที่คณะผมซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับพี่รหัสผม ซึ่งตอนนี้ก็กลายเป็นหวานใจกันไปแล้ว หวานจนไม่มีใครเกินคู่นี้จริง ตอนแรกก็ไม่เชื่อเพราะไอ้ตุลย์มันไม่เคยมีรสนิยมแบบผม ตอนม.ปลายยังเห็นตามจีบผู้หญิงอยู่เลย ทำให้ผมกับกลุ่มมันเจอกันบ่อยขึ้น ผมก็ตามสไตล์ตามเพื่อนมันไปเรื่อยๆ แหละครับ มันก็ไม่เล่นด้วย มันชื่อไอ้ข้าวครับ เป็นหนุ่มน้อยชาวเหนือ สุดดวงใจผมเลยอ่า ผมก็ตามจีบจนรวบหัวรวบหางได้มาจนได้แหละครับ แต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันรักผมจริงหรือป่าว เพราะเมื่อไม่นานนี้มันเพิ่งบอกเลิกผมไปเอง ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมเสียใจมากเพราะผมรักมันมากจริงๆ ผมพยายามง้อแล้วนะ แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผมกับมันเลยขออยู่ห่างกันสักพัก ผมพยายามไม่ไปเจอมัน ไม่โทรหามัน เผื่ออะไรจะดีขึ้นให้มันใจเย็นๆ แล้วค่อยเข้าไปง้อมันใหม่ แต่วันนี้มันดันออกไปเมากับพวกเพื่อนมัน ไอ้ตุลย์ก็โทรบอกให้ผมไปดูมันหน่อยมันเมาไม่ไหวแล้ว ผมจะไม่ไปมันก็คะยั้นคะยอผม ผมก็เลยออกไป ไปดูมันหน่อยก็ดี
" I+ w ]4 b8 D( ~( B“เออ มึงมาแล้วก็ดี อยู่ข้างในอ่าเมาเป็นหมาแล้ว” มาถึงไอ้ตุลย์ก็บอกผม
/ [" K8 I( y8 X& d/ C5 Q! Y“ตุลย์ มึงยังไม่รู้หรอว่ากูกับมันเลิกกันแล้ว แล้วมึงจะให้กูมาทำไม กูเลิกกันแล้วเข้าใจมั้ย” ผมก็บอกมันไป ผมก็รู้ว่ามันก็คงรู้แล้ว
$ T. [: b I9 T“เจ๋งมึงกับมันกว่าจะมีวันนี้ได้ผ่านอะไรกันมาบ้างมึงจำไม่ได้เลยหรอ เอางี้มึงรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวกูมา” กูรู้ทำไมกูจะไม่รู้ว่ากูกับมันผ่านอะไรกันมาบ้าง มันพูดแล้วมันก็หายเข้าไปในร้านสักพัก แล้วกลับมาพร้อมกับไอ้คนที่มันพึ่งหักอกผม คนที่ทำให้ผมเสียใจที่สุด คนที่ทำให้ผมไม่มีวันลืม และคิดว่าลืมไม่ได้แน่นอน
; Z0 l8 w3 h _“อ่ะมึงคุยกันเลย คุยกันให้รู้เรื่อง” ไอ้ตุลย์บอกพร้อมดันไอ้ข้าวให้มายืนหน้าผม หน้ามันแดงมาก ดูก็รู้ว่ามันเมามาก มันกินเก่งกับเค้าที่ไหน
/ ~) v+ Y( v, n; c+ F7 o/ ~“ตุลย์พาเราออกมา เพราะอยากให้เราเจอกับมันเนี้ยะนะ ตุลย์ไม่เข้าใจหรอว่าเราเลิกกันแล้ว” ไอ้ข้าวพูดพร้อมจะเดินกลับเข้าไปในร้าน มันไม่สนใจผมแล้วจริงๆ ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ ไม่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ผมต้องเข้มแข็งเพื่อมัน ผมได้แต่มองหน้ามันอย่างไม่เข้าใจ3 u( e/ c/ T8 k, Q
“ตุลย์กูฝากดูแลมันด้วยละกัน กูว่ากูกับมันห่างๆกันสักพักดีกว่า” ผมพูดพร้อมเดินจากไปปล่อยให้ผมยืนอยู่กับไอ้ข้าวที่เริ่มสะอื้น ร้องไห้ ส่วนตัวผมน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่สามารถกั้นไว้ได้อีก ผมเสียใจจริงๆ ผมต้องทำยังไง ผมไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย ผมขับรถกลับมาที่หอ ซึ่งตอนนี้ไม่มีมันอยู่ด้วยแล้ว ระยะหลังมันจะมาอยู่ห้องผม มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ แต่ตอนนี้ไม่มีมันแล้ว ข้าวมึงกลับมาเถอะนะ กูขอร้อง 1 q5 a0 ?. o/ n/ u0 B7 I5 L* U
