ปลาท่องโก๋ :-แฟน ( ต่อ 2 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
เพราะหนุ่มๆที่มารับ ล้วนเป็นเด็กเทคนิคหรือพวกรุ่นพี่ม.ปลาย ที่ทั้งหล่อทั้งเฮี้ยว...เธอคงจะไม่รอดมือพวกนั้นไปได้หรอก.....
ไอ้แว่นมันยิ่งน่าจะรู้ดีมากกว่าผมอีก เพราะเรียนอยู่ห้องเดียวกันแต่ไม่เข้าใจ มันจริงๆถึงยังไงผมไม่มีทางยอมให้ไอ้แว่นไปอยู่ในวงจรอุบาท “สวยเลือกได้” ของพวงบุพผาแน่นอน
ตอนนี้ผมยกเอาเรื่องที่จะทำให้ไอ้แว่นหายโกรธไว้ก่อน เพราะเรื่องพวงบุพผาสำคัญยิ่งกว่าผมไม่อยากให้มันโดนพวกเทคนิครุมกระทืบ ผมไม่อยากให้มันไปรักผู้หญิงแบบนั้นมันไม่มีทางมีความสุขกับผู้หญิงที่มักมากในกามแบบนั้นได้หรอก เธอสวย...เธอหยิ่ง...เธอเลือกได้...
“แว่น ปะคืนนี้ไปนอนบ้านกู “
“ไม่ไป”
หลังจากเลือกเรียนผมก็มาหาไอ้แว่นที่บ้าน มันชิ่งเดินหนีผมกลับก่อนมาอีกแล้ว วันนี้ยังไงก็ต้องให้มันมานอนบ้านผมให้ได้ เพราะผม
โดนทำโทษ ห้ามไปค้างคืนที่ไหนช่วงนี้
“ต้องไป แล้วรีบๆด้วย”
“เอ๊ะ...ไอ้นี่ มึงเป็นพ่อกูเหรอ ถึงจะมาสั่งกูได้”
“เออ กูเป็นพ่อมึง รีบตามกูมา”
“กูไม่ไป มึงกลับบ้านไปเลย อย่ามายุ่งวุ่นวายกับกูนักนะ”
“แว่นมึงจะไปหรือไม่ไป...!!~”
ผมเริ่มขึ้นเสียง ส่งสายตามองหน้ามันเขม็ง มันไม่สนใจผมยังนอนดูทีวีอยู่บนที่นอนไม่ลุกขึ้นมาผมชักจะเหลืออด เหลือทนกับไอ้แว่นมันมากๆแล้ว มันจะกวนตีนไปถึงไหน ทั้งที่เมื่อตอนประถมมันก็มานอนกับผมแทบทุกวัน หรือไม่งั้นมันก็ต้องให้ผมไปนอนกับมันที่บ้าน
ไอ้แว่นมันหน้ามึน ทำยังไงมันก็ไปยอมมากับผม แล้วผมจะทำไงดีล่ะ ที่จะลากตัวไอ้แว่นไปนอนบ้านผมให้ได้จะใช้กำลังหรอ ?? คงไม่เหมาะแน่ๆ เพราะผมกับไอ้แว่นฝีมือพอๆกัน ถ้าใช้กำลังคงเหนื่อย ...จะหลอกให้มันไปบ้านผม โดยใช้แผนการมันคงไม่เชื่ออีกแล้ว  ...... ผมจะทำยังไงดีล่ะ.....
“แม่คร๊าบบบบบ วันนี้เบนซ์ไปนอนบ้านไอ้แว่นนะคร๊าบบบ เพราะต้องไปช่วยกันทำการบ้านนะคร๊าบ”
หึ......เมื่อหนทางที่จะได้ไปนอนกับไอ้แว่น มันมีอยู่ 2 ทางคือ ให้มันมาบ้านผม กับผมมาบ้านมัน ผมเลือกดูแล้ว การที่ผมจะมาอ้อนวอนขอแม่ผมให้อนุญาต จะง่ายกว่าไปบังคับให้มันมานอนบ้านผม
“การบ้านอะไรเบนซ์ แล้วนี่ดีกับเจ้าว่านแล้วเหรอ ถึงจะไปนอนกับว่าน”
“ไอ้แว่นมันก็ยังไม่หายโกรธเบนซ์หรอกครับแม่ แต่มันเป็นการบ้านนะ ต้องช่วยกันทำ ไอ้แว่นยังไงมันก็ต้องช่วยผมทำ”
