Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ( 13 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ยี่สิบเอ็ด
   พลอยชุดานิมมานรดียกขวดน้ำขึ้นมากระดกดับร้อนตอนที่เธอกับด้น ปูน ดัตช์เดินเล่นถือกล้องจับภาพเมืองหัวหินในตอนบ่ายคล้อยเย็นของวันเสาร์
   สี่โมงครึ่งนี่ร้อนเอาการ แต่แสงก็สวยมากถ่ายรูปออกมาดูดีเหมือนบ้านเมืองในโพสการ์ดเลยทีเดียว
“ถ่ายตรงนี้หน่อย” ด้นร้องกอดคอพลอยแล้วกวักมือเรียกดัตช์ที่ถือกล้องอยู่ให้ถ่ายด้นกับพลอยตอนกอดคอจะจูบกันหน้าร้านกาแฟเล็กๆที่มีลานกว้างๆ พร้อมร่มและเก้าอี้เล็กๆ น่ารักสีขาว
[hide]“ยิ้มสิจ๊ะพลอย” ด้นที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวธรรมดากับกางเกงยีนส์สีดำซีดๆ ขากระบอกรีบเล็กมากทรงสลิมของฮาร่าที่พับขาขึ้นให้เห็นลายสีฟ้า-ขาวเรียบๆ น่ารักที่เย็บติดกับขอบด้านในของขากางเกง ด้นเขย่งตัวกระดกขาขึ้นมาหนึ่งข้างแล้วเอนตัวจุ๊บแก้มพลอยร้องบอกให้พลอยที่ทำหน้าเหมือนมีคนเอาอ้วกบูดที่เธออ้วกออกมาเมื่อคืนมาจ่อจมูกเธออยู่ รองเท้าแตะหนีบยางสีดำของด้นลายน่ารักทีเดียว
พลอยยิ้มหยีๆ อย่างอารมณ์เสีย ใครจะมีอารมณ์มาถ่ายรูปกันละ ในเมื่อเมื่อคืนดัตช์กับปูนนอนกอดกันมาทั้งคืน แถมวันนี้ทั้งวันทั้งคู่ยังตัวติดกันไม่ห่าง  ตั้งแต่ตอนเธอตื่นมาตอนบ่ายก็เห็นปูนกับดัตช์นั่งเอาไหล่พิงกันดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น ทั้งคู่แทบจะซบกันอยู่แล้ว แต่พอปูนเห็นพลอยปูนก็ผละตัวออกจากดัตช์ แต่พอลับหลังพลอยก็เห็นทั้งคู่ก็ซบกันใหม่
“น่ารักมาก แกเหมือนเกวน สเตฟานี่ในเอมวีเพลงคูลเลยหวะ” ปูนคว้ากล้องมาจากมือดัตช์แล้วส่องดู ทำเป็นไม่สนใจกับสีหน้าเหม็นอ้วกของพลอย “เกวนตอนผมสีนำตาลที่มันใส่กระโปรงบานๆ ยกทรงลายจุดเหมือนราขึ้นกะรองเท้าส้นเข็มสูงๆ อ่ะ”
อ่า ใช่จริงๆ ด้วย วันนี้พลอยใส่กระโปรงบานลูกไม้สีเขียวอ่อนน้ำนมของเดอลาเรนต้าที่มีลายดอกสีชมพูจางๆ ทั่วไปหมด มันบานโปร่วพริ้วไหวและเหมาะกับเมืองริมทะเล เธอใส่รองเท่าส้มเข็มสีแดงปร๊าด ไม่อยากจะอวดว่านี้หละ คริสเตียน ลูบูแตงของแท้ ช่วงบนใส่แค่บิกินี่สีแดงลายจุด PolkaDot ผมสีน้ำตาลเป็นลอนถูกรวบสูงหยาบๆ ให้ลุ่ยล่ายดูเก๋เกินจริง
