คนโง่ที่รักเธอ ( 2 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
แต่เมื่อเอาเข้าจริง ๆ ผมกลับประหม่ามากๆๆๆ และวันนี้ก็จะเป็นการเก็บคะแนนด้วย โดยอาจารย์จะให้ซ้อมก่อนระหว่างที่ซ้อมไป ผมไม่กล้าโดนตัวมันเลย จนมันรำคาญดึงมือผมเข้ามาเอง แหะๆๆๆ และเราก็รู้หน้าที่ครับว่าใครจะเต้นเป็นผู้หญิงและใครจะเต้นเป็นผู้ชาย
   มือข้างขวาของมันสัมผัสกับมือข้างซ้ายของผม ส่วนมือซ้ายของมัน ประคองเข้าที่เอวผมเบา ๆ มือสาก ๆของมันทำให้ผมขนลุกซู่!!!!!!! ตอนนั้นเขินมากครับ เต้นผิด เต้นถูก ไม่กล้าสบตามัน มองคนนู้นที คนนี้ที ความรู้สึกเหมือนจะเป็นลม  ทั้ง ๆ ที่ซ้อมมาดีแล้วแท้ ๆ แต่ก็ยังพลาดอีกจนมันรู้สึกได้ว่าเราคงไม่ไหว
“พอก่อนไหม” มันถามครับ เพราะคงเห็นผมเหงื่อเต็มมือไปหมด
   “ อืม ก็ดี........ขอโทษด้วยนะที่พลาดบ่อยอะ”  ตอนนั้นสงสารมันครับ เราทำมันเสียตลอดเลย
   “ไม่เป็นไร “ มันตอบผม พร้อมส่งยิ้มที่ทำให้ผมแทบละลาย คนอะไรก็ไม่รู้ ยิ้มแบบว่าจริงใจสุด ๆ ยิ้มแล้วตายิ้มไปด้วย นี่แหละ นอกจากความหล่อของมันแล้ว รอยยิ้มของมันเนี่ยแหละที่ทำให้คนหลาย ๆ คนหลง
   หลังจากพักไปประมาณ 5 นาที ผมก็ชวนมันซ้อมต่อ เพราะใกล้จะหมดเวลาซ้อมแล้ว ก่อนที่จะเริ่มต้นขึ้นมันก็ให้กำลังใจผมครับ
   “แบงก์...มองเราสิ ให้คิดเสียว่ามีเราแค่ 2 คน ไม่ต้องสนใจคนอื่น ไม่ต้องมองคนอื่น มองแต่เราคนเดียว” ผมยังจำคำพูดนี้ได้มาจนถึงทุกวันนี้เลยครับ
   “อืม” ผมรับปากมัน กรูก็มองมรึงคนเดียวมาตลอดนั้นแหละ ไม่เคยมองใครเลย ผมคิดในใจครับ
   น่าแปลกครับ จะเพราะคำพูดมัน หรือปาฏิหาริย์ก็ไม่ทราบ ทำให้ผมกับมันเต้นได้เข้าขากันมากขึ้น ความตื่นเต้นลดลง ซ้าย ขวา ชิด........ซ้าย ขวา ชิด   ระหว่างที่เต้นมันก็ยิ้มในแบบของมันให้ผมตลอด แต่ผมไม่กล้ามองตามันหรอกคับ ได้แต่มอง จมูกมัน หูมัน คิ้วเข้ม ๆ ของมันก็คนมันอายนิครับ
   ผมชอบจัง มือสาก ๆ ของมัน ผมที่ยาวแบบผิดระเบียบของมัน กางเกงพละขาม้าที่ผิดระเบียบของมัน กลิ่นตัวมัน ลมหายใจมัน ทุกอย่างที่เป็นตัวมัน ตอนนี้ หัวใจผมไปอยู่ที่มันแล้วครับ
