Love story before christmas ( 1)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ณ โรงแรมเตชะสรวล
ผมกำลังนั่งฟังสรุปผลการประชุมที่แสนจะน่าเบื่ออยู่บนโต๊ะมีทั้งคุณพ่อ พี่กาย พี่เอ็ม ไหนจะยังเลขาฯของแต่ละคนซึ่งก็ประกอบด้วยพี่เอพี่จีน่า คุณเอี่ยมจิต(เลขาฯคุณพ่อ) ส่วนของผมไม่มีหรอกเพิ่งเข้าทำงานเมื่อไม่นานมานี่เอง
โอ๊ย!!! เบื่อๆๆๆๆ >0<
“อ้าวโอ้ หลับเลยเหรอลูก?”
คุณพ่อของผมเองแหละ...ท่านคงเหลือบเห็นผมเคลิ้มจะหลับแล้ว เลยรีบปลูกสร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคนแต่ผมไม่อายหรอก ชินซะอีก =_=” แหม...แต่มีคนหนึ่งนะที่นั่งหน้าตึงไม่พอใจอยู่...
“โอ้ ทำไมยังทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ล่ะสอนแล้วใช่มั้ยว่าวันไหนมีประชุม ก่อนหน้าวันหนึ่งห้ามไปเที่ยว...แล้วนี่แกไปไหนมากลับดึกอีกล่ะซิท่าเมื่อคืนน่ะ”
“โหคุณพ่อคร้าบ เมื่อคืนผม...มีเลี้ยงกับเพื่อนที่กลับจากออสเตรเลีย”
“อ้างแบบนี้ทุกที คราวก่อนก็ออสเตรเลียทีหนึ่งแล้ว ถ้าจะโกหกพ่อก็ขอเนียนๆหน่อยได้มั้ย?”
ผมส่ายหน้า พ่อก็ส่ายหน้า...เฮ้อ ก็คนมันเบื่อบ้าน เลยต้องออกไปเที่ยวหาความสำราญบ้างน่ะซิ
“ตากาย อาฝากนายโอ้ด้วยแล้วกัน นับวันยิ่งทำงานไม่เอาไหน”
“คุณอาครับ น้องยังเป็นเด็ก ยังไงก็ต้องใช้เวลาปรับตัวบ้างนะครับ”
อา...แสงสว่างของผม พ่อเทพบุตร...พี่กายถึงกับออกโรงปกป้องแบบนี้ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมพี่กายถึงได้น่ารัก...เป็นที่ชื่นชมของทุกคนแบบนี้
อ้อ ลืมบอกไปครับว่าพี่กายเนี้ยเขาเป็นหุ้นส่วนธุรกิจโรงแรม ซึ่งคุณพ่อผมเป็นเจ้าของเองล่ะครับ คุณพ่อของพี่กายเขาเป็นเพื่อนสนิทคุณพ่อ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยสบาย เลยให้ลูกๆรับช่วงแทน ลูกๆ...ใช่แหละ พี่กายมีตาน้องชายหุ่นยนต์อีกคนหนึ่ง
ขานี้ชื่อพี่เอ็ม...แต่แหม น่าจะชื่อนายวอล-อี ซะมากกว่า
วันๆไม่รู้ปั้นหน้าเคร่งขรึมซีเรียสนั้นได้ยังไง เชื่อมั้ยว่าผมแทบไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้างๆมาก่อนเลย ทั้งที่เราก็รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆในที่สุด ประชุมก็จบลง เฮ้อๆๆๆ ผมจะชวนเพื่อนสนิทออกไปเที่ยวให้หน่ำใจเลย ยะฮู้!!!
“เอ่อ พี่กายครับ เย็นนี้โอ้ขอเลิกก่อนเวลา แต่พี่กายอย่าบอกพ่อได้มั้ย?”
พี่กายหันมา...พระเจ้าจอร์จ มันหล่อมาก~~~~~0-0’!! พี่กายเป็นอะไรที่ ผมแอบหลงใหลมาตั้งแต่เด็กๆ พี่กายเป็นไอดอล
เป็นดาวโรงเรียน เป็นนักกีฬา เป็นผู้ชายที่ดูดีทรงเสน่ห์ไปซะทุกอย่าง เพราะนอกจากจะแต่งตัวดี เอาใจคนเก่ง พี่กายยังเป็นที่หนึ่งในเรื่องกายจีบสาว วู้ย!!! ใครมันจะเลิศเลอเพอร์เฟคได้มากกว่าพี่ชายของผม~~~
“อืม...แต่ห้ามกลับดึกอีกนะครับเจ้าน้องชาย”
“~คร้าบ ขอบคุณนะครับ”
ผมโผเข้ากอดพี่กาย อืม...ตัวพี่กายนุ่มๆ หอมๆ เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ตัวสูงหรือเล็กเกินไป คือพอดีแบบประมาณว่าลงตัวไปหมด(>////<) ดูไม่บึกหรือก้างเกินไป เฮ้อ...ทำไมเราไม่เกิดมาเพียบพร้อมเหมือนเขาบ้างนะ T-T
“แล้วนี่พี่กายจะไปไหน ไปด้วยกันมั้ย”
พี่กายยิ้ม “ไว้วันหลังได้มั้ย วันนี้พี่มีนัด”
“กับสาวๆอีกล่ะซิ คอยดูนะ! โอ้จะไม่กลับบ้านเลยทั้งคืน”
ไม่รู้ทำไม เวลาที่พี่กายไปไหนกับใครนอกจากผม พลอยทำให้หงุดหงิด ผมตีหน้าเบ้อ้อนๆใส่ทันทีตามประสาคนเอาแต่ใจ(รู้ตัวด้วยนะ แฮะๆ