“RRRRRRRRRRRRRR” เสียงโทรศัพท์เข้ามาครับ ขึ้นเบอร์เป็นเฮียโชว์ 8 O9 O0 q& t1 q3 }9 V
“หวัดดีครับเฮีย มีไรครับโทรมาดึกดื่น” ผมรับสายเฮียโชว์ พี่ชายที่น่ารักของผม ตอนนี้เฮียกายติดหญิงไม่ค่อยได้เลี้ยงข้าวผม ก็เฮียโชว์นี้แหละครับที่ค่อยเลี้ยงข้าวผม
, W4 N5 N0 R1 u( }3 N“เออ ลงจากหอมารับของของมึงด้วย”
X* A( a9 _3 F3 L“ของอะไรครับ”
5 [6 j1 h5 \. m' V3 F“ก็ของของมึงเนี้ยะ ไม่ไหวมันเมาเป็นมาเนี้ยะ ลงมาเดี๋ยวนี้อย่าให้ต้องขึ้นไปตาม” โหทำเสียงเข้ม ก็ต้องลงดิครับ ลงมาก็เห็นสภาพไอ้ข้าวที่ตอนนี้ยืนด้วยขาตัวเองไม่ไหวแล้วครับ0 l/ Y& M: G9 A* o: H- B: ~
“สัส ไอ้เชี่ยเจ๋งกูเอาของมาคืน ดูแลเลยมึง” เฮียโชว์พูดพร้อมส่งไอ้ข้าวมาให้ผม ผมก็ต้องประคองไว้ครับ ไม่งั้นล้มแน่
: s1 N0 j3 h$ y d! |“อ้าว แล้วพี่ทำไมไม่ไปส่งมันที่หอล่ะ”0 ~: h# }& Y( E
“กูไปล่ะ ดูแลกันเองละกัน” เฮียโชว์พูดแค่นั้นแล้วเรียกไอ้ตุลย์ขึ้นรถออกไปเลย5 ` G: ]$ R3 G* q
“เฮ้ยยเฮียยยไหงงี้อ่า” ผมตะโกนไล่หลัง ยัง งงๆ อยู่ ผมก็ได้แต่ประคองให้มันล้ม มันไร้สติจริงๆ5 s; L6 b# ]( ^+ S/ `# B) d
“ข้าวๆๆๆ” ผมพยายามปลุกมัน มันก็งึมงำ
" u1 U" E8 W) K6 i“อือ ถึงแล้วหรอตุลย์ ตุลย์อยู่เป็นเพื่อนกูก่อนนะ มึงอย่าทิ้งกูนะ กูไม่เหลือใครแล้ว” มันพูดไม่ได้ลืมตา P% G) z, r$ e2 @) Q5 ^$ [
“เดินไหวไหม”
( @% d" ~+ Q7 W# O“อือ” ผมพยายามประคองมันเดิน แต่คงไปไม่รอดแน่ ผมเลยอุ้มมันเลย เดินไปกดลิฟต์ คนที่สวนออกมาก็มองแปลกๆ ก็มีที่ไหนผู้ชายอุ้มผู้ชาย ไอ้คนที่ผมอุ้มก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย กูเจ็บรู้ไหม มึงรู้บ้างไหมไอ้ข้าว ผมวางมันลงบนเตียง แต่ยังไม่ทันวางก็
& D7 _0 G1 _0 O" H“อ๊ววกกกกกก” เต็มๆ เลยครับทั้งผมและมัน อวกเต็มๆ
. @7 g1 N: X4 n5 I, K“ข้าว ลุกก่อน ไปล้างตัวก่อน” มันไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ ผมเลยอุ้มมันเข้าไปในห้องน้ำ ไม่รอให้มันค้านอะไรหรอกครับ จับมันถอดเสื้อผ้าออกหมด ไม่เหลืออะไรเลยครับ ผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้ เพราะผมไม่เคยให้มันกินเยอะขนาดนี้ ผมก็จัดการอาบน้ำให้มัน. |7 _5 y9 ~* n3 f: r# o9 ~
“อือ หนาว” เสียงมันพึมพำ มึงมันหนาวกาย แต่กูหนาวใจรู้ไม่ถ้าไม่มีมึงอยู่ข้างกูเหมือนเดิมรู้ไหมไอ้ข้าว ผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันแล้วอุ้มมันกลับไปนอนห่มผ้าให้มันเรียบร้อย แล้วกลับมาจัดการอาบน้ำตัวเอง เสร็จแล้วผมก็กลับมานั่งบนเตียง ผมนั่งมองหน้ามันตอนนอน หน้าที่นอนข้างผม อยู่เคียงข้างผมมาตลอด ผมอยากอยู่กับคนคนนี้ตลอดไปจัง ผมล้มตัวลงนอนกอดมันเหมือนทุกครั้งที่เรานอนด้วยกัน ผมไม่รู้ว่าหากถ้ามันตื่นมาจะเกิดอะไรขึ้น ผมขอแค่คืนนี้ให้ผมได้กอดมัน ให้มันได้อยู่ในอ้อมแขนผมไปทั้งคืน
7 y, I+ P3 T% I4 m; D“เฮ้ยยย” เสียงที่ทำให้รู้ว่าคนที่ผมนอนกอดทั้งคืนตื่นแล้ว
