มีสิทธิ์ไหม...ที่จะรักใครสักคน (1)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
เปิดตัว...ทักทาย
.....ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคยยิ้มให้ความมืดมน    อย่างคนรู้จักกันนี่คือเพื่อนเก่าที่เราต้องเจอเจอกันเมื่อนานแสนนาน............
”ว่าไง แป๋ม”
“นี่ ไอ้บิว แกอยู่ไหนวะ ฉันรอแกนานแล้วนะเว้ย”
“เออ ใกล้จะถึงแล้ว แป๊บนึง”
สวัสดีคับ เพื่อน ๆ ผม หนุ่มน้อยแสนจะน่ารัก แต่ไม่ยักจะมีใครมารักแฮะ  แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกฮะ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 2 มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง และที่วันนี้ผมต้องรีบขนาดนี้ก็เพราะว่า วันนี้ผมนัดเพื่อนไว้ครับ แต่ดันตื่นสาย เอาหละ  พอแค่นี้ก่อนละกัน ต้องรีบครับวันนี้ เดี๋ยวโดนไอ้แป๋มกินหัว หุหุหุ
“แฮ่ก ๆๆๆ โทษทีวะ  พอดีรถติด”  แหมข้ออ้างของผม ใช่ได้ไหมคับ
“เออๆ ให้อภัย ปะ ไปกันดีกว่า ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะซื้ออะไรให้ฟิล์มดี”
“หา นี่แกจะไม่ให้ฉันนั่งพักเลยหรอ”
“เออ ก็ได้ ให้เวลา 5 นาทีนะเว้ย  เจือกมาช้าเอง”
พอไอ้แป๋มพูดจบ  ผมก็หาเก้าอี้นั่งพักเหนื่อยทันที ก็แหม วิ่งมาจากป้ายรถเมล์นิครับ  คือว่า วันนี้ไอ้แป๋มมันชวนผมให้มาช่วยเลือกซื้อของขวัญวันเกิดให้แฟนมันหน่อย ก็ไอ้ฟิล์มนั่นอะครับ แต่ไม่รู้เป็นอะไร  ผมไม่ถูกชะตากับมันเลย แต่ทำไงได้อะครับ  แฟนเพื่อนนิ ก็หยวนๆ กันไป
ระหว่างที่นั่งพัก ขอเล่าเรื่องตัวเองก่อนละกัน คือแนะนำตัวกันอีกทีนะ  ผมอะ ชื่อว่าบิวฮะ  เอาแค่ชื่อเล่นก็พอเนอะ  จะได้สนิทกันเร็วๆ พื้นเพเป็นคนต่างจังหวัดคับ  และได้ดิบได้ดีมาเรียนต่อในกรุงเทพ  พ่อ แม่ผมนะหรอ  ตายไปหมดแล้ว ก็เหลือตัวคนเดียวนี่แหละคับ ญาติก็มีแต่ทางฝ่ายแม่ แต่ไม่อยากไปรบกวนเขา ตอนนี้ก็เลยมาอยู่หอคนเดียวคับ เงินที่มีใช้อยู่ทุกวัน ก็ไอ้เงินประกันที่พ่อกับแม่ทำไว้ บวกกับเงินของญาติ ๆ ครับ พวกเขาก็ดีเหลือหลาย โอนเข้าบัญชีให้ตลอด  แต่ผมก็ไม่อยากรบกวนเขามาก ก็เลยต้องทำงานพิเศษด้วยคับ
