แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kindaieiji เมื่อ 2012-1-23 19:11
...................ซินเจียยู่อี่...ซินนี้ฮวดใช้นะครับ...เพื่อน ๆที่ติดตามเรื่องสั้นของผมเรื่องนี้มาโดยตลอด...
และขอขอบคุณที่ติดตามผลงานนะครับ...
พอดีช่วงเทศกาลที่ผ่านมางานออกจะยุ่ง ๆ สักนิดนึง...
เลยไม่มีเวลามาต่อเรื่องสั้นให้นะครับ...นี่ก็เป็นตอนที่ 5 แล้ว....
เรื่องราวของนายอาร์มจะเป็นอย่างไร...ก็เชิญอ่านกันต่อ...ได้เลยนะครับผม....
..................กว่าผมจะรู้สาเหตุการหายตัวไปของพ่อตัวดีของผม...
ก็เมื่อน้องชายเข้ามาเยี่ยมนั่นแหละ....
ไอ้โอน้องชายผมมันมาเยี่ยมผมกับพ่อและแม่
แต่กว่ามันจะบอกผมได้ก็ต้องรอเจ้ายุทธออกไปหาซื้อของกับแม่นั่นแหละ
ที่แท้ยอดดวงใจของผมก็ไปต่างประเทศกับเจ้านายนี่เอง
แม้จะอดคิดมากไม่ได้แถมรู้สึกเหงาๆและคิดถึง
แต่ก็นึกโล่งใจแปลกๆที่ฟิล์วไม่อยู่
ตกลงเป็นอันว่าการนอนโรงพยาบาลครั้งนี้ผมไม่มีแฟนมาอยู่คอยดูแล
แต่มีเพื่อนที่ผมแอบชอบมานานแล้วคอยดูแลแทน
(อย่าว่าผมเจ้าชู้นะไม่กล้าคิดเกินเลยกับเพื่อนคนนี้เลยจริงๆ
ผมกลัวเสียมันไปเก็บความรู้สึกไว้ในใจแล้วให้มีมันอยู่ใกล้ๆดีกว่า)
ผมนอนพักอยู่โรงพยาบาลอีกหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ
โดยมีไอ้วายร้ายนายยุทธมาคอยเป็นพยาบาลพิเศษดูแล
จนกระทั่งผมออกจากโรงบาลและรับผมกลับมาส่งที่บ้านหลังจากนั้นมันจึงกลับตรัง
ผมกลับมาพักฟื้นอยู่ที่บ้านโดยมีฟิล์วคอยดูแลอีกเกือบครึ่งเดือน
ก่อนที่จะต้องออกไปทำค่ายอบรมเยาวชนตามต่างจังหวัด
โดยมีแฟนผมคอยบ่นเรื่องเด็กนักเรียนอยู่บ่อยๆเนื่องจากผมแพ้ชุดนักเรียน5555
(ผมว่าใครหลายๆคนคงเป็นเหมือนผม)
............วันนี้เป็นวันที่อากาศดีมาก ผมตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น
และรู้สึกเหมือนได้ผ่อนคลาย หลังจากที่ทำงานอย่างบ้าระห่ำ
มาโดยตลอดจนกระทั่งเฉียดตายอยู่หลายครั้ง
พรุ่งนี้แล้วสินะเราจะได้เริ่มภารกิจใหม่กับการทำงานกับเด็กๆ
ผมคิดในใจพลางนึกถึงอดีตที่แสนจะบ้าระห่ำของผม
ในวัยเด็กผมเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างจะอบอุ่น
เป็นครอบครัวใหญ่มีคุณปู่ซึ่งรับราชการเป็นนายทหารบก
ผ่านสมรภูมิรบมาหลากหลายไม่ว่าจะเป็นเกาหลีเวียดนาม
แต่ในตอนหลังคุณย่าท่านเป็นห่วง
จึงได้ขอร้องให้ย้ายสังกัดมาเป็นข้าราชการพลเรือนแทน
มีลุงที่เป็นทหารอากาศมีคุณพ่อเป็นตำรวจและมีพี่ชายเป็นทหาร
ในสมัยเด็กๆผมใฝ่ฝันที่จะเป็นตำรวจอย่างพ่อมาก
ผมอยากเป็นตำรวจที่ดีเป็นที่รักของประชาชน
ทำงานเพื่อส่วนรวมผมเป็นคนที่ตั้งใจจริงขยันเรียนมาก
ชีวิตในวัยเด็กของผมมันช่างแสนสนุก
จนบางครั้งผมอยากที่จะย้อนวันเวลากลับคืนมา
แต่มันคงเป็นเพียงฝันเท่านั้น
สมัยผมเรียนมัธยมมันช่างเป็นประสบการณ์ที่ไม่อาจลืมของผมก็ว่าได้
ผมเป็นดาวของโรงเรียนและเป็นนักกีฬาของโรงเรียน
หุ่นดีเท่สมาร์ท(เพื่อนๆชม)ผมมีเพื่อนข้างบ้านที่สนิทกันมาตั้งแต่เล็กๆ
เราอายุไล่เลี่ยกันพอตอนเรียนเราเรียนคนล่ะสถานบันกัน
บ่อยครั้งที่เราตีกันเพราะสีเสื้อต่างสถาบัน
แต่ก็สนุกสนานมากกว่า
ในวันที่พวกเราเรียนวิชาลูกเสือ ไม่ว่าจะโรงเรียนไหนเราก็จะไม่ตีกันเด็ดขาด
วันเสาร์อาทิตย์ในกลุ่มนักเรียนต่างสถาบันกันที่เคยตีกัน
พวกเรามักจะไปเจอกันในห้างสรรพสินค้าที่มีอยู่แห่งเดียวในย่านนั้น(ในสมัยผมเรียนม.ตั้น)
แล้วเราก็ไปเที่ยวด้วยกันดูหนังด้วยกันฯลฯ
ไม่เหมือนเด็กในสมัยนี้เลย ผมเห็นตามหน้าหนังสือพิมพ์แล้วผมเศร้าใจ
เรื่องผู้หญิงก็คงเป็นอีกเรื่องที่หลีกพ้นไปไม่ได้
ผมจัดได้ว่าเป็นหนึ่งในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
แต่ก็มีเพื่อนนักเรียนอีกห้องหนึ่งที่ไม่ถูกกันเพราะเรื่องผู้หญิงนี่แหละ
มีเรื่องต่อยกันเพราะแย่งผู้หญิงก็หลายครั้ง
แต่สาวๆมักติดผมเพราะผมพูดเพราะเอาใจเก่งช่างเทคแคร์
ไอ้ยุทธก็เป็นเพื่อนอีกคนหนึ่งที่สนิทกันมากแต่เราอยู่คนละห้อง
ก่อนที่เราจะมาเป็นเพื่อนกันได้ก็ซัดกันซะปากคอแตกไปหลายแผลเหมือนกัน
เพราะนิสัยต่างคนต่างรักเพื่อน
ตอนหน้าคงมีอะไรเด็ด ๆ ตามมาให้กำลังใจกันนะครับ....
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2012-1-23 19:08:40
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2012-1-24 15:18:16
โพสต์ 2013-7-9 21:28:01
โพสต์ 2016-4-30 20:29:19