/ v6 |1 R0 s. j7 l, f. J3 L“ฮึๆ” ผมได้แต่หัวเราะในลำคอ q% l4 D; h6 o% g# t4 K! D6 a9 I
“กูมาอยู่กับมึงได้ไงเนี้ยะ แล้วมึงมากอดกูทำไม มึงทำไรกูเนี้ยะ” มันถามไม่หยุด5 h/ | e9 g. ]$ z/ k1 D
“คุณครับ ช่วยดูด้วยนะครับว่าไม่มีอะไร อ่อ แล้วเสียผ้าอ่าคุณเมาอวกใส่ผมนะครับ ผมก็แค่จัดการอาบน้ำแล้วเปลี่ยนให้ แล้วคุณจะโวยวายเพื่ออะไรครับ” มันนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น6 K; |+ z7 f0 V
“ขอบใจ” แล้วมันก็ลุกออกไปเข้าห้องน้ำ ทำไมถึงเป็นคนปากแข็งขนาดนี้นะ ดูก็รู้ว่ายังรักผมอยู่ แต่เอาเถอะไม่ว่าไงขอดูมันอยู่ห่างๆ ก่อนละกัน เพราะหากดันทุรังไปกลัวจะไปยิ่งกว่า ให้มีความรู้สึกดีดีไว้บ้าง
5 S, ?+ ?* v- V. K“งั้นกลับก่อนนะ ขอโทษทีทำให้ลำบาก” มันพูดตอนออกมาจากห้องน้ำ$ G( ^# n# N8 v! L/ C% h! |
“ให้ไปส่งมั้ย” ผมถามมันอย่างเป็นห่วง มันยังดูแฮงค์ๆ อยู่เลย
6 p+ j: Y7 j$ k- W“ไม่เป็นไรแค่นี้เอง กลับเองได้” มันหันมันพูดยิ้มๆ, _2 {# ?8 {: y+ D# [$ {( B
“เหรอ อืม กลับดีดีละ” ผมพูดแล้วยิ้มให้มัน
7 E0 m/ k& b0 g! j9 L! j& g' A“เอ่อเจ๋ง” มันหันกลับมาพูดขณะ มือยังคงจับลูกบิด
+ k& _. }9 _+ N. _“ทำไมอยากให้ไปส่งหรอ หรือว่าอยากอยู่ที่นี้” ผมแกล้งกวนมันไป เผื่อจะมีอะไรดีขึ้น
, k% g" @9 n5 @# L“ป่าว งั้นกลับก่อนนะ” มันเปิดประตูออกไป มันไปจากผมแล้วจริงๆ ข้าวกูรักมึง จะว่าแต่ข้าวปากแข็งก็ไม่ได้หรอก ผมก็ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนปากแข็ง คงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ
4 R; a$ U9 v+ h' `“ตุลย์ ช่วยไรกูอย่างดิ” ผมโทรหาไอ้ตุลย์เพื่อนผม และก็เพื่อนซี้ไอ้ข้าว! Z" I: T$ H' D; W( s) p% i
“อะไร เรื่องไร ตกลงเมื่อคืนเป็นไง” มันถามผม1 G$ \! S8 q! x+ d$ ]
“มีอะไรที่ไหนเล่า ออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว ใจแข็งชะมัด”
5 W9 Q' r) {, I8 B" H( u% w“เออ แล้วไงจะให้กูช่วยอะไร” มันถามผม* P, Q" A1 |2 x% X7 h
“คือกูอยากขอโทษมันอ่า ถ้ากูนัดมันออกมาคงไม่ออกมามึงช่วยนัดให้กูหน่อยดิ” ผมบอกมันไป
8 h/ E4 X% Q& G+ R# a“เออได้ แล้วเอาที่ไหน ยังไง บอกรายละเอียดมา” มันถามผม
3 {" y7 Z0 |* V3 J$ C. D( e“กูอยากได้ที่เงียบๆ เย็นนี้ก็ได้”
( e. r/ N" Z9 f: A5 y$ V0 g9 \“ได้ๆ เดี๋ยวไงกูบอกมันให้ แล้วเดี๋ยวไงกูโทรบอกมึงอีกทีนะ” วันนั้นไอ้ตุลย์มันก็โทรนัดให้ไอ้ข้าวออกมาเจอผมที่ร้านอาหารเงียบๆ ที่หนึ่ง บรรยากาศเงียบสงบดี ผมไปถึงก็เห็นมันนั่งรออยู่แล้ว พอมันเห็นผมมันก็ทำท่าจะลุกหนี+ k2 n- l9 o+ @6 U# [
“เดี๋ยวข้าว อย่าพึ่งไปไหน กูมีอะไรจะพูดด้วย” `( S) ?9 L9 f, |# S0 s# r* ]5 t
“แต่ไอ้ตุลย์มันนัดกูไว้ สงสัยกูมาผิดร้าน” มันพูด พร้อมตั้งท่าจะลุกอย่างเดียว ผมดึงมือมันให้มันนั่งลงที่เดิม. M* b: l8 p" i3 I! m# N
“ข้าว กูเองแหละบอกให้ไอ้ตุลย์นัดมึงมาเจอกูที่นี่” ไอ้ข้าวตั้งท่าโกรธขึ้นมา8 q* O8 k& A3 R* n( n