    และแล้ว วิชาลีลาศก็ผ่านไปได้ด้วยดี นังเชตมันอิจฉาผมครับ ที่ผมได้เต้นกับกั๊ก แต่มันได้เต้นกับไอ้โจ ซึ่งเลขประจำตัวติดกับมัน ซึ่งไอ้สองคนนี้เป็นคู่กัดกันตลอดครับ แต่ไอ้โจก็น่ารักดี ขาว ๆ อวบ ๆ แต่ตอนนั้นไม่สนใจครับ เพราะในตาของผม มีแต่กั๊กคนเดียว............
   เย็นนั้นเดินกลับบ้านไป ยิ้มไปเหมือนคนบ้าครับ แทบไม่อยากล้างมือ มีความสุขที่สุดเลยละครับ
เพื่อนสุดเลิฟ
   เนื่องจากโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนประจำอำเภอครับ ทำให้มีเด็กโควต้าท้องถิ่นเยอะมากๆๆ  ดังนั้นเกณฑ์ในการคัดคนเก่ง ๆเข้าจึงลืมไปได้เลย แต่ก่อนนั้นโรงเรียนผมขึ้นชื่อเรื่องเด็กเก่งนะครับ แต่พอมาใช้ระบบโควต้า ทำให้เด็กเกเรก็มีเยอะมากเหมือนกัน และวันคราวซวยของผมก็มาถึงครับ
   ผมเนี่ย เป็นคนที่กลัวห้องน้ำชายในโรงเรียนที่สุด ถ้าจะเข้าก็จะเข้าห้องน้ำอาจารย์ หรือไม่ก็กลับไปเข้าที่บ้าน แต่วันนั้นไม่ไหวจริง ๆ  และห้องน้ำอาจารย์ก็มีคนเข้าด้วย ก็เลยต้องตัดใจไปเข้าห้องน้ำชายหลังโรงเรียน ซึ่งห้องน้ำชายเนี่ย จะมี 3 อาคารย์ด้วยกัน อาคารละ 5 ห้อง ผมจึงเลือกเข้าหลังที่ใหม่ที่สุด เพราะหลังเก่านั้น เป็นที่รู้กันครับว่าเป็นที่ซ่องสุมของพวกที่มาแอบสูบบุหรี่ และในช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่อยู่ในระหว่างคาบเรียนครับ คนจึงไม่เยอะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ในช่วงที่กำลังจะเดินเข้านั้น ก็มีมือ ๆ หนึ่งมากระชากคอผมอย่างแรกพร้อมเอามือปิดปาก ผมไม่เห็นหน้ามันครับ ตอนนั้นกลัวมากกก ๆ เพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้มาก่อน และไม่คิดว่ามันจะกล้าทำด้วย มือข้างหนึ่งมันก็ปิดปาก อีกข้างมันก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง (อย่าคิดลึก) มันล้วงเอาเงินผมไปครับ  ร้อยกว่าบาทในสมัย ม. 4 เยอะมากนะครับสำหรับผม  พร้อมยังกระชากทองที่คอไปอีก 1 พอมันได้ของเสร็จ มันก็ถีบผมเข้าไปในห้องน้ำ และก็หนีไป  พอผมตั้งสติได้ก็เดินร้องไห้กลับห้อง ทุกคนตกใจกันใหญ่เลยครับ เพราะทุกคนรู้ดีว่าผมเรียบร้อย และไม่คิดจะมีเรื่องกับใครแน่ ๆๆ  ไอ้เอกครับ ยังจำกันได้ไหม ไอ้นี่มันก็เชี่ยพอตัว พอมันรู้ว่าผมมาโดนอะไรบ้างที่ห้องน้ำ มันก็รีบวิ่งไปทันที ไม่ทันถึงครึ่งชั่วโมงครับ มันก็เอาสร้องทอง พร้อมเงินอีก 500 บาทมาคืนผม