“โอ๋ๆ เอาไว้วันหลังนะ วันหลังจริงๆ”
“ก็ได้ครับ...”
พี่กายเดินไปขึ้นลิฟต์ ส่วนผมกำลังจะเดินไปหยิบเอกสารที่รถหน่อย ลืม
“~อ้อนอะไรพี่ชายอีกล่ะคราวนี้”
ผมสะดุ้ง ก็ไอ้เสียงทุ้มใหญ่ที่ดังโดยไม่ได้รับความคาดหมายนี่ซิทำเอาวัยรุ่น(เหรอ?)ตกใจหมดเยย~~
“พี่เอ็ม!”
“เมื่อกี้พี่เห็นนะครับ ว่าน้องโอ้แอบล็อบบี้พี่กายว่าไม่ให้บอกคุณอาเรื่องหนีเที่ยวคืนนี้”
“เอ่อ....เอ่อ ผม”
ผมนึกหาคำสาปแช่งร่างสูงตรงหน้าอยู่ในใจ ทำไมนะ...ไอ้เจ้าพี่เอ็มบ้านี่ถึงได้ต้องโผล่มาตอนซีนมีความสุขแบบนี้ทุกที
“ว่าไงครับ?”
ร่างสูงยืนเอามือไขว้หลัง ในชุดสูทสง่างามเป็นทางการสุดๆ ซึ่งก็แตกต่างจากคนพี่ที่ชอบสูทแบบลำลองสบายๆมากกว่า...
นี่ยังไม่พูดถึงรูปร่างที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว จะบอกให้นะ ว่าอีพี่เอ็มเนี่ยหุ่นเหมือนเฮอร์คิวลิส...เอ่อ มั้ง ช่างมันเถอะ แต่นอกจากรูปร่าง หน้าตา(ที่เข้มจัดต่างจากหน้าหวานๆของพี่กาย) และการแต่งตัว ลักษณะท่าทางต่างๆแล้ว ผมล่ะเกลียด...
เกลียดๆไอ้ความสุภาพมากๆของพี่แก ชอบทำตัวเก็บกดไม่ยอมแสดงความรู้สึก เป็นการเป็นงานซะจนบางครั้งผมอึดอัดไม่อยากพูดด้วย
“เปล่านะพี่เอ็ม ผม...”
“พี่ไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ เพียงแต่ไม่อยากให้น้องโอ้กลับดึก อันตราย”
ชิ ทำเป็นห่วงอย่างกะคนแก่ เชอะ!
“งั้น...พี่เอ็มอย่าบอกคุณพ่อนะครับ น๊า~~”
“...เพราะต้องถูกคุณพ่อห้ามเที่ยวอีกจนถึงสิ้นเดือนนี้แน่ๆน้องโอ้ถึงต้องปิดบังท่าน”
โอ๊ย! เบื่อจังเลยคนรู้ทัน ผมบอกหรือยังครับ? ว่านอกจากจะมีร่างกายเป็นหุ่นยนต์สมองพี่แกยังฉลาดเป็นกรดยิ่งกว่าหุ่นยนต์ซะอีกแหนะ!(ผิดกับพี่ชายที่บางครั้ง...ก็ยอมเอาหูไปนาเอาตาไปไร่...)
“...”
“ไม่เป็นไรหรอก พี่แค่มาเตือน...”
ร่างสูงเดินแข็งทื่อจากไป...อี...อีตาวอล-อี! อีตาหุ่นยนต์ซอบบี้!โว๊ย!!! เบื่อชะมัดเฮ้อ~~~ การเดินช็อบปิ้งห้างเย็นๆเนี้ยมีความสุขจังเลยนะ
วันนี้ผมโดดงานตอนกลางวันมาเดินพารากอน อัพเดทแฟชั่นซะหน่อย(งุงิ)และตั้งแต่เช้าก็ได้หมวกใบใหม่ของโดวเช่ แอนน์ แกบบาน่าสุดสวยสองใบกระเป๋าเอกสารของโค้ชสีดำสุดเท่ เสื้อยืดของกุชชี่ แว่นตากันแดดของกุชชี่ เข็มขัดของ
กุชชี่(เป็นแฟนกุชชี่ตัวยง^0^) แล้วปิดท้ายด้วยเข็มขัดและรองเท้าแพงๆของเออร์เมสตั้งสองคู่เฮ้อ~~ว่าไป...ช็อบปิ้งนี่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะ -_-‘
สักพัก เริ่มหิว ผมกำลังจะหาร้านอาหารอร่อยๆกินอยู่จู่ๆโทรศัพท์ก็ดัง

noomtnoi

ขอบคุณครับ น่า อ่านดีนะครับ

สีฝุ่น

ขออ่านหน่อยคับ
ขอบคุณมากมายคับ

abcdefghij

ขอบคุนนะ ขอนเป็นสมาชิกด้วยคน

jun2010

ขอบคุรคับยังติดตามอยู่นะครับ

Ifoot-ballZ

อ่านชื่อแล้วเหมือนชื่อนิยายรักโรแมนติกเลยอ่ะ ใช่อ๊ะป่าวอ่ะ

mario401

ขอบคุณมากครับผมที่แบ่งปัน

piyanate

ขอบคุณครับ

pattara2536

ขอบคุนมากๆคั้บ

solovematoom

สนุกมากเรยนะครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

dekza_7inch

ขอบคุณมาก ๆ คับบ

golf-o-

ขอบคุณมากคับ

kengee

ขอบคุนคับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

harry1234

ขอบคุณครับ

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

tamia

ขอบคุณคับ น่าสนุกน่ะครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