คนโง่ที่รักเธอ ( 3 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
และแล้วเมื่อมาถึงวันที่ต้องนำเสนองานหน้าชั้นมันแสดงได้ดีมากครับ ได้ยินเสียงกรี๊ดกร้าดจากเพื่อนได้มากโขหน้าตามันหล่อด้วยสิครับ ส่วนคนที่เรียกเสียงฮาได้ตลอดคงไม่พ้นนังเชดครับนังนี่เล่นนอกบท โผเข้ากอดท่านขุนตลอด จนผมปวดหัวกับมันหนึบๆๆ
หลังจากเสร็จสิ้นลงก็เข้าสู่ฤดูสอบครับ  ผมกับมันก็เลยไม่ได้คุยกันมากอย่างที่บอกว่าต่างคนต่างอยู่คนละกลุ่ม เกรดผมออกมา 3 กว่า ๆครับ พอใช้ได้ ส่วนไอ้กั๊กโง่หน่อย ออกมา 2.5 เองบอกให้กรูติวให้ไม่เชื่อ) ก็กลุ่มมันมีแต่พวกโง่ ๆ ทั้งนั้นที่สอบผ่านก็เพราะว่าโพยที่พกเข้าไปนั่นแหละครับ เชอะมึงซาดิตนิหว่า
ไวเหมือนโกหก  เข้าสู่เทอมสองแล้วนะครับ ตอนนี้ผมกับมันสนิทกับมากขึ้นแล้วครับ อาจจะเนื้องด้วยพระเจ้าเห็นใจที่ส่งให้ผมเลขที่ 5 และมันเลขที่ 6 อิอิ ดังนั้นวิชาต่าง ๆ ที่บังคับตามเลขที่ ก็ทำให้เราอยู่ใกล้กัน อาทิ ห้อง Lab ภาษาอังกฤษ พละ
   ตอนนี้ผมเพิ่งรู้แล้วละครับว่ามันโรคจิตและซาดิตนิด ๆ เพราะว่าอะไรรู้ไหมครับเพื่อน ๆ มันชอบกัดครับ ใช่ครับถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่หมา
แต่มันก็ชอบกัด ส่วนนังเชต ไอ้กั๊กมันบอกว่าไม่กล้ากัดครับ เพราะมันดำ 555555555
   ไอ้ผมก็ชอบให้มันกัดด้วยซิครับ เพราะว่าจุดที่มันชอบกันก็คือ ซอกคอขาว ๆ ของผมครับ  วิธีแกล้งของมันก็คือ มันจะอาศัยเวลาผมเผลอครับ  กระชากเอวผมจากข้างหลังให้ไปแนบตัวมัน แล้วฝังปากของมันลงมาบดซอกคอ และก็กัด ไม่ใช่ดูด หรือจูบนะครับ แต่เป็นกัดเลย
เจ็บชิบ  แต่ก็ทนครับ อายด้วย เจ็บด้วย เขินด้วย มันกัดแรงมากจนขึ้นรอย บางครั้งก็เลือดออกเลยอะครับ กลับบ้านต้องเอาพลาสเตอร์ยาแปะไว้ กลัวแม่ถามครับ ตอนมันกัดนี่ จมูกของมันก็จะมาไซร์ ๆ ตรงแก้มบ้าง คอบ้างแล้วแต่ที่มันจะโดนอะครับ ผมละชอบจังการแกล้งของมัน กัดจนมันพอใจเสร็จแล้ว มันก็จะเอามือมาเช็ดน้ำลายให้ เป็นอันจบวิธีการของมันครับ
   นอกจากซอกคอแล้ว ส่วนอื่น ๆของร่างกายมันก็ชอบกัดครับ อาทิ กระดูกตรงหลัง ต้นแขน มือ  สารพัดที่มันจะกัดได้อะครับ แต่มันแปลกฮะ
ที่มันแกล้งผมด้วยวิธีนี้วิธีเดียว มันบอกว่าเห็นผมแล้วหมันเขี้ยวครับ อยากทำให้เจ็บ
   ผมเคยถามมันนะครับ ว่าทำไมมันชอบกัดกรูวะ  รู้ไหมครับมันตอบว่าอะไร มันตอบว่า
   “ใครเป็นเมียเรา ต้องอดทน” เมิงเป็นแดง ไบเล่ย์หรอว่ะ สาดดดดดดดด (ตอนนั้นกำลังดังฮะ)
   ทำเอาผมงงเลยครับ แล้วมันเกี่ยวกับอะไรกับที่มันกัดกรูวะเนี่ย