อะไรกันเนี่ย นังคนนี้มันเป็นนางแบบหรือไงนะ ขนาดอารมณ็ไม่ดีแต่งตัวส่งๆ ยังจะออกมาสวย
“ดัตช์อยากถ่ายหรือเป่า เดี๋ยวด้นถ่ายให้” ด้วยความมีน้ำใจด้นอาสาถ่ายรูปให้ดัตตช์ ด้นก็เป็นอีกคนที่ปฏิเสธการมีสีหน้าไม่ค่อยดีของพลอย
“ขอบใจนะ” คงจะมีแต่ดัตช์คนเดียวนี้ละมั้งที่ร้อนๆ หนาวๆ กับสีหน้าของพลอย “ตรงไหนดีล่ะ” ดัตช์ยื่นกล้องให้ด้น แล้วหันซ้ายหันขวามองหาวิว
ให้ตายเถอะ เพิ่งจะเห็นนะเนี่ยว่าวันนี้ด้นกับดัตช์แต่งตัวเหมือนกันแป๊ะเลย เสื้อยืดสีขาว กางเกงทรงสลิมรีบขากระบอกพับขากว้างๆ กับรองเท้าแตะหนีบและแว่นกันแดด แต่ทั้งคู่ดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ดัตช์ดูเท่เหมือนนักร้องวงร็อกด้นกลับดูน่ารักซะจนบอกไม่ถูกทั้งๆ ที่ใส่ชุดเดียวกัน
“ตรงนี้ๆ” ปูนร้องแล้วกระโดดคว้าเอวดัตช์ฉุดวิ่งหายเข้าไปในตรอกเล็กๆ ข้างทาง ด้นถือกล้องวิ่งตามเข้าไป ปูนเอนตัวพิงลังน้ำปลาที่วางซ้อนกันสูงถ้วมหัวมีดัตช์จับมือพิงลังเหล้านั้นอยู่ข้างๆ ปูนหันหน้ามามองกล้องในขณะที่ดัตช์กำลังก้มหน้าแล้วหอบ ด้นรีบกดชัตเต่อทันที ปูนม้วนตัวเข้าหาดัตช์หันหลังให้กล้อง ดัตช์โอบเอวปูน มือที่จับกันไว้ก็ยังไม่ปล่อย ปูนหันหน้ามามองกล้องแล้วด้นก็รีบกดชัดเต่ออีกทันที ทั้งสองรูปที่ได้มาเหมือนรูปโปสเต่อโฆษณาเสื้อผ้าเท่ๆ เลย ปูนอยู่ในชุดคล้ายๆ ด้นกับเข็มเพียงแต่ว่าปูนใส่ดำทั้งชุดก็เท่านั้นเอง
“พลอยจะกลับโรงแรมแล้วนะ” พลอยที่เพิ่งจะเดินตามเข้ามาพูดขึ้นพร้อมกับสบับชายกระโปรงไหวพริ้วพรึบหนึ่งก่อนจะหันควับแล้วเดินกระแทกส้นเข็มเจาะพื้นต๊อกๆ ตึงๆ เดินหน้าตั้งออกไปด้วยอารมณ์ไม่พอใจสุดขีด เธอจะต้องหาทางทำอะไรซะบ้าง
ยี่สิบสาม
   ยศอนงค์ นฤเสนาถือแก้วเบียร์กับสไปรท์เอกเขนกพิงที่เท้าแขนขอบเตียงโซฟาหน้าทีวีโดยมีพลอยเอกเขนกอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโซฟากับเครื่องดื่มชนิดเดียวกันที่อยู่ในมือ ที่แทบเท้าบนที่นอนลิ้นชักใต้โซฟาตัวนั้นคือด้นเอนตัวพิงหน้าอกอยู่ในวงแขนเข็ม  ทั้งคู่ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ด้วยผ้านวมสีขาวหนาๆ ของทางโรงแรมทำท่ายุกยิกหัวเราะคุกคิกกันอยู่อย่างนั้น โดยที่ไม่ต้องบอกก็รู้ได้ว่าทั้งคู่คงกำลังเล่นอะไรซนๆ กันอยู่ใต้ผ้านวมผืนนั้นแน่ๆ
