มีสิทธิ์ไหม...ที่จะรักใครสักคน (26)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
หลังจากนั้นสองวันผมก็ได้ออกจากโรงพยาบาลหลังจากออกมาแล้วก็ต้องมากลุ้มเรื่องเรียน เพราะหยุดไปหลายวันต้องตามเก็บทั้งเลคเชอร์ และรายงาน ทำเอาเหนื่อยไปเหมือนกันแต่ก็ยังโชคดีที่รายงานได้ไอ้แป๋มช่วยได้เยอะเลย
จนวันหนึ่งหลังจากที่ผมเลิกเรียนแล้วก็แยกย้ายกับไอ้แป๋มเพื่อที่จะกลับบ้านตอนแรกกะว่าจะกลับพร้อมไอ้แป๋มแต่มันบอกว่ามันมีธุระให้ผมกลับไปก่อนผมก็เลยต้องกลับหอพักคนเดียว
“บิว”  เสียงเรียกชื่อผมคุ้นๆ ทำเอาผมต้องหันกลับไปมอง  พอผมหันกลับไปภาพที่ผมเห็นทำเอาผมแทบไม่เชื่อสายตาว่าคนตรงหน้าผมจะเป็นคนที่ผมรัก ไอ้กัสนะเอง แต่สภาพของมันตอนนี้ไม่หลงเหลือความหล่ออีกเลยหนวดเคราขึ้นรกหน้าใส ๆ ของมัน ผมเผ้าก็ไม่เป็นทรง เสื้อผ้าก็ยับยู่ยี่เนื้อตัวก็ดูไม่ได้
“กัส” ผมครางออกมาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองแต่พอตั้งสติได้ก็รีบหันกลับไปเพื่อจะรีบหนีมันไปจากตรงนั้น แต่มันไวกว่าคว้าข้อมือผมไว้ทัน
“โอ้ย”  ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บเพราะมันดันคว้าเอาตรงรอยแผลที่มีผ้าพันแผลพันเอาไว้ พอมันได้ยินผมร้องมันก็สะดุ้งนิดนึงก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นความสงสัย  ตามมาด้วยความสำนึกผิดของมัน
“บิว บิวเป็นอะไร”  มันจับข้อมือผมเอาไว้และพลิกดูอย่างช้าๆ
“ปะ เปล่า อย่าสนใจเลย”  ผมตอบมันไปโดยไม่กล้าสบตา
“เปล่าได้ไง ก็เห็น ๆ อยู่”  มันพยายามจับคางผมที่ก้มหน้าอยู่ให้เงยขึ้นไปสบตามัน
“ก็...แค่มีดบาด”
“แล้วบิวไปไหนมาหลายวัน กัสไปหาที่หอก็ไม่เจอ”
“พอ...เออ...พอดีกลับบ้าน”
“กลับบ้าน?” ไอ้กัสทวนคำอย่างไม่เชื่อ
“ปะ  เรามีเรื่องต้องคุยกัน” อยู่ดี ๆ กัสก็ก็จับมือผมอีกข้างหนึ่งพร้อมกับลากให้เดินตามมันไป
“ไปไหน...ไม่ไป”  ที่ผมไม่อยากไปเพราะว่าผมยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมันแต่มันไม่สนใจ กลับลากผมไปถึงรถของมันพร้อมกับดันผมเข้าไปในรถจนได้
“จะไปไหน”  ผมถามมันหลังจากมันเข้ามานั่งข้างๆ ผมแล้ว มันไม่ตอบแต่กลับออกตัวอย่างแรงทำเอาผมต้องรีบดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดเอาไว้ หน้าตามันตอนนี้นิ่งๆ น่ากลัวเหลือเกิน ตอนนี้รถของเราแล่นออกนอกเมืองมาแล้วรู้สึกว่ามันจะมุ่งหน้าไปพัทยา
“ไปพัทยาเหรอ”  ผมถามมันแต่มันไม่ยอมตอบผมเลยนั่งให้มันพาไป อย่างน้อยมันคงไม่พาผมไปฆ่าหรอก
ในที่สุดมันก็พาผมไปยังบ้านสีขาวหลังหนึ่งที่ตั้งหันหน้าออกสู่ทะเลที่เงียบสงบจริง ๆ แล้วมันไม่ได้พาผมไปพัทยาหรอก แต่มันพาผมไประยองต่างหาก  และนี่คงเป็นบ้านพักตากอากาศของครอบครัวมัน
“ถึงแล้ว” นี่เป็นคำพูดแรกหลังจากที่มันพาผมมา
“พรุ่งนี้บิวมีเรียนนะ”
“มีกี่โมง”  ปากมันถามแต่มือมันก็ดึงผมออกจากรถ
“บ่ายโมง”  
“งั้นกลับพรุ่งนี้เช้าก็ทัน” มันตอบเหมือนไม่ยีระ
“พรุ่งนี้เหรอ  ไม่ได้ ไม่ได้นะ บิวมีรายงานทำเยอะแยะ”
“แล้วก่อนหน้านี้ทำไมไม่ทำ” มันถามพร้อมกับลากผมให้เดินเข้าบ้าน
“จะทำได้ไงเล่า ก็นอนอยู่โรงบาล...”  ผมตะคอกกลับไปอย่างลืมตัว มันน่าตบปากตัวเองนัก หลุดออกมาจนได้ ส่วนไอ้กัสตอนนี้ก็ชะงักทันทีพร้อมกันหน้าหน้ามาคาดคั้นผม
“ทำไมต้องทำร้ายตัวเอง”  อย่าจ้องหน้ากรูดิ
“รู้ได้ไง”
“แป๋มบอก”  ไอ้แป๋มนะไอ้แป๋มกรูบอกว่าไม่ให้บอก ไม่ให้บอก
“อย่าไปโทษแป๋มมันเลย กัสบังคับมันเองแหละ” ไอ้กัสรีบออกตัวแทนแป๋มเหมือนจะรู้ว่าผมเคืองไอ้แป๋มอยู่
ตอนนี้มันเอามือสองมือมาประคองหน้าผมไว้พร้อมกับเคลื่อนหน้าเข้ามาช้า ๆ ทำเอาผมมองเห็นแววตาหม่นหมองของมันอย่างเห็นได้ชัด
“เพราะป้ากัสใช่ไหม” ผมก้มหน้าไม่ตอบคำถามมัน
“รู้ได้ไง”
“แป๋มบอก”  น่านไงหละ กรูว่าแล้ว"เออ เดี๋ยวนี้ไม่มีใครอยู่ข้างบิวแล้วนิ"  พูดจบก็หันหลังให้ งอนครับงอน
"มีสิ  กัสไง  กัสอยู่ข้างบิวมาตลอดนั่นแหละ"  ว่าแล้วมันก็ดึงตัวผมไปกอดจากทางด้านหลัง
"ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ  อย่าคิดสั้นอีก ตอนนี้เราเหมือนคน ๆ เดียวกันแล้วนะ บิวเจ็บ กัสก็เจ็บถ้าบิวไม่อยากให้กัสเจ็บ บิวก็อย่าทำแบบนี้อีกนะ"
"บิวกลัว"  
"กลัวไร  หือ"
"กลัวว่าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีกัส"  ความรู้สึกตอนนั้นมันเคว้งคว้างมาก ๆ
"บิวรู้ไหม ว่ากัสกลัวมากกว่าบิวอีก  กลัวว่าบิวจะเป็นอะไรไป กลัวว่าจะไม่ได้เจอบิวอีก ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ สัญญาได้ไหม"
ผมไม่ตอบได้แต่ก้มหน้านิ่ง ๆ เพื่อกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเศร้าหรอกครับ แต่เป็นน้ำตาแห่งความปลื้มใจ ดีใจ
ดีใจที่มีคนอยู่ข้าง ๆ ดีใจที่มีคนรักรอเราอยู่
"ขี้แยอีกแล้วนะเรา"  กัสค่อยๆ เอามือประคองหน้าผมขึ้นมา พร้อมกับปาดรอยน้ำตาออกอย่างช้า ๆ  ผมชอบรอยยิ้มของมันตอนนี้จัง
"ส่วนเรื่องป้ากัส  บิวไม่ต้องเป็นห่วงนะ กัสจะจัดการเอง  ชีวิตกัส  กัสเลือกเองได้ และอีกอย่างไอ้ฟิล์ม กับแป๋มมันก็จะช่วยอีกแรงด้วย เรามาสู้ด้วยกันนะ"
ผมส่งยิ้มให้กัสแทนคำตอบ ซึ้งใจมันจริง ๆ ครับก่อนที่ผมกับกัสจะค่อย ๆ เดินกันเข้าไปในบ้าน
"กัส ๆ บ้านนี้มีห้องนอนห้องเดียวเหรอ"  ผมตะโกนถามกัสเพราะเพิ่งสังเกตว่าบ้านหลังนี้แม้จะกว้างแต่ก็มีห้องนอนห้องเดียวแถมห้องน้ำยังเป็นแบบโอเพ่นอีกต่างหาก
"อืม ทำไมเหรอ"  กัสมันหันหลังจัดของเข้าตู้อยู่
"แล้วห้องน้ำหละ"
"ก็อยู่ตรงนั้นแหละ" ไอ้กัสมันก็ยังไม่หันหน้ามาอยู่ดี
"แล้วห้องน้ำทำไมไม่มีประตูหละ มันเสียเหรอ"  เอ๊ะ หรือว่าประตูห้องน้ำมันเสียหว่า  แล้วถ้าเสียทำไมไม่หาใครมาซ่อมหละ  เปิดโล่งโจ้งแบบนี้ใครจะไปอาบได้
"เปล่า ไม่ได้เสีย"
"อ้าว แล้วยังงี้จะอาบน้ำยังไงอะ"
"ก็อาบทั้งอย่างนี้แหละ"  ไอ้กัสพูดจบก็วิ่งเข้ามาอุ้มผมเข้าห้องน้ำแบบไม่ทันตั้งตัว
"เฮ้ย ไม่เอา  ไอ้กัส ปล่อยนะเว้ย  ไอ้บร้า บอกให้ปล่อย xdojeos.nsfpe" คำด่าสารพัดถูกปล่อยออกมาเหมือนพายุแต่ก็ไม่สามารถหยุดอารมณ์หื่นของไอ้กัสได้ ยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะเว้ย
"กัส ไม่เอานะ  จะทำอะไรอะ"
"แล้วบิวคิดว่ากัสจะทำอะไรเหรอ"  ไม่ต้องมียิ้มแบบมีเลศนัยเลย
"ก็ ..............."
"555 หน้าบิวแบบนี้ ดูกีที ๆ ก็ไม่เบื่อเลยเนอะ"
"ยังมีหน้ามาขำอีก คนเขายิ่งกลัว ๆ อยู่"  งอนสิครับผม  แต่ว่าเอ๊ะ ทำไมผมงอนง่ายจัง
"กลัวอะไร กัสก็แค่อยากให้บิวโกนหนวดให้เท่านั้นเอง ดูดิ  เครียดมาหลายวันเลยไม่ได้ดูแลตัวเองเลยเนี่ย"
"อ้าว โกนหนวดหรอกหรือ" หลงดีใจ  หุหุ
"อือ ใช่ แล้วบิวอยากให้ทำอะไรหละ"  ยังมีหน้ามากวนประสาทอีก
"มาๆ แล้วไหนหละ ที่โกนหนวดถ้าได้เลือดแล้วอย่ามาบ่นแล้วกัน" ผมบ่นกระปอดกระแปดเพื่อกลบความเขิน ชอบจริง ๆ เลย แกล้งให้ผมเขินเนี่ย
"บาดตรงไหนก็ได้  แต่อย่าบาดมาที่ตรงนี้แล้วกัน" พูดจบกัสมันก็จับมือผมไปวางบนหน้าอกข้างซ้ายของมัน
"แหวะ  จะอ้วก  ไปฝึกมุขเสี่ยวมาจากไหนเนี่ย"
"ก็ตั้งแต่ที่เจอบิวนั่นแหละ"  โอ้ยไม่ต้องทำตาหวานขนาดนี้ก็ได้  จะละลาย  
"เอ้า มือนิ่ง ๆ สิครับ เดี่ยวก็บาดกันพอดี" เพราะใครหละเมิง
"เออ ๆ อยู่เฉย ๆ ละกัน"  ผมถอนหายใจทีนึงเพื่อระบายความอายและความเครียดก่อนที่จะหยิบครีมโกนหนวดมาค่อย ๆ ลูบบนผิวหน้ากัส ก่อนที่จะค่อย ๆใช้ที่โกนหนวดค่อย ๆ โกนให้มันอย่างเบามือที่สุด
"บิวที่มือเบาจังเนอะ"  พูดพร้อมทำตาหวานใส่
"อยู่เฉย ๆ"  ผมดุมันครับ
"ทำไมมือสั่นหละ"  ไอ้กัสยังกวนไม่เลิกเดี่ยวก็จิ้มด้วยที่โกนหนวดซะเลยดีไหมเนี่ย
"มันหนาว"
"หนาวหรือว่าเขิน"  โอ้ยไอ้บร้า
"บอกให้อยู่เฉย ๆ "  ดุรอบที่สอง
"โทษครับ"  แล้วมันก็รีบปรับสีหน้าจากทะเล้น ๆ เป็นขรึมลงทันทีเหมือนจะแกล้งผม
"โอ้ย"  อยู่ดี ๆไอ้กัสมันก็ร้องออกมาซะดังลั่นทำเอาผมชะงัก
"บาดเหรอ ตรงไหน ๆ ขอดูหน่อย"ผมจะหาน้ำมาล้างครีมโกนหนวดออก แต่ถูกมือไอ้กัสดึงเอาไว้

Ifoot-ballZ

จะจบแล้วหรอ??

kamaji

ขอบคุนคราบ

llsjAr

อร๊ายดีกันอีกละเฮ้อ

minone

ขอบคุนคับ

Poomuuu555

ขอบคุณ​ครับ​

Ren27

ขอบคุณมากคับ