   “กูว่า มันเอาของกูไปแค่ 100 เดียวนะ”  ผมถามไอ้เอก
   “เออน่า มึงเอาไปเหอะ กูเก็บดอกเบี้ยมาให้ด้วย”  ดีนิหว่า รู้อย่างนี้กูอยากโดนจี้วันละ 3 รอบ โดนไป 100 ได้กำไรมาตั้ง 400
   “แล้วเมิงรู้หรอว่าใครทำกูวะ” ผมงงครับ
   “เออน่า กรูเอามาได้ก็แล้วกัน”
   ผมมารู้ทีหลังครับว่าไอ้คนที่จี้ผมก็พวก ๆ เดียวกันกับไอ้เอกเนี่ยแหละ ไอ้เอกนี่ก็มันเลวใช่ย่อย เหล้า ผู้หญิง ยา เอาหมด แต่สำหรับโอ๋แฟนมันแล้ว มันรักจริง ไม่กล้าล่วงเกินเลยครับ ผมก็ไว้ใจว่าไอ้เอกคงจะดูแลไอ้โอ๋ได้ เพราะผมคิดว่าโอ๋เพื่อนผมคงตามใครไมทัน
   หลังจากนั้น ผมไม่รู้นะครับว่าไอ้เอกมันไปพูดอะไรกับพวกห้องน้ำฟัง แต่พวกนั้นก็ไม่กล้าตอแยผมเลย แค่เห็นนห้าผมก็หน้าซีดแล้วครับ แต่ก็ดีแล้ว สบายใจ ไม่ต้องกลัวใคร  นี่แหละครับ ข้อดีของการมีเพื่อนเชี่ย ๆ ไว้ เพราะว่ามันจะปกป้องเราได้ไงครับ
   ส่วนไอ้กั๊ก เรื่องผ่านไปตั้ง 2 วันแล้ว เพิ่งจะเดินมาถามว่าเป็นไรบ้างไหม  ได้ข่าวว่าโดนจี้  เอ๊ะไอ้นี่ เมิงอยู่ห้องเดียวกับกรูหรือเปล่าว่า เมิงแค่ได้ข่าวเองหรอ
   “แล้วแบงก์ไปเข้าห้องนำทำไมอะ”  อะ สงสักรูไปทำบัตรประชาชนมั้งแก ถามมาได้
   “ปวดขี้”  ตอบมันไปแค่นั้นครับ
   “ปกติเคยเห็นเข้าแต่ห้องน้ำครู แล้วนี่ทำไมทะลึ่งไปเข้าห้องน้ำหลังโรงเรียนวะ” ไม่ได้เถียงมันครับ ขี้เกียจ
   “เออ แบงก์ไม่เป็นไรก็ดีและ เราเป็นห่วงนะเว้ย” แล้วมันก็ตบหัวผมทิ่มทีหนึ่ง และก็วิ่งกลับโต๊ะกลุ่มของมัน แหม ได้แค่นี้ ก็มีกำลังใจขึ้นมาอีกนิดแล้วแหละครับ
   “แบงก์เป็นไงบ้าง” ขิมครับ เพื่อนในกลุ่มกอไผ่ของไอ้กั๊กครับ  ขิมเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในห้อง สูง ๆ ขาว ๆ ผมยาว ๆ และที่สำคัญนิสัยดีอีกต่างห่าง คือเป็นอีกคนหนึ่งที่ผมไม่รู้สึกเกียจ ขิมเป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจกับผมครับ
   “อืมไม่เป็นไร” ก็ไม่เป็นไรจริง ๆ นิหว่า
   “อืม เห็นกั๊กบอกเราเมื่อเช้าดี” นี่ไอ้กั๊กบอกแกหรอวะ
   “สนิทกันดีจังเนอะ”  ตายห่า พูดจบแล้ว น่าเอามือตบปากตัวเอง