ส่วนแป๋มเพื่อนสนิทของผมครับ เป็นเพื่อนคนแรกที่ผมรู้จักตอนเข้ามหาวิทยาลัย แป๋มเป็นคนสวยครับ  น่ารัก ผู้ชายตอมกันให้เกรียว  คนสวนมากจะเข้าใจผิดครับว่าผมกับแป๋มเป็นแฟนกัน  นี่มั้งคงเป็นส่วนหนึ่งที่ไม่มีใครมาจีบผมสักกะที
ส่วนแฟนไอ้แป๋มนะเหรอ  เพื่อน ๆ รู้ไว้แค่ว่ามันชื่อฟิล์มก็พอ เกียจมันครับ คนอะไรไม่มีมนุษยสัมพันธ์เลย ชิส์...
“เอ้า หายเหนื่อยยัง ไปกันได้แล้ว”  ไอแป๋มครับ ตรงเวลาดีจริงๆๆ   5นาทีเป๊ง มันก็ลากผมเดินไปที่รถของมันครับ เออ ก็ได้วะ เดียวไปนั่งพักในรถมันก็ได้
“ไปซื้อที่ไหน” ผมถามไอ้แป๋มหลังจากที่มันสตาร์ทรถและกำลังจะออกตัวแล้วครับ
“เซ็นทรัลลาดพร้าวดีไหม ใกล้มหาลัยดี”
“เออ ปะ แล้วอย่าลืมละ ที่บอกว่าจะเลี้ยงหนัง” อิอิ มันสัญญาเอาไว้ครับว่าจะเลี้ยงหนังผม
“เออ แหมแกนี่ ไม่ได้เลยนะ”
อะๆๆ ของอย่างนี้ต้องรีบทวงครับ เดียวอด อิอิ
“บิว แก่ว่าฟิล์มมันเป็นคนยังไงวะ  ฉันหมายความว่ามันเป็นคนลักษณะไหนวะ จะได้เลือกของขวัญให้มันถูก”
“อืม แฟนแกนะเหรอ ก็....เป็นคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์  แม้ว่าจะหล่อก็เถอะว่ะ แต่ไม่ถูกชะตาวะ”  ผมตอบไปตามความจริง
“นี่ แก อคติเกินไปหรือเปล่าวะ มันก็ออกจะดี”  จ้า  ดีเฉพาะแกคนเดียวนะสิ
“เออ ดีก็ดีวะ  แล้วแกจะเอาให้มันเมื่อไหร่หละ ปีนี้มันจัดงานวันเกิดหรือเปล่า
“เออ ปีนี้ฟิล์มเขาจัด แต่ก็มีแต่เฉพาะพ่อ แม่ พี่น้องมันเนี่ยแหละ  แกถามก็ดีเลย ฉันกะว่าจะชวนแกไปด้วย”
“เฮ้ย ไม่เอาอะ เรื่องไร”  ไม่เอาครับ ไม่ไปเด็ดขาด  ผมกับแฟนมันกินเส้นกันที่ไหน
“ญาติมันหล่อ ๆทั้งนั้นเลยนะเว้ย”  น้าน เอาผู้ชายมาล่อ
“ไม่ไปอะ”  เสียเริ่มอ่อยลงนิดนึง
“ฉันจ้างก็ได้”  
“โอเช”  หุหุ  เรื่องเงินต้องมาก่อนคับ  ผมรีบรับปากมันทันทีเพราะว่ากลัวมันเปลี่ยนใจ อิอิ
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปในระหว่างที่เราเดินอยู่ที่ห้าง ตอนนี้ทั้งมือของผมและของแป๋ม เต็มไปด้วยถุงต่าง ๆ ที่แป๋มมันซื้อมาซะเพียบเลย  ก็แหม ช่วงนี้ปลายปีนิครับ  ร้านต่าง ๆ ก็แข่งกันเซลล์ซะ  และด้วยนิสัยอย่างไอ้แป๋มด้วยแล้ว มันก็ไม่ยอมพลาดหรอกครับ
“นี่แก ไหนบอกว่าจะมาซื้อของขวัญให้แฟนแกไง ไหงมีแต่ของ ๆ แกวะ”
“เหอะน่า  ก็ยังคิดไม่ออกนิหว่าว่าจะซื้ออะไรให้มันดี”
