มีสิทธิ์ไหม...ที่จะรักใครสักคน (6)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“ไม่หรอก กำลังดี ก็อยู่คนเดียวนิ”อืมก็ถูกของมัน
เออ บิว หมีที่เราซื้อให้บิวนะ วางไว้ตรงนี้นะ” กัสพูดขึ้นพร้อมกับเอาหมีที่ซื้อมาวางแหมะไว้บนหัวเตียงนอน
“เผื่อจะได้ฝันถึงเรา”
“งั้นหมีตัวนั้น กัสก็เอาไปวางไว้ที่เดียวกับเรานะ” ผมพูดขึ้นบ้างหลังจากเขินอยู่นาน
“อืม...ได้สิ” กัสพูดจบพร้อมกับยิ้มตาหยีมาให้ โอ้ยจะละลาย
ระหว่างที่ผมจัดของกินที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นอยู่กัสก็เดินชมห้องผมอยู่ พร้อมกับชมไปตลอด  อันนู้นก็น่ารัก อันนี้ก็สวย  
“บิว ๆๆ” กัสครับ มันเรียกผมเสียงดังเลย
“อะไรเหรอ”  
“บิวเลี้ยงนกแก้วด้วยเหรอ  แล้วมันพูดได้ปล่าว”  นี่เมิงจะตื่นเต้นทำไมเนี่ย แค่นกแก้ว กรูไม่ได้เลี้ยงนกฮูกไว้นิหว่า
“อืมพูดได้ แต่ไม่กี่คำหรอก”
“แล้วจะให้มันพูดต้องทำยังไงหละ”
“ก็แค่เอาของกินล่อ มันก็พูดแล้ว”  แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่านกแก้วมันจะพูดว่าอะไร ก็กำลังจะห้ามไอ้กัสมัน แต่ไม่ทันแล้วครับ
“บิวน่ารัก  บิวน่ารัก”   ผมมองหน้ากัสมัน พร้อม ๆ กับมันที่หันมามองหน้าผม  
“แหะๆๆ”  ทำอะไรไม่เป็นเลย ได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆไปให้มัน
“555” ไอ้กัสมันคงกลั้นหัวเราะไม่ไหว ปล่อยก๊ากออกมาเลยครับ
“หัวเราะไร” ผมทำตาดุ ๆ ใส่มัน
“ปล่าว แค่อยากจะบอกว่า น่ารักดีเนอะ ให้นกแก้วชมตัวเอง 555”
“ยังไม่หยุดอีก”  ผมเริ่มโกรธนิด ๆ อะไร ผิดด้วยหรือไง ก็ไม่มีคนชมจริง ๆ นิหว่า
“อ๊ะ ๆ หยุดก็ได้” ปากมันบอกว่าหยุด แต่ผมเห็นมันเม้มริมฝีปากไว้แน่น พร้อมกับเอามือกุมท้อง
“บิว ๆ “
“อะไร”
“ขอขำอีกทีนะ” มันพูดเสร็จก็หัวเราะก๊ากออกมาอีกที ไอ้ผมก็ได้แต่กระฟัดกระเฟียด
“อ๊ะ ๆๆพอละ ไม่ขำละ  บิวนี่ตลกดีเนอะ เอ้ยๆๆ น่ารักดี”
“ได้มายังไงอะ นกแก้วอะ”
“แป๋มให้มาวันเกิดนะ ”
“ชื่อไร” มันยังซักไม่เลิก
“ปลาทอง”
“ไม่ ถามว่านกตัวเนี้ย ชื่อไร”
“ก็ปลาทองไง  มันชื่อว่าปลาทอง”
“เอ้า เป็นนกดันตั้งชื่อว่าปลาทอง เสียชาติเกิดหมด”  มันจะสนใจอะไรนักหนาวะ
“ไหนบอกว่าจะมาเข้าห้องน้ำไง”  
“เออ ใช่ ลืมไปเลย” พูดเสร็จมันก็ตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ
ระหว่างที่มันเข้าห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์มันก็ดังขึ้น ครั้งแรกผมปล่อยให้มันดับไปเอง เพราะกลัวว่าจะเสียมารยาท แต่พอครั้งที่สองดังขึ้น ผมจึงรออยู่นาน มันก็ไม่ดับ และเสียงมันดังมาก ก็เลยเดินไปชะโงกดูที่หน้าจอ
