ปลาท่องโก๋ : คุณหนูพ่อครัว ( 2 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
"ง่วงอยู่แต่เดี๋ยวไปนอนต่อทีบ้านเบนซ์ดีกว่า รอเดี๋ยวนะ"
ในสภาวะแบบนี้ผมมองแล้วว่า อยู่คนเดียวไม่ได้แน่ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งคิดมากหลังจากเก็บเครื่องนอน หมอน ผ้าห่มเสร็จจึงตัดสินใจโทรไปหารุติ
ไม่รู้ทำไมต้องโทรหารุติ ทั้งๆที่เพิ่งจะรู้จักกันมาได้แค่ 3วัน เพื่อนสนิทคนอื่นๆของผมมีเยอะแยะที่บ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านแต่ผมกลับไม่นึกถึง
รายการทีวีวันหยุดตอนเช้า ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่ากับการ์ตูนช่อง 9แต่ผมก็ชอบหนังจักรๆวงศ์ๆช่อง 7 เหมือนกันตอนนี้ 8โมงครึ่งใกล้เวลาออกอากาศแล้ว
"ว่าไงเบนซ์ทำไรอยู่ เรามาถึงแล้ว"
"โห...! รุติ แต่งตัว...เต็มที่เลยนะ"
"อ้าวก็บอกไง ว่าจะมานอนต่อที่บ้านเบนซ์"
รุติแต่งตัวได้เซ็กซี่ ยั่วยวนผมมาก ใส่กางเกงกีฬาสีฟ้าบางๆลื่นๆ กับเสื้อกีฬาสีฟ้าแขนกุดตัวโคร่ง ทรงผมกับสภาพน่าตา ดูออกเลยว่าเพิ่งตื่น
หน้าตารุติตอนง่วงๆ นี่น่ารักน่าจูบบาดใจจริงๆ
รุติเข้ามาในบ้านก็ทรุดตัวลงกึ่งนอนกึ่งนั่งที่โซฟาตัวใหญ่หน้าทีวี ทำอย่างกะว่าคุ้นเคยกับบ้านผมซะจริง ทั้งที่เพิ่งมาได้3ครั้ง
ส่วนผมนอนดูทีวีอยู่บนเก้าอี้โยกตัวโปรด
"เบนซ์กินอะไรตอนเช้าหรือยัง"
"ยังไม่ได้กิน ไม่อยากกิน"
"แต่เราหิว ไปหาอะไรแถวนี้กินกันมั้ย"
"ไม่อยากออกไปไหน รุติไปคนเดียวนะ"
"อืมม...เหรอ...งั้นเดี๋ยวเรามา"
รุติออกจาก้านเดินไปทางตลาด คงจะไปหาอะไรกินมั้งผมยังนอนดูการ์ตูนช่อง 9 สลับกับหนังช่อง 7 กดรีโหมดเปลี่ยนไปมา
รุติออกหายไปนานเลย ไม่รู้ไปหาข้าวกินแถวไหน
"เบนซ์ กลับมาแล้ว เดี๋ยววันนี้เราทำอาหารให้กินนะ"
"อ้าว รุติซื้ออะไรมาเยอะเลย แล้วจะทำอาหารยังไงเรางง"
"ก็เมื่อกี้เราไปหาซื้อของมาทำอาหารนะ เราทำเก่งนะ เดี๋ยวรอชิมแล้วกัน"
"เห้ย เอาจริงหรอรุติ ...เกิดบ้าอะไรมาเนี๊ย"
"ก็อยากทำอ่ะ ไม่รู้สิ อยากทำให้เบนซ์กิน"
"เหรอ...อืม งั้นเราไปช่วยด้วยดีกว่า แต่เราทำอะไรไม่เป็นนะ"
"งั้นมาเป็นลูกมือเราก็พอ"
ผมไม่ดูมันแล้วโทรทัศน์ น่าเบื่อ ไปทำกับข้าวกับรุติดีกว่า น่าจะสนุกดี รุติท่าทางจะมั่นใจในฝีมือของตัวเองอยู่นะ