   “แหะๆๆๆ หมายถึงว่า เป็นแฟนกันหรอป่าว แนะๆๆๆ เขิน ๆ “ พูดแซวมันครับ กลบเกลื่อน
   มันไม่ตอบแต่ยิ้มท่าเดียวคับ  อะอีนี่เดียวกรูตบ
   เอ๊ะ หรือว่า.............
รายงานที่รัก
   หลังจากมีเรื่องค้างคาวันนั้น ทำให้ผมกินไม่ได้ นอนไม่หลับ
“เฮ้ย ไอ้ทิด แกรู้จักขิมห้องเราไหมวะ”  ลองแย็บ ๆๆ ถามมันครับ
“เออ นิดหน่อยวะ” เมิงถามทำไมวะ อ้าว ชิบผายละ ไม่ได้คิดคำตอบมาด้วย เอาไงดีวะ
“เออ........มีคนแอบชอบมันอะ มันฝากให้กรูมาถาม”  ตอแหลครับ
“ก็บ้านมันอยู่แถว............เนี้ย”  อ้าวแถวเดียวกับไอ้กั๊กนิหว่า
“อ้อ มิน่า เห็นมันสนิทกับไอ้กั๊ก” ผมแทรกขึ้นมา
“แต่กรูว่ามันน่าจะเป็นแฟนไอ้กั๊กนะ”  อ้าว ทำไมเมิงพูดหมา ๆ ยังงี้วะ
“เมิงรู้ได้ไง”
“กรูเดาเอานะ” ไอ้เนี่ยวอนโดนตรีน
หลังจากวันนั้น ผมก็ยังไม่ได้รู้อะไรเพิ่มเติม แต่คอยสังเกตอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า ก็เลยไม่สนใจครับ ไอ้กั๊กก็ยังทำตัวเหมิอนเดิมไม่ผิดเพี้ยน ในที่สุดก็เลยเลิกสนใจขิมครับ
ผ่านไปก็เข้าสู่ช่วงใกล้สอบครับ ผมก็เลยไม่ค่อยมีอะไรกับไอ้กั๊กมากครับ ก็อย่างที่บอก กลุ่มผมกับกลุ่มของมันไม่ค่อยถูกกัน เพื่อน ๆ ของมันก็มักจะชอบมากัน ๆ ไม่ให้ไอ้กั๊กมาพูดกับผม และเพื่อนของผม แต่สำหรับไอ้กั๊กมันก็รู้แหละคับ ว่าผมกับมันไม่ได้มีอะไรกัน ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไม่พูดกัน จริงไหมครับ
   ช่วงใกล้สอบนี้ ต่างคนก็ต้องรีบทำรายงานให้จบ ๆ ละครับ งานกลุ่มบ้าน งานเดียวบ้าง  ไอ้งานเดี่ยวก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ ทีนี้มันมีปัญหาไอ้ตรงงานกลุ่มวิชาภาษาไทยเนี่ยแหละ ที่อาจารย์ให้แบ่งกลุ่มละ 4 คนให้แสดงละครเรื่องอะไรไม่รู้ จำไม่ได้ ที่มีอยูในหนังสือ โดยบทพูดก็จะเป็นบทกลอนในหนังสือนั่นแหละครับ (รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับในสมัย ร5 นะถ้าจำไม่ผิด) พร้อมทำรายงานด้วย กลุ่มผม มีทั้งหมด 7 คนครับตอน อาจารย์ให้แบ่งกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน ตายละสิ ขาดไป 1 คนนิหว่า  เหมือนมีอะไรดลใจไม่รู้ ผมรีบหันไปหาไอ้กั๊กทันที  เป็นจังหวะที่มันสบตาผมครับ แล้วผมก็เห็นปากมันพงาบ ๆ โดยจับใจความได้ว่า