   ส่วนการแกล้งอีกอย่างหนึ่งก็คือ  อันนี้ผมไม่อยากเล่าเลยฮะ เขินมากกกกกก ก็คือ  การที่มันจะจูบมือตัวเองฮะ เพื่อน ๆ อาจจะงงว่าทำไมต้องเขิน มันจูบมือมันก็ไม่แปลก ครับมันไม่แปลกหรอก ถ้า มันไม่ได้เอามือมันมาปิดปากผม  วิธีการก็คือ มันจะเอามือมาปิดปากผม และจะก้มลงมาจุบที่หลังมือตัวมันเองอีกที  สาดดดดดดดด เล่นอย่างนี้กรูก็เขินหมดนะสิวะ  และมันไม่ได้ทำในที่ลับตาคนนะครับ แต่มันชอบทำตอนเข้าแถวบ้าง ในห้องเรียนบ้าง คาบว่างบ้าง แล้วแต่มีโอกาส  ถัดลงมาก็เอามือมาจับมือผมและก้มลงไปจูบมือตัวเอง  แม่งไม่แน่จริงนิว่า (ผมคิดในใจฮะ) 555555555
   ส่วนผมก็จะแกล้งมันคืนครับ คือผมชอบดึงขนหน้าแข้งมันเล่น เห็นมันเจ็บ ๆ คัน ๆ แล้วสะใจอะครับ 5555555 หมันเขี้ยว
Happy Birthday
   ลมหนาวเริ่มมาเยือน พร้อม ๆ กับความหนาวเหน็บของผมที่แอบรักไอ้กั๊กอยู่ข้างเดียวครับ วันนี้เป็นวันที่ 25 พฤศจิกายน มันไม่ใช่วันพิเศษ หรือสำคัญอะไรของผมหรอกฮะ แต่เป็นวันสำคัญของคนที่ผมรัก  ใช่ครับ วันนี้วันเกิดไอ้กั๊กมัน ผมแอบรู้มานานแล้วละครับ โดยแอบดูจากสมุดพกของมัน
   เมื่อวานนี้ผมก็เลยไปหาซื้อของขวัญให้มัน เลือกอยู่ตั้งนานก็เลยตัดสินใจซื้อหมวกให้มันครับ คิดว่ามันน่าจะชอบเหมือนผม เพราะว่าผมเป็นคนติดหมวกครับ ไปไหนไม่มีหมวกแล้วไม่มั่นใจ  ผมเลือกสีเขียวให้มันครับ คิดว่าสวยที่สุดแล้ว แล้วก็จัดแจงห่อของขวัญให้มันครับ พร้อมเขียนการ์ดว่า
   To กั๊ก
   “Happy Birthday”
   ผมเขียนอวยพรมันโดยไม่ได้ลงชื่อ เขินครับ และคนละกลุ่มด้วย กลัวเพื่อนมันมองแปลก ๆๆ  พอถึงตอนเช้าก็เอาไปวางไว้ที่โต๊ะกลุ่มของมันครับ ผมรู้ว่าคนที่จะมาเจอของขวัญของผมคนแรกน่าจะเป็นไอ้กั๊ก เพราะไอ้นี่มันมาโรงเรียนแต่เช้าครับ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด  และก็จริงอย่างที่คิดครับ มันมาถึงโต๊ะเป็นคนแรก พอมันมาเห็น ผมก็แอบเห็นมันหยิบของขวัญพร้อมการ์ดขึ้นมาอ่านครับ แต่มันก็ทำหน้าเฉย ๆ ก็เลยเดาอารมณ์มันไม่ถูก และมันก็วางไว้ที่เดิม และก็นั่งลง
   “เอ๊ะ หรือว่ามันจะไม่ชอบวะ” ใจผมหล่นตุ๊บไปที่ตาตุ่มแล้วครับ เพราะผมไม่เห็นมันจะสนใจของขวัญตรงหน้ามันเลย ผิดกับของขวัญของเพื่อน ๆ ในกลุ่มมันที่มันยิ้มรับด้วยความยินดี และเปิดดูตอนนั้นเลย แต่ผมก็คิดได้ว่า มันไม่ผิดหรอกครับ เพราะผมไม่กล้าพอที่จะลงชื่อไว้เองนี่หว่า
   หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเรียบร้อยแล้ว ผมกับเพื่อนก็เข้าห้องเรียนเพื่อรออาจารย์มาสอน หลังจากนั้นสักพักกลุ่มมันก็ทยอยกันเข้ามาภายในห้อง ในมือไอ้กั๊กและเพื่อนถือของขวัญมาเยอะแยะเลยครับ สงสัยมันคงฮอตในหมู่เพื่อน ๆ น่าดู แต่ที่ทำเอาผมเจ็บจี๊ดก็คือ หมวกสีเขียวใบสวยที่ผมอุตสาห์เลือกให้มัน ดันไปอยู่ในหัวไอ้ อาร์ท ซึ่งผมไม่ชอบขี้หน้ามันเลย มันมีสิทธิ์อะไรเอาหมวกที่ผมอุตสาห์ซื้อมาให้ไอ้กั๊กไปใส่ ไอ้กั๊กตัวดีก็ไม่เห็นว่าอะไรเลยซักคำ ตอนนั้นยอมรับว่าโกรธมากกกกกกครับ แม่งไม่ชอบไม่ว่า ทำไมต้องไปให้คนอื่นใส่ด้วยวะ