“มึงจะโกรธกูก็ไม่เป็นไร แต่กูแค่อยากจะขอโทษมึง ที่บางครั้งกูงี้เง่าเกินไป ขอโทษในหลายๆ สิ่งที่กูทำไม่ดีกับมึง” ผมพูดพร้อมกุมมือมันเอาไว้ มันก็นิ่งไม่ได้ว่าอะไร
|7 j! d4 r" [7 R" @+ h7 }“ข้าว กูขอโทษ กูรักมึงคนเดียว กูทิ้งมึงไม่ได้” ผมพูดพร้อมกับสวมแหวนให้มันที่นิ้วนางข้างซ้าย เป็นแหวนแทนใจ% G+ Z: I4 B. X7 \5 M! E) n
“กูสัญญาว่าจะดูแลมึงให้ดีที่สุด” ผมสังเกตเห็นมันน้ำตาคลอ สุดท้ายมันก็ปล่อยโฮออกมา9 {. X- n2 Z0 Y
“เจ๋ง กูขอโทษ กูก็รักมึง” มันพูดไปร้องไห้ไป มันทำให้เรารู้ว่าเราสองคนรักกันด้วยหัวใจจริงๆ" q4 J0 m4 H. H" W0 H
“อืม ดีกันนะ” ผมยื่นนิ้วก้อยขอคืนดีแบบเด็กๆ มันก็ยืนนิ้วก้อยมาเกี่ยวกับนิ้วของผม
# Q/ Z9 x! N7 R$ h# u& y+ A+ ~/ t“สัญญาแล้วห้ามกลับคำนะ” ไอ้ข้าวพูด& z! T+ [3 }; Y, c
“อืม สัญญา” นี้คือคืนพิเศษของเราทั้งสองอีกคืนหนึ่ง7 F4 B9 S$ m$ `3 e* P! p0 \7 @2 ?! r3 w
“มานี้เลยมาให้ลงโทษเดี๋ยวนี้ ข้อหาปากแข็ง” ผมไล่จับมัน จนตอนนี้อยู่ในสภาพผมค่อมทับมันอยู่บนเตียง
1 L8 N) P; o) C' [$ d8 }2 ?; M“ไม่ได้ปากแข็งสักหน่อย” มันยังไม่ยอมรับ
% ]0 F. ?8 H% Y% B8 c4 m“ไหนดูสิ ว่าแข็งไม่แข็ง” ผมประกบปากผมลงไปที่ปากมันครับ
) l! E# I# b2 X- k$ D- p7 o* L r& i“อือ อืม” มันก็ได้แต่ร้องในลำคอ แค่นั้นและครับ ไอ้ข้าวก็หนีผมไปไหนไม่รอดแล้วแหละครับ ไม่งั้นมันไม่รักผมหัวปักหัวปัมขนาดนี้หรอกครับ# q0 ~8 J# a$ J% ?% b
“เออ ขอบใจนะตุลย์” ผมพูดกับมันตอนเจอกัน
R% ]6 e3 [0 Q4 U/ C6 x5 s* F“ไม่เป็นไรหรอกรักกันดีดีดิ มึงสองคนเพื่อนกูทั้งคู่นะ ไอ้เจ๋งทำไรก็นึกถึงใจไอ้ข้าวด้วย มันขี้น้อยใจ ส่วนไอ้ข้าว มีไรก็พูดอย่าปากแข็งให้มาก” ตุลย์เทศนาผมทั้งสองคน$ F/ k) f' E! W- M& R3 G- z
“เออ คุณแม่” ไอ้ข้าวว่าไอ้ตุลย์/ J! T$ N- g0 i, ]1 w
“ฮะ มึงว่าไงนะ กูเป็นแม่มึงตั้งแต่เมื่อไหร่ กูไม่ได้มีนมให้มึงดูดซะหน่อย” ไอ้ตุลย์ไล่เตะมัน
3 h, Y1 Q1 R( _' y8 }“ขอโทษคร้าบบ คุณแม่” สองคนนี้มันก็เป็นเพื่อนสนิทกันได้เร็วจริงๆ ขอบคุณมึงอีกครั้งนะตุลย์ ที่มึงยังช่วยกู นี่แหละความรัก หากคนเราไม่ยอมพูดกัน มันก็มักจะเกิดปัญหา พูดกันเหอะทุกอย่างจะดีขึ้นเอง: g7 ~) n) i# B# F8 A, o% ~" M; t
ตอนที่ 72 ชีวิตที่ดำเนินต่อไป
: r, m5 n3 m, K“อ้าว แล้วพี่ทำไมไม่ไปส่งมันที่หอล่ะ” ไอ้เจ๋งพูดแต่ก็ยังประคองไอ้ข้าวไม่ให้ล้ม7 ~( L& b( {+ c3 B' K( t
“กูไปล่ะ ดูแลกันเองละกัน” พูดแค่นั้นไอ้โชว์ก็เรียกผมให้ขึ้นรถ
?" \8 x* o3 d3 j“เฮ้ยยเฮียยยไหงงี้อ่า” เสียงมันไล่ตามหลังแต่ไอ้โชว์ไม่ได้สนใจแล้ว$ u! ?# M; M! F. j0 X: N; L3 M2 P
“มันจะเป็นไงกันเนี้ยะ” ผมว่า
5 R% K# P( X. J4 f8 U4 g; o7 k1 c“คนอย่างไอ้เจ๋งมันคงไม่ทิ้งไอ้ข้าวไว้ตรงนั้นหรอก ดูสายตายมันก็รู้ว่ามันเป็นห่วงไอ้ข้าวขนาดไหน” อืม ผมก็เห็นแบบนั้น ไอ้ปากแข็งเอ้ยย
: u8 j7 U8 ~$ I“เหรอ”0 D0 z9 _3 Z# U' q) s3 a* e" C" [
“ปล่อยพวกนั้นให้จัดการเองเหอะ เรามาจัดการเรื่องของเรากันดีกว่า” มันพูดทำสีหน้าเคลิบเคลิ้ม ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้หื่น2 Y: ]) u% l2 h. ^" t7 }
ชีวิตของคนเราล้วนมีสิ่งต่างๆ เข้ามาในชีวิตมากมาย ผมโตขึ้นอีกปี และความรักของผมกับไอ้โชว์กร่างจอมป่วนก็ยังดำเนินต่อไป หลายครั้งที่เราทะเลาะกัน หลายเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในความรักของผม
9 L% J' U, V( G2 g0 n F) n, j; C( d3 A“เร็วลุกขึ้นเต้นเร็ว” เสียงกลองดัง บรรยากาศสนุกสนานของเทศการรับน้อง ผมยังจำภาพวันวานที่พึ่งผ่านพ้นไป ผมถูกรุ่นพี่สั่งให้เต้นครับ อ่อลืมไป ผมปลอมตัวมาเป็นเด็กปีหนึ่งอีกครั้งครับ วันนี้เป็นวันรับน้องที่ภาคครับ ผมก็ลุกขึ้นเต้นตามที่พี่ข้าวบอก ก็ไอ้ข้าวเพื่อนผมแหละครับ มันแกล้งผม
1 h, @$ ]9 Z- L. v; w/ q“ดีดี ส่ายอีก เต้นแรงอีกน้อง” ไอ้ข้าวเดี๋ยวเหอะมึง แกล้งกูดีนักนะ
, u) C. H" U I, ~1 z1 k* i“เอ่อ นายชื่อไรอ่า” ไอ้คนข้างๆ ถามผม เป็นผู้ชาย หน้าก็ดูดีอ่า แต่แฟนผมหล่อกว่า กรี๊ดดดด!! 55 พี่โชว์ขาๆๆ
$ G k/ T! p- p+ f1 R" C t“ออ เราหรอชื่อกันอ่า นายอ่า” ผมตอบชื่อปลอมออกไป
( @9 }/ I+ i- [; G“เราชื่อ นาย มาจากโรงเรียนไรอ่า” ถามอีก ตกลงชื่อไรกันแน่
# y! ?4 }4 H! h( |# m' v“โรงเรียน...... ตกลงนายชื่อไรนะ” ผมตอบชื่อโรงเรียนของผมไป
% z O, m" |4 {1 V“ชื่อนาย” อ่อ ชื่อนายนี่เอง เอาซะ งง
# u# y0 o; G6 z( M) L$ y2 X: F“อืม เป็นไงเพื่อนกี่คนแล้ว” ผมถามมัน0 p& q1 t2 q, K" t( h7 h
“ก็คุยกะนายคนแรกนี่แหละ” มันตอบผม* a1 j* f6 r2 L( y- d/ v# d W* X
“อ่ะ น้องกัน กับ น้อง นาย ออกมาเล่นให้เพื่อนดูก่อนสิ” เอาอีกแล้วครับไอ้เพื่อนชั่ว มันเรียกออกให้ไปเต้นแมงมุมครับ คงรู้กันแล้วใช่ไหมว่ามันน่าเกลียดขนาดไหน& y( _4 a) X5 j! T7 j0 m
“ซวยแล้วไง” ผมกับนายมองหน้ากัน แต่ก็จำต้องออกไปครับ จำต้องทำตามที่พวกพี่ๆ เค้าสั่งแหละครับ
6 z; a& y. k: J% r) s! u“......ขยุ้มๆๆๆๆๆๆ” อายชะมัด ท่าเต้นก็อุบาทว์สิ้นดี
3 C3 k. l8 k) }5 c9 |' J“ดีมาก” หลังงานเจอกันไอ้พวกเพื่อนเวร ผมก็มีเพื่อนเพิ่มอีกสอง สามคน ตอนนี้ที่นั่งกินข้าวกันอยู่ก็มี นาย คนที่ทักผมตอนแรก แล้วก็เล่นแมงมุมกับผม เอก เด็กผู้ชายใส่แว่นน่าตาธรรมดาคนหนึ่ง ออกแนวเด็กเรียนด้วยซ้ำ ตาล คนนี้เป็นผู้หญิงครับก็จัดได้ว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่น่ารัก และก็มวล เด็กผู้ชายต่างจังหวัดคนหนึ่งจัดว่าหล่อแบบบ้านๆ
; h6 h( {3 q9 l“เออ พวกแกทำไมเลือกเรียนที่นี้ว่ะ” ผมถาม ลองหาข้อมูลนิดนึง
6 e8 H0 |( v+ C; i" [3 L- W“ก็มันติดอ่าก็ต้องเรียน” ไอ้มวลพูด สำเนียงเหน่อๆ นิดหน่อย มันบอกว่าบ้านมันอยู่กาญจนบุรี บ้านใกล้เรือนเคียงกันนี้เอง แต่ทำไมกูไม่เหน่อว่ะ รึว่ากูเหน่อว่ะ
^- B% X+ J& A# B$ k5 q“เออ ก็มันติดเหมือนกัน” ไอ้นายสมทบ ตอนนี้เราเริ่มที่จะพูดคุยกันมากขึ้น สนิทพอที่จะพูดกูมึงได้ ตาลก็ไม่ใช่ผู้หญิงจ๊ะจ๋า ก็ลุยๆ เลยเข้ากับพวกผมได้ เฮอ เสียดาย ได้เพื่อนใหม่แค่แป็บเดียว จะต้องกลายเป็นพี่แระ
! i4 s1 u! `' J3 m# c! a( g% t' ~“เอ้า แจวๆ มาแจวจ้ำจึกน้ำนิ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว แจวเรือจะไปซื้อหมอนขอคนเป็นหนอนลุกขึ้นมาแจว” เสียงสัญญาณของการเฉลยตัวดังขึ้นแล้ว หลายคนเฉลยแล้ว ก็แกล้งกันต่างๆ นานาที่มาหลอก แต่ผมยังนั่งเฉย กะว่ารอบสุดท้าย
6 C. g" Z& ?9 }6 |) Z“เอ้า รอบสุดท้ายแล้ว ใครเป็นหนอนลุกขึ้นมาเหอะ หนังหน้าไม่ได้แล้วนะ ลุกมาๆ เอ้าเอ้า แจวๆ มาแจวจ้ำจึกน้ำนิ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว แจวเรือไปถึงวัดดอนขอคนเป็นหนอนลุกขึ้นมาแจว” ผมจำต้องลุกขึ้นมาแจวเลยครับ ไอ้นาย ตาล มวล เอก มองหน้ากันแบบว่าตกลงพวกกูโดนไอ้กันหลอกเหรอเนี้ยะ; V7 q' y0 U9 U) B3 R
“สรุปน้องกันชื่อไรครับ” ไอ้ดาว เพื่อนปีเดียวกับผมถาม0 y2 B; h+ I9 w
“เออ ชื่อตุลย์อยู่ปี 2 ครับ” ผมบอกความจริงออกไป6 o9 e9 A g0 U5 p( Y
“อ้าว ใครโดนพี่ตุลย์หลอกบ้างออกมาข้างนอกสิ” ไอ้แก๊งผมมันก็ลุกมาเลยครับ 4 คน สายตาอาฆาต เคียดแค้น เฮ้ยย!! ไม่ถึงขนาดนั้น
' x! B0 W; [8 F' ?( r3 H“เอ้าน้องรู้สึกยังไง” ไอ้ดาวถามน้องตาล2 {$ E) U/ ?9 k
“โห พี่ตุลย์หน้าเด็กมากอ่า ด่าไปก็เยอะ ขอโทษนะพี่ เสียดายนึกว่าจะได้มีเพื่อนหน้าตาดีๆ” น้องตาลขอโทษขอโพยใหญ่ สรุปก็โดนแก๊งนั้นปะแป้งจนขาวไปทั้งตัว จะกลับห้องยังไงเนี้ยะ ขาวขนาดนี้ ) L& l8 r& x2 W! O1 V9 R0 }
“พี่ตุลย์ สวัสดีครับ ค่ะ” แล้ววันนั้นน้องๆ ก็ล่ำลากันไป บางคนมาบ่นเสียดาย บางคนบ่นว่าหลอกกันได้ เฮออ นี้แหละชีวิต ปีที่แล้วกูก็โดนหลอก แต่น้องๆ ก็น่ารักดีครับ$ u% K* M8 \# j! a8 B& \9 n
RRRRRRRRRRRRRRRRRR
- W! s- a/ \0 n1 |, a/ v2 M“ว่าไง ไอ้ตัวแสบ” ผมทักปลายสาย
, m. M- T8 f7 d& C0 J“สวัสดีพี่ตุลย์ มาเลี้ยงข้าวตอนรับน้องหน่อยดิ” เสียงไอ้วินดังมาจากปลายสาย สรุปแล้วมันก็สอบติดขณะเดียวกับไอ้โชว์ตามที่มันตั้งใจจนได้ ผมรู้ว่ามันพยายามมากจริงๆ เพราะมันมาเรียนพิเศษทุกอาทิตย์เลยจริงๆ แต่หลังๆ มันเริ่มไม่ได้มาพักกับผม สืบเรื่องก็คือมันไปพักที่บ้านไอ้ราม เพื่อนที่เรียนพิเศษด้วยกันกับมันนั้นเอง7 S8 R X& X0 ~0 E: A
“โอ้ยย ตอนนี้เหรอ ตัวขาวหมดเลยเนี้ย เดี๋ยวกลับหอไปอาบน้ำก่อน”& @1 n- y x1 ~1 g5 \
“ได้ๆ พี่ เดี๋ยวไงโทรหาผมนะ คิดถึงมากๆๆ” โอ้โหจะให้กูเลี้ยงข้าวพูดซะเพราะเชียว ผมรู้ว่าไอ้โชว์มารอรับผมอยู่แล้ว แต่สภาพนี้จะก้าวขึ้นรถมันได้ไงเนี้ยะ
1 h+ O, H, e) @ U0 O* T+ s8 ?! F“โห ทำไมขนาดนี้เนี้ยะ” ไอ้โชว์บอกเมื่อเห็นผม มันเป็นรักรถมากครับ สะอาดทุกซอกทุกมุม ผมเลยไม่กล้าขึ้นหลอกครับ
4 A: x; g- O. b5 o! x, K' W3 C“ก็โดนน้องแกล้งอ่า ใส่ไม่ยั้งเลย” 7 D: ~. x( K. X& U' f
“บอกแล้วว่าอย่าเป็นไม่เชื่อ เอ่อไอ้น้องชายมึงติดคณะกูจริงๆด้วย แต่มากกว่านั้นมันแพ็คคู่กันมาด้วยเว้ย”
+ x4 @. }3 [! v“ใคร แพ็กคู่ใคร” ผมถามอย่างสงสัย
' e& @2 E j7 n& q“อ้าว ก็คู่ขาตอนเรียนพิเศษไง ไอ้รามอ่า และที่สำคัญไอ้รามเนี้ยะรู้สึกจะเป็นตัวเต็งเฟรชชี่คณะกูด้วยนะ” ก็แหงแหละหล่อซะขนาดนั้น
7 Z- ~1 t9 f5 \5 g+ q. E8 E“อ้าวเหรอ สรุปน้องกูยังไงว่ะเนี้ยะ เดี๋ยวถามเลย เพราะเดี๋ยวต้องออกมาเลี้ยงข้าวมันอีก” - N" i$ I9 }+ y& G3 Q0 U
“เหรอ ทำไมต้องเลี้ยง”/ V3 K/ w2 h2 N: C, v
“ก็รับน้องหน่อย ว่าจะพาไปกินฟูจิ”
# G0 O }" d8 z; w3 Y) R! _4 ?“อะไร ไอ้วินพาไปกินข้าวแกงก็พอแล้ว” ไอ้โชว์นี้คู่กัดไอ้น้องวินตลอด
4 K m5 p: [5 D“ไอ้บ้า น้องอุตส่าห์ตั้งใจจนสอบติด ที่จริงมึงต้องเลี้ยงด้วย มึงไปสบประมาทน้องอ่า”
* O8 H# [0 H t- R" ~& o' [8 N“ใช่เรื่อง น้องใคร ใครก็เลี้ยงดิ”
! o, y, {; b3 {“อ้าวน้องคณะมึงนะ” มึงไม่เลี้ยงยังไงกูก็เลี้ยงของกูได้ ว่าแต่มึงเลี้ยงกูดิ 55! |6 o; k( O, S1 [9 ] L+ W' }
“แต่ว่าสภาพมึงตอนนี้” มันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกรอบ
4 `6 s9 l( O2 `3 [“เอ่อ โชว์เดี๋ยวกูกลับเองก็ได้ นั่งรถเมล์ดีกว่า เดี๋ยวเลอะรถมึง” ผมพูดอย่างเกรงใจ เพราะรู้ว่ามันรักความสะอาดรถมันมาก
$ a, f8 T' W! {& i' ]8 Z8 T“ได้ไงเล่า ขึ้นเหอะ มึงคิดว่ารถสำคัญกว่ามึงหรอ” โอ้โห จากใจจริงป่ะเนี้ยะโคตรซึ้งเลย
: K- S7 m0 Y( A3 l; m“เอางั้นหรอ” ผมถาม
4 _6 _$ a8 i# C; a+ E# ^“แต่เดี๋ยว รอแป็บ” มันเดินไปท้ายรถ แล้วก็หยิบหนังสือพิมพ์ออกมา แล้วปูที่เบาะ สรุปมึงก็ห่วงความสะอาดรถมากกว่ากู) [5 f N% ~/ q
“มานี้เดี๋ยวปูเอง ไม่เลอะหรอกรถมึงอ่า” ผมดึงกระดาษหนังสือพิมพ์ปูเอง มันก็ขึ้นไปฝั่งคนขับ
8 Z; o1 \: v& K/ o% Y. U, v“เป็นไร” มันถามผม7 W0 g: ~: c% Y2 T% j- C" U
“ป่าว” ผมก็ตอบไป เคืองมันนิดหน่อย, Z4 e7 Y- F( {+ ~! i% e; y
“กูรู้น่ะ ขอโทษ จะได้ไม่ต้องเสียค่าล้างรถไง แล้วมึงจะได้ไม่ต้องกลับเองด้วย” มันอธิบายด้วยเหตุผล. x8 q# j$ E0 p' s3 F1 g
“อือ รู้แล้ว” ผมก็เข้าใจมันครับ งอนไปก็เท่านั้น โตแล้ว อิอิ( C4 B) b* } U
“มาดีกันๆๆๆๆ” มันยืนนิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วก้อยผม ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ ฟอร์มจัดนิดหน่อย 55
g" B0 Y9 l1 I1 c3 l8 Nผมมาถึงก็อาบน้ำ แต่งตัวใหม่ ขอบอกว่าเสื้อผ้าสภาพแย่มาก แต่ไม่ทิ้งครับแช่ทิ้งไว้ก่อน แล้วก็โทรไปนัดไอ้น้องวิน มันบอกว่ารอหน้ามอครับ มันอยู่หอแถวหน้ามอนั้นแหละครับ
: `5 _$ f& v% t; j2 `“ไง ไม่ไปใช่ป่ะ” ผมถามไอ้โชว์ที่นอนอยู่บนเตียง1 u# w8 ?, ~7 Z- ~3 K: c( a
“ไปดิ เลี้ยงน้องโชว์ด้วยได้ป่ะ” มันจับมือผมไปแล้วเอาคางมาถู อ้อนเหมือนตัวอะไรน้า$ y4 V* z( M8 x" ~$ }' m' L# @
“โห น่ารักเนอะ น้องโชว์จะให้พี่ตุลย์เลี้ยงหรอ”7 m5 `: A' R+ S; D2 p+ O/ o
“อืม เลี้ยงป่ะ” 4 g$ [, H2 W" c/ R. `" S3 R$ m7 I
“น้องโชว์ดิต้องเลี้ยงพี่ พี่จนอ่า เป็นแฟนคนจนต้องทนหน่อยน้อง พี่นี้ไม่มีเงินทอง มารองรับความลำบาก” ผมก็ร้องเพลงให้มันไป2 F2 T1 ~0 w8 V+ Z
“ซะงั้น อ่า งั้นเดี๋ยวน้องเลี้ยงแฟนคนนี้เองก็ได้” มันพูด
3 z3 r+ q6 u$ _% a" H" B& z% w“จริงอ่า พูดแล้วไม่คืนคำนะ” ตลอดที่ผมอยู่กับมันมา ผมไม่เคยคิดจะเกาะมันกินเลย ผมพยายามจะหารกันเสมอ ผมไม่อยากได้ชื่อว่าเกาะผู้ชายกิน แต่ครั้งนี้ขอเหอะ 555