“อยู่ด้วยนะแบงก์”
“อืม” ผมทำได้แค่นั้นครับ และรีบหันกลับมาทันที ดีใจครับที่ตอนนี้ได้มันมาอยู่กลุ่มเดียวกัน สรุปว่าตอนนี้ กลุ่มของผมมี ผม กั๊ก ไอ้เอก และโอ๋ แฟนมัน ส่วนอีกกลุ่มก็มี ไอ้เชด (ตัวทำงาน) เหมียว นี และทิดครับ พอแบ่งกลุ่ม เราก็นัดแนะสถานที่กันทำรายงานพร้อมซ้อมบทครับ ต้องรีบเดียวไม่ทัน มีเวลาแค่ 2 อาทิตย์แค่นั้นเอง สุดท้ายปิดโหวดกันโดยสถานที่ที่เราจะไปซ้อมกันก็คือ แท่น แทน แท้นนนนนนนนน  บ้านไอ้กั๊ก ครับ เพราะผมให้ข้อเสนอว่า อยู่ใกล้ที่สุดครับ (แหะๆๆๆ จริง อยากไปบ้านมันต่างหาก
พอถึงวันเสาร์ ก็ตื่นแต่เช้าฮะ เลือกเสื้อผ้าที่คิดว่าดูดีที่สุด และนั่งรถออกไปนั่งรอเพื่อนที่ตลาดซึ่งเป็นจุดก่อนที่จะพากันไปบ้านไอ้กั๊กครับ โดยผมไปก่อนเวลานัดนานมาก ประมาณ 45 นาทีได้มั้ง แหม ก็คนมันตื่นเต้นนิครับ แม้ว่าเรากลุ่มเราจะถูกแยกเป็นสองกลุ่ม แต่เราก็นัดไปทำรายงานที่เดียวกันครับ  จะได้ช่วย ๆ กัน
สักพัก นังเชตก็มาครับ ก็ทักทายกันเรียบร้อยแล้ว ก็หาซื้อขนมกินกันไป รอเพื่อนกันไป ของโปรดของผมก็นี่เลยครับ เครฟ หน้าซุปข้าวโพดครับ กับน้ำแดงครับ จู่ ๆ นังเชตครับ ก็ทักขึ้นมาว่า
“แบงก์  เราชอบกั๊กวะ”  ได้ยินอย่างนั้น น้ำแดงที่ผมกินอยู่แทบพุ่งออกจากปาก รีบหันไปหามันทันที
“เราชอบมันตั้งแต่ ม. 3 แล้วอะ”  อยากจะด่ามัน อีบ้า ของกรูโว้ยยยยยยยยยยย
“หน้าอย่างมึงมันคงเอาหรอกนะ”  ผมด่ามันกลับครับ ต้องหาวิธีครับ ที่จะทำให้เพื่อนผมคนนี้ถอดใจให้ได้
“ค่ะ ใครจะไปขาวตี๋เหมือนเมิงหละ เอ๊ะ หรือว่าเมิงชอบมัน”  มันย้อนครับมันย้อน ผมแทบสะอึก
“ไอ้บ้า กรูผู้ชายนะ แล้วมันก็ผู้ชายด้วย จะชอบไปได้ยังไงวะ”  โกหกมันครับ แหะๆๆๆ
“เออ ก็ดี จะได้ไม่มีใครมาแย่งกรู”  มันตอบครัรบ อีนี่กรูบอกแล้วไงว่าของกรู ไวเท่าความคิด ผมก็รีบตอบมันไปครับ
“เมิงไม่รู้อะไร ไอ้กั๊กมันมีแฟนแล้วนะโว้ย สวยซะด้วย” ตอแหลมันครับ
“เมิงรู้ได้ยังไง”
“ไอ้นี่ ตกข่าว ใคร ๆ เขาก็รู้กัน แต่มันไม่ชอบให้ใครไปถามัน มันเขิน” ตอแหลได้โล่ห์ จริง ๆ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันมีแฟนหรือยีง แต่ ผมรู้ว่า นังเชตมันก็เป็นกระเทย ดำ ๆ ที่นิสัยดีคนหนึ่ง ไม่ชอบแย่งของใครครับ