"รุติจะทำอะไรบ้าง แล้วให้เราช่วยอะไร"
"เราไม่รู้หรอกนะว่าเบนซ์ชอบกินอะไร เราเลยทำตามที่เราอยากจะกินนะ"
"โห ดูสิ ไม่รู้แล้วทำไมไม่ถามล่ะ"
"แหะๆ...."
"แล้วมีรายการอาหารอะไรบ้าง"
"มีน้ำพริกกะปิ ไข่ทอดชะอม เต้าหู้ทรงเครื่อง แล้วก็ปูม้าผัดผงกระหรี่"
"โอโหรุติ ฟังชื่อเราชักจะหิวแล้วสิ ไหนดูสิมีอะไรให้เราทำบ้าง"
"งั้นเบนซ์ เอาผักไปล้าง พอเสร็จแล้วก็มาเด็ดชะอมให้เราแล้วกัน"
ท่าทางน่าสนุกแหะ ผมยอมรับว่าไม่เคยเข้าครัวมาช่วยแม่ทำกับข้าวเลยสักครั้งแต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกัน ผมอยากมีกิจกรรมอะไรทำ ให้สมองมันเบนความคิดออกจากเรื่องไอ้แว่น
รุติไปหุงข้าวก่อน จากนั้นก็เอาพวกเนื้อสัตว์ไปล้าง รวมถึงปูม้าด้วย รุติทำทุกอย่างได้คล่องแคล่ว ทำเอาผมแปลกใจไปเลย หน้าตาออกจะคุณหนู
แต่ทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยเหรอ
"รุติ ทำไมรุติทำคล่องจัง?"
"ฮ่าๆ เบนซ์ถามเหมือนเพื่อนๆเราทุกคนเลย ที่เราทำเก่งนะก็เพราะว่า..XYXYXYXY..ฯลฯ"
คือเมื่อก่อน รุติอยู่กรุงเทพ ปู่และย่า ไม่ลงรอยกับ ตาและยาย ตาเป็นนายพลตำแหน่งใหญ่โตของทหาร ส่วนปู่เป็นผู้บังคับบัญชาตำแหน่งใหญ่โต
ของตำรวจเช่นกัน ปู่กับตาของรุติ ขัดแย้งทางการเมืองไม่ถูกกันเพราะความเห็นต่างกัน ตาเลยพาลไม่ชอบพ่อของรุติ แต่พ่อของรุติกับไปชอบพอกับแม่ ซึ่งเป็นลูกสาวตาแล้วแอบได้เสียกันจนท้อง ทั้งสองฝ่ายไม่พอใจมาก แต่ก็ต้องยอมให้พ่อกับแม่ของรุติแต่งงานกัน
ครอบครัวฝ่ายพ่อ กับฝ่ายแม่อยู่ในระดับถือว่าร่ำรวยพอสมควร
ปู่ย่า ตายายต่างแย่งกับดูแลพะเน้าพะนอ เพราะรุติเป็นหลานชายคนเดียวของทั้ง 2 ตระกูลทางฝ่ายปูอยากให้รุติเรียนโรงเรียนนายร้อยมาเป็นตำรวจ แต่ตาอยากให้ไปเป็นทหาร เรื่องราววุ่นๆอลเวงมากมาย จึงเกิดขึ้นจากปู่กับตา
ตอนเล็กๆทั้ง 2 ฝ่ายจึงตกลงกันว่า พ่อกับแม่รุติจะต้องพารุติไปนอนบ้านปู่และบ้านตา สลับกันอาทิตย์ละครั้ง ทั้งสองบ้านต่างไฮโซ มีแม่ครัว
ที่เก่งมาไว้ประจำบ้าน รุติมักชอบจะไปเที่ยวเล่นในครัว ไปช่วยแม่ครัวทั้งที่บ้านปู่และตาทำอาหารอยู่บ่อยๆ รุติจึงทำอาหารเก่งมาจนปัจจุบัน
"อ้าวแล้วรุติมาอยู่ที่นี่ ปู่กับตาไม่อกแตกตายเหรอ"
"....................."
รุติไม่ตอบ แต่สายตากับสีหน้าสลดมาทันที
