ทหารเกณฑ์ ( 14-15 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
บทที่ 14 ผู้หมวดที่รัก
ผู้หมวดดูแลอาบน้ำให้ผมอยู่หลายวันและทุกครั้งที่ผู้หมวดอาบน้ำให้ น้ำผมจะแตกทุกครั้งไม่ว่าผมจะพยายามกลั้นไว้อย่างไรจนแผลหายและตัดไหมเรียบร้อยผมก็ไม่กล้าขอให้ผู้หมวดอาบน้ำให้ผมอีกเพราะไม่มีข้ออ้างหรือเหตุอันควรสงสาร ผมต้องกลับไปใช้วิธีการเดิมคือแอบดูผู้หมวดแล้วก็กลับมาชักว่าวเอง
จนกระทั่งเดือนตุลาคมผู้หมวดก็ได้รับการเลื่อนยศ ทางกองร้อย เพื่อน ลูกน้องก็เลี้ยงแสดงความยินดี ผู้หมวดเมากลับบ้านแทบทุกวัน จนวันหนึ่งผู้หมวดไปกินเลี้ยงที่ไหนไม่รู้ ผมรอจนหลับคาห้องรับแขก
"ทหาร ทหาร" เสียงเคาะประตูหน้าบ้าน ผมลุกขึ้นไปเปิดประตู พี่จ่าพยุงผู้หมวดที่เมาไม่รู้สึกตัวเข้ามาในห้องรับแขก แล้ววางลงบนโซฟา "เดี๋ยวมึงเช็ดตัวให้ผู้หมวดด้วย ถ้าผู้หมวดรู้สึกตัวแล้วมึงชงกาแฟดำให้ผู้หมวดกินจะได้หายเมา" พี่จ่าสั่งเสร็จก็พาตัวเองที่เซไปเซมาออกจากบ้านไป
ผมจัดการแบกผู้หมวดขึ้นไปวางบนเตียงบนห้องอนอน แล้วเอากะละมังใส่น้ำอุ่นกับผ้าขนหนูมาวางไว้ข้างเตียง ผมลองจับตัวผู้หมวดเขย่า
"ผู้หมวดครับ" ผู้หมวดครางเบาๆ โดยไม่ลืมตาและยังนอนนิ่งอยู่เหมือนเดิม ผมถอดเสื้อผ้าของผู้หมวดออกจนเหลือแต่กางเกงในที่รัดรูปจนเห็นเป็นแท่งลำ ผมเอามือลูบไล้เบาๆ K ของผู้หมวดเริ่มขยายตัวจนหัวมาชนกับขอบกางเกงใน ผมมองหน้าผู้หมวดที่หลับพริ้มด้วยฤทธิ์เหล้า แล้วค่อยๆ รูดกางเกงในออกจากตัว จนร่างผู้หมวดเปลือยโชว์หุ่นล่ำนอนเหยียดยาว ลำ K ขนาด 6 นิ้ว นอนทอดตัวไปบนแผ่นท้องน้อยที่ราบเรียบ พวงไข่สีนำตาลห้อยโตงเตงอยู่ระหว่างขา ขนสีดำรกครึ้มลงไปถึงร่องก้น
ผมเอามือลูบไล้สำรวจไปทุกซอกมุม เสียงผู้หมวดครางในลำคอ ผมกำมือลงไปที่ K ลำเขื่องที่หนังหุ้มปลายรูดลงมาอยู่ที่คอหยักจนเห็นหัวที่บานแดง ผมเริ่มรูดมือขึ้นลงช้าๆ K ของผู้หมวดเต้นตุบๆ อยู่ในอุ้งมือผม พวงไข่ถูกรั้งขึ้นลงตามจังหวะรูด ผู้หมวดขยับตัวเล็กน้อยพร้อมกับครางเบาๆ ผมหยุดมือเพราะกลัวผู้หมวดตื่น พอเห็นว่าผู้หมวดยังหลับอยู่ ผมก็เริ่มรูดมือต่อ พร้อมกับลูบพวงไข่ที่นุ่มนิ่ม ผู้หมวดหลับตาพริ้ม มีรอยยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ผมค่อยๆ แยกขาผู้หมวดให้ถ่างออก จนเผยให้เห็นร่องก้นที่มีปุยจนสีดำปกคลุม ผมแหย่นิ้วลงไปถูเบาที่ฝีเย็บและเรื่อยลงไปยังร่องก้น พอนิ้วผมสัมผัสกับรอยย่นยับรอบรูก้นผมก็รู้สึกถึงอาการกระตุกเกร็งของแท่งลำและก้นที่ขมิบเพราะอาจไม่คุ้นเคยกับการถูกสัมผัส ผมยังคงถูไถต่อไปเบาๆ ขณะที่อีกมือยังคงรูด K ยาวๆ เนิบๆ น้ำใสๆ ซึมออกมาที่ปลาย K ของผู้หมวดจนหัวเป็นมัน ผู้หมวดส่ายหน้าไปมา หายใจกระชั้นขึ้น พร้อมกับส่ายสะโพกไปมา ก่อนที่ร่างเปลือยเปล่าจะกระตุกเล็กน้อย แล้วน้ำสีขาวข้นก็ทะลักออกจากปลาย K พุ่งลงไปเปรอะท้องน้อยของผู้หมวด