“แม่ให้ไปได้ แต่เบนซ์ต้องมีความรับผิดชอบนะลูก ต้องตื่นมาให้ทันส่งปาท่องโก๋นะ เมื่อคราวก่อน แม่ต้องจ้างไอ้เด็กเข็นรถเข็นเดินไปส่งให้แทนเบนซ์ เพราะเราไม่รับผิดชอบหน้าที่”
“ครับแม่ เบนซ์จะตื่นมาให้ทันครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ” สำเร็จ......ง่ายๆ ดีกว่าไปต่อยแล้วลากตัวมันมา หรือหลอกใช้แผนการอะไรที่เปลืองหัวสมองคิด
แม่เราเอง...อ้อนๆหน่อย เราเป็นลูก อีกอย่างเรื่องที่ขอมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรจะเสียหายตรงที่ต้องโกหกแม่เท่านั้นแหละ ว่าต้องไปนอนเพราะทำการบ้าน ทั้งที่มันเป็นเหตุผลอื่น
“มึงมาทำไมอีกไอ้เบนซ์ กูบอกว่าไม่ไปก็ไม่ไป เพราะกูไม่อยากไป”
“มึงไม่ต้องไปแล้วเพราะกูมานอนที่นี่เอง” พูดเสร็จผมก็ล้มตัวนอนข้างๆไอ้แว่นที่นอนดูทีวีออยู่บนเตียง พอผมนอนมันก็ลุกขึ้นนั่ง หันมาด่าผมฉอดๆๆๆ
“ไม่ได้...!!!!!!!!!!!!!!!”
“ทำไมจะไม่ได้ว่ะ”
“บ้านมึง ห้องมึงที่นอนมึงก็มี ทำไมไม่ไปนอน จะมานอนกับกูทำส้นตีนอะไรว่ะ”
“ก็แค่อยากมานอนกับเมีย ไม่มีอะไรมาก”
“ส้น.....มึงอย่ามาพูดแบบนี้นะ คำก็เมีย 2 คำก็เมีย กูเป็นผู้ชายนะ”
“งั้นกูเป็นเมียเองเอามะ ให้มึงเป็นสามี โอเคปะแว่น”ผมก็กลิ้งกรอก ไหลไปเรื่อย ต่อล้อต่อเถียงกับไอ้แว่นบางทีก็มันส์ดีนะ  
“กูไม่ใช่พวกตุ๊ดแต๋ว ที่พิศวาสชอบผู้ชายด้วยกันเอง ถ้ามึงจะเป็นก็เป็นไปของมึงคนเดียว”
“กู........”
ผมก็พูดไม่ออกเหมือนกัน เพราะผมไม่แน่ใจว่าตัวผมเป็นอะไรกันแน่ แต่ผมไม่สนใจหรอกผมสนอย่างเดียว คือผมรักไอ้แว่น อยากอยู่กับไอ้แว่นตลอด อยากทำอะไรทุกๆอย่างกับมัน อยากให้มันพูดดีด้วย อยากได้ความรัก ความเอาใจใส่ตอบแทนกลับมา...ฯลฯ สารพัดอย่างที่ผมต้องการจากมัน
“เถอะน่าไอ้แว่น ยังไงมึงกับกูก็แอบได้เสียกันต้องหลายรอบแล้ว คิดอะไรมากว่ะ”
“มึงขืนใจกูตะหาก โดยที่กูไม่เต็มใจ”
“งั้น แบบนั้นกูก็ต้องรับผิดชอบมึงดิ จริงมั้ย”
“ไม่ต้องงงงงงงงงงง!!!!!!!!!”   
“อ้าว แล้วจะให้กูทำไง ให้กูทิ้งมึงไปโดยไม่รับผิดชอบหรอว่ะ กูทำไม่ได้ เพราะกูมีความรับผิดชอบสูงว่ะแว่น”
“มึงอย่ามากวนกูไอ้เบนซ์ รับผิดชอบสูงส้นตีนอะไร อย่ามาสำบัดสำนวน มึงก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”
“เป็นไปได้สิว่ะ เดี๋ยวกูลงไปบอกแม่มึงเอามั้ย ว่ากูได้มึงแล้ว เดี๋ยวให้พ่อกับแม่กูมาสู่ขอหมั้นหมายเอาเลยดีมะ”