"เป็นอะไรรุติ ???"
"เอ่อ...ไม่มีอะไรมาก เดี๋ยวเราให้ฟังวันหลังนะ ตอนนี้ช่วยกันทำอาหารดีกว่าเบนซ์คงหิวแล้วสิ"
รุติล้างพวกเนื้อสัตว์ หั่นปูม้าเป็นชิ้นๆแล้ววางพักไว้ให้สะเด็ดน้ำ จากนั้นก็มาตำน้ำพริกกะปิ กลิ่นกะปิ มะนาว น้ำปลา มันช่างน่าอร่อยซะจริง ไม่นานน้ำพริกก็เสร็จ รุติเอาชะอมที่ผมเด็ดเสร็จแล้วเอามาตอกไข่ใส่ปรุงรส แล้วทอดในกระทะร้อนๆไม่นานไข่ทอดชะอมก็โชยกลิ่นหอมหวล เตะกับกลิ่นน้ำพริกกะปิ น้ำลายผมสอ ออกมาแล้ว
"ฮ่า...เสร็จแล้วหนึ่ง ต่อไปทำเต้าหู้ทรงเครื่อง เบนซ์หั่นเต้าหูให้เราหน่อยนะ"
"โอเคครับ คุณพ่อครัว"
ผมช่วยรุติหั่นกับทอดเต้าหู้ เวลาทอดนี่สิลำบาก เพราะน้ำมันกระเด็นออกมาผมทำไม่ค่อยถนัด เก้ๆกังๆ เพราะกลัวโดนน้ำมัน รุติยิ้มหัวเราะ
ผมใหญ่ เลยเปลี่ยนให้ผมไปหันผัก ที่จะใช้ปรุงปูม้าผัดผงกระหรี่ มีต้นหอมผักชีและคื่นช่าย เต้าหู้ทอดจนกรอบฟู ถูกพักใส่จาน จากนั้นรุติก็เอาหมูลงไปผัดปรุงเครื่องสารพัดกลิ่นหอมดี จากนั้นก็เอามาเทลาดบนเต้าหู้ เป็นอันว่าเต้าหู้ทรงเครื่องก็เสร็จไปอีก 1 อย่าง เหลืออีก 1 อย่าง คือปูม้าผัดผงกระหรี่ รุติบอกว่ากว่าจะเดินหาปูม้าที่ถูกใจได้ ต้องเดินซะหลายรอบเพราะต้องหาปูม้าสดๆ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ไป ถ้าเป็นปูกระดองนิ่มได้จะยิ่งดี เพราะจะทำให้ไม่ต้องแกะยาก เวลากิน
รุติเอาปูลงผัดในกะทะใส่นั่นใส่นี่อย่างชำนาญ ทำไปสอนผมไป แต่ผมไม่ได้สนใจจำหรอกนะสนใจอย่างเดียวว่ารุติน่ารักจังเลย น่าตาน่ารัก
นิสัยดี แถมทำกับข้าวเก่งอีก เป็นปลื้มสุดๆ
"ฮ่าๆ เสร็จหมดแล้ว รุติเก่งว่ะ น่ากินทุกอย่างเลยนะ"
"แค่น่ากินไม่พอนะ มันต้องอร่อยด้วยด้วย เบนซ์ต้องลองชิม"
"ได้เลย งั้นรุติไปล้างไม้ล้างมือนะ เดี๋ยวเรายกพวกนี้ออกไปตั้งโต๊ะรอ ข้าวสุกพอดีเลย"
"มาๆ ช่วยกันยกจะได้ไวๆ"
"ไม่ต้องๆ รุติไปล้างมือในห้องน้ำนะ เดี๋ยวเราทำเอง"
รุติเป็นคนว่าง่ายเหมือนเดิม ผมจัดการไปหยิบจานกับช้อนก่อน ระหว่างเดินออกจากครัวมาที่โต๊ะอาหารหน้าทีวี ผมเหมือนเห็นหลังไอ้แว่นไวๆ ออกไปจากทางประตูหน้าบ้านผมรีบวางของแล้ววิ่งไปดูที่ประตู สรุปเป็นไอ้แว่นจริงๆ มันกำลังเดินเข้าบ้านมันไป