“ว้า ยังงี้ก็อดอะดิ”  ผมดีใจครับที่มันถอดใจ เพราะว่าจะได้ไม่มีคู่แข่ง โหะๆๆๆๆ
ระหว่างนั้นเพื่อน ๆ คนอื่นก็ทยอยกันมา ครับ เราเลยเปลี่ยนเรื่องคุย พอครบองค์ประชุมแล้ว เราก็เตรียมไปบ้านไอ้กั๊กมันครับ ไอ้นี ไอ้เอก มันเอามอเตอร์ไซด์มาครับ ไอ้เหมียวก็เลยไปกับนี  โอ๋ก็ซ้อนท้ายเอกแฟนมันไป โดยพ่วงนังเชดไปด้วย ส่วนผม แหะๆๆๆ นั่งมอเตอร์ไซด์ไม่เป็นครับ ก็เลยนั่งรถประจำทางไปกับไอ้ทิด ซึ่งรู้จักบ้านไอ้กั๊กเป็นอย่างดี
พอไปถึงบ้าน ตอนนี้ไอ้กั๊กอยู่คนเดียวครับ พ่อแม่มันไปขายของในตลาด มันออกมารับพวกเราด้วย เสื้อกล้าม พร้อมกางเกงขาสั้นโชว์ขนหน้าแข้งมัน เห็นแล้วเลือดกำเดาจะไหล กล้ามมันสวยมาก เมิงอย่าเข้ามาใกล้กรูนะ เดียวกรูตาย นังเชตครับ รีโผไปหามันทันที ตอนนั้นหมันใส้มาก ยังจะยันซักที แต่ต้องเก็บอาการ หลักจากทักทายกันแล้วก็พากันเข้าไปในบ้าน
บ้านมันไม่ใหญ่ ไม่เล็กมากครับ ฐานะปานกลาง  แต่ก็น่าอยู่พอสมควร บ้านมันติดริมคลองเหมือนบ้านผมครับ แต่คลองมันใหญ่กว่าคลองหน้าบ้านผม  เราก็ไปนั่งทำรายงาน นั่งซ้อมบทกันหน้าบ้าน รับลม ลมเย็นดีครับ ผมกับไอ้กั๊กก็ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่หรอกครับ จะคุยผ่านล่าม ซึ่งรับบทโดยไอ้ทิดมากกว่า ไอ้ทิดมันก็งง ๆ ก็คนมันเขินนิครับ
เพราะว่ามันเป็นนิสัยของผมอะครับ ว่าเวลาที่แอบชอบใครแล้ว เวลาพูด หรือคุยด้วย จะไม่กล้าสบตา  ผมสู้สายตาคนที่ผมชอบไม่ค่อยได้  
สรุปว่าบทที่ต้องเล่นนั้น ไอ้กั๊ก หล่อสุด เล่นเป็นท่านขุน โอ๋ เล่นเป็นเมียท่านขุน นังเชตเล่นเป็นบ่าว ส่วนไอ้เอก แน่นอนครับ หน้าตาอย่างมันคงไม่มีบทไหนเหมาะกับมันนอกไปจาก โจร 5555555 ส่วนผมนะเหรอ ไม่กล้าเล่นหรอก เลยเป็นผู้กำกับไป  เหอๆๆๆ  
ระหว่างอยู่ที่บ้านมัน ไอ้กั๊กก็เทคแคร์เพื่อน ๆ ดีมาก ใครอยากกินอะไรจัดให้ และไม่น่าเชื่อว่าหน้าตาอย่างมัน จะทำกับข้าวอร่อยโคด วันนี้ฤกษ์ดีครับได้กินฝีมือมันครับ ส่วนของว่างนั้น มันทำขนมจีบมาให้ลองกินครับ อืม ฝีมืออร่อยใช้ได้เลยครับ กินกันสักพักมันก็หายเข้าไปในครัวครับ หยิบน้ำออกมา 7 แก้ว น้ำเก็กฮวย 6 แก้ว ส่วนอีกแก้วเป็นน้ำแดง โดยมันยื่นแก้วที่เป็นน้ำแดงมาให้ผมครับ