   พอตกกลางวันมันก็ซื้อของกินมานั่งกินที่โต๊ะกลุ่มของมันเยอะแยะเลยครับ มีเค้กวันเกิดซะด้วย พวกนังนี กับเหมียวก็นินทากันใหญ่ ผมก็พลอยหัวเราะ เออออห่อหมกไปกับพวกมันด้วย แต่ในใจจริง ๆ แล้วตอนนี้ ใครจะรู้ครับ ว่าทำไมผมรู้สึกเหงา ๆ พิกล ผมรู้สึกว่าทำไมมันกับผมดูเหมือนห่างกันเหลือเกิน
   อยากเป็นหนึ่งในนั้นที่ได้นั่งใกล้ ๆ มัน
   อยากเป็นหนึ่งในนั้นได้พูดคุยกับมัน
   อิจฉาทุก ๆ คนที่ได้รายล้อมมัน
   ผมได้แต่โทษตัวเองว่าทำไม ผมมันไม่มีความกล้าพอที่จะเดินเข้าไปบอกว่าชอบมัน ไม่กล้าพอที่จะเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริง ๆ ของผมให้มันได้รู้ ผมกลัวทุก ๆ อย่างเลยครับ  กลัวเพื่อนล้อ กลัวพ่อแม่รู้  กลัวมันเกลียด กลัวมันไม่เข้ามาแหย่เล่นเหมือนเดิม และกลัวมันอายเพื่อน ๆ ด้วยอะครับ
   และสิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดก็คือ กลัวว่าคนนิสัยดี ๆ หน้าตาดี ๆ อย่างมัน จะมีคนมาชอบอะครับ
   “ขอเวลาหน่อยละกัน รอเราก่อนนะกั๊ก” รอให้ผมกล้ามากกว่านี้ แล้วผมจะบอกมันครับว่าผมรู้สึกอย่างไรกับมัน
หลังจากผ่านวันเกิดมันไปได้ไม่นานในกลุ่มกอไผ่ของมันก็มีข่าวลือแปลก ๆ ครับว่า เพื่อน ๆของมันพยายามที่จะจับคู่ไอ้กั๊กขิมครับ ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับว่าไอ้กั๊กมันคิดยังไง เพราะเวลาใครแซวมัน มันก็ยิ้มลูกเดียวครับ จะถามมันก็ไม่กล้าฮะ
เฮ้ย เครียดดดด ช่วงนั้นเครียดมาก ๆ ครับ คิดอยู่อย่างเดียวครับ ว่ามันของกรูครับ ของกรู ของกรู ของกรู ของกรู ของกรู ของกรู ของกรู ของกรู คิดอยู่อย่างนั้น จนลืมนึกไปว่า มันจะเป็นแบบเดียวกับผมหรือป่าว ไอ้ผมก้ไม่ได้ถามซะด้วย
ผมก็พยายามคิดในแง่บวกไว้นะครับ นาตาลีบอกไว้ 555  ว่ามันคงไม่จริงหรอก เพราะว่าคนเป็นแฟนกัน เวลานั่งเรียนก็ต้องนั่งด้วยกันใช่ไหมครับ แต่นี่มันก็ยังต่างคนต่างนั่งอยู่ หรือว่าเวลาไปกินข้าว หรือกลับบ้านก็ต้องกลับพร้อมกัน ชอบทำอะไรกันสองคน  แต่นี่ทุกอย่างเหมือนเดิมครับ แต่ว่าไอ้เพื่อนเชี่ย ๆ ของมันก็ไม่เลิกแซวมันซะที  จนบางครั้งมันแซวกันในห้อง ผมเผลอตะโกนด่ามันครับ
“พวกเมิง หยุดได้แล้วนะโว้ย รำคาญ นี่มันในห้องเรียนนะโว้ย” อาศัยความเป็นหัวหน้าห้องครับ ด่ามัน คือมันหงุดหงิดอะครับ ไอ้กั๊กครับหน้าซีด สงสัยตกใจ  ผมก็กลัวว่ามันจะโกรธ ครับ แต่มันก็ไม่ว่าอะไร แถมยิ้มกลับมาให้อีก เฮ้ยเมิงอย่ายิ้มอย่างงี้สิ เดียวกรูก็แพ้ รักเมิงให้อีกหรอก ไอ้กั๊กเอ้ย
พอตกเย็นก็ถึงเวลากลับบ้านซะที ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็กะว่าจะทำการบ้าน
   “ฉิบผายยยยยยยยยยย ตายห่าแล้วไง!!!!!!!!!!!!!!!!” ลืมสนิทเลย ว่าเมื่อกลางวันอาจารย์สั่งให้บอกเพื่อน ๆ ในห้องด้วยว่า วันพรุ้งนี้ให้เอา Text Book วิชาภาษาอังกฤษมาด้วย เพราะปกติจะเอามาเฉพาะหนังสือ