“ไม่ต้อง!!!!!! อย่ามากวนตีนกูไอ้เบนซ์....”
ไอ้แว่นมันมองหน้าผมตาเขม็งเมื่อพูดเรื่องที่จะให้พ่อแม่ผมมาสู่ขอหมั้นหมายมันผมละอดขำไม่ได้ ทำหน้าระรื่น ดูเหมือนว่าการโต้ฝีปากกันยกนี้ผมจะเป็นฝ่ายชนะซะแล้ว
หลังจากที่ไอ้แว่นมันสงบปากสงบคำไปแล้ว ผมก็นอนเล่นอ่านหนังสือการ์ตูน ส่วนไอ้แว่นก็ทำอะไรของมันไม่รู้อยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ จะว่าไปการบ้านอะไรมันก็ยังไม่มี แล้วมันตั้งหน้าตั้งตาเขียนอะไรของมันก็ไม่รู้ สักประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง มันก็เก็บข้าวของพวกสมุดของอะไรของมันบนโต๊ะ เข้าใส่ลิ้นชักล็อคกุญแจอย่างดี ก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ
ผมอดสงสัยไม่ได้เหมือนกันถึงขนาดต้องล็อคกุญแจเลยหรอว่ะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก อาจจะเป็นไดรอรีบันทึกประจำวัน หรืออะไรส่วนตัวของมันสักอย่างหนึ่ง.........
ที่จริงผมอาบน้ำมาแล้ว แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมอยากจะอาบอีกอาจจะเพราะเป็นความคุ้นเคยในวัยเด็กของพวกเรามั้ง ตอนเล็กๆเราก็อาบด้วยกัน
พอโตขึ้นมาหน่อยพวกเราก็อาย อาบกันคนละที ผมมักจะเกี่ยงให้ไอ้แว่นมันไปอาบก่อนเพราะขี้เกียจอาบน้ำมากๆ พอมันอาบเสร็จ ก็เอาผ้าเช็ดตัวผื่นเดียวกันนั่นแหละเข้าไปอาบต่อจากมัน
ผมอยากหวนคืนไปเมื่อบรรยากาศเก่าๆ ไม่รู้ไอ้แว่นมันยังจะคุ้นเคยหรือจำติดตาได้เหมือนผมหรือปล่าวนะยังไงลองทำดูดีกว่า เพราะมันอาจจะนึกถึงตอนที่เรายังดีกัน มันอาจจะหายโกรธผมเลยก็ได้
“แว่น เอาผ้าเช็ดตัวมากูจะอาบน้ำ”
“มึงยังไม่ได้อาบเหรอ ก็เห็นเปลี่ยนชุดแล้วนี่ว่ะ”
“ยังไม่ได้อาบ แค่เปลี่ยนชุดเฉยๆ แล้วก็รีบมาหาเมีย”
“ไอ้.....”
มันเถียงไม่ชนะผมสักทีหรอก ถ้าผมใช้มุขนี้ทีไร เป็นอันว่ามันจะยอมสงบปากสงบคำก่อนผมไม่รู้เพราะว่ามันอาย รำคาญ หรือเพราะอะไรกันแน่นะ......
ถึงผมจะอาบน้ำมาจากบ้านแล้ว1รอบ แต่ผมก็ยังจะอาบรอบที่2เสมือนว่าผมยังไม่ได้อาบทั้งถู ทั้งสระ สารพัด การอาบน้ำทำให้มันสดชื่นขึ้นด้วยนะ เพราะเมื่อกี้เสียเหงื่อเสียพลังงานตอนเถียงกับไอ้แว่นไปเยอะเหมือนกัน
“ไอ้เชรี้ยเบนซ์ ทำไมมึงไม่นุ่งผ้า”
“ไม่ชอบนุ่งว่ะ อยู่ที่ห้องกูก็ถอดแบบนี้แหละเดินโทงๆออกมาจากห้องน้ำ มึงก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอแว่นเมื่อวันก่อนที่กูมาหา มึงยังแก้ผ้ากราดอร์โด่ทาแป้งอยู่หน้ากระจกเลย”