“แจง”
“แจง”
“ใครคือแจงวะ” ผมพยายามคิดในแง่ดีเอาไว้ ว่าคงจะเป็นเพื่อนผู้หญิง คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง สักพัก กัสก็ออกมาจากห้องน้ำออกมาพอดี
“กัส เมื่อกี้มีโทรศัพท์มานะ โทรมาสองครั้ง”  บอกเสร็จ กัสมันก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะออกมาดูชื่อคนที่โทรมา
“อืม ขอบใจนะ งั้นเรากลับก่อนนะ แล้วคืนนี้จะโทรหา”  พูดเสร็จกัสก็ออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมยืนคิดอะไรเงียบ ๆ อยู่คนเดียวในห้อง ตาก็จ้องมองระหว่างประตูที่กัสเพิ่งเดินออกไปกับหมีที่อยู่บนหัวที่นอน
“กัสจะให้เราฝันถึงกัสหรอ...แล้วกัสหละ จะฝันถึงเราบ้างหรือเปล่า”  ผมก็ได้แต่ถามตัวเองเบา ๆ แหละครับ
“บิวน่ารัก บิวน่ารัก” ผมไม่รู้ว่าตัวเองยืนเหม่อนานเท่าไหร่ จนได้ยินเสียงเจ้าปลาทองร้อง จึงสะดุ้ง
“ตายละหว่า ลืมให้อาหารปลาทองนิหว่า” แต่พอหันไปหาเจ้าปลาทอง อ้าว อาหารยังอยู่เต็มนิหว่า มีแต่น้ำที่พร่องไปนิดหน่อย ทำไมไม่ยอมกินอะไรเลย ไม่สบายหรือเปล่า ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เลยตัดสินใจโทรหาแป๋มทันที
“ฮัลโหล แป๋มหรอ ที่บิวนะ”
“อืมว่าไงจะ”
“แป๋ม แกรู้ปะว่าทำไมเจ้าปลาทองไม่กินข้าววะ”
“อ้าว ก็มันอยู่กับแก ฉันจะรู้ไหมหละ  ลองพามันไปหาหมอดิ”
“หมอที่ไหนวะ เห็นมีแต่หมอหมา แต่หมอนกแก้วไม่เคยเห็นวะ”
“อืม ไม่รู้เหมือนกันวะ เอางี้ เดี๋ยวกรูถามเพื่อนให้ละกัน” ดีมากเมิง
“ได้ ๆ ขอบใจมากนะเว้ย”  พูดเสร็จผมก็วางสายทันที เพราะตอนนั้นกังวลใจมาก ๆ ว่าเจ้าปลาทองมันจะเป็นอะไรหรือเปล่า เพราะเพิ่งจะสังเกตุเห็นว่าพักนี้ไม่ค่อยกินอาหาร เสียงเจื้อยแจ้วที่เคยดังก็ไม่ค่อยได้ยิน ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมรีบรับสายทันที ต้องเป็นแป๋มแน่ ๆ
“ฮัลโหล แป๋มเหรอ เป็นไงบ้าง”
“อะไรเป็นไงหรอ”  อ้าวไม่ใช่ไอ้แป๋มนิหว่า ไอ้กัสนี่เอง
“อ้อ .....เออ เปล่าไม่มีไรหรอก พอดีว่าเจ้าปลาทองไม่ยอมกินข้าวนะ ก็เลยโทรหาแป๋มให้ถามเพื่อนให้หน่อยว่ามันเป็นอะไร นี่ก็กำลังรอโทรศัพท์แป๋มอยู่”
“เราโทรมารบกวนหรือเปล่า”
“อ้อ เปล่า ๆ ไม่รบกวน คุยได้ มีไรหรอ”
“โทรหาบิวต้องมีอะไรด้วยหรอ ถึงจะโทรได้”  ไรวะ แค่นี้ทำเป็นงอน
“เปล่า ๆ นะ คือว่า  ยังไม่ชินอะ”
“555 ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร  ล้อเล่น”  ไอ้นี่ กรกูกำลังเครียด
“..................................”
“โกรธเหรอ”  มันเห็นผมเงียบไป มันก็เลยถามกลับมา ดูจากน้ำเสียงแล้วคงสลด
“เปล่า ใครจะกล้าโกรธกัสหละคับ” อิอิ หยอดมันไปหน่อย กลัวมันทิ้ง
“งั้นเราคุยได้ไช่ปะ”
“อืม คุยได้สิ”  
“คือ เรื่องโทรศัพท์อะ”  ว่าแล้ว กรูจะลืมได้อยู่แล้วเชียว
“อืม มีไรเหรอ”  ต้องแกล้งทำโง่เข้าไว้
“คือ............บิวเห็นแล้วใช่ปะว่าใครโทรเข้ามา”
“อืม เห็นแล้ว”  เอาให้เคลียร์มาเลยดีกว่า
“เออ........จริง ๆ แล้วเขาเป็น...เป็น.. เออ.......เป็นแฟนเก่ากัสเองนะ”
“แล้วไง”  
“ก็แค่อยากจะบอกว่ากัสเลิกกับแจงเขาไปแล้ว”
“อืม”
“บิวเชื่อกัสใช่ปะ”
“อืม บิวเชื่อกัส”  ครับ ผมเชื่อกัสจริง ๆ ถ้าเราไม่เชื่อใจคนที่เรารัก แล้วจะให้ไปเชื่อใจใครละจริงไหมครับ ถ้าจะถามว่าผมหึงไหม ใช่ครับผมหึงนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่ค่อยกล้าแสดงออกอะไรมาก กลัวกัสมันรำคาญครับ ก็ดีครับที่เรารู้จากปากของกัสแทนที่จะไปรู้จากคนอื่น
“ขอบใจมากนะ ที่เชื่อใจกัส”
“อืม”
“งั้นพรุ่งนี้เราไปเที่ยวบ้านบิวได้ปล่าว”
“อืมได้สิ ทำไมจะไม่ได้หละ”
“ดีจัง แล้วเดี๋ยวกัสไปหานะ”
“คร้าบบบบ”
พอวางสายจากกัสเสร็จ ผมก็นึกถึงเจ้าปลาทองขึ้นมาได้ เลยรีบกดโทรศัพท์หาแป๋มอีกทีหนึ่งเพื่อที่จะถามว่าเป็นไงบ้าง พอไอ้แป๋มรับสายเท่านั้นแหละ เสียงแหลม ๆ ของมันก็ด่าสวนขึ้นมาทันที
“นี่แก ฉันโทรไปตั้งหลายรอบ ทำไมสายไม่ว่างเลยวะ”  ดูท่าทางมันคงโมโหมาก ๆ
“เออ พอดีเพื่อนโทรมานะ” จะให้บอกได้ไงละว่าเป็นกัส  มันยังไม่รู้เรื่องนี้ซักหน่อย
“แน่ใจเหรอเมิง ไม่ใช่คุยกับผู้ชายหรอ”  อีนี่ทำเป็นรู้ดีนะเมิง
“แล้วเรื่องเจ้าปลาทองกรูหละ ว่าไง”  อิอิ ต้องเปลี่ยนเรื่อง
“เออ กรูเกือบลืมเมิงชอบชวนกรูเสียอยู่เลย กรูจะบอกว่า กรูมีเพื่อนเป็นสัตวแพทย์เดี๋ยวพรุ้งนี้กรูจะพาเขาเข้าไปดูเจ้าปลาทองให้ พอดีมันว่างพรุ้งนี้พอดี วันอื่นคิวเต็มเอียด”
“เออ ๆ ดี ขอบใจมาก ๆนะ กรูกลัวว่ามันจะตายวะ”
“ปากหมา มันไม่ตายหรอกนะเว้ย”

jun2010

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

2คนนี้กำลังทำอะไรกันแน่นะ

abcdefghij

อยากมีใครซักคนที่เข้าใจเรา บ้างอ่ะ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

soigiro

ขอบคุณครับ ^_^

manza555

มันแปลกๆนะเนี่ย ฟิมล์กับกัสแกล้งบิวรึป่าวนะ

pkclub2146

ชอบชอบชอบชอบ

x_man19

ขอบคุณมากๆนะครับ

mind19mindPSU

ขอบคุนนะคับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากคับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

Klong

อยากอ่านเว่อร์

kangaza

ขอบคุณครับผม

pun_pun

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

doltae

ขอบคุณครับสนุกดีครับ