ผมได้ยินเสียงผู้หมวดถอนหายใจเบา ทุกส่วนกลับไปสู่ความสงบนิ่ง ผมก้มลงเลียน้ำกามที่เปรอะอยู่บนท้องน้อยของผู้หมวด แล้วหันมาใช้ลิ้นทำความสะอาดแท่งลำและปลาย K ของผู้หมวดจนสะอาด ผมนั่งมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของผู้หมวดที่ยังคงหลับโดยไม่รู้ว่าผมได้ลิ้มรสความเป็นชายของผู้หมวดแล้ว ผมหันมาจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดแล้วขึ้นไปนอนกอดผู้หมวด ผมเอาส่วนสำคัญของผมถูไถไปตามต้นขาด้านข้างที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างแผ่วเบา จน K ผมตื่นตัวเต็มที่ ขณะที่ผมกำลังไถแท่งลำอยู่นั้นผู้หมวดก็พลิกหันหลังให้ผม สะโพกและเนินก้นผู้หมวดหนันเนียน
ผมถัดตัวลงจนใบหน้าประชิดกับร่องก้นของผู้หมวด แล้วค่อยๆ แทรกจมูกเข้าไปที่ร่องก้นช้าๆ ขณะที่มือก็รูด K ของตัวเองไปด้วย กลิ่นเนินก้นของผู้หมวดทำให้ผมเกิดอารมณ์มากขึ้น ผมเลื่อนจมูกลงสูดดมกลิ่นผู้หมวดตั้งแต่เนินก้นลงมาตามท่อนขาจนถึงปลายเท้า มันเป็นความรู้สึกที่สุดจะบรรยาย ผมค่อยๆ เลยไปที่ฝ่าเท้า ร่องนิ้ว และดูดเลียนิ้วโป้งเท้าของผู้หมวดอย่างลืมตัว ผมรักทุกซอกทุกมุมในตัวผู้หมวด ผมกลับมาสูดดมกลิ่นกายจากเนินก้นผู้หมวดอีก ความเสียวแล่นจับที่ปลาย K ก่อนที่จะพ่นน้ำออกมาใส่ในอุ้งมือผม
ผมถอนหายใจยาวพร้อมกับก้มลงจูบที่แก้มผู้หมวด ก่อนลุกขึ้นมาสวมเสื้อผ้า ผู้หมวดยังคงหลับตาพริ้มอย่างไร้เดียงสา ผมก้มลงจูบอีกครั้งก่อนจะพลิกตัวผู้หมวดให้นอนหงาย และเริ่มใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตาให้ผู้หมวด แล้วเช็ดลงไปตามแผงอก ท้องน้อย แขน ขา จนมาจบที่ส่วนสำคัญ ผมประคอง K ผู้หมวดไว้ในอุ้งมือแล้วค่อยๆ รูดหนังหุ้มปลาย K ของผู้หมวดลงจนถึงคอหยัก เอาผ้าชุบน้ำเช็ดเบาๆ ที่ปลาย คอหยัก แท่งลำ และพวงไข่ ผู้หมวดขยับตัวเหมือนจะรู้สึกตัว ผมหยุดมือก่อนจะเริ่มเช็ดแท่งลำซ้ำอีก K ผู้หมวดเริ่มพองตัวขึ้น พอผมเช็ดที่รอบคอหยัก ผู้หมวดก็ลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย
"เอ็งทำอะไรวะ"
ผมหยุดมือ "ผมจะเช็ดตัวให้ครับ จะได้หายเมา" ผู้หมวดผงกหัวขึ้นมองตัวเอง ผมรีบกล่าวเสริมขึ้น "ผู้หมวดยังอาบน้ำให้ผมโดยไม่รังเกียจ ทำไมผมจะทำให้ผู้หมวดบ้างไม่ได้ละครับ"
ผู้หมวดหันมายิ้ม "ข้าอายเอ็งน่ะซิ"
"ไม่เป็นไรครับ ผมจะไม่เอาไปพูดที่ไหนหรอกครับ"
"เอ้า เช็ดก็เช็ด มึนหัวชิบหา…." ผู้หมวดหลับตาลง ผมเริ่มลงมือเช็ดใหม่ตั้งแต่ใบหน้าลงมา พอเช็ดไปถึงส่วนสำคัญ "เฮ้ย เอ็งเช็ดตรงนั้น ข้าเสียวเว้ย" ผู้หมวดพูดขึ้นพร้อมกับเอามือมาปิดส่วนสำคัญ "ไหนผู้หมวดเคยบอกว่าเป็นเรื่องธรรมดาไงครับ ถ้าผู้หมวดรังเกียจม ผมไม่เช็ดก็ได้ครับ" ผมแก้ลงตัดพ้อ ผู้หมวดละมือออกจากส่วนสำคัญ ปล่อยให้ผมเช็ดถูต่อ จน K ของผู้หมวดแข็งตัวเต็มที่ หัวแดงบานเป่ง ผู้หมวดยังนอนนิ่ง คงเสียวเกินกว่าจะบอกให้ผมหยุด