   และนั่นก็ทำให้พลอยรู้สึกรำคาญหน่อยๆ เป็นแน่ ยศบอกได้จากสีหน้าท่าทางและอัตราการยกเบียร์ขึ้นกระดกของพลอย แล้วมันยิ่งเลวร้ายขึ้นไปอีกเมื่อบนเก้าอี้หวายบุนวมที่นอนเอนได้ตัวใหญ่ที่อยู่ข้างๆ นั้นมีปูนกับดัตช์เอกเขนกเบียนกันอยู่ใต้ผ้าห่ม
   ไม่ว่าอะไรจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้วว่า ดัตช์อยู่กับปูน
   “อิ่มท้องจะแตกแล้วมึง” เจฟฟี่หนุ่มลูกครึ่งแทรกตัวลงเบียดระหว่างแด้กับเพชรที่กำลังนั่งแชร์ผ้าห่มกันอยู่บนเบาะนุ่มที่ปูเอาไว้ที่พื้นหน้าทีวี
      “พ่อมึงใจดีหวะพาย สั่งให้เค้าจัดซีฟู๊ดให้พวกกูแดก แถมพรุ่งนี้ก่อนกลับแม่มึงก็สั่งให้เค้าจัดปาร์ตี้ช๊อกกาแลทให้บนห้องอีก” แฝดคนน้อง ปิ่นพงศ์ถือแก้วเบียร์หย่อนตัวนั่งลงตรงที่ว่างข้างๆ พุดฝั่งตรงข้ามปานบนเบาะหน้าทีวีนั่น แฝดผู้พี่ เกี้ยยศตามลงมาสมทบติดๆ
   “เรื่องจิ๊บๆ หวะ” พายเหยียดขาเอนตัวพิงขอบที่นอนลิ้นชักตรงที่ด้นกับเข็มนั่งกันอยู่
   “คราวหน้าพวกเราไปศรีราชาบ้านจ้อนกันดีมะ” ขวัญร้องออมาจากใต้ผ้าห่มที่ขวัญกำลังแชร์อยู่กับพ่อเด็กใหม่เฟรชชี่รูปหล่อขาร็อก ทั้งคู่นั่งอยู่บนเตียงลิ้นชักเบาะเดียวกันกับด้นและเข็ม
   “เออ เจ๋ง บ้านนายอยู่ริมทะเลนี่” ปูนร้องออกมาจากเก้าอีหวายบุนวม
   “ได้ครับ ไม่มีปัญหา แต่อาจจะไม่สนุกเท่าปาร์ตี้ที่พี่พายทำ” จ้อนว่า พายที่เอนพิงขอบเตียงลิ้นชักอยู่ยิ้มหัวเราะหึหึชอบใจ
   “ใครว่าปาร์ตี้ของพายมันสนุกวะ” ด้นใช้เท้าผลักไหล่พายแหย่ๆ
   “สนุกดิวะ ปาร์ตี้ที่กูทำ ไม่เชื่อจะลองเล่น I Never กันดูเป่าล่ะ” พายหันไปท้า I Never คือเกมส์โปรดของทุกคน เป็นโอกาสที่จะได้แฉซึ่งกันและกัน โดยกติกาง่ายๆ มีอยู่ว่าให้คนที่ถึงตาตัวเองพูดบอกว่าตัวเองไม่เคยอะไรก็ได้มาหนึ่งอย่าง แล้วถ้าใครในที่นั้นเคย ใครคนที่เคยคนนั้นจะต้องยกเบียร์ขึ้นมาดื่ม
   “I’ll go first.” เพชรร้องออกมาพร้อมเด้งตัวยกมือขึ้นสูงทำเอาแด้ที่กำลังนั่งอิงเพชรอยู่หงายเงิบลงไปเลย
      “You got to get it go, sweet.” พายว่าพลางรินเบียร์ใส่แก้วตัวเองให้เต็ม แล้วส่งขวดต่อไปให้เพื่อนๆ รินใส่แก้วของตัวเองจนเต็ม
   เพชรถือแก้วที่มีเบียร์เย็นๆ ฟองฟอดอยู่ในมือทำท่าคิด   