ผมไม่เข้าใจ มันมาหาผมแล้วทำไมไม่เรียก หรือไม่เห็นผมที่จริงในครัวเสียงคุยระหว่างผมกับรุติก็น่าจะดังพอที่จะได้ยินนี่หน่า ไม่เข้าใจไอ้แว่นอีกแล้วอีกอย่าง แล้ว....เมียมันไปไหนซะล่ะ !!!!! หรือกลับบ้านไปแล้ว ...???มันมาหาผม มาหาเพื่อนคุยหรือปล่าวนะ ...???
แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ผมเป็นคนอื่นสำหรับมันไปแล้ว มันมีเมียแล้ว.....ผมไม่ควรจะไปอะไรกับมันมาก ทำในฐานะเพื่อนก็น่าจะพอแล้วหล่ะ
ผมจัดโต๊ะอาหารจนเสร็จ ตอนนี้กำลังอร่อยอยู่กับอาหารบนโต๊ะน้ำพริกกะปิอร่อยมาก กินกับชะอมทอดไข่กรอบๆ รสชาติจัดจ้านเปรี้ยว เผ็ด เค็มกลมกล่อมมาก
รุติทำน่ารักอีกแล้ว แกะปูม้าให้ผมกินด้วย ผมนึกสงสารมือนุ่มๆของรุติ อยู่ที่บ้านคงมีคนแกะให้รุติกิน แต่อยู่ที่นี่รุติกลับเป็นฝ่ายแกะให้ผม
ทำให้หัวใจของผมที่มีแต่ไอ้แว่นจนเต็ม เริ่มปันส่วนที่ว่างให้รุติบ้างแล้ว
"ไม่ต้องแกะให้เราก็ได้รุติ เราทำได้"
"เรารู้ แต่เราอยากแกะให้เบนซ์กิน เบนซ์จะได้กินสะดวกๆไง แล้วรู้สึกดีขึ้นหรือยังล่ะ"
"ดีขึ้นมากเลยรุติ รุติทำให้เราลืมเรื่องบ้าบอในใจไปได้เยอะเลยนะ"
"ดีแล้ว อย่าคิดมากนะ ให้เราชวยอะไรก็บอก"
"อ่ะ งั้ช่วยกินปูที่เราแกะหน่อยนะรุติ "
รุติยิ้มดีใจใหญ่เลย ผมเป็นฝ่ายแกะปูให้รุติบ้าง ต่างฝ่ายต่างแกะให้อีกฝ่ายจนกลายเป็นเรื่องสนุก ปูม้าแกะง่ายกว่าปูดำ เพราะกระดองอ่อนกว่า
พวกเราช่วยกันกินอาหารบนโต๊ะจนหมด ไม่น่าเชื่อผมกินข้าวไป 3 จานแนะ การันตีมีมือของรุติได้ดีเลยนะ เหลือแต่น้ำพริกกะปิ ที่รุติบอกว่าตอนกลางวันจะเอามาดัดแปลงทำของอร่อยให้ผมกิน
กินเสร็จก็ช่วยกันเก็บโต๊ะ ล้างจาน กิจกรรมต่างๆที่ผมทำร่วมกับรุติ มันทำให้ผมลืมเรื่องไอ้แว่นออกไปจากใจได้ชั่วระยะหนึ่งทีเดียว
ผมพยายามถามตัวเอง ว่ารุติจะมาแทนไอ้แว่นได้ไหมแต่ผมก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันผมเริ่มรักรุติหรือยัง?
รุติมาชอบผมตรงไหน?รุติไม่ใช่เกย์? ผมไม่ใช่เกย์?

Ifoot-ballZ

เบนซ์ทำเหมือนรุติเป็นตัวสำรองเลยนะ  

pongsakron01

ขอบคุณครับ

jun2010

ครบสนุกมากเลยครับ

GunGuy

ขอบคุณมากๆครับ

phzaa

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคับ

4_NAY

เบ็นซ์เอย...เดี๋ยวเกิดเป็นสามเศร้า....ใครจะเจ็บนะ

Akeoutdoor

ขอบคุณครับ

areen

ขอบคุณมาก