“ก็เลยซื้อแต่ของตัวเองเนี่ยนะ”  ดีเนอะ  ของที่ตั้งใจมาซื้อยังไม่ได้  ระหว่างที่ผมกับไอ้แป๋มเลือกซื้อเสื้อผ้าอยู่นั้น ก็มีเสียงใครไม่รู้ลอยมา
“แป๋ม ๆ ”
ผมกับไอ้แป๋มหันไปตามเสียงเรียก พอหันกลับไป เจ้าของเสียงที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้ อุ๊ แม่เจ้า นี่เทพบุตรหรือเยี่ยงไร ทำไมมันหล่อขนาดนี่เนี่ย  ชายหนุ่มรูปร่างสมสวน  ทรงผมตามสมัยนิยม คิ้มเข้ม  ใส่แว่นตา ริมฝีปากบาง และที่สำคัญ ลักยิ้มกระชากใจ สเป็กเลยนะเนี่ย
“เก็บอาการไว้ลูก เก็บอาการไว้”  ตอนนี้ผมข่มอารมณ์เต็มที่เพื่อไม่ให้แสดงอาการ์ใด ๆ ออกไป
“อ้าวกัส  มาได้ไงอะ” ไอ้แป๋มครับ ทักทายเจ้าของเสียงนั้นด้วยความคุ้มเคย
“มาดูหนังกับเพื่อน” พูดเสร็จพร้อมพนักหน้าไปอีกทางหนึ่ง  ทั้งผมและไอ้แป๋มหันหน้าทางนั้น ก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งยืนรออยู่  สวยซะด้วย
“แหมๆๆ  มากับแฟนละสิ”  ไอ้แป๋มครับ ได้ทีแซวทันที
“แล้วแป๋มหละมาทำอะไร”  นายกัสไม่ยอมครับ แต่เปลี่ยนมาถามแทน
“อ้อ แป๋มมาซื้อของขวัญให้ฟิล์มนะ  และนี่เพื่อนแป๋ม ชื่อบิว”
“หวัดดีคับ”  นายกัสเป็นฝ่ายเริ่มทักทายก่อน
“เออ หวัดดีคับ”  แหมอะไรกันวะ แค่นี้ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“งั้นเราไปก่อนนะ แล้วเจอกันที่งานวันเกิดไอ้ฟิล์มมันนะ”
“จ้า บาย”
พอเรา 3 คนล่ำลากันเสร็จ ก็แยกย้ายกันเดินออกมา
“เฮ้ย แป๋ม นั่นใครอะ  แฟนเก่าหรอ”  ผมยิงคำถามใส่ไอ้แป๋มหลังจากที่เดินออกมาจากตรงนั้นได้สักพักแล้ว
“จะบ้าเหรอ  นั่นมันญาติฟิล์มมัน  เป็นลูกพี่ลูกน้องนะ “
“อืม.......เหรอ”
“ถามทำไม  ชอบกัสมันหรอ”  อ้าวไอ้นี่
“ไอ้บ้า เพิ่งรู้จักกันเนี่ยนะ จะให้ชอบได้ไง”  ผมพูดกลบเกลื่อนความจริงครับ  แต่จริงๆ แล้วก็ชอบนั่นแหละ อิอิ
ระหว่างที่เราเดินหาของขวัญไปเรื่อย ๆ จนเริ่มเหนื่อยแล้ว ไอ้แป๋มมันก็เริ่มบ่นออกมาครับ
“แกคิดออกยังว่าจะซื้ออะไรให้แฟนฉันดีเนี่ย” อ้าว ไอ้นี่ แฟนแก แกก็คิดดิ
“จี้ห้อยคอดีไหม”  ผมเสนอไปส่งๆ แบบสุดจะทน
“อืม....ก็ดีหวะ”  เอ้า ไม่คิดเลยนะเมิง
แล้วเราทั้งสองคนก็มุ่งหน้าไปยังร้านขายเครื่องประดับครับ แล้วก็ช่วยกันเลือกจี้พร้อมสร้อยคอเท่ห์ ๆ มาหนึ่งอัน สวยดีครับ เป็นรูปฟุตบอล