   “I’ve never been kiss,” ทุกคนหัวเราะหึส่ายหน้าเย้ยหยันกับ I Never พื้นๆ ของเพชรแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม เพชรหัวเราะลั่น “ยังไม่จบค่ะ” เธอจิบเบียร์ของตัวเองทำสีหน้าหยันคนอื่นๆ “เพชรไม่เคยจูบปากกับคนที่ใส่เหล็กดัดฟัน”
   ทั้งห้องหัวเราะร่าส่ายหน้ารวมทั้งพลอยด้วยก่อนทีเธอจะยกแก้วขึ้นมาจิบแล้วตามด้วยด้น  ปูน เข็ม แด้ ยศ ขวัญ ปิ่น พุดและเจฟฟี่
   “จริงดิ เธอเคยจูบกับคนที่ใส่เหล็กดัดแล้วหรอ” ปูนร้องถามน้องสาวเมื่อเห็นว่าปานไม่ได้ยกแล้วขึ้นมาจิบ ปานได้แต่ยิ้มเหนียมแล้วส่ายหน้า
   “กรี๊ด จริงหรอเนี่ย กับใครอ่ะ” เพชรร้องถามเพื่อนสนิท
   “ขวัญรู้ๆ” ขวัญร้องออกมาพร้อมยกมือ “กับพี่ปิ่นอะดิ” สิ้นสุดเสียงขวัญทุกคนหันไปมองหน้าปิ่นกันพรึบ แฝดผู้น้องได้แต่ถลึงตาแยกเขียวติดเหล็กดัดใส่ขวัญ ขวัญก็หัวเราะร่าาตอนที่ปูนปาหมอนใส่ปิ่น
   “ต่อไปผมๆ” จ้องร้องออกมาพร้อมกับยกแก้วเบียร์ขึ้นสูง “I have never had a same-sex experience. ผมยังไม่เคยมีอะไรกับเพศเดียวกัน” แล้วทั้งห้องก็ร้องกรี๊ด ด้นมองหน้าเข็มหัวเราะแล้วก็ยกเบียร์ขึ้นจิบ ปูนส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วตีหัวดัตช์ที่ทำแอ๊บแบ๊วก่อนที่ทั้งคู่จะยกเบียร์ขึ้นจิบ แล้วตามด้วยขวัญ เกี้ยวกับพุด แล้วทั้งห้องก็ต้องร้องกรี๊ดอีกครั้ง
   “เฮ้ยจริงหรอวะ” ปิ่นร้องถามพี่ชายฝาแฝดตัวเอง “กูมีพี่เป็นเกย์หรอเนี่ย งี้ตอนนอนจะแอบจับเค้าตุ๋ยปะเนี่ย” ปิ่นร้องหัวเราะ
   “ตูดมึงดิ แค่ครั้งเดียวเอง โดนเด็ก ม.3 จับดูดK” เกี้ยวยศโก่งค่อแก้ตัวก่อนจะหันไปถามพุด “แล้วมึงอะพุด ได้ไงวะ”
   “ก็แค่ผลัดๆ กันว่าวกะเพื่อนเอง” พุดตอบเขินๆ
   “แต่เอาจริงดิ จ้อนยังไม่เคยมีไรกะผู้ชายหรอ” ด้นร้องถาม   
      “จริงครับ ผมยังไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย” จ้อนว่า ทำให้ขวัญไม่พอใจเล็กน้อยกับคำว่าที่ว่า ‘ยังไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย’ งั้นก็แปลว่าตอนนี้จ้อนยังไม่นับขวัญเป็นแฟนหนะสิ
   “ฉันขอ ต่อไปชั้นขอ” ยศร้องออกมาจากบนเตียงโซฟา “I’ve never been dating with A Bi-Sexual guy. ชั้นไม่เคยออกเดทกับหนุ่มที่เป็นไบเซ็กชวล”