ที่จริงผมนะกำลังอารมณ์ขึ้น สงสัยถูน้องชายนานไปหน่อย พออารมณ์ขึ้นแล้วมันไม่ยอมหดลงซะทีก็เลยแก้ผ้าออกมาอวดโฉมให้ไอ้แว่นมันดูซะหน่อย เผื่อมันจะเกิดอารมณ์ขึ้นมาเหมือนผมบ้าง ผมสังเกตเห็นไอ้แว่นมันก็เขินอายทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันนะ ตอนเห็นผมแก้ผ้าทั้งตัว...
“แว่นอ่ะ เช็ดตัวให้กูหน่อย” ผมเดินไปนั่งที่เตียงนอนข้างๆไอ้แว่นทั้งๆที่ตัวเปียกอยู่นั่นแหละ
“อ้าวเช็ดของมึงเองดิ มาวุ่นวายอะไรกับกูอีก”
“เช็ดให้กูหน่อยไม่ได้หรอแว่น นะนะ ตอนเด็กมึงยังเช็ดหัว เช็ดตัวให้กูเลย ”
“..................................”
“อ้าวเร็วๆดิ กูจะได้ไปใส่เสื้อผ้า หรือมึงอยากให้กูแก้ผ้าอยู่แบบนี้เหรอ งั้นก็ได้”
“เออ....ไอ้นี่ ไอ้......”
ถึงมันจะด่า แต่มันก็หยิบผ้าเช็ดตัวมาขยุ้มๆๆ หัวผมอย่างแรง ไม่รู้มันจะเช็ดให้หรือมันจะหักคอผมกันแน่
“เช็ดตัวด้วย แว่น ตัวยังไม่แห้งเลย แล้วเบาๆหน่อยดิว่ะ หัวกูเกือบหลุดนะมึงเมื่อกี้”
“ดี ....แม่งจะได้ตายไปซะ...ไอ้...”
ไอ้แว่นก็เอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวผม ก็จนแห้งหมดแล้วแหละ มันยิ่งเช็ด น้องชายผมมันก็ยิ่งโด่ ไอ้แว่นมันก็ไม่กล้ามาเช็ด แต่ผมบอกให้มันเช็ดด้วย
มันก็ลังเลจนผมบอกว่าอยากให้กูแก้ผ้านานๆมึงจะได้มองนานๆหรือไงมันก็ถึงยอมมาเช็ดน้องชายให้ผม ....ผมเสียวมากมาย ถึงแม้จะไม่ได้มือมันโดยตรง แต่ก็ทำเอาหวิวเหมือนกัน
พอมันเช็ดเสร็จเรียบร้อย ผมก็แอบหอมแก้มไอ้แว่นไป1ที มันก็ด่าผมตามระเบียบ....หืมมม หอมนิดหอมหน่อยไม่ได้เลยนะเมียกู...เดี๋ยวก็เอาแท่ง....ฟาดปากซะหรอก...หืมมม“แว่น มาช่วยทาแป้งที่หลังให้หน่อยสิครับ” ผมลุกขึ้นมาที่โต๊ะเครื่องแป้งก็คิดแผนการต่อไปออกพอดี

กล้วย

ขอบคุน มากๆ คราบ

vera

ขอบคุณมากๆคับ

jun2010

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

แค่ชื่อเทอก็กินขาดละคับ พระวัดไหนตั้งให้นิ พวงบุพผาเนี่ย เหอๆ

piyanate

ขอบคุณมากๆครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากๆคับ

phzaa

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคับ

4_NAY

อย่าให้เสร็จชะนีไปล่ะ

x2_man

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับผม