ปลาท่องโก๋ :สิ่งที่สูญเสียไป ( 1 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที

ตอนที่ 6 สิ่งที่สูญเสียไป
"ฮัลโหล ว่าไงบีเอ็ม ถึงกรุงเทพหรือยัง" น้องชายสุดที่รักของผมโทรมาหาตอนนี้เวลาบ่ายโมงน่าจะถึงกรุงเทพกันแล้ว
"ถึงกรุงเทพแล้วครับพี่เบนซ์ กำลังจะเข้าบ้านลุง"
"ลุงเป็นไงบ้าง พี่ฝากสวัสดีด้วยนะ"
"ครับ แม่ให้โทรมาถามว่าพี่เบนซ์กินข้าวหรือยัง"
"กินแล้วครับ ไปกินที่บ้านแว่นมา"
"ครับ แล้วพี่เบนซ์กำลังทำอะไรอยู่ครับ"

"พี่กำลังนอนดูทีวีอยู่ข้างล่าง ไม่รู้จะทำอะไร"
"พี่เบนซ์?ไม่มา บีเอ็มไม่สนุกเลย แล้วพี่รุติกลับบ้านไปหรือยัง"
"กลับไปตั้งแต่เช้าแล้วแหละ"
"ครับ แม่บอกว่าถ้าขี้เกียจหากับข้าวกินเอง ก็ไปกินที่บ้านน้าหญิงนะ แม่บอกน้าหญิงไว้แล้ว"
"อือ แล้วบีเอ็มกินหรือยังล่ะ"
"ยังเลย นี่กำลังจะกินที่บ้านลุง งั้นแค่นี้ก่อนนะพี่เบนซ์"
"อือ เที่ยวให้สนุกนะ หาอะไรอร่อยๆซื้อมาฝากพี่ด้วย"
น้องชายผมคงคิดถึงผมเพราะเวลาไปเที่ยวก็ไปด้วยกันเสมอ เมื่อวานไม่น่าตัดสินใจไม่ไปเลย เพราะวันนี้ผมว่างน่าเบื่อมากไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นอนดูรายการทีวี ที่จริงการบ้านก็มีนะ แต่ไม่มีอารมณ์ทำอีกใจหนึ่งก็เจ็บแปลบ ไอ้แว่นคงไปสนุกเฮฮา กับพวงบุพผาอยู่สินะ.......
นอนไปนอนมาก็เข้าโหมดเดิม คือหลับ หลับไปโดยไม่รู้ตัว มาได้สติอีกทีก็เหมือนกับใครมาจูบปากผมอย่างเมามันลืมตาดูก็พบว่าไม่ใช่ใคร นายนิรุติสุดหล่อที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานนั่นเอง แต่แทนที่ผมจะตกใจร้องกรี๊ดกร๊าดแบบในละครแต่ไม่ใช่ มันจูบมาผมจูบกลับไป ม้วนจูบกอดกันกลมอยู่บนม้านั่งโยก ที่สามารถเอนนอนกลายเป็นที่นอนได้กอดจูบลูบคลำกันพักใหญ่ รุติก็หยุดลุกขึ้นนั่งข้างๆผม
"เป็นบ้าอะไรรุติ มาแอบจูบเราตอนหลับ"
"ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อวานตอนที่เบนซ์ให้เราจูบ เราก็ชอบนะ พอเข้าบ้านมาเห็นเบนซ์หลับก็เลยจัดการซะเลย"
"แหม เอาใหญ่เลยนะ แล้วเมื่อเช้าเรารู้สึกเหมือนโดนจูบนี่ฝีมือรุติใช่มั้ย"
"ใช่แล้ว"
"แล้วเกิดนึกบ้าอะไรมาจูบเราล่ะ"
"แล้วเบนซ์ล่ะ เมื่อคืนเกิดนึกบ้าอะไรมาขอให้เราจูบ"
"ไม่รู้สิ ... เมื่อคืน...เหมือนเรากำลังเหงา โดดเดี่ยว อยากหาความอบอุ่น อยากมีคนอยู่ด้วย ..."
"อยากมีคนรัก....!!!!...เบนซ์ต้องอยากมีคนรักแน่ๆ ใช่ไหม"
"..............................."
คิดไปคิดมา มันตรงเหมือนกับที่รุติพูด ผมอยากมีคนรัก ผมโตแล้ว โตพอที่จะมีแฟนมาให้ผมดูแล และดูแลผมผมไม่ใช่เด็กๆวิ่งเล่นแบบเมื่อก่อน ผมมาอยู่ในวัยที่เริ่มที่จะเรียนรู้กับความรักแล้ว คนแรกที่ผมคิดว่ารักแบบแฟนก็คือไอ้แว่นถึงผมจะมีแฟนมาหลายคนตอน ม.ต้น แต่มันก็ไม่ได้มาจากความรัก เพื่อนล้อบ้าง ไปจีบเขาบ้าง เขามาจีบผมบ้าง แล้วก็ตกลงเป็นแฟนทั้งๆที่ไม่ได้มีความผูกพันธ์ทางจิตใจกัน สุดท้ายก็เลิกห่างเหินกันไป
แต่กับไอ้แว่น ....ไม่รู้สิ ผมรู้สึกว่ามันไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ผมรัก ผมต้องการมัน ผมอยากให้มันรักแล้วก็ต้องการผม อยากให้มันปกป้อง แล้วก็อยากปกป้องมัน ผมหวงมัน หึงมัน ผมหงุดหงิดที่มันไม่ตอบรับผมสักที ผมไม่พอใจที่มันไปจู๋จี๋กับคนอื่นผมไม่ชอบขี้หน้าคนที่มาชอบไอ้แว่น ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมก็ไม่ได้พวงบุพผานัก แต่หลังจากเธอมายุ่งกับไอ้แว่นผมรู้สึกจะเข้าขั้นเกลียดขี้หน้าด้วยซ้ำ ถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมไม่เคยไปคุยกับเธอเลย
"แล้วเบนซ์มีแฟนหรือยังครับ"
"เอ่อ...ยังเลย แต่แค่ไปรักคนหนึ่ง แต่เขายังไม่รักเรา"
"ใครเหรอ โชคดีขนาดนั้น บอกเราได้ไหม"
"ยัง...ไม่บอกได้ไหม เรายังไม่พร้อม"
"แล้วเบนซ์สนจะมีแฟนเป็นผู้ชายบ้างไหม"
"......................................"
"เบนซ์ไม่สนใจเราบ้างเหรอ"
"อ่ะนะ ถ้าสนแล้วรุติจะมาเป็นแฟนเรามั้ยล่ะ"
"เป็นสิ แต่เบนซ์จะเอาจริงหรือปล่าว"
"อย่ามาพูดเรื่อยเปื่อยรุติ แบบรุตินี่นะจะมาเป็นแฟนเรา"
"อ้าวทำไมล่ะ เราไม่หล่อ หรือนิสัยแย่ตรงไหนเหรอ"
"แบบรุติเหมาะกับสาวสวยๆมากกว่าผู้ชายนะ"
"เบนซ์ก็เหมือนกัน หล่อแบบเบนซ์ก็เหมาะกับสาวสวยมากกว่าผู้ชาย เรา 2 คนเหมือนกันงั้นลองคบกันดูมั้ยล่ะ"
"รุติจะเอาจริงเหรอ เกิดบ้าอะไรขึ้นมาล่ะ"
"ไม่รู้เหมือนกันนะ ... ตั้งแต่ตอนเจอเบนซ์ที่หน้าห้องอาจารย์เกวลิน มันรู้สึกแปลกๆอยากสัมผัสต้องตัวเบนซ์
ยิ่งเมื่อคืน ก็รู้สึกแปลกๆตอนที่กอดกับเบนซ์ แล้วตอนจูบกันอีก....มัน....ไม่รู้สิ มันหวิวกว่าตอนเราจูบกับแฟนสาวๆเมื่อก่อน"
อย่านะรุติ อย่ามายั่ว ผมยิ่งเหงาๆ แต่มันก็จริงแบบที่รุติพูดอีก ผมหวั่นไหวกับรุติพอสมควร ตอนนี้ผมไม่แน่ใจแล้วว่าหวั่นไหวกับรุติแค่รูปร่างหน้าตาหรือปล่าว หรือผมหวั่นไหวกับรุติเพราะนิสัย ที่ดูอบอุ่นอ่อนโยน แล้วรุติก็ต้องการผม
ผมมีความรู้สึกว่า อยากให้รุติปกป้อง อยากได้รับสัมผัสจากรุติ อยากอยู่ในอ้อมกอดรุติ ......??? มันอะไรกันนะ ??
.......แล้วไอ้แว่นผมล่ะ......?????
"ยังไม่ต้องตอบอะไรก็ได้เบนซ์ เราไปขี่รถเที่ยวกันไหม"
"อ่ะ...อือ รถไหน ? แล้วไปไหนล่ะ"
"รถมอเตอร์ไซค์ไง พ่อซื้อมาไว้ให้เราใช้ แต่พ่อยังไม่ให้เอาขี่ไปโรงเรียน"
"อ๋อแล้วรุติขี่มาบ้านเราใช่ไหมวันนี้"
"อือ ส่วนเรื่องเที่ยวที่ไหน เบนซ์น่าจะเป็นคนพาเราไปนะ เพราะเราเพิ่งมาอยู่"
"อะ อือ แล้วรุติกินข้าวมาหรือยัง"
"กินมาจากบ้านแล้วหล่ะ"
"อือ แดดมันยังแรงอยู่เลยตอนนี้ รอให้แดดร่มลมตกกว่านี้หน่อยได้ไหม ค่อยไปขี่รถเที่ยวกัน"
"ไปตอนนี้ไม่ได้หรอ ไปแบบว่าที่เที่ยวที่เราเล่นน้ำกันได้ด้วย"
"งั้น ก็ต้องไปที่อ่างเก็บน้ำบนเขาโน่น เขาทำเป็นสวนสาธารณะ และน้ำตกจำลอง มีบ่อไว้ให้เล่นน้ำได้ด้วย"
"ดีเลย งั้นเราไปกันนะ"
ผมขึ้นไปเอาเสื้อผ้า ผ้าขนหนู เครื่องอาบน้ำที่บนห้องใส่กระเป๋าลงซ้อนมอเตอร์ไซค์ ฮอนด้าคลิก สีน้ำเงินป้ายแดงที่เป็นเครื่องยืนยันว่าออกมาใหม่ด้วยเงินสด เมื่อไม่นานมานี้เอง ผมเป็นคนซ้อนก็จริง แต่รุตินะสิเป็นคนขับที่เหมือนว่ายังขับไม่แข็งเท่าไหร่ มันจะปลอดภัยก่อนไปถึงอ่างเก็บน้ำหรือปล่าวนี่???
"รุติเพิ่งหัดขับเหรอ"
"อื้อ อยู่กรุงเทพ ไม่ได้ใช้มอเตอร์ไซค์ จะไปไหนก็มีคนขับรถไปส่ง"
"อ๋อ ให้เราขับมั้ย เรากลัวว่ารุติจะพาเราไปแหกโค้ง"
"โอ้โหดูถูกเราขนาดนั้นเลยเหรอ"
"เปล่ากันไว้ก่อน......"
"ไม่ต้องกันเลย เดี๋ยวเราขับเอง บอกทางมาก็พอ"
ซ้อนมอไซค์ไปเสียวไป เสียวจะไปเสยท้ายคันหน้าบ้าง แหกโค้งบ้าง ตกเขาบ้าง กว่าจะมาถึงจุดหมายปลายทาง หัวใจผมก็แป้วหดเล็กลงไป
เท่าก้อนกรวดแล้ว
"เห้ออ...รุติเกือบพาเราเอาชีวิตไม่รอดซะแล้ว"
"เบนซ์ก็ว่าไปนั่น ไม่เห็นเป็นอะไรเลยยังปลอดภัยดีนี่"
"อือๆ รู้มั้ยเราสวดมนต์ไม่รู้กี่จบ ฮ่าๆ"
"หง่ะ"
ผมกับรุติกำลังจะออกจากลานจอดรถเดินลงไปที่น้ำตกอีกด้านเพื่อไปเล่นน้ำ

Ifoot-ballZ

พวงบุถผาชื่อนี้ก็แทงใจผมเหมือนกัน ไม่รู้ว่าผู้แต่งคิดอะไรตอนตั้งชื่อนี้
แต่ชื่อรุตินี่สิ ได้ยินทีไรใจหวิวทุกที ฉิอิ เขิล...

jun2010

ขอบคุณมากครับ หนุกมากมาย

pongsakron01

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากๆครับ

phzaa

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคับ

4_NAY

เบ็นซ์...สงสารรุติมั่งนะ

princo78

ขอบคุณครับผม

ggetzu

ลุ้นๆๆ