+ a f9 ^- A7 n0 n( Y“อืม แต่น้องมึง มึงก็เลี้ยงเองนะ” มันยังไม่วาย1 K. L1 r J% Y( e' o
“เออๆ กูเลี้ยงน้องกูเอง” ผมก็มารับมันที่นัดหมายแหละครับ แต่ไหงมันมาสองคนว่ะ
/ j f# D/ P3 l7 D! U! e' r“หวัดดีพี่ตุลย์ พี่โชว์” ไอ้วิน ทักทายผมและไอ้โชว์) D* K+ |: A# {' v
“สวัสดีครับ” ไอ้น้องรามสวัสดีตาม มันมากับไอ้รามครับ ไม่ได้เจอตั้งนาน หล่อขึ้นมากๆๆ เปลี่ยนใจทันไหมเนี้ยะ ไม่เอาแล้วหน้าอย่างไอ้โชว์เนี้ยะ เบื่อ 55 ล้อเล่นคร้าบบ- D6 D, ]. w4 N- x% p% s
“อ้าว สวัสดีไหงมาด้วยกันละ” ผมถาม
9 E1 R e/ `: p- v1 ]1 W) J( z“อ่อ อยู่หอเดียวกันครับ”
/ q& e& e# ~: R“นั้นไง กูว่าแล้ว” ไอ้โชว์โพลงขึ้น
2 g9 |+ |, `# ~2 } Z1 J; j“อะไร พี่โชว์” ไอ้น้องวินพูดกลับมา
% {! ]. `" M) Q2 J/ u; _“ป๊าวววว” ไอ้โชว์ตอบเสียงสูง วันนั้นก็ไปกินฟูจิที่เซ็นทรัลครับ
, [- _4 i" w {/ i“สรุปไงเนี้ยะ สองคนเนี้ยะ” ไอ้โชว์ยังไม่เลิก# F/ X6 B# i1 H9 @! {* `, ^ {
“ไม่มีไรนิ” ไอ้วินตอบ
& B5 m9 I2 J6 [- v9 R* z8 J“ไงราม ไม่มีไรจริงเหรอ” ผมถามไอ้น้องราม! N2 J# e7 D o
“พี่ตุลย์ก็เอาอีกคนเหรอเนี้ยะ” ไอ้วินพูด
: m) Y. T6 `8 Q% Q# o“พี่คิดไปแล้ว ผมจะทำไรได้ล่ะ” ไอ้น้องรามตอบกลับมา
' ` p: U- I' S0 d& A) c. D+ U' L; m" w
“ไอ้รามมึงก็นะนิสัยปฏิเสธใครไม่เป็นยังไม่เลิกอีกนะ” ไอ้วินว่า . T( p- K& r7 G8 ]* a
“เออ คืบหน้าไงก็บอกละกัน” ผมพูดให้ไอ้วิน
+ ?( [. O6 l$ y“แล้วนี้ตามมาเรียนที่เดียวกันเลยนะ” ไอ้โชว์ยังแซว" u) u2 B0 }) P$ \+ j, _* _3 A
“อ้าว ก็คนมันมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน” ไอ้วินว่า
$ r: L7 j! H6 i, I9 t- q“เออ รับน้องโดนหนักแน่มึง อยากมาอยู่คณะกูเอง” ไอ้โชว์คาดโทษ
3 z# k. G: o5 _& g' C2 E“โห อย่าแกล้งผมเลยนะ ขอร้องเหอะ” ไอ้วินทำท่าร้องขอความเป็นธรรมทำตาปริบๆ
0 _2 ?, t# a% P* e5 x% E“เออ เดียวก็รู้ ว่าแต่รามได้ยินมาว่าเค้าจะเอามึงเป็นเฟรชชี่คณะอ่า” ) I3 @% Q& Z2 t3 V
“เหรอครับ ไม่เห็นรู้เลย แต่ถ้าทำได้ก็จะทำครับ” มันบอก มันก็คงมั่นใจในหนังหน้ามันเหมือนกันแหละ
8 C8 o+ d2 C$ o9 N- ?6 L“เออ ช่วยได้ก็ช่วยไปเหอะ งานคณะอ่า” ไอ้โชว์ว่า
% g9 ~8 O1 C8 g6 |“โหไรพี่ ผมหล่อกว่าอีก” ไอ้น้องวินว่า
4 Y0 r3 k7 N' F; }" ~3 K- {/ k“โอ้ย ช่างกล้าพูดเนอะมึงอ่า หน้างี้นี้นะหล่อ” ไอ้โชว์กัดไอ้วิน กัดกันได้ตลอดเลยคู่นี้ก็กินกันไปสุดท้ายไอ้โชว์ก็จ่ายหมดแหละครับ น้องคณะกับเมียมันมันบอกเลี้ยงได้จ้าพอคุณบุญทุ่ม สุดท้ายก็แยกย้ายกันไปครับ
5 D& ?: h$ M6 b, |9 _$ x7 n# @' _5 V1 a5 W; G+ c
|
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-12-29 08:39:11
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-12-29 13:05:21
สวัสดีปีใหม่
โพสต์ 2012-1-5 02:51:17
โพสต์ 2012-1-22 17:11:58
โพสต์ 2012-1-22 17:38:09
โพสต์ 2012-2-23 02:28:00
โพสต์ 2012-3-22 22:09:46
โพสต์ 2012-4-7 23:44:02