"ผมขออนุญาตนะครับ" ผมก้มลงอม K ผู้หมวดเข้าไปในปาก โดยไม่รอให้ผู้หมวดอนุญาต ผมรู้สึกถึงความคับแน่นเต็มปากด้วยความอวบของ K ผู้หมวด ผู้หมวดผงกหัวขึ้นมอง แล้วเอามือมาดันหัวผมออก
"เฮ้ย เอ็งจะทำอะไร"
ผมละปากออกมา "ผมอยากให้ผู้หมวดมีความสุขครับ" ผมก้มลงอมแล้วดูดเลียปลาย K ผู้หมวดต่อ ผู้หมวดเกร็งตัวแอ่นสะโพกขึ้นดันลำ K เข้าปากผมอย่างลืมตัว ปลาย K ผู้หมวดเต้นตุบๆ อยู่ในปากผม แล้วค่อยๆ เคลื่อนลึกเข้าไปจนปลาย K ผู้หมวดชนลิ้นไก่ ผมรูดปากเข้าออกยาวๆ และใช้มือคลึงเคล้นพวงไข่ผู้หมวด ร่างเปลือยเปล่าของผู้หมวดส่ายไปมา ก่อนที่จะพ่นน้ำอุ่นๆ เหนียวๆ เข้าไปในปากผม
ผู้หมวดทิ้งตัวลงนอนนิ่ง หายใจระรวย ผมกลืนน้ำของผู้หมวดเข้าไปจนหมด และเล็มเลียส่วนที่ยังเลอะอยู่ตามแท่งลำจนสะอาด ผมเอาผ้าชุบน้ำเช็ดทำความสะอาดส่วนสำคัญให้ผู้หมวดอีกครั้ง ผู้หมวดมองหน้าผม ผมก้มลงเอาหน้าซบลงที่หน้าท้องผู้หมวด
"ผมรักผู้หมวดครับ ผมอยากทำอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ผมไม่กล้าครับ"
"เอ็งทำอย่างนี้ ใครรู้เข้า ข้าอายเขาแย่เลย" สีหน้าผู้หมวดเริ่มเคร่งเครียด
"ผมจะไม่พูดเรื่องนี้เด็ดขาดครับ ผมสัญญาด้วยชีวิตของผมเลยครับ"
ผู้หมวดเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ "ข้าเพลียจังเลย" ผมลุกขึ้นเอาผ้าห่มคลุมตัวให้ผู้หมวด ผมมองหน้าที่หลับพริ้ม "ผู้หมวดที่รักของผม" ผมรำพึงในใจ ก่อนเดินออกจากห้องนอนของผู้หมวดลงมาอย่างมีความสุข
บทที่ 15 ของขวัญ
เช้านี้ผมตื่นขึ้นด้วยความสดชื่นและสบายใจที่ได้ระบายความในใจของผมให้ผู้หมวดรู้ แต่ผู้หมวดกลับหน้าตาไม่สดชื่นนัก ผู้หมวดอาจยังทำใจไม่ได้กับเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมสังเกตว่าผู้หมวดไม่ช่างพูด ไม่ยิ้มแย้มอย่างที่เคย และไม่ค่อยอยากสบตาผมจนผมรู้สึกไม่สบายใจ ผมได้แต่มองผู้หมวดอยู่ห่างๆ
"นี่เราทำให้ผู้หมวดเป็นทุกข์ขนาดนี้เชียวหรือ" ผมนึกตำหนิตัวเองในใจ ผมเดินเข้าไปในครัวจัดอาหารเช้าตั้งโต๊ะให้ผู้หมวด
"ทานอาหารเช้าครับ" ผมเดินไปบอกผู้หมวดที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก ผู้หมวดพยักหน้าแล้วลุกขึ้นเดินมานั่งทานอาหารที่โต๊ะทานข้าว ผมยืนมองผู้หมวดที่ก้มหน้าทานอาหารเงียบๆ คอผมเริ่มตีบตัน เหมือนอยากร้องไห้ ผมพยายามกลั้นอารมณ์ไว้จนผู้หมวดทานอาหารเสร็จและออกจากบ้านไปทำงาน ผมกลับเข้าห้องปล่อยน้ำตาให้ไหลลงอย่างสุดกลั้น วันนั้นผมนอนมองเพดานโดยไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน
"วิทย์ วิทย์" เสียงผู้หมวดเรียก ผมโดดลงจากเตียงด้วยความดีใจเมื่อได้ยินเสียงผู้หมวดอีกครั้ง ผมวิ่งเข้าไปในห้องรับแขกเห็นผู้หมวดกับแฟนสาวนั่งอยู่ที่โซฟา