   “ทำไงดีวะเนี่ย”
   จะโทรไปบอกก็มีเบอร์เพื่อน ๆ ในห้องไม่ครบ ตอนนั้นมือถือยังไม่ฮิตนะครับ
   “เอาวะ ช่างมัน โทรไปบอกเฉพาะคนที่มีก็แล้วกัน”  คิดได้อย่างนั้นก็รีบโทรใหญ่เลยครับ พอถึงคราวไอ้ทิด ก็เลยได้โอกาสถามเบอร์บ้านไอ้กั๊กซะเลย โดยหาข้ออ้างบอกว่าจะโทรไปบอกให้มันเอาหนังสือมาพรุ้งนี้ มันก็ให้มา 032-XXX-XXX
   “ฮัลโหล ขอสาย กั๊กครับ”  ตื่นเต้นครับ ตื่นเต้น ผมจำเสียงมันได้ครับว่ามันรับ แต่ไม่ชัวร์ ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรหาผู้ชาย
   “กำลังพูดอยู่ครับ”  
   “กั๊กหรอ  นี่เราแบงก์นะ”  เสียงสั่นนิดๆๆ
   “อืม มีอะไรหรือเปล่า” ไม่มีกรูจะโทรหาเมิงหรอ ไอ้นี่
   “คือ เราจะบอกว่า พรุ้งนี้อาจารย์วอ (ชื่อแก วรพินิศครับ  แต่เรียกสั้น ๆ ว่าวอ) ให้เอา Text Book ไปด้วยอะ พอดีเราลืมบอก  เดียวโดนตี
   “อืม ได้...............เป็นห่วงเราหรอ”  ไอ้บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ทำไมเมิงถามกรูแบบนี้ กรูเขินนแว้ย
   “ไอ้บ้า” ผมด่ามันครับ
   “กลัวไม่มีหนังสือเรียน  แล้วอย่าลืมโทรบอกเพื่อนในกลุ่มแกด้วยหละ” เขินครับเขิน
   “ทำไมแบงก์ไม่โทรบอกเองหละ”  มันถามครับ
   “เราไม่มีเบอร์นิหว่า  แกโทรละกัน”
   “เออ.......กั๊ก ถามไรหน่อยสิ”  เอาละเว้ยกรู ตื่นเต้น ๆๆๆ
   “มีไรครับ” ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้
   “กั๊กเป็นแฟนขิมเหรอ” ถามออกไปจนได้  รอลุ้นคำตอบครับ
   “ทำไม หึงเหรอ”    ถ้ายืนต่อหน้าผม คงเห็นผมหน้าแดงแป๊ดไปแล้วแน่ๆๆๆ กรูไม่ได้ทองหยอดนะเว้ย หยอดอยู่นั่นแหละ
   “ไอ้นี่ บ้าไปละ เราสงสารขิมต่างหาก 5555555555555” พูดแก้เขินครับ แต่จริง ๆ ก็หึงนิดๆๆ แหมก็คนเขามองมาตั้งนาน จริงไหมฮะ
   “ตอนนี้แก้ผ้าอยู่วะ  ไว้พรุ้งนี้จะบอก”  
   “เออ ไม่อยากบอก กูก็ไม่อยากรู้ก็ได้วะ” ผมงอนมันนิดหน่อย
   “เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ ก็บอกว่าจะบอกพรุ้งนี้ไง ก็ตอนนี้ไม่สะดวกเว้ย” มันตะโกนกลับมาคับ

conan555

ขอบคุนครับ

jun2010

ขอบคุณครับ

nott3230

ต่อๆๆๆ 55+ สนุกมากมาย

piyanate

ขอบคุณมากครับ

Ifoot-ballZ

ไมตอนเรียนหาแบบนี้ไม่ได้เลยอ่ะ ตอนนี้เลนวัยจะมีแระ เซง

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

นางเอกชื่อรัยอ่ะ แล้วพระเอกอ่ะ งงมากๆๆๆ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

pkclub2146

ชอบชอบชอบชอบ

manza555

สนุกมากๆเลย

x_man19

ขอบคุณคับผม

aRmkung

ขอบคุณครับ

Metamon

ขอบคุณครัฟ

kangaza

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GunGuy

ขอบคุณมากครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบ

Klong

ขอบคุนครับ

nattan010

ขอบคุนครับ