แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sand เมื่อ 2012-11-7 13:42
 กลอนวันครู ๙ (S-384)
(ประภาศรี สุดบรรทัด)
ลักษณะ ของครู มีต่างต่าง อ้วนผอมบาง ร่างเล็ก เด็กผู้ใหญ่ บ้างดูล้า บ้างสดชื่น รื่นเริงใจ บ้างดำขาว งามวิไล บ้างรวยจน บ้างใจดี บ้างก็ไม่ ซ้ำใจแคบ น่าเหม็นเบื่อ จนแทบ ไม่อยากบ่น บ้างปลอบจิต ศิษย์ปลื้ม ลืมทุกข์ทน บ้างพาหม่น หมองช้ำ ซ้ำดื้อดึง บ้างช่วยร้อน ผ่อนคลาย หายหวาดหวั่น บ้างพาพรั่น ใจระทึก แค่นึกถึง บ้างแนะแนว ทางเรียน เพียรคำนึง บ้างประมาท หน้าประหนึ่ง ไม่มีทาง ใครเป็นใคร ใครมิใช่ ใคร่ตระหนัก คนที่สัก แต่เป็นครู ดูแตกต่าง คนที่เพียร เรียนเสริม เพิ่มวุฒิพลาง คนละวาง เลิกแสวง แหล่งวิชา การเรียนรู้ อาจช่วย อำนวยผล หรือสับสน เรียนไป ก็ไร้ค่า แต่ผู้ขาด ความสนใจ ในตำรา คือบรรดา คนน่าเบื่อ เหลือกำลัง เธอมีครู ที่ทำให้ อยากไปพบ หรือมีครู ที่เธอหลบ ไม่เหลียวหลัง ครูบางคน ดลศรัทธา น่าเชื่อฟัง แม้วันเสาร์ หยุดแล้วยัง อยากไปเรียน ใครโชคดี ที่มีครู เช่นนี้บ้าง ได้ทำงาน สรรค์สร้าง อย่างแลกเปลี่ยน กิจกรรม นำมาใช้ ให้พากเพียร ใช่นั่งเขียน แต่เติมคำ จำยากเย็น ครูเฉื่อยเฉื่อย สอนซ้ำ ซ้ำก็เฉื่อย ศิษย์ก็เบื่อ ทุกข์แท้ แม้แลเห็น กรอกผลงาน ที่ทำ เพราะจำเป็น แต่บางคน เป็นครูเด่น เช่นพบมา สมานแผล ลบรอย ที่บาดเจ็บ แม้ปวดเหน็บ ถึงหัวใจ ให้รักษา ชุบชีวิต วิญญาณชื่น รื่นอุรา ใส่ใจให้ ปีกกล้า ฝ่าชีวินฯ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2012-1-8 06:43:14
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2012-1-8 23:14:33
โพสต์ 2012-1-14 07:14:25
โพสต์ 2012-6-11 10:45:31
โพสต์ 2012-7-8 10:29:56
โพสต์ 2012-7-24 08:55:56
โพสต์ 2012-12-28 18:46:43