นังเชตครับ เจ๋อขึ้นมาทันที  “นี่กั๊ก ทำไมของแบงก์เป็นน้ำแดงหละ”  ผมก็เขินนะสิครับ เดียวออกไปกูได้ตบเมิงแน่นังเชด
“อ้าว ก็แบงก์เป็นหัวหน้ากลุ่ม และยังให้เราเข้ากลุ่มด้วย ก็ต้องพิเศษหน่อยสิ” แล้วมันก็หัวเราะครับ แต่มันไม่รู้หรอกครับว่าผมเนี่ยอยากจะเอาหัวมุดฝาบ้านมันอยู่แล้ว เหอๆๆๆ รู้ด้วยว่าตรูชอบกินน้ำแดง
วันนี้ ผมได้รู้อะไรหลาย ๆ อย่างเกี่ยวกับมันครับ  มันเป็นคนที่ดีคนหนึ่งเลยทีเดียว รักพ่อ รักแม่ รักพี่น้อง เวลามันทำอะไรใครไม่ได้ มันก็จะยิ้มลูกเดียว รวมถึง มันชอบสีเขียว สีเดียวกับที่ผมชอบ ชอบกินหมูปิ้ง ก๊วยเตี๋ยว และที่สำคัญ ไม่ชอบใส่เสื้อผ้านอนด้วยครับ มันบอกว่าร้อน แหะๆๆ
พอตกเย็นก็ถึงเวลากลับบ้านครับใครมายังไงก็กลับอย่างนั้น ผมกับไอ้ทิดก็เลยนั่งรถเมล์กลับคับแต่เนื่องจากเศษตังค์ค่ารถผมมีไม่พอ ไอ้กั๊กก็เลยควักให้ 5 บาทครับ แต่ผมไม่ได้ใช้หรอก ผมแอบไปขอไอ้ทิดอีกทีหนึ่ง ส่วนเหรียญ 5บาทที่มันให้มา ผมก็เก็บเอาไว้ครับ ถือว่าเป็นของชิ้นแรกที่มันให้ผมแม้ว่ามันจะไม่รู้สึกอะไรในตอนนั้น ไม่อยากจะบอกว่า ตอนนี้เหรียญ 5 บาทนั้น ผมก็ยังเก็บไว้อยู่เลยครับ แม้ว่าจะผ่านมาหลายปีแล้วโดยผมจะมีกล่อง ๆ หนึ่งไว้เก็บของที่มันให้โดยเฉพาะ ผมเรียกกล่องนี้ว่า “ กล่องแห่งความรักครับ” (เขิลจัง)

jun2010

ขอบคุณมากครับ

conan555

ขอบคุนครับ

nott3230

อ่านต่อ ๆ กำลังมัน

piyanate

ขอบคุณมากครับ จาสมหวังมั้ยคับเนี่ย

Ifoot-ballZ

แผนสูงนะคนนี้ เดะจำไปประยุกต์ใช้มั่ง

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

เด๋ยวค่อยอ่านนะ ยังไม่ว่างอ่ะ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

pkclub2146

ชอบชอบชอบชอบ

manza555

ขอบคุณครับ

x_man19

ขอบคุณคับผม

aRmkung

ขอบคุณครับ

davil008za

ขอบคุณมากๆๆเลยครับ

babyblue

ขอบคุณครับ

Metamon

สนุกมากมายเลยครับ

kangaza

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GunGuy

ขอบคุณมากครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบ