Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ( 6 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“มองใหญ่เลยนะมึง”พุดดิ่งพูดขึ้นในขณะที่เคี้ยวน้ำแข็งกรวบกราบในปาก “พวกพี่กูมันก็เล่นกันแบบนี้ตลอดหละ”
   “พี่มึงคนไหนวะ”
   “ก็คนหัวสกินเฮดที่นั่งค่อมพี่ด้นอยู่ไง” พุดดิ่งกลืนน้ำแข็งที่เคี้ยวละเอียดจนกลายเป็นน้ำเย็นๆ ลงคอ
   อ่อ ที่แท้ไอ้ลูกครึ่งที่หน้าเมือนมาริโอ้นั่นก็พี่ไอ้พุดนี่เอง
“เฮ้ยย กูได้ลูกบาสแล้วเว่ย” เสียงแด้ดังมาจากโต๊ะที่อยู่ห่างถัดไปข้างหลังอีกห้าโต๊ะ แด้วิ่งถลามาที่โต๊ะกลุ่มพร้อมกับลูกบาสเก่าๆ ในมือ
   “เฮ้ย เออ ลงสนามเลยว่อยไอ้จ้อน แม้งกะลังว่างๆ เด๋วมีคนมาแย่งไปซะก่อน” พุดดิ่งร้องออกมาพร้อมทั้งวิ่งถลาลงจับจองพื้นที่ใต้แป้นทันที จ้อนวิ่งตามพุดดิ่งโดยที่มีแด้วิ่งเลี้ยงลูกบาสฯ ตามหลังมา จ้อนเหลือบไปมองดูด้นกับเพื่อนๆ ตอนนี้ด้นกำลังวิ่งไล่เอาไม้กวดตีเพื่อนๆ ในกลุ่มที่กำลังใช้ถือมือถ่ายคลิปด้นเอาไว้กันอยู่ทุกคน มีเสียงเพลงจีนน่ารักดังอยู่ ด้นกับเพื่อนๆ วิ่งกันไปหัวเราะกันไปร้องเพลงนั้นกันไปและเต้นกันไปตามจังหวะเพลงไปทั่วเวทีและบางส่วนของสนามบาสฯ ด้นดูยังไงก็เหมือนกับคนที่จ้อนคอยฝันถึงอยู่เสมอ  
   “เฮ้ย ไอ้แด้มันมีลูกบาสเว่ย” ไอ้ตี๋หน้าหล่อมากคนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนด้นร้องออกมาหลังจากนั้นมันและเพื่อนๆ อีก 5 คนก็วิ่งกรูกันลงมาที่สนามบาส
“มาแบ่งทีมกันเลยเฮีย” แด้ร้องบอกกลุ่มนักเรียนรุ่นพี่ที่เพิ่งวิ่งลงสนามมา
   “แต่คราวนี้มีเก้าคนนะ โอน้อยออกใครแพ้นั่งรอคนฟาว” พุดดิ่งพูดและถกแขนเสื้อขึ้น แล้วหนุ่มๆ เก้าคนก็โอน้อยออก ปรากฏว่าจ้อนแพ้ได้ไปนั่งรอที่ข้างสนามก่อน จ้อนเดินไปขอบเวทีที่ขวัญนั่งอยู่กันรุ่นพี่ที่หน้าตาดูโคตรจะน่ารัก ดูเหมือนบวน บิน แต่ว่าดูจะน่ารักกว่า จ้อนนั่งลงข้างขวัญยิ้มและก้มหัวทักรุ่นพี่หน้าเหมือนวอน บินคนนั้น พี่วอน บินก็ยิ้มกลับมาและก้มหัวทักด้วยเหมือนกัน พี่วอน บินคนนี้คงจะเป็นพี่ปูน ปูนใส่เสื้อพละ ที่ปกเสื้อติดกิ๊บที่ประดับด้วยพลอยสีขาว จ้อนเพิ่งสังเกตเห็นว่านักเรียนที่นี้แทบทุกคนติดกิ๊บแบบหนีบของเด็กผู้หญิงตามปกเสื้อหรือไม่ก็กระเป๋าเสื้อกัน อย่างขวัญเองก็ติดกิ๊บรูปแครอทสีส้มๆ อันเล็กที่กระเป่าเสื้อสองอัน เป็นแฟชั่นที่ดูจะหวานไปหน่อยสำหรับเด็กผู้ชาย แต่มันก็ดูปกติไปเลยเมื่อทุกคนต่างก็ทำกัน
   “เปื้อนหมดเลย” มีคนมานั่งข้างๆ จ้อน เค้าคนนั้นก้มหน้าก้มตาปัดศอกปัดแขน ใช่แล้วเค้าคนนั้นคือด้นนั่นเอง ตอนนี้ด้นมานั่งอยู่ข้างๆ จ้อนแล้วโดยที่จ้อนไม่ทันจะได้ตั้งตัว อยู่ๆ ด้นก็มานั่งข้างๆ
   “โอ๊ย พี่มันไม่เห็นจะเปื้อนเลย” ขวัญหัวเราะร้อง ด้นค้อนหน้างอใส่ขวัญ “ถึงจะเปื้อนพี่ด้นก็น่ารักอยู่ดี มะเชื่อถามจ้อนดิ” สิ้นเสียงขวัญด้นก็มองหน้าจ้อนพร้อมๆ กับที่จ้อนหันไปมองหน้าด้นพอดี และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่จ้อนได้มองเข้าไปในตาของด้น ถ้าพูดตามภาษานิยายก็... นี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้สบตากัน
   “บ้า พี่เขิลนะ แต่ก็ยอมรับหละ” ด้นส่ายไปมาทำท่าเขินและมันก็น่ารักมาก แต่ถ้าจะสังเกตดูดีๆ พี่วอน บินกำลังเบือนหน้าหนีกิริยาของด้น
   “นี่น้องจ้อนที่เปนเฟรชชี่สายวิทย์อะหรอ” ด้นถามขึ้นมาทำตากลมแป๋วดูน่ารัก
   “ครับ” จ้อนแทบจะไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ ทำไมปากมันถึงได้อยู่ๆ ก็ใช้การไม่ได้ขึ้นมานะ
   “น่ารักนะเนีย” ด้นเอาไหล่มาแซวสีกระบทไหล่จ้อนอย่างเป็นกันเอง “รู้เป่าทุกปีเฟรชชี่เค้าจะไม่ได้หน้าตาแนวน้องนะ เค้าจะต้องโน้นน แบบพี่ปูน น่ารักตี๋ๆ” ด้นใช้ปากตอนคำว่า โน้น ชี้ไปทางปูน ด้นทำท่าอะไรก็ดูน่ารักไปหมดเลยยยย
   “แต่ว่าพังค์ๆ อีโมๆ แบบนี้สะเป๊กแก่ไม่ใช่หรอด้น” ปูนร้องหัวเราะออกมา
   “เออ แนวนี้เลย กูชอบมาก” ด้นพยักเพิยดหน้าให้ปูนแล้วกันมาพูดกับจ้อนว่า “เอาไว้พี่ว่างแล้วพี่จะไปจีบนะน้อง”
   “ขวัญนึกว่าพี่ด้นจะไม่ว่างเพราะว่าพี่เข็มซะอีก” ขวัญพูดออกมา น้ำเสียงฟังดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
   “จริงจ่ะน้องรัก หัวใจพี่ถูกจองแล้ว” ด้นพูดยิ้มๆ แล้วเอื้อมตัวข้ามจ้อนกับขวัญไปหยิบแก้วน้ำที่วางอยู่ข้างๆ ปูนมาดื่มอึกๆๆๆๆ “เข็มจ๋าอย่าออกแดดมากนะ เด๋วจะไม่สบาย” ด้นกระโดดลุกขึ้นร้องลงไปในสนาม โบกไม้โบกมือ มีตี๋หุ่นโคตรเฟอร์เฟคคนหนึ่งหันมามองแล้วก็สะบัดหน้าหนีไป
   “มันเกลียดมึงหวะ” ปูนหัวเราะออกมา
   “โอ๊ยย เศร้าจังเลย เศร้าจังเลย” ด้นซบลงที่ไหล่จ้อนร้องแล้วส่ายหัวไปมา
   “ห้าห้าห้า มันแค่ทำเป็นเกลียดหวะ มันอะแค่ยังงี่เง่าอยู่ มึงไปง้อมันดีๆ ดิ” ปูนเอื้อมตัวมาผลักหัวด้นเล่น
   “ไปง้อดีๆ ดิพี่ ขวัญเอาใจช่วยสุดๆ เลยนะ ยังพี่เข็มเค้าก็รักพี่ด้นอยู่แล้ว” ขวัญเอามือสองข้างจับหัวด้นให้พ้นมาจากไหล่จ้อนแล้วส่ายเล่นไปมาอย่างคนกันเอง
   “จ๊ะ แล้วค่อยติดตามข่าวนะ” ด้นยิ้มอย่างน่ารัก แล้วกระโดดลุกขึ้นไปแต่งตัวใส่กางเกงนักเรียน ถุงเท้าและรองเท้าให้เรียบร้อย ปูนเองก็ทำอย่างเดียวกัน จ้องมองลงไปที่สนาม จ้อนมองไปที่ไอ้รุ่นพี่หน้าตี๋คนที่หุ่นโคตรจะเฟิร์มนั่น คนนั้นหละหรอที่เป็นเจ้าของหัวใจพี่ด้น คนนั้นหนะหรอที่ด้นรัก โฮยยยยย ทำไมหนทางมันไม่สดใสเลยวะ
แปด
   ปูนยศ  ภุชพันธน์หยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา มี IM มาจากดัตช์
   ดาชาราห์  ไวย์รินทร์:   shhh, u have 3 mins to the gym
                     (จุ๊ๆ นายมีเวลาสามนาทีไปให้ถึงโรงยิม)
   ปูนเงยหน้ามองดูดัตช์ที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกันในโรงอาหารแต่นั่งอยู่ที่ริมสุดของโต๊ะยาว ดัตช์เอานิ้วชี้ขึ้นมาทาบเสมอที่ริบฝีปากบอกให้รู้ว่า sshhh ชูวววว จุ๊ๆ อย่าแอะอะไป ปูนมองซ้ายมองขวา ไม่มีใครสังเกต หนุ่มๆ สตาร์ บอยส์คนอื่นๆ กำลังพูดคุยกันถึงเรื่องตาราง
สอนใหม่ ปูน Text กลับไป
   ปูนยศ  ภุชพันธน์:   wat? (อะไรนะ)
   ดาชาราห์  ไวย์รินทร์:   don’t u question me. 2 mins left.
         (อย่าเพิงถาม เหลืออีก 2 นาที)
   ปูนคว้าโทรศัพท์แล้วรีบวิ่งขึ้นไปที่สนามบาสฯ ในร่มบนชั้นสี่ของตึกเจ็ดทันที ก่อนออกมาปูนทันสังเกตเห็นว่าด้นมองตามหลังมาแล้วพยายามที่จะร้องถาม เพื่อไม่ให้เป็นปัญหาปูน IM ไปหาด้นว่า
   ปูนยศ  ภุชพันธน์:                      act-like-there-is-nothing required, don’t hav a Q I need your hand (ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ อย่าเพิ่งถาม ช่วยกูก่อน)
   ดร.  ศฤงคารวัตถุ์:      wat I could hand u? (ช่วยไร)
   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      act like there is nothing ( ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)
   ดร.  ศฤงคารวัตถุ์:      u got it, friend (เออ)
   ไม่ถึงนาทีปูนก็ขึ้นมาถึงสนามบาสฯ ในร่ม ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย ปูนแง้มประตูเข้าไปในขณะที่มือถือสั่นอีกรอบ
   ดร.  ศฤงคารวัตถุ์:      Dutch just leave here, I still act nothing.
            (ดัตช์เพิ่งออกไปจากที่นี้ กูยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)
   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      dose anyone notice it? (มีใครสังเกตเห็นหรือเป่า)
   ดร.  ศฤงคารวัตถุ์:      they r still act nothing (ไม่)
   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      go on nothing, for me (ดีมาก ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรต่อไป)
   พอปูนยัดโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋ากางเกงดัตช์ก็แง้มประตู้เข้ามาพอดี ดัตช์วิ่งเข้ามากอดปูน ดัตช์กอดหอมและไซร้ปูนเหมือนอย่างที่เมื่อวานปูนทำกับดัตช์ที่ลานจอดรถของคอนโดปูนตอนสองทุ่มก่อนที่พวกเค้าจะแยกจากกัน เมื่อวานปูนนั่งคุยกับดัตช์ที่สตาร์บักส์ ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากคุยกันจริงๆ แต่ว่ามันก็มีแต่บทสนทนาที่ส่อทั้งนั้น แล้วพอดัตช์ส่งปูนที่คอนโด ดัตช์ก็คว้าปูนมากอดแล้วไซร้แบบนี้ แต่ก็ต้องปล่อยเพราะมีเด็กผู้หญิงเดินเข้ามาเห็นพอดี ด้นรู้จักเธอคนนั้นด้วย เธอชื่อเจน เรียนห้องเดียวกับยศและพลอยที่โรงเรียง ปูนไม่ทันจะพูดอะไรเจนก็ก้มหน้าเดินหนีไปแล้ว แต่ตอนนี้ ที่นี้ ไม่มีใครจะมาเห็นปูนจึงกอดดัตช์ตอบรับความเร่าร้อน ปูนใช้สองมือจับหน้าดัตช์แล้วก็ดูดปาก ลื่น นุ่ม และอุ่น ลิ้นของดัตช์ถูกับลิ้นของปูน ปูนรู้สึกขำนิดๆ
      “เรากำลังทำอะไรกันอยู่” ปูนหัวเราะออกมา
   “นายทำให้เราทุรนทุลาย” ดัตช์กระเส้าลมหายใจออกมาในขณะที่กดหน้าปูนจมลงไปในอกดัตช์ ปูนรู้แล้วว่าทำไมด้นถึงได้พลาดพลั้งไปกับดัตช์ได้ ปูนกัดที่คอดัตช์แล้วผลักดัตช์ล้มลงนอนในกล่องลูกบาสฯ ปูนเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่าเด็กที่โรงเรียนใช้กล่องเก็บลูกบาสฯมีอะไรกันมาหลายรุ่นต่อหลายรุ่น ไม่คิดว่าตัวเองก็จะได้มาทำอะไรอย่างนั้นที่นี้ด้วย มันเป็นลังไม้สี่เหลื่อมขนาดใหญ่สูงราวๆ เอวภายในกว้างขวางพอที่จะลงไปนอนได้ ข้างในมีลูกบาสนับสิบๆ ลูก ปูนกับดัตช์กำลังจมลงไปในกล่องลูกบาสฯ
เก้า
   บ่ายสามโมงสาสิบห้าหลังเลิกเรียนพลอยชุดา นิมมานนรดีกระโดดลงจากรถตุ๊กๆ ที่หน้าทางเข้าด้านข้างของห้างเอ็มโพเรี่ยมที่ปากซอยสุขุมวิท 24 เธอกระชับกระเป๋าสะพายไหล่ใบไม่ใหญ่กำลังดีสีเขียวเข้มของโคชให้กระชับกับไหล่เธอมากขึ้นในขณะที่ก้าวเท้าย่างระดับขึ้นบันไดก่อนที่จะหายเข้าไปในห้าง เธอรี่ดิ่งไปยังทางเชื่อสถานีรถไฟฟ้าพร้อมพงศ์ เธอย่างเท้าลงบันไดเลื่อนที่กำลังเลื่อนลงไปสู้พื้นสถานี
   ที่บันไดเลื่อนอีกฝั่งที่สวนกันขึ้นเต็มไปด้วยเด็กหนุ่มจากโรงเรียนชายล้วนย่านเอกมัย บางทีหนุ่มๆ พวกนั้นอาจจะเป็นเพื่อนร่วมห้องของดัตช์ด้วยก็เป็นได้ มีหลายๆ คนในพวกเค้าที่ดูดี พวกเค้ามีแบบอย่างการแต่งกายด้วยชุดนักเรียนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว พวกเค้าจะไม่ปล่อยชายเสื้อไว้นอกกางเกง เสื้อของพวกเค้าจะถูกสอดไว้ใต้กางเกงกากีเอวต่ำมากที่สั้นพอดีเข่าแล้วดึงให้ตึงอยู่เสมอหรือบางทีอาจจะหย่อนได้บ้างแต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้น ถุงเท้าสีน้ำตาลที่พวกเค้าใส่ก็เป็นถุงเท้าสีน้ำตาลที่เข้มกว่าเด็กจากโรงเรียนกางเกงกากีอื่นๆ จะใส่ แถมมันยังถูกดึงให้ตึงอยู่เสมอไม่เคยมีหย่อนหรือพับถุงเท้า บางทีอาจจะหน่อยได้แต่ไม่พับหรือม้วนแน่นอน รองเท้าที่พวกเค้าใส่ก็ต้องเป็นนันยางเท้านั้น ถ้าใครไม่ใส่นันยางจะถูกมองว่าไม่เจ๋ง แต่ก็ถูกต้องแล้วหละ เพราะรองเท้านันยางเจ๋งที่สุด
   ด้นมักบอกอยู่เสมอว่าจาคอปของด้นมีกระโยชน์แค่บังแดดกับเก็บเอกสารประกอบการเรียนได้ไม่กี่แผ่นและเรื่องนี้คงจะเกิดขึ้นกับหนุ่มๆ คนอื่นๆ ของโรงเรียนนี้ด้วย เพราะพวกเค้ามีกระเป๋าหนังสีดำที่บางเฉียบ พวกมันเป็นสีดำมันวาวดูเหมือนได้รับการดูแลอย่างดี แต่รูปทรงที่ยิ่งบางและอยู่ตัวจะช่วยบอกอายุการใช้งานและความเก๋าของมัน พวกเค้าจะส่งต่อกระเป๋าเหล่านั้นให้รุ่นน้องเจ๋งๆ คนที่พวกเค้าเลือกแล้วไว้ให้ใช้ต่อไป ส่วนใบใหม่ๆ พวกเค้าจะเอาไปให้พวกคนที่เจ๋งน้อยกว่าถือ
   แน่ใจว่ากระเป๋าพวกนั้นจะเหมือนกับของด้นหรือหรือเป่า ภายในจาคอปของด้นคุณจะเห็นส่วนหนึ่งของเนื้อเพลงร็อกอารมณ์รักที่ถูกเขียนด้วยน้ำยาลบคำผิดสีม่วงที่เกิดจากการเป่าหมึกของปากกาน้ำเงินลงไป “แค่อยากให้รู้ไว้ว่าด้นไม่เคยรักใครเท่าที” หรือถ้าเป็นของปูนคุณก็จะเห็นข้อความว่า “เริงร่าน Style ปูน” สีชมพูเขียนหลาด้วยน้ำยาลบคำผิดใส่หมึกปากกาแดง มันเป็นลายมือของด้น
   หนุ่มๆ มีข้อปฏิบัติที่สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น นั้นคือพวกเค้าจะไม่ถืออะไรไปโรงเรียนเลยในวันเปิดเทอม ดังนั้นวันนี้พลอยจึงเห็นหนุ่มๆ พาเรดเข้าห้างอย่างตัวเปล่า
   พลอยก้าวลงจากบันไดเลื่อนและเดินเข้ามายังด้านนอกของสถานี มีกลุ่มนักเรียนหญิงจากโรงเรียนหญิงล้วนของเธอยืนคุยกันพิงลาวเหล็กของทางเดินลอยฟ้าของสถานี ไม่ไกลจากกลุ่มนักเรียนหญิงเหล้านั้นดัตช์กำลังยืนเท้าแขนหันหน้ามองไปยังลานน้ำพลุด้านล่างหน้าทางเข้าเอ็มโพเรี่ยม ดัตช์ดูเหมือนหนุ่มๆ คนอื่นที่ดูดีจากโรงเรียนแห่งนั้น แต่ว่าดัตช์คือหนุ่มคนที่ดูดีที่สุดแน่นอน เพราะดัตช์คือ Mister Teen Chinese 2006 หนุ่มผู้ชนะการประกวดหนุ่มงามเชื้อสายจีนจากทั่วโลก ดัตช์คงไม่สามารถมายืนแบบนี้ได้แน่ๆ ถ้าเป็นที่ไต้หวันหรือฮ่องกงหรือสิงคโปร์ เพราะสาวๆ จะพากันวิ่งไล่ถ่ายรูปและรุมหอมแก้มดัตช์ หลังจากที่ดัตช์ได้รับตำแหน่งเค้าก็เริ่มมีผลงานในวงการทีวีเอเชียมากขึ้น ประเทศโลกที่ใช้สื่อภาษาจีนต่างพากันรู้จักดัตช์และดัตช์กำลังกลายเป็นกระแสที่กำลังจะมาแรงมากๆ อย่างไม่ต้องสงสัย ถึงแม้ในประเทศไทยกระแสของดัตช์จะไม่เป็นที่ร้อนแรงนักแต่พลอยก็รู้ได้เลยว่าพวกนักเรียนหญิงเหล่านั้นรู้ว่าดัตช์เป็นใครและพวกเธอกำลังพากันพูดถึงดัตช์อยู่แน่ๆ

“รอนานหรือเป่า”พลอยพูดขึ้นเมื่อเธอไปยืนอยู่ข้างดัตช์
      “อ่าวพลอย” ดัตช์ผู้ที่ไม่ทันสังเกตเอ่ยออกมาด้วยความแปลว่าใจว่าทำไมเค้าถึงไม่รู้สึกถึงการมาถึงของพลอยเลยซักนิด“ไม่นานครับ” แต่เค้าก็ยิ้มให้พลอยด้วยลอยยิ้มที่ใครๆก็หลงรัก

pongsakron01

ขอบคุณครับ

mind19mindPSU

อ่านต่อนะครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

pearl9845

ขอบคุณมากนะครับ