"เดี๋ยวเอ็งไปซื้อกับข้าวสักสองสามอย่าง วันนี้แฟนข้าจะอยู่ทานข้าวเย็นด้วย" หน้าผู้หมวดสงบนิ่งปราศจากรอยยิ้มที่ผมเคยเห็น ผมรับเงินจากผู้หมวดแล้วก้มหน้าเดินออกจากห้องรับแขกไป ผมกลับมาพร้อมอาหารตามที่ผู้หมวดสั่ง ผู้หมวดกับแฟนก็มานั่งทาน ระหว่างนั้นทั้งสองพูดคุยกันปกติ แต่ผมสังเกตว่าผู้หมวดไม่พูดเล่นหยอกล้อเช่นที่เคย
"พี่อ้อ เป็นไรหรือเปล่าคะ" แฟนสาวถามขึ้น
"พี่ไม่เป็นไรนี่" "พร ว่าพี่แปลกๆ มีปัญหาที่ทำงานหรือคะ" "คงงานยุ่งมาก พี่เลยรู้สึกเหนื่อยน่ะ" แฟนสาวยิ้ม
"นึกว่าพี่โกรธพรซะอีก" ผู้หมวดหันมายิ้มให้แฟนสาว พร้อมกับเอื้อมมือไปกุมมือแฟนสาว เป็นครั้งแรกของวันนี้ที่ผมได้เห็นรอยยิ้มของผู้หมวด แม้จะเป็นรอยยิ้มที่ไม่เต็มที่นักก็ตาม
ประมาณสามทุ่มผู้หมวดก็ออกไปส่งแฟน ส่วนผมก็นั่งดูทีวีรออย่างใจจดใจจ่อ จนดึกผู้หมวดก็ยังไม่กลับ จนผมเคลิ้มหลับไปตอนไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีตอนได้ยินเสียงเคาะประตู ผมลุกขึ้นไปเปิดประตูถึงรู้ว่าเช้าวันใหม่แล้ว ผู้หมวดเดินขึ้นไปบนห้องนอนโดยไม่ได้พูดอะไร พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จผู้หมวดก็จะออกไปทำงาน
"วิทย์ วันนี้ขึ้นไปทำความสะอาดห้องนอนให้ข้าทีนะ" ผู้หมวดพูดขึ้นขณะกำลังใส่รองเท้า โดยไม่ได้หันมามองหน้าผม
"ครับ" ผมรีบตอบด้วยความดีใจ ผมจัดการทำความสะอาดห้องนอนให้ผู้หมวดอย่างประณีตสุดๆ เช็ด กวาด ปัด ถู ทุกซอกทุกมุมของห้อง เปลี่ยนผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนใหม่ ฉีดน้ำยาปรับอากาศ ผมกอดผ้าปูที่นอนเก่าไว้แนบกับตัว ก่อนที่จะซบหน้าลงดมหากลิ่นตัวของผู้หมวดในผืนผ้า "ไม่ได้กอดตัว ก็ขอกอดผ้าผืนนี้แทนแล้วกัน" ผมนึกในใจก่อนเอาผ้าปูที่นอนของผู้หมวดไปไว้บนเตียงนอนของผม
คืนนั้นผมนอนกอดผ้าปูที่นอนผืนนั้นแล้วนึกถึงภาพร่างผู้หมวดที่นอนเปลือยเปล่าอยู่บนผ้าปูที่นอนผืนนี้ และสำเร็จความใคร่ให้กับตัวเอง จนน้ำแตกรดผ้าปูที่นอนผืนนั้น ก่อนที่จะหลับไปจนเช้า
"วิทย์ ผ้าปูที่นอนไปไหน" ผู้หมวดถามขึ้นเมื่อคนรับซักผ้ามารับผ้าตอนเช้า
"อยู่ในห้องผมครับ"
"เอ็งเอาไปทำอะไรวะ ไปเอามาให้เขาซัก"
"เดี๋ยวผมซักเองก็ได้ครับ" ผมมองหน้าผู้หมวด
"ตามใจเอ็ง" พอคนรับซักผ้าไปแล้วผู้หมวดก็บอกให้ผมไปเอาผ้าปูที่นอนมาให้ผู้หมวด ผมพยายามบ่ายเบี่ยง
"ไปเอามาเดี๋ยวนี้" เสียงผู้หมวดเข้มขึ้น ผมกลับไปหยิบผ้าปูที่นอนมาส่งให้ผู้หมวด ผู้หมวดคลี่ผ้าออกจนเห็นคราบน้ำกามผมเป็นดอกดวงขนาดใหญ่
"เอ็งเอาผ้าปูที่นอนข้าไปทำอะไรมา"
ผมก้มหน้าสารภาพ "ผมยอมรับผิดครับ แล้วผมจะซักให้สะอาดเหมือนเดิมครับ"
"ไม่ต้องซักก็ได้ เอาไปวางไว้บนเตียงข้าก็แล้วกัน"
"ครับ" ผมตอบแล้วเดินเอาผ้าปูที่นอนผืนนั้นไปวางไว้บนเตียงผู้หมวด คืนนั้นผมนอนคิดไปต่างๆ นาๆ กลัวว่าผู้หมวดจะโกรธที่ผมทำผ้าปูที่นอนเลอะ พอเช้าวันรุ่งขึ้นผู้หมวดเดินลงมาจากห้องนอนพร้อมกับถือผ้าปูที่นอนผืนนั้นลงมาด้วย
"วิทย์ ข้ารู้ว่าเอ็งรักข้านะ ข้าก็รักเอ็ง แต่ข้าไม่รู้จะทำตัวยังไง

"ครับ"
"เอ็งอยากได้ผ้าปูที่นอนผืนนี้ใช่ไหม"
"ครับ" "เอ้า ข้ายกให้เอ็ง"
"ขอบคุณครับ" ผมขอบคุณพร้อมกับรับผ้าปูที่นอนมากอดไว้ผมกลับไปที่ห้องนอนแล้วคลี่ผ้าปูที่นอนออกสิ่งที่ผมเห็นคือรอยคราบน้ำกามดวงใหญ่ที่มีเพิ่มขึ้นจากเดิมผมยิ้มพร้อมกับซบหน้าลงกับรอยคราบนั้นผมพับผ้าปูที่นอนผืนนั้นให้รอยคราบดวงใหม่อยู่ด้านบนแล้ววางลงบนหมอนก่อนแนบหน้าลงนอนอย่างมีความสุข

proeng

ขอบคุณครับ

kikda

ขอดูหน่อยนะคับขอบคุณมาก

tajarak

ขอบคุณครับ

tanboy

ขอบคุณมากครับ เก็บหลับฐานไว้ด้วย จะเอาไปฟ้องทีหลังหรอครับ อิอิ

Ifoot-ballZ

ผู้หมวดน่ารักนะ ไมทหารแถวบ้านไม่เหนเปนงี้เลยอ่ะ อิอิ

interk

อยากอ่านขอบคุณมากมากครับ

chaiwut

ขอบคุณครับ

Bonus_Bigbang

ขอบคุณคร้าบบบบ

DeK_Za

ขอบคุณครับ

aek

ขอบคุณครับ

ธรรม

ขอบคุณมากนะครับ

sensedevil

ขอบคุณมากนะคับ

nutty2513

ขอบคุณครับผม

sum26

ขอบคุณครับ

wwballer

น่าสนใจดีเหมือนกัน

areo02

สุดยอดคับ สนุกมากคับ

mybee

-ขอบคุณครับ

boonchan

ขอบคุณครับ

tisgo

ขอบคุณครับผ๊ม