   “งั้นด้น ปูน พลอยสิวะที่ต้องดื่ม เพราะทั้งสามคนเดทกับหนุ่มไบคนเดียวกัน” ปิ่นร้องออกมาแล้วหัวเราะ แต่คนทั้งห้องเงียบมองหน้ากันเหวอหวา มีเพียงแต่พลอยเท่านั้นที่ร้องฮึออกมาก่อนจะยกแก้วขึ้นกระดกรวดเดียวหมด แล้วตามมาด้วยด้นกับปูนที่สบตากันขยาดๆ ก่อนจะยกแก้วจิบเล็กน้อย   
   “ทีนี้ตาพลอยขอบ้างนะ” เธอบอกแล้วยืดตัววางมาดหน้านิ่ง โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ พลอยดูเหมือนนางร้ายในละครไปเฉย “I’ve never been kissing back-behind with my best friend ex boyfriend, while my best friend was still all in love and so emotional with it. พลอยไม่เคยแอบจูบปากกับแฟนเก่าของเพื่อนสนิทลับหลัง ในขณะที่เพื่อนสนิทยังคงไม่หมดรักและสะเทือนใจกับการเลิกครั้นนั้นอยู่”

   ทั้งห้องตะลึงงันเงียบไป แล้วเข็มก็ผละด้นออกจากอ้อมแขนแล้ว ค่อยๆ ยกแก้วขึ้นมากระดกเบียร์จดหมด  ต่อหน้าด้นและทุกๆ คน
   ด้นถลามือขึ้นปิดปากแล้วส่ายหน้า
   “ทำไมเธอถึงทำแบบนี้” ยศร้องถามเพื่อนด้วยความโกรธ พลอยนิ่งหน้าไม่โต้ตอบ ไม่แม้แต่จะหันไปมอง
   “เธอร้ายกาดมาก” เข็มร้องว่า “ทำไมเธอถึงยังทำหน้านิ่งแบบนั้นได้อยู่อีก!!” เข็มตะคอกพลอย พลอยได้แต่ยิ้มมุมปากแล้วหัวเราะตัวสั่น
   “อย่าพูดกับพลอยแบบนั้นนะเข็ม!!” ปูนลุกขึ้นยืนขึ้นเสียงใส่เข็ม
   “พอซักทีน่า!!” ด้นตะโกนแล้วมองหน้าเข็ม มองเข้าไปในตา “บอกสิว่ามันไม่จริง บอกด้นสิว่ามันไม่จริง” ด้นเอ่ยช้าๆ
   เข็มขมวดคิ้วทำหน้าเศร้าแล้วส่ายหน้า “เข็มเสียใจ แต่ว่า...” ยังไม่ทันที่เข็มจะพูดจบด้นก็ลุกพรวดขึ้นแล้วเดินไปควนหารองเท้าที่ถอดกองกันอยู่หน้าประตู
[/hide
ปูนลุกตามไปติดๆคว้าข้อมือเพื่อน ปากก็ร้องว่า “ปูนผิดเองปูนผิดเอง ด้น ปูนขอโทษ”
   “ด้นไม่โกรธปูนเลย ไม่เลยซักนิดแต่ด้นเสียใจที่ทำไมไม่บอกด้นเลย” ด้นสะบัดแขนหลุดแล้วเปิดประตูออกไป   ปูนทรุดตัวลงก้มหน้าร้องให้ เข็มเอามือกุมหัวแล้วร้องตะโกนออกมา    ทุกคนนิ่งทำตัวไม่ถูกมีแต่จ้อนเท่านั้นที่ลุกพรวดวิ่งเท้าเปล่าตามด้นออกไป
แล้วพลอยก็ลุกพรวดวิ่งเข้าห้องน้ำปิดประตูแต่ไม่มีใครสนใจหรอก

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

CrownClown

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