กลม ๆ ประดับด้วยเพชรเทียม พร้อมกับนิลครับ ไอ้ฟิล์มมันชอบฟุตบอลครับ  มันคงจะชอบ”
“ปะ เสร็จแล้วกลับกันดีกว่า”
“เออ ก็ดีหวะ  เมื่อยด้วย เดี๋ยวไปส่งเราที่บ้านด้วยนะ”
“จ้า คุณชาย” อิอิ  ไหน ๆ มันมีรถแล้วก็ไปส่งเราซะเลย ก็ไม่เห็นเสียหายอะไร เนอะ
หลังจากที่ไอ้แป๋มขับรถมาส่งผมที่หอแล้ว เหลือบมองไปที่นาฬิกา  โอ้ ที่เกือบ 3 ทุ่มแล้วหรอวะเนี่ย วันนี้ตะลอนๆ ทั้งวัน เหนื่อยชิบ  ได้เวลานอนแล้วสิ แต่เออ เกือบลืม วันนี้ยังไม่ได้ให้อาหาร เจ้าปลาทองเลยนิหว่า  ผมลืมบอกเพื่อน ๆ ไปครับ ว่าที่หอผมนั้นเลี้ยงนกแก้วเป็นเพื่อนไว้ตัวหนึ่งครับ  มันชื่อว่าปลาทอง เพราะว่าขนของมันนั้นมีสีเหลืองเหมือนปลาทองเลยครับ  ผมได้เจ้าปลาทองนี่มาจากเจ้าแป๋มนี่แหละครับ ที่ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ตอนแรกกะว่าจะไม่เลี้ยงมันครับ เพราะว่าขี้เกียจ แต่พอเลี้ยงไปเลี้ยงมา ผมกับติดมาซะนี่  อาจจะเป็นเพราะว่านอกจากเจ้าแป๋มแล้ว ผมก็มีเจ้าปลาทองนี่แหละครับที่เป็นเพื่อนคุย  และอีกอย่างเจ้าปลาทองนี่ก็เปรียบเสมือนเพื่อนที่คอยรับฟังปัญหาผมทุกเรื่องเลยครับ  มันเนี่ยแหละที่กุมความลับผมไว้ทุกเรื่องเลย
“ไหน ๆๆ ก่อนกินข้าวต้องพูดว่าอะไร ไหนพูดให้ฟังหน่อยสิ” ผมพูดกับเจ้าปลาทองครับซึ่งก่อนให้อาหารผมจะให้มันพูดให้ฟังเป็นประจำ
“บิวน่ารัก  บิวน่ารัก”  เสียงแหลมเล็กของเจ้าปลาทองเอ่ยขึ้นซ้ำไปซ้ำมา เหมือนจะรู้ว่าผมจะต้องพอใจ

ponda16

ขอบคุณครับ

toppop

ขอบคุณมากมายครับ

jun2010

-ขออ่านนะครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

Ifoot-ballZ

นั่นสิ..จะมีสิทธิ์มั้ยนะที่จะรักใครซักคน แต๊งมากนะคับพี่1

abcdefghij

อ่านแล้วสนุกชอบมากๆๆๆ

nott3230

ขออ่านรอไอ้โชว์ กะตุาย์ นะคับ

mario401

ขอบคุณครับที่แบ่งปัน

pongsakron01

ขอบคุณครับ

arttylovely

ขอบคุนมากๆครับ

tamia

ขอบคุณมากครับ

soigiro

ขอบคุณครับ ^_^

arzugima

ขอบคุณครับผม

pkclub2146

ชอบชอบชอบชอบ

x_man19

ขอบคุณมากๆนะครับ

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ ขออ่านอีกเรื่องน้อออ